รักครั้งใหม่ ใจดวงเดิม
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 2
บทที่ 2
แปดเดือนผ่านไป
หญิงสาวรูปร่างบอบบาง ดวงตาถูกปกปิดด้วยแว่นตาสีดำ หยุดฝีเท้าไว้ตรงบันไดที่ทอดขึ้นสู่ตัวบ้านหลังใหญ่ พลางขบริมฝีปากที่เคลือบไว้ด้วยลิปสติกสีแดงสด ท่าทีที่เหมือนลังเลนั้นทำให้หญิงวัยหกสิบที่เพิ่งเดินออกมาจากโถงตัวบ้านแล้วเหลือบมาเห็นเข้าหยุดชะงักก่อนก้าวลงบันไดไปหา
“มาหาใครคะคุณ”
ป้าน้อม ตั้งคำถามพลางนิ่วหน้าอย่างแปลกใจที่เจอหญิงสาวแปลกหน้า แต่เมื่อนึกถึงวิไล หลานสาววัยสิบเก้าที่นางเพิ่งใช้ให้ออกไปซื้อของ หญิงสูงวัยซึ่งมีหน้าที่ดูแลบ้านพรเทวาก็เดาเอาว่าหลานสาวที่ชอบขี้ลืมคงไม่ได้ล็อกประตูรั้วหน้าบ้านอีกแล้ว หลังจากพินิจหญิงสาวตรงหน้าครู่หนึ่งป้าน้อมก็ขนลุกซู่เพราะลักษณะท่าทางของอีกฝ่ายให้ความรู้สึกคุ้นเคยเหมือนกับใครคนหนึ่ง
เหลวไหล!
หญิงสูงวัยเอ็ดตัวเอง กระนั้นยังอดสะเทือนใจไม่ได้เมื่อนึกถึงเรื่องในอดีตจนเกิดละอองน้ำจาง ๆ ในดวงตา
แต่ป้าน้อมก็ต้องเบิกตากว้างและอ้าปากค้าง เมื่อหญิงสาวตรงหน้าดึงแว่นตาออกเผยให้เห็นดวงตาสีน้ำตาลที่ดูโดดเด่นเป็นพิเศษจากการตกแต่งด้วยมาสคาร่า
ไม่ใช่ความงดงามจากดวงตาคู่สวยของหญิงสาวที่ทำให้ป้าน้อมตกตะลึง แต่เป็นใบหน้าที่ละม้ายใครคนหนึ่งต่างหาก
“คุณเดือน!”
แม่บ้านร่างท้วมทำได้แค่เรียกขานชื่อนั้น ก่อนถูกความตื่นตระหนกกลุ้มรุมจนส่งผลให้หมดสติไปฉับพลัน
เมื่อรู้สึกตัวอีกที ป้าน้อมก็พบว่าตนเองกำลังนอนอยู่บนโซฟายาวในโถงกลางบ้าน แต่ที่ทำให้แม่บ้านใหญ่อยากเป็นลมอีกครั้งก็เพราะเห็นคนที่เป็นต้นเหตุทำให้นางตกใจจนหมดสติ
“คุณเดือน...”
ป้าน้อมเรียกเสียงสั่นไม่ต่างจากเนื้อตัวที่สั่นสะท้านจากความหวาดกลัว ได้ยินเสียงถอนหายใจจากคนที่เฝ้าอังยาดมให้นางเมื่อครู่ ก่อนจะได้ยินอีกฝ่ายบอกมาด้วยน้ำเสียงหวานใส
“ป้าเข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันชื่อเหมือนดาว เป็นน้องสาวฝาแฝดของคล้ายเดือน”
“ฝาแฝด!”
แม่บ้านใหญ่ทำตาโตอย่างแปลกใจ ตลอดเวลาที่คล้ายเดือนเข้ามาเป็นคุณผู้หญิงของบ้านหลังนี้ นางไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย
แล้วคุณดินรู้เรื่องนี้หรือเปล่า
แวบหนึ่ง แม่บ้านสูงวัยอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเจ้านายของตน ยิ่งนึกถึงว่าหลายเดือนที่ผ่านมาพสุธาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนนับตั้งแต่ภรรยาเสียชีวิต ป้าน้อมก็ทั้งเห็นใจและสงสารคนที่นางมีส่วนเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิด
“คุณป้าขอดาวไปเลี้ยงเป็นลูก แล้วก็ย้ายตามสามีไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่ยี่สิบปีก่อน ที่ผ่านมาดาวไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวทางนี้เลย พอเรียนจบแล้วตั้งใจจะกลับมาก็ได้ข่าวว่าคล้ายเดือนเสียแล้ว”
น้ำเสียงเรียบสนิทของคนเล่าทำให้ป้าน้อมสัมผัสไม่ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังรู้สึกเช่นไร แต่เมื่อสบกับดวงตาสีน้ำตาลที่ว่างเปลาไร้ความรู้สึก ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้ดูเย็นชาแตกต่างจากคล้ายเดือนที่ใจดีและอ่อนโยน จนนึกใจหายและเสียดายเมื่อหวนนึกถึงคนที่ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว
“แล้ว...คุณมาที่นี่ทำไมคะ”
ป้าน้อมถามอย่างข้องใจ แม้ว่าเหมือนดาวเป็นน้องสาวของคล้ายเดือน แต่ก็ไม่น่ามีอะไรข้องเกี่ยวกับบ้านหลังนี้เพราะบ้านพรเทวาไม่ใช่บ้านของคล้ายเดือนแต่เป็นบ้านของพสุธาต่างหาก
ทว่า คำตอบที่ได้ทำให้ป้าน้อมแทบลมจับอีกครั้งด้วยความตกใจ
“ดาวตั้งใจจะมาพักที่นี่ระหว่างที่อยู่เมืองไทยค่ะ”
“อะไรนะ!”
พสุธาอยากคิดว่าตัวเองกำลังฝันกับเรื่องราวที่ป้าน้อมกำลังเล่าผ่านทางโทรศัพท์
นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไร!
ชายหนุ่มเผลอกำมือแน่น ในใจทั้งวุ่นวายและสับสน
คล้ายเดือนมีน้องสาวฝาแฝด
เจ้าของบริษัท พสุธา คอนสตรัคชั่น สบถออกมาอย่างฉุนเฉียวก่อนออกคำสั่งกับคนที่มีส่วนเลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็ก จากนั้นจึงผลุนผลันออกไปจากห้องทำงานด้วยความตั้งใจจะไปจัดการกับคนที่กล้าใช้บ้านของเขาเป็นโรงแรม
ต่อจากนี้ จะไม่มีพสุธาหน้าโง่อีกแล้ว!
พ่อม่ายวัยสามสิบกว่าคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว
ไม่ว่าจะเป็นคนที่ตายไปแล้วหรือคนที่ยังมีลมหายใจ จากนี้ไปเขาจะทำให้รู้ว่าการตายทั้งเป็น มันเป็นยังไง!
---------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์และ LIKE ที่ให้กันค่ะ
ปิ่ินนลิน : ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ^^
แปดเดือนผ่านไป
หญิงสาวรูปร่างบอบบาง ดวงตาถูกปกปิดด้วยแว่นตาสีดำ หยุดฝีเท้าไว้ตรงบันไดที่ทอดขึ้นสู่ตัวบ้านหลังใหญ่ พลางขบริมฝีปากที่เคลือบไว้ด้วยลิปสติกสีแดงสด ท่าทีที่เหมือนลังเลนั้นทำให้หญิงวัยหกสิบที่เพิ่งเดินออกมาจากโถงตัวบ้านแล้วเหลือบมาเห็นเข้าหยุดชะงักก่อนก้าวลงบันไดไปหา
“มาหาใครคะคุณ”
ป้าน้อม ตั้งคำถามพลางนิ่วหน้าอย่างแปลกใจที่เจอหญิงสาวแปลกหน้า แต่เมื่อนึกถึงวิไล หลานสาววัยสิบเก้าที่นางเพิ่งใช้ให้ออกไปซื้อของ หญิงสูงวัยซึ่งมีหน้าที่ดูแลบ้านพรเทวาก็เดาเอาว่าหลานสาวที่ชอบขี้ลืมคงไม่ได้ล็อกประตูรั้วหน้าบ้านอีกแล้ว หลังจากพินิจหญิงสาวตรงหน้าครู่หนึ่งป้าน้อมก็ขนลุกซู่เพราะลักษณะท่าทางของอีกฝ่ายให้ความรู้สึกคุ้นเคยเหมือนกับใครคนหนึ่ง
เหลวไหล!
หญิงสูงวัยเอ็ดตัวเอง กระนั้นยังอดสะเทือนใจไม่ได้เมื่อนึกถึงเรื่องในอดีตจนเกิดละอองน้ำจาง ๆ ในดวงตา
แต่ป้าน้อมก็ต้องเบิกตากว้างและอ้าปากค้าง เมื่อหญิงสาวตรงหน้าดึงแว่นตาออกเผยให้เห็นดวงตาสีน้ำตาลที่ดูโดดเด่นเป็นพิเศษจากการตกแต่งด้วยมาสคาร่า
ไม่ใช่ความงดงามจากดวงตาคู่สวยของหญิงสาวที่ทำให้ป้าน้อมตกตะลึง แต่เป็นใบหน้าที่ละม้ายใครคนหนึ่งต่างหาก
“คุณเดือน!”
แม่บ้านร่างท้วมทำได้แค่เรียกขานชื่อนั้น ก่อนถูกความตื่นตระหนกกลุ้มรุมจนส่งผลให้หมดสติไปฉับพลัน
เมื่อรู้สึกตัวอีกที ป้าน้อมก็พบว่าตนเองกำลังนอนอยู่บนโซฟายาวในโถงกลางบ้าน แต่ที่ทำให้แม่บ้านใหญ่อยากเป็นลมอีกครั้งก็เพราะเห็นคนที่เป็นต้นเหตุทำให้นางตกใจจนหมดสติ
“คุณเดือน...”
ป้าน้อมเรียกเสียงสั่นไม่ต่างจากเนื้อตัวที่สั่นสะท้านจากความหวาดกลัว ได้ยินเสียงถอนหายใจจากคนที่เฝ้าอังยาดมให้นางเมื่อครู่ ก่อนจะได้ยินอีกฝ่ายบอกมาด้วยน้ำเสียงหวานใส
“ป้าเข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันชื่อเหมือนดาว เป็นน้องสาวฝาแฝดของคล้ายเดือน”
“ฝาแฝด!”
แม่บ้านใหญ่ทำตาโตอย่างแปลกใจ ตลอดเวลาที่คล้ายเดือนเข้ามาเป็นคุณผู้หญิงของบ้านหลังนี้ นางไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย
แล้วคุณดินรู้เรื่องนี้หรือเปล่า
แวบหนึ่ง แม่บ้านสูงวัยอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเจ้านายของตน ยิ่งนึกถึงว่าหลายเดือนที่ผ่านมาพสุธาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนนับตั้งแต่ภรรยาเสียชีวิต ป้าน้อมก็ทั้งเห็นใจและสงสารคนที่นางมีส่วนเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิด
“คุณป้าขอดาวไปเลี้ยงเป็นลูก แล้วก็ย้ายตามสามีไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่ยี่สิบปีก่อน ที่ผ่านมาดาวไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวทางนี้เลย พอเรียนจบแล้วตั้งใจจะกลับมาก็ได้ข่าวว่าคล้ายเดือนเสียแล้ว”
น้ำเสียงเรียบสนิทของคนเล่าทำให้ป้าน้อมสัมผัสไม่ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังรู้สึกเช่นไร แต่เมื่อสบกับดวงตาสีน้ำตาลที่ว่างเปลาไร้ความรู้สึก ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้ดูเย็นชาแตกต่างจากคล้ายเดือนที่ใจดีและอ่อนโยน จนนึกใจหายและเสียดายเมื่อหวนนึกถึงคนที่ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว
“แล้ว...คุณมาที่นี่ทำไมคะ”
ป้าน้อมถามอย่างข้องใจ แม้ว่าเหมือนดาวเป็นน้องสาวของคล้ายเดือน แต่ก็ไม่น่ามีอะไรข้องเกี่ยวกับบ้านหลังนี้เพราะบ้านพรเทวาไม่ใช่บ้านของคล้ายเดือนแต่เป็นบ้านของพสุธาต่างหาก
ทว่า คำตอบที่ได้ทำให้ป้าน้อมแทบลมจับอีกครั้งด้วยความตกใจ
“ดาวตั้งใจจะมาพักที่นี่ระหว่างที่อยู่เมืองไทยค่ะ”
“อะไรนะ!”
พสุธาอยากคิดว่าตัวเองกำลังฝันกับเรื่องราวที่ป้าน้อมกำลังเล่าผ่านทางโทรศัพท์
นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไร!
ชายหนุ่มเผลอกำมือแน่น ในใจทั้งวุ่นวายและสับสน
คล้ายเดือนมีน้องสาวฝาแฝด
เจ้าของบริษัท พสุธา คอนสตรัคชั่น สบถออกมาอย่างฉุนเฉียวก่อนออกคำสั่งกับคนที่มีส่วนเลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็ก จากนั้นจึงผลุนผลันออกไปจากห้องทำงานด้วยความตั้งใจจะไปจัดการกับคนที่กล้าใช้บ้านของเขาเป็นโรงแรม
ต่อจากนี้ จะไม่มีพสุธาหน้าโง่อีกแล้ว!
พ่อม่ายวัยสามสิบกว่าคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว
ไม่ว่าจะเป็นคนที่ตายไปแล้วหรือคนที่ยังมีลมหายใจ จากนี้ไปเขาจะทำให้รู้ว่าการตายทั้งเป็น มันเป็นยังไง!
---------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์และ LIKE ที่ให้กันค่ะ
ปิ่ินนลิน : ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ^^
กัณฐกา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ส.ค. 2558, 11:40:39 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ส.ค. 2558, 11:52:27 น.
จำนวนการเข้าชม : 1059
| << บทที่ 1 | บทที่ 3 >> |
kaelek 25 ส.ค. 2558, 13:45:53 น.
ฝาแฝดจริงๆน่ะเหรอ ยังไม่ปักใจเชื่อ รอติดตามต่อไปสินะ
ฝาแฝดจริงๆน่ะเหรอ ยังไม่ปักใจเชื่อ รอติดตามต่อไปสินะ