ลองรัก
ศิญาดา...หญิงสาวโลกส่วนตัวสูง
กับ
เจค...หนุ่ม(ที่เคย)มาดขึม
เมื่อสวิตซ์หัวใจถูกเปิดเพียงแค่สบตา ชายหนุ่มพยายามทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองหัวใจเธอ ส่วนหญิงสาวกลับตั้งมั่นที่จะรักษากำแพงโลกส่วนตัวเอาไว้ให้ตลอด
...สุดท้าย ระหว่าง "เขา" กับ "เธอ" จะลงเลยกันได้อย่างไร ติดตามได้ใน...
~~~~ ลองรัก~~~~
กับ
เจค...หนุ่ม(ที่เคย)มาดขึม
เมื่อสวิตซ์หัวใจถูกเปิดเพียงแค่สบตา ชายหนุ่มพยายามทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองหัวใจเธอ ส่วนหญิงสาวกลับตั้งมั่นที่จะรักษากำแพงโลกส่วนตัวเอาไว้ให้ตลอด
...สุดท้าย ระหว่าง "เขา" กับ "เธอ" จะลงเลยกันได้อย่างไร ติดตามได้ใน...
~~~~ ลองรัก~~~~
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: (ติดชื่อตอนไว้ก่อนน้า ยังคิดไม่ออก 555)
เสื้อยูนิฟอร์มของเธอที่ตอนนี้ถูกคนมือดีถอดออกทางศีรษะตามด้วยบราเซียสีเนื้อที่เขารู้สึกเกะกะสายตาเป็นที่สุดถูกดึงออกไปให้พ้นสายตาโดยไม่สนใจว่ามันจะไปตกอยู่ตรงส่วนไหนของห้อง ทั้งปากที่ถูกปิดสนิทด้วยริมฝีปากหนาของเขารวมถึงดอกบัวคู่งามที่ตอนนี้ถูกมือใหญ่กอบกุมเค้นคลึงอย่างหนักหน่วงทำให้หญิงสาวแอ่นร่างเข้าหามือของเขาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อสำรวจส่วนบนจนพอใจแล้วชายหนุ่มก็เลื่อนมือไล้ตามหน้าท้องเนียนลงมายังสะดือสวยของเธอ เมื่อเจอของเล่นชิ้นใหม่ชายหนุ่มก็หยอกล้อกับรอยบุ๋มบนหน้าท้องของเธอเล่นด้วยลิ้นหนาของเขา เสียงคราวแผ่วเบาที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องของเธอทำให้เขาพอใจยิ่งนัก มือหนาเริ่มปฏิบัติการกำจัดสิ่งกีดขวางสิ่งที่สวยงามที่สุดออกถึงแม้ว่าจะอยู่ในสภาวะมึนเมากับแรงพิศวาสที่เขาสร้างขึ้นมาแต่ขาเรียงของเธอก็ยังคงบิดเพื่อพยายามต่อต้านการกำจัดเครื่องปกปิดร่างกายของเธออยู่ตอนนี้ แต่มันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลยเพราะสุดท้ายแล้วกางเกงขายาวที่เธอสวมอยู่ก็หลุดออกไปทางปลายเท้าจนได้ ชายหนุ่มมองกางเกงในตัวจิ๋วสีเสื้อเข้ากันกับส่วนบนที่ถูกถอดออกไปก่อนหน้านี้พร้อมกับกลืนน้ำลายที่รู้สึกว่ามันเหนียวอยู่ในปากลงไปตามลำคอ จุมพิตที่ตรงใจกลางร่างผ่านกางเกงในตัวจิ๋วเล่นเอาร่างเล็กถึงกับครางด้วยความสยิวพร้อมกับหนีบขาเพื่อป้องกันจุดสำคัญ แต่มีหรือที่เขาจะยอมให้เธอทำมันได้อย่างที่ต้องการเพราะตอนนี้ความต้องการของเขาเริ่มพรุ่งจนแทบจะถึงจุดสูงสุดอยู่แล้ว ไม่ช้าเจคก็จัดการรูดกางเกงในตัวจิ๋วออกไปทางปลายเท้าเล็ก ทันที่ที่มันหลุดพ้นจากปลายเท้าของเธอ ชายหนุ่มก็สะบัดทิ้งอย่างรวดเร็วราวกับของร้อนก่อนจะไล้มือจากปลายเท้าของเธอกลับขึ้นมาที่จุดที่พึ่งเป็นอิสระและกำลังเปิดต่อเขาอย่างเต็มตาในตอนนี้ จุมพิตที่ต้นขาด้านในเรียกให้ขนทุกเส้นบนร่างกายเธอพร้อมกันลุกพรึบราวกับถูกตั้งไว้ด้วยระบบอัตโนมัติ ไม่ใช่แค่ริมฝากปากร้อนของเขาเท่านั้นที่เคลื่อนเข้ามาใกล้ มืออีกข้างที่เริ่มเคลื่อนเข้ามารวมพลกันที่จุดกลางร่างทำให้เธอหลุดเรียกชื่อเขาของมาแผ่วเบา
“เจค” เสียงของเธอคล้ายกับคนที่กำลังทรมานเพราะอะไรบางฟังดูแล้วช่างน่าสงสารนัก แต่ชายหนุ่มรู้ดีว่าไม่มีใครจะช่วยเธอได้นอกจากเขา นิ้วเรียวยาวที่สอดเข้าไปในช่องทางรักอันคับแคบของเธอทำให้ร่างบางถึงกับครางออกมาหนักๆ ด้วยความทรมานกับสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนในชีวิต
ช่องทางที่คับแคบของเธอทำให้ชายหนุ่มครางในลำคออย่างพอใจ มันคับแน่นจนเขาไม่แน่ใจว่าเคยมีใครได้เข้ามาสัมผัสกับสิ่งนี้บ้างหรือเปล่า ยิ่งเขาขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะก็ยิ่งทำให้หญิงสาวครางออกมาอย่างทรมานมากยิ่งกว่าเดิม
“เจค..อืมมม..” เรียกเขาได้แค่นั้น เพราะในตอนนี้สมองของเธอมันตีกันวุ่นไปหมด ความทรมานที่เสียวซ่านทำให้เธอไม่สามารถคิดหาคำที่จะพูดมันออกมาได้ในตอนนี้
“ว่าไงครับที่รัก” ขานรับโดยที่นิ้วมือเรียวหยุดการเลื่อนเข้าออก เจคกับเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังหลับตาโดยที่คิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากันราวกับกำลังไม่พอใจอะไรบางอย่าง
“เจค!” น้ำเสียงที่เรียกชื่อของเขาห้วนๆ นั้นทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอกำลังหงุดหงิดที่เขาหยุดกลายเคลื่อนไหวที่ใจกลางร่างของเธอ
“บอกผมสิที่รักว่าดาต้องการอะไร รับรองผมให้ดาได้ทุกอย่าง” ชายหนุ่มที่ตอนนี้ก็รู้สึกทรมานจากจุดศูนย์รวมของทุกอย่างเช่นกันบอกเธอ
“บอกผมถ้าดาไม่ต้องการ” เมื่อเห็นเธอไม่ตอบเขาก็ได้ทีขู่โดยการค่อยๆ เคลื่อนนิ้วออกมาจนเกือบสุด
“ต้องการ!” ศิญาดาโพรงออกมาอย่างลืมตัว
“ดาต้องการอะไร” คนที่เป็นต่ออยู่ในตอนนี้เริ่มขยับนิ้วตามเดิมทำให้ให้เธอครางออกมาอย่างพอใจ
“ไม่รู้ ดาไม่รู้” เป็นความสัตย์จริงที่เธอไม่รู้จริงๆ ว่าตอนนี้สิ่งที่เธอต้องการมันคืออะไรกันแน่ รู้แต่ว่าเธอต้องการให้ความทรมานที่มีอยู่ในตอนนี้หายไป
“เจค!” หญิงสาวเรียกชื่อของเขาอีกครั้งคล้ายกับต้องการให้เขาช่วยเธอ
“ผมรู้ว่าดาต้องการอะไร” พูดจบชายหนุ่มก็ขยับนิ้วเข้าออกตามช่องทางอันคับแคบของเธออย่างรวดเร็ว น้ำหวานที่ตอนนี้เริ่มไหลรินออกมาจากดอกไม้แสนสวยมากขึ้น จนชายหนุ่มอดใจไม่ไหวก้มลงจูบซับกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อย จนในที่สุดน้ำหวานล๊อตใหญ่ก็ไหลรินออกมาให้เขาได้กลืนกินจนพอใจพร้อมช่องทางรักข้างในของเธอที่บีบรัดนิ้วมือของเขาแน่นเป็นจังหวะ
“เจค” เสียงของเธอคล้ายกับคนที่กำลังทรมานเพราะอะไรบางฟังดูแล้วช่างน่าสงสารนัก แต่ชายหนุ่มรู้ดีว่าไม่มีใครจะช่วยเธอได้นอกจากเขา นิ้วเรียวยาวที่สอดเข้าไปในช่องทางรักอันคับแคบของเธอทำให้ร่างบางถึงกับครางออกมาหนักๆ ด้วยความทรมานกับสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนในชีวิต
ช่องทางที่คับแคบของเธอทำให้ชายหนุ่มครางในลำคออย่างพอใจ มันคับแน่นจนเขาไม่แน่ใจว่าเคยมีใครได้เข้ามาสัมผัสกับสิ่งนี้บ้างหรือเปล่า ยิ่งเขาขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะก็ยิ่งทำให้หญิงสาวครางออกมาอย่างทรมานมากยิ่งกว่าเดิม
“เจค..อืมมม..” เรียกเขาได้แค่นั้น เพราะในตอนนี้สมองของเธอมันตีกันวุ่นไปหมด ความทรมานที่เสียวซ่านทำให้เธอไม่สามารถคิดหาคำที่จะพูดมันออกมาได้ในตอนนี้
“ว่าไงครับที่รัก” ขานรับโดยที่นิ้วมือเรียวหยุดการเลื่อนเข้าออก เจคกับเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังหลับตาโดยที่คิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากันราวกับกำลังไม่พอใจอะไรบางอย่าง
“เจค!” น้ำเสียงที่เรียกชื่อของเขาห้วนๆ นั้นทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอกำลังหงุดหงิดที่เขาหยุดกลายเคลื่อนไหวที่ใจกลางร่างของเธอ
“บอกผมสิที่รักว่าดาต้องการอะไร รับรองผมให้ดาได้ทุกอย่าง” ชายหนุ่มที่ตอนนี้ก็รู้สึกทรมานจากจุดศูนย์รวมของทุกอย่างเช่นกันบอกเธอ
“บอกผมถ้าดาไม่ต้องการ” เมื่อเห็นเธอไม่ตอบเขาก็ได้ทีขู่โดยการค่อยๆ เคลื่อนนิ้วออกมาจนเกือบสุด
“ต้องการ!” ศิญาดาโพรงออกมาอย่างลืมตัว
“ดาต้องการอะไร” คนที่เป็นต่ออยู่ในตอนนี้เริ่มขยับนิ้วตามเดิมทำให้ให้เธอครางออกมาอย่างพอใจ
“ไม่รู้ ดาไม่รู้” เป็นความสัตย์จริงที่เธอไม่รู้จริงๆ ว่าตอนนี้สิ่งที่เธอต้องการมันคืออะไรกันแน่ รู้แต่ว่าเธอต้องการให้ความทรมานที่มีอยู่ในตอนนี้หายไป
“เจค!” หญิงสาวเรียกชื่อของเขาอีกครั้งคล้ายกับต้องการให้เขาช่วยเธอ
“ผมรู้ว่าดาต้องการอะไร” พูดจบชายหนุ่มก็ขยับนิ้วเข้าออกตามช่องทางอันคับแคบของเธออย่างรวดเร็ว น้ำหวานที่ตอนนี้เริ่มไหลรินออกมาจากดอกไม้แสนสวยมากขึ้น จนชายหนุ่มอดใจไม่ไหวก้มลงจูบซับกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อย จนในที่สุดน้ำหวานล๊อตใหญ่ก็ไหลรินออกมาให้เขาได้กลืนกินจนพอใจพร้อมช่องทางรักข้างในของเธอที่บีบรัดนิ้วมือของเขาแน่นเป็นจังหวะ
ศิริรตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ส.ค. 2558, 23:15:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ส.ค. 2558, 23:15:36 น.
จำนวนการเข้าชม : 912
| << ห่างกาย แต่ใกล้ใจ 100% | (ติดชื่อตอนไว้ก่อนน้า ยังคงคิดไม่ออกอีกเหมือนเดิม 555) >> |