เจ้าสาวหมาป่า 2 รักในรอยแค้น
วายุแชมป์มอเตอร์ไซด์5ปีซ้อนเขากลับมาแพ้ปีที่6ให้กลับปางไหมหมาป่าสาวคู่กัดเขาเมื่อตอนเด็กๆเหตุเพราะครอบครัวเขากับครอบครัวเธอไม่ถูกกันโดยเฉพาะพี่ชายปางไหมที่คอยอยากจะเอาชนะวายุทุกอย่างแต่ไม่สำเร็จทำให้ความสัมพันธ์ไม่มีวันกลับมาดีกันได้รวมถึงไร่องุ่นของทั้งสองที่อยู่ติดกันก็ไม่อาจล้มรั้วที่ขวางกั้นแผ่นดินทั้งสองไว้ได้ความรักของพวกเขาจะเกิดขึ้นได้อย่างไรและความรักจะลบความบาดหมางได้หรือไม่
โปรดติดตาม~~~~
โปรดติดตาม~~~~
Tags: หมาป่า ความรัก ความแค้น
ตอน: รักในหมอกฝน
"ถึงแล้วครับโรงแรมเหมราชรีสอร์ต" คนขับเปิดประตูปางไหมดันวายุจนเขาเกือบหน้าคะมำ
"เธอจะไปไหน!!!" วายุเอ่ยถามเมื่อเห็นปางไหมสะพายกระเป๋า
"ฉันจะไปพักน่ะสิเจอโชคร้ายทั้งวันและ" ปางไหมเดินดุ่มๆเข้าไปในโรงแรมวายุมองตามก่อนจะวิ่งตามไป
"มาแล้วหรอดาร์ลิ่ง" วิทยาเดินยิ้มมาหาปางไหม
"เหนื่อยเป็นบ้าเลยไปพักเถอะ" ปางไหมบ่นวิทยากอดคอปางไหมเดินไปวายุมองภาพนั้นอย่างไม่สบอารมณ์
"ที่แท้ก็มีแฟนอยู่นี่เอง!!!"วายุหน้าบึ้งเขารู้สึกอารมณ์เสียอย่างไม่รู้สาเหตุ
"จ๊ะเอ๋ที่รัก!!!!" เมย์กระโดดออกมา
"ไม่ตกใจเลยหรอ" เมย์ทำหน้าเศร้า
"ตกใจจนไม่รู้จะตกใจยังไงแล้ว"วายุตอบ
"ตกใจจนไม่รู้จะตกใจยังไงแล้ว???"
"เอิ่ม..ชั่งเหอะว่าแต่แฟนแกอยู่ไหน"
"ไปรับเพื่อนเขาส่วนแกมากับฉัน" เมย์จับมือวายุเดินมาที่ห้องพักที่ตกแต่งอย่างสวยหรูตรงระเบียงสามารถมองเห็นทะเล
"สวยไหม!!!!"เมย์ถาม
"อื้ม!!!สวยดี...ว่าแต่แกมาอยู่ในห้องสองต่อสองกับฉันแบบนี้ไม่กลัวโดนปล้ำหรอ"
"ไม่กลัวอยากปล้ำก็ปล้ำสิ"
"ไม่หวงตัวเลยนะจะมีสามีแล้วนะแกอะอีกอย่างแบบเธอไม่ใช่สเปกฉันหรอก"
"หรอ!!!!แล้วแบบไหนละสเปกแกนายหมาป่า"
"ไม่บอกหรอกยัยหมาป่า" วายุยิ้มก่อนจะนั่งคุยกับหมาป่าสาวเพื่อนเขา
"ที่รัก!!!" วิทยาเปิดประตูเข้ามาอย่างยิ้มแย้ม
"ดาร์ลิ่ง!!!นี่วายุเพื่อนเมย์เองค่ะ" เมย์ชี้ไปทางวายุ
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณวายุได้ข่าวว่าคุณเป็นถึงองค์รักษ์ของหัวหน้าเผ่าเลยหรอครับ" วิทยายิ้ม
"ครับ!!!ยินดีที่......." วายุค้าง
"นายพายุ!!!!" ปางไหมที่เดินตามเข้ามาเอ่ยขึ้น
"นี่คุณวายุรู้จักเพื่อนผมหรอครับ"วิทยากับเมย์ทำหน้างงๆ
"ครับรู้จักดีมาก!!" วายุเหล่มองปางไหมก่อนจะยิ้ม
☆★☆★☆★☆
"จะเอายังไงใครจะเป็นคนจัดงาน" ปางไหมถามขณะเดินชมสวนกับวายุ
"เอาดีๆเลยนะฉันว่าเธอไปทำสวยเถอะฉันจัดการเองได้" วายุตอบ
"จัดการเองได้!!ให้ออกไปร้องเพลงเนี่ยนะ"
"ใช่!!!มันเป็นการกระชับความรักอย่างหนึ่งดีกว่าเธอเกมบ้าเกมบออะไรมาเล่นในงานแต่ง"
"เกมจ้องตาไร้สาระตรงไหนมันก็กระชับความรักเหมือนกันแหละ"
"หรอ!!!ถ้าถามเรื่องความรักฉันมีพ่อมีแม่มีความรักท่วมตัวฉันน่าจะรู้ดีกว่านะ" ปางไหมหยุดนิ่งกับคำพูดวายุเขาเพิ่งนึกขึ้นได้จึงหยุด
"นายกำลังว่าฉันไม่มีแม่หรอ" ปางไหมพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า
"ฉัน......." วายุหน้าเจื่อน
"ฉันขอโทษ" วายุพูดอย่างนิ่มนวล
"ชั่งเถอะ!!!ที่นายพูดก็ถูก" ปางไหมปาดน้ำตา
"คือฉัน....เอางี้เรามาเป่ายิงฉุบถ้าใครชนะจะได้เป็นคนจัดงานส่วนคนที่แพ้ต้องเป็นแรงงานให้กับผู้ชนะ"วายุยิ้มปางไหมมองเขา
"ก็ได้!!!!" ปางไหมตั้งท่า
"เอาละนะเป่า ยิง ฉุบ!!!!" วายุออกค้อนส่วนปางไหมออกกระดาษทำให้ปางไหมเป็นผู้ชนะ
"เย้!!!!ฉันชนะ!!!" ปางไหมยิ้มวายุแกล้งทำหน้าบึ้งแต่ก็แอบยิ้มเพราะเขาใช้พลังจิตทำให้รู้ว่าปางไหมจะออกกระดาษแต่เขาอยากให้เธอชนะจึงออกค้อน
"ฉันดีใจด้วยนะ!!" วายุแกล้งประชด
"ขอบคุณนะ" ทั้งสองสบตากันก่อนที่หน้าขาวๆของทั้งคู่จะเปลี่ยนสีแดง
"ฉัน...ไปเตรียมงานดีกว่า" ปางไหมตัดบทก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาวายุยิ้มก่อนจะยักไหล่เดินตามเธอ
★☆★☆★☆★
"นี่จัดอะไรของนายเนี่ย!!!!" ปางไหมตีมือวายุ
"ก็ฉันเป็นผู้ชายจะให้มาจัดดอกไม้มันก็ออกมาเป็นแบบนี้แหละ"
"นายอย่าลืมสัญญาสินายแพ้นายต้องช่วยฉัน"
"คร๊าบ....คุณปางไหม" วายุทำหน้าทะเล้นก่อนจะจัดมั่วซั่วไปเรื่อย
"ปางไหม!!!!!!" สาธิตเรียกเธอ
"สาธิต!!!!" ปางไหมยิ้มให้กับเพื่อนเก่าของเธอวายุมองเขาพวกเขาอย่างงงๆแต่บอกได้3คำว่าไม่ ชอบ เลย!!!
"ฉันเพิ่งได้ข่าวว่าไอ้วิทจะแต่งงานฉันก็เลยรีบมากลัวไม่ทัน" สาธิตเดินเข้ามา
"ฉันดีใจที่นายมานะพอจัดดอกไม้ก็นึกถึงนายพอดี" ปางไหมเหล่วายุ
"นายไปทำตรงอื่นเถอะเรื่องดอกไม้ฉันมีคนช่วยแล้ว"ปางไหมมองวายุเขาหน้าบึ้งก่อนจะลุก
"สาธิตช่วยฉันหน่อยนะ" ปางไหมจับมือสาธิต
"ได้สิถ้าเพื่อไหมเราทำได้ทุกอย่าง" สาธิตนั่งลงพร้อมกับปางไหมช่วยกันจัดดอกไม้วายุเหล่มองอย่างหมั่นไส้
"โอ๊ย!!!แล้วไอห้องคุณเมย์มันอยู่ไหนละเนี่ย"เจ๊ส้มบ่นขณะเดินหาห้อง
"เจ๊ส้ม!!!!!" วายุตะโกนเรียก
"ว๊าย!!!น้องวายุตามเจ๊มาหรอคะ"
"เปล่าครับผมมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว"
"แห๊ม!!ให้กระเทยดีใจหน่อยก็ไม่ได้"
"ว่าแต่เจ๊มาทำไมครับ" วายุถาม
"มาแต่งหน้าเจ้าบ่าวเจ้าสาวค่ะแล้วก็เอาเสื้อผ้ามาให้น้องไหมค่ะ"
"เสื้อผ้าหรอครับ??" วายุงงๆ
"ค่ะรับรองสวยระเบิด"
"อย่างนั้นน่ะหรอครับจะสวย" วายุส่ายหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ
"เธอจะไปไหน!!!" วายุเอ่ยถามเมื่อเห็นปางไหมสะพายกระเป๋า
"ฉันจะไปพักน่ะสิเจอโชคร้ายทั้งวันและ" ปางไหมเดินดุ่มๆเข้าไปในโรงแรมวายุมองตามก่อนจะวิ่งตามไป
"มาแล้วหรอดาร์ลิ่ง" วิทยาเดินยิ้มมาหาปางไหม
"เหนื่อยเป็นบ้าเลยไปพักเถอะ" ปางไหมบ่นวิทยากอดคอปางไหมเดินไปวายุมองภาพนั้นอย่างไม่สบอารมณ์
"ที่แท้ก็มีแฟนอยู่นี่เอง!!!"วายุหน้าบึ้งเขารู้สึกอารมณ์เสียอย่างไม่รู้สาเหตุ
"จ๊ะเอ๋ที่รัก!!!!" เมย์กระโดดออกมา
"ไม่ตกใจเลยหรอ" เมย์ทำหน้าเศร้า
"ตกใจจนไม่รู้จะตกใจยังไงแล้ว"วายุตอบ
"ตกใจจนไม่รู้จะตกใจยังไงแล้ว???"
"เอิ่ม..ชั่งเหอะว่าแต่แฟนแกอยู่ไหน"
"ไปรับเพื่อนเขาส่วนแกมากับฉัน" เมย์จับมือวายุเดินมาที่ห้องพักที่ตกแต่งอย่างสวยหรูตรงระเบียงสามารถมองเห็นทะเล
"สวยไหม!!!!"เมย์ถาม
"อื้ม!!!สวยดี...ว่าแต่แกมาอยู่ในห้องสองต่อสองกับฉันแบบนี้ไม่กลัวโดนปล้ำหรอ"
"ไม่กลัวอยากปล้ำก็ปล้ำสิ"
"ไม่หวงตัวเลยนะจะมีสามีแล้วนะแกอะอีกอย่างแบบเธอไม่ใช่สเปกฉันหรอก"
"หรอ!!!!แล้วแบบไหนละสเปกแกนายหมาป่า"
"ไม่บอกหรอกยัยหมาป่า" วายุยิ้มก่อนจะนั่งคุยกับหมาป่าสาวเพื่อนเขา
"ที่รัก!!!" วิทยาเปิดประตูเข้ามาอย่างยิ้มแย้ม
"ดาร์ลิ่ง!!!นี่วายุเพื่อนเมย์เองค่ะ" เมย์ชี้ไปทางวายุ
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณวายุได้ข่าวว่าคุณเป็นถึงองค์รักษ์ของหัวหน้าเผ่าเลยหรอครับ" วิทยายิ้ม
"ครับ!!!ยินดีที่......." วายุค้าง
"นายพายุ!!!!" ปางไหมที่เดินตามเข้ามาเอ่ยขึ้น
"นี่คุณวายุรู้จักเพื่อนผมหรอครับ"วิทยากับเมย์ทำหน้างงๆ
"ครับรู้จักดีมาก!!" วายุเหล่มองปางไหมก่อนจะยิ้ม
☆★☆★☆★☆
"จะเอายังไงใครจะเป็นคนจัดงาน" ปางไหมถามขณะเดินชมสวนกับวายุ
"เอาดีๆเลยนะฉันว่าเธอไปทำสวยเถอะฉันจัดการเองได้" วายุตอบ
"จัดการเองได้!!ให้ออกไปร้องเพลงเนี่ยนะ"
"ใช่!!!มันเป็นการกระชับความรักอย่างหนึ่งดีกว่าเธอเกมบ้าเกมบออะไรมาเล่นในงานแต่ง"
"เกมจ้องตาไร้สาระตรงไหนมันก็กระชับความรักเหมือนกันแหละ"
"หรอ!!!ถ้าถามเรื่องความรักฉันมีพ่อมีแม่มีความรักท่วมตัวฉันน่าจะรู้ดีกว่านะ" ปางไหมหยุดนิ่งกับคำพูดวายุเขาเพิ่งนึกขึ้นได้จึงหยุด
"นายกำลังว่าฉันไม่มีแม่หรอ" ปางไหมพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า
"ฉัน......." วายุหน้าเจื่อน
"ฉันขอโทษ" วายุพูดอย่างนิ่มนวล
"ชั่งเถอะ!!!ที่นายพูดก็ถูก" ปางไหมปาดน้ำตา
"คือฉัน....เอางี้เรามาเป่ายิงฉุบถ้าใครชนะจะได้เป็นคนจัดงานส่วนคนที่แพ้ต้องเป็นแรงงานให้กับผู้ชนะ"วายุยิ้มปางไหมมองเขา
"ก็ได้!!!!" ปางไหมตั้งท่า
"เอาละนะเป่า ยิง ฉุบ!!!!" วายุออกค้อนส่วนปางไหมออกกระดาษทำให้ปางไหมเป็นผู้ชนะ
"เย้!!!!ฉันชนะ!!!" ปางไหมยิ้มวายุแกล้งทำหน้าบึ้งแต่ก็แอบยิ้มเพราะเขาใช้พลังจิตทำให้รู้ว่าปางไหมจะออกกระดาษแต่เขาอยากให้เธอชนะจึงออกค้อน
"ฉันดีใจด้วยนะ!!" วายุแกล้งประชด
"ขอบคุณนะ" ทั้งสองสบตากันก่อนที่หน้าขาวๆของทั้งคู่จะเปลี่ยนสีแดง
"ฉัน...ไปเตรียมงานดีกว่า" ปางไหมตัดบทก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาวายุยิ้มก่อนจะยักไหล่เดินตามเธอ
★☆★☆★☆★
"นี่จัดอะไรของนายเนี่ย!!!!" ปางไหมตีมือวายุ
"ก็ฉันเป็นผู้ชายจะให้มาจัดดอกไม้มันก็ออกมาเป็นแบบนี้แหละ"
"นายอย่าลืมสัญญาสินายแพ้นายต้องช่วยฉัน"
"คร๊าบ....คุณปางไหม" วายุทำหน้าทะเล้นก่อนจะจัดมั่วซั่วไปเรื่อย
"ปางไหม!!!!!!" สาธิตเรียกเธอ
"สาธิต!!!!" ปางไหมยิ้มให้กับเพื่อนเก่าของเธอวายุมองเขาพวกเขาอย่างงงๆแต่บอกได้3คำว่าไม่ ชอบ เลย!!!
"ฉันเพิ่งได้ข่าวว่าไอ้วิทจะแต่งงานฉันก็เลยรีบมากลัวไม่ทัน" สาธิตเดินเข้ามา
"ฉันดีใจที่นายมานะพอจัดดอกไม้ก็นึกถึงนายพอดี" ปางไหมเหล่วายุ
"นายไปทำตรงอื่นเถอะเรื่องดอกไม้ฉันมีคนช่วยแล้ว"ปางไหมมองวายุเขาหน้าบึ้งก่อนจะลุก
"สาธิตช่วยฉันหน่อยนะ" ปางไหมจับมือสาธิต
"ได้สิถ้าเพื่อไหมเราทำได้ทุกอย่าง" สาธิตนั่งลงพร้อมกับปางไหมช่วยกันจัดดอกไม้วายุเหล่มองอย่างหมั่นไส้
"โอ๊ย!!!แล้วไอห้องคุณเมย์มันอยู่ไหนละเนี่ย"เจ๊ส้มบ่นขณะเดินหาห้อง
"เจ๊ส้ม!!!!!" วายุตะโกนเรียก
"ว๊าย!!!น้องวายุตามเจ๊มาหรอคะ"
"เปล่าครับผมมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว"
"แห๊ม!!ให้กระเทยดีใจหน่อยก็ไม่ได้"
"ว่าแต่เจ๊มาทำไมครับ" วายุถาม
"มาแต่งหน้าเจ้าบ่าวเจ้าสาวค่ะแล้วก็เอาเสื้อผ้ามาให้น้องไหมค่ะ"
"เสื้อผ้าหรอครับ??" วายุงงๆ
"ค่ะรับรองสวยระเบิด"
"อย่างนั้นน่ะหรอครับจะสวย" วายุส่ายหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ
สายลมที่พัดวน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ม.ค. 2558, 15:13:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ม.ค. 2558, 15:18:54 น.
จำนวนการเข้าชม : 812
| << สายลมและต้นไหม | คำบรรยาย >> |