ต้องฤทธิ์เสน่หา โดย ธิดาดิน
ต้องฤทธิ์เสน่หา
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
Tags: รัก,โรแมนติก,รักเพื่อน,เข้มข้น,หวาน,แรง,นิยาย,ซึ้ง,แอบรัก,ซึ้ง
ตอน: ตอนที่ 3 ปมปัญหา 50%
ตอนที่ 3 ปมปัญหา 50%
ครบกำหนดสามวันปิ่นมุกก็ได้รับโทรศัพท์จากคริสโตเฟอร์ให้ไปฟังผลการตรวจภายใน แต่สิ่งที่ทำให้เธอสงสัยคือสถานที่นัดพบไม่ใช่โรงพยาบาลกลับเป็นร้านอาหารร้านหนึ่งที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. แต่ยังไม่ทันได้ถามให้กระจ่างว่าทำไมถึงนัดเธอที่ร้านอาหารแพทย์หนุ่มก็วางสายไปเสียก่อน
เมื่อถึงเวลานัดหมายปิ่นมุกก็ปรากฏตัวที่ร้านอาหารอันเป็นสถานที่นัดเจอ พอมาถึงก็พบว่าแพทย์หนุ่มนั่งรออยู่ก่อนแล้ว วันนี้เขาแต่งตัวดูแปลกตาไม่ใช่เสื้อกาวด์อย่างที่เคยเห็นเมื่อสามวันก่อน แต่ความหล่อเข้มของเขาก็ไม่ได้แตกต่างจากเดิมเลยสักนิด
“สวัสดีค่ะคุณหมอ ขอโทษนะคะที่ให้รอนาน” ปิ่นมุกทักทายพลางเอ่ยขอโทษที่มาเลยเวลานัดเกือบสิบนาที
“ไม่เป็นไรครับ ผมก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน เชิญนั่งก่อนสิครับ” คริสโตเฟอร์ลุกขึ้นผายมือไปที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม พอเธอนั่งลงเขาจึงนั่งลงตามไปด้วย “เดี๋ยวสั่งอาหารกันก่อนนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่อยากมาฟังผลตรวจและรับใบรับรองเท่านั้น”
“ทานข้าวกันก่อนก็ได้ครับ นี่ก็เที่ยงแล้ว”
เมื่อเขายืนยันปิ่นมุกก็ไม่อยากขัดจึงยอมสั่งอาหารซึ่งมื้อนี้คริสโตเฟอร์อาสาเป็นเจ้ามือ บริกรจดรายการอาหารตามที่แขกทั้งสองสั่งไปสี่ห้าเมนูพร้อมน้ำดื่ม ก่อนจะเดินกลับไป
“คุณหมอคะ”
“เรียกผมคริสก็ได้ครับ”
“ค่ะ คือฉันสงสัยว่าทำไมคุณคริสต้องนัดฉันมาฟังผลตรวจที่นี่ด้วยละคะ ทำไมไม่ให้ไปฟังที่โรงพยาบาล”
“ผมอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างน่ะครับ อยู่โรงพยาบาลทุกวันก็เลยเบื่อๆ”
“คุณคริสทำงานที่โรงพยาบาลนี้นานแล้วเหรอคะ”
“สี่ห้าปีได้แล้วครับ”
“เงินเดือนของหมอที่นี่คงเยอะมากเลยนะคะ เพราะเป็นโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ฉันได้ยินมาว่าโรงพยาบาลแห่งนี้ยังมีสาขาอยู่อีกหลายเมือง แล้วน่าจะมีอยู่ที่ต่างประเทศด้วย” ปิ่นมุกแสดงความคิดเห็นโดยไม่รู้ว่าผู้ชายที่เธอกำลังสนทนาอยู่ด้วยเวลานี้คือเจ้าของโรงพยาบาลที่เธอกำลังกล่าวถึง
“เงินเดือนก็ค่อนข้างเยอะอยู่เหมือนกันครับ เจ้านายที่นี่เขาใจดี”
หนุ่มสาวสนทนากันไประหว่างรออาหารมาเสิร์ฟ ไม่นานนักอาหารหลายเมนูก็ถูกบริกรยกมาเสิร์ฟเรียงรายให้บนโต๊ะ ทำให้การสนทนาของทั้งคู่ต้องยุติไว้เพียงเท่านั้น แล้วเริ่มต้นรับประทานอาหารมื้อเที่ยง หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้วนายแพทย์หนุ่มก็รายงานผลการตรวจภายในให้ปิ่นมุกรับทราบ
“ผลการตรวจไม่มีปัญหาอะไรนะครับ นี่ใบรับรองจากโรงพยาบาลครับ”
ปิ่นมุกยื่นมือไปรับเอาใบรับรองมาอ่านดู ก่อนกล่าวขอบคุณ “ขอบคุณมากนะคะ”
“คุณมุกรอผมซักครู่นะครับ” คริสโตเฟอร์บอกพลางลุกขึ้นเดินไปที่เคาร์เตอร์แวบหนึ่งก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกุหลาบสีขาวช่อใหญ่
“ผมให้ครับ”
ปิ่นมุกมองช่อกุหลาบด้วยความสงสัยพลางตื่นเต้น “อะไรคะ”
“ก็ช่อดอกไม้แทนคำขอบคุณที่คุณมุกไว้ใจมาใช้บริการโรงพยาบาลของเราไงละครับ”
คำตอบของแพทย์หนุ่มทำเอาคนฟังถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก ที่โรงพยาบาลแห่งนี้เขาเอาใจใส่คนไข้มากถึงเพียงนี้เลยหรือ
“ขอบคุณมากนะคะ”
“คุณมุกพอจะบอกได้ไหมครับว่าจะเอาใบรับรองการตรวจภายในไปทำอะไร”
“เอ่อ คือ เอาไปสมัครงานนิดหน่อยน่ะค่ะ”
คริสโตเฟอร์คลี่ยิ้ม สังเกตอาการของเธออ้ำๆอึ้งๆเหมือนไม่อยากตอบจึงไม่ได้ซักต่อ แต่รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาไปอย่างเนียนๆ
ปิ่นมุกกลับมาถึงห้องพักเกือบบ่ายสอง เธอจ้องมองใบรับรองผลการตรวจภายในจากโรงพยาบาลชื่อดังด้วยแววตาวิตกกังวล ใบรับรองฉบับนี้เป็นเอกสารสำคัญที่จะเป็นใบเบิกทางให้เธอไปสมัครงานในที่แห่งหนึ่งได้โดยไม่มีปัญหา หากว่าเธอกลับไม่อยากจะไปทำงานในสถานที่แห่งนั้นเลยสักนิด เพียงแต่ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นเลย
ย้อนไปเมื่อสามเดือนก่อน เธอได้รับโทรศัพท์จากน้องชายถึงข่าวคราวของคนในครอบครัวที่ไม่เป็นมงคลนัก ปกรณ์รายงานมาว่าพ่อของเธอติดการพนันงอมแงมจนเป็นหนี้เป็นสินท่วมหัว แถมยังเอาโฉนดที่ดินผืนสุดท้ายที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยไปจำนองให้กับบ่อนการพนัน พอไม่มีเงินไปจ่ายทางบ่อนก็ส่งคนมาขู่และจะยึดที่ดินในเร็ววันนี้
เงินเกือบหนึ่งล้านในตอนนั้นเธอไม่มีอย่างแน่นอน แต่กระนั้นปิ่นมุกก็ดิ้นรนเพื่อจะหาเงินส่งไปให้คนทางบ้านในการไถ่ถอนที่ดินกลับคืนก่อนจะโดนยึด โชคดีที่ปลายปีนี้เธอจะได้รับโบนัสก้อนโตจากบริษัท เธอจึงตัดสินใจไปกู้เงินนอกระบบมาส่งให้ทางบ้านก่อน พอปลายปีได้โบนัสมาก็ค่อยเอาไปส่งคืนเงินกู้
แต่เหมือนเคราะห์หามยามซวยของเธอ เพียงกู้เงินมาได้ไม่ถึงสองอาทิตย์ปิ่นมุกก็ได้รับข่าวร้าย บริษัทที่เธอทำงานอยู่ปิดตัวลงอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเพราะขาดทุนมานานนับปี ที่จริงปิ่นมุกก็พอจะทราบถึงสถานการณ์ของบริษัทบ้าง แต่ก็ไม่คาดคิดว่ามันจะร้ายแรงถึงขนาดเจ๊งและปิดบริษัทแบบนี้ มิหนำซ้ำยังไม่มีการแจ้งให้พนักงานทราบล่วงหน้า แล้วในเวลานี้เจ้าของบริษัทก็บินไปต่างประเทศ คงจะกลัวพนักงานจะฟ้องเพราะเงินเดือนเดือนล่าสุดก็ไม่มีการจ่ายให้พนักงานในบริษัท
เมื่อบริษัทปิดตัวลง โบนัสปลายปีที่ปิ่นมุกหวังจะได้ก็หายวับไปกับตา เกิดเรื่องใหญ่ตามมาเพราะไม่มีเงินไปจ่ายหนี้สินที่กู้ยืมมาและตามกำหนดในสัญญาคือสิ้นปีนี้ ปิ่นมุกตัดสินใจไปขอความเมตตาจากเจ้าหนี้เพื่อยืดระยะเวลาชำระหนี้ออกไปอีก แต่ก็ไม่ได้รับความเมตตาอย่างที่หวัง
“ก็คุณเป็นคนยืนยันเองว่าจะจ่ายเงินต้นและดอกเบี้ยปลายปีนี้”
“ตอนแรกก็คิดไว้แบบนั้นค่ะ แต่ตอนนี้ฉันมีปัญหาเรื่องงานนิดหน่อยก็เลยอยากจะมาขอความเมตตายืดเวลาการชำระหนี้ออกไปอีกหน่อยได้ไหมคะ”
“ไม่ได้หรอก ตอนแรกเราตกลงกันไว้อย่างไรก็ต้องเอาตามนั้น”
“แต่ฉันไม่รู้ว่าจะไปหาเงินจากไหนมาใช้จริงๆ ตอนนี้ฉันก็ยังหางานไม่ได้”
“คิดจะเบี้ยวหนี้เหรอ บอกไว้ก่อนเลยนะ อย่าลองดีกับผมดีกว่า ลูกหนี้ที่ไม่ยอมจ่ายหนี้ไม่มีใครได้อยู่บนโลกนี้ซักคน”
ปิ่นมุกกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก “ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ฉันไม่ได้คิดจะเบี้ยวหนี้ เพียงแต่ขอยืดเวลาออกไปเท่านั้นเอง”
“มีอะไรหรือเปล่าอีธาน”
เสียงของบุคคลที่สามดังขึ้น อีธานลุกขึ้นจากเก้าอี้โค้งคำนับผู้มาใหม่เล็กน้อย ก่อนขยับออกไปให้ผู้มาใหม่ซึ่งเป็นชายหนุ่มรูปงามอายุน่าจะประมาณสามสิบหรือสามสิบต้นๆเดินเข้าไปนั่งลงที่เก้าอี้ตัวที่เขาเคยนั่ง
“คือผู้หญิงคนนี้จะมาขอยืดระยะเวลาชำระหนี้ครับ”
ไมเคิลปรายตามองหญิงสาวที่นั่งอยู่เบื้องหน้าอย่างพินิจพิจารณา รูปร่างหน้าตาสะสวยใช้ได้ พลันความคิดอันชาญฉลาดก็บังเกิดขึ้น
“ทำไมถึงมาขอยืดระยะเวลาชำระหนี้ล่ะ”
“ฉันยังไม่มีเงินจ่ายในตอนนี้ค่ะ บริษัทที่ฉันทำงานอยู่พึ่งปิดตัวไป”
“ผมมีข้อเสนอให้คุณ”
ปิ่นมุกเลิกคิ้วสูง แต่ความหวังที่เกือบมอดสนิทเริ่มมีควันลอยขึ้นอีกครั้ง “ข้อเสนออะไรคะ”
“ผมไม่อ้อมค้อมนะ ตอนนี้นอกจากที่ผมจะปล่อยกู้แล้ว ผมยังมีบริษัทผลิตหนังโป๊ด้วย ผมสนใจอยากได้คุณไปเป็นนางเอกหนังโป๊เรื่องใหม่ โดยมีค่าตอบแทนคือผมจะยกหนี้สินทั้งหมดให้พร้อมให้ค่าตัวอีกก้อนหนึ่งแก่คุณ เพียงแค่คุณรับแสดงหนังโป๊ให้ผมหนึ่งเรื่อง”
...............................เป็นไงบ้างจ้ะ เดี๋ยวมาต่อตอนหน้าจ้า.............................
ครบกำหนดสามวันปิ่นมุกก็ได้รับโทรศัพท์จากคริสโตเฟอร์ให้ไปฟังผลการตรวจภายใน แต่สิ่งที่ทำให้เธอสงสัยคือสถานที่นัดพบไม่ใช่โรงพยาบาลกลับเป็นร้านอาหารร้านหนึ่งที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. แต่ยังไม่ทันได้ถามให้กระจ่างว่าทำไมถึงนัดเธอที่ร้านอาหารแพทย์หนุ่มก็วางสายไปเสียก่อน
เมื่อถึงเวลานัดหมายปิ่นมุกก็ปรากฏตัวที่ร้านอาหารอันเป็นสถานที่นัดเจอ พอมาถึงก็พบว่าแพทย์หนุ่มนั่งรออยู่ก่อนแล้ว วันนี้เขาแต่งตัวดูแปลกตาไม่ใช่เสื้อกาวด์อย่างที่เคยเห็นเมื่อสามวันก่อน แต่ความหล่อเข้มของเขาก็ไม่ได้แตกต่างจากเดิมเลยสักนิด
“สวัสดีค่ะคุณหมอ ขอโทษนะคะที่ให้รอนาน” ปิ่นมุกทักทายพลางเอ่ยขอโทษที่มาเลยเวลานัดเกือบสิบนาที
“ไม่เป็นไรครับ ผมก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน เชิญนั่งก่อนสิครับ” คริสโตเฟอร์ลุกขึ้นผายมือไปที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม พอเธอนั่งลงเขาจึงนั่งลงตามไปด้วย “เดี๋ยวสั่งอาหารกันก่อนนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่อยากมาฟังผลตรวจและรับใบรับรองเท่านั้น”
“ทานข้าวกันก่อนก็ได้ครับ นี่ก็เที่ยงแล้ว”
เมื่อเขายืนยันปิ่นมุกก็ไม่อยากขัดจึงยอมสั่งอาหารซึ่งมื้อนี้คริสโตเฟอร์อาสาเป็นเจ้ามือ บริกรจดรายการอาหารตามที่แขกทั้งสองสั่งไปสี่ห้าเมนูพร้อมน้ำดื่ม ก่อนจะเดินกลับไป
“คุณหมอคะ”
“เรียกผมคริสก็ได้ครับ”
“ค่ะ คือฉันสงสัยว่าทำไมคุณคริสต้องนัดฉันมาฟังผลตรวจที่นี่ด้วยละคะ ทำไมไม่ให้ไปฟังที่โรงพยาบาล”
“ผมอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างน่ะครับ อยู่โรงพยาบาลทุกวันก็เลยเบื่อๆ”
“คุณคริสทำงานที่โรงพยาบาลนี้นานแล้วเหรอคะ”
“สี่ห้าปีได้แล้วครับ”
“เงินเดือนของหมอที่นี่คงเยอะมากเลยนะคะ เพราะเป็นโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ฉันได้ยินมาว่าโรงพยาบาลแห่งนี้ยังมีสาขาอยู่อีกหลายเมือง แล้วน่าจะมีอยู่ที่ต่างประเทศด้วย” ปิ่นมุกแสดงความคิดเห็นโดยไม่รู้ว่าผู้ชายที่เธอกำลังสนทนาอยู่ด้วยเวลานี้คือเจ้าของโรงพยาบาลที่เธอกำลังกล่าวถึง
“เงินเดือนก็ค่อนข้างเยอะอยู่เหมือนกันครับ เจ้านายที่นี่เขาใจดี”
หนุ่มสาวสนทนากันไประหว่างรออาหารมาเสิร์ฟ ไม่นานนักอาหารหลายเมนูก็ถูกบริกรยกมาเสิร์ฟเรียงรายให้บนโต๊ะ ทำให้การสนทนาของทั้งคู่ต้องยุติไว้เพียงเท่านั้น แล้วเริ่มต้นรับประทานอาหารมื้อเที่ยง หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้วนายแพทย์หนุ่มก็รายงานผลการตรวจภายในให้ปิ่นมุกรับทราบ
“ผลการตรวจไม่มีปัญหาอะไรนะครับ นี่ใบรับรองจากโรงพยาบาลครับ”
ปิ่นมุกยื่นมือไปรับเอาใบรับรองมาอ่านดู ก่อนกล่าวขอบคุณ “ขอบคุณมากนะคะ”
“คุณมุกรอผมซักครู่นะครับ” คริสโตเฟอร์บอกพลางลุกขึ้นเดินไปที่เคาร์เตอร์แวบหนึ่งก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกุหลาบสีขาวช่อใหญ่
“ผมให้ครับ”
ปิ่นมุกมองช่อกุหลาบด้วยความสงสัยพลางตื่นเต้น “อะไรคะ”
“ก็ช่อดอกไม้แทนคำขอบคุณที่คุณมุกไว้ใจมาใช้บริการโรงพยาบาลของเราไงละครับ”
คำตอบของแพทย์หนุ่มทำเอาคนฟังถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก ที่โรงพยาบาลแห่งนี้เขาเอาใจใส่คนไข้มากถึงเพียงนี้เลยหรือ
“ขอบคุณมากนะคะ”
“คุณมุกพอจะบอกได้ไหมครับว่าจะเอาใบรับรองการตรวจภายในไปทำอะไร”
“เอ่อ คือ เอาไปสมัครงานนิดหน่อยน่ะค่ะ”
คริสโตเฟอร์คลี่ยิ้ม สังเกตอาการของเธออ้ำๆอึ้งๆเหมือนไม่อยากตอบจึงไม่ได้ซักต่อ แต่รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาไปอย่างเนียนๆ
ปิ่นมุกกลับมาถึงห้องพักเกือบบ่ายสอง เธอจ้องมองใบรับรองผลการตรวจภายในจากโรงพยาบาลชื่อดังด้วยแววตาวิตกกังวล ใบรับรองฉบับนี้เป็นเอกสารสำคัญที่จะเป็นใบเบิกทางให้เธอไปสมัครงานในที่แห่งหนึ่งได้โดยไม่มีปัญหา หากว่าเธอกลับไม่อยากจะไปทำงานในสถานที่แห่งนั้นเลยสักนิด เพียงแต่ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นเลย
ย้อนไปเมื่อสามเดือนก่อน เธอได้รับโทรศัพท์จากน้องชายถึงข่าวคราวของคนในครอบครัวที่ไม่เป็นมงคลนัก ปกรณ์รายงานมาว่าพ่อของเธอติดการพนันงอมแงมจนเป็นหนี้เป็นสินท่วมหัว แถมยังเอาโฉนดที่ดินผืนสุดท้ายที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยไปจำนองให้กับบ่อนการพนัน พอไม่มีเงินไปจ่ายทางบ่อนก็ส่งคนมาขู่และจะยึดที่ดินในเร็ววันนี้
เงินเกือบหนึ่งล้านในตอนนั้นเธอไม่มีอย่างแน่นอน แต่กระนั้นปิ่นมุกก็ดิ้นรนเพื่อจะหาเงินส่งไปให้คนทางบ้านในการไถ่ถอนที่ดินกลับคืนก่อนจะโดนยึด โชคดีที่ปลายปีนี้เธอจะได้รับโบนัสก้อนโตจากบริษัท เธอจึงตัดสินใจไปกู้เงินนอกระบบมาส่งให้ทางบ้านก่อน พอปลายปีได้โบนัสมาก็ค่อยเอาไปส่งคืนเงินกู้
แต่เหมือนเคราะห์หามยามซวยของเธอ เพียงกู้เงินมาได้ไม่ถึงสองอาทิตย์ปิ่นมุกก็ได้รับข่าวร้าย บริษัทที่เธอทำงานอยู่ปิดตัวลงอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเพราะขาดทุนมานานนับปี ที่จริงปิ่นมุกก็พอจะทราบถึงสถานการณ์ของบริษัทบ้าง แต่ก็ไม่คาดคิดว่ามันจะร้ายแรงถึงขนาดเจ๊งและปิดบริษัทแบบนี้ มิหนำซ้ำยังไม่มีการแจ้งให้พนักงานทราบล่วงหน้า แล้วในเวลานี้เจ้าของบริษัทก็บินไปต่างประเทศ คงจะกลัวพนักงานจะฟ้องเพราะเงินเดือนเดือนล่าสุดก็ไม่มีการจ่ายให้พนักงานในบริษัท
เมื่อบริษัทปิดตัวลง โบนัสปลายปีที่ปิ่นมุกหวังจะได้ก็หายวับไปกับตา เกิดเรื่องใหญ่ตามมาเพราะไม่มีเงินไปจ่ายหนี้สินที่กู้ยืมมาและตามกำหนดในสัญญาคือสิ้นปีนี้ ปิ่นมุกตัดสินใจไปขอความเมตตาจากเจ้าหนี้เพื่อยืดระยะเวลาชำระหนี้ออกไปอีก แต่ก็ไม่ได้รับความเมตตาอย่างที่หวัง
“ก็คุณเป็นคนยืนยันเองว่าจะจ่ายเงินต้นและดอกเบี้ยปลายปีนี้”
“ตอนแรกก็คิดไว้แบบนั้นค่ะ แต่ตอนนี้ฉันมีปัญหาเรื่องงานนิดหน่อยก็เลยอยากจะมาขอความเมตตายืดเวลาการชำระหนี้ออกไปอีกหน่อยได้ไหมคะ”
“ไม่ได้หรอก ตอนแรกเราตกลงกันไว้อย่างไรก็ต้องเอาตามนั้น”
“แต่ฉันไม่รู้ว่าจะไปหาเงินจากไหนมาใช้จริงๆ ตอนนี้ฉันก็ยังหางานไม่ได้”
“คิดจะเบี้ยวหนี้เหรอ บอกไว้ก่อนเลยนะ อย่าลองดีกับผมดีกว่า ลูกหนี้ที่ไม่ยอมจ่ายหนี้ไม่มีใครได้อยู่บนโลกนี้ซักคน”
ปิ่นมุกกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก “ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ฉันไม่ได้คิดจะเบี้ยวหนี้ เพียงแต่ขอยืดเวลาออกไปเท่านั้นเอง”
“มีอะไรหรือเปล่าอีธาน”
เสียงของบุคคลที่สามดังขึ้น อีธานลุกขึ้นจากเก้าอี้โค้งคำนับผู้มาใหม่เล็กน้อย ก่อนขยับออกไปให้ผู้มาใหม่ซึ่งเป็นชายหนุ่มรูปงามอายุน่าจะประมาณสามสิบหรือสามสิบต้นๆเดินเข้าไปนั่งลงที่เก้าอี้ตัวที่เขาเคยนั่ง
“คือผู้หญิงคนนี้จะมาขอยืดระยะเวลาชำระหนี้ครับ”
ไมเคิลปรายตามองหญิงสาวที่นั่งอยู่เบื้องหน้าอย่างพินิจพิจารณา รูปร่างหน้าตาสะสวยใช้ได้ พลันความคิดอันชาญฉลาดก็บังเกิดขึ้น
“ทำไมถึงมาขอยืดระยะเวลาชำระหนี้ล่ะ”
“ฉันยังไม่มีเงินจ่ายในตอนนี้ค่ะ บริษัทที่ฉันทำงานอยู่พึ่งปิดตัวไป”
“ผมมีข้อเสนอให้คุณ”
ปิ่นมุกเลิกคิ้วสูง แต่ความหวังที่เกือบมอดสนิทเริ่มมีควันลอยขึ้นอีกครั้ง “ข้อเสนออะไรคะ”
“ผมไม่อ้อมค้อมนะ ตอนนี้นอกจากที่ผมจะปล่อยกู้แล้ว ผมยังมีบริษัทผลิตหนังโป๊ด้วย ผมสนใจอยากได้คุณไปเป็นนางเอกหนังโป๊เรื่องใหม่ โดยมีค่าตอบแทนคือผมจะยกหนี้สินทั้งหมดให้พร้อมให้ค่าตัวอีกก้อนหนึ่งแก่คุณ เพียงแค่คุณรับแสดงหนังโป๊ให้ผมหนึ่งเรื่อง”
...............................เป็นไงบ้างจ้ะ เดี๋ยวมาต่อตอนหน้าจ้า.............................
ธิดาดิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 ส.ค. 2558, 09:17:01 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ส.ค. 2558, 09:17:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 4484
| << ตอนที่ 2 เพียงได้สัมผัส ดั่งต้องฤทธิ์เสน่หา | ตอนที่ 3 ปมปัญหา 100% nc 20+ >> |