บำเรอรัก เพลิงสวาท NC18++
เพียงแค่เห็นเธอครั้งแรก โดมินิคก็บอกกับตัวเองว่าเขาจะต้องได้สาวสวยแต่งตัวเซ็กซี่ผู้นี้มาเป็นหนึ่งในผู้หญิงของเขาให้ได้ในระยะเวลาที่เขาทำงานอยู่ไทย เขาพยายามหาวิธีเพื่อจะได้เธอมา แต่เหมือนสวรรค์เข้าข้างเทพบุตรอย่างเขาเสมอ เมื่อแม่เลี้ยงของเธอติดหนี้การพนันที่คาสิโนของเขาในจำนวนไม่น้อย อย่างไรเสียงานนี้เขาต้องได้ร่างบางของสาวสวยสุดเซ็กซี่ไม่แพ้ดาวยั่วมาแนบอกไว้นอนกอดข้างกายอย่างแน่นอน...
โดมินิค แคโรว์เวล
นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงผู้หยิ่งยโส
เลือดผสม อิตาล-รัสเซีย วัย 32ปี
นิต้า ฉัตรทรัตย
สาวสวยสุดเซ็กซี่ วัย 26ปี ที่ไม่ได้มีดีแค่ความสวย
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
ปล.หากยังพบคำผิด คำตก ก็ติชมเข้ามากันได้เลย ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
ทักทายกันได้
Tags: คมน์
ตอน: บทที่2......50%
นิต้ายังคงทำหน้าที่ของเธอในการทำงานตามปกติ พยายามแก้ปัญหาที่บริษัทกำลังเจออยู่ เมื่อช่วงสายของวันนี้ผู้รับเหมาซึ่งเป็นที่ปรึกษาอยู่ก็โทร.มาขอความช่วยเหลือ ให้ช่วยแก้ปัญหาเรื่องงานก่อสร้างที่เกิดปัญหา ภายในเวลาแค่สามวันที่เธอได้รู้จักผู้ชายที่ชื่อโดมินิค มันสามารถทำให้เธอเจอปัญหามากมายเข้ามา ไหนจะเรื่องหนี้พนันของพรพรรณ บริษัทดนัยกำลังจะขาดทุนในขณะนี้ไม่ว่าจะเสนอราคาขายให้ลูกค้ารายเก่ารายใหม่ ก็ไม่มีโรงแรมหรือผู้ประกอบการเกี่ยวกับร้านอาหารรับซื้อสินค้านำเข้าเลยสักคน
“ผมไม่ไหวแล้วคุณต้า บริษัทกำลังจะล้มละลาย ถ้าไม่มีคนมาซื้อหุ้นไว้บริษัทเราต้องแย่แน่ๆ ” สีหน้าดนัยหลังจากจบการประชุมบ่งบอกได้ว่าเขากังวลมากเพียงใด คนที่เครียดยิ่งกว่าคือนิต้า ตอนนี้ปัญหางานของเธอมาพร้อมกันทุกอย่างมันกำลังเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
“พี่ดนัยใจเย็นๆ ค่ะ ต้าจะแก้ปัญหานี้ให้เอง”
หญิงสาวนั่งก้มหน้าก้มตากุมขมับอยู่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ วันนี้ทั้งวันเธอวิ่งเต้นกับงานจนลืมกินข้าว ถึงจะไม่ลืมกิน นิต้าก็ไม่สามารถกินได้ลงอย่างแน่นอน ทุกครั้งที่เครียดกับงานเธอจะไม่ค่อยกินอะไร
“เราไม่มีทางออกแล้วนะคุณต้า”
“มันต้องมีทางออกสิคะ”
“ทางไหน?” ดนัยหันมามองผู้ช่วย แม้จะรู้ว่าหญิงสาวเก่งในการแก้ปัญหา แต่ครั้งนี้จะมีอะไรดีขึ้นกว่านี้
“ต้าจะจัดการเองค่ะพี่ดนัย ต้าขอโทษนะคะที่ทำให้บริษัทพี่เดือดร้อนแบบนี้”
“ไม่เกี่ยวกับคุณต้าหรอกครับ” ดนัยเสียงอ่อนกับหญิงสาวที่เขาแอบชอบ แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้บอก “ช่วงนี้ผมก็เห็นคุณต้าเครียดๆ ไปนะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับคุณต้า” น้ำเสียงที่แสดงออกว่าเป็นห่วงนิต้าจับความรู้สึกได้ แต่เธอไม่อยากสนใจ
“ต้ามีเรื่องให้คิดนิดหน่อยค่ะ แต่มันไม่มีอะไรมากหรอก”
“คุณมีเรื่องอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ไหมต้า” ดนัยรู้ว่านอกจากงานที่บริษัทตนแล้ว นิต้าสาวสวยคนเก่งคนนี้ยังทำงานให้บริษัทรับเหมาหลายแห่ง
“ไม่เป็นไรค่ะ ต้าจัดการเองพี่ดนัยเชื่อในตัวต้าไหมคะ ว่าพรุ่งนี้บริษัทเราจะได้เซ็นสัญญากับแคโรว์เวลกรุ๊ป”
“ต้าจะทำอะไร?”
“ต้าจะเข้าไปขอคุยเขาดีๆ อีกครั้งเองค่ะ”
“งั้นผมไปด้วยนะคุณต้า”
“อย่าเลยค่ะพี่ดนัย ต้าต้องไปดูไซต์งานอื่นด้วย”
“เอางั้นหรอ” ชายหนุ่มยอมตามที่หญิงสาวบอก ทั้งที่ในใจอยากจะไปด้วย
++++++++++++++++++++++
ชายหนุ่มก็อยากรู้เหมือนกันว่านิต้าจะทนดูบริษัทของดนัยขาดทุนไปต่อหน้าต่อตาเธอได้ลงคอ ส่วนของน้องสาวเธอโดมินิคยังเทียวไปหาและพาไปกินข้าวอยู่ตลอดเวลา แน่นอนเรื่องนี้เธอรู้ดีเมื่อเขาให้ลูกน้องคอยแอบถ่ายรูปของเขาและนุชนาถไว้เพื่อส่งรูปที่โดมินิคและนุชนาถใกล้ชิดกันมากที่สุดให้นิต้าดู
“อีธาน นายจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนิคเลยเหรอ”ไมค์ถามเพื่อนสนิท
“ก็นายจะให้ฉันพูดอะไรล่ะไมค์” อีธานเอ่ยให้ขณะจิบกาแฟในช่วงเช้า
“ก็เรื่องที่นิคให้นายไปสืบประวัติคุณนิต้าคนสวย”
“นายคิดว่าไง” แทนที่ไมค์จะได้คำตอบ แต่กลับเป็นคนถูกถามเสียเอง
“จริงๆ ฉันก็ไม่อยากยุ่งหรอก มันเป็นเรื่องส่วนตัวของนิค แต่มันอดไม่ได้ที่เห็นนิคจะฟาดคุณนิต้าแล้วจะทิ้งกลับอิตาลีไป”
“แล้วนายคิดว่าคุณนิต้า เป็นคนเอาตัวเข้าแลกเหมือนๆ ผู้หญิงคนอื่นของนิคเหรอ”
“ถึงฉันจะดูออกว่าเธอไม่ใช่คนอย่างนั้น แต่นิคเล่นตัดช่องน้อยเธอกับเพื่อนซะขนาดนั้นแล้วไหนจะน้องสาวเธออีก”
“บางที...นิคอาจจะเจอคู่แล้วก็ได้” อีธานเอ่ยเสียงเบา ไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมา ไมค์ก็ได้แต่พยักหน้าแม้ไม่เข้าใจที่เพื่อนสนิทพูด ก็พยายามเข้าใจ
ไมค์และอีธานทำงานกับโดมินิคมานาน ทั้งสามโตมาด้วยกันเรื่องนิสัยใจคอโดมินิคพวกเขารู้ดี หากเจ้านายต้องการอะไรคือต้องได้มันมาและทุกครั้งมันก็ง่ายเพียงแค่เอ่ยออกมาคำเดียวว่าอยากได้ แต่ในครั้งนี้ดูเหมือนว่าโดมินิคซึ่งอยากได้นิต้า มันจะเป็นเรื่องยากขึ้นมาถึงขั้นต้องใช้เลศนัยเพื่อให้ได้เธอมาสนุกกันบนเตียงด้วย
จริงๆ แล้วนิต้าอยากจะเข้าไปพบโดมินิคตั้งแต่สองวันก่อนที่เธอพูดกับดนัยยังบริษัทเป็นครั้งสุดท้าย ตั้งแต่ออกจากบริษัทมาผู้รับเหมารายอื่นๆ ก็ขยันโทร.เข้าโทรศัพท์มือถือให้รีบไปดูไซต์งานที่กำลังก่อสร้างโดยด่วน จนถึงวันนี้ก็ล่วงเลยไปสองวันแล้ว นิต้าแทบจะไม่มีเวลากินเวลานอนเครียดเรื่องน้องสาว โดมินิคคอยส่งรูปที่ใกล้ชิดกับนุชนาถมาตลอดสองวันยิ่งทำให้เธอเครียดลงกว่าเดิม
“นี่ ต้าฉันถามแกจริงๆ นะเพื่อน” เสียงแหลมที่ถูกดัดออกมาจากคอหอยผู้ชายแท้ของวินธราหรือวินนี่ หนุ่มหล่อแต่หัวใจเป็นหญิง ดังขึ้นหลังจากที่นิต้าออกมาสมทบกับเขาเพื่อไปพบลูกค้าในเวลาบ่าย
“แกได้นอนบ้างหรือยัง” วินนี่ถามพรางยื่นแก้วกาแฟยี่ห้อดังที่หญิงสาวกินประจำให้เพื่อนสาวคนสวย
“หน้าฉันมันบอกแกขนาดนั้นเลยหรอวินนี่” หญิงสาวถามเพื่อนหัวใจสาว
“ต้า ถ้าฉันดูไม่ออกฉันจะถามแกได้ไงวะ” ไม่ต้องบอกหรอกว่านิต้าได้หลับได้นอนหรือไม่ ดูได้จะสีหน้าที่อิดโรย ซีดเซียวของเธอก็รู้ ปกติใบหน้าสวยมักจะถูกแต่งด้วยเครื่องสำอางราคาแพงประกอบกับเสื้อผ้าการแต่งตัวทันสมัย เปิดหน่อยปิดหน่อยจนหญิงสาวเป็นสาวเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟันของผู้ชายหลายคนที่พบเห็นอยู่ตลอดเวลา ในเวลานี้นิต้าแต่งหน้าแต่งตัวสวยเหมือนเดิมก็จริง หากทว่าเหมือนศพเดินได้
วินธรากับนิต้าสนิทกันตั้งแต่ที่เขาเข้ามาทำงานที่บริษัทดนัยใหม่ๆ แรกเริ่มวินธราไม่ชอบหน้าของนิต้าเท่าไร ภายนอกของเธอดูหยิ่งเชิดๆ กับความสวย หญิงสาวมั่นใจในตัวเองสูงการแต่งตัวก็เลิศ ทำให้ตอนแรกที่เข้ามาทำงานวินธราไม่อยากจะให้นิต้ามาเป็นหัวหน้า สุดท้ายคนสอนงานให้วินธราเก่งมาได้ทุกวันนี้คือนิต้า พอได้รู้จักนิสัยจริงๆ ของนิต้าแล้ววินธรารู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไรมากกว่าที่คิดไว้ เพียงไม่เพียงแต่สวยและมีเสน่ห์แต่เธอเก่ง
“ฉันเข้าใจแกนะเพื่อน ว่าแกเครียดไม่ใช่แกคนเดียวหรอกที่เครียด ฉันเองก็เครียดด้วยเราทำงานด้วยกันนี่มีอะไรคุยกันได้นะ นอกจากเรื่องงานแกเครียดเรื่องส่วนตัวอะไรไหม”
ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสนิท วินธราก็อยากรู้ว่านอกจากเรื่องงานบริษัทดนัยที่กำลังจะขาดทุนถึงขั้นล้มละลายถ้าไม่มีคนมาซื้อหุ้น
“เฮ้อ...ก็แม่เลี้ยงฉันน่ะสิ ติดหนี้พนัน”
“เอ้า ติดเท่าไรแกก็จ่ายๆ ไปสิ เงินในบัญชีแกเยอะอยู่ละ...”
“สิบห้าล้าน”
-พร๊วดดดด!!-
ยังไม่ทันที่วินธราจะพูดจบนิต้าก็แทรกขึ้นก่อน จำนวนหนี้จากปากสีแดงสวยทำให้วินธราถึงกับสำลักกาแฟออกมา
“แฮก แฮก ทะ ทำไมมันเยอะแบบนี้” ถึงแม้ว่านิต้าจะมีเงินแต่ก็ไม่ได้มีมากมาย แค่พออยู่ได้อยากสบายเท่านั้น ตั้งสิบห้าล้านบาท เพื่อนสาวเขาก็คงจะไม่มีถึงเป็นแน่
“ฉันชะ...”
“หยุดเลยวินนี่! แกไม่ต้องมาช่วยอะไรฉันหรอก” จริงๆ ก็ไม่อยากหักน้ำใจเพื่อน แต่เรื่องเงินๆ ทองๆ นิต้าไม่เคยให้เพื่อนมาเดือดร้อนด้วย
“แล้วแกจะหามาจากไหนล่ะ”
“ฉันหาได้แล้วแหละ แกไม่ต้องห่วงหรอก” ทั้งๆ ที่พูดกับวินธราแต่สายตานิต้า เหม่อมองออกไปกระจอนอกร้าน “ถ้าแกมีอะไรให้ฉันช่วย แกบอกฉันได้เลยนะต้า” น้ำเสียงจริงจังของเพื่อนทำให้นิต้าหันมายกคิ้วสวยขึ้นสูง ตามาด้วยเสียงแหลม
“และขอบอกว่ากรุณาอย่าเกรงใจฉันนะย่ะ ถ้ามีเรื่องอะไรที่ฉันช่วยได้แล้วนางไม่ยอมบอก ฉันรู้ทีหลังฉันโกรธนางจริงๆด้วย เข้าใจ้”
“อื้อ...ฉันไม่เป็นไรจริงๆ” พูดพร้อมพยักหน้าให้และยิ้มๆออกมาอย่างขอบคุณน้ำใจเพื่อน
+++++++++++++++++++++
หากเจอคำผิด คำตกเยอะ ขออภัยทุกคน
คมน์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ต.ค. 2557, 03:10:14 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ต.ค. 2557, 03:10:14 น.
จำนวนการเข้าชม : 840
| << บทที่2.........30% | บทที่2.........100% >> |