แค้นรักแค้นเสน่หา
“ผมไม่วิปริตเหมารวมทั้งครอบครัวหรอกจ้ะ เอาแค่คุณคนเดียวแต่ไม่ใช่ครั้งเดียว โอเค้?” พูดหน้าตายแล้วแนบฝ่ามือเข้าหา ในขณะที่เจ้าตัวไม่รู้จะปกปิดส่วนไหนของร่างกายที่ถูกเขาคุกคามอย่างหนัก “อีกอย่าง... คุณต้องทรีตร่างกายผมให้หนักกว่านี้สักหน่อย ไม่ใช่เงอะงะ ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ถ้าผมไม่กำไรอย่างน้อยก็เท่าทุนยังดี”
เมื่ออสังหาริมทรัพย์หลายแปลงถูกโกงไปอย่างน่าโมโห มีหรือที่CEO แห่งติโมชุก อินดัสตรี ซึ่งมีผลประกอบการสูงติดอันดับโลกจะยอมถูกลูบคม “ฮาร์คิฟ ติโมชุก” จึงต้องมาทวงคืนจากผู้เป็น “พ่อบุญธรรม” ด้วยตัวเอง
หากรูปร่างน่าปรารถนาและแววตาที่ใช้เชิญชวนเพศตรงข้ามของลูกสาวพ่อบุญธรรม ก็ทำให้เขาอยากสั่งสอนสองพ่อลูกได้ตระหนักว่า... การฉกเอาทรัพย์สินคนอื่นไปเป็นของตนนั้นต้องชดใช้ทั้งต้นและดอกเบี้ยให้ครบถ้วน
“อภินรา” ไม่เคยระแวงใจในดวงตาสีเขียวอมฟ้าแสนเซ็กซี่คู่นั้นเลยสักครั้ง เขามีเสน่ห์ ดึงดูดใจจนทำให้โลกของเธอสั่นสะเทือน เขากำลังใช้เสน่ห์ทางกายล่อลวงให้เธอ “เผลอใจ” และคิดดอกเบี้ยอย่างหฤโหดด้วยการทำให้เธอ “เผลอตัว” แม้จะรู้แก่ใจว่ากำลังใช้หนี้ แต่ดอกเบี้ยแห่งปรารถนาที่เขาทวงจากเธอทุกค่ำคืนก็เริงร้อน วาบหวามน่าหลงใหล
เขากำลังทำสงครามบนเตียงกับลูกหนี้สาว ที่ไม่เคยใจดียอมให้ใครรีเควสได้อย่างเธอ ไม่ว่าจะ... ดับเบิ้ล ทริปเปิ้ลหรือนอนสต็อป เขาก็ไม่เคยเกี่ยงที่จะเก็บหนี้เลยสักวินาทีทั้งยังติดอกติดใจจนคิดแผนการเหนือชั้นเพื่อ “ตลบหลัง” ลูกหนี้สาว ด้วยการ... ทำให้เธออยู่บนเตียงของเขาตลอดไป
“ฉันไม่นิยมความสัมพันธ์แบบ วัน ไนท์ สแตนด์ หรอกค่ะ คุณคงมาหาผิดคนแล้ว”
เขาเงียบและจ้องหน้าเธอชั่วครู่ จากนั้นก็หัวเราะร่วนอย่างชอบใจ “เอลก้าที่รัก... แน่นอนว่าผมคิดกับคุณมากกว่าหนึ่งคืน อันที่จริงผมคิดทุกวินาทีด้วยซ้ำ แต่ถ้าพูดออกไปตรงๆกลัวว่าคุณจะรังเกียจ พานเกลียดขี้หน้าผมน่ะสิ”
อภินราทำตาโต มองค้อนเขาตาเขียวปัด ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดเปิดเผย ตรงเสียจนกลายเป็นแข็งทื่อเช่นนี้
“คนเหลือทน! คุณพูดมันออกมาแล้วต่างหาก”
เมื่ออสังหาริมทรัพย์หลายแปลงถูกโกงไปอย่างน่าโมโห มีหรือที่CEO แห่งติโมชุก อินดัสตรี ซึ่งมีผลประกอบการสูงติดอันดับโลกจะยอมถูกลูบคม “ฮาร์คิฟ ติโมชุก” จึงต้องมาทวงคืนจากผู้เป็น “พ่อบุญธรรม” ด้วยตัวเอง
หากรูปร่างน่าปรารถนาและแววตาที่ใช้เชิญชวนเพศตรงข้ามของลูกสาวพ่อบุญธรรม ก็ทำให้เขาอยากสั่งสอนสองพ่อลูกได้ตระหนักว่า... การฉกเอาทรัพย์สินคนอื่นไปเป็นของตนนั้นต้องชดใช้ทั้งต้นและดอกเบี้ยให้ครบถ้วน
“อภินรา” ไม่เคยระแวงใจในดวงตาสีเขียวอมฟ้าแสนเซ็กซี่คู่นั้นเลยสักครั้ง เขามีเสน่ห์ ดึงดูดใจจนทำให้โลกของเธอสั่นสะเทือน เขากำลังใช้เสน่ห์ทางกายล่อลวงให้เธอ “เผลอใจ” และคิดดอกเบี้ยอย่างหฤโหดด้วยการทำให้เธอ “เผลอตัว” แม้จะรู้แก่ใจว่ากำลังใช้หนี้ แต่ดอกเบี้ยแห่งปรารถนาที่เขาทวงจากเธอทุกค่ำคืนก็เริงร้อน วาบหวามน่าหลงใหล
เขากำลังทำสงครามบนเตียงกับลูกหนี้สาว ที่ไม่เคยใจดียอมให้ใครรีเควสได้อย่างเธอ ไม่ว่าจะ... ดับเบิ้ล ทริปเปิ้ลหรือนอนสต็อป เขาก็ไม่เคยเกี่ยงที่จะเก็บหนี้เลยสักวินาทีทั้งยังติดอกติดใจจนคิดแผนการเหนือชั้นเพื่อ “ตลบหลัง” ลูกหนี้สาว ด้วยการ... ทำให้เธออยู่บนเตียงของเขาตลอดไป
“ฉันไม่นิยมความสัมพันธ์แบบ วัน ไนท์ สแตนด์ หรอกค่ะ คุณคงมาหาผิดคนแล้ว”
เขาเงียบและจ้องหน้าเธอชั่วครู่ จากนั้นก็หัวเราะร่วนอย่างชอบใจ “เอลก้าที่รัก... แน่นอนว่าผมคิดกับคุณมากกว่าหนึ่งคืน อันที่จริงผมคิดทุกวินาทีด้วยซ้ำ แต่ถ้าพูดออกไปตรงๆกลัวว่าคุณจะรังเกียจ พานเกลียดขี้หน้าผมน่ะสิ”
อภินราทำตาโต มองค้อนเขาตาเขียวปัด ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดเปิดเผย ตรงเสียจนกลายเป็นแข็งทื่อเช่นนี้
“คนเหลือทน! คุณพูดมันออกมาแล้วต่างหาก”
Tags: ฮาร์คิฟ - อภินรา
ตอน: ตอนที่ 11 100%
ราวสี่สิบห้านาทีต่อมา... ซีโลก็ขึ้นมาอยู่บนรถของอภินราที่มีเขาเป็นคนขับ สติกเกอร์ที่มีสัญลักษณ์ของโรงเรียนติดอยู่หน้ากระจก เป็นเครื่องหมายผ่านทางให้เขาเข้าไปจอดรถตรงจุดนัดพบที่โรงเรียนจัดทำขึ้น เขาลดกระจกลงแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตรให้คุณครูที่จับแขนซีโลไว้และก้มตัวมองเข้ามาในรถ
“บ่นว่าปวดหัวน่ะครับ ทานยาแล้วเพิ่งหลับไปเมื่อสักครู่นี้เอง” ฮาร์คิฟเอ่ยขึ้นก่อนที่คุณครูจะไถ่ถามด้วยซ้ำ เขาหันไปทักทายหลานชาย “ขึ้นรถเร็วเข้าซีโล”
“สวัสดีครับมิส”
ฮาร์คิฟมองหลานชายที่เปิดประตูขึ้นมานั่งด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วหันไปก้มศีรษะให้คุณครูเป็นการขอบคุณก่อนที่จะขับรถออกไปจากโรงเรียนอย่างเป็นปกติ ไม่มีพิรุธและไร้ซึ่งข้อกังใดๆ
“เราจะไปไหนกันฮะฮาร์คิฟ” ซีโลถามด้วยความดีใจหลังจากที่พนมมือทำความเคารพคุณลุงแล้ว หนุ่มน้อยยื่นมือไปแตะที่หน้าผากของคุณอาซึ่งนอนหลับอยู่เบาะนั่งด้านหน้า “เอลก้าเป็นอะไรฮะ ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา”
“บ่นว่าปวดหัว ลุงเลยให้กินยาไปสองเม็ด แล้วก็หลับปุ๋ยเชียว” ฮาร์คิฟตอบพลางคิดหาเรื่องคุย เบี่ยงเบนความสนใจจากหญิงสาว “เมื่อกี้นี้ถามว่าจะไปไหนกันใช่ไหม”
“คร้าบบบ แต่ตอนนี้ซีโลหิวมากๆ” จบคำพูดก็ชะโงกมาเปิดคอนโซลข้างเกียร์ ที่จะมีของว่างหรือขนมเตรียมไว้ให้ทุกวัน “ว้า... แปลกจัง ทำไมวันนี้เอลก้าไม่ซื้อไส้กรอกกับซาลาเปาเอาไว้”
“เดี๋ยวไปกินบนเครื่องบินก็ได้ ของกินเยอะแยะ อร่อยๆทั้งนั้นเลย”
ซีโลทำตาโตมองผู้เป็นลุงเพราะยังไม่เคยนั่งเครื่องบินเลยสักครั้ง “โห! เราจะไปไหนกันฮะ ได้นั่งเครื่องบินด้วย”
“ไปเที่ยวไง ลุงจะพาซีโลไปหาคุณตาคุณยายที่ยูเครน” ฮาร์คิฟบอกแล้วต้องรีบหาแรงจูงใจหลานอย่างเร่งด่วนเมื่อหนุ่มน้อยทำหน้านิ่วคิ้วขมวด “ไปเที่ยวบ้านลุง เดี๋ยวจะสอนว่ายน้ำ ตีกอล์ฟ คาราเต้ ชกมวยด้วย สอนทุกอย่างที่ซีโลอยากเล่น”
ฮาร์คิฟฉลาดพอที่จะใช้คำว่าเล่นดึงดูดความสนใจของเด็ก เพราะคำว่าเรียนช่างน่าเบื่อ ไร้แรงดึงดูดไม่เว้นแม้กับเด็กโต เพียงแค่มีอภินราเดินทางไปด้วยเขาก็สามารถแก้ปัญหาการโยเยของหลานชายได้อย่างเรียบร้อย เขาเหลือบสายตามองคนที่นั่งหลับสนิทอยู่ข้างๆแล้วต้องเผลอยิ้มออกมาด้วยความพอใจพลางหันมาตั้งใจขับรถเพื่อมุ่งหน้าไปยังสนามบิน ซึ่งรามานได้เตรียมการทุกสิ่งไว้อย่างเรียบร้อยแล้ว
ฮาร์คิฟส่ายหน้าด้วยความเหนื่อย มองหลานชายเจ้าปัญหาที่กว่าจะหลับสนิทได้เช่นนี้ก็เล่นเอาเขาหมดแรง ร้อยแปดคำถามเกี่ยวสิ่งรอบตัว
‘ทำไมเอลก้าหลับนานจังฮะ?’
‘ฮาร์คิฟ... ลุงน่าจะไปปลุกเอลก้ามาทานข้าวด้วยกัน’
และคำถามอีกมากมายที่เกิดจากความสงสัยของหลานเจ้าปัญหา หนึ่งร้อยคำถามน่าจะมีคำถามเกี่ยวกับอภินราเกินกว่าครึ่ง แม้ว่าจะตื่นเต้นกับเครื่องเจ็ตส่วนตัวที่อำนวยความสะดวกได้ไม่ต่างจากการพักผ่อนในวิลล่าหรูๆสักแห่ง สุดท้ายก็ยังต้องวกกลับไปหาอภินราเช่นเดิม แม้จะชี้แจงว่าเธอไม่สบายและต้องการพักผ่อน ซีโลก็ยังแอบเปิดประตูเข้าไปส่องดูคุณอาอยู่บ่อยครั้ง และไม่มีทีท่าว่าจะง่วงนอนสักนิด
ฮาร์คิฟชวนหลานชายซ้อมออกหมัด ตั้งการ์ดป้องกัน ตีลังกา กระโดดโลดเต้น หวังว่าการออกแรงจะทำให้เหนื่อย เพลียและหลับไปในที่สุด
‘ซีโลนอนไม่หลับ อยากกอดเอลก้า’ เป็นคำพูดที่ดังขึ้นในตอนที่เขาคิดว่าหลานเจ้าปัญหาหลับไปแล้ว ฮาร์คิฟกลอกสายตาขึ้นฟ้าอย่างระอาใจ เพิ่งรู้ว่าการกล่อมเด็กคนหนึ่งให้หลับสนิทไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา
‘ไม่เอา ไม่ให้กอดแล้ว ตัวไม่นุ่มเหมือนเอลก้าเลย เกาหลังดีกว่าฮะ’ สั่งด้วยน้ำเสียงติดรำคาญพลางพลิกตัวหันหลังให้ ถ้าไม่ใช่หลานฮาร์คิฟคงปล่อยทิ้งไว้คนเดียวแล้ว ทั้งที่อุทิศตัวให้กอดแล้วยังจะเรื่องเยอะแต่สุดท้ายก็ยอมเกาหลังให้โดยไม่ปริปากบ่นสักคำ เพราะมาคิดๆดูแล้วใช่ว่ามีแค่เด็กที่อยากกอดเธอเสียเมื่อไหร่ ผู้ใหญ่อย่างเขายังอยากหลับไปพร้อมกับความนุ่มนิ่ม กลิ่นหอมละมุนที่เป็นกลิ่นเฉพาะจากตัวเธอ รู้ดีว่าการซุกมือไว้กับอกนุ่มเป็นการขอความอบอุ่นที่เด็กๆมักทำกับแม่
แต่คิดถึงภาพนั้นทีไรเขาก็เปรี้ยวปาก น้ำลายสอ อยากซุกมือไว้กับทรวงอกนุ่มหยุ่นของเธอ เธอคนเดียวไม่มีภาพหน้าอกของผู้หญิงคนอื่นในสมอง โอ! แม่คุณเอ๊ย... ตื่นขึ้นมาเสียทีเถอะ เขายอมให้เธอด่าว่า มองด้วยสายตาประณามยังดีกว่าต้องเห็นเธอนอนนิ่งๆ ไม่ไหวติงทั้งที่ยาควรจะหมดฤทธิ์ไปตั้งสามสิบนาทีแล้ว
**********
ปกแค้นรักแค้นเสน่หาออกแล้วนะคะ แต่ศิริพาราไม่ทราบว่าจะเอาภาพมาวางบนหน้าเว็บนี้อย่างไรจึงเอาเฉพาะคำโปรยมาให้อ่านกันค่า สำหรับนักอ่านที่รักที่อยากเห็นปกสวยๆของแค้นรักแค้นเสน่หา เข้าไปชมได้ที่หน้าเว็บอินเลิฟ และแฟนเพจ ศิริพารา รายฤดีค่า
คิดใช่ไหมว่าที่นอนกับผมเพราะจะใช้มันแลกกับความผิดที่พ่อคุณก่อ”
เธอต้องการความสงบจึงอยากจบทุกอย่าง!
‘อภินรา’ ไม่เคยรู้เลยว่าเติบโตมาภายใต้เงาของมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อที่ยากจะเข้าใจได้อย่างเขา ผู้ซึ่งเป็น
ลูกบุญธรรมของบิดาเธอ หญิงสาวพยายามที่จะปรองดอง ประนีประนอม และเพิกเฉยกับเรื่องในอดีต
ที่เคยบาดหมาง ด้วยการล่อลวงให้เขากลับมาด้วยเงื่อนไขเดียว... อสังหาริมทรัพย์มูลค่ามหาศาลของ
ตระกูลเขา! แต่อภินราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าแผนการทั้งหมดนั้นเธอจะควบคุมมันได้ และไม่ใช่แผนการ
แก้แค้นที่เขาวางหมากมาอย่างเหนือชั้นเพื่อตลบหลังกันล่ะ?
แต่เธอไม่รู้ตัวว่ากําลังก่อสงครามที่มีพลังทำลายล้างมหาศาล!
ถึงแม้ว่าจะโกรธจัดที่ถูกหลอกล่อให้กลับมาเผชิญหน้ากับอดีตที่อยากจะลบเลือน แต่ ‘ฮาร์คิฟ ติโมชุก’
ซีอีโอหนุ่มเจ้าของดวงตาสีเขียวอมฟ้าแสนเซ็กซี่แห่งติโมชุก อินดัสตรีก็ปฏิเสธเหยื่อที่เย้ายวนใจ
อย่างผู้หญิงหน้าซื่อตาใสที่ชอบทำตัวไร้เดียงสาตลอดเวลาไม่ได้ แต่แล้วแสงริบหรี่แห่งความหวัง
ก็ถูกจุดประกายให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้งเมื่อค้นพบว่าในแววตาของเจ้าหล่อนก็หลงใหลในตัวเขา และ
อยากได้เขาไม่แพ้กัน ดังนั้นเขาจะใช้อาวุธที่ร้ายกาจที่สุดในคลังสรรพาวุธแห่งเสน่หาของตนเองยึดครอง
ทั้งอสังหาริมทรัพย์และก็พาเธอปีนขึ้นเตียงในคราวเดียวกัน
“มีความสุขไหมเอลก้า ตอบให้ชื่นใจหน่อยสิเมียจ๋า”
“ไม่ใช่เมียนะ!” ขู่ฟ่อทั้งที่ไม่มีแรงจะขยับตัว
“ถ้าไม่ใช่เมียแล้วผมมาซุกอยู่ตรงนี้ได้ไง หืม?...”
ถามพลางเอื้อมมือไปกดบั้นท้ายงอนงามให้แนบสนิทแล้วขยับสะโพก เพียงเท่านั้นเธอก็ไม่กล้าปฏิเสธอีก
Praise for the novel of Siripara:
“Passion อันตราย และดวงตาสีเขียวอมฟ้าจะพาคุณไปสัมผัสความมหัศจรรย์ของความสัมพันธ์
อันเร่าร้อน”
อมรรัตน์ ศิริมนูญ - Chief Editor
“บ่นว่าปวดหัวน่ะครับ ทานยาแล้วเพิ่งหลับไปเมื่อสักครู่นี้เอง” ฮาร์คิฟเอ่ยขึ้นก่อนที่คุณครูจะไถ่ถามด้วยซ้ำ เขาหันไปทักทายหลานชาย “ขึ้นรถเร็วเข้าซีโล”
“สวัสดีครับมิส”
ฮาร์คิฟมองหลานชายที่เปิดประตูขึ้นมานั่งด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วหันไปก้มศีรษะให้คุณครูเป็นการขอบคุณก่อนที่จะขับรถออกไปจากโรงเรียนอย่างเป็นปกติ ไม่มีพิรุธและไร้ซึ่งข้อกังใดๆ
“เราจะไปไหนกันฮะฮาร์คิฟ” ซีโลถามด้วยความดีใจหลังจากที่พนมมือทำความเคารพคุณลุงแล้ว หนุ่มน้อยยื่นมือไปแตะที่หน้าผากของคุณอาซึ่งนอนหลับอยู่เบาะนั่งด้านหน้า “เอลก้าเป็นอะไรฮะ ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา”
“บ่นว่าปวดหัว ลุงเลยให้กินยาไปสองเม็ด แล้วก็หลับปุ๋ยเชียว” ฮาร์คิฟตอบพลางคิดหาเรื่องคุย เบี่ยงเบนความสนใจจากหญิงสาว “เมื่อกี้นี้ถามว่าจะไปไหนกันใช่ไหม”
“คร้าบบบ แต่ตอนนี้ซีโลหิวมากๆ” จบคำพูดก็ชะโงกมาเปิดคอนโซลข้างเกียร์ ที่จะมีของว่างหรือขนมเตรียมไว้ให้ทุกวัน “ว้า... แปลกจัง ทำไมวันนี้เอลก้าไม่ซื้อไส้กรอกกับซาลาเปาเอาไว้”
“เดี๋ยวไปกินบนเครื่องบินก็ได้ ของกินเยอะแยะ อร่อยๆทั้งนั้นเลย”
ซีโลทำตาโตมองผู้เป็นลุงเพราะยังไม่เคยนั่งเครื่องบินเลยสักครั้ง “โห! เราจะไปไหนกันฮะ ได้นั่งเครื่องบินด้วย”
“ไปเที่ยวไง ลุงจะพาซีโลไปหาคุณตาคุณยายที่ยูเครน” ฮาร์คิฟบอกแล้วต้องรีบหาแรงจูงใจหลานอย่างเร่งด่วนเมื่อหนุ่มน้อยทำหน้านิ่วคิ้วขมวด “ไปเที่ยวบ้านลุง เดี๋ยวจะสอนว่ายน้ำ ตีกอล์ฟ คาราเต้ ชกมวยด้วย สอนทุกอย่างที่ซีโลอยากเล่น”
ฮาร์คิฟฉลาดพอที่จะใช้คำว่าเล่นดึงดูดความสนใจของเด็ก เพราะคำว่าเรียนช่างน่าเบื่อ ไร้แรงดึงดูดไม่เว้นแม้กับเด็กโต เพียงแค่มีอภินราเดินทางไปด้วยเขาก็สามารถแก้ปัญหาการโยเยของหลานชายได้อย่างเรียบร้อย เขาเหลือบสายตามองคนที่นั่งหลับสนิทอยู่ข้างๆแล้วต้องเผลอยิ้มออกมาด้วยความพอใจพลางหันมาตั้งใจขับรถเพื่อมุ่งหน้าไปยังสนามบิน ซึ่งรามานได้เตรียมการทุกสิ่งไว้อย่างเรียบร้อยแล้ว
ฮาร์คิฟส่ายหน้าด้วยความเหนื่อย มองหลานชายเจ้าปัญหาที่กว่าจะหลับสนิทได้เช่นนี้ก็เล่นเอาเขาหมดแรง ร้อยแปดคำถามเกี่ยวสิ่งรอบตัว
‘ทำไมเอลก้าหลับนานจังฮะ?’
‘ฮาร์คิฟ... ลุงน่าจะไปปลุกเอลก้ามาทานข้าวด้วยกัน’
และคำถามอีกมากมายที่เกิดจากความสงสัยของหลานเจ้าปัญหา หนึ่งร้อยคำถามน่าจะมีคำถามเกี่ยวกับอภินราเกินกว่าครึ่ง แม้ว่าจะตื่นเต้นกับเครื่องเจ็ตส่วนตัวที่อำนวยความสะดวกได้ไม่ต่างจากการพักผ่อนในวิลล่าหรูๆสักแห่ง สุดท้ายก็ยังต้องวกกลับไปหาอภินราเช่นเดิม แม้จะชี้แจงว่าเธอไม่สบายและต้องการพักผ่อน ซีโลก็ยังแอบเปิดประตูเข้าไปส่องดูคุณอาอยู่บ่อยครั้ง และไม่มีทีท่าว่าจะง่วงนอนสักนิด
ฮาร์คิฟชวนหลานชายซ้อมออกหมัด ตั้งการ์ดป้องกัน ตีลังกา กระโดดโลดเต้น หวังว่าการออกแรงจะทำให้เหนื่อย เพลียและหลับไปในที่สุด
‘ซีโลนอนไม่หลับ อยากกอดเอลก้า’ เป็นคำพูดที่ดังขึ้นในตอนที่เขาคิดว่าหลานเจ้าปัญหาหลับไปแล้ว ฮาร์คิฟกลอกสายตาขึ้นฟ้าอย่างระอาใจ เพิ่งรู้ว่าการกล่อมเด็กคนหนึ่งให้หลับสนิทไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา
‘ไม่เอา ไม่ให้กอดแล้ว ตัวไม่นุ่มเหมือนเอลก้าเลย เกาหลังดีกว่าฮะ’ สั่งด้วยน้ำเสียงติดรำคาญพลางพลิกตัวหันหลังให้ ถ้าไม่ใช่หลานฮาร์คิฟคงปล่อยทิ้งไว้คนเดียวแล้ว ทั้งที่อุทิศตัวให้กอดแล้วยังจะเรื่องเยอะแต่สุดท้ายก็ยอมเกาหลังให้โดยไม่ปริปากบ่นสักคำ เพราะมาคิดๆดูแล้วใช่ว่ามีแค่เด็กที่อยากกอดเธอเสียเมื่อไหร่ ผู้ใหญ่อย่างเขายังอยากหลับไปพร้อมกับความนุ่มนิ่ม กลิ่นหอมละมุนที่เป็นกลิ่นเฉพาะจากตัวเธอ รู้ดีว่าการซุกมือไว้กับอกนุ่มเป็นการขอความอบอุ่นที่เด็กๆมักทำกับแม่
แต่คิดถึงภาพนั้นทีไรเขาก็เปรี้ยวปาก น้ำลายสอ อยากซุกมือไว้กับทรวงอกนุ่มหยุ่นของเธอ เธอคนเดียวไม่มีภาพหน้าอกของผู้หญิงคนอื่นในสมอง โอ! แม่คุณเอ๊ย... ตื่นขึ้นมาเสียทีเถอะ เขายอมให้เธอด่าว่า มองด้วยสายตาประณามยังดีกว่าต้องเห็นเธอนอนนิ่งๆ ไม่ไหวติงทั้งที่ยาควรจะหมดฤทธิ์ไปตั้งสามสิบนาทีแล้ว
**********
ปกแค้นรักแค้นเสน่หาออกแล้วนะคะ แต่ศิริพาราไม่ทราบว่าจะเอาภาพมาวางบนหน้าเว็บนี้อย่างไรจึงเอาเฉพาะคำโปรยมาให้อ่านกันค่า สำหรับนักอ่านที่รักที่อยากเห็นปกสวยๆของแค้นรักแค้นเสน่หา เข้าไปชมได้ที่หน้าเว็บอินเลิฟ และแฟนเพจ ศิริพารา รายฤดีค่า
คิดใช่ไหมว่าที่นอนกับผมเพราะจะใช้มันแลกกับความผิดที่พ่อคุณก่อ”
เธอต้องการความสงบจึงอยากจบทุกอย่าง!
‘อภินรา’ ไม่เคยรู้เลยว่าเติบโตมาภายใต้เงาของมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อที่ยากจะเข้าใจได้อย่างเขา ผู้ซึ่งเป็น
ลูกบุญธรรมของบิดาเธอ หญิงสาวพยายามที่จะปรองดอง ประนีประนอม และเพิกเฉยกับเรื่องในอดีต
ที่เคยบาดหมาง ด้วยการล่อลวงให้เขากลับมาด้วยเงื่อนไขเดียว... อสังหาริมทรัพย์มูลค่ามหาศาลของ
ตระกูลเขา! แต่อภินราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าแผนการทั้งหมดนั้นเธอจะควบคุมมันได้ และไม่ใช่แผนการ
แก้แค้นที่เขาวางหมากมาอย่างเหนือชั้นเพื่อตลบหลังกันล่ะ?
แต่เธอไม่รู้ตัวว่ากําลังก่อสงครามที่มีพลังทำลายล้างมหาศาล!
ถึงแม้ว่าจะโกรธจัดที่ถูกหลอกล่อให้กลับมาเผชิญหน้ากับอดีตที่อยากจะลบเลือน แต่ ‘ฮาร์คิฟ ติโมชุก’
ซีอีโอหนุ่มเจ้าของดวงตาสีเขียวอมฟ้าแสนเซ็กซี่แห่งติโมชุก อินดัสตรีก็ปฏิเสธเหยื่อที่เย้ายวนใจ
อย่างผู้หญิงหน้าซื่อตาใสที่ชอบทำตัวไร้เดียงสาตลอดเวลาไม่ได้ แต่แล้วแสงริบหรี่แห่งความหวัง
ก็ถูกจุดประกายให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้งเมื่อค้นพบว่าในแววตาของเจ้าหล่อนก็หลงใหลในตัวเขา และ
อยากได้เขาไม่แพ้กัน ดังนั้นเขาจะใช้อาวุธที่ร้ายกาจที่สุดในคลังสรรพาวุธแห่งเสน่หาของตนเองยึดครอง
ทั้งอสังหาริมทรัพย์และก็พาเธอปีนขึ้นเตียงในคราวเดียวกัน
“มีความสุขไหมเอลก้า ตอบให้ชื่นใจหน่อยสิเมียจ๋า”
“ไม่ใช่เมียนะ!” ขู่ฟ่อทั้งที่ไม่มีแรงจะขยับตัว
“ถ้าไม่ใช่เมียแล้วผมมาซุกอยู่ตรงนี้ได้ไง หืม?...”
ถามพลางเอื้อมมือไปกดบั้นท้ายงอนงามให้แนบสนิทแล้วขยับสะโพก เพียงเท่านั้นเธอก็ไม่กล้าปฏิเสธอีก
Praise for the novel of Siripara:
“Passion อันตราย และดวงตาสีเขียวอมฟ้าจะพาคุณไปสัมผัสความมหัศจรรย์ของความสัมพันธ์
อันเร่าร้อน”
อมรรัตน์ ศิริมนูญ - Chief Editor
ศิริพารา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 ก.ค. 2558, 11:52:16 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ก.ค. 2558, 11:52:16 น.
จำนวนการเข้าชม : 1097
| << ตอนที่ 11 50% | ตอนที่ 12 50% >> |