สามีตีตราจอง
ชีวิตคู่คือการเริ่มต้นของคน2คนเป็นเหมือนละครฉากสำคัญไม่มีผู้กำกับไม่มีบทมีแต่เธอและเขาที่ต้องเรียนรู้การใช้ชีวิตคู่และเรียนรู้ที่จะเข้าใจกันและนั้นคือความหมายของคำว่า"มั่นคง"
Tags: ความรัก ชีวิตคู่
ตอน: บทที่14:ปล่อย
"นิด"ธีรกรรีบผละออกจากวาณีนิตามองวาณี
"อย่าได้นักใช่ไหมผัวชาวบ้านน่ะ...อยากได้นักก็เอาไปเลย!!"นิตาพูดทั้งน้ำตาก่อนจะเดินเข้าไปตบวาณีหนึ่งทีแล้วเดินออกมาธีรกรวิ่งตามนิตาลงมาแต่ไม่ทันวาณีมองภาพนั้นอย่างสะใจ
"ในที่สุดแกก็แพ้ฉันนิตา!!"
/////////////////
นิตาตรงขึ้นห้องเธอนั่งลงบนเตียงน้ำตาไหลออกมามันเจ็บเกินกว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะทนไหว
"นิด..นิด..เปิดประตูให้ธีหน่อยมันไม่ใช่อย่างที่นิดคิดนะ" ธีรกรเคาะประตูแต่ก็ไร้วี่แววว่ามันจะเปิดออกธีรกรฟลุบลงนั่งข้างประตูอย่างสิ้นหวังทั้งหัวใจบัดนี้ได้มาถึงทางตันแล้ว
/////////////////
เช้าวันรุ่งขึ้น
นิตาเปิดประตูออกมาก็เจอธีรกรรออยู่
"นิดคือ...."ธีรกรมองภรรยาที่เดินออกมา
"มันจบแล้วธี..นิดเจ็บนิดว่ามันถึงทางตันแล้วกี่ครั้งที่...นิดพยายามรั้งชีวิตคู่ของเราแต่มันก็เสียเปล่าทุกทีนิดว่า..เราหย่ากันเถอะ"
"แต่นิดเรื่องเมื่อคืนนี้"
"นิดไม่สน!!...ต่อให้วาณีจะเป็นคนพาธีเข้าโรงแรมนิดก็...ตัดสินใจแล้ว"นิตาพูดน้ำตาคลอเบ้าธีรกรเงียบ
"ปล่อยนิดไปเถอะนะ"นิตาพูดทั้งน้ำตาธีรกรก้มหน้าลง
"ถ้านิดต้องการแบบนั้น..ธีจะไม่รั้งนิด"ธีรกรพูด
"ก็ดี..พรุ่งนี้9โมงเจอกันที่อำเภอเดี๋ยวนิดจะให้คนมาขนของ"นิตาเดินออกมาเธอมองดูรูปแต่งงานของเธอกับธีรกรอย่างสิ้นหวัง
"มันจบแล้วนิตา...มันจบแล้ว"นิตาพูดปลอบใจตัวเองก่อนจะกลับบ้าน
//////////////////
"อะไรนะธีจะหย่ากับนิตาเหรอ"แพรวพรายพี่สาวธีรกรมองน้องชายอย่างไม่น่าเชื่อ
"ใจเย็นๆลูกแม่ว่าเราค่อยๆคุยกันดีกว่าไหม"สกุณาจับมือลูกชาย
"มันจบแล้วครับแม่ผมกับนิดจบกันแค่นี้ดีกว่า"ธีรกรพูดก่อนจะเดินขึ้นห้อง
"แม่ไม่ชอบแบบนี้เลย"สกุณาทำท่าจะเป็นลมแพรวพรายจึงเข้าไปประคอง
//////////////
"จัดของๆอย่าอู้เพราะเราไม่ใช่คนเหนือเร็วๆ"ประสิทธิ์สั่งลูกน้องที่กำลังขนส้มขึ้นรถ
"นายๆคุณนิตามา"ลูกน้องวิ่งมาหาประสิทธิ์กับนิรมล
"ยัยนิดมา"นิรมลยิ้มพลันรีบตรงไปหาลูกสาว
"นิด"นิรมลทักลูกสาวนิตาวิ่งเข้ามากอดแม่
"นิดเป็นอะไรลูก"นิรมลกอดลูกสาวที่เอาแต่ร้องไห้
//////////////////
"แม่แต่งตัวเร็ววาจะพาไปเลี้ยงข้าว"วาณีเดินมาหาแม่ด้วยท่าทีร่าเริง
"ไปรวยจากไหนมาลูก"แม่ถาม
"พอดีมีลางเหมือนวาจะตกถังข้าวสารไปเร็วๆแม่"วาณีฮัมเพลงออกจากบ้านพอเปิดประตูก็เห็นผู้ชายคนนึงยืนอยู่
"แก!!"
"อย่าได้นักใช่ไหมผัวชาวบ้านน่ะ...อยากได้นักก็เอาไปเลย!!"นิตาพูดทั้งน้ำตาก่อนจะเดินเข้าไปตบวาณีหนึ่งทีแล้วเดินออกมาธีรกรวิ่งตามนิตาลงมาแต่ไม่ทันวาณีมองภาพนั้นอย่างสะใจ
"ในที่สุดแกก็แพ้ฉันนิตา!!"
/////////////////
นิตาตรงขึ้นห้องเธอนั่งลงบนเตียงน้ำตาไหลออกมามันเจ็บเกินกว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะทนไหว
"นิด..นิด..เปิดประตูให้ธีหน่อยมันไม่ใช่อย่างที่นิดคิดนะ" ธีรกรเคาะประตูแต่ก็ไร้วี่แววว่ามันจะเปิดออกธีรกรฟลุบลงนั่งข้างประตูอย่างสิ้นหวังทั้งหัวใจบัดนี้ได้มาถึงทางตันแล้ว
/////////////////
เช้าวันรุ่งขึ้น
นิตาเปิดประตูออกมาก็เจอธีรกรรออยู่
"นิดคือ...."ธีรกรมองภรรยาที่เดินออกมา
"มันจบแล้วธี..นิดเจ็บนิดว่ามันถึงทางตันแล้วกี่ครั้งที่...นิดพยายามรั้งชีวิตคู่ของเราแต่มันก็เสียเปล่าทุกทีนิดว่า..เราหย่ากันเถอะ"
"แต่นิดเรื่องเมื่อคืนนี้"
"นิดไม่สน!!...ต่อให้วาณีจะเป็นคนพาธีเข้าโรงแรมนิดก็...ตัดสินใจแล้ว"นิตาพูดน้ำตาคลอเบ้าธีรกรเงียบ
"ปล่อยนิดไปเถอะนะ"นิตาพูดทั้งน้ำตาธีรกรก้มหน้าลง
"ถ้านิดต้องการแบบนั้น..ธีจะไม่รั้งนิด"ธีรกรพูด
"ก็ดี..พรุ่งนี้9โมงเจอกันที่อำเภอเดี๋ยวนิดจะให้คนมาขนของ"นิตาเดินออกมาเธอมองดูรูปแต่งงานของเธอกับธีรกรอย่างสิ้นหวัง
"มันจบแล้วนิตา...มันจบแล้ว"นิตาพูดปลอบใจตัวเองก่อนจะกลับบ้าน
//////////////////
"อะไรนะธีจะหย่ากับนิตาเหรอ"แพรวพรายพี่สาวธีรกรมองน้องชายอย่างไม่น่าเชื่อ
"ใจเย็นๆลูกแม่ว่าเราค่อยๆคุยกันดีกว่าไหม"สกุณาจับมือลูกชาย
"มันจบแล้วครับแม่ผมกับนิดจบกันแค่นี้ดีกว่า"ธีรกรพูดก่อนจะเดินขึ้นห้อง
"แม่ไม่ชอบแบบนี้เลย"สกุณาทำท่าจะเป็นลมแพรวพรายจึงเข้าไปประคอง
//////////////
"จัดของๆอย่าอู้เพราะเราไม่ใช่คนเหนือเร็วๆ"ประสิทธิ์สั่งลูกน้องที่กำลังขนส้มขึ้นรถ
"นายๆคุณนิตามา"ลูกน้องวิ่งมาหาประสิทธิ์กับนิรมล
"ยัยนิดมา"นิรมลยิ้มพลันรีบตรงไปหาลูกสาว
"นิด"นิรมลทักลูกสาวนิตาวิ่งเข้ามากอดแม่
"นิดเป็นอะไรลูก"นิรมลกอดลูกสาวที่เอาแต่ร้องไห้
//////////////////
"แม่แต่งตัวเร็ววาจะพาไปเลี้ยงข้าว"วาณีเดินมาหาแม่ด้วยท่าทีร่าเริง
"ไปรวยจากไหนมาลูก"แม่ถาม
"พอดีมีลางเหมือนวาจะตกถังข้าวสารไปเร็วๆแม่"วาณีฮัมเพลงออกจากบ้านพอเปิดประตูก็เห็นผู้ชายคนนึงยืนอยู่
"แก!!"
สายลมและเวลา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 เม.ย. 2558, 16:12:59 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 เม.ย. 2558, 14:53:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 1245
| << บทที่13:แตกหัก | บทที่15:หย่า >> |
