เล่ห์รักสาวนักพิสูจน์อักษร (ใช้ชื่อนี้ไปก่อนค่ะ)
เล่ห์รัก สาวนักพิสูจน์อักษร
พีระดาสาวน้อยแสนสวยวัยยี่สิบสี่ที่ไม่ได้สวมแว่นตาหนาเตอะ แต่เธอใส่คอนแทคเลนส์แฟชั่นและสวมรองเท้าส้นสูงปรี๊ดแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดมาทำงานเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษรให้กับสำนักพิมพ์นิยายชื่อดังซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวเพราะเรียนจบมาทางด้านนี้โดยตรง เธอเกิดตกหลุมรักนักเขียนหนุ่มเจ้าของนามปากกาเมาคลี ที่เธอได้รับมอบหมายพิสูจน์อักษรให้เขาอยู่บ่อยครั้งจนหลงคิดไปว่าเขาคงเป็นชายหนุ่มใจดีสุดแสนโรแมนติกเหมือนดั่งนิยายรักอันแสนหวานที่เขาเป็นผู้ประพันธ์ผ่านปลายปากกาเอาล่ะถ้าเธอจะเลือกใครมาเป็นแฟนตัวจริงสักทีขอให้ได้เขาคนนี้เถิดสาธุ…
แต่แล้วความเป็นจริงมันกลับไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อภาคินัยเป็นผู้ชายโมโหร้าย เอาแต่ใจ และมือไวเป็นที่หนึ่งเขารู้มาจากเพื่อนซี้ที่ทำงานวาดภาพปกนิยายว่ามีหญิงสาวแอบคลั่งไคล้เขาเอามากๆ ชายหนุ่มจินตนาการไปถึงใบหน้าแสนเฉิ่มและยิ้มหยันประกาศสียงดังว่าแม่สาวนักพิสูจน์อักษรแสนเฉิ่มแบบนั้นเขาไม่มีวันสนใจและเธอคงไม่มีวันได้แอ่มเขาอย่างแน่นอนแม้แต่ขาอ่อนขาวๆ ของเขาเธอก็คงไม่มีวันได้เห็น
แต่คำพูดทั้งหมดนั้นมันบังเอิญไปเข้าสองหูของพีระดา หญิงสาวควันออกหูภาพพระเอกในใจของเขาถูกลดเกรดให้เป็นเพียงตัวร้ายในทันที ให้ตายเถอะชาตินี้เธอสาบานเลยว่าจะต้องพาเขาขึ้นเตียงกับเธอให้ได้จากนั้นก็จะเขี่ยเขาลงจากเตียงน้ำตาของนายภาคินัยจะต้องเช็ดหัวเข่า
ภาคินัยเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ เขามันเป็นคาสโนว่าตัวร้ายที่ไม่ค่อยจะมีใครรู้นักว่าอีกด้านหนึ่งเขาเป็นนักเขียนชื่อดัง เขาใช้ประสบการณ์ในการร่วมรักกับสาวๆ หลายคนซึ่งพวกหล่อนเต็มใจ แล้วนำประสบการณ์มาบรรยายในบทเลิฟซีนที่เขาเขียนจนนักอ่านบางคนนั้นติดอกติดใจเคลิบเคลิ้มไปกับแต่ละฉากแต่ละตอนและที่สำคัญมันแทบจะไม่เคยซ้ำกันเลย
แต่แล้วเมื่อวันหนึ่งหัวใจของเขามันแทบจะหยุดเต้นเมื่อเพื่อนสนิทชวนไปดูงานแฟชั่นโชว์ซึ่งเขาไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ เขาพบนางแบบสาวคนสวยดาวดวงใหม่ประดับวงการเธอช่างน่ารักถูกใจเขาจนคิดอยากจะจีบเธอเอามาเป็นคู่ชีวิตจริงๆ ให้ตายถ้าทำได้เขาอยากจะอุ้มเธอลงมาจากแคตวอล์กและไปขึ้นเตียงของเขาเสียเดี๋ยวนี้เลย( ที่สำคัญเธอคงไม่รู้หรอกว่าเขาเคยเห็นเธอครั้งหนึ่งแล้วเมื่อสองปีก่อนที่ขายร้านขายรองเท้าแบรนด์ดังถึงกับเอาเธอมาจินตนาการเป็นนางเอกในนิยายเล่มแรกของเขา)
ชายหนุ่มดีใจจนเนื้อเต้นเมื่อจู่ๆหญิงสาวที่แอบหมายปองก็พาตัวมาสนิทกับเขาจนภาคินัยเห็นสวรรค์รอยู่รำไรข้างหน้า แต่แล้วเขาก็ต้องเจ็บปวดและเสียหน้าอย่างแรง เมื่อพีระดาบอกว่าเธอสนใจเพื่อนเขาต่างหากนั่นคื่อเวหา เพื่อนที่สนิทที่สุดของภาคินัย
ส่วนเขานั่นเหรอมันก็เป็นแค่สะพานให้เธอเดินข้ามไปเท่านั้น และแล้วเธอก็ไปคบกับเพื่อนของเขาอย่างเปิดเผยทำให้ภาคินัยรู้สึกเจ็บแปลบไปถึงขั้วหัวใจ แต่ว่าทำไมเธอถึงแอบส่งสายตามายั่วยวนเขาอยู่บ่อยๆเวลาเพื่อนเขาเผลอ มันยังไงกันแน่หรือแม่นางแบบสาวผู้เร่าร้อนคนนี้คิดจะจับปลาสองมือ ได้สิในเมื่อหล่อนอยากจะทำตัวเป็นแม่ปลาไหลเขาก็จะเป็นใบข่อย เขาจะจัดการรีดเมือกให้หล่อนหมดโอกาสลื่นไหลไปหาใครต่อใครได้อีก เพราะหล่อนต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
+++++++++++++++++++++++++++++
พีระดาสาวน้อยแสนสวยวัยยี่สิบสี่ที่ไม่ได้สวมแว่นตาหนาเตอะ แต่เธอใส่คอนแทคเลนส์แฟชั่นและสวมรองเท้าส้นสูงปรี๊ดแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดมาทำงานเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษรให้กับสำนักพิมพ์นิยายชื่อดังซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวเพราะเรียนจบมาทางด้านนี้โดยตรง เธอเกิดตกหลุมรักนักเขียนหนุ่มเจ้าของนามปากกาเมาคลี ที่เธอได้รับมอบหมายพิสูจน์อักษรให้เขาอยู่บ่อยครั้งจนหลงคิดไปว่าเขาคงเป็นชายหนุ่มใจดีสุดแสนโรแมนติกเหมือนดั่งนิยายรักอันแสนหวานที่เขาเป็นผู้ประพันธ์ผ่านปลายปากกาเอาล่ะถ้าเธอจะเลือกใครมาเป็นแฟนตัวจริงสักทีขอให้ได้เขาคนนี้เถิดสาธุ…
แต่แล้วความเป็นจริงมันกลับไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อภาคินัยเป็นผู้ชายโมโหร้าย เอาแต่ใจ และมือไวเป็นที่หนึ่งเขารู้มาจากเพื่อนซี้ที่ทำงานวาดภาพปกนิยายว่ามีหญิงสาวแอบคลั่งไคล้เขาเอามากๆ ชายหนุ่มจินตนาการไปถึงใบหน้าแสนเฉิ่มและยิ้มหยันประกาศสียงดังว่าแม่สาวนักพิสูจน์อักษรแสนเฉิ่มแบบนั้นเขาไม่มีวันสนใจและเธอคงไม่มีวันได้แอ่มเขาอย่างแน่นอนแม้แต่ขาอ่อนขาวๆ ของเขาเธอก็คงไม่มีวันได้เห็น
แต่คำพูดทั้งหมดนั้นมันบังเอิญไปเข้าสองหูของพีระดา หญิงสาวควันออกหูภาพพระเอกในใจของเขาถูกลดเกรดให้เป็นเพียงตัวร้ายในทันที ให้ตายเถอะชาตินี้เธอสาบานเลยว่าจะต้องพาเขาขึ้นเตียงกับเธอให้ได้จากนั้นก็จะเขี่ยเขาลงจากเตียงน้ำตาของนายภาคินัยจะต้องเช็ดหัวเข่า
ภาคินัยเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ เขามันเป็นคาสโนว่าตัวร้ายที่ไม่ค่อยจะมีใครรู้นักว่าอีกด้านหนึ่งเขาเป็นนักเขียนชื่อดัง เขาใช้ประสบการณ์ในการร่วมรักกับสาวๆ หลายคนซึ่งพวกหล่อนเต็มใจ แล้วนำประสบการณ์มาบรรยายในบทเลิฟซีนที่เขาเขียนจนนักอ่านบางคนนั้นติดอกติดใจเคลิบเคลิ้มไปกับแต่ละฉากแต่ละตอนและที่สำคัญมันแทบจะไม่เคยซ้ำกันเลย
แต่แล้วเมื่อวันหนึ่งหัวใจของเขามันแทบจะหยุดเต้นเมื่อเพื่อนสนิทชวนไปดูงานแฟชั่นโชว์ซึ่งเขาไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ เขาพบนางแบบสาวคนสวยดาวดวงใหม่ประดับวงการเธอช่างน่ารักถูกใจเขาจนคิดอยากจะจีบเธอเอามาเป็นคู่ชีวิตจริงๆ ให้ตายถ้าทำได้เขาอยากจะอุ้มเธอลงมาจากแคตวอล์กและไปขึ้นเตียงของเขาเสียเดี๋ยวนี้เลย( ที่สำคัญเธอคงไม่รู้หรอกว่าเขาเคยเห็นเธอครั้งหนึ่งแล้วเมื่อสองปีก่อนที่ขายร้านขายรองเท้าแบรนด์ดังถึงกับเอาเธอมาจินตนาการเป็นนางเอกในนิยายเล่มแรกของเขา)
ชายหนุ่มดีใจจนเนื้อเต้นเมื่อจู่ๆหญิงสาวที่แอบหมายปองก็พาตัวมาสนิทกับเขาจนภาคินัยเห็นสวรรค์รอยู่รำไรข้างหน้า แต่แล้วเขาก็ต้องเจ็บปวดและเสียหน้าอย่างแรง เมื่อพีระดาบอกว่าเธอสนใจเพื่อนเขาต่างหากนั่นคื่อเวหา เพื่อนที่สนิทที่สุดของภาคินัย
ส่วนเขานั่นเหรอมันก็เป็นแค่สะพานให้เธอเดินข้ามไปเท่านั้น และแล้วเธอก็ไปคบกับเพื่อนของเขาอย่างเปิดเผยทำให้ภาคินัยรู้สึกเจ็บแปลบไปถึงขั้วหัวใจ แต่ว่าทำไมเธอถึงแอบส่งสายตามายั่วยวนเขาอยู่บ่อยๆเวลาเพื่อนเขาเผลอ มันยังไงกันแน่หรือแม่นางแบบสาวผู้เร่าร้อนคนนี้คิดจะจับปลาสองมือ ได้สิในเมื่อหล่อนอยากจะทำตัวเป็นแม่ปลาไหลเขาก็จะเป็นใบข่อย เขาจะจัดการรีดเมือกให้หล่อนหมดโอกาสลื่นไหลไปหาใครต่อใครได้อีก เพราะหล่อนต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
+++++++++++++++++++++++++++++
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 2
นิยายเรื่องนี้มีบางฉากไม่เหมาะสมกับเยาวชนนะคะ ถ้าน้องๆ คนไหนเผลอเข้ามาก็
ข้ามไปอ่านเรื่องอื่นก่อนนะจะ
ด้วยรักและหวังดี
พี่อัปสรา
ตอนที่ 2
พีระดากำลังชงกาแฟสำหรับตัวเองในยามบ่ายแต่แล้วหางตาของเธอก็เห็นว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาในครัว ชายหนุ่มผมยาวหน้าตาดี
“อ้าว! คุณดามาชงกาแฟทานเหมือนกันเหรอครับ ว่าแต่ทำไมไม่ให้แม่บ้านชงไปให้ล่ะครับ”
“คือว่าดา อยากเดินยืดเส้นยืดสายเล่นบ้างน่ะค่ะ นั่งมาทั้งวันมันเมื่อยน่ะคุณเอิ๊ก”
“อ๋อ..อย่างนั้นเองเหรอครับ”
พีระดา หลบไปยืนข้างๆ ปล่อยให้เอิ๊กได้ชงกาแฟของเขาบ้าง หญิงสาวจิบกาแฟบางๆ และพยายามรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี
“คุณเอิ๊กคะดามีอะไรอยากถามคุณหน่อยค่ะ”หญิงสาวยิ้มหวานแต่ซ่อนความประหม่าเอาไว้ภายใต้ใบหน้าสวยที่แสดงความมั่นใจ
“เชิญถามมาเลยครับคุณดา”
“เห็นน้องๆในห้องพิสูจน์อักษรเขาบอกว่าคุณเอิ๊กเป็นเพื่อนกับนักเขียนที่ใช้นามปากกาว่าเมาคลีจริงรึเปล่าคะ”
เอิ๊กยิ้มน้อยๆ “ครับเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว ก่อนที่มันจะเขียนหนังสือและโด่งดังเช่นทุกวันนี้”
“อย่างนั้นเหรอคะ”
พีระดานิ่ง เอิ๊กรู้สึกว่าหญิงสาวกำลังสนใจเพื่อนของเขาอยู่
“แล้วเขาเป็นคนยังไงบ้างคะ ดาชักจะอยากพบตัวจริงเขาบ้างแล้วสิ” หญิงสาวพูดอย่างขัดเขินแม้จะเป็นสาวมั่นแต่การถามอย่างสนใจผู้ชายก่อนมันทำให้เธออายไม่น้อย
เอิ๊กนิ่งไปนิดหนึ่งหากพีระดาสบตาเขาสักนิดเธอก็จะเห็นแววหม่นฉายขึ้นภายในดวงตาคมเข้มดำสนิทแต่เขากับฝืนยิ้มแทนความรู้สึกผิดหวัง
“มันก็เป็นคนดีคนหนึ่ง ชอบเก็บตัว ไม่ค่อยยุ่งกับใคร” แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่ไม่ได้เล่า ความเอาแต่ใจและนิสัยเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อย ความปากหมาที่หมอไม่รับผ่า และไม่ค่อยจริงจังกับใครเขาไม่อยากให้พีระดาต้องกลายเป็นผู้หญิงคนหนึ่งของเพื่อนรัก
“จะเป็นไปได้ไหมคะ ถ้าคุณเอิ๊ก จะช่วยนัดเพื่อนคุณให้ดา คือว่าดาอยากรู้จักเขาจริงๆค่ะ” แววตาของหญิงสาวฉายแววแห่งความหวัง
“เอ่อ..”ที่จริงเอิ๊กอยากจะห้ามแต่เห็นสายตานั้นแล้วเขาก็จำเป็นต้องรับปาก “ได้ครับเอาไว้นายคลีว่างๆผมจะนัดมันให้คุณดา” พูดไปแล้วก็รู้สึกเศร้า
“ขอบคุณมากนะคะคุณเอิ๊ก” หญิงสาววางถ้วยกาแฟลงที่โต๊ะและบีบแขนเอิ๊กอย่างดีใจ ชายหนุ่มมีรอยยิ้มตอบกลับแต่ภายในหัวใจแสนเศร้า
“ไม่เป็นไรครับ อะไรที่คุณดาทำแล้วมีความสุขผมก็ยินดีด้วย”
หญิงสาวยิ้มสดใสก่อนจะหันหลังเดินกลับไปที่ห้อง “คุณพิสูจน์อักษรได้อย่างละเอียด แต่ทำไมคุณไม่เคยพิสูจน์ใจผมดูบ้างว่าผมคิดยังไงกับคุณดา อย่างว่าผมมันก็แค่หมาวัดแต่คุณมันยิ่งกว่าดอกฟ้าเสียอีก” เอิ๊กแอบหลงรักน้องสาวบรรณาธิการมานานแล้วแต่เขาไม่กล้าที่จะบอกเธอ
++++++++++++++++++++++++++
คลีกำลังเขียนนิยายเรื่องใหม่อยู่ภายในห้องทำงาน สายตาของเขาทอดมองออกไปภายนอกหน้าต่างที่ริมหาดทรายมีหญิงสาวสวยลูกครึ่งประเทศอะไรเขาไม่แน่ใจนัก เพราะมองในระยะห่าง บิกินนี่ตัวจิ๋วสีชมพูสดที่เธอใส่อวดอกอวบเอวบางและสะโพกพายกลมกลึงนอนอาบแดดอยู่ที่ริมชายหาดทำให้เขาจินตนาการไปไกลและกดแป้นพิมพ์อย่างชำนาญ เขาจินตนาการว่ากำลังเป็นพระเอกผู้มากรักแต่ต้องมาแพ้ให้กับความสวยสดใสให้กับสาวน้อยวัยกำดัดเมื่อรัสเซลขึ้นเตียงกับสาวน้อยลิซ่ารัสเซลจะทำอย่างไรบ้าง ชายหนุ่มกำลังสมองโลดแล่นเขาพิมพ์ไปเรื่อยตามความคิดและถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร
แต่แล้วสัญญาณโทรศัพท์ก็ดังขึ้น คลีขมวดคิ้วรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยใครกันมาขัดจังหวะอารมณ์ที่กำลังโลดแล่น
แต่เมื่อมองเบอร์ที่โชว์ขึ้นมา “ว่าไงไอ้เอิ๊ก โทรมาทำไมตอนนนี้วะหัวสมองกำลังปลอดโปร่ง กำลังรื่นไหล”
“ขอโทษครับท่านนักเขียนมือทอง คือกูจะโทรมาถามมึงว่าที่นัดกันวันศุกร์ยังเหมือนเดิมไหม”
“เหมือนเดิมสิวะ”
“เออ...พอดีคราวนี้มีเพื่อนจากสำนักพิมพ์ไปด้วยคนนึงเอ็งคงไม่ว่านะไอ้คลี”
“แล้วแต่เอ็งสิไอ้เอิ๊ก ว่าแต่พาใครมาด้วยแล้วเอามาทำไม” คลีถาม
“เขาอยากรู้จักแกน่ะ”
“ใครกัน ก็ทั้งสำนักพิมพ์ฉันก็เคยเห็นเกือบจะหมดแล้วไม่ใช่เหรอ”
“แต่คนนี้เอ็งคงยังไม่เคยเห็น เขาชื่อคุณดาเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษร”
“อ้อ...พวกคุณป้าสวมแว่น เขามีอะไรกับข้าเหรอวะ”คลียังยึดติดกับภาพในจินตนาการของเขา และส่วนมากที่เขาเคยพบมา
“คือ...แบบว่าเขาคงปลื้มเอ็งน่ะ”
คลีหัวเราะ
“เออมีอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีแค่นี้ก่อนนะเพื่อนจะรีบเขียนงานว่ะสมองกำลังแล่น”
“โอเค...ไม่รบกวนแล้วเชิญเถอะครับท่านนักเขียนดัง”
++++++++++++++++++++++++
พีระดากำลังหมุนร่างภายในครัวหยิบโน่นหยิบนี่ไปรอบๆตัว เธอร่อนแป้งสาลี ผงฟู เบกกิ้งโซดา เกลือ น้ำตาลป่น ลงในอ่างผสมเธอพยายามทำตามสูตรอย่างสุดฝีมือคุกกี้ช็อคชิพ สูตรในตำนาน จากห้องก้นครัวของเว็บพันทิพ พีระดาคิดจะทำไปให้เขาชายในฝันของเธอ พรุ่งนี้ตอนเย็นคุณเอิ๊กสัญญาว่าเธอจะได้พบกับเพื่อนของเขาอย่างแน่นอน
“อืม ใส่ครบทุกอย่างแล้ว เม็ดมะม่วงหิมพานต์ ลูกเกดหั่นหยาบๆ แต่งหน้าด้วยช็อคชิพ คราวนี้ก็เหลือแต่ใส่เสน่ห์ โอม...คุณคลีจงหลงรักพีระดาๆๆ โอมเพี้ยง” หญิงสาวภาวนากับอ่างผสม อิงอรพี่สาวที่ยืนอยู่ด้านหลังนานแล้วทำสีหน้างวยงง
“เป็นอะไรของแกยัยดา ถ้าจะบ้า”
“ว๊าย ! พี่ดามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ให้สุ้มให้เสียง”
“ฉันน่ะมานานแล้ว แต่แกต่างหากที่ใจลอยแถมพูดคนเดียวอีกต่างหาก ว่าแต่คุ้กกี้หน้าตาท่าทางน่ากินนะจะอบไปฟากใคร”
พีระดายิ้มเขินๆ “ไม่มีอะไรหรอกพี่อิน ดาอบไปฝากเพื่อน”
อินมีสีหน้าไม่เชื่อ “จริงเหรอ แน่ใจนะ”
“จริงสิ” พีระดาก้มหน้าก้มตายิ้มกับคุ้กกี้ขณะจับมันใส่ถาดเตรียมอบ ไม่กล้าหันไปสบตาพี่สาว
+++++++++++++++++
ทั้งวันพีระดาเฝ้ามองแต่โหลแก้วใบใหญ่ที่บรรจุคุกกี้ฝีมือของเธอและรอว่าเมื่อไหร่จะถึงห้าโมงเย็นสักทีวันนี้เธออุตสาห์แต่งตัวสวยกว่าทุกวันเรียกว่าวันนี้เดินไปไหนใครๆ ก็หันหลังมองกันเป็นแถว
“คุณคลีคะวันนี้แล้วสินะที่เราจะได้เจอกัน”พีระดามองขวดใส่คุกกี้ตาปรอย “คุณจะชอบคุกกี้ของดาไหม”
“หัวหน้าคะเป็นอะไรมากเปล่า อ่านนิยายจนเพ้อเหรอคะ” น้องเอิงสาวพิสูจน์อักษรหน้าเด็กแซว
“เปล่าจ้ะน้องเอิง แหม...มีแอบแซว”
“ว่าแต่ไอ้คุกกี้นี่พี่ดาทำเองเหรอคะ”
“จ้ะ”พีระดาหันไปมองหน้าสาวน้อยหน้าเด็ก
“ถ้าอย่างนั้นกินเลยนะคะ เอิงกำลังหิว” เธอเห็นว่าพีระดาชอบทำขนมเอามาให้พี่ๆน้องๆในแผนกกินเสมอที่สำคัญอร่อยเสียด้วยจนหลายคนแนะนำให้พีระดาเปิดร้านเบเกอรี่
พีระดารีบกอดโหลคุกกี้เอาไว้แนบอก “น้องเอิงอยากกินพื่ทำมาให้ใหม่พรุ่งนี้นะ แต่ไอ้เจ้าโหลนี้มีเจ้าของแล้วล่ะ” พีระดายิ้มเขินๆ
“นั่นแน่.......พี่ดาทำให้แฟนแหงๆ”
“เปล่านะ”
“คุณดาครับไปกันหรือยังครับ”
เอิ๊กเดินมาหาพีระดาหญิงสาวรีบปิดคอมพิวเตอร์จากนั้นลุกขึ้นตามเขาไป เอิ๊กช่วยถือของให้หญิงสาวราวกับคนรัก สาวๆในห้องพิสูจน์อักษรมองตามกันเป็นแถวและหันมายิ้มให้กันจากนั้นก็เกิดเสียงซุบซิบว่าหัวหน้าทีมสุดสวยของพวกเธอสงสัยจะตกลงปลงใจคบหากับคุณเอิ๊กนักวาดปกสุดหล่อเสียแล้ว +++++++++++++++++++++
คลีจ้องมองเข้าไปในดวงตาของสาวน้อยนามว่าเชียร์ เธอเป็นอีกคนหนึ่งที่มักแวะเวียนมาหาเขาเสมอบางครั้งคลีเองก็นึกแปลกใจทำไมสมัยนี้หญิงสาวบางส่วนถึงไม่คิดจะเก็บร่างกายอันมีค่าไว้ให้เจ้าบ่าวในคืนวิวาห์แต่ทว่าเมื่ออ้อยเข้าปากช้างเสียแล้วจะให้เขาไม่เคี้ยวมันก็ยังไงอยู่ เขาไม่ผิดไม่ใช่เหรอ เขาไม่เคยไปฉุดหรือบังคับผู้หญิงคนในสักหน่อยพวกเธอล้วนแต่เต็มใจแล้วมาหาเขาเอง
สองมือใหญ่ขาวสะอาดลูบไล้ไปบนเนินไหล่กลมกลึง และผลักร่างบางที่อวบเป็นบางส่วนของเธอให้แนบชิดติดกับผนังริมฝีปากของคลีเข้าครอบคลุมริมฝีปากของสาวน้อยวัยกำดัด เธอเผยอรออ้ารับสัมผัสจากปลายลิ้นสากร้อนที่สอดแทรกเข้ามาในโพรงปากจากนั้นจูบดูดดื่มอยู่สักพักหนึ่งจนสาวน้อยทำตาปรือเต็มไปด้วยความสุขสม ฝ่ามือน้อยๆของเธอลูบไล้ไปตามอกเปลือยของชายหนุ่ม
คลีค่อยๆปลดกระดุมกางเกงยีนส์ยี่ห้อดังของเขาจากนั้นรูดลงจนสุดทางจนเห็นกางเกงชั้นในสีน้ำเงินเข้มที่ครอบคลุมความเป็นชายอันแข็งแกร่ง สาวน้อยมองตามและส่งสายตายั่วยวนเธอมาหาเขาก็เพราะเรื่องนี้ คลีเริ่มปลดกระดุมชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยอันคับติ้วออกจากเรือนร่างบางจนเห็นเรือนกายขาวผ่องของวัยแรกสาว
“แน่จะนะว่าจะไม่เสียใจ”ชายหนุ่มถามย้ำอีกครั้งเบาๆ
“ไม่เชียร์เต็มใจ เชียร์อยากเป็นของพี่คลี” หญิงสาวจูบเขาแสดงความต้องการอันหนักแน่น
ชายหนุ่มฝังจมูกโด่งเป็นสันต์ไปตรงกลางร่องอกสวย ริมฝีปากเผยอครอบครองปลายถันอันชูชันเด่นสง่าและดูดกลืนมันเล่นเบาๆ แต่หญิงสาวสั่นเทิ้มไปทั้งตัว
“พี่คลีขา..เชียร์จะไม่ไหวแล้วค่ะ”
“แค่นี้เองสาวน้อย.....นี่มันแค่เริ่มต้น”
คลียกสะโพกแกร่งขยับเข้าหาระหว่างเรียวขาของเชียร์ สาวน้อยเลือดร้อนที่อยากลองรัก กายแกร่งถูไถกับดอกไม้สาวและแข็งขืนขึ้นอย่างรวดเร็ว ปลายนิ้วเรียวแข็งไชชอนไปรอบดอกไม้จนน้ำรักของหญิงสาวไหลหลั่งออกมาเปื้อนมือเขาดูเหมือนว่าเธอจะพร้อมแล้ว ชายหนุ่มหยิบเครื่องป้องกันขึ้นมาสวมใส่เพื่อความปลอดภัยของทั้งเขาและเธอ
จากนั้นจับร่างบางพลิกหน้าเข้าหากำแพง ฝ่ามือใหญ่รวบเอวบางเอาไว้จากนั้นกดร่างของเธอลงที่พื้น เชียร์ทำตามอย่างว่าง่ายเขาสอดแทรกส่วนนั้นเขาหาเธอจนแนบสนิท หญิงสาวหลับตาพริ้มรอรับการสัมผัสที่โหยหามืออีกข้างของเขาลูบไล้ไปใต้หน้าท้องแบนเรียบ จากนั้นเลื่อนขึ้นไปกอบโกยหน้าอกอวบใหญ่และเคล้นคลึงมันปลุกปั่นอารมณ์ของหญิงสาวกระเจิดกระเจิง จนเรือนกายของเธอกระเพิ่มไปตามแรงถาโถม สะโพกพลิ้วไหวไปตามแรงขับเคลื่อน ฝ่ามือของเธอยึดผนังเอาไว้แน่น คลีฝังร่างลึกแน่นลงกว่าเดิมจนหญิงสาวร้องโอดโอยเต็มไปด้วยความพอใจกับรสรักที่เขาบำเรอให้ตราบนานเท่านานจนหญิงสาวร่างระทวยราวกับขี้ผึ้งถูกไฟรน
คลีถอดถอนร่างแกร่งออกจากกายสาว และโอบอุ้มร่างบางยกขึ้นจากพื้นเขาพาร่างระทวยของเธอมาวางลงที่เตียงจากนั้นจุมพิตเรียกขวัญให้เธอรู้ว่ามันยังไม่จบ เขากำลังจะพาเธอไปส่งตามจุดหมายที่เธอต้องการคลีใช้ฝ่ามือหนาแยกเรียวขาทั้งสองให้ออกจากกันจากนั้นยกสองขาเรียวขึ้นตั้งชัน
เขากระเถิบสะโพกเข้าหาเธอจดจ่อความแข็งร้อนเข้าไปหาดอกไม้ที่เผยอบานรอรับการมาเยือนขยับขโยกเข้าหาจนหน้าท้องแบนของหญิงสาวกระเพิ่ม เสียงลมหายใจแรงๆของคนทั้งคู่สลับกัน สองมือของเขายังเกาะกุมที่อกอวบของเธอ สีหน้าของหญิงสาวราวกับว่ากำลังจะขาดใจด้วยไฟราคะที่กำลังเผาร่างเธอ เหงื่อชุ่มโชกไปทั่วใบหน้าและเรือนกายของคนทั้งคู่คลีโถมเข้าหาเธอสุดแรงถี่ยิบหญิงสาวกัดฟันแน่นในความไม่บันยะบันยังของเขาแต่เธอก็สุดแสนจะพึงพอใจจนสักพักหนึ่งเขื่อนรักก็พังทะลักไหลรินออกมา ก่อนที่คลีจะล้มตัวลงนอนหายใจแรงๆและโอบกอดหญิงสาวเอาไว้
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ
นาฬิกาปลุกของคลีดังขึ้นเขาตั้งมันเอาไว้เพราะมีนัด ชายหนุ่มตาลีตาลานลุกขึ้นมา สำรวจข้างกายไม่มีน้องเชียร์สาวนักศึกษาคนสวยระเริงรักเขาแอบยิ้มให้ตัวเอง เขียนนิยายเมื่อตอนบ่ายจนหลับแล้วเก็บน้องเชียร์สาวน้อยในนิยายเอาไปฝันเสียวาบหวิว
คลีก้าวลงจากเตียงจากนั้นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าจนหล่อเหลา หอมสะอาดไปทั้งตัว แม้ไม่ใช่การออกเดทกับสาวๆ แต่เขาก็ชอบแต่งกายให้ดูดีเสมอ ++++++++++++++++++++++++++++
ณ.ห้างดัง ในร้านอาหารญี่ปุ่นอันลือชื่อ
“เอ....รถติดหรือยังไงกันทำไมไอ้คลีมันยังไม่มาอีก คุณดาหิวหรือยังถ้าหิวสั่งอาหารก่อนก็ได้นะครับ”
“ดายังไม่หิวหรอกค่ะ....เขายังไม่มาดาขอตัวประเดี๋ยวได้ไหมคะ”
“จะไปไหนเหรอครับ” เอิ๊กถาม ภาวนาในใจหากไอ้เพื่อนรักไม่มาก็ดีเหมือนกันถ้าทั้งสองคนเกิดชอบกันจริงๆ คนที่ปวดใจก็คือตัวเขา แต่อีกใจก็รู้ดีว่าพีระดาไม่มีวันมองเขา
“ดา...” หญิงสาวยิ้มหวานแต่หน้าแดงจัด เธอมองไปที่โหลคุ้กกี้และคิดว่ามันดูโล้นๆ “อยากจะไปซื้อโบว์มาผูกโหลคุกก็สักหน่อยค่ะ”
เอิ๊กยิ้มอย่างเข้าใจ “เชิญครับ”
เอิ๊กนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยสักพัก ฝ่ามือหนาใหญ่ก็ตบเข้าที่บ่าของเขาอย่างแรง เมื่อหันมาก็พบว่าเป็นเพื่อนรักนักเขียนของเขานั่นเอง
“ทำไมมาช้านักวะไอ้คลี”
“โทษทีว่ะ พอดีกำลังสำลักความสุขกับน้องเชียร์อยู่บนเตียง กว่าจะลุกมาได้ก็เลยนานหน่อย”
เฮ้ย! “ไอ้เวร นัดเพื่อนไว้เสือกมัวแต่บำเรอสวาทอยู่กับผู้หญิง” เอิ๊กคิดเป็นจริงเป็นจังเพราะรู้ดีว่าเพื่อนของเขาคนนี้มีผู้หญิงเยอะ
“ล้อเล่นน่า พอดีเผลอหลับไปน่ะ ก็เลยมาช้าหน่อยดีนะที่ตั้งนาฬิกาเอาไว้ให้มันปลุกหลายๆรอบ”
“ช่างเถอะ มาก็ดีแล้วไม่อย่างนั้นคุณดาเขาจะเสียใจเอา”
คลีหันซ้ายหันขวา “ไหนวะ น้องดาสาวพิสูจน์อักษรของเอ็ง เขาอยากจะเจอข้าทำไมวะ”
“ก็...เขาปลื้มเอ็ง นี่ก็อบคุกกี้มาฝากด้วยไปซื้อโบว์อยู่”
“เออ...น้องเขาน่าจะชื่อน้องโบนะ”แต่คนละโบว์
“โบว์ เหรอทำไมวะ”
คลีหัวเราะ “โบราณยังไงล่ะ นั่งอบคุกกี้”
คลีจินตนาการตามที่เพื่อนบอกมีอาชีพเป็นสาวพิสูจน์อักษร คงจะสวมแว่นตาหนาเตอะ หัวฟู ตัวอ้วนกลม ยิ่งชอบทำอาหารอ้วนแน่นอนคลีคิด “ยี้ๆๆ”
“เกินไปแหละเอ็ง น่ารักดีออกถ้าเป็นข้าคงปลื้มยิ้มแก้มปริไปแล้ว”
“ถ้าดีนัก น่ารักทำไมไม่จีบเองเลยล่ะ จะมาแนะนำให้ข้ารู้จักทำไม ผู้หญิงของข้ามีเป็นโกดังแค่นี้ก็ไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว” คลีพูดเล่นอย่างสนุกปากตามประสาผู้ชายคุยกัน ไม่ได้คิดจะดูถูกหญิงสาวจริงๆ
เอิ๊กหัวเราะ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องหยุดหัวเราะ เพราะเห็นว่าพีระดากับโหลคุกก็ของเธอมายืนอยู่หลังนายคลี
“คลี เว้ยเฮ้ย”เอิ๊กพยายามจะเตือนเพื่อน แต่คลีเอาแต่หัวเราะ
“อะไรวะ เออไอ้เอิ๊กค่าว่าเอ็งเสียเวลามาจับคู่ให้ข้ากับน้องพิสูจน์อักษรของเอ็งวะ เอ็งก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าข้าชอบผู้หญิงสวยหน้าตาดี ไม่ชอบคุณป้าใส่แว่น”
หญิงสาวหน้าแดงจัด กอดโหลคุ้กกี้แน่น
“คนนี้ก็สวย” เอิ๊กพูดและยิ้มเก้อ เห็นสายตาของพีระดาฉายแววความโกรธออกมา
“คลี หยุดพูดเถอะว่ะ”
“ไม่หยุดโว้ย ก็จู่ๆเอ็งมาทำตัวเป็นพ่อสื่อให้ข้ากับคุณป้าใส่แว่นทำไม แม่สาวคนนั้นไม่มีวันได้แอ้มขาอ่อนข้าหรอก”
“ไม่ใช่คุณป้าใส่แว่น แล้วเอ็งหยุดปากมอมๆได้แล้ว”
สีหน้าพีระดาแดงขึ้นอีก นี่เหรอนักเขียนหนุ่มในฝันที่เธอหลงปลื้มจินตนาการว่าเขาแสนดี อ่อนโยน เป็นสุภาพบุรุษจนเธอหลงรักเขา เธอมันโง่เง่า พีระดาเธอมันเข้าใจผิดไปเอง หญิงสาวบอกกับตัวเอง และมองโหลคุ้กกี้ในมือในเมื่อเธอทำมาแล้วมันต้องไม่เสียเปล่าเธอจะให้เข้า
เพล้ง!
ภายในร้านอาหารญี่ปุ่นทุกคนมองมาที่จุดเดียวกันก่อนเสียงกรี๊ดจากสาวๆในร้านจะดังขึ้น คลีฟุบหลับไปทันทีบนโต๊ะอาหารเลือดสีแดงไหลพวยพุ่ง
“คุณดา ไอ้คลี” เอิ๊กตกใจไม่น้อยที่เห็นพีระดาเอาโหลคุกกี้ฟาดหัวเพื่อนของเขา จากนั้นก็เห็นน้ำตาเธอไหลแล้ววิ่งออกไปจากร้านอาหารทันที ส่วนไอ้คนปากมอมเพื่อนรักของเขามันคงกำลังไปเฝ้าพระอินทร์แล้ว เอิ๊กเลยต้องตัดใจเรียกรถพยาบาลมาเพื่อพาคลีไปส่งโรงพยาบาลเสียก่อน แต่ก็นึกสะใจอยู่ลึกๆเผื่อไอ้เลือดหื่นๆ ชั่วๆของมันจะออกมาบ้าง ไปดูถูกเขาทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นหน้า นางฟ้าก็เลยกลับกลายเป็นนางมาร
เอิ๊กสั่นศีรษะ“ไอ้คลีข้าควรจะสงสารหรือสมน้ำหน้าเอ็งดีวะ” จากนั้นชายหนุ่มก็พยุงร่างเพื่อนรักเพื่อเตรียมส่งโรงพยาบาล ++++++++++++++++++++++++++++++++
ข้ามไปอ่านเรื่องอื่นก่อนนะจะ
ด้วยรักและหวังดี
พี่อัปสรา
ตอนที่ 2
พีระดากำลังชงกาแฟสำหรับตัวเองในยามบ่ายแต่แล้วหางตาของเธอก็เห็นว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาในครัว ชายหนุ่มผมยาวหน้าตาดี
“อ้าว! คุณดามาชงกาแฟทานเหมือนกันเหรอครับ ว่าแต่ทำไมไม่ให้แม่บ้านชงไปให้ล่ะครับ”
“คือว่าดา อยากเดินยืดเส้นยืดสายเล่นบ้างน่ะค่ะ นั่งมาทั้งวันมันเมื่อยน่ะคุณเอิ๊ก”
“อ๋อ..อย่างนั้นเองเหรอครับ”
พีระดา หลบไปยืนข้างๆ ปล่อยให้เอิ๊กได้ชงกาแฟของเขาบ้าง หญิงสาวจิบกาแฟบางๆ และพยายามรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี
“คุณเอิ๊กคะดามีอะไรอยากถามคุณหน่อยค่ะ”หญิงสาวยิ้มหวานแต่ซ่อนความประหม่าเอาไว้ภายใต้ใบหน้าสวยที่แสดงความมั่นใจ
“เชิญถามมาเลยครับคุณดา”
“เห็นน้องๆในห้องพิสูจน์อักษรเขาบอกว่าคุณเอิ๊กเป็นเพื่อนกับนักเขียนที่ใช้นามปากกาว่าเมาคลีจริงรึเปล่าคะ”
เอิ๊กยิ้มน้อยๆ “ครับเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว ก่อนที่มันจะเขียนหนังสือและโด่งดังเช่นทุกวันนี้”
“อย่างนั้นเหรอคะ”
พีระดานิ่ง เอิ๊กรู้สึกว่าหญิงสาวกำลังสนใจเพื่อนของเขาอยู่
“แล้วเขาเป็นคนยังไงบ้างคะ ดาชักจะอยากพบตัวจริงเขาบ้างแล้วสิ” หญิงสาวพูดอย่างขัดเขินแม้จะเป็นสาวมั่นแต่การถามอย่างสนใจผู้ชายก่อนมันทำให้เธออายไม่น้อย
เอิ๊กนิ่งไปนิดหนึ่งหากพีระดาสบตาเขาสักนิดเธอก็จะเห็นแววหม่นฉายขึ้นภายในดวงตาคมเข้มดำสนิทแต่เขากับฝืนยิ้มแทนความรู้สึกผิดหวัง
“มันก็เป็นคนดีคนหนึ่ง ชอบเก็บตัว ไม่ค่อยยุ่งกับใคร” แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่ไม่ได้เล่า ความเอาแต่ใจและนิสัยเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อย ความปากหมาที่หมอไม่รับผ่า และไม่ค่อยจริงจังกับใครเขาไม่อยากให้พีระดาต้องกลายเป็นผู้หญิงคนหนึ่งของเพื่อนรัก
“จะเป็นไปได้ไหมคะ ถ้าคุณเอิ๊ก จะช่วยนัดเพื่อนคุณให้ดา คือว่าดาอยากรู้จักเขาจริงๆค่ะ” แววตาของหญิงสาวฉายแววแห่งความหวัง
“เอ่อ..”ที่จริงเอิ๊กอยากจะห้ามแต่เห็นสายตานั้นแล้วเขาก็จำเป็นต้องรับปาก “ได้ครับเอาไว้นายคลีว่างๆผมจะนัดมันให้คุณดา” พูดไปแล้วก็รู้สึกเศร้า
“ขอบคุณมากนะคะคุณเอิ๊ก” หญิงสาววางถ้วยกาแฟลงที่โต๊ะและบีบแขนเอิ๊กอย่างดีใจ ชายหนุ่มมีรอยยิ้มตอบกลับแต่ภายในหัวใจแสนเศร้า
“ไม่เป็นไรครับ อะไรที่คุณดาทำแล้วมีความสุขผมก็ยินดีด้วย”
หญิงสาวยิ้มสดใสก่อนจะหันหลังเดินกลับไปที่ห้อง “คุณพิสูจน์อักษรได้อย่างละเอียด แต่ทำไมคุณไม่เคยพิสูจน์ใจผมดูบ้างว่าผมคิดยังไงกับคุณดา อย่างว่าผมมันก็แค่หมาวัดแต่คุณมันยิ่งกว่าดอกฟ้าเสียอีก” เอิ๊กแอบหลงรักน้องสาวบรรณาธิการมานานแล้วแต่เขาไม่กล้าที่จะบอกเธอ
++++++++++++++++++++++++++
คลีกำลังเขียนนิยายเรื่องใหม่อยู่ภายในห้องทำงาน สายตาของเขาทอดมองออกไปภายนอกหน้าต่างที่ริมหาดทรายมีหญิงสาวสวยลูกครึ่งประเทศอะไรเขาไม่แน่ใจนัก เพราะมองในระยะห่าง บิกินนี่ตัวจิ๋วสีชมพูสดที่เธอใส่อวดอกอวบเอวบางและสะโพกพายกลมกลึงนอนอาบแดดอยู่ที่ริมชายหาดทำให้เขาจินตนาการไปไกลและกดแป้นพิมพ์อย่างชำนาญ เขาจินตนาการว่ากำลังเป็นพระเอกผู้มากรักแต่ต้องมาแพ้ให้กับความสวยสดใสให้กับสาวน้อยวัยกำดัดเมื่อรัสเซลขึ้นเตียงกับสาวน้อยลิซ่ารัสเซลจะทำอย่างไรบ้าง ชายหนุ่มกำลังสมองโลดแล่นเขาพิมพ์ไปเรื่อยตามความคิดและถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร
แต่แล้วสัญญาณโทรศัพท์ก็ดังขึ้น คลีขมวดคิ้วรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยใครกันมาขัดจังหวะอารมณ์ที่กำลังโลดแล่น
แต่เมื่อมองเบอร์ที่โชว์ขึ้นมา “ว่าไงไอ้เอิ๊ก โทรมาทำไมตอนนนี้วะหัวสมองกำลังปลอดโปร่ง กำลังรื่นไหล”
“ขอโทษครับท่านนักเขียนมือทอง คือกูจะโทรมาถามมึงว่าที่นัดกันวันศุกร์ยังเหมือนเดิมไหม”
“เหมือนเดิมสิวะ”
“เออ...พอดีคราวนี้มีเพื่อนจากสำนักพิมพ์ไปด้วยคนนึงเอ็งคงไม่ว่านะไอ้คลี”
“แล้วแต่เอ็งสิไอ้เอิ๊ก ว่าแต่พาใครมาด้วยแล้วเอามาทำไม” คลีถาม
“เขาอยากรู้จักแกน่ะ”
“ใครกัน ก็ทั้งสำนักพิมพ์ฉันก็เคยเห็นเกือบจะหมดแล้วไม่ใช่เหรอ”
“แต่คนนี้เอ็งคงยังไม่เคยเห็น เขาชื่อคุณดาเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษร”
“อ้อ...พวกคุณป้าสวมแว่น เขามีอะไรกับข้าเหรอวะ”คลียังยึดติดกับภาพในจินตนาการของเขา และส่วนมากที่เขาเคยพบมา
“คือ...แบบว่าเขาคงปลื้มเอ็งน่ะ”
คลีหัวเราะ
“เออมีอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีแค่นี้ก่อนนะเพื่อนจะรีบเขียนงานว่ะสมองกำลังแล่น”
“โอเค...ไม่รบกวนแล้วเชิญเถอะครับท่านนักเขียนดัง”
++++++++++++++++++++++++
พีระดากำลังหมุนร่างภายในครัวหยิบโน่นหยิบนี่ไปรอบๆตัว เธอร่อนแป้งสาลี ผงฟู เบกกิ้งโซดา เกลือ น้ำตาลป่น ลงในอ่างผสมเธอพยายามทำตามสูตรอย่างสุดฝีมือคุกกี้ช็อคชิพ สูตรในตำนาน จากห้องก้นครัวของเว็บพันทิพ พีระดาคิดจะทำไปให้เขาชายในฝันของเธอ พรุ่งนี้ตอนเย็นคุณเอิ๊กสัญญาว่าเธอจะได้พบกับเพื่อนของเขาอย่างแน่นอน
“อืม ใส่ครบทุกอย่างแล้ว เม็ดมะม่วงหิมพานต์ ลูกเกดหั่นหยาบๆ แต่งหน้าด้วยช็อคชิพ คราวนี้ก็เหลือแต่ใส่เสน่ห์ โอม...คุณคลีจงหลงรักพีระดาๆๆ โอมเพี้ยง” หญิงสาวภาวนากับอ่างผสม อิงอรพี่สาวที่ยืนอยู่ด้านหลังนานแล้วทำสีหน้างวยงง
“เป็นอะไรของแกยัยดา ถ้าจะบ้า”
“ว๊าย ! พี่ดามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ให้สุ้มให้เสียง”
“ฉันน่ะมานานแล้ว แต่แกต่างหากที่ใจลอยแถมพูดคนเดียวอีกต่างหาก ว่าแต่คุ้กกี้หน้าตาท่าทางน่ากินนะจะอบไปฟากใคร”
พีระดายิ้มเขินๆ “ไม่มีอะไรหรอกพี่อิน ดาอบไปฝากเพื่อน”
อินมีสีหน้าไม่เชื่อ “จริงเหรอ แน่ใจนะ”
“จริงสิ” พีระดาก้มหน้าก้มตายิ้มกับคุ้กกี้ขณะจับมันใส่ถาดเตรียมอบ ไม่กล้าหันไปสบตาพี่สาว
+++++++++++++++++
ทั้งวันพีระดาเฝ้ามองแต่โหลแก้วใบใหญ่ที่บรรจุคุกกี้ฝีมือของเธอและรอว่าเมื่อไหร่จะถึงห้าโมงเย็นสักทีวันนี้เธออุตสาห์แต่งตัวสวยกว่าทุกวันเรียกว่าวันนี้เดินไปไหนใครๆ ก็หันหลังมองกันเป็นแถว
“คุณคลีคะวันนี้แล้วสินะที่เราจะได้เจอกัน”พีระดามองขวดใส่คุกกี้ตาปรอย “คุณจะชอบคุกกี้ของดาไหม”
“หัวหน้าคะเป็นอะไรมากเปล่า อ่านนิยายจนเพ้อเหรอคะ” น้องเอิงสาวพิสูจน์อักษรหน้าเด็กแซว
“เปล่าจ้ะน้องเอิง แหม...มีแอบแซว”
“ว่าแต่ไอ้คุกกี้นี่พี่ดาทำเองเหรอคะ”
“จ้ะ”พีระดาหันไปมองหน้าสาวน้อยหน้าเด็ก
“ถ้าอย่างนั้นกินเลยนะคะ เอิงกำลังหิว” เธอเห็นว่าพีระดาชอบทำขนมเอามาให้พี่ๆน้องๆในแผนกกินเสมอที่สำคัญอร่อยเสียด้วยจนหลายคนแนะนำให้พีระดาเปิดร้านเบเกอรี่
พีระดารีบกอดโหลคุกกี้เอาไว้แนบอก “น้องเอิงอยากกินพื่ทำมาให้ใหม่พรุ่งนี้นะ แต่ไอ้เจ้าโหลนี้มีเจ้าของแล้วล่ะ” พีระดายิ้มเขินๆ
“นั่นแน่.......พี่ดาทำให้แฟนแหงๆ”
“เปล่านะ”
“คุณดาครับไปกันหรือยังครับ”
เอิ๊กเดินมาหาพีระดาหญิงสาวรีบปิดคอมพิวเตอร์จากนั้นลุกขึ้นตามเขาไป เอิ๊กช่วยถือของให้หญิงสาวราวกับคนรัก สาวๆในห้องพิสูจน์อักษรมองตามกันเป็นแถวและหันมายิ้มให้กันจากนั้นก็เกิดเสียงซุบซิบว่าหัวหน้าทีมสุดสวยของพวกเธอสงสัยจะตกลงปลงใจคบหากับคุณเอิ๊กนักวาดปกสุดหล่อเสียแล้ว +++++++++++++++++++++
คลีจ้องมองเข้าไปในดวงตาของสาวน้อยนามว่าเชียร์ เธอเป็นอีกคนหนึ่งที่มักแวะเวียนมาหาเขาเสมอบางครั้งคลีเองก็นึกแปลกใจทำไมสมัยนี้หญิงสาวบางส่วนถึงไม่คิดจะเก็บร่างกายอันมีค่าไว้ให้เจ้าบ่าวในคืนวิวาห์แต่ทว่าเมื่ออ้อยเข้าปากช้างเสียแล้วจะให้เขาไม่เคี้ยวมันก็ยังไงอยู่ เขาไม่ผิดไม่ใช่เหรอ เขาไม่เคยไปฉุดหรือบังคับผู้หญิงคนในสักหน่อยพวกเธอล้วนแต่เต็มใจแล้วมาหาเขาเอง
สองมือใหญ่ขาวสะอาดลูบไล้ไปบนเนินไหล่กลมกลึง และผลักร่างบางที่อวบเป็นบางส่วนของเธอให้แนบชิดติดกับผนังริมฝีปากของคลีเข้าครอบคลุมริมฝีปากของสาวน้อยวัยกำดัด เธอเผยอรออ้ารับสัมผัสจากปลายลิ้นสากร้อนที่สอดแทรกเข้ามาในโพรงปากจากนั้นจูบดูดดื่มอยู่สักพักหนึ่งจนสาวน้อยทำตาปรือเต็มไปด้วยความสุขสม ฝ่ามือน้อยๆของเธอลูบไล้ไปตามอกเปลือยของชายหนุ่ม
คลีค่อยๆปลดกระดุมกางเกงยีนส์ยี่ห้อดังของเขาจากนั้นรูดลงจนสุดทางจนเห็นกางเกงชั้นในสีน้ำเงินเข้มที่ครอบคลุมความเป็นชายอันแข็งแกร่ง สาวน้อยมองตามและส่งสายตายั่วยวนเธอมาหาเขาก็เพราะเรื่องนี้ คลีเริ่มปลดกระดุมชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยอันคับติ้วออกจากเรือนร่างบางจนเห็นเรือนกายขาวผ่องของวัยแรกสาว
“แน่จะนะว่าจะไม่เสียใจ”ชายหนุ่มถามย้ำอีกครั้งเบาๆ
“ไม่เชียร์เต็มใจ เชียร์อยากเป็นของพี่คลี” หญิงสาวจูบเขาแสดงความต้องการอันหนักแน่น
ชายหนุ่มฝังจมูกโด่งเป็นสันต์ไปตรงกลางร่องอกสวย ริมฝีปากเผยอครอบครองปลายถันอันชูชันเด่นสง่าและดูดกลืนมันเล่นเบาๆ แต่หญิงสาวสั่นเทิ้มไปทั้งตัว
“พี่คลีขา..เชียร์จะไม่ไหวแล้วค่ะ”
“แค่นี้เองสาวน้อย.....นี่มันแค่เริ่มต้น”
คลียกสะโพกแกร่งขยับเข้าหาระหว่างเรียวขาของเชียร์ สาวน้อยเลือดร้อนที่อยากลองรัก กายแกร่งถูไถกับดอกไม้สาวและแข็งขืนขึ้นอย่างรวดเร็ว ปลายนิ้วเรียวแข็งไชชอนไปรอบดอกไม้จนน้ำรักของหญิงสาวไหลหลั่งออกมาเปื้อนมือเขาดูเหมือนว่าเธอจะพร้อมแล้ว ชายหนุ่มหยิบเครื่องป้องกันขึ้นมาสวมใส่เพื่อความปลอดภัยของทั้งเขาและเธอ
จากนั้นจับร่างบางพลิกหน้าเข้าหากำแพง ฝ่ามือใหญ่รวบเอวบางเอาไว้จากนั้นกดร่างของเธอลงที่พื้น เชียร์ทำตามอย่างว่าง่ายเขาสอดแทรกส่วนนั้นเขาหาเธอจนแนบสนิท หญิงสาวหลับตาพริ้มรอรับการสัมผัสที่โหยหามืออีกข้างของเขาลูบไล้ไปใต้หน้าท้องแบนเรียบ จากนั้นเลื่อนขึ้นไปกอบโกยหน้าอกอวบใหญ่และเคล้นคลึงมันปลุกปั่นอารมณ์ของหญิงสาวกระเจิดกระเจิง จนเรือนกายของเธอกระเพิ่มไปตามแรงถาโถม สะโพกพลิ้วไหวไปตามแรงขับเคลื่อน ฝ่ามือของเธอยึดผนังเอาไว้แน่น คลีฝังร่างลึกแน่นลงกว่าเดิมจนหญิงสาวร้องโอดโอยเต็มไปด้วยความพอใจกับรสรักที่เขาบำเรอให้ตราบนานเท่านานจนหญิงสาวร่างระทวยราวกับขี้ผึ้งถูกไฟรน
คลีถอดถอนร่างแกร่งออกจากกายสาว และโอบอุ้มร่างบางยกขึ้นจากพื้นเขาพาร่างระทวยของเธอมาวางลงที่เตียงจากนั้นจุมพิตเรียกขวัญให้เธอรู้ว่ามันยังไม่จบ เขากำลังจะพาเธอไปส่งตามจุดหมายที่เธอต้องการคลีใช้ฝ่ามือหนาแยกเรียวขาทั้งสองให้ออกจากกันจากนั้นยกสองขาเรียวขึ้นตั้งชัน
เขากระเถิบสะโพกเข้าหาเธอจดจ่อความแข็งร้อนเข้าไปหาดอกไม้ที่เผยอบานรอรับการมาเยือนขยับขโยกเข้าหาจนหน้าท้องแบนของหญิงสาวกระเพิ่ม เสียงลมหายใจแรงๆของคนทั้งคู่สลับกัน สองมือของเขายังเกาะกุมที่อกอวบของเธอ สีหน้าของหญิงสาวราวกับว่ากำลังจะขาดใจด้วยไฟราคะที่กำลังเผาร่างเธอ เหงื่อชุ่มโชกไปทั่วใบหน้าและเรือนกายของคนทั้งคู่คลีโถมเข้าหาเธอสุดแรงถี่ยิบหญิงสาวกัดฟันแน่นในความไม่บันยะบันยังของเขาแต่เธอก็สุดแสนจะพึงพอใจจนสักพักหนึ่งเขื่อนรักก็พังทะลักไหลรินออกมา ก่อนที่คลีจะล้มตัวลงนอนหายใจแรงๆและโอบกอดหญิงสาวเอาไว้
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ
นาฬิกาปลุกของคลีดังขึ้นเขาตั้งมันเอาไว้เพราะมีนัด ชายหนุ่มตาลีตาลานลุกขึ้นมา สำรวจข้างกายไม่มีน้องเชียร์สาวนักศึกษาคนสวยระเริงรักเขาแอบยิ้มให้ตัวเอง เขียนนิยายเมื่อตอนบ่ายจนหลับแล้วเก็บน้องเชียร์สาวน้อยในนิยายเอาไปฝันเสียวาบหวิว
คลีก้าวลงจากเตียงจากนั้นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าจนหล่อเหลา หอมสะอาดไปทั้งตัว แม้ไม่ใช่การออกเดทกับสาวๆ แต่เขาก็ชอบแต่งกายให้ดูดีเสมอ ++++++++++++++++++++++++++++
ณ.ห้างดัง ในร้านอาหารญี่ปุ่นอันลือชื่อ
“เอ....รถติดหรือยังไงกันทำไมไอ้คลีมันยังไม่มาอีก คุณดาหิวหรือยังถ้าหิวสั่งอาหารก่อนก็ได้นะครับ”
“ดายังไม่หิวหรอกค่ะ....เขายังไม่มาดาขอตัวประเดี๋ยวได้ไหมคะ”
“จะไปไหนเหรอครับ” เอิ๊กถาม ภาวนาในใจหากไอ้เพื่อนรักไม่มาก็ดีเหมือนกันถ้าทั้งสองคนเกิดชอบกันจริงๆ คนที่ปวดใจก็คือตัวเขา แต่อีกใจก็รู้ดีว่าพีระดาไม่มีวันมองเขา
“ดา...” หญิงสาวยิ้มหวานแต่หน้าแดงจัด เธอมองไปที่โหลคุ้กกี้และคิดว่ามันดูโล้นๆ “อยากจะไปซื้อโบว์มาผูกโหลคุกก็สักหน่อยค่ะ”
เอิ๊กยิ้มอย่างเข้าใจ “เชิญครับ”
เอิ๊กนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยสักพัก ฝ่ามือหนาใหญ่ก็ตบเข้าที่บ่าของเขาอย่างแรง เมื่อหันมาก็พบว่าเป็นเพื่อนรักนักเขียนของเขานั่นเอง
“ทำไมมาช้านักวะไอ้คลี”
“โทษทีว่ะ พอดีกำลังสำลักความสุขกับน้องเชียร์อยู่บนเตียง กว่าจะลุกมาได้ก็เลยนานหน่อย”
เฮ้ย! “ไอ้เวร นัดเพื่อนไว้เสือกมัวแต่บำเรอสวาทอยู่กับผู้หญิง” เอิ๊กคิดเป็นจริงเป็นจังเพราะรู้ดีว่าเพื่อนของเขาคนนี้มีผู้หญิงเยอะ
“ล้อเล่นน่า พอดีเผลอหลับไปน่ะ ก็เลยมาช้าหน่อยดีนะที่ตั้งนาฬิกาเอาไว้ให้มันปลุกหลายๆรอบ”
“ช่างเถอะ มาก็ดีแล้วไม่อย่างนั้นคุณดาเขาจะเสียใจเอา”
คลีหันซ้ายหันขวา “ไหนวะ น้องดาสาวพิสูจน์อักษรของเอ็ง เขาอยากจะเจอข้าทำไมวะ”
“ก็...เขาปลื้มเอ็ง นี่ก็อบคุกกี้มาฝากด้วยไปซื้อโบว์อยู่”
“เออ...น้องเขาน่าจะชื่อน้องโบนะ”แต่คนละโบว์
“โบว์ เหรอทำไมวะ”
คลีหัวเราะ “โบราณยังไงล่ะ นั่งอบคุกกี้”
คลีจินตนาการตามที่เพื่อนบอกมีอาชีพเป็นสาวพิสูจน์อักษร คงจะสวมแว่นตาหนาเตอะ หัวฟู ตัวอ้วนกลม ยิ่งชอบทำอาหารอ้วนแน่นอนคลีคิด “ยี้ๆๆ”
“เกินไปแหละเอ็ง น่ารักดีออกถ้าเป็นข้าคงปลื้มยิ้มแก้มปริไปแล้ว”
“ถ้าดีนัก น่ารักทำไมไม่จีบเองเลยล่ะ จะมาแนะนำให้ข้ารู้จักทำไม ผู้หญิงของข้ามีเป็นโกดังแค่นี้ก็ไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว” คลีพูดเล่นอย่างสนุกปากตามประสาผู้ชายคุยกัน ไม่ได้คิดจะดูถูกหญิงสาวจริงๆ
เอิ๊กหัวเราะ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องหยุดหัวเราะ เพราะเห็นว่าพีระดากับโหลคุกก็ของเธอมายืนอยู่หลังนายคลี
“คลี เว้ยเฮ้ย”เอิ๊กพยายามจะเตือนเพื่อน แต่คลีเอาแต่หัวเราะ
“อะไรวะ เออไอ้เอิ๊กค่าว่าเอ็งเสียเวลามาจับคู่ให้ข้ากับน้องพิสูจน์อักษรของเอ็งวะ เอ็งก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าข้าชอบผู้หญิงสวยหน้าตาดี ไม่ชอบคุณป้าใส่แว่น”
หญิงสาวหน้าแดงจัด กอดโหลคุ้กกี้แน่น
“คนนี้ก็สวย” เอิ๊กพูดและยิ้มเก้อ เห็นสายตาของพีระดาฉายแววความโกรธออกมา
“คลี หยุดพูดเถอะว่ะ”
“ไม่หยุดโว้ย ก็จู่ๆเอ็งมาทำตัวเป็นพ่อสื่อให้ข้ากับคุณป้าใส่แว่นทำไม แม่สาวคนนั้นไม่มีวันได้แอ้มขาอ่อนข้าหรอก”
“ไม่ใช่คุณป้าใส่แว่น แล้วเอ็งหยุดปากมอมๆได้แล้ว”
สีหน้าพีระดาแดงขึ้นอีก นี่เหรอนักเขียนหนุ่มในฝันที่เธอหลงปลื้มจินตนาการว่าเขาแสนดี อ่อนโยน เป็นสุภาพบุรุษจนเธอหลงรักเขา เธอมันโง่เง่า พีระดาเธอมันเข้าใจผิดไปเอง หญิงสาวบอกกับตัวเอง และมองโหลคุ้กกี้ในมือในเมื่อเธอทำมาแล้วมันต้องไม่เสียเปล่าเธอจะให้เข้า
เพล้ง!
ภายในร้านอาหารญี่ปุ่นทุกคนมองมาที่จุดเดียวกันก่อนเสียงกรี๊ดจากสาวๆในร้านจะดังขึ้น คลีฟุบหลับไปทันทีบนโต๊ะอาหารเลือดสีแดงไหลพวยพุ่ง
“คุณดา ไอ้คลี” เอิ๊กตกใจไม่น้อยที่เห็นพีระดาเอาโหลคุกกี้ฟาดหัวเพื่อนของเขา จากนั้นก็เห็นน้ำตาเธอไหลแล้ววิ่งออกไปจากร้านอาหารทันที ส่วนไอ้คนปากมอมเพื่อนรักของเขามันคงกำลังไปเฝ้าพระอินทร์แล้ว เอิ๊กเลยต้องตัดใจเรียกรถพยาบาลมาเพื่อพาคลีไปส่งโรงพยาบาลเสียก่อน แต่ก็นึกสะใจอยู่ลึกๆเผื่อไอ้เลือดหื่นๆ ชั่วๆของมันจะออกมาบ้าง ไปดูถูกเขาทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นหน้า นางฟ้าก็เลยกลับกลายเป็นนางมาร
เอิ๊กสั่นศีรษะ“ไอ้คลีข้าควรจะสงสารหรือสมน้ำหน้าเอ็งดีวะ” จากนั้นชายหนุ่มก็พยุงร่างเพื่อนรักเพื่อเตรียมส่งโรงพยาบาล ++++++++++++++++++++++++++++++++
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ก.ค. 2554, 11:39:11 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ก.ค. 2554, 17:15:40 น.
จำนวนการเข้าชม : 5857
| << ตอนที่ 1 | ตอนที่ 3 >> |
plalawan 21 ก.ค. 2554, 12:25:50 น.
555555555555555 โดนขวดคุกกี้ สลบเลยหรอพี่คลี รักนี้มันรุนแรงจริง55555
555555555555555 โดนขวดคุกกี้ สลบเลยหรอพี่คลี รักนี้มันรุนแรงจริง55555
kaero 21 ก.ค. 2554, 12:49:58 น.
สมน้ำหน้า สะใจจริงๆๆ 5555555555555555555555
สมน้ำหน้า สะใจจริงๆๆ 5555555555555555555555
อัปสรา 21 ก.ค. 2554, 12:58:41 น.
คุกกี้ช็อคชิพ เลยกลายเป็นคุกกี้สีเลือดไปเลยค่ะ
คุกกี้ช็อคชิพ เลยกลายเป็นคุกกี้สีเลือดไปเลยค่ะ
Pat 21 ก.ค. 2554, 14:04:51 น.
แรงอ่ะ
แรงอ่ะ
lovemuay 21 ก.ค. 2554, 15:05:50 น.
55 แอบสะใจนิดๆ
55 แอบสะใจนิดๆ
แพม 21 ก.ค. 2554, 15:13:00 น.
ฮา....ชอบๆ 55+
ฮา....ชอบๆ 55+
แพม 21 ก.ค. 2554, 15:16:50 น.
ฮา....ชอบๆ 55+
ฮา....ชอบๆ 55+
อัปสรา 21 ก.ค. 2554, 16:09:51 น.
ขอบคุณค่ะที่ชอบคุณแพม คุณ lovemuay จะเอาไปใช้บ้างก็ไม่ว่านะคะ อิอิ
ขอบคุณค่ะที่ชอบคุณแพม คุณ lovemuay จะเอาไปใช้บ้างก็ไม่ว่านะคะ อิอิ
อัปสรา 21 ก.ค. 2554, 16:37:23 น.
ใช่ค่ะคุณหมอนฮับ ก็นายคลี พูดไม่ดูตาม้าตาเรือ
โอย มึนชื่อ พระเอก เขียน คลี เคน คิม ตีกันยุ่งในสมอง
ใช่ค่ะคุณหมอนฮับ ก็นายคลี พูดไม่ดูตาม้าตาเรือ
โอย มึนชื่อ พระเอก เขียน คลี เคน คิม ตีกันยุ่งในสมอง
anOO 21 ก.ค. 2554, 17:21:52 น.
โห...ไม่คิดว่าจะเอาโหลคุ้กกี้ทุ่มใส่หัวเลยนะ่เนี้ย
โห...ไม่คิดว่าจะเอาโหลคุ้กกี้ทุ่มใส่หัวเลยนะ่เนี้ย
กาซะลองพลัดถิ่น 21 ก.ค. 2554, 20:18:35 น.
ฮ่า ฮ่า สะใจนายคลี แหม คิดว่าผู้หญิงจะเป็นเหมือนกับสาว ๆ ที่เข้าไปหานายซะหมดหรือไง โดนของแข็งเข้าซะแล้ว หัวแบะเลย
ฮ่า ฮ่า สะใจนายคลี แหม คิดว่าผู้หญิงจะเป็นเหมือนกับสาว ๆ ที่เข้าไปหานายซะหมดหรือไง โดนของแข็งเข้าซะแล้ว หัวแบะเลย
นมเย็นน้ำเขียว 21 ก.ค. 2554, 23:53:31 น.
ฮ่าๆๆๆๆ นางเอกของเราสุดยอดมากกกกกกกกก
ฮ่าๆๆๆๆ นางเอกของเราสุดยอดมากกกกกกกกก
pseudolife 22 ก.ค. 2554, 00:12:46 น.
สมน้ำหน้าดีกว่าอย่างนี้ อย่ามาหลงหนูดาทีหลังนะ ฮ่าๆ
สมน้ำหน้าดีกว่าอย่างนี้ อย่ามาหลงหนูดาทีหลังนะ ฮ่าๆ
ameerahTaec 22 ก.ค. 2554, 13:29:59 น.
พระเอกปากคมมั่กๆๆๆ โดนขวดคุกกี้เลย 555+
พระเอกปากคมมั่กๆๆๆ โดนขวดคุกกี้เลย 555+
หมู้หมู 22 ก.ค. 2554, 22:09:42 น.
ขวดคุ๊กกี้ เลยเหรอ 555
ขวดคุ๊กกี้ เลยเหรอ 555
xeve 22 ก.ค. 2554, 22:58:52 น.
เปนนางเอกต้องเล่นตัวกันหน่อย
เปนนางเอกต้องเล่นตัวกันหน่อย
XaWarZd 28 ก.ค. 2554, 07:12:08 น.
ฮาค่ะ
ฮาค่ะ
อมลลดาOWOอมรรัตน์ 16 ก.ย. 2555, 15:17:54 น.
สมน้ำหน้า อิอิ
สมน้ำหน้า อิอิ
shotang 31 ม.ค. 2556, 16:29:45 น.
อารายอ่่าาา แล้วอย่างนี้จะ เอิ๊ก จะมีคู่กะเขาเปล่าอ่ะ
อารายอ่่าาา แล้วอย่างนี้จะ เอิ๊ก จะมีคู่กะเขาเปล่าอ่ะ
shotang 31 ม.ค. 2556, 16:42:40 น.
5555555 น่าสงสารจัง 55555 โดน เอาโหล ฟาดหัวเลือดอาบเลย 5555 นางเอกของเราโหดมากเลยนิ 5555555
5555555 น่าสงสารจัง 55555 โดน เอาโหล ฟาดหัวเลือดอาบเลย 5555 นางเอกของเราโหดมากเลยนิ 5555555