สามีตีตราจอง
ชีวิตคู่คือการเริ่มต้นของคน2คนเป็นเหมือนละครฉากสำคัญไม่มีผู้กำกับไม่มีบทมีแต่เธอและเขาที่ต้องเรียนรู้การใช้ชีวิตคู่และเรียนรู้ที่จะเข้าใจกันและนั้นคือความหมายของคำว่า"มั่นคง"
Tags: ความรัก ชีวิตคู่
ตอน: บทที่11:ร้ายมาร้ายกลับ
เช้าวันต่อมา
นิตานั่งลงตรงหน้าหลุมฝังศพเจ้าวัยทีนด้วยท่าทีอ่อนล้า
"นิด" อารียาเดินมาจับไหล่เพื่อนสนิท
"เธอไม่ได้นอนใช่ไหมดูสิตาบวมเลย...รอธีเหรอ"
"จะไปรอเขาทำไมนิดคงไม่มีค่าหรอก"นิตาพูด
"ใช่จะไปรอทำไมคนหมดใจแล้วรั้งไปก็เท่านั้น"วาณีเดินเข้าบ้านมานิตาลุกขึ้น
"เธอเข้ามาทำไมออกไป!!อ้อย!!" นิตาเรียกอ้อยวาณีมองนิตาหยามๆ
"ไม่ต้องเรียกหรอกฉันแค่แวะเอาดอกไม้มาให้"วาณีปาดอกไม้จันทน์ลงที่พื้นนิตาหยิบมันขึ้นมาก่อนจะปาใส่หน้าวาณี
"นี่แก!!!!"วาณีมองค้อนนิตา
"ฉันว่ามันเหมาะเธอออกหรือเธอไม่ชอบ"นิตาพูด
"ฉันไม่ถือสาเธอหรอกนะที่มาเนี่ยก็มาเพื่อถามวันหย่าพอดีฉันจะได้ลางานไว้ก่อน"
"วันหย่าคงไม่มีหรอกนะแต่ถ้าวันตายเธออย่าลืมมาบอกนะฉันจะได้สั่งตัดชุดแดงทัน" อารียาพูดพลางหัวเราะ
"ไว้ใส่วันหย่าเพื่อนสุดที่รักเธอเถอะอุ๊ย!!นี่ก็ใกล้เวลาแล้วฉันคงต้องรีบไปช่วยคุณธีแล้วล่ะ"วาณีหันหลังนิตาคว้าถังน้ำรถต้นไม้สาดวาณี
"สุขสันต์วันสงกรานต์" นิตาเดินเข้าบ้านมีเพียงอารียาที่ยืนสะใจ
"5555555ยัยนิดมันไม่ถูกนะต้องเอาน้ำมะพร้าวสิ"อารียาขำวาณีกำมือแน่น
"อิบ้า!!!เก่งให้ได้อย่างนี้ตลอดนะ"วาณีกำมือก่อนจะสะบัดก้นไปทำงาน
//////////////
ที่บริษัท
ธีรกรเข้าบริษัทมาก็ได้ยินเสียงนินทามากมาย
"สวัสดีค่ะ"วาณียิ้มให้ธีรกร
"สวัสดีครับ"ธีรกรทักตามมารยาทก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานวาณีจึงเตรียมงานเดินเข้ามา
"คุณธีเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"วาณีถาม
"เปล่าครับ"
"งั้นวันนี้คุณว่างไหมคะพอดีแม่วาเขาอยากเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อตอบแทนที่คุณช่วยเหลือวาน่ะค่ะ"
"ลำบากคุณเปล่าๆ"
"ไม่ลำบากเลยค่ะวาเต็มใจ"วาณียิ้มแย้มธีรกรทำหน้าลังเล
"ก็ได้ครับ"ธีรกรตอบรับ
///////////
เลิกงานธีรกรรีบออกจากบริษัทวาณีดีใจคิดว่าเขากลับไปเตรียมตัว
"แม้!!สอนวาทำอาหารหน่อยสิ" วาณีเดินถือของพะรุงพะรังมาหาแม่
"วาจะทำอาหารให้ใครล่ะลูก"
"คุณธีจะมากินข้าวบ้านเราน่ะแม่"วาณียิ้มแย้มเดินเข้าห้องครัวจนถึงเวลานัดหมายธีรกรก็ขับรถมาถึงบ้านพร้อมช่อดอกไม้
"คุณนิดอยู่ในบ้านใช่ไหม"ธีรกรถามอ้อย
"ค่ะช่วงนี้สงกรานต์คุณนิดปิดร้านค่ะ" อ้อยตอบธีรกรเดินเข้าบ้านมาก็เจอนิตานั่งอ่านหนังสืออยู่
"อ่านหนังสือกลับหัวแบบนี้นิดอ่านรู้เรื่องเหรอ" ธีรกรพูดนิตารีบกลับด้านหนังสือ
"นิดยังไม่หายโกรธธีอีกเหรอ"
"ทำไมต้องโกรธ"นิตาตอบแต่ไม่มองหน้าเขา
"นิดรู้ดีว่าเรื่องอะไร....ธีขอโทษ"
"ขอโทษทำไมเพราะถ้านิดอภัยมันก็จะเป็นเหมือนเดิม"
"มันเหมือนเดิมตลอดแหละนิดอยู่ที่นิดจะมองและก็ไม่มีใครมาเปลี่ยนใจธีได้"
"อนาคตมันไม่มันแน่นอนนะธี"
"แต่เราก็ควรอยู่กับปัจจุบัน"ธีรกรพูดพลางเขยิบมานั่งข้างนิตา
"ธีไม่รู้ว่าทำยังไงนิดจะหายโกรธ..ธีเลยซื้อดอกไม้มา"ธีรกรยื่นดอกไม้ให้นิตา
"ธี...นิดจะไม่ขอให้ธีไล่เขาออกนิดขอแค่นอกเวลางานไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามธีจะไม่ไปกับเขาได้ไหม"นิตามองธีรกรเขายิ้ม
"ได้สิ..งั้นธีขออะไรนิดบ้าง"
"อะไรเหรอ"
"ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามนิดจะต้องเชื่อใจธีและหันหน้ามาคุยกันตกลงไหม"
"นิดตกลง" นิตากอดธีรกรทั้งสองโอบกอดกันด้วยความรัก
/////////////
"โอ๊ย!!!!!!!!นี่มันเลยเวลามา3ชั่วโมงแล้วนะคุณธีตรงต่อเวลานี่น่า...ใช่นิตา...ต้องเป็นมันแน่ๆ" วาณีลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์แม่ของวาณีดึงมาจากลูกสาว
"นิตา..เพื่อนลูกสมัยเรียนใช่ไหมแล้วเขาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้"
"แม่จะรู้ไปทำไมเอามานี่!!" วาณีจะแย่งแต่แม่ของวาณีไม่ให้
"แม่ไม่ให้จนกว่าวาจะบอกแม่มาก่อน"
"ก็ได้!!นิตามันเป็นเมียคุณธีรกรว่าที่ลูกเขยแม่ไง!!"แม่ของวาณีตะลึงกับคำพูดลูกสาว
"นี่วารู้ว่าเขามีเมียอยู่แล้ววายังจะแย่งอีกเหรอ"
"ก็แค่ตอนนี้..นังนิดมันไม่เหมาะกับคุณธีด้วยซ้ำ" วาณีเดินขึ้นห้องไม่ฟังคำทัดทานของแม่พอถึงห้องก็กดโทรหาธีรกร
"คุณธีคะ" วาณีพูดเมื่อมีคนรับสาย
"ธีอาบน้ำอยู่มีอะไรคุยกับฉันก็ได้"นิตาพูด
"สะเออะ!!ไปตามคุณธีมา"
"หน้าด้าน!!โทรมาหาสามีคนอื่นตอนดึกๆแบบนี้ไม่อายตัวเองเหรอ"
"ตอนดึกๆเหรอ...อ๋อๆจริงด้วยตอนดึกเขาคงต้องกอดเธอแต่ตอนเช้าคงต้องกอดฉัน"
"หลงตัวเองไปหรือเปล่าถ้าไม่มีอะไรฉันจะวางแล้วนะ"
"แกกล้าวางสายใส่ฉันเหรอนิตา"
"ไม่รู้สิ"พูดจบนิตากดวางสายก่อนจะปิดเครื่อง
"นังนิตา!!แกกับฉันคงคุยดีๆกันไม่ได้แล้วสินะ" วาณีเขวี้ยงโทรศัพท์ด้วยความโกรธขณะเดียวกันนิตาก็คุยกับอารียา
"ยัยนั้นก่อกวนเธอเหรอ"อารียาถาม
"อืม..ท่าทางจะไม่หยุดง่ายๆ"
"หน้าด้านชะมัดแล้วเธอจะยอมมันไหม"
"ทำไมฉันต้องยอม"
"งั้นแปลว่าแกจะไม่หย่า"
"ทำไมฉันต้องหย่า..ถ้าฉันหย่าก็เท่ากับว่าฉันปล่อยธีไปเองเพราะฉะนั้นฉันไม่มีวันหย่าเพื่อให้วาณีได้ทุกสิ่งที่ปรารถนาเด็ดขาด"
"แล้วแกจะทำยังไง"อารียาถาม
"สามีใคร..ใครก็รัก..ถ้าวาไม่หยุดฉันก็จะทำให้เขาหยุดเอง!!"
นิตานั่งลงตรงหน้าหลุมฝังศพเจ้าวัยทีนด้วยท่าทีอ่อนล้า
"นิด" อารียาเดินมาจับไหล่เพื่อนสนิท
"เธอไม่ได้นอนใช่ไหมดูสิตาบวมเลย...รอธีเหรอ"
"จะไปรอเขาทำไมนิดคงไม่มีค่าหรอก"นิตาพูด
"ใช่จะไปรอทำไมคนหมดใจแล้วรั้งไปก็เท่านั้น"วาณีเดินเข้าบ้านมานิตาลุกขึ้น
"เธอเข้ามาทำไมออกไป!!อ้อย!!" นิตาเรียกอ้อยวาณีมองนิตาหยามๆ
"ไม่ต้องเรียกหรอกฉันแค่แวะเอาดอกไม้มาให้"วาณีปาดอกไม้จันทน์ลงที่พื้นนิตาหยิบมันขึ้นมาก่อนจะปาใส่หน้าวาณี
"นี่แก!!!!"วาณีมองค้อนนิตา
"ฉันว่ามันเหมาะเธอออกหรือเธอไม่ชอบ"นิตาพูด
"ฉันไม่ถือสาเธอหรอกนะที่มาเนี่ยก็มาเพื่อถามวันหย่าพอดีฉันจะได้ลางานไว้ก่อน"
"วันหย่าคงไม่มีหรอกนะแต่ถ้าวันตายเธออย่าลืมมาบอกนะฉันจะได้สั่งตัดชุดแดงทัน" อารียาพูดพลางหัวเราะ
"ไว้ใส่วันหย่าเพื่อนสุดที่รักเธอเถอะอุ๊ย!!นี่ก็ใกล้เวลาแล้วฉันคงต้องรีบไปช่วยคุณธีแล้วล่ะ"วาณีหันหลังนิตาคว้าถังน้ำรถต้นไม้สาดวาณี
"สุขสันต์วันสงกรานต์" นิตาเดินเข้าบ้านมีเพียงอารียาที่ยืนสะใจ
"5555555ยัยนิดมันไม่ถูกนะต้องเอาน้ำมะพร้าวสิ"อารียาขำวาณีกำมือแน่น
"อิบ้า!!!เก่งให้ได้อย่างนี้ตลอดนะ"วาณีกำมือก่อนจะสะบัดก้นไปทำงาน
//////////////
ที่บริษัท
ธีรกรเข้าบริษัทมาก็ได้ยินเสียงนินทามากมาย
"สวัสดีค่ะ"วาณียิ้มให้ธีรกร
"สวัสดีครับ"ธีรกรทักตามมารยาทก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานวาณีจึงเตรียมงานเดินเข้ามา
"คุณธีเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"วาณีถาม
"เปล่าครับ"
"งั้นวันนี้คุณว่างไหมคะพอดีแม่วาเขาอยากเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อตอบแทนที่คุณช่วยเหลือวาน่ะค่ะ"
"ลำบากคุณเปล่าๆ"
"ไม่ลำบากเลยค่ะวาเต็มใจ"วาณียิ้มแย้มธีรกรทำหน้าลังเล
"ก็ได้ครับ"ธีรกรตอบรับ
///////////
เลิกงานธีรกรรีบออกจากบริษัทวาณีดีใจคิดว่าเขากลับไปเตรียมตัว
"แม้!!สอนวาทำอาหารหน่อยสิ" วาณีเดินถือของพะรุงพะรังมาหาแม่
"วาจะทำอาหารให้ใครล่ะลูก"
"คุณธีจะมากินข้าวบ้านเราน่ะแม่"วาณียิ้มแย้มเดินเข้าห้องครัวจนถึงเวลานัดหมายธีรกรก็ขับรถมาถึงบ้านพร้อมช่อดอกไม้
"คุณนิดอยู่ในบ้านใช่ไหม"ธีรกรถามอ้อย
"ค่ะช่วงนี้สงกรานต์คุณนิดปิดร้านค่ะ" อ้อยตอบธีรกรเดินเข้าบ้านมาก็เจอนิตานั่งอ่านหนังสืออยู่
"อ่านหนังสือกลับหัวแบบนี้นิดอ่านรู้เรื่องเหรอ" ธีรกรพูดนิตารีบกลับด้านหนังสือ
"นิดยังไม่หายโกรธธีอีกเหรอ"
"ทำไมต้องโกรธ"นิตาตอบแต่ไม่มองหน้าเขา
"นิดรู้ดีว่าเรื่องอะไร....ธีขอโทษ"
"ขอโทษทำไมเพราะถ้านิดอภัยมันก็จะเป็นเหมือนเดิม"
"มันเหมือนเดิมตลอดแหละนิดอยู่ที่นิดจะมองและก็ไม่มีใครมาเปลี่ยนใจธีได้"
"อนาคตมันไม่มันแน่นอนนะธี"
"แต่เราก็ควรอยู่กับปัจจุบัน"ธีรกรพูดพลางเขยิบมานั่งข้างนิตา
"ธีไม่รู้ว่าทำยังไงนิดจะหายโกรธ..ธีเลยซื้อดอกไม้มา"ธีรกรยื่นดอกไม้ให้นิตา
"ธี...นิดจะไม่ขอให้ธีไล่เขาออกนิดขอแค่นอกเวลางานไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามธีจะไม่ไปกับเขาได้ไหม"นิตามองธีรกรเขายิ้ม
"ได้สิ..งั้นธีขออะไรนิดบ้าง"
"อะไรเหรอ"
"ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามนิดจะต้องเชื่อใจธีและหันหน้ามาคุยกันตกลงไหม"
"นิดตกลง" นิตากอดธีรกรทั้งสองโอบกอดกันด้วยความรัก
/////////////
"โอ๊ย!!!!!!!!นี่มันเลยเวลามา3ชั่วโมงแล้วนะคุณธีตรงต่อเวลานี่น่า...ใช่นิตา...ต้องเป็นมันแน่ๆ" วาณีลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์แม่ของวาณีดึงมาจากลูกสาว
"นิตา..เพื่อนลูกสมัยเรียนใช่ไหมแล้วเขาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้"
"แม่จะรู้ไปทำไมเอามานี่!!" วาณีจะแย่งแต่แม่ของวาณีไม่ให้
"แม่ไม่ให้จนกว่าวาจะบอกแม่มาก่อน"
"ก็ได้!!นิตามันเป็นเมียคุณธีรกรว่าที่ลูกเขยแม่ไง!!"แม่ของวาณีตะลึงกับคำพูดลูกสาว
"นี่วารู้ว่าเขามีเมียอยู่แล้ววายังจะแย่งอีกเหรอ"
"ก็แค่ตอนนี้..นังนิดมันไม่เหมาะกับคุณธีด้วยซ้ำ" วาณีเดินขึ้นห้องไม่ฟังคำทัดทานของแม่พอถึงห้องก็กดโทรหาธีรกร
"คุณธีคะ" วาณีพูดเมื่อมีคนรับสาย
"ธีอาบน้ำอยู่มีอะไรคุยกับฉันก็ได้"นิตาพูด
"สะเออะ!!ไปตามคุณธีมา"
"หน้าด้าน!!โทรมาหาสามีคนอื่นตอนดึกๆแบบนี้ไม่อายตัวเองเหรอ"
"ตอนดึกๆเหรอ...อ๋อๆจริงด้วยตอนดึกเขาคงต้องกอดเธอแต่ตอนเช้าคงต้องกอดฉัน"
"หลงตัวเองไปหรือเปล่าถ้าไม่มีอะไรฉันจะวางแล้วนะ"
"แกกล้าวางสายใส่ฉันเหรอนิตา"
"ไม่รู้สิ"พูดจบนิตากดวางสายก่อนจะปิดเครื่อง
"นังนิตา!!แกกับฉันคงคุยดีๆกันไม่ได้แล้วสินะ" วาณีเขวี้ยงโทรศัพท์ด้วยความโกรธขณะเดียวกันนิตาก็คุยกับอารียา
"ยัยนั้นก่อกวนเธอเหรอ"อารียาถาม
"อืม..ท่าทางจะไม่หยุดง่ายๆ"
"หน้าด้านชะมัดแล้วเธอจะยอมมันไหม"
"ทำไมฉันต้องยอม"
"งั้นแปลว่าแกจะไม่หย่า"
"ทำไมฉันต้องหย่า..ถ้าฉันหย่าก็เท่ากับว่าฉันปล่อยธีไปเองเพราะฉะนั้นฉันไม่มีวันหย่าเพื่อให้วาณีได้ทุกสิ่งที่ปรารถนาเด็ดขาด"
"แล้วแกจะทำยังไง"อารียาถาม
"สามีใคร..ใครก็รัก..ถ้าวาไม่หยุดฉันก็จะทำให้เขาหยุดเอง!!"
สายลมและเวลา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 เม.ย. 2558, 14:13:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 เม.ย. 2558, 22:55:10 น.
จำนวนการเข้าชม : 1395
| << บทที่10:รอยร้าว | บทที่12:ใครจะยอม >> |
coonX3 12 เม.ย. 2558, 14:17:43 น.
นายธีเด็ดขาดไปเลยซิ อัดวีดีโอหรือเสียงไว้ซิ จะๆด้มีหลักฐานถึงสันดานผู้หญิงคนนี้
นายธีเด็ดขาดไปเลยซิ อัดวีดีโอหรือเสียงไว้ซิ จะๆด้มีหลักฐานถึงสันดานผู้หญิงคนนี้
สายลมที่พัดวน 12 เม.ย. 2558, 14:24:52 น.
แหม่วาณีโทรหาสามีเขายังมาด่าเขาว่าสะเออะอีกเห็นด้วยกับความเห็นข้างบนคุณธีเด็ดขาดไปเลยค่ะ
ป.ล.ดีแล้วนิตาร้ายกลับไปเลยพูดดีๆไม่รู้เรื่อง
แหม่วาณีโทรหาสามีเขายังมาด่าเขาว่าสะเออะอีกเห็นด้วยกับความเห็นข้างบนคุณธีเด็ดขาดไปเลยค่ะ
ป.ล.ดีแล้วนิตาร้ายกลับไปเลยพูดดีๆไม่รู้เรื่อง
