ต้องฤทธิ์เสน่หา โดย ธิดาดิน
ต้องฤทธิ์เสน่หา
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
Tags: รัก,โรแมนติก,รักเพื่อน,เข้มข้น,หวาน,แรง,นิยาย,ซึ้ง,แอบรัก,ซึ้ง
ตอน: อนที่ 4 จุมพิตสะกิดรัก 100%
ตอนที่ 4 จุมพิตสะกิดรัก 100%
“คันมากค่ะ ฉันว่าคุณรีบทายาดีกว่านะ ฉันไม่อยากแก้ผ้าให้คุณแทะโลมด้วยสายตาไปมากกว่านี้”
แพทย์หนุ่มหัวเราะ ก่อนจะเทยาลงฝ่ามือแล้วค่อยๆทาลงตามใบหน้าและลำคอไล่ลงมายังหน้าอก ซึ่งมันทำให้ชายหนุ่มหัวใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความนุ่มนิ่มที่สัมผัสได้มันทำให้แก่นกายของเขาขยายตัวจนแทบระเบิดแตกเป็นเสี่ยงๆ
ปิ่นมุกสะดุ้งวาบเมื่อฝ่ามือแกร่งของเพศตรงข้ามสัมผัสลง และไล่ผ่านลำคอมาที่ทรวงอกก่อนหยุดอยู่ตรงนั้น ความรู้สึกแปลกแล่นถาโถมเข้ามาในความรู้สึก เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วจู่ๆภาพความฝันที่เธอมีเซ็กส์กับเขาก็บันดลเกิดขึ้นในความรู้สึก
ฝ่ามือของชายหนุ่มยังคงวนเวียนอยู่ที่ทรวงอกอย่างไม่อยากเคลื่อนย้ายไปไหน จากตอนแรกแค่ถูไปมาเพื่อทายา เขาก็เริ่มเพิ่มน้ำหนักมือจนแทบจะกลายเป็นการคลึงเคล้น อารมณ์ที่กำลังจะเตลิดเผลอให้แพทย์หนุ่มใช้นิ้วชี้เขี่ยเบาๆที่ยอดอก การกระตุ้นที่ไม่เคยได้รับมาก่อนทำให้ปิ่นมุกเผลอครางออกมาเบาๆ ดวงตาปิดลงโดยอัตโนมัติ แต่ก่อนที่อะไรๆมันจะเกินเลยมากกว่านั้น คำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้มันก็สั่งให้คริสโตเฟอร์หยุดการกระทำที่มันกำลังจะก้าวล้ำเกินกว่าแพทย์กับคนไข้
ปิ่นมุกที่กำลังรู้สึกเหมือนกำลังเพลิดเพลินเดินขึ้นสู่สวรรค์ร่วงหล่นลงสู่พื้น เธอลืมตาขึ้นพร้อมๆกับแก้มที่แดงระเรื่อ นึกก่นด่าตัวเองในใจที่เผลอไผลไปกับการสัมผัสของชายหนุ่ม
“ตรงนี้ทาเสร็จแล้ว ดึงผ้าส่วนล่างออกสิ”
“มะ ไม่ ไม่เป็นเป็นไร ส่วนนี้ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
“คุณกำลังโกหก ส่วนนี้เป็นส่วนที่บอบบางที่สุด มีหรือที่จะไม่เป็นอะไร ผมรับประกันได้เลยว่ามันเป็นมากกว่าส่วนอื่นของร่างกาย จริงไหม” แพทย์หนุ่มเปรยยิ้มเมื่อเห็นเธอไม่ปฏิเสธ “ไม่ต้องอายหรอกน่า ตรวจภายในก็ตรวจมาแล้วจะต้องอายอะไรอีก”
“อย่าลืมว่าฉันเป็นผู้หญิงนะคะ ถึงคุณจะเป็นหมอ ฉันก็อายอยู่ดีนั่นแหละ”
“งั้นคุณก็ต้องเลือกเอาระหว่างอายกับคุณต้องทรมานเพราะคันทั้งคืน”
“ฉันทาเองก็ได้”
“โอเค ผมยอมให้คุณทาเองก็ได้ แต่ผมขอดูหน่อย”
“บ้าสิ เรื่องอะไรมาขอดู…”
“ฮ่าๆ ผมขอโทษผมจะบอกว่า ขอดูอาการหน่อยว่าผื่นมันขึ้นเยอะกว่าบริเวณอื่นมากหรือเปล่า ถ้าผื่นขึ้นเยอะผมจะได้พาคุณไปฉีดยาที่โรงพยาบาล เอ๊ะ หรือว่าจะฉีดที่นี่ก็ได้นะ”
“ฉีดได้ไงคะ ไม่เห็นมีเข็มฉีดยา”
“ใครว่าไม่มีล่ะ” ชายหนุ่มก้มลงมองเป้าตัวเอง ก่อนหันไปสบตาคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ “เข็มใหญ่ด้วย”
“ตบหมอสักทีนี่ผิดกฎหมายไหมนะ” ปากกว่าแต่หน้าแดงระเรื่อ
“ฮ่าๆ ใจร้ายจัง ผมล้อเล่นหรอกน่า รีบๆเปิดเถอะครับ ผมจะได้ดูอาการว่ามันรุนแรงไหม
“แต่”
คริสโตเฟอร์ไม่รอคำตอบรับหรือปฏิเสธ ยื่นมือไปดึงผ้าเช็ดตัวออกจากส่วนล่างของเธอ เผยให้เห็นเนินเนื้อที่เวลานี้แดงเด่นเพราะมีผื่นขึ้นเต็มบริเวณ ดูจากอาการแล้วเธอแพ้หนักไม่เบา
“ผื่นแดงเต็มขนาดนี้ รับรองว่าผมไม่เกิดอารมณ์หรอก”
“ถ้าฉันไม่เห็นกับตาฉันจะไม่เชื่อว่าคุณเป็นหมอเด็ดขาด”
คริสโตเฟอร์หัวเราะ “ทำไมล่ะ”
“ก็อาการคุณดูหื่นมากกว่าเป็นการใส่ใจคนไข้ เป็นแบบนี้กับคนไข้ทุกคนหรือเปล่า”
“ไม่นะ เป็นกับคุณคนเดียว” แหงนหน้าขึ้นยักคิ้วลิ่วตาให้กับเธออย่างยียวนกวนประสาท “ตกลงว่าจะให้ผมทายาให้ไหม”
“ไม่ต้อง ฉันทาเองก็ได้”
“โอเค ถ้างั้นผมขอตัวเข้าห้องน้ำก็แล้วกัน”
คริสโตเฟอร์บอกก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพียงปิดประตูเท่านั้นชายหนุ่มก็เอนหลังผิงผนังพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ในขณะที่มือค่อยๆปลดกางเกงลง ปล่อยแก่นกายที่ขยายใหญ่เต็มที่ให้เป็นอิสระชี้โด่เด่ ชายหนุ่มก้มมองก่อนเปรยยิ้มน้อยๆ
“เกือบทำให้ฉันเดือดร้อนแล้วนะน้องชาย”
หลังจากคริสโตเฟอร์เดินเข้าห้องน้ำไปได้ไม่ทันถึงสองนาที ปิ่นมุกก็เหมือนจะนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถือชุดชั้นในออกมาด้วย จำได้ว่าแขวนไว้ที่ราวติดผนังถ้าชายหนุ่มสังเกตหน่อยก็คงเห็นได้ไม่ยาก และมันคงหน้าเกลียดไม่น้อยถ้าจะปล่อยให้เขาเห็นชุดชั้นในห้อยโตงเตงอยู่อย่างนั้น
“ทำไมไม่รู้จักรอบคอบน่ะยัยมุก” บ่นตัวเองอุบอิบในขณะที่มือก็เกาไปตามเนื้อตัว ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องน้ำ “คุณคริสคะ คุณอาบน้ำหรือยัง”
“ยังไม่ได้อาบ ทำไมเหรอครับ หรือว่าสนใจจะอาบน้ำให้ผม”
“บ้าสิ ฉันลืมของไว้ในห้องน้ำ ช่วยเปิดให้ฉันเข้าไปเอาก่อนได้ไหมคะ”
“เข้ามาสิ ผมไม่ได้ล็อกประตู”
ปิ่นมุกยื่นมือไปเปิดประตูห้องน้ำกำลังจะก้าวเดินเข้าไปพลันก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “คุณไม่ได้โป๊อยู่ใช่ไหม”
“ครับ ไม่ได้โป๊ เข้ามาเถอะ”
เมื่อได้รับคำยืนยันปิ่นมุกก็สบายใจขึ้นก้าวเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที คนที่พรวดพลาดเข้ามามีเหตุให้ยืนตรงเคารพธงชาติด้วยความตะลึง สายตาปะทะเข้ากับร่างกำยำที่ท่อนบนไม่มีเสื้อผ้าปกปิด เผยให้เห็นซิกแพคหนา มัดกล้าม และไรขนบริเวณแผงอก สิ่งเหล่านั้นมันทำให้เธอหน้าแดงซ่านขึ้นมาจนไม่รู้ตัว
“จะยืนอ่านกินผมแบบนั้นอีกนานไหม” ชายหนุ่มขำกับท่าทางตกใจของอีกฝ่าย
ปิ่นมุกได้สติก็รีบหันหลังให้เขาทันที นึกก่นด่าเขาในใจที่โกหกบอกว่าไม่ได้โป๊เปลือย แต่ก็ยังโชคดีนะที่เขาเปลือยแค่ท่อนบน ถ้ามีท่อนล่างเพิ่มมาด้วย มีหวังได้ใจแตกกันพอดี
“ก็ไหนเมื่อกี้คุณบอกว่าไม่ได้โป๊ไงคะ”
คริสโตเฟอร์เดินเนิบๆไปยืนอยู่ด้านหลังของเธออย่างเงียบๆ ก่อนตอบเสียงเรียบ“ก็ไม่ได้ถอดกางเกง มันก็ไม่เรียกว่าโป๊หรอก”
“ถอดแค่เสื้อก็เรียกว่าโป๊…อุ๊ย!”
สติสตังค์ของสาวน้อยมีเหตุให้แตกกระเจิงก็คราวนี้เมื่อหันมา หน้าของเธอแทบจะชนกับหน้าของเขา นั่นยังไม่เท่าไหร่แต่ไอ้ซิกแพคและกล้ามมัดโตนี่สิเธอเห็นเต็มๆตาชัดเจนกว่าครั้งแรกเป็นไหนๆ ให้ตายเถอะ! เขามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
เมื่อได้สติปิ่นมุกก็รีบถอยกลับไปหนึ่งก้าว เพื่อเว้นระยะห่างกับเขาให้มากกว่านี้ “ฉันขออนุญาตไปเอาของที่ลืมไว้นะคะ”
“อยู่ตรงไหนล่ะ ไปหยิบสิ”
เมื่อเจ้าของห้องอนุญาต เธอก็รีบก้าวเดินเข้าไปหยิบชุดชั้นในมากอดไว้ด้วยความว่องไว จะได้ไปให้พ้นๆจากตรงนี้เสียที เพราะเวลาที่อยู่ใกล้กับเขาไม่รู้ทำไมหัวใจของเธอมันถึงเต้นแรงราวกับแผ่นดินไหวหลายริกเตอร์
“นึกว่าลืมอะไร ที่แท้ก็แค่ชุดชั้นในนี่เองเหรอ กลัวว่าผมจะเห็นหรือไง สงสัยจะไม่ทันแล้วล่ะเพราะผมจับมาคลี่ดูเรียบร้อยสีสันน่ารักดี”
“อร๊าย! ไอ้หมอโรคจิต” ปิ่นมุกสบถด่าเขาก่อนจะเดินดุ่มๆออกไปจากห้องน้ำ ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนหัวเราะเพียงลำพัง
คริสโตเฟอร์ใช้เวลาอาบน้ำไม่นานนักก็เดินกลับออกมา ยังเห็นหญิงสาวนั่งเกาไปตามส่วนต่างๆของร่างกาย มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดิมปกปิดเรือนร่างเอาไว้เหมือนเดิม มองทีไรก็ชวนให้เกิดอารมณ์อย่างว่าขึ้นมาทุกครั้ง ชายหนุ่มเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเลือกหาเสื้อและกางเกงตัวที่เล็กที่สุดก่อนเดินเอามาให้เธอ
“สวมเสื้อผ้าก่อนคุณ มันอาจจะใหญ่กว่าตัวคุณหน่อย แต่น่าจะดีกว่าพันผ้าผืนเดียวล่อตาล่อใจผมอยู่แบบนี้”
ปิ่นมุกปรายตาแข็งๆมองชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง แต่ก็ยอมรับเอาเสื้อผ้านั้นแล้วเดินไปสวมใส่ในห้องน้ำ ไม่ถึงห้านาทีก็กลับออกมา พร้อมๆกับเสียงหัวเราะของเจ้าของห้องดังขึ้น
“หัวเราะอะไรคะ”
“ก็หัวเราะคุณนั่นแหละ ตัวเล็กๆใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่ๆดูแล้วตลกชะมัดเลย”
ปิ่นมุกทำท่าค้อนขวับ ก่อนที่เสียงบ่นกระปอดประแปดจะตามมา “ก็ตัวเองเป็นคนเอามาให้ฉันใส่เองนี่น่า ยังมาหัวเราะอีก”
“แค่นี้ทำงอน ผมล้อเล่นหรอกครับ ถึงจะดูตลกแต่มันก็น่ารักดี”
“อย่ามาตบหัวแล้วลูบหลัง” ปิ่นมุกยังบ่นหากหัวใจกลับพองโตกับคำชมของเขา “คุณคริสคะ ตอนที่เราอยู่ในสวนสาธารณะถ้าฉันได้ยินไม่ผิด คุณบอกว่าคุณมีข้อเสนอให้ฉันใช่ไหม”
คริสโตเฟอร์เลิกคิ้วสูง นึกคิดไม่ถึงนาทีก็นึกขึ้นได้ “ใช่ครับ ผมมีข้อเสนอให้คุณ”
“คันมากค่ะ ฉันว่าคุณรีบทายาดีกว่านะ ฉันไม่อยากแก้ผ้าให้คุณแทะโลมด้วยสายตาไปมากกว่านี้”
แพทย์หนุ่มหัวเราะ ก่อนจะเทยาลงฝ่ามือแล้วค่อยๆทาลงตามใบหน้าและลำคอไล่ลงมายังหน้าอก ซึ่งมันทำให้ชายหนุ่มหัวใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความนุ่มนิ่มที่สัมผัสได้มันทำให้แก่นกายของเขาขยายตัวจนแทบระเบิดแตกเป็นเสี่ยงๆ
ปิ่นมุกสะดุ้งวาบเมื่อฝ่ามือแกร่งของเพศตรงข้ามสัมผัสลง และไล่ผ่านลำคอมาที่ทรวงอกก่อนหยุดอยู่ตรงนั้น ความรู้สึกแปลกแล่นถาโถมเข้ามาในความรู้สึก เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วจู่ๆภาพความฝันที่เธอมีเซ็กส์กับเขาก็บันดลเกิดขึ้นในความรู้สึก
ฝ่ามือของชายหนุ่มยังคงวนเวียนอยู่ที่ทรวงอกอย่างไม่อยากเคลื่อนย้ายไปไหน จากตอนแรกแค่ถูไปมาเพื่อทายา เขาก็เริ่มเพิ่มน้ำหนักมือจนแทบจะกลายเป็นการคลึงเคล้น อารมณ์ที่กำลังจะเตลิดเผลอให้แพทย์หนุ่มใช้นิ้วชี้เขี่ยเบาๆที่ยอดอก การกระตุ้นที่ไม่เคยได้รับมาก่อนทำให้ปิ่นมุกเผลอครางออกมาเบาๆ ดวงตาปิดลงโดยอัตโนมัติ แต่ก่อนที่อะไรๆมันจะเกินเลยมากกว่านั้น คำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้มันก็สั่งให้คริสโตเฟอร์หยุดการกระทำที่มันกำลังจะก้าวล้ำเกินกว่าแพทย์กับคนไข้
ปิ่นมุกที่กำลังรู้สึกเหมือนกำลังเพลิดเพลินเดินขึ้นสู่สวรรค์ร่วงหล่นลงสู่พื้น เธอลืมตาขึ้นพร้อมๆกับแก้มที่แดงระเรื่อ นึกก่นด่าตัวเองในใจที่เผลอไผลไปกับการสัมผัสของชายหนุ่ม
“ตรงนี้ทาเสร็จแล้ว ดึงผ้าส่วนล่างออกสิ”
“มะ ไม่ ไม่เป็นเป็นไร ส่วนนี้ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
“คุณกำลังโกหก ส่วนนี้เป็นส่วนที่บอบบางที่สุด มีหรือที่จะไม่เป็นอะไร ผมรับประกันได้เลยว่ามันเป็นมากกว่าส่วนอื่นของร่างกาย จริงไหม” แพทย์หนุ่มเปรยยิ้มเมื่อเห็นเธอไม่ปฏิเสธ “ไม่ต้องอายหรอกน่า ตรวจภายในก็ตรวจมาแล้วจะต้องอายอะไรอีก”
“อย่าลืมว่าฉันเป็นผู้หญิงนะคะ ถึงคุณจะเป็นหมอ ฉันก็อายอยู่ดีนั่นแหละ”
“งั้นคุณก็ต้องเลือกเอาระหว่างอายกับคุณต้องทรมานเพราะคันทั้งคืน”
“ฉันทาเองก็ได้”
“โอเค ผมยอมให้คุณทาเองก็ได้ แต่ผมขอดูหน่อย”
“บ้าสิ เรื่องอะไรมาขอดู…”
“ฮ่าๆ ผมขอโทษผมจะบอกว่า ขอดูอาการหน่อยว่าผื่นมันขึ้นเยอะกว่าบริเวณอื่นมากหรือเปล่า ถ้าผื่นขึ้นเยอะผมจะได้พาคุณไปฉีดยาที่โรงพยาบาล เอ๊ะ หรือว่าจะฉีดที่นี่ก็ได้นะ”
“ฉีดได้ไงคะ ไม่เห็นมีเข็มฉีดยา”
“ใครว่าไม่มีล่ะ” ชายหนุ่มก้มลงมองเป้าตัวเอง ก่อนหันไปสบตาคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ “เข็มใหญ่ด้วย”
“ตบหมอสักทีนี่ผิดกฎหมายไหมนะ” ปากกว่าแต่หน้าแดงระเรื่อ
“ฮ่าๆ ใจร้ายจัง ผมล้อเล่นหรอกน่า รีบๆเปิดเถอะครับ ผมจะได้ดูอาการว่ามันรุนแรงไหม
“แต่”
คริสโตเฟอร์ไม่รอคำตอบรับหรือปฏิเสธ ยื่นมือไปดึงผ้าเช็ดตัวออกจากส่วนล่างของเธอ เผยให้เห็นเนินเนื้อที่เวลานี้แดงเด่นเพราะมีผื่นขึ้นเต็มบริเวณ ดูจากอาการแล้วเธอแพ้หนักไม่เบา
“ผื่นแดงเต็มขนาดนี้ รับรองว่าผมไม่เกิดอารมณ์หรอก”
“ถ้าฉันไม่เห็นกับตาฉันจะไม่เชื่อว่าคุณเป็นหมอเด็ดขาด”
คริสโตเฟอร์หัวเราะ “ทำไมล่ะ”
“ก็อาการคุณดูหื่นมากกว่าเป็นการใส่ใจคนไข้ เป็นแบบนี้กับคนไข้ทุกคนหรือเปล่า”
“ไม่นะ เป็นกับคุณคนเดียว” แหงนหน้าขึ้นยักคิ้วลิ่วตาให้กับเธออย่างยียวนกวนประสาท “ตกลงว่าจะให้ผมทายาให้ไหม”
“ไม่ต้อง ฉันทาเองก็ได้”
“โอเค ถ้างั้นผมขอตัวเข้าห้องน้ำก็แล้วกัน”
คริสโตเฟอร์บอกก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพียงปิดประตูเท่านั้นชายหนุ่มก็เอนหลังผิงผนังพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ในขณะที่มือค่อยๆปลดกางเกงลง ปล่อยแก่นกายที่ขยายใหญ่เต็มที่ให้เป็นอิสระชี้โด่เด่ ชายหนุ่มก้มมองก่อนเปรยยิ้มน้อยๆ
“เกือบทำให้ฉันเดือดร้อนแล้วนะน้องชาย”
หลังจากคริสโตเฟอร์เดินเข้าห้องน้ำไปได้ไม่ทันถึงสองนาที ปิ่นมุกก็เหมือนจะนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถือชุดชั้นในออกมาด้วย จำได้ว่าแขวนไว้ที่ราวติดผนังถ้าชายหนุ่มสังเกตหน่อยก็คงเห็นได้ไม่ยาก และมันคงหน้าเกลียดไม่น้อยถ้าจะปล่อยให้เขาเห็นชุดชั้นในห้อยโตงเตงอยู่อย่างนั้น
“ทำไมไม่รู้จักรอบคอบน่ะยัยมุก” บ่นตัวเองอุบอิบในขณะที่มือก็เกาไปตามเนื้อตัว ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องน้ำ “คุณคริสคะ คุณอาบน้ำหรือยัง”
“ยังไม่ได้อาบ ทำไมเหรอครับ หรือว่าสนใจจะอาบน้ำให้ผม”
“บ้าสิ ฉันลืมของไว้ในห้องน้ำ ช่วยเปิดให้ฉันเข้าไปเอาก่อนได้ไหมคะ”
“เข้ามาสิ ผมไม่ได้ล็อกประตู”
ปิ่นมุกยื่นมือไปเปิดประตูห้องน้ำกำลังจะก้าวเดินเข้าไปพลันก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “คุณไม่ได้โป๊อยู่ใช่ไหม”
“ครับ ไม่ได้โป๊ เข้ามาเถอะ”
เมื่อได้รับคำยืนยันปิ่นมุกก็สบายใจขึ้นก้าวเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที คนที่พรวดพลาดเข้ามามีเหตุให้ยืนตรงเคารพธงชาติด้วยความตะลึง สายตาปะทะเข้ากับร่างกำยำที่ท่อนบนไม่มีเสื้อผ้าปกปิด เผยให้เห็นซิกแพคหนา มัดกล้าม และไรขนบริเวณแผงอก สิ่งเหล่านั้นมันทำให้เธอหน้าแดงซ่านขึ้นมาจนไม่รู้ตัว
“จะยืนอ่านกินผมแบบนั้นอีกนานไหม” ชายหนุ่มขำกับท่าทางตกใจของอีกฝ่าย
ปิ่นมุกได้สติก็รีบหันหลังให้เขาทันที นึกก่นด่าเขาในใจที่โกหกบอกว่าไม่ได้โป๊เปลือย แต่ก็ยังโชคดีนะที่เขาเปลือยแค่ท่อนบน ถ้ามีท่อนล่างเพิ่มมาด้วย มีหวังได้ใจแตกกันพอดี
“ก็ไหนเมื่อกี้คุณบอกว่าไม่ได้โป๊ไงคะ”
คริสโตเฟอร์เดินเนิบๆไปยืนอยู่ด้านหลังของเธออย่างเงียบๆ ก่อนตอบเสียงเรียบ“ก็ไม่ได้ถอดกางเกง มันก็ไม่เรียกว่าโป๊หรอก”
“ถอดแค่เสื้อก็เรียกว่าโป๊…อุ๊ย!”
สติสตังค์ของสาวน้อยมีเหตุให้แตกกระเจิงก็คราวนี้เมื่อหันมา หน้าของเธอแทบจะชนกับหน้าของเขา นั่นยังไม่เท่าไหร่แต่ไอ้ซิกแพคและกล้ามมัดโตนี่สิเธอเห็นเต็มๆตาชัดเจนกว่าครั้งแรกเป็นไหนๆ ให้ตายเถอะ! เขามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
เมื่อได้สติปิ่นมุกก็รีบถอยกลับไปหนึ่งก้าว เพื่อเว้นระยะห่างกับเขาให้มากกว่านี้ “ฉันขออนุญาตไปเอาของที่ลืมไว้นะคะ”
“อยู่ตรงไหนล่ะ ไปหยิบสิ”
เมื่อเจ้าของห้องอนุญาต เธอก็รีบก้าวเดินเข้าไปหยิบชุดชั้นในมากอดไว้ด้วยความว่องไว จะได้ไปให้พ้นๆจากตรงนี้เสียที เพราะเวลาที่อยู่ใกล้กับเขาไม่รู้ทำไมหัวใจของเธอมันถึงเต้นแรงราวกับแผ่นดินไหวหลายริกเตอร์
“นึกว่าลืมอะไร ที่แท้ก็แค่ชุดชั้นในนี่เองเหรอ กลัวว่าผมจะเห็นหรือไง สงสัยจะไม่ทันแล้วล่ะเพราะผมจับมาคลี่ดูเรียบร้อยสีสันน่ารักดี”
“อร๊าย! ไอ้หมอโรคจิต” ปิ่นมุกสบถด่าเขาก่อนจะเดินดุ่มๆออกไปจากห้องน้ำ ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนหัวเราะเพียงลำพัง
คริสโตเฟอร์ใช้เวลาอาบน้ำไม่นานนักก็เดินกลับออกมา ยังเห็นหญิงสาวนั่งเกาไปตามส่วนต่างๆของร่างกาย มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดิมปกปิดเรือนร่างเอาไว้เหมือนเดิม มองทีไรก็ชวนให้เกิดอารมณ์อย่างว่าขึ้นมาทุกครั้ง ชายหนุ่มเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเลือกหาเสื้อและกางเกงตัวที่เล็กที่สุดก่อนเดินเอามาให้เธอ
“สวมเสื้อผ้าก่อนคุณ มันอาจจะใหญ่กว่าตัวคุณหน่อย แต่น่าจะดีกว่าพันผ้าผืนเดียวล่อตาล่อใจผมอยู่แบบนี้”
ปิ่นมุกปรายตาแข็งๆมองชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง แต่ก็ยอมรับเอาเสื้อผ้านั้นแล้วเดินไปสวมใส่ในห้องน้ำ ไม่ถึงห้านาทีก็กลับออกมา พร้อมๆกับเสียงหัวเราะของเจ้าของห้องดังขึ้น
“หัวเราะอะไรคะ”
“ก็หัวเราะคุณนั่นแหละ ตัวเล็กๆใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่ๆดูแล้วตลกชะมัดเลย”
ปิ่นมุกทำท่าค้อนขวับ ก่อนที่เสียงบ่นกระปอดประแปดจะตามมา “ก็ตัวเองเป็นคนเอามาให้ฉันใส่เองนี่น่า ยังมาหัวเราะอีก”
“แค่นี้ทำงอน ผมล้อเล่นหรอกครับ ถึงจะดูตลกแต่มันก็น่ารักดี”
“อย่ามาตบหัวแล้วลูบหลัง” ปิ่นมุกยังบ่นหากหัวใจกลับพองโตกับคำชมของเขา “คุณคริสคะ ตอนที่เราอยู่ในสวนสาธารณะถ้าฉันได้ยินไม่ผิด คุณบอกว่าคุณมีข้อเสนอให้ฉันใช่ไหม”
คริสโตเฟอร์เลิกคิ้วสูง นึกคิดไม่ถึงนาทีก็นึกขึ้นได้ “ใช่ครับ ผมมีข้อเสนอให้คุณ”
ธิดาดิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ส.ค. 2558, 20:15:27 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ส.ค. 2558, 20:15:27 น.
จำนวนการเข้าชม : 5404
| << ตอนที่ 4 จุมพิตสะกิดรัก | ตอนที่ 5 ข้อเสนอที่ไม่มีอะไรแอบแฝง (เลยจริงๆ) >> |