ร้อยเล่ห์ซาตาน
ดารินประสบอุบัติเหตุจนอาการเข้าขั้นโคม่าดาวิกาน้องสาวฝาแฝดของเธอจึงแฝงตัวเข้ามาสืบหาคนที่ลอบทำร้ายพี่สาวและเธอก็เจอกับวาริชคู่หมั่นของดารินซึ่งตกเป็นผู้ต้องสงสัยของดาวิกาเป็นคนแรกเขาและดาวิกาดูจะไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่แต่ดันถูกพ่อของวาริชจับแต่งงานพวกเขาจะรักกันได้หรือไม่ดาวิกาจะหาคนที่ทำร้ายพี่สาวได้หรือเปล่า
โปรดติดตาม
โปรดติดตาม
Tags: ความแค้น ความรัก ฝาแฝด
ตอน: เรื่องราวในอดีต
เช้าที่สดใส(อีกแล้ว)
"คุณหนูเก็บของเสร็จหรือยังคะ"ป้าดวงเดินมาหาดาวิกา
"เรียบร้อยค่ะดาวเอ้ย!!ดาเก็บเสร็จแล้วค่ะ"
"คุณหนูอย่าเผลอพูดชื่อผิดนะคะไม่งั้นทุกคนต้องสงสัยแน่ๆ"ป้าดวงยิ้มให้ดาวิกา
"รับทราบค่ะ..เอิ่ม..,ป้าดวงคะคือ..คือ...คือเขากลับไปเมื่อไหร่คะทำไมดาตื่นมาไม่เจอ"
"ใครหรือคะ"ป้าดวงมองดาวิกาอย่างสงสัย
"ก็นายวาริชน่ะค่ะ"
"อ๋อคุณวาริชกลับไปตอนที่คุณหนูหลับน่ะค่ะทีแรกเธอก็จะไม่ยอมจนป้าต้องไล่กลับไป"
"อ๋อค่ะ"ดาวิกายิ้มแล้วนี่เธอจะไปถามถึงเขาทำไมกันนะ
"สวัสดีกับเช้าที่แจ่มใสครับ"วาริชที่พึ่งเดินเข้ามาเอ่ยทัก
"มาพอดีเลยค่ะคุณหนูพึ่งบ่นหาเมื่อกี้นี้เอง"ป้าดวงพูดเล่นเอาดาวิกาหน้าแดงวาริชมองกิริยาของหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมา
"คิดถึงผมขนาดนั้นเลยเหรอที่รักเห็นไหมผมบอกแล้วว่าเมื่อก่อนเรารักกันมากกกกก...จนห่างกันไม่ได้นี่ก็แปลว่าคุณใกล้จะกลับมาเป็นคนเดิมแล้วสิ"วาริชพูดไม่วายส่งสายตากรุ่มกริ่มไปให้ดาวิกาเธอเบ้ปากก่อนจะมองไปทางอื่น
"ป้าว่าเราไปกันเถอะค่ะ"ป้าดวงรีบตัดบท
"ยังก่อนครับผมอยากคุณหมอตรวจคู่หมั้นสุดที่รักของผมก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีผลข้างเคียง"
"ไม่ต้อง!!!!"ป้าดวงกับดาวิกาพูดพร้อมกันวาริชมองทั้งคู่อย่างสงสัย
"เอ่อ..คุณหมอมาตรวจเมื่อเช้าแล้วฉันไม่เป็นอะไรหรอกน่าฉันว่าเรารีบกลับกันเถอะแต่ถ้าคุณไม่กลับก็อยู่ที่นี่แล้วกัน"ดาวิกาลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินออกไปสร้างความประหลาดใจให้กับวาริช
"อะไรของเขาว่ะ...นี่คุณ!!!รอด้วย"วาริชรีบหยิบกระเป๋าก่อนจะวิ่งตามดาวิกาออกไป
"โธ่เอ๊ย!!คุณดาว"ป้าดวงส่ายหัวก่อนจะยิ้มออกมา
////////////////////
ภายในรถ
"ให้ตายสิรถติดจริงๆ"วาริชบ่นขณะขับรถก็ขนาดไฟเขียวแล้วรถของเขาก็ยังไม่ขยับไปไหนเลย
"ตาแก่ขี้บ่น"ดาวิกาเบ้ปากวาริชหันมามองเธอตาเขียว
"คุณว่าผมเหรอ"
"เปล๊า.."ดาวิกาทำเสียงสูงป้าดวงที่แอบฟังพวกเขาอยู่เริ่มขำกับท่าทีของหนุ่มสาว
"นิสัยไม่เปลี่ยนเลยปากร้าย"วาริชบ่นกับตัวเอง
"คุณว่าฉันเหรอ"ดาวิกาหันไปมองวาริชอย่างเอาเรื่อง
"เปล๊า.."วาริชทำเสียงสูงล้อเลียนดาวิกา
"แต่ก็อย่างว่าแหละต่อให้คุณความจำเสื่อมคุณก็ยังเป็นคุณเจ้าเล่ห์สร้างปัญหาปากเสียเอาแต่ใจ"
"นี่ฉันไปทำอะไรให้คุณโกรธนักหนาหรือ..คุณถึงได้ว่าผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นคุณขนาดนี้"ดาวิกามองวาริชอย่างไม่พอใจเธอรู้สึกสงสารพี่สาวที่ต้องมาเป็นคู่หมั้นของคนแบบนี้
"ทำไมผมจะพูดไม่ได้ในเมื่อคุณเป็นอย่างนั้น"วาริชเถียงกลับ
"เป็นอย่างนั้น..เป็นยังไง"ดาวิกามองวาริชซึ่งเขาหันหน้าไปทางอื่น
3 อาทิตย์ก่อน
23.45
"วู้!!!!ดื่มให้เต็มที่เลยนะฉันเลี้ยงเอง!!"เสียงหญิงสาวผมลอนพูดท่ามกลางเวทีในผับแห่งหนึ่งเหล่าบรรดาคนที่มาเที่ยวในผับต่างส่งเสียงฮิ้วกันเสียยกใหญ่
"เฮ้ย!!ไอ้ริชนั้นคู่หมั้นแกป่ะวะ"สุชาติตีไหล่เพื่อนที่นั่งกระดกไวน์อยู่ที่เคาเตอร์วาริชหันไปบนเวทีเขาก็เห็นว่าที่คู่หมั้นเขากำลังยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มอย่างมีความสุขโดยมีผู้ชายห้อมล้อมตัวเธออยู่
"ดาริน!!"วาริชมองอย่างอึ้งๆก่อนจะรีบเดินไปหาดาริน
"ไงคะ..ไปเที่ยวกับฉันไหม..ฉันน่ะมีเงินเป็นร้อยล้านเลยนะ..พ่อฉันพึ่งตาย...เอ้อ!!แต่ความจริงอาจจะมีเยอะกว่านี้ถ้าไม่มีปลิงมาคอยเกาะตามแข้งตามขา.."ดารินพูดพลางหัวเราะด้วยฤทธิ์เบียร์ที่ดื่มตั้งแต่หัวค่ำ
"ดาริน!!!!!"วาริชตรงมาจับแขนดารินเธอหันมาก่อนจะยิ้มให้เขา
"ไงคะพ่อคู่หมั้นมาตามฉันถึงที่เลยเหรอ..คิดถึงฉันมากล่ะสิที่ร้ากกก......"ดารินใช้นิ้วเขี่ยคางของวาริชชายหนุ่มสะบัดหน้าหนีก่อนจะจับแขนเธอ
"พอแล้วดาริน!!กลับบ้าน"วาริชพยายามแย่งแก้วเบียร์แต่ดารินผลักเขาเสียก่อน
"ไม่กลับ!!!!ฉันจะอยู่ที่นี่...คุณไม่ต้องมายุ่ง!!...อ้อๆๆลืมไป..คุณต้องดูแลฉันทุกฝีก้าวนี่เพราะคุณยังต้องหาผลประโยชน์จากฉัน...แต่ฉันก็ไม่เห็นจำเป็นนี่ในเมื่อ....แม่คุณก็เข้ามาเป็นครึ่งนึงของบริษัทแล้ว"ดารินหัวเราะในลำคอ
"อย่าพูดแบบนั้นเราไม่ได้ต้องการอะไรจากคุณทั้งสิ้นเพราะเรื่องนั้นทางผมก็มีไม่น้อยไปกว่าคุณ"วาริชแก้ต่างแทนตนและแม่
"งั้นเหรอ..จุ๊ๆๆ...จะเชื่อดีไหมน๊า..คุณบอกว่าไม่ต้องการอะไรจากคุณพ่อฉัน...งั้นถามหน่อยคุณจะมาหมั้นกับฉันเพื่ออะไร...อย่าบอกนะว่าเพราะพ่อของฉันเพราะฉันฟังแล้วจะเลี่ยน!!!"
"งั้นคุณก็เตรียมเลี่ยนได้เลยถ้าไม่ใช่เพราะคุณอาผมไม่มีทางหมั้นกับผู้หญิงอย่างคุณหรอกลับบ้านดาริน!!!!"วาริชดึงแขนดารินหล่อนรั้งมือไว้ก่อนจะคว้าถังน้ำแข็งสาดใส่เขา
"เป็นไงเย็นไหมคะที่รัก..."ดารินหัวเราะพร้อมกับคนที่เห็นเหตุการณ์วาริชกำมือแน่นด้วยความโกรธ
"ตามใจ!!!คุณจะนอนหรือจะทำอะไรที่นี่ก็เชิญ!!"วาริชเดินออกไปไม่วายได้ยินเสียงหัวเราะของดารินไล่หลังมา
"เป็นไง!!วีรกรรมของเธอที่ทำกับฉันพอจะจำได้หรือยังล่ะ"วาริชมองมาทางคู่หมั้นสาวซึ่งเธอหน้าซีดหลังจากที่ฟังเรื่องวีรกรรมของดารินหรือพี่สาวของเธอ
"ตายจริง!!ป้าไม่รู้เลยนะคะว่าคุณหนูทำแบบนั้นกับคุณริช"ป้าดวงพูดอย่างตกใจ
"มากกว่านี้ก็มีครับ...เป็นไงถึงกับพูดไม่ออกเลยหรือที่รัก"วาริชมองดาวิกา
"เปล่า..ฉันไม่สนใจมันหรอก"ดาวิกาตอบออกไปแต่ในใจเธอกับเห็นใจเขานี่พี่สาวเธอกล้าทำถึงขนาดนั้นเชียวหรือ
"ก็อย่างว่าแหละคนอย่างเธอมันจะไปสำนึกอะไร"วาริชพูดก่อนจะหัวเราะในลำคอ
"นี่คุณ...."ดาวิกาจะเอาเรื่องเขาแต่เธอก็หยุดไว้ก่อนเมื่อเห็นว่ารถมาถึงบ้านหลังหนึ่งแล้ว
"ถึงแล้วค่ะ"
"คุณหนูเก็บของเสร็จหรือยังคะ"ป้าดวงเดินมาหาดาวิกา
"เรียบร้อยค่ะดาวเอ้ย!!ดาเก็บเสร็จแล้วค่ะ"
"คุณหนูอย่าเผลอพูดชื่อผิดนะคะไม่งั้นทุกคนต้องสงสัยแน่ๆ"ป้าดวงยิ้มให้ดาวิกา
"รับทราบค่ะ..เอิ่ม..,ป้าดวงคะคือ..คือ...คือเขากลับไปเมื่อไหร่คะทำไมดาตื่นมาไม่เจอ"
"ใครหรือคะ"ป้าดวงมองดาวิกาอย่างสงสัย
"ก็นายวาริชน่ะค่ะ"
"อ๋อคุณวาริชกลับไปตอนที่คุณหนูหลับน่ะค่ะทีแรกเธอก็จะไม่ยอมจนป้าต้องไล่กลับไป"
"อ๋อค่ะ"ดาวิกายิ้มแล้วนี่เธอจะไปถามถึงเขาทำไมกันนะ
"สวัสดีกับเช้าที่แจ่มใสครับ"วาริชที่พึ่งเดินเข้ามาเอ่ยทัก
"มาพอดีเลยค่ะคุณหนูพึ่งบ่นหาเมื่อกี้นี้เอง"ป้าดวงพูดเล่นเอาดาวิกาหน้าแดงวาริชมองกิริยาของหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมา
"คิดถึงผมขนาดนั้นเลยเหรอที่รักเห็นไหมผมบอกแล้วว่าเมื่อก่อนเรารักกันมากกกกก...จนห่างกันไม่ได้นี่ก็แปลว่าคุณใกล้จะกลับมาเป็นคนเดิมแล้วสิ"วาริชพูดไม่วายส่งสายตากรุ่มกริ่มไปให้ดาวิกาเธอเบ้ปากก่อนจะมองไปทางอื่น
"ป้าว่าเราไปกันเถอะค่ะ"ป้าดวงรีบตัดบท
"ยังก่อนครับผมอยากคุณหมอตรวจคู่หมั้นสุดที่รักของผมก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีผลข้างเคียง"
"ไม่ต้อง!!!!"ป้าดวงกับดาวิกาพูดพร้อมกันวาริชมองทั้งคู่อย่างสงสัย
"เอ่อ..คุณหมอมาตรวจเมื่อเช้าแล้วฉันไม่เป็นอะไรหรอกน่าฉันว่าเรารีบกลับกันเถอะแต่ถ้าคุณไม่กลับก็อยู่ที่นี่แล้วกัน"ดาวิกาลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินออกไปสร้างความประหลาดใจให้กับวาริช
"อะไรของเขาว่ะ...นี่คุณ!!!รอด้วย"วาริชรีบหยิบกระเป๋าก่อนจะวิ่งตามดาวิกาออกไป
"โธ่เอ๊ย!!คุณดาว"ป้าดวงส่ายหัวก่อนจะยิ้มออกมา
////////////////////
ภายในรถ
"ให้ตายสิรถติดจริงๆ"วาริชบ่นขณะขับรถก็ขนาดไฟเขียวแล้วรถของเขาก็ยังไม่ขยับไปไหนเลย
"ตาแก่ขี้บ่น"ดาวิกาเบ้ปากวาริชหันมามองเธอตาเขียว
"คุณว่าผมเหรอ"
"เปล๊า.."ดาวิกาทำเสียงสูงป้าดวงที่แอบฟังพวกเขาอยู่เริ่มขำกับท่าทีของหนุ่มสาว
"นิสัยไม่เปลี่ยนเลยปากร้าย"วาริชบ่นกับตัวเอง
"คุณว่าฉันเหรอ"ดาวิกาหันไปมองวาริชอย่างเอาเรื่อง
"เปล๊า.."วาริชทำเสียงสูงล้อเลียนดาวิกา
"แต่ก็อย่างว่าแหละต่อให้คุณความจำเสื่อมคุณก็ยังเป็นคุณเจ้าเล่ห์สร้างปัญหาปากเสียเอาแต่ใจ"
"นี่ฉันไปทำอะไรให้คุณโกรธนักหนาหรือ..คุณถึงได้ว่าผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นคุณขนาดนี้"ดาวิกามองวาริชอย่างไม่พอใจเธอรู้สึกสงสารพี่สาวที่ต้องมาเป็นคู่หมั้นของคนแบบนี้
"ทำไมผมจะพูดไม่ได้ในเมื่อคุณเป็นอย่างนั้น"วาริชเถียงกลับ
"เป็นอย่างนั้น..เป็นยังไง"ดาวิกามองวาริชซึ่งเขาหันหน้าไปทางอื่น
3 อาทิตย์ก่อน
23.45
"วู้!!!!ดื่มให้เต็มที่เลยนะฉันเลี้ยงเอง!!"เสียงหญิงสาวผมลอนพูดท่ามกลางเวทีในผับแห่งหนึ่งเหล่าบรรดาคนที่มาเที่ยวในผับต่างส่งเสียงฮิ้วกันเสียยกใหญ่
"เฮ้ย!!ไอ้ริชนั้นคู่หมั้นแกป่ะวะ"สุชาติตีไหล่เพื่อนที่นั่งกระดกไวน์อยู่ที่เคาเตอร์วาริชหันไปบนเวทีเขาก็เห็นว่าที่คู่หมั้นเขากำลังยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มอย่างมีความสุขโดยมีผู้ชายห้อมล้อมตัวเธออยู่
"ดาริน!!"วาริชมองอย่างอึ้งๆก่อนจะรีบเดินไปหาดาริน
"ไงคะ..ไปเที่ยวกับฉันไหม..ฉันน่ะมีเงินเป็นร้อยล้านเลยนะ..พ่อฉันพึ่งตาย...เอ้อ!!แต่ความจริงอาจจะมีเยอะกว่านี้ถ้าไม่มีปลิงมาคอยเกาะตามแข้งตามขา.."ดารินพูดพลางหัวเราะด้วยฤทธิ์เบียร์ที่ดื่มตั้งแต่หัวค่ำ
"ดาริน!!!!!"วาริชตรงมาจับแขนดารินเธอหันมาก่อนจะยิ้มให้เขา
"ไงคะพ่อคู่หมั้นมาตามฉันถึงที่เลยเหรอ..คิดถึงฉันมากล่ะสิที่ร้ากกก......"ดารินใช้นิ้วเขี่ยคางของวาริชชายหนุ่มสะบัดหน้าหนีก่อนจะจับแขนเธอ
"พอแล้วดาริน!!กลับบ้าน"วาริชพยายามแย่งแก้วเบียร์แต่ดารินผลักเขาเสียก่อน
"ไม่กลับ!!!!ฉันจะอยู่ที่นี่...คุณไม่ต้องมายุ่ง!!...อ้อๆๆลืมไป..คุณต้องดูแลฉันทุกฝีก้าวนี่เพราะคุณยังต้องหาผลประโยชน์จากฉัน...แต่ฉันก็ไม่เห็นจำเป็นนี่ในเมื่อ....แม่คุณก็เข้ามาเป็นครึ่งนึงของบริษัทแล้ว"ดารินหัวเราะในลำคอ
"อย่าพูดแบบนั้นเราไม่ได้ต้องการอะไรจากคุณทั้งสิ้นเพราะเรื่องนั้นทางผมก็มีไม่น้อยไปกว่าคุณ"วาริชแก้ต่างแทนตนและแม่
"งั้นเหรอ..จุ๊ๆๆ...จะเชื่อดีไหมน๊า..คุณบอกว่าไม่ต้องการอะไรจากคุณพ่อฉัน...งั้นถามหน่อยคุณจะมาหมั้นกับฉันเพื่ออะไร...อย่าบอกนะว่าเพราะพ่อของฉันเพราะฉันฟังแล้วจะเลี่ยน!!!"
"งั้นคุณก็เตรียมเลี่ยนได้เลยถ้าไม่ใช่เพราะคุณอาผมไม่มีทางหมั้นกับผู้หญิงอย่างคุณหรอกลับบ้านดาริน!!!!"วาริชดึงแขนดารินหล่อนรั้งมือไว้ก่อนจะคว้าถังน้ำแข็งสาดใส่เขา
"เป็นไงเย็นไหมคะที่รัก..."ดารินหัวเราะพร้อมกับคนที่เห็นเหตุการณ์วาริชกำมือแน่นด้วยความโกรธ
"ตามใจ!!!คุณจะนอนหรือจะทำอะไรที่นี่ก็เชิญ!!"วาริชเดินออกไปไม่วายได้ยินเสียงหัวเราะของดารินไล่หลังมา
"เป็นไง!!วีรกรรมของเธอที่ทำกับฉันพอจะจำได้หรือยังล่ะ"วาริชมองมาทางคู่หมั้นสาวซึ่งเธอหน้าซีดหลังจากที่ฟังเรื่องวีรกรรมของดารินหรือพี่สาวของเธอ
"ตายจริง!!ป้าไม่รู้เลยนะคะว่าคุณหนูทำแบบนั้นกับคุณริช"ป้าดวงพูดอย่างตกใจ
"มากกว่านี้ก็มีครับ...เป็นไงถึงกับพูดไม่ออกเลยหรือที่รัก"วาริชมองดาวิกา
"เปล่า..ฉันไม่สนใจมันหรอก"ดาวิกาตอบออกไปแต่ในใจเธอกับเห็นใจเขานี่พี่สาวเธอกล้าทำถึงขนาดนั้นเชียวหรือ
"ก็อย่างว่าแหละคนอย่างเธอมันจะไปสำนึกอะไร"วาริชพูดก่อนจะหัวเราะในลำคอ
"นี่คุณ...."ดาวิกาจะเอาเรื่องเขาแต่เธอก็หยุดไว้ก่อนเมื่อเห็นว่ารถมาถึงบ้านหลังหนึ่งแล้ว
"ถึงแล้วค่ะ"
สายลมและเวลา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 มิ.ย. 2558, 22:45:10 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 มิ.ย. 2558, 22:51:29 น.
จำนวนการเข้าชม : 1202
| << ทำความรู้จัก | เข้าบ้าน >> |
สายลมและเวลา 27 มิ.ย. 2558, 22:59:53 น.
สวัสดีดีนักอ่านและนักอ่านเงาค่ะ
คุณZephyr-ขอบคุณสำหรับคำติชมค่ะสายลมและเวลาจะพยายามปรับปรุงให้เนื้อเรื่องกระชับขึ้นค่ะและอีกเรื่องคือจากเรื่องที่แล้วดีใจที่ได้กลับมาเจอกันในเรื่องนี้อีกค่ะขอบคุณที่มาอ่านเรื่องนี้ค่ะขอบคุณจริงๆ
คุณสายลมที่พัดวน-ขอบคุณที่กลับมาเจอกันอีกนะคะขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
ส่วนนักอ่านที่พึ่งเข้ามาอ่านก็ยินดีต้อนรับค่ะสงสัยอะไรก็เม้นมาได้นะคะขอบคุณผู้อ่านทุกท่านจริงๆค่ะ
ป.ล.ดีใจที่ได้กลับมาเจอกันนะจร๊^^
สวัสดีดีนักอ่านและนักอ่านเงาค่ะ
คุณZephyr-ขอบคุณสำหรับคำติชมค่ะสายลมและเวลาจะพยายามปรับปรุงให้เนื้อเรื่องกระชับขึ้นค่ะและอีกเรื่องคือจากเรื่องที่แล้วดีใจที่ได้กลับมาเจอกันในเรื่องนี้อีกค่ะขอบคุณที่มาอ่านเรื่องนี้ค่ะขอบคุณจริงๆ
คุณสายลมที่พัดวน-ขอบคุณที่กลับมาเจอกันอีกนะคะขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
ส่วนนักอ่านที่พึ่งเข้ามาอ่านก็ยินดีต้อนรับค่ะสงสัยอะไรก็เม้นมาได้นะคะขอบคุณผู้อ่านทุกท่านจริงๆค่ะ
ป.ล.ดีใจที่ได้กลับมาเจอกันนะจร๊^^
Zephyr 28 มิ.ย. 2558, 01:58:05 น.
เหมือนวาริชจะรักดาริน
รึป่าวคะ
อ่านแล้วรู้สึกยังงั้นนะ
แต่ว่าตอนหลังจากนี้คงรักดาวิกาแทน
แต่ตอนหลังๆคงไม่มีมาม่าพี่น้องมั้งคะ ใช่มั้ย
เหมือนวาริชจะรักดาริน
รึป่าวคะ
อ่านแล้วรู้สึกยังงั้นนะ
แต่ว่าตอนหลังจากนี้คงรักดาวิกาแทน
แต่ตอนหลังๆคงไม่มีมาม่าพี่น้องมั้งคะ ใช่มั้ย