เจ้าสาวหมาป่า
ฟ้าพราว เด็กสาวที่โตขึ้นมามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบจนใครๆก็อิจฉาแต่กลับต้องมาเป็นเจ้าสาวของวายปราณผู้นำโลกปีศาจที่เป็นมนุษย์หมาป่าที่มีอายุถึงมากกว่าเธอถึง100ปีรักบนความต่างของเขาและเธอจะเป็นอย่างไรโปรดติดตาม
Tags: มนุษย์ หมาป่า โลกปีศาจ
ตอน: ได้เวลาชำระโทษแล้ว555
ฟ้าพราวเดินหน้ามุ้ยกลับมาที่ห้องก่อนจะนึกอะไรบางอย่าง
"สามคนนั้นหายไปไหน"ฟ้าพราวมองไปรอบๆก็ไม่เห็นวี่แวว
"ต้องเก็บเป็นความลับนะเย็นนี้ห้ามเผลอพูดเด็ดขาด" พสุพูด
"เออน่ะ!!ฉันไม่หลุดแน่ๆ" วายุพูด
"ฉันด้วย!!" ธารายกมือขึ้น
"ฉันด้วยอีกคน!!" ทั้งสามหันไปทางต้นเสียง
"วายปราณ!!!" ทั้งสามอุทานพร้อมกัน
"ไหนบอกจะมาเจอฉันตอนเที่ยงนี่บ่ายสามแล้วนะ" วายปราณพูดพร้อมชูนาฬิกาที่ข้อมือให้ดู
"เอิ่ม...อ๋อพอดีไอ้ธาราเนี่ยมันปวดท้องกระทันหันน่ะแล้วที่เข้าป่ามานี่ก็จะมาบอกนายนี่แหละ"วายุพูดพร้อมกระพริบตาให้ธารา
"อ๋อ!ใช่เนี่ยยังปวดตุ๊บๆอยู่เลย" ธาราเอามือกุมท้อง
"นายเองก็เป็นหมอนี่พสุ..ธาราเป็นอะไร" วายปราณมองมาทางพสุ
"เอิ่ม...โรค" พสุอ้ำอึ้ง
"โรคเฉียบพลันอยู่ๆก็เป็นขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ" ฟ้าพราวพูดขึ้นทั้งสี่หันมามองเธอเป็นตาเดียว
"สามคำนะ" พสุพูด
"ฉิบ หาย แล้ว" ทั้งสามพูดพร้อมกัน
~~ที่ห้องดนตรี~~
"พวกนายทำแบบนี้ทำไม!!สนุกนักเหรอ" ฟ้าพราวพูดพร้อมมองพวกเขา
"ก็....ไม่สนุกหรอกแต่ว่า...." พสุทำหน้าเจื่อนๆ
"ใครเป็นต้นคิด" ฟ้าพราวมองมาที่พวกเขา
"คือ...พวกเรานับถือนายนะพสุ" วายุพูดพร้อมพยักหน้ากับธาราก่อนจะก้าวถอยหลังหนึ่งก้าวทำให้พสุยืนข้างหน้าพวกเขา
"อ่าว!!เฮ้ยรักกันจังเลยนะ" พสุหันไปหาวายุ
"นายหรอนายแว่น!!" ฟ้าพราวตะเบ็งเสียง
"เอิ่ม...ฉันขอโทษฟ้าพราวจะให้ทำอะไรพวกเรายอมทุกอย่างเลย" พสุพูด
"เฮ้ย!!อย่าใช้คำว่าพวกเราดิ" ธาราพูด
"ได้!!ฉันมีอะไรให้พวกนายทำแน่" ฟ้าพราวยิ้มเจ้าเล่ห์ทั้งสามมองหน้ากัน
"งั้นฉันไปก่อนนะ" วายปราณพูด
"เดี๋ยว!!" ฟ้าพราวดึงแขนเขา
"แต่นายจูบฉันนายก็มีความผิด"ฟ้าพราวพูด
"หะ!!!แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันเล่า" วายปราณเถียง
"ไม่เกี่ยวก็ได้แต่นั้นก็จะแสดงว่านายชอบฉัน" ฟ้าพราวยักไหล่
"น้อยๆหน่อยใครชอบเธอหะ" วายปราณเถียง
"ไม่ได้แค่ชอบแต่ หึง หวง แล้วก็รัก" ฟ้าพราวพูดวายปราณหน้าตาเหลอหลา
"ฉันไม่ได้...."
"งั้นก็ต้องยอมรับสิเพราะถ้าสิ่งที่นายทำมันไม่ได้เกิดจากความรักก็เท่ากับว่านายฉวยโอกาสโดยที่ฉันไม่ยินยอมนายก็มีความผิดที่กระทำย้ำยีสาวน้อยผู้บริสุทธิ์คนหนึ่ง...และฉันก็มีพยาน" ฟ้าพราวหันไปทางสามหนุ่ม
"ก็ได้!!!จะให้ทำอะไรว่ามาเลย" วายปราณชูคอขึ้นมองฟ้าพราวด้วยสายตาท้าทายซึ่งเธอเองก็มองเขากลับเช่นกัน
"เฮ้ย!!!วันนี้มีงานแฟนซีหรอวะ" ชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งพูดทุกคนที่เดินผ่านไปมาต่างหยุดดูหมีแพนด้า ม้า ยีราฟ ฮิปโป
"ใครอยู่ในชุดสัตว์น่ะเธอ" ริชชี่พูด
"ไม่รู้สิ" เพื่อนริชชี่กล่าวฟ้าพราวเดินมาข้างหน้าแถวก่อนจะกดปุ่มเปิดเพลง
"แกเต้นเก่งไม่ใช่หรอธารา" วายุในชุดยีราฟสวมหัวพูด
"ใส่ชุดฮิปโปอย่างเนี้ยใครจะไปเต้นลงวะ" ธาราพูดวายปราณในชุดหมีแพนด้ามองฟ้าพราว
"เอาวะสู้ตายโว้ย!!!!!" วายปราณตะโกนก่อนจะขยับมือขึ้นลงตามด้วยส่ายก้นพสุในชุดม้าก็ส่ายก้นไปมาวายุกับธาราเองก็ทำตามทั้งสี่เต้นกันอย่างบ้าคลั่งชนิดบี้เดอะสตาร์หนาว~~ผู้คนที่มุงดูต่างหัวเราะสนุกสนานที่จะมากที่สุดคงเป็นฟ้าพราวทั้งสี่เต้นกันอย่างมันส์(แกมถูกบังคับ)จนเพลงจบก็วิ่งแยกย้ายกันหลบไป
"อ้าว!!ไปซะละอดถ่ายรูปเลย"สาวๆต่างบ่นกันระนาวฟ้าพราวยิ้มก่อนจะเดินไปทางหลังโรงเรียน
"หมดกันชีวิตหนุ่มสุดฮอตอย่างวายุมายืนเต้นท่าเกาก้นต่อหน้าสาวๆ"วายุพูด(ปนร้องไห้) ก่อนจะถอดหัวยีราฟออก
"พวกนายจะไปหนักอะไรละฉันนี่สิหัวหน้าเผ่าถ้าใครรู้ละก็...."วายปราณทำหน้าสยอง
"55555พวกนายน่าจะต่ออีกเพลงนะเผื่อฉันจะส่งไปออดิชั่น" ฟ้าพราวเดินมาพร้อมยื่นน้ำขวดให้สี่หนุ่ม
"พอเถอะครับแค่นี้ก็อายจนมุดแผ่นดินแล้ว" ธาราพูด
"สรุปหายโกรธพวกเราแล้วใช่ไหมเนี่ย" พสุพูด
"ก็...อืมไม่โกรธละ" ฟ้าพราวยิ้ม
"เฮ้อ!!!!" ทั้งสามถอนหายใจ
"งั้นฉันก็ไปได้แล้วสินะชุดนี้ร้อนจะตาย"วายปราณพูดพร้อมลุกขึ้น
"เชิญค่ะพี่....พีสะเดิด" ฟ้าพราวพูด
"5555555พีสะเดิดชื่อใหม่นายเพราะดีนะ"สามหนุ่มหัวเราะ
"หัวเราะอะไรกันเนี่ย...ยัยตัวแสบ" วายปราณดีดหน้าผากฟ้าพราว
"นายนี่!!ฉันเจ็บนะ" ฟ้าพราวกุมหน้าผากทั้งสามหนุ่มพยักหน้าให้กัน
"งั้นฉันฝากฟ้าพราวให้นายไปส่งด้วยนะวันนี้ฉันมีเรียนพิเศษผสมพันธุ์งูกับจระเข้ให้ออกมาเป็นกบอะ"วายุพูดก่อนลุกออกไปพสุกับธาราก็วิ่งตามออกไป
"อ้าว!!!พวกนายเดี๋ยวสิ" ฟ้าพราวจะท้วงแต่ไม่ทัน
"เฮ้อ!!งั้นก็รอฉันอาบน้ำนะ" วายปราณพูด
"หะ!!!อาบน้ำนายก็ไปอาบที่บ้านสิ" ฟ้าพราวแย้ง
"ฉันไม่ได้สกปรกนะเธอนั้นแหละมาถูหลังเลย"วายปราณพูดพร้อมดึงมือฟ้าพราวไป
2ชั่วโมงต่อมา~~~~
"เสร็จหรือยัง" ฟ้าพราวพูดพลางตบยุงหน้าห้องน้ำ
"โทษทีนะฉันเป็นคนสะอาดอะอาบน้ำประมาณ3ชั่วโมง" วายปราณตะโกนออกมา
"3ชั่วโมงอาบน้ำหรือขัดส้วมเนี่ย" ฟ้าพราวพูดเซ็งๆเธอยืนพิงประตูก่อนจะรู้สึกปวดหัวใจขึ้นมา
"วายปราณ" ฟ้าพราวเรียกเขาเสียงสั่น
"อะไรของเธอ" วายปราณพูด
"ฉัน.........โอ๊ย" ฟ้าพราวร้องวายปราณปิดน้ำเปิดประตูออกมาเห็นฟ้าพราวนอนกองกับพื้น
"ฟ้าพราว!!!!" วายปราณช้อนตัวเธอขึ้นมา
"ฉันปวด....โอ๊ย!!!!" ฟ้าพราวร้อง
"แกอยู่ไหนพิรุณออกมา...อย่าเป็นหมารอบกัด" วายปราณตะโกน
"ฉันอยู่นี่..ห่วงกันจังเลยนะ" พิรุณพูด
"อ๊ะๆๆอย่าคิดจะใช้พลังกับฉันมาสู้กันตัวต่อตัวดีกว่า" พิรุณพูด
"ได้สิฉันไม่กลัวแกอยู่แล้ว" วายปราณพูดก่อนจะกระโจนตัวแปลงร่างเป็นหมาป่าทั้งสองกัดกันเสียงดังสนั่นแต่เพราะเลิกเรียนแล้วจึงไม่มีใครอยู่พิรุณกัดคอวายปราณจมเขี้ยวก่อนจะเหวี่ยงลงบันไดวายปราณใช้เล็บจิกที่หลังพิรุณจนเลือดออกแล้วพลัดตกบันไดทั้งคู่โอเวอร์กระโจนออกมากัดวายปราณกลางหลังก่อนจะเหวี่ยงเข้ากับกำแพงวายปราณพยุงตัวขึ้นข่วนหน้าโอเวอร์แล้วเหวี่ยงลงไปอีกชั้นพิรุณลุกขึ้นกระโดดใส่วายปราณเขาหลบก่อนจะค่อมกัดพิรุณและข่วนจนเลือดหนองหน้าพิรุณสะบัดตัวลุกก่อนจะวิ่งหนีวายปราณล้มลงเพราะแผลตามตัวก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้น
"ฟ้าพราว!!!"วายปราณเรียกเธอฟ้าพราวมองมาทางบันได
"วายปราณ!!!" ฟ้าพราวอุทานออกมาเมื่อเห็นเลือดท่วมตัววายปราณเธอรีบวิ่งไปกอดเขา
"นายต้องไม่เป็นอะไรนะเชื่อฉันสิ" ฟ้าพราวมองรอบๆแต่ก็ไม่มีใครอยู่จนเธอนึกขึ้นได้
"รอยแดงของวายุใช่สิ!!!"
"วายุนายหยุดเดินทำไม" ธาราถามเมื่อจู่ๆวายุก็หยุดเดิน
"แย่แล้ว!!ฟ้าพราว" วายุวิ่งกลับไปที่โรงเรียนพสุกับธารามองหน้ากันงงๆก่อนจะวิ่งตามไป
~~ที่บ้านวายปราณ~~
"เขาจะเป็นอะไรไหม" ฟ้าพราวพูดขณะยืนอยู่หน้าห้อง
"ฟ้าพราวผมว่าคุณไปพักเถอะเดี๋ยวจะไม่สบายทางนี้ผมกับวายุจัดการเอง" วายุพูด
"แต่ว่า...." ฟ้าพราวอ้ำอึ้ง
"ไปเถอะครับคุณเองก็ต้องรอพสุตรวจร่างกายเอาเป็นว่าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนเดี๋ยวผมไปส่งนะ" ธาราพูดก่อนจะโอบตัวฟ้าพราวไปสักพักพสุก็เดินออกมา
"เป็นไงบ้าง" วายุถาม
"ไม่โดนหัวใจเลยแต่เรื่องบาดเจ็บก็มีบ้าง..แต่เอาเถอะพวกเราเป็นหมาป่าฟื้นตัวเร็วอยู่แล้ว" พสุตอบก่อนจะเขียนอาการลงสมุด
"ไอ้พิรุณนี่มันหมารอบกัดชัดๆวายปราณเองก็มีพลังมากกว่ามันทำไมไม่จัดการนะ"วายุบ่นอย่างหัวเสีย
"นายก็รู้ว่าหัวหน้าเผ่าเราแฟร์ๆอยู่แล้วถ้ามันขอจะสู้แบบตัวต่อตัวก็ย่อมได้...ว่าแต่ฟ้าพราวล่ะ"พสุถามวายุ
"ธาราพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน" วายุบอกก่อนทั้งคู่จะตรงกลับบ้านพอถึงพสุก็ตรงมาหาฟ้าพราวทันที
"เขาเป็นไงบ้าง"ฟ้าพราวถามเมื่อเห็นพสุ
"ปลอดภัยแล้วครับดีนะที่คุณยังไม่ปฏิเสธวายุการเชื่อมจิตจึงยังอยู่คราวหลังมีอะไรให้นึกถึงวายุนะครับ"พสุพูดก่อนจะนั่งตรงหน้าเธอ
"ขอบคุณนะฉันไม่เป็นอะไรหรอกนายไปพักเถอะ" เธอยิ้มให้พสุ
"คุณนี่ก็นะเดี๋ยวผมเอาผ้าเย็นให้" พสุลุกขึ้นไปเปิดตู้หยิบผ้าเย็นพอหันกลับมาก็ไม่เห็นฟ้าพราวแล้ว
"คุณนี่มันดื้อจริงๆ"พสุบ่นก่อนจะยิ้ม
"สามคนนั้นหายไปไหน"ฟ้าพราวมองไปรอบๆก็ไม่เห็นวี่แวว
"ต้องเก็บเป็นความลับนะเย็นนี้ห้ามเผลอพูดเด็ดขาด" พสุพูด
"เออน่ะ!!ฉันไม่หลุดแน่ๆ" วายุพูด
"ฉันด้วย!!" ธารายกมือขึ้น
"ฉันด้วยอีกคน!!" ทั้งสามหันไปทางต้นเสียง
"วายปราณ!!!" ทั้งสามอุทานพร้อมกัน
"ไหนบอกจะมาเจอฉันตอนเที่ยงนี่บ่ายสามแล้วนะ" วายปราณพูดพร้อมชูนาฬิกาที่ข้อมือให้ดู
"เอิ่ม...อ๋อพอดีไอ้ธาราเนี่ยมันปวดท้องกระทันหันน่ะแล้วที่เข้าป่ามานี่ก็จะมาบอกนายนี่แหละ"วายุพูดพร้อมกระพริบตาให้ธารา
"อ๋อ!ใช่เนี่ยยังปวดตุ๊บๆอยู่เลย" ธาราเอามือกุมท้อง
"นายเองก็เป็นหมอนี่พสุ..ธาราเป็นอะไร" วายปราณมองมาทางพสุ
"เอิ่ม...โรค" พสุอ้ำอึ้ง
"โรคเฉียบพลันอยู่ๆก็เป็นขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ" ฟ้าพราวพูดขึ้นทั้งสี่หันมามองเธอเป็นตาเดียว
"สามคำนะ" พสุพูด
"ฉิบ หาย แล้ว" ทั้งสามพูดพร้อมกัน
~~ที่ห้องดนตรี~~
"พวกนายทำแบบนี้ทำไม!!สนุกนักเหรอ" ฟ้าพราวพูดพร้อมมองพวกเขา
"ก็....ไม่สนุกหรอกแต่ว่า...." พสุทำหน้าเจื่อนๆ
"ใครเป็นต้นคิด" ฟ้าพราวมองมาที่พวกเขา
"คือ...พวกเรานับถือนายนะพสุ" วายุพูดพร้อมพยักหน้ากับธาราก่อนจะก้าวถอยหลังหนึ่งก้าวทำให้พสุยืนข้างหน้าพวกเขา
"อ่าว!!เฮ้ยรักกันจังเลยนะ" พสุหันไปหาวายุ
"นายหรอนายแว่น!!" ฟ้าพราวตะเบ็งเสียง
"เอิ่ม...ฉันขอโทษฟ้าพราวจะให้ทำอะไรพวกเรายอมทุกอย่างเลย" พสุพูด
"เฮ้ย!!อย่าใช้คำว่าพวกเราดิ" ธาราพูด
"ได้!!ฉันมีอะไรให้พวกนายทำแน่" ฟ้าพราวยิ้มเจ้าเล่ห์ทั้งสามมองหน้ากัน
"งั้นฉันไปก่อนนะ" วายปราณพูด
"เดี๋ยว!!" ฟ้าพราวดึงแขนเขา
"แต่นายจูบฉันนายก็มีความผิด"ฟ้าพราวพูด
"หะ!!!แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันเล่า" วายปราณเถียง
"ไม่เกี่ยวก็ได้แต่นั้นก็จะแสดงว่านายชอบฉัน" ฟ้าพราวยักไหล่
"น้อยๆหน่อยใครชอบเธอหะ" วายปราณเถียง
"ไม่ได้แค่ชอบแต่ หึง หวง แล้วก็รัก" ฟ้าพราวพูดวายปราณหน้าตาเหลอหลา
"ฉันไม่ได้...."
"งั้นก็ต้องยอมรับสิเพราะถ้าสิ่งที่นายทำมันไม่ได้เกิดจากความรักก็เท่ากับว่านายฉวยโอกาสโดยที่ฉันไม่ยินยอมนายก็มีความผิดที่กระทำย้ำยีสาวน้อยผู้บริสุทธิ์คนหนึ่ง...และฉันก็มีพยาน" ฟ้าพราวหันไปทางสามหนุ่ม
"ก็ได้!!!จะให้ทำอะไรว่ามาเลย" วายปราณชูคอขึ้นมองฟ้าพราวด้วยสายตาท้าทายซึ่งเธอเองก็มองเขากลับเช่นกัน
"เฮ้ย!!!วันนี้มีงานแฟนซีหรอวะ" ชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งพูดทุกคนที่เดินผ่านไปมาต่างหยุดดูหมีแพนด้า ม้า ยีราฟ ฮิปโป
"ใครอยู่ในชุดสัตว์น่ะเธอ" ริชชี่พูด
"ไม่รู้สิ" เพื่อนริชชี่กล่าวฟ้าพราวเดินมาข้างหน้าแถวก่อนจะกดปุ่มเปิดเพลง
"แกเต้นเก่งไม่ใช่หรอธารา" วายุในชุดยีราฟสวมหัวพูด
"ใส่ชุดฮิปโปอย่างเนี้ยใครจะไปเต้นลงวะ" ธาราพูดวายปราณในชุดหมีแพนด้ามองฟ้าพราว
"เอาวะสู้ตายโว้ย!!!!!" วายปราณตะโกนก่อนจะขยับมือขึ้นลงตามด้วยส่ายก้นพสุในชุดม้าก็ส่ายก้นไปมาวายุกับธาราเองก็ทำตามทั้งสี่เต้นกันอย่างบ้าคลั่งชนิดบี้เดอะสตาร์หนาว~~ผู้คนที่มุงดูต่างหัวเราะสนุกสนานที่จะมากที่สุดคงเป็นฟ้าพราวทั้งสี่เต้นกันอย่างมันส์(แกมถูกบังคับ)จนเพลงจบก็วิ่งแยกย้ายกันหลบไป
"อ้าว!!ไปซะละอดถ่ายรูปเลย"สาวๆต่างบ่นกันระนาวฟ้าพราวยิ้มก่อนจะเดินไปทางหลังโรงเรียน
"หมดกันชีวิตหนุ่มสุดฮอตอย่างวายุมายืนเต้นท่าเกาก้นต่อหน้าสาวๆ"วายุพูด(ปนร้องไห้) ก่อนจะถอดหัวยีราฟออก
"พวกนายจะไปหนักอะไรละฉันนี่สิหัวหน้าเผ่าถ้าใครรู้ละก็...."วายปราณทำหน้าสยอง
"55555พวกนายน่าจะต่ออีกเพลงนะเผื่อฉันจะส่งไปออดิชั่น" ฟ้าพราวเดินมาพร้อมยื่นน้ำขวดให้สี่หนุ่ม
"พอเถอะครับแค่นี้ก็อายจนมุดแผ่นดินแล้ว" ธาราพูด
"สรุปหายโกรธพวกเราแล้วใช่ไหมเนี่ย" พสุพูด
"ก็...อืมไม่โกรธละ" ฟ้าพราวยิ้ม
"เฮ้อ!!!!" ทั้งสามถอนหายใจ
"งั้นฉันก็ไปได้แล้วสินะชุดนี้ร้อนจะตาย"วายปราณพูดพร้อมลุกขึ้น
"เชิญค่ะพี่....พีสะเดิด" ฟ้าพราวพูด
"5555555พีสะเดิดชื่อใหม่นายเพราะดีนะ"สามหนุ่มหัวเราะ
"หัวเราะอะไรกันเนี่ย...ยัยตัวแสบ" วายปราณดีดหน้าผากฟ้าพราว
"นายนี่!!ฉันเจ็บนะ" ฟ้าพราวกุมหน้าผากทั้งสามหนุ่มพยักหน้าให้กัน
"งั้นฉันฝากฟ้าพราวให้นายไปส่งด้วยนะวันนี้ฉันมีเรียนพิเศษผสมพันธุ์งูกับจระเข้ให้ออกมาเป็นกบอะ"วายุพูดก่อนลุกออกไปพสุกับธาราก็วิ่งตามออกไป
"อ้าว!!!พวกนายเดี๋ยวสิ" ฟ้าพราวจะท้วงแต่ไม่ทัน
"เฮ้อ!!งั้นก็รอฉันอาบน้ำนะ" วายปราณพูด
"หะ!!!อาบน้ำนายก็ไปอาบที่บ้านสิ" ฟ้าพราวแย้ง
"ฉันไม่ได้สกปรกนะเธอนั้นแหละมาถูหลังเลย"วายปราณพูดพร้อมดึงมือฟ้าพราวไป
2ชั่วโมงต่อมา~~~~
"เสร็จหรือยัง" ฟ้าพราวพูดพลางตบยุงหน้าห้องน้ำ
"โทษทีนะฉันเป็นคนสะอาดอะอาบน้ำประมาณ3ชั่วโมง" วายปราณตะโกนออกมา
"3ชั่วโมงอาบน้ำหรือขัดส้วมเนี่ย" ฟ้าพราวพูดเซ็งๆเธอยืนพิงประตูก่อนจะรู้สึกปวดหัวใจขึ้นมา
"วายปราณ" ฟ้าพราวเรียกเขาเสียงสั่น
"อะไรของเธอ" วายปราณพูด
"ฉัน.........โอ๊ย" ฟ้าพราวร้องวายปราณปิดน้ำเปิดประตูออกมาเห็นฟ้าพราวนอนกองกับพื้น
"ฟ้าพราว!!!!" วายปราณช้อนตัวเธอขึ้นมา
"ฉันปวด....โอ๊ย!!!!" ฟ้าพราวร้อง
"แกอยู่ไหนพิรุณออกมา...อย่าเป็นหมารอบกัด" วายปราณตะโกน
"ฉันอยู่นี่..ห่วงกันจังเลยนะ" พิรุณพูด
"อ๊ะๆๆอย่าคิดจะใช้พลังกับฉันมาสู้กันตัวต่อตัวดีกว่า" พิรุณพูด
"ได้สิฉันไม่กลัวแกอยู่แล้ว" วายปราณพูดก่อนจะกระโจนตัวแปลงร่างเป็นหมาป่าทั้งสองกัดกันเสียงดังสนั่นแต่เพราะเลิกเรียนแล้วจึงไม่มีใครอยู่พิรุณกัดคอวายปราณจมเขี้ยวก่อนจะเหวี่ยงลงบันไดวายปราณใช้เล็บจิกที่หลังพิรุณจนเลือดออกแล้วพลัดตกบันไดทั้งคู่โอเวอร์กระโจนออกมากัดวายปราณกลางหลังก่อนจะเหวี่ยงเข้ากับกำแพงวายปราณพยุงตัวขึ้นข่วนหน้าโอเวอร์แล้วเหวี่ยงลงไปอีกชั้นพิรุณลุกขึ้นกระโดดใส่วายปราณเขาหลบก่อนจะค่อมกัดพิรุณและข่วนจนเลือดหนองหน้าพิรุณสะบัดตัวลุกก่อนจะวิ่งหนีวายปราณล้มลงเพราะแผลตามตัวก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้น
"ฟ้าพราว!!!"วายปราณเรียกเธอฟ้าพราวมองมาทางบันได
"วายปราณ!!!" ฟ้าพราวอุทานออกมาเมื่อเห็นเลือดท่วมตัววายปราณเธอรีบวิ่งไปกอดเขา
"นายต้องไม่เป็นอะไรนะเชื่อฉันสิ" ฟ้าพราวมองรอบๆแต่ก็ไม่มีใครอยู่จนเธอนึกขึ้นได้
"รอยแดงของวายุใช่สิ!!!"
"วายุนายหยุดเดินทำไม" ธาราถามเมื่อจู่ๆวายุก็หยุดเดิน
"แย่แล้ว!!ฟ้าพราว" วายุวิ่งกลับไปที่โรงเรียนพสุกับธารามองหน้ากันงงๆก่อนจะวิ่งตามไป
~~ที่บ้านวายปราณ~~
"เขาจะเป็นอะไรไหม" ฟ้าพราวพูดขณะยืนอยู่หน้าห้อง
"ฟ้าพราวผมว่าคุณไปพักเถอะเดี๋ยวจะไม่สบายทางนี้ผมกับวายุจัดการเอง" วายุพูด
"แต่ว่า...." ฟ้าพราวอ้ำอึ้ง
"ไปเถอะครับคุณเองก็ต้องรอพสุตรวจร่างกายเอาเป็นว่าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนเดี๋ยวผมไปส่งนะ" ธาราพูดก่อนจะโอบตัวฟ้าพราวไปสักพักพสุก็เดินออกมา
"เป็นไงบ้าง" วายุถาม
"ไม่โดนหัวใจเลยแต่เรื่องบาดเจ็บก็มีบ้าง..แต่เอาเถอะพวกเราเป็นหมาป่าฟื้นตัวเร็วอยู่แล้ว" พสุตอบก่อนจะเขียนอาการลงสมุด
"ไอ้พิรุณนี่มันหมารอบกัดชัดๆวายปราณเองก็มีพลังมากกว่ามันทำไมไม่จัดการนะ"วายุบ่นอย่างหัวเสีย
"นายก็รู้ว่าหัวหน้าเผ่าเราแฟร์ๆอยู่แล้วถ้ามันขอจะสู้แบบตัวต่อตัวก็ย่อมได้...ว่าแต่ฟ้าพราวล่ะ"พสุถามวายุ
"ธาราพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน" วายุบอกก่อนทั้งคู่จะตรงกลับบ้านพอถึงพสุก็ตรงมาหาฟ้าพราวทันที
"เขาเป็นไงบ้าง"ฟ้าพราวถามเมื่อเห็นพสุ
"ปลอดภัยแล้วครับดีนะที่คุณยังไม่ปฏิเสธวายุการเชื่อมจิตจึงยังอยู่คราวหลังมีอะไรให้นึกถึงวายุนะครับ"พสุพูดก่อนจะนั่งตรงหน้าเธอ
"ขอบคุณนะฉันไม่เป็นอะไรหรอกนายไปพักเถอะ" เธอยิ้มให้พสุ
"คุณนี่ก็นะเดี๋ยวผมเอาผ้าเย็นให้" พสุลุกขึ้นไปเปิดตู้หยิบผ้าเย็นพอหันกลับมาก็ไม่เห็นฟ้าพราวแล้ว
"คุณนี่มันดื้อจริงๆ"พสุบ่นก่อนจะยิ้ม
สายลมที่พัดวน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 ธ.ค. 2557, 17:20:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 ธ.ค. 2557, 17:40:16 น.
จำนวนการเข้าชม : 992
| << แผนร้ายๆขององค์รักษ์ทั้งสาม | ความจริง(อัพเพิ่ม) >> |
สายลมที่พัดวน 17 ธ.ค. 2557, 23:00:46 น.
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านนะจ๊ะอยากจะบอกว่าหลายๆคอมเม้นต์ที่ผู้อ่านแสดงความคิดเห็นตัวสายลมที่พัดวนไม่ใช่ไม่อ่านนะจ๊ะอ่านและก็พยายามปรับปรุงตามคำแนะนำทุกคนเลยยังไงก็ขอขอบคุณที่ติดตามนะคะเห็นไม่ตอบก็อย่าพึ่งงอลกันล่ะยังไงก็ขอขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่ติดตามนะคะ
~~ฝันดีนะคะ~
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านนะจ๊ะอยากจะบอกว่าหลายๆคอมเม้นต์ที่ผู้อ่านแสดงความคิดเห็นตัวสายลมที่พัดวนไม่ใช่ไม่อ่านนะจ๊ะอ่านและก็พยายามปรับปรุงตามคำแนะนำทุกคนเลยยังไงก็ขอขอบคุณที่ติดตามนะคะเห็นไม่ตอบก็อย่าพึ่งงอลกันล่ะยังไงก็ขอขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่ติดตามนะคะ
~~ฝันดีนะคะ~