{ เจ้าบ่าวจอมเถื่อน }
เจ้าบ่าวจอมเถื่อน
Tags: เจ้าบ่าวจอมเถื่อน, เขม, ขวัญกมล, เกษม, ขจีพรรณ, บุลินทร, นักเลง, สาวแว่น, หื่น, เถื่อน, ตบจูบ, คอมเมดี้
ตอน: บทที่ 7 ค่ะ คุณหมอ
หลังตรวจสุขภาพและฉีดวัคซีนให้ลูกแมวเปอร์เซียสีขาวขนฟูฟ่องเหมือนตุ๊กตาเสร็จ รามิลก็มานั่งคุยกับเจ้าของสัตว์เลี้ยงต่อ เพื่อแนะนำวิธีเช็กสุขภาพแมวเบื้องต้นด้วยตัวเอง เพราะหากมีอะไรผิดปกติจะได้พามาพบหมอทันท่วงที
“สุขภาพทั่วไปของ ‘รักแรก’ แข็งแรงดีนะครับ แต่ก็ต้องคอยสังเกตเขาเรื่อยๆ ว่าการกินน้ำ กินอาหารเป็นยังไง กินมากหรือน้อยเกินไปไหม การขับถ่ายปกติหรือเปล่า” สัตว์แพทย์หนุ่มเอ่ยเสียงสุภาพนุ่มนวลพลางเอื้อมมือไปลูบแมวสีขาวขนนุ่มเพศเมียบนโต๊ะซึ่งเขาและลูกค้าสาวนั่งอยู่
“ค่ะ คุณหมอ” พีชญารับคำ มองใบหน้าหล่อเหลาได้รูปด้วยดวงตาล่องลอยราวกับโดนสะกดจิต คนอะไรหล่อรุนแรงและมีเสน่ห์เหลือร้ายยิ่งกว่าพายุเฮอร์ริเคน แค่อยู่นิ่งๆ แต่ก็ดูดีมาก เขาดูสุขุมและอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ริมฝีปากได้รูปตอนขยับพูดทำเอามองเพลินจนคิดอยากจะ… อ๊ะ ไม่นะ เธอเป็นกุลสตรีไทย ไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก
“นอกจากดูเรื่องการกินและการขับถ่ายแล้ว เรายังต้องเช็กส่วนต่างๆของแมวด้วยนะครับ” รามิลเอ่ยต่อ
“ค่ะ คุณหมอ ส่วนไหนบ้างคะ” หญิงสาวแสดงท่าทีกระตือรือร้น ไม่ให้เขารู้ตัวว่าที่พารักแรกมาตรวจสุขภาพ เพราะอยากหาเรื่องทำความรู้จักเจ้าของคลินิก
หลังจากคุยกับเขมวันนั้น พีชญาก็ตัดสินใจจะเลี้ยงแมว เพราะไม่ชอบเสียงเห่าของสุนัข แล้ววันนี้ก็พามันมายัง Pet Smile Clinic โดยไม่รอช้า
ส่วนชื่อแมวก็ตั้งตามเรื่องราวความรักของเธอนั่นละ รามิล…เป็นรักแรกพบของเธอ แต่จะตั้งชื่อเต็มๆก็ยาวไป เลยเหลือแค่สองคำแรก เอาไว้ได้คบกับเขาเมื่อไร ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันว่าที่มาของชื่อรักแรกมาจากไหน
“เริ่มตั้งแต่ส่วนหัวเลยครับ ใบหน้าต้องไม่ผิดรูป ดวงตาเป็นประกายสดใส ไม่มีเส้นเลือดผิดปกติในตา ใบหูสะอาดไม่มีหนองหรือขี้หูไหลเยิ้ม รูจมูกไม่มีอะไรอุดตัน ต่อมาก็ดูช่องปากว่าเหงือกสีซีด มีบาดแผล หินปูน เศษอาหาร มีกลิ่นปากหรือเปล่า ผมแนะนำให้ตรวจช่องปากของแมวทุกหกเดือนนะครับ” รามิลอธิบายอย่างคล่องแคล่ว และจับส่วนต่างๆของแมวเปอร์เซียขนฟูประกอบไปด้วยเพื่อให้เห็นภาพชัดเจน
“ค่ะ คุณหมอ” พีชญาฟังพลางมองหน้าเขาด้วยความสนใจ…แต่สนใจหน้าหล่อๆ มากกว่าเนื้อหาที่เขาพูด อ้อ ได้ยินตอนท้ายเขาบอกว่าให้มาทุกหกเดือนเหรอ นานไปไหม เธออยากจะมาทุกอาทิตย์ด้วยซ้ำ
สัตวแพทย์หนุ่มบอกวิธีสังเกตลำตัวและผิวหนังต่อ จนกระทั่งถึงส่วนที่ทำให้พีชญาหน้าร้อนผ่าวขึ้นทันทีพร้อมหัวใจเต้นระรัวด้วยความขัดเขิน
“ส่วนสุดท้ายที่ต้องเช็กคืออวัยวะเพศครับ” ดูเหมือนไม่ใช่แค่เธอที่อาย เพราะคนพูดก็ประหม่าไปด้วย
“ค่ะ ต้อง…อืม…เช็กยังไงเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยตะกุกตะกัก
“ครับ ก็…เช็กว่า…มัน…บวมแดงหรือว่ามีกลิ่นผิดปกติหรือเปล่า อาจจะยกขาดูก็ได้ครับ จะได้สะดวกและเห็นชัด” คราวนี้รามิลไม่สาธิตวิธีการตรวจ แต่เอามือไปประสานไว้ตรงหน้าตักตนเอง หน้าขาวๆของคนพูดเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด
“ค่ะ คุณหมอ” พีชญารีบพยักหน้าว่าเข้าใจ จะได้จบหัวข้อนี้ไวๆ เพราะเธอก็หวิวๆเมื่อพูดถึงเหมือนกัน ทั้งที่มันหมายถึงของเจ้ารักแรก
ชายหนุ่มพูดคุยกับเธออยู่พักใหญ่จึงเอ่ยลา เพราะมีลูกค้าที่นัดไว้มารอคิวแล้ว ร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบเซ็นติเมตรลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมยิ้มอบอุ่น
“ขอบคุณมากนะครับที่ไว้ใจ Pet Smile Clinic โอกาสหน้าหวังว่าจะได้ให้บริการคุณพีชและรักแรกอีกนะครับ” เสียงนุ่มๆของเขาทำเอาคนฟังใจสั่นอีกครั้ง
“ค่ะ ขอบคุณหมอรามมากๆเหมือนกัน พีชจะมาอีกแน่นอน และจะบอกต่อให้ด้วยค่ะว่า Pet Smile Clinic บริการดีมาก ราคาไม่แพงเกินไป แถมเจ้าของคลินิกยังอัธยาศัยดีอีก” เธออยากจะบอกว่าเจ้าของคลินิกหล่อจนลืมหายใจ แต่ก็กลัวจะประเจิดประเจ้อเกินไป
รามิลยิ้มจนแก้มปริเมื่อได้รับคำชมมากมายแบบนี้ “ขอบคุณล่วงหน้าครับ” แล้วเขาก็เอื้อมมือมาลูบหัวรักแรกที่อยู่ในอ้อมแขนพีชญาอีกครั้ง “อย่าซนนะรักแรก แล้วเจอกันใหม่”
“ค่ะ คุณหมอ” หญิงสาวทำเสียงเล็กๆตอบแทนแมว
“รักแรกนี่เสียงเหมือนเจ้าของเลยนะครับ” หมอหนุ่มแซว
“ท่าทางรักแรกจะชอบคุณหมอมากนะคะ ดูมองสิ เหมือนไม่อยากกลับเลย” พีชญาโยกแมวตัวน้อยไปมาเบาๆด้วยความเอ็นดู เธอตั้งใจว่าจะดูแลเจ้ารักแรกให้ดีที่สุด ไม่ใช่เอามันมาใช้เพื่อเข้าถึงรามิลเท่านั้น
“ขี้อ้อนน่าดูนะเนี่ย” เขามองแมวขนปุยด้วยแววตาอ่อนโยน
“มันคงตกหลุมรักคุณหมอแล้วละค่ะ” เธอหาเรื่องพูดไปเรื่อย
“ผมก็ตกหลุมรักมันเหมือนกันครับ” แทนที่จะมองแมว แต่เขากลับเลื่อนสายตาขึ้นมองเจ้าของแมวแทน ทำเอาพีชญาแทบใจละลายกับดวงตาคู่นั้น
เธอรู้ว่าเขามองเฉยๆ โดยไม่ได้คิดอะไร เพราะเมื่อคุยกับใครก็ต้องสบตากับคู่สนทนาเป็นธรรมดา แต่ให้ตายเถอะ ดวงตาเขามีพลังทำลายล้างสูงจริงๆ ใครมองแล้วไม่หวั่นไหวถือว่าเก่งมาก
“เจ้ารักแรกคงดีใจค่ะ” เธอรู้สึกแข้งขาอ่อนแรงยังไงไม่รู้ ถ้าล้มลงตอนนี้เขาจะเข้ามารับไหมนะ
“อ้อ แล้วก็…เดี๋ยวผมกำลังจะเปิดโรงแรมสำหรับสุนัขและแมวที่คูหาข้างๆนี้นะครับ ถ้าคุณพีชจะไปเที่ยวหรือทำธุระที่ไหนนานๆ ไม่มีใครดูแลแมวแทน ทางเรายินดีให้บริการครับ” รามิลถือโอกาสโปรโมทล่วงหน้า เพราะการตกแต่งพื้นที่ใกล้แล้วเสร็จเต็มที
“ดีจังค่ะ พีชต้องได้มาใช้บริการแน่ๆ” ไม่ดีได้ยังไงล่ะ เธอจะได้หาเรื่องมาเจอหมอสุดหล่อแบบเนียนๆอีก พีชญายิ้มเจ้าเล่ห์
คุยกันต่ออีกสองสามประโยค พีชญาและรามิลจึงล่ำลากัน หญิงสาวถือตะกร้าใส่แมวเดินออกมาจากคลินิกพร้อมยิ้มแก้มแทบแตก การพบกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกของเธอกับเขาน่าประทับใจไม่น้อยเลย หวังว่าครั้งต่อไปจะดียิ่งกว่านี้อีก
‘ผมก็ตกหลุมรักมันเหมือนกันครับ’
พีชญานึกถึงประโยคนั้นแล้วก็ยิ้มเขินอยู่คนเดียว ถ้าเปลี่ยนจาก ตกหลุมรัก ‘มัน’ เป็นตกหลุมรัก ‘คุณ’ เธอคงดีใจกว่านี้หลายเท่า
“ว๊าย!” หญิงสาวอุทานเสียงสูงเมื่อชนเข้ากับอะไรบางอย่าง ก่อนพบว่าป้ายสแตนดี้โฆษณา Pet Smile Clinic ล้มหงายอยู่บนพื้น เธอหันหน้าหันหลังแล้วรีบตั้งมันขึ้นตามเดิม โชคดีที่ไม่มีใครเห็น โดยเฉพาะหมอรามิล ไม่งั้นคงอายแทบแทรกแผ่นดินหนี เธอไม่ยอมเสียลุคต่อหน้าเขาหรอกนะ
เขมขี่บิ๊กไบค์มุ่งหน้ากลับเรือนอำนวยการพร้อมกับขวัญกมลที่นั่งซ้อนท้าย หลังใช้เวลาอยู่ที่แปลงปลูกชาประมาณครึ่งชั่วโมง ระหว่างทางเขาแกล้งเบรกเป็นระยะจนเธอเลื่อนลงจากเบาะมาปะทะกับแผ่นหลังและต้องคอบกระเถิบออกตลอด ทว่ามือเล็กยังเกาะเอวเขาไว้เช่นเดิมเพราะกลัวตก
“นี่คุณ จะเบรกทำไมบ่อยๆคะ” น้ำเสียงของเธอมีแววตำหนิ
“โทษที ผมหลบหลุมน่ะ” เขาบอกเสียงอ่อนเหมือนรู้สึกผิด แต่แอบยิ้มขำ
“ทางนี้ก็ทางเดียวกับขาไปไม่ใช่เหรอคะ ตอนไปยังเบรกไม่บ่อยแบบนี้เลย” ขวัญกมลขมวดคิ้วเรียวเข้าหากัน เขาจะแกล้งเธอใช่ไหมเนี่ย
“ขาไปกับขากลับมันไม่เหมือนกันนี่นา” เขมเอ่ยหน้าตาเฉย
“มันไม่เหมือนกันยังไง?” ขวัญกมลพึมพำ แต่ไม่เถียงต่อ เพราะขี้เกียจฟังอีกฝ่ายแถ
ไม่นานก็มาถึงที่หมาย ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าแล้ว เขาจึงทำทีชวนเธออยู่ทานมื้อกลางวันตามมารยาท แต่ความจริงอยากยื้อขวัญกมลไว้ก่อนเพื่อเป้าหมายบางอย่าง
“จะกินอะไรก่อนกลับไหมคุณขวัญกมล”
“ขอบคุณมากค่ะ แต่ฉันบอกน้าขจีไว้ว่าจะกลับไปกินข้าวที่บ้าน”
“อาหารที่ไร่อร่อยนะ สั่งได้ตามสบาย แล้วคุณชอบเมนูข้าวแช่ที่ร้านของไร่ไม่ใช่เหรอ วันนี้ได้ข่าวว่าแม่ครัวทำด้วย เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง ถือว่าต้อนรับพนักงานใหม่” ชายหนุ่มเอาอาหารเข้าล่อ ปกติที่ร้านจะทำข้าวแช่นานๆครั้ง เพราะขั้นตอนการทำค่อนข้างจุกจิก จึงถือเป็นเมนูพิเศษที่คนมาถูกจังหวะเท่านั้นจะได้ทาน
เธอแอบยิ้มอย่างเป็นปลื้มที่เขายังจำได้ว่าชอบอะไร และพอพูดถึงข้าวแช่ ท้องก็ร้องประท้วงทันที ข้าวแช่ของไร่เกษมอร่อยกว่าที่ไหนที่เคยกินมาทั้งหมด ยิ่งเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆแบบนี้ คงจะหอม หวาน เย็นชื่นใจ แม้จะอยู่ในหน้าหนาวก็ตาม
ไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง ขวัญกมลจึงพยักหน้าตกลง “ก็ได้ค่ะ แต่ขอโทร.บอกน้าขจีก่อนนะคะ ท่านจะได้ไม่รอเก้อ”
“ตามสบายครับ” เขมยิ้มอย่างสมใจ
หญิงสาวปลีกตัวออกไปไม่นาน เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นใคร ริสาคงกะจะมากินข้าวเที่ยงกับเขาและพูดคุยไปพร้อมกัน
“ครับ ริสา” ชายหนุ่มเอ่ยหลังกดรับ
“ริสากำลังขับรถเข้าไปในไร่แล้วนะคะ ตอนนี้เขมอยู่ไหนคะ”
“ผมอยู่เรือนอำนวยการครับ แต่กำลังจะไปกินข้าวที่ร้านอาหารของไร่ เจอกันที่นั่นเลยก็ได้” เขมยิ้มกริ่ม มาเลย เขาพร้อมจะเผชิญหน้ากับเธอแล้ว
“โอเคค่ะ เจอกันนะคะ ริสาอยากคุยเรื่องของเราตอนสมัยเรียน” น้ำเสียงของริสาดูดีใจมากและไม่ปิดบังจุดมุ่งหมาย
แต่บอกตรงๆว่าเขาไม่อยากพัวพันในเชิงชู้สาวกับคนที่แต่งงานมีสามีถูกต้องตามกฎหมายแล้ว เพราะจะมีแต่ปัญหาตามมาเป็นพรวน
ถึงจะเคยคบหากันในฐานะคนรัก แต่ริสาเลือกเดินจากเขาไปเองเพื่อแต่งงานกับสามีชาวต่างชาติ ตอนนั้นเธอไม่เห็นแคร์ว่าเขาจะเจ็บปวดแค่ไหน ดังนั้นเธอจึงไม่มีสิทธิ์เดินกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกต่อไป เพราะเขาลบเธอออกจากหัวใจไปหมดแล้ว!
“ฉันโทร.บอกน้าขจีแล้วค่ะ” เสียงขวัญกมลดึงเขาหลุดจากความคิด
เขมหันไปมองเธอพร้อมยิ้มกว้าง “โอเค งั้นไปกันเลย” ดวงตาคมเป็นประกายหมายมาด
“นี่ขวัญแฟนผมครับ”
ทันทีที่ทักทายหญิงสาวร่างระหง หุ่นสะโอดสะอง ผิวขาวในชุดเสื้อและกระโปรงสีแดงเพลิงรัดรูปเน้นส่วนสัดเสร็จ เขมก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ไม่ใช่แค่ริสาที่นิ่งงันไป ขวัญกมลเองก็อ้าปากค้างและกะพริบตาปริบๆ เพราะไม่ทันตั้งตัวมาก่อน
“เขมมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ไม่น่าเชื่อว่าเขมจะยอมลงเอยกับผู้หญิงคนไหนง่ายๆ โดยเฉพาะ…” เจ้าของริมฝีปากบางเคลือบด้วยลิปสติกสีเดียวกับชุดมองขวัญกมลด้วยสายตาเหยียดๆ
“เรื่องนั้นผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ รู้แค่ว่าผมมีแฟนแล้วก็พอ ขวัญอาจจะไม่ชอบแต่งตัวแต่งหน้า แต่ผมก็ชอบเธอในแบบนี้” ชายหนุ่มยกแขนขึ้นโอบไหล่ขวัญกมลซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งเดียวกันในห้องวีไอพี ทว่าริสาซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารยังมองด้วยสายตาไม่เชื่อถือ
“คุณเขม…” ขวัญกมลจะทักท้วง แต่เขารีบเอ่ยขัด
“ไม่ต้องกลัวว่าผมจะมีใครนอกจากคุณนะครับที่รัก ผมกับริสาแค่มาเจอกันในฐานะเพื่อนเก่าเท่านั้น ไม่มีทางที่ถ่านไฟเก่าจะคุขึ้นมาได้ ส่วนเรื่องของเรา…เอาไว้เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วค่อยไปคุยกันนะ” เขมเอ่ยนุ่มนวลและมองหญิงสาวด้วยสายตารักใคร่เปิดเผย แต่แอบขยิบตาบอกเป็นนัยเมื่อได้จังหวะ
โชคดีที่เธอเข้าใจอะไรง่าย จึงนั่งทานอาหารนิ่งๆ ไม่พูดอะไรอีก
“นี่เขมไม่ได้โกหกริสาใช่ไหม” อดีตดาวมหา’ลัยสาวสวยไม่อยากเชื่อง่ายๆ
“ผมจะโกหกทำไมล่ะ ผมกับขวัญเป็นแฟนกันจริงๆ แล้วเราก็คบกันจนถึงขั้นวางแผนจะแต่งงานแล้วด้วย ถ้าตอนนั้นคุณยังอยู่เชียงราย เดี๋ยวผมจะส่งการ์ดเชิญไปให้นะครับ” เขมพูดไปอย่างนั้น เพราะคิดว่าถ้าริสารู้แบบนี้คงเลิกมาหาเขาและกลับอังกฤษไป ซึ่งเขาก็ไม่จำเป็นต้องเอาขวัญกมลมาอ้างเป็นแฟนอีก
“ริสาไม่เชื่อ” เธอยืนกราน “คุณอาจจะเอาคุณขวัญมาเป็นไม้กันหมา เอ๊ย เป็นกันชน เพราะกลัวว่าริสาจะกลับมารื้อฟื้นความหลัง ใช่ ริสาอยากกลับมาคบกับเขมจริง ตอนนี้ริสามีปัญหากับเจมส์และคิดว่าอาจจะหย่ากับเขา ริสาไม่น่าเลือกคนผิดเลย เขมเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดที่ริสาเคยคบมาแล้ว” หญิงสาวเล่าด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเศร้าสร้อย
เขมไม่สนใจจะถามถึงปัญหาของอีกฝ่าย “ผมไม่รู้จะช่วยยังไง”
“เขมไม่รักริสาแล้วเหรอ” เธอช้อนตามองเขมอย่างวอนขอความเห็นใจ
“แฟนผมนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคน ผมจะมีสายตาไปมองใครได้อีกล่ะ” ชายหนุ่มหันไปมองขวัญกมลอย่างใส่ใจความรู้สึก มือหนาจับปอยผมที่หลุดรุ่ยขึ้นทัดหูให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยน
ริสาเห็นความห่วงใยที่เขามีให้ผู้หญิงคนนั้นแล้วอดอิจฉาไม่ได้ เมื่อก่อนเขาเคยดูแลใส่ใจเธอทุกอย่าง แต่วันนี้กลับไม่เหลือเยื่อใยแม้แต่นิดเดียว แววตาของเขาที่มองมามีแต่ความเฉยชา ต่างจากตอนมองขวัญกมลราวฟ้ากับเหว
“ถ้าคุณขวัญเป็นแฟนเขมจริง จูบแฟนคุณให้ริสาดูหน่อยสิคะ!” ริสาใช้ไม้เด็ด ถึงชายหนุ่มจะโอบไหล่ จับผม มองขวัญกมลด้วยสายตาหวานซึ้งแค่ไหน แต่อาจเป็นแค่การเล่นละครตบตา ถ้าเขาไม่กล้าจูบขวัญกมล ก็ชัดเจนว่าสองคนนี้เป็นแค่แฟนกำมะลอ!
“สุขภาพทั่วไปของ ‘รักแรก’ แข็งแรงดีนะครับ แต่ก็ต้องคอยสังเกตเขาเรื่อยๆ ว่าการกินน้ำ กินอาหารเป็นยังไง กินมากหรือน้อยเกินไปไหม การขับถ่ายปกติหรือเปล่า” สัตว์แพทย์หนุ่มเอ่ยเสียงสุภาพนุ่มนวลพลางเอื้อมมือไปลูบแมวสีขาวขนนุ่มเพศเมียบนโต๊ะซึ่งเขาและลูกค้าสาวนั่งอยู่
“ค่ะ คุณหมอ” พีชญารับคำ มองใบหน้าหล่อเหลาได้รูปด้วยดวงตาล่องลอยราวกับโดนสะกดจิต คนอะไรหล่อรุนแรงและมีเสน่ห์เหลือร้ายยิ่งกว่าพายุเฮอร์ริเคน แค่อยู่นิ่งๆ แต่ก็ดูดีมาก เขาดูสุขุมและอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ริมฝีปากได้รูปตอนขยับพูดทำเอามองเพลินจนคิดอยากจะ… อ๊ะ ไม่นะ เธอเป็นกุลสตรีไทย ไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก
“นอกจากดูเรื่องการกินและการขับถ่ายแล้ว เรายังต้องเช็กส่วนต่างๆของแมวด้วยนะครับ” รามิลเอ่ยต่อ
“ค่ะ คุณหมอ ส่วนไหนบ้างคะ” หญิงสาวแสดงท่าทีกระตือรือร้น ไม่ให้เขารู้ตัวว่าที่พารักแรกมาตรวจสุขภาพ เพราะอยากหาเรื่องทำความรู้จักเจ้าของคลินิก
หลังจากคุยกับเขมวันนั้น พีชญาก็ตัดสินใจจะเลี้ยงแมว เพราะไม่ชอบเสียงเห่าของสุนัข แล้ววันนี้ก็พามันมายัง Pet Smile Clinic โดยไม่รอช้า
ส่วนชื่อแมวก็ตั้งตามเรื่องราวความรักของเธอนั่นละ รามิล…เป็นรักแรกพบของเธอ แต่จะตั้งชื่อเต็มๆก็ยาวไป เลยเหลือแค่สองคำแรก เอาไว้ได้คบกับเขาเมื่อไร ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันว่าที่มาของชื่อรักแรกมาจากไหน
“เริ่มตั้งแต่ส่วนหัวเลยครับ ใบหน้าต้องไม่ผิดรูป ดวงตาเป็นประกายสดใส ไม่มีเส้นเลือดผิดปกติในตา ใบหูสะอาดไม่มีหนองหรือขี้หูไหลเยิ้ม รูจมูกไม่มีอะไรอุดตัน ต่อมาก็ดูช่องปากว่าเหงือกสีซีด มีบาดแผล หินปูน เศษอาหาร มีกลิ่นปากหรือเปล่า ผมแนะนำให้ตรวจช่องปากของแมวทุกหกเดือนนะครับ” รามิลอธิบายอย่างคล่องแคล่ว และจับส่วนต่างๆของแมวเปอร์เซียขนฟูประกอบไปด้วยเพื่อให้เห็นภาพชัดเจน
“ค่ะ คุณหมอ” พีชญาฟังพลางมองหน้าเขาด้วยความสนใจ…แต่สนใจหน้าหล่อๆ มากกว่าเนื้อหาที่เขาพูด อ้อ ได้ยินตอนท้ายเขาบอกว่าให้มาทุกหกเดือนเหรอ นานไปไหม เธออยากจะมาทุกอาทิตย์ด้วยซ้ำ
สัตวแพทย์หนุ่มบอกวิธีสังเกตลำตัวและผิวหนังต่อ จนกระทั่งถึงส่วนที่ทำให้พีชญาหน้าร้อนผ่าวขึ้นทันทีพร้อมหัวใจเต้นระรัวด้วยความขัดเขิน
“ส่วนสุดท้ายที่ต้องเช็กคืออวัยวะเพศครับ” ดูเหมือนไม่ใช่แค่เธอที่อาย เพราะคนพูดก็ประหม่าไปด้วย
“ค่ะ ต้อง…อืม…เช็กยังไงเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยตะกุกตะกัก
“ครับ ก็…เช็กว่า…มัน…บวมแดงหรือว่ามีกลิ่นผิดปกติหรือเปล่า อาจจะยกขาดูก็ได้ครับ จะได้สะดวกและเห็นชัด” คราวนี้รามิลไม่สาธิตวิธีการตรวจ แต่เอามือไปประสานไว้ตรงหน้าตักตนเอง หน้าขาวๆของคนพูดเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด
“ค่ะ คุณหมอ” พีชญารีบพยักหน้าว่าเข้าใจ จะได้จบหัวข้อนี้ไวๆ เพราะเธอก็หวิวๆเมื่อพูดถึงเหมือนกัน ทั้งที่มันหมายถึงของเจ้ารักแรก
ชายหนุ่มพูดคุยกับเธออยู่พักใหญ่จึงเอ่ยลา เพราะมีลูกค้าที่นัดไว้มารอคิวแล้ว ร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบเซ็นติเมตรลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมยิ้มอบอุ่น
“ขอบคุณมากนะครับที่ไว้ใจ Pet Smile Clinic โอกาสหน้าหวังว่าจะได้ให้บริการคุณพีชและรักแรกอีกนะครับ” เสียงนุ่มๆของเขาทำเอาคนฟังใจสั่นอีกครั้ง
“ค่ะ ขอบคุณหมอรามมากๆเหมือนกัน พีชจะมาอีกแน่นอน และจะบอกต่อให้ด้วยค่ะว่า Pet Smile Clinic บริการดีมาก ราคาไม่แพงเกินไป แถมเจ้าของคลินิกยังอัธยาศัยดีอีก” เธออยากจะบอกว่าเจ้าของคลินิกหล่อจนลืมหายใจ แต่ก็กลัวจะประเจิดประเจ้อเกินไป
รามิลยิ้มจนแก้มปริเมื่อได้รับคำชมมากมายแบบนี้ “ขอบคุณล่วงหน้าครับ” แล้วเขาก็เอื้อมมือมาลูบหัวรักแรกที่อยู่ในอ้อมแขนพีชญาอีกครั้ง “อย่าซนนะรักแรก แล้วเจอกันใหม่”
“ค่ะ คุณหมอ” หญิงสาวทำเสียงเล็กๆตอบแทนแมว
“รักแรกนี่เสียงเหมือนเจ้าของเลยนะครับ” หมอหนุ่มแซว
“ท่าทางรักแรกจะชอบคุณหมอมากนะคะ ดูมองสิ เหมือนไม่อยากกลับเลย” พีชญาโยกแมวตัวน้อยไปมาเบาๆด้วยความเอ็นดู เธอตั้งใจว่าจะดูแลเจ้ารักแรกให้ดีที่สุด ไม่ใช่เอามันมาใช้เพื่อเข้าถึงรามิลเท่านั้น
“ขี้อ้อนน่าดูนะเนี่ย” เขามองแมวขนปุยด้วยแววตาอ่อนโยน
“มันคงตกหลุมรักคุณหมอแล้วละค่ะ” เธอหาเรื่องพูดไปเรื่อย
“ผมก็ตกหลุมรักมันเหมือนกันครับ” แทนที่จะมองแมว แต่เขากลับเลื่อนสายตาขึ้นมองเจ้าของแมวแทน ทำเอาพีชญาแทบใจละลายกับดวงตาคู่นั้น
เธอรู้ว่าเขามองเฉยๆ โดยไม่ได้คิดอะไร เพราะเมื่อคุยกับใครก็ต้องสบตากับคู่สนทนาเป็นธรรมดา แต่ให้ตายเถอะ ดวงตาเขามีพลังทำลายล้างสูงจริงๆ ใครมองแล้วไม่หวั่นไหวถือว่าเก่งมาก
“เจ้ารักแรกคงดีใจค่ะ” เธอรู้สึกแข้งขาอ่อนแรงยังไงไม่รู้ ถ้าล้มลงตอนนี้เขาจะเข้ามารับไหมนะ
“อ้อ แล้วก็…เดี๋ยวผมกำลังจะเปิดโรงแรมสำหรับสุนัขและแมวที่คูหาข้างๆนี้นะครับ ถ้าคุณพีชจะไปเที่ยวหรือทำธุระที่ไหนนานๆ ไม่มีใครดูแลแมวแทน ทางเรายินดีให้บริการครับ” รามิลถือโอกาสโปรโมทล่วงหน้า เพราะการตกแต่งพื้นที่ใกล้แล้วเสร็จเต็มที
“ดีจังค่ะ พีชต้องได้มาใช้บริการแน่ๆ” ไม่ดีได้ยังไงล่ะ เธอจะได้หาเรื่องมาเจอหมอสุดหล่อแบบเนียนๆอีก พีชญายิ้มเจ้าเล่ห์
คุยกันต่ออีกสองสามประโยค พีชญาและรามิลจึงล่ำลากัน หญิงสาวถือตะกร้าใส่แมวเดินออกมาจากคลินิกพร้อมยิ้มแก้มแทบแตก การพบกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกของเธอกับเขาน่าประทับใจไม่น้อยเลย หวังว่าครั้งต่อไปจะดียิ่งกว่านี้อีก
‘ผมก็ตกหลุมรักมันเหมือนกันครับ’
พีชญานึกถึงประโยคนั้นแล้วก็ยิ้มเขินอยู่คนเดียว ถ้าเปลี่ยนจาก ตกหลุมรัก ‘มัน’ เป็นตกหลุมรัก ‘คุณ’ เธอคงดีใจกว่านี้หลายเท่า
“ว๊าย!” หญิงสาวอุทานเสียงสูงเมื่อชนเข้ากับอะไรบางอย่าง ก่อนพบว่าป้ายสแตนดี้โฆษณา Pet Smile Clinic ล้มหงายอยู่บนพื้น เธอหันหน้าหันหลังแล้วรีบตั้งมันขึ้นตามเดิม โชคดีที่ไม่มีใครเห็น โดยเฉพาะหมอรามิล ไม่งั้นคงอายแทบแทรกแผ่นดินหนี เธอไม่ยอมเสียลุคต่อหน้าเขาหรอกนะ
เขมขี่บิ๊กไบค์มุ่งหน้ากลับเรือนอำนวยการพร้อมกับขวัญกมลที่นั่งซ้อนท้าย หลังใช้เวลาอยู่ที่แปลงปลูกชาประมาณครึ่งชั่วโมง ระหว่างทางเขาแกล้งเบรกเป็นระยะจนเธอเลื่อนลงจากเบาะมาปะทะกับแผ่นหลังและต้องคอบกระเถิบออกตลอด ทว่ามือเล็กยังเกาะเอวเขาไว้เช่นเดิมเพราะกลัวตก
“นี่คุณ จะเบรกทำไมบ่อยๆคะ” น้ำเสียงของเธอมีแววตำหนิ
“โทษที ผมหลบหลุมน่ะ” เขาบอกเสียงอ่อนเหมือนรู้สึกผิด แต่แอบยิ้มขำ
“ทางนี้ก็ทางเดียวกับขาไปไม่ใช่เหรอคะ ตอนไปยังเบรกไม่บ่อยแบบนี้เลย” ขวัญกมลขมวดคิ้วเรียวเข้าหากัน เขาจะแกล้งเธอใช่ไหมเนี่ย
“ขาไปกับขากลับมันไม่เหมือนกันนี่นา” เขมเอ่ยหน้าตาเฉย
“มันไม่เหมือนกันยังไง?” ขวัญกมลพึมพำ แต่ไม่เถียงต่อ เพราะขี้เกียจฟังอีกฝ่ายแถ
ไม่นานก็มาถึงที่หมาย ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าแล้ว เขาจึงทำทีชวนเธออยู่ทานมื้อกลางวันตามมารยาท แต่ความจริงอยากยื้อขวัญกมลไว้ก่อนเพื่อเป้าหมายบางอย่าง
“จะกินอะไรก่อนกลับไหมคุณขวัญกมล”
“ขอบคุณมากค่ะ แต่ฉันบอกน้าขจีไว้ว่าจะกลับไปกินข้าวที่บ้าน”
“อาหารที่ไร่อร่อยนะ สั่งได้ตามสบาย แล้วคุณชอบเมนูข้าวแช่ที่ร้านของไร่ไม่ใช่เหรอ วันนี้ได้ข่าวว่าแม่ครัวทำด้วย เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง ถือว่าต้อนรับพนักงานใหม่” ชายหนุ่มเอาอาหารเข้าล่อ ปกติที่ร้านจะทำข้าวแช่นานๆครั้ง เพราะขั้นตอนการทำค่อนข้างจุกจิก จึงถือเป็นเมนูพิเศษที่คนมาถูกจังหวะเท่านั้นจะได้ทาน
เธอแอบยิ้มอย่างเป็นปลื้มที่เขายังจำได้ว่าชอบอะไร และพอพูดถึงข้าวแช่ ท้องก็ร้องประท้วงทันที ข้าวแช่ของไร่เกษมอร่อยกว่าที่ไหนที่เคยกินมาทั้งหมด ยิ่งเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆแบบนี้ คงจะหอม หวาน เย็นชื่นใจ แม้จะอยู่ในหน้าหนาวก็ตาม
ไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง ขวัญกมลจึงพยักหน้าตกลง “ก็ได้ค่ะ แต่ขอโทร.บอกน้าขจีก่อนนะคะ ท่านจะได้ไม่รอเก้อ”
“ตามสบายครับ” เขมยิ้มอย่างสมใจ
หญิงสาวปลีกตัวออกไปไม่นาน เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นใคร ริสาคงกะจะมากินข้าวเที่ยงกับเขาและพูดคุยไปพร้อมกัน
“ครับ ริสา” ชายหนุ่มเอ่ยหลังกดรับ
“ริสากำลังขับรถเข้าไปในไร่แล้วนะคะ ตอนนี้เขมอยู่ไหนคะ”
“ผมอยู่เรือนอำนวยการครับ แต่กำลังจะไปกินข้าวที่ร้านอาหารของไร่ เจอกันที่นั่นเลยก็ได้” เขมยิ้มกริ่ม มาเลย เขาพร้อมจะเผชิญหน้ากับเธอแล้ว
“โอเคค่ะ เจอกันนะคะ ริสาอยากคุยเรื่องของเราตอนสมัยเรียน” น้ำเสียงของริสาดูดีใจมากและไม่ปิดบังจุดมุ่งหมาย
แต่บอกตรงๆว่าเขาไม่อยากพัวพันในเชิงชู้สาวกับคนที่แต่งงานมีสามีถูกต้องตามกฎหมายแล้ว เพราะจะมีแต่ปัญหาตามมาเป็นพรวน
ถึงจะเคยคบหากันในฐานะคนรัก แต่ริสาเลือกเดินจากเขาไปเองเพื่อแต่งงานกับสามีชาวต่างชาติ ตอนนั้นเธอไม่เห็นแคร์ว่าเขาจะเจ็บปวดแค่ไหน ดังนั้นเธอจึงไม่มีสิทธิ์เดินกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกต่อไป เพราะเขาลบเธอออกจากหัวใจไปหมดแล้ว!
“ฉันโทร.บอกน้าขจีแล้วค่ะ” เสียงขวัญกมลดึงเขาหลุดจากความคิด
เขมหันไปมองเธอพร้อมยิ้มกว้าง “โอเค งั้นไปกันเลย” ดวงตาคมเป็นประกายหมายมาด
“นี่ขวัญแฟนผมครับ”
ทันทีที่ทักทายหญิงสาวร่างระหง หุ่นสะโอดสะอง ผิวขาวในชุดเสื้อและกระโปรงสีแดงเพลิงรัดรูปเน้นส่วนสัดเสร็จ เขมก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ไม่ใช่แค่ริสาที่นิ่งงันไป ขวัญกมลเองก็อ้าปากค้างและกะพริบตาปริบๆ เพราะไม่ทันตั้งตัวมาก่อน
“เขมมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ไม่น่าเชื่อว่าเขมจะยอมลงเอยกับผู้หญิงคนไหนง่ายๆ โดยเฉพาะ…” เจ้าของริมฝีปากบางเคลือบด้วยลิปสติกสีเดียวกับชุดมองขวัญกมลด้วยสายตาเหยียดๆ
“เรื่องนั้นผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ รู้แค่ว่าผมมีแฟนแล้วก็พอ ขวัญอาจจะไม่ชอบแต่งตัวแต่งหน้า แต่ผมก็ชอบเธอในแบบนี้” ชายหนุ่มยกแขนขึ้นโอบไหล่ขวัญกมลซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งเดียวกันในห้องวีไอพี ทว่าริสาซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารยังมองด้วยสายตาไม่เชื่อถือ
“คุณเขม…” ขวัญกมลจะทักท้วง แต่เขารีบเอ่ยขัด
“ไม่ต้องกลัวว่าผมจะมีใครนอกจากคุณนะครับที่รัก ผมกับริสาแค่มาเจอกันในฐานะเพื่อนเก่าเท่านั้น ไม่มีทางที่ถ่านไฟเก่าจะคุขึ้นมาได้ ส่วนเรื่องของเรา…เอาไว้เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วค่อยไปคุยกันนะ” เขมเอ่ยนุ่มนวลและมองหญิงสาวด้วยสายตารักใคร่เปิดเผย แต่แอบขยิบตาบอกเป็นนัยเมื่อได้จังหวะ
โชคดีที่เธอเข้าใจอะไรง่าย จึงนั่งทานอาหารนิ่งๆ ไม่พูดอะไรอีก
“นี่เขมไม่ได้โกหกริสาใช่ไหม” อดีตดาวมหา’ลัยสาวสวยไม่อยากเชื่อง่ายๆ
“ผมจะโกหกทำไมล่ะ ผมกับขวัญเป็นแฟนกันจริงๆ แล้วเราก็คบกันจนถึงขั้นวางแผนจะแต่งงานแล้วด้วย ถ้าตอนนั้นคุณยังอยู่เชียงราย เดี๋ยวผมจะส่งการ์ดเชิญไปให้นะครับ” เขมพูดไปอย่างนั้น เพราะคิดว่าถ้าริสารู้แบบนี้คงเลิกมาหาเขาและกลับอังกฤษไป ซึ่งเขาก็ไม่จำเป็นต้องเอาขวัญกมลมาอ้างเป็นแฟนอีก
“ริสาไม่เชื่อ” เธอยืนกราน “คุณอาจจะเอาคุณขวัญมาเป็นไม้กันหมา เอ๊ย เป็นกันชน เพราะกลัวว่าริสาจะกลับมารื้อฟื้นความหลัง ใช่ ริสาอยากกลับมาคบกับเขมจริง ตอนนี้ริสามีปัญหากับเจมส์และคิดว่าอาจจะหย่ากับเขา ริสาไม่น่าเลือกคนผิดเลย เขมเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดที่ริสาเคยคบมาแล้ว” หญิงสาวเล่าด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเศร้าสร้อย
เขมไม่สนใจจะถามถึงปัญหาของอีกฝ่าย “ผมไม่รู้จะช่วยยังไง”
“เขมไม่รักริสาแล้วเหรอ” เธอช้อนตามองเขมอย่างวอนขอความเห็นใจ
“แฟนผมนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคน ผมจะมีสายตาไปมองใครได้อีกล่ะ” ชายหนุ่มหันไปมองขวัญกมลอย่างใส่ใจความรู้สึก มือหนาจับปอยผมที่หลุดรุ่ยขึ้นทัดหูให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยน
ริสาเห็นความห่วงใยที่เขามีให้ผู้หญิงคนนั้นแล้วอดอิจฉาไม่ได้ เมื่อก่อนเขาเคยดูแลใส่ใจเธอทุกอย่าง แต่วันนี้กลับไม่เหลือเยื่อใยแม้แต่นิดเดียว แววตาของเขาที่มองมามีแต่ความเฉยชา ต่างจากตอนมองขวัญกมลราวฟ้ากับเหว
“ถ้าคุณขวัญเป็นแฟนเขมจริง จูบแฟนคุณให้ริสาดูหน่อยสิคะ!” ริสาใช้ไม้เด็ด ถึงชายหนุ่มจะโอบไหล่ จับผม มองขวัญกมลด้วยสายตาหวานซึ้งแค่ไหน แต่อาจเป็นแค่การเล่นละครตบตา ถ้าเขาไม่กล้าจูบขวัญกมล ก็ชัดเจนว่าสองคนนี้เป็นแค่แฟนกำมะลอ!
บุลินทร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 พ.ค. 2558, 19:07:03 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 พ.ค. 2558, 19:07:03 น.
จำนวนการเข้าชม : 1833
| << บทที่ 6 ชมไร่เกษม (จบตอน) | บทที่ 8 จูบพิสูจน์ความเป็นแฟน (ครึ่งแรก) >> |
บุลินทร 22 พ.ค. 2558, 19:14:20 น.
คุณ พันธุ์แตงกวา
นายเขมนี่มันฟอร์มจัดครับ ฮ่าๆๆ จะพูดดีๆก็ไม่ได้ ขอปากร้ายไว้ก่อน แต่จริงๆห่วงน้องขวัญอยู่นะ ส่วนเรื่องตกบ่อหายห่วง มีเรื่องอื่นมาให้ลุ้นแทนครับ ฮ่าๆๆๆ
คุณ ดังปัณณ์
ตกไม่ด้ายย เพราะต้องมาเจอริสา เดี๋ยวเหม็น ฮ่าๆๆ ตอนนี้หมอหมากลับมาแล้ว แต่นายเขมก็ไม่ยอมหายไปนะ ยังมาทำคะแนนอยู่ (รึเปล่า?)
คุณ lovemuay
ฮ่าๆๆๆ พี่เขมบอกว่า ยังมีโอกาสอีกหลายครั้งครับ
คุณ Zephyr
ซ้ำเติมพระเอกตลอดเลย มาเชียร์บ้างก็ได้น้าาาเฟอร์จัง
คุณ พันธุ์แตงกวา
นายเขมนี่มันฟอร์มจัดครับ ฮ่าๆๆ จะพูดดีๆก็ไม่ได้ ขอปากร้ายไว้ก่อน แต่จริงๆห่วงน้องขวัญอยู่นะ ส่วนเรื่องตกบ่อหายห่วง มีเรื่องอื่นมาให้ลุ้นแทนครับ ฮ่าๆๆๆ
คุณ ดังปัณณ์
ตกไม่ด้ายย เพราะต้องมาเจอริสา เดี๋ยวเหม็น ฮ่าๆๆ ตอนนี้หมอหมากลับมาแล้ว แต่นายเขมก็ไม่ยอมหายไปนะ ยังมาทำคะแนนอยู่ (รึเปล่า?)
คุณ lovemuay
ฮ่าๆๆๆ พี่เขมบอกว่า ยังมีโอกาสอีกหลายครั้งครับ
คุณ Zephyr
ซ้ำเติมพระเอกตลอดเลย มาเชียร์บ้างก็ได้น้าาาเฟอร์จัง
ดังปัณณ์ 22 พ.ค. 2558, 21:32:07 น.
โถ หนังหน้าไฟแล้วไหมล่ะ ขวัญเอ๊ย โชคดีติงจิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง (นี่ชมนะ ช้มมมมมมมมมมมมมม)
โถ หนังหน้าไฟแล้วไหมล่ะ ขวัญเอ๊ย โชคดีติงจิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง (นี่ชมนะ ช้มมมมมมมมมมมมมม)
Zephyr 23 พ.ค. 2558, 00:18:58 น.
เอ้า ยายนี่ ไมต้องพิสูจน์ด้วยจูบฟระ
ถ้าเป็นคนต่างชาติจูบกันไม่ซีเรียสก็วัดไรไม่ได้อยู่ดี ยายบ้า
นี่คนไทยนะ ช่ะ หาเรื่องให้ขวัญเสียจุ๊บแรกซะล๊าวววว
ยัง นายเขมยังไม่มีไรให้เฟอร์เชียร์ ฮ่าๆๆๆ
หมอรามน่ารักอ่า แง๊วๆๆๆๆ คู่นั้นมุ้งมิ้งน่ารักอ่ะ
เอ้า ยายนี่ ไมต้องพิสูจน์ด้วยจูบฟระ
ถ้าเป็นคนต่างชาติจูบกันไม่ซีเรียสก็วัดไรไม่ได้อยู่ดี ยายบ้า
นี่คนไทยนะ ช่ะ หาเรื่องให้ขวัญเสียจุ๊บแรกซะล๊าวววว
ยัง นายเขมยังไม่มีไรให้เฟอร์เชียร์ ฮ่าๆๆๆ
หมอรามน่ารักอ่า แง๊วๆๆๆๆ คู่นั้นมุ้งมิ้งน่ารักอ่ะ
lovemuay 23 พ.ค. 2558, 09:48:19 น.
จูบเลยค่าาา 555
จูบเลยค่าาา 555
พันธุ์แตงกวา 24 พ.ค. 2558, 16:36:04 น.
ก๊ากกกกกกกก ตกลงยายพีชลงทุนเลี้ยงแมวจริงๆด้วย แหมๆๆๆ รักแรก พีชเอ้ย!!! ค่ะคุณหมอ ซะยังกะแผ่นเสียงตกร่อง หมอรามิลน่ารักมว้ากกกก
ส่วนตาเขมก็เนียนน่าตบเหมือนเดิม ขวัญเอ้ย! งานเข้าๆ ดันมาซ้อนท้ายรถเค้านี่นะ เลยต้องเลยตามเลยมาทั้งวันแล้ว งานนี้จัดไปลูก ตบเพียะ!!!
ก๊ากกกกกกกก ตกลงยายพีชลงทุนเลี้ยงแมวจริงๆด้วย แหมๆๆๆ รักแรก พีชเอ้ย!!! ค่ะคุณหมอ ซะยังกะแผ่นเสียงตกร่อง หมอรามิลน่ารักมว้ากกกก
ส่วนตาเขมก็เนียนน่าตบเหมือนเดิม ขวัญเอ้ย! งานเข้าๆ ดันมาซ้อนท้ายรถเค้านี่นะ เลยต้องเลยตามเลยมาทั้งวันแล้ว งานนี้จัดไปลูก ตบเพียะ!!!