สามีตีตราจอง
ชีวิตคู่คือการเริ่มต้นของคน2คนเป็นเหมือนละครฉากสำคัญไม่มีผู้กำกับไม่มีบทมีแต่เธอและเขาที่ต้องเรียนรู้การใช้ชีวิตคู่และเรียนรู้ที่จะเข้าใจกันและนั้นคือความหมายของคำว่า"มั่นคง"
Tags: ความรัก ชีวิตคู่
ตอน: บทที่13:แตกหัก
ที่โรงพยาบาล
"ภรรยาคุณกระดูกเท้าซ้ายร้าวนะครับแต่นิดหน่อยคงไม่ต้องใส่เฝิอกแต่จะมีบ้างที่จะเจ็บนะครับช่วงนี้อย่าเดินบ่อยเพื่อไม่ให้แผลกว้างขึ้นส่วนแผลบริเวณศีรษะไม่น่าเป็นห่วงมากครับ"หมอพูดกับธีรกร
"ครับ" ธีรกรรับคำพลันพยาบาลเข็นวาณีออกมา
"ผมจ่ายค่ารักษาให้แล้วนะครับเดี๋ยวผมจะพาคุณกลับบ้าน"ธีรกรพูด
"ภรรยาคุณเป็นฆาตกรเขาตั้งใจฆ่าวา" วาณีพูด
"ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคนแต่ผมคิดว่านิดเองก็เสียใจกับเหตุการณ์นี้"
"จนป่านนี้คุณยังเข้าข้างนิตาอีกเหรอคะ..ใช่ค่ะนิตาอาจจะเคยรักคุณแต่ตอนนี้เขาแค่อยากเอาชนะวาเพราะรู้ว่าวารักคุณเขาอยากจะแก้แค้นที่วาเคยแย่งทุกอย่างมาจากเขาเรื่องแบบนี้มันเป็นเกมส์ของผู้หญิงวาไม่อยากให้คุณตกเป็นเหยื่อของนิตา"
"ผมเชื่อว่านิดรักผมส่วนเรื่องนี้ถ้าคุณจะแจ้งตำรวจผมก็ไม่ว่า..ผมขอตัวไปเตรียมรถก่อน"ธีรกรเดินออกไปปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเองก็เริ่มหวั่นไหวกับคำพูดของวาณี
////////////////////////
ที่บ้าน
"พอแล้วค่ะคุณนิด..คุณนิดเมามากแล้วนะคะ"อ้อยปรามนิตาที่กระดกขวดไวน์
"เมาสิดี..อ้อย...เธอว่าฉันเป็นคนดีหรือเปล่า"นิตาพูดเมาๆ
"ดีสิคะคุณนิดเป็นคนดี"อ้อยตอบ
"แล้วทำไม...แล้วทำไมฉันต้องแพ้มารยาผู้หญิงคนนั้นด้วยบอกฉันสิ..ฉันบกพร่องตรงไหนทำงานแต่ก็กลับมารอสามีทุกวันทำอาหารทุกเช้า...บอกฉันสิฉันบกพร่องตรงไหน"นิตากระดกขวดไวน์ขึ้นดื่มอ้อยจนปัญญาจนได้ยินเสียงรถธีรกรเข้ามาอ้อยจึงวิ่งออกไป
"ไปเอามาอีกสิอ้อย!!!" นิตาตะโกนพลันหยิบขวดไวน์จะดื่มแต่ธีรกรดึงไว้
"มาแล้วเหรอไปกกกันมาจนเสร็จแล้วใช่ไหม..มันพูดอะไรบ้างล่ะมันเป่าหูอะไรคุณมา!!"นิตายืนขึ้นธีรกรไม่ตอบพลันจะเดินขึ้นห้องนิตาตรงมาดักหน้า
"ฉันไม่ให้คุณไป...ตอบฉันมาก่อน"
"คุณเมาแล้วนิด" ธีรกรพูด
"คุณตั้งหากที่เมา...เมาจนดูไม่ออกว่านังร้อยมารยานั้นมันกำลังหลอกคุณ!!"
"ผมจะไปนอน" ธีรกรพูดสั้นๆนิตาลืมตัวเพราะเมาจนเผลอผลักธีรกร
"ไม่!!คุณต้องตอบนิดมาก่อนว่าคุณกับมันไปไหนมา"
"ไปโรงพยาบาล..แล้วคุณอยากรู้อีกไหมว่าไปทำไม..ไปเพราะผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาผมอาละวาดจนเกือบจะฆ่าคนแล้วดูสิคุณยังมายืนเมาอีกคุณไม่รู้สึกผิดบ้างเลยใช่ไหม"
"ทำไมฉันต้องรู้สึกผิดทีมันจะมาแย่งผัวฉันมันยังไม่รู้สึกผิดเลย"
"แต่ผมรู้สึกผิด..ผมผิดหวังที่คนที่ผมรักกลายเป็นคนเลือดเย็นและจ้องแต่จะเอาชนะ"
"คุณก็โทษแต่ฉันแล้วมันล่ะมันมาแค่ไม่กี่เดือนมันก็กำลังจะได้ทุกอย่างแล้วเราล่ะ..เราคบกันมากี่ปีทำไมเหรอธีนิดไม่ดีตรงไหน"
"นิดไม่ดีตรงที่นิดกำลังขาดสตินิดขาดความเชื่อใจนิดขาดความเมตตาซึ่งไม่ใช่นิดที่ธีรู้จัก"
"ได้!!งั้นเราก็หย่ากันไปเลยฉันไม่รักคุณแล้วได้ยินไหม!!!!"นิตาถอดแหวนก่อนจะเขวี้ยงลงพื้นธีรกรหยิบมันขึ้นมา
"ถ้านิดต้องการแบบนั้น...ก็ได้"ธีรกรพูดพลันเดินออกไปนิตาล้มลงร้องไห้
"ไหนล่ะสามีภรรยาที่รักกันเข้าใจกัน..เรื่องพวกนั้นมันมีแต่ในละครมันไม่มีจริงหรอก"นิตาพูดทั้งน้ำตาร้อยร้าวครั้งนี้มันยากเหลือเกินที่จะต่อติดเหมือนเดิม
////////////////////
ทึ่บ้านวาณี
"แม่ว่าวาเลิกยุ่งกับคุณธีรกรเถอะนะวาจะได้ไม่ต้องเจ็บตัว"
"วาไม่ได้เป็นอะไรแม่ไม่ต้องยุ่งหรอก"วาณีบ่นพลางโทรศัพท์ดังขึ้นวาณีเปิดดูข้อความที่เพื่อนส่งมาขณะอยู่ที่ผับวาณีดูรูปดีๆก็เห็นว่าในรูปด้านหลังมีใครคนหนึ่ง
"คุณธี"วาณีพูดก่อนจะหยิบกระเป๋าออกไป
///////////////////
ที่ผับ
ธีรกรกระดกเหล้าขึ้นดื่มก่อนจะฟลุบลง
"ธีพอเหอะแกดื่มมากแล้ว"ชัยชนะเพื่อนธีรกรปรามเพื่อน
"ปล่อยฉันเถอะขอสักวัน" ธีรกรดื่มต่อไม่นานวาณีก็มาถึง
"คุณธี" วาณีตรงมาจับแขนธีรกร
"คุณ..."ชัยชนะมองวาณี
"ฉันเป็นภรรยาคุณธีเองค่ะ...คุณธี" วาณีเขย่าธีรกรแต่ชายหนุ่มไม่ได้สติ
"ดีเลยครับผมมีนัดพอดีฝากคุณด้วยนะครับ"ชัยชนะพูดวาณีพยักหน้า
"ค่ะ"วาณีรับคำก่อนจะพาธีรกรเข้ามาในรถ
"งั้นเราไปนอนโรงแรมกันนะคะ" วาณียิ้มก่อนจะคลำหากุญแจรถ
////////////////
"ขอบคุณนะคะคุณแม่" นิตากดวางในใจเป็นห่วงธีรกร
"เป็นไงนิด"อารียาเดินมาหาเพื่อน
"ธีไม่ได้กลับบ้าน..ธีต้องโกรธฉันแน่ๆฉันไม่น่าพูดแบบนั้นเลยเอ้"นิตานั่งลงพลันชัยชนะเดินเข้ามา
"สวัสดีครับ"ชัยชนะทักทายนิตา
"มาพอดีเลยนี่ชัยชนะแฟนฉัน"อารียาแนะนำแฟนหนุ่ม
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"นิตายิ้มชัยชนะหันไปเห็นรูปบนโต๊ะ
"ไอ้ธีนี่น่า"ชัยชนะอุทาน
"คุณรู้จักสามีนิตาด้วยเหรอ"อารียาถาม
"สามีคุณนิตา..แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ"
"คนไหน"อารียามองชัยชนะเป็นตาเดียว
"เมื่อกี้ผมนั่งอยู่ที่ผับมีผู้หญิงคนนึงบอกว่าเป็นภรรยาไอ้ธี"ชัยชนะอธิบาย
"ธี...."นิตากดโทรศัพท์เปิดGPS
"อยู่ที่นี่ไง"นิตาพูดพลันลุกออกไปชัยชนะกับอารียามองกันงงๆ
/////////////////
วาณีวางธีรกรลงบนที่นอนก่อนจะยื่นเงินให้พนักงาน
"คราวนี้แกไม่ได้เสียแค่หมาแล้วแหละ"วาณียิ้มพลันเดินเข้าห้องน้ำไป
///////////
ในขณะเดียวกันนิตาก็มาถึง
"คุณธีรกรพักอยู่ห้องไหน"นิตาเสียงแข็งใส่พนักงาน
"ผมไม่รู้จริงๆครับ"พนักงานตอบพลันพนักงานอีกคนเดินมา
"วาณีอยู่ห้องไหน"นิตาตรงไปหาพนักงานที่ส่งวาณี
"ผม...ผม....."พนักงานอ้ำอึ้ง
"สามีฉันอยู่ที่ไหน!!"นิตาเสียงแข็งใส่พนักงานเป็นเวลาเดียวกับที่วาณีออกมาจากห้องน้ำธีรกรซึ่งรู้สึกตัวมองวาณีอย่างงงๆ
"ผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง"ธีรกรเสียงแข็ง
"คือวา"วาณีอ้ำอึ้งธีรกรจะลุกออกจากห้องวาณีตรงไปกอดธีรกร
"อย่าไปเลยนะคะวารักคุณ"
"ปล่อยผมวาณี!!"ธีรกรแกะมือวาณีหล่อนคว้าคอเขาล้มลงบนเตียงเป็นจังหวะที่นิตาเข้ามา
"ธี!!!!"นิตาตกใจกับภาพที่เห็น
//////////////
"ภรรยาคุณกระดูกเท้าซ้ายร้าวนะครับแต่นิดหน่อยคงไม่ต้องใส่เฝิอกแต่จะมีบ้างที่จะเจ็บนะครับช่วงนี้อย่าเดินบ่อยเพื่อไม่ให้แผลกว้างขึ้นส่วนแผลบริเวณศีรษะไม่น่าเป็นห่วงมากครับ"หมอพูดกับธีรกร
"ครับ" ธีรกรรับคำพลันพยาบาลเข็นวาณีออกมา
"ผมจ่ายค่ารักษาให้แล้วนะครับเดี๋ยวผมจะพาคุณกลับบ้าน"ธีรกรพูด
"ภรรยาคุณเป็นฆาตกรเขาตั้งใจฆ่าวา" วาณีพูด
"ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคนแต่ผมคิดว่านิดเองก็เสียใจกับเหตุการณ์นี้"
"จนป่านนี้คุณยังเข้าข้างนิตาอีกเหรอคะ..ใช่ค่ะนิตาอาจจะเคยรักคุณแต่ตอนนี้เขาแค่อยากเอาชนะวาเพราะรู้ว่าวารักคุณเขาอยากจะแก้แค้นที่วาเคยแย่งทุกอย่างมาจากเขาเรื่องแบบนี้มันเป็นเกมส์ของผู้หญิงวาไม่อยากให้คุณตกเป็นเหยื่อของนิตา"
"ผมเชื่อว่านิดรักผมส่วนเรื่องนี้ถ้าคุณจะแจ้งตำรวจผมก็ไม่ว่า..ผมขอตัวไปเตรียมรถก่อน"ธีรกรเดินออกไปปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเองก็เริ่มหวั่นไหวกับคำพูดของวาณี
////////////////////////
ที่บ้าน
"พอแล้วค่ะคุณนิด..คุณนิดเมามากแล้วนะคะ"อ้อยปรามนิตาที่กระดกขวดไวน์
"เมาสิดี..อ้อย...เธอว่าฉันเป็นคนดีหรือเปล่า"นิตาพูดเมาๆ
"ดีสิคะคุณนิดเป็นคนดี"อ้อยตอบ
"แล้วทำไม...แล้วทำไมฉันต้องแพ้มารยาผู้หญิงคนนั้นด้วยบอกฉันสิ..ฉันบกพร่องตรงไหนทำงานแต่ก็กลับมารอสามีทุกวันทำอาหารทุกเช้า...บอกฉันสิฉันบกพร่องตรงไหน"นิตากระดกขวดไวน์ขึ้นดื่มอ้อยจนปัญญาจนได้ยินเสียงรถธีรกรเข้ามาอ้อยจึงวิ่งออกไป
"ไปเอามาอีกสิอ้อย!!!" นิตาตะโกนพลันหยิบขวดไวน์จะดื่มแต่ธีรกรดึงไว้
"มาแล้วเหรอไปกกกันมาจนเสร็จแล้วใช่ไหม..มันพูดอะไรบ้างล่ะมันเป่าหูอะไรคุณมา!!"นิตายืนขึ้นธีรกรไม่ตอบพลันจะเดินขึ้นห้องนิตาตรงมาดักหน้า
"ฉันไม่ให้คุณไป...ตอบฉันมาก่อน"
"คุณเมาแล้วนิด" ธีรกรพูด
"คุณตั้งหากที่เมา...เมาจนดูไม่ออกว่านังร้อยมารยานั้นมันกำลังหลอกคุณ!!"
"ผมจะไปนอน" ธีรกรพูดสั้นๆนิตาลืมตัวเพราะเมาจนเผลอผลักธีรกร
"ไม่!!คุณต้องตอบนิดมาก่อนว่าคุณกับมันไปไหนมา"
"ไปโรงพยาบาล..แล้วคุณอยากรู้อีกไหมว่าไปทำไม..ไปเพราะผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาผมอาละวาดจนเกือบจะฆ่าคนแล้วดูสิคุณยังมายืนเมาอีกคุณไม่รู้สึกผิดบ้างเลยใช่ไหม"
"ทำไมฉันต้องรู้สึกผิดทีมันจะมาแย่งผัวฉันมันยังไม่รู้สึกผิดเลย"
"แต่ผมรู้สึกผิด..ผมผิดหวังที่คนที่ผมรักกลายเป็นคนเลือดเย็นและจ้องแต่จะเอาชนะ"
"คุณก็โทษแต่ฉันแล้วมันล่ะมันมาแค่ไม่กี่เดือนมันก็กำลังจะได้ทุกอย่างแล้วเราล่ะ..เราคบกันมากี่ปีทำไมเหรอธีนิดไม่ดีตรงไหน"
"นิดไม่ดีตรงที่นิดกำลังขาดสตินิดขาดความเชื่อใจนิดขาดความเมตตาซึ่งไม่ใช่นิดที่ธีรู้จัก"
"ได้!!งั้นเราก็หย่ากันไปเลยฉันไม่รักคุณแล้วได้ยินไหม!!!!"นิตาถอดแหวนก่อนจะเขวี้ยงลงพื้นธีรกรหยิบมันขึ้นมา
"ถ้านิดต้องการแบบนั้น...ก็ได้"ธีรกรพูดพลันเดินออกไปนิตาล้มลงร้องไห้
"ไหนล่ะสามีภรรยาที่รักกันเข้าใจกัน..เรื่องพวกนั้นมันมีแต่ในละครมันไม่มีจริงหรอก"นิตาพูดทั้งน้ำตาร้อยร้าวครั้งนี้มันยากเหลือเกินที่จะต่อติดเหมือนเดิม
////////////////////
ทึ่บ้านวาณี
"แม่ว่าวาเลิกยุ่งกับคุณธีรกรเถอะนะวาจะได้ไม่ต้องเจ็บตัว"
"วาไม่ได้เป็นอะไรแม่ไม่ต้องยุ่งหรอก"วาณีบ่นพลางโทรศัพท์ดังขึ้นวาณีเปิดดูข้อความที่เพื่อนส่งมาขณะอยู่ที่ผับวาณีดูรูปดีๆก็เห็นว่าในรูปด้านหลังมีใครคนหนึ่ง
"คุณธี"วาณีพูดก่อนจะหยิบกระเป๋าออกไป
///////////////////
ที่ผับ
ธีรกรกระดกเหล้าขึ้นดื่มก่อนจะฟลุบลง
"ธีพอเหอะแกดื่มมากแล้ว"ชัยชนะเพื่อนธีรกรปรามเพื่อน
"ปล่อยฉันเถอะขอสักวัน" ธีรกรดื่มต่อไม่นานวาณีก็มาถึง
"คุณธี" วาณีตรงมาจับแขนธีรกร
"คุณ..."ชัยชนะมองวาณี
"ฉันเป็นภรรยาคุณธีเองค่ะ...คุณธี" วาณีเขย่าธีรกรแต่ชายหนุ่มไม่ได้สติ
"ดีเลยครับผมมีนัดพอดีฝากคุณด้วยนะครับ"ชัยชนะพูดวาณีพยักหน้า
"ค่ะ"วาณีรับคำก่อนจะพาธีรกรเข้ามาในรถ
"งั้นเราไปนอนโรงแรมกันนะคะ" วาณียิ้มก่อนจะคลำหากุญแจรถ
////////////////
"ขอบคุณนะคะคุณแม่" นิตากดวางในใจเป็นห่วงธีรกร
"เป็นไงนิด"อารียาเดินมาหาเพื่อน
"ธีไม่ได้กลับบ้าน..ธีต้องโกรธฉันแน่ๆฉันไม่น่าพูดแบบนั้นเลยเอ้"นิตานั่งลงพลันชัยชนะเดินเข้ามา
"สวัสดีครับ"ชัยชนะทักทายนิตา
"มาพอดีเลยนี่ชัยชนะแฟนฉัน"อารียาแนะนำแฟนหนุ่ม
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"นิตายิ้มชัยชนะหันไปเห็นรูปบนโต๊ะ
"ไอ้ธีนี่น่า"ชัยชนะอุทาน
"คุณรู้จักสามีนิตาด้วยเหรอ"อารียาถาม
"สามีคุณนิตา..แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ"
"คนไหน"อารียามองชัยชนะเป็นตาเดียว
"เมื่อกี้ผมนั่งอยู่ที่ผับมีผู้หญิงคนนึงบอกว่าเป็นภรรยาไอ้ธี"ชัยชนะอธิบาย
"ธี...."นิตากดโทรศัพท์เปิดGPS
"อยู่ที่นี่ไง"นิตาพูดพลันลุกออกไปชัยชนะกับอารียามองกันงงๆ
/////////////////
วาณีวางธีรกรลงบนที่นอนก่อนจะยื่นเงินให้พนักงาน
"คราวนี้แกไม่ได้เสียแค่หมาแล้วแหละ"วาณียิ้มพลันเดินเข้าห้องน้ำไป
///////////
ในขณะเดียวกันนิตาก็มาถึง
"คุณธีรกรพักอยู่ห้องไหน"นิตาเสียงแข็งใส่พนักงาน
"ผมไม่รู้จริงๆครับ"พนักงานตอบพลันพนักงานอีกคนเดินมา
"วาณีอยู่ห้องไหน"นิตาตรงไปหาพนักงานที่ส่งวาณี
"ผม...ผม....."พนักงานอ้ำอึ้ง
"สามีฉันอยู่ที่ไหน!!"นิตาเสียงแข็งใส่พนักงานเป็นเวลาเดียวกับที่วาณีออกมาจากห้องน้ำธีรกรซึ่งรู้สึกตัวมองวาณีอย่างงงๆ
"ผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง"ธีรกรเสียงแข็ง
"คือวา"วาณีอ้ำอึ้งธีรกรจะลุกออกจากห้องวาณีตรงไปกอดธีรกร
"อย่าไปเลยนะคะวารักคุณ"
"ปล่อยผมวาณี!!"ธีรกรแกะมือวาณีหล่อนคว้าคอเขาล้มลงบนเตียงเป็นจังหวะที่นิตาเข้ามา
"ธี!!!!"นิตาตกใจกับภาพที่เห็น
//////////////
สายลมและเวลา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 เม.ย. 2558, 19:02:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 เม.ย. 2558, 19:10:17 น.
จำนวนการเข้าชม : 1503
| << บทที่12:ใครจะยอม | บทที่14:ปล่อย >> |
