เจ้าสาวหมาป่า
ฟ้าพราว เด็กสาวที่โตขึ้นมามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบจนใครๆก็อิจฉาแต่กลับต้องมาเป็นเจ้าสาวของวายปราณผู้นำโลกปีศาจที่เป็นมนุษย์หมาป่าที่มีอายุถึงมากกว่าเธอถึง100ปีรักบนความต่างของเขาและเธอจะเป็นอย่างไรโปรดติดตาม
Tags: มนุษย์ หมาป่า โลกปีศาจ

ตอน: ความไม่เข้าใจ

"เชิญครับ" วายุเดินนำฟ้าพราวมาที่รถมอเตอร์ไซค์
"คันนี้หรอ" ฟ้าพราวชี้ไปที่รถมอเตอร์ไซค์
"ครับ" วายุพยักหน้าก่อนจะหยิบชุดหนังใส่ก่อนจะยื่นให้ฟ้าพราว
"คุณกล้าซิ่งรึเปล่า" วายุถามฟ้าพราวอีกครั้ง
"ไม่กลัวอยู่แล้ว" ฟ้าพราวก้าวขึ้นรถก่อนจะโอบเอวเขาเพื่อไม่ให้ตกวายุขับด้วยความเร็วจนมาถึงสนามแห่งหนึ่งที่มีผู้คน(มั้ง)เดินกันมากมาย
"สัญญานะว่าเห็นอะไรจะไม่ตกใจ" วายุถาม
"ไม่มีอะไรให้ต้องตกใจแล้วละ" ฟ้าพราวตอบก่อนจะมองไปเห็นสาวกลุ่มหนึ่งมองเธอแบบไม่เป็นมิตร
"ระวังตัวดีๆนะพวกผู้หญิงมีทั้งหมาป่าและก็คนที่ถูกเลือกมาเป็นเจ้าสาวเหมือนคุณ"วายุเตือนฟ้าพราวพยักหน้าก่อนเดินตามวายุไปสนามแข่งด้านใน
"นั่งตรงนี้ละกัน"วายุเดินนำฟ้าพราวมานั่งด้านหน้า
"ได้เวลาแล้วนะครับทุกท่านการประลองระหว่างพิรุณกับท่านวายปราณเริ่มแล้ว" ชายคนหนึ่งพูดใส่ไมค์ก่อนจะโบกมือให้คนข้างล่างเปิดประตูฟ้าพราวแทบตาค้างหมาป่าตัวใหญ่เท่าช้างเดินออกมาวายุกุมมือเธอ
"ใจเย็นๆนะ"วายุพูดฟ้าพราวพยักหน้าสัญญาณเตือนบอกว่าถึงเวลาแล้วแวร์วูฟทั้งสองต่างรุมกัดกระชากกันแวร์วูฟสีดำตะปบแวร์วูฟสีน้ำตาลเข้มแซมด้วยขนสีน้ำตาลอ่อนก่อนที่จะ....
"หายไปไหน"ทุกคนข้างสนามต่างพูดเมื่อแวร์วูฟสีน้ำตาลหายไปทันใดนั้นแวร์วูฟสีน้ำตาลก็พุ่งออกมาจากกลุ่มควันคว่ำแวร์วูฟสีดำจนสำเร็จ
"เย่ๆๆๆๆท่านวายปราณชนะแล้ว"หญิงสาวคนหนึ่งตะโกนแวร์วูฟตัวนั้นหันมาทางฟ้าพราวก่อนจะเดินเข้าไปที่พัก
"สรุปนายพาฉันมาดูหมาป่ากัดกันเนี่ยนะ"ฟ้าพราวหันมาทางวายุ
"เปล่านะครับก็แวร์วูฟที่แข่งชนะน่ะคือท่านวายปราณเจ้าบ่าวของคุณ" วายุตอบฟ้าพราวนิ่งก่อนจะเดินตรงมาที่พักของนายหัวหน้าเผ่า
"น้ำมาแล้วหรอ"ผู้ชายคนนั้นหันมาทางฟ้าพราวดวงตาสีน้ำตาลแต่แฝงไปด้วยเย็นชามองมาที่เธอใบหน้าที่ทั้งหล่อคมเข้มแปลเปลี่ยนเป็นบึ้งเมื่อเห็นเธอ
"เธอเป็นใครเข้ามาได้ไง" เขาพูด
"ก็เมื่อ20ปีที่แล้วนายทำอะไรไว้ละ"ฟ้าพราวมองมาที่เขา
"ฉันจำไม่ได้" วายปราณตอบสั้นๆ
"ใครใช้ให้นายมาเลือกฉันเป็นเจ้าสาวละ..ตระกูลปีศาจแบบพวกนายคิดอยากจะได้ผู้หญิงคนไหนก็เลือกโดยไม่สนว่าเขารักนายหรือเปล่านายรู้ไหมว่าแม่ฉันเสียใจจนทิ้งฉันไปเพราะคิดว่าฉันจะโตมาเป็นปีศาจ"ฟ้าพราวตะโกนวายปราณบีบแค้นฟ้าพราว
"อย่ามาเรียกพวกฉันว่าปีศาจอีกอย่างแม่เธอหนีไปแล้วเกี่ยวอะไรกับฉันพวกมนุษย์เนี่ยคงโง่เทิดทูนความรักแต่ยังไงผู้หญิงมันก็โลภทุกคนฉันว่าเธอควรจะดีใจนะเพราะพวกเรามีเงินมีทองปรนเปรอให้เจ้าสาวทุกอย่างไม่งั้นพวกเจ้าสาวคนอื่นจะมีความสุขหรอเธอควรจะขอบใจฉันด้วยซ้ำ...แต่เอาเถอะถึงเธอจะเป็นเจ้าสาวที่ฉันไม่ตั้งใจเลือกแต่ฉันก็จะยอมรับเธอมาเป็นนางบำเรอละกัน"วายปราณพูดก่อนจะดึงเธอมากอดฟ้าพราวดันตัวออก
"มีความสุขหรอความสุขที่ฉันเกลียดที่สุดมากกว่าฝันไปเถอะว่าฉันเป็นนางบำเรอปีศาจอย่างนาย"ฟ้าพราวพูดเสียงแข็งวายปราณโกรธเขาบีบแขนเธอ
"ปล่อย!!!"ฟ้าพราวร้องเขายิ่งบีบ
"ปล่อยเจ้าสาวเดี๋ยวนี้นะ"วายุพุ่งเข้ามาผลักวายปราณออก
"ใครใช้ให้นายเข้ามาและใครใช้ให้พวกนายไปรับผู้หญิงคนนี้มาที่นี่"วายปราณพูดเสียงแข็งใส่วายุ
"นายต้องรับผิดชอบเจ้าสาวตัวเองอีกอย่างนายก็ไม่ได้สั่งว่าห้ามเข้า"วายุมองเขากลับ
"งั้นก็เรื่องของนายเถอะ"วายปราณพูดก่อนจะเดินมาข้างๆฟ้าพราว
"ดูแลกันให้ดีๆละกัน"วายปราณพูดก่อนจะเดินออกไป
"นาย...."ฟ้าพราวจะตามไปเอาเรื่องแต่วายุรั้งไว้
"คุณเจ็บพอแล้วไว้ค่อยคุยกับเขาใหม่เถอะ"วายุมองฟ้าพราวด้วยสายตาเป็นห่วงเธอพยักหน้ามองแขนที่เขียวช้ำ



สายลมที่พัดวน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 พ.ย. 2557, 14:21:09 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 พ.ย. 2557, 14:27:57 น.

จำนวนการเข้าชม : 1115





<< ที่มาของเรื่องราว   ในสายหมอก >>
ร้อยวจี 26 พ.ย. 2557, 14:40:48 น.
แปลกดีค่ะ


สายลมที่พัดวน 27 พ.ย. 2557, 21:17:40 น.
ขอบคุณจ้า^O^


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account