ต้องฤทธิ์เสน่หา โดย ธิดาดิน
ต้องฤทธิ์เสน่หา
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
Tags: รัก,โรแมนติก,รักเพื่อน,เข้มข้น,หวาน,แรง,นิยาย,ซึ้ง,แอบรัก,ซึ้ง
ตอน: ตอนที่8 ชอบให้ทักรักให้จีบ
ตอนที่8 ชอบให้ทักรักให้จีบ
หลังจากเดทแรกพังทลายลงไม่เป็นท่า คริสโตเฟอร์ก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากร้านโดยไม่สนใจสั่งอาหารหรือเครื่องดื่ม แต่เท้ายังไม่ทันก้าวพ้นประตูร้านก็ต้องชะงักเมื่อมีเสียงเรียกดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ต้องหันกลับไปมองก็เห็นลิเดียยืนยิ้มหวานหยาดเยิ้มอยู่ตรงหน้า
ลิเดีย เป็นน้องสาวของไมเคิล คู่แข่งทั้งเรื่องธุรกิจและชีวิต เธอเป็นสาวสวยไม่แพ้ปิ่นมุกต่างกันสักนิดตรงที่ปิ่นมุกไม่เน้นแต่งตัวเปรี้ยวซ่าหล่อนแทบจะไม่มีลุคเซ็กซี่ให้เห็นเลยด้วยซ้ำ ส่วนลิเดียสวยใสในลุคเปรี้ยวและเซ็กซี่ตามสมัยนิยม ทั้งเสน่ห์ก็ยังเหลือหลายจนบรรดาชายโสดและไม่โสดหมายมั่นอยากควงแขนหล่อนแม้เพียงสักครั้งในชีวิตก็ยังดี แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่มีใครสามารถพิชิตใจลิเดียได้แม้แต่คนเดียว
“มาทานข้าวเหรอคะ เอ๊…หรือว่านัดสาวที่ไหนมาออกเดรทหรือเปล่า” ลิเดียทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงนั้นดูใสซื่อจนคริสโตเฟอร์คิดว่าเธอคงไม่เห็นเหตุการณ์ระหว่างเขากับปิ่นมุกก่อนหน้านี้
“ผมมาทานข้าวกับเพื่อนน่ะครับ แต่ตอนนี้เพื่อนมันโทรมาบอกว่าติดธุระมาไม่ได้แล้ว ผมก็เลยจะกลับ”
“เหรอคะ ถ้างั้นก็แสดงว่าคุณคริสยังไม่ได้ทานอะไรใช่ไหม งั้นมาทานข้าวเป็นเพื่อนลิเดียหน่อยนะคะ ลิเดียทานข้าวคนเดียวคงเหงาแย่” ลิเดียไม่ได้ชวนแค่ปากเดินเข้าไปคล้องแขนชายหนุ่มอย่างไม่คิดอายสายตาของผู้คน ออกแรงดึงร่างของเขาที่ยืนลังเลให้เดินตามเข้าไป “นะคะคุณคริส ทานข้าวเป็นเพื่อนลิเดียหน่อย อีกอย่างลิเดียก็มีเรื่องงานจะปรึกษาคุณด้วย”
ก็เล่นบังคับกันทางอ้อมขนาดนี้แล้วเขาจะไปกล้าปฏิเสธได้อย่างไร คริสโตเฟอร์จำต้องเดินตามเธอกลับเข้าไปในร้านอีกครั้ง ท่ามกลางสายตาสงสัยของผู้คนภายในร้าน เดาได้ไม่ยากว่าพวกเขาคงกำลังต่อว่าหาว่าเขาเจ้าชู้อยู่แน่ๆ เพราะพึ่งจะคุกเข่ามอบดอกไม้ให้ปิ่นมุกไปก่อนหน้าแท้ๆ ยังไม่ถึงห้านาทีก็ควงผู้หญิงคนอื่นมานั่งทานข้าวต่ออีก
คริสโตเฟอร์ยกภาระการสั่งอาหารให้ลิเดียเป็นคนจัดการ เธอสั่งไปหลายเมนูทั้งๆที่ก็มีกันอยู่แค่สองคน จนคริสโตเฟอร์แอบคิดในใจว่าจะสั่งอะไรมาเยอะแยะเดี๋ยวก็ทานไม่หมดกันพอดี เสียดายเงินเปล่าๆ เพราะอาหารในร้านแต่ละเมนูก็ไม่ใช่ถูกๆ แต่ก็อย่างว่าคนเขารวยคงไม่ได้เห็นความสำคัญกับเงินจำนวนเท่านี้ หลังจากสั่งอาหารเสร็จบริกรก็เดินจากไปลิเดียก็เริ่มเป็นฝ่ายชวนคุย ส่วนคริสโตเฟอร์ก็ถามคำตอบคำไม่มีอารมณ์ที่จะพูดคุยอะไรกับเธอมากนัก ด้วยพึ่งถูกคนที่รักปฎิเสธไปเมื่อครู่
“คุณลิเดียบอกว่าจะคุยเรื่องงานกับผมไม่ใช่เหรอครับ มีอะไรถามผมได้เลยนะ” คริสโตเฟอร์มุ่งสู่ประเด็นหลังจากนั่งฟังเธอเสวนาเรื่องนั่นโน่นนี่มาสักพักใหญ่ๆ
“แหม…คุณคริสนี่ใจร้อนนะคะ เรื่องงานเราค่อยคุยกันตอนทานข้าวเสร็จดีกว่า” ลิเดียบ่ายเบี่ยง เพราะตั้งใจใช้เรื่องงานยื้อเวลาเพื่ออยู่กับเขาให้ได้นานที่สุด
หลังจากนั้นไม่นานอาหารหลายเมนูก็ถูกยกมาเสิร์ฟที่โต๊ะลูกค้า ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มต้นรับประทานอาหาร โดยมีลิเดียคอยตักนั่นตักนี่บริการให้คริสโตเฟอร์ไม่ได้ขาด ในขณะที่ปากก็ชวนคุยนั่นคุยนี่ จนเมื่อรับประทานอาหารกันจนอิ่มคริสโตเฟอร์ก็รีบถามเรื่องงานที่เธอบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย
“เรื่องงานเหรอคะ ลิเดียได้ข่าวว่าตอนนี้คุณคริสกลับไปรับออกแบบอัญมณีอีกครั้งเหรอคะ”
“อ๋อครับ พึ่งออกแบบอัญมณีชุดใหม่ให้กับบีดีจิวเวลรี่”
“จะขยันไปไหนคะเนี่ย ทั้งเป็นหมอ ทั้งบริหารโรงพยาบาล นี่จะยังมารับออกแบบอัญมณีอีก”
“มันเป็นงานที่ผมรักน่ะครับ ห่างหายมานาน คิดถึงก็เลยกลับมาลองทำดู”
“แสนดี ขยันแบบนี้ใครได้เป็นแฟนนี่ถือว่าโชคดีมากเลยนะคะ”
ผู้บริหารของบริษัทบีดีจิวเวลรี่ต่างทยอยเดินเข้าไปในห้องประชุมใหญ่เมื่อใกล้ถึงเวลานัดหมาย วันนี้มีหัวข้อการประชุมหลายเรื่องไล่มาตั้งแต่การสรุปยอดขายประจำเดือน การปรับเปลี่ยนบอร์ดผู้บริหารใหม่ รวมไปถึงการพิจารณารูปแบบอัญมณีคอลเล็กชั่นใหม่ล่าสุดที่ได้รับการออกแบบจากนักออกแบบอัญมณีที่เคยร่วมงานกันมาแล้วเมื่อหลายปีก่อนอย่างคริสโตเฟอร์ด้วย
นานเกือบชั่วโมงการประชุมเรื่องภายในเสร็จสิ้น คริสโตเฟอร์ซึ่งมารออยู่แล้วที่ห้องรับรองจึงถูกเชื้อเชิญเข้าไปในห้องประชุมนั้นเป็นคนสุดท้าย ชายหนุ่มยิ้มทักทายคณะผู้บริหารซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี เพราะทำงานให้กับบริษัทแห่งนี้มาหลายครั้ง ก่อนจะเดินไปนั่งที่หัวโต๊ะซึ่งถูกจัดไว้สำหรับเขาโดยเฉพาะเพื่อพรีเซนต์รูปแบบอัญมณีคอลเล็กชั่นใหม่ล่าสุดที่พึ่งออกแบบเสร็จสดๆร้อนๆให้บอร์ดผู้บริหารรับฟัง
หลังจากคริสโตเฟอร์จัดการเชื่อมต่อโน๊ตบุ๊คเข้ากับโปรเจ็กเตอร์จอใหญ่เสร็จสิ้น ก็ปรายตามองปิ่นมุกที่ได้เข้าร่วมประชุมในครั้งนี้ด้วยพร้อมส่งยิ้มกรุ้มกริ่มให้อย่างเปิดเผย ปิ่นมุกถลึงตาโตปรามเพราะกลัวว่าผู้บริหารคนอื่นๆจะสังเกตเห็นแล้วพาลมองเธอด้วยรอยยิ้มแปลกๆ ทว่ากลับไม่ทำให้คริสโตเฟอร์สะทกสะท้านแต่อย่างใดยังคงส่งสายตาและรอยยิ้มสื่อความหมายของหัวใจ
ผู้ชายอะไรหน้ามึนชะมัดยาด! ปิ่นมุกก่นด่าเขาในใจเมื่อจนปัญญาจะห้ามเขาได้
“เดี๋ยวหลังประชุมเสร็จผมห่อผู้ช่วยของผมให้กลับไปมองที่บ้านก็ได้นะครับคุณคริส” นิโคลอสอดแซวนักออกแบบอัญมณีมือฉบังไม่ได้ เมื่อเห็นเขาจ้องมองผู้ช่วยของเขาไม่วางตา
คนถูกแซวยิ้มแหยๆ แต่ไม่ลืมรับมุขของฝ่ายนั้น “อย่าลืมห่อกลับบ้านให้ผมนะครับ”
เมื่อได้แซวปิ่นมุกพอหอมปากหอมคอแล้ว คริสโตเฟอร์ก็เข้าโหมดจริงจังในการทำงานทันที เขาจัดการคลิกรูปภาพที่หน้าจอโน๊ตบุ๊คให้ขึ้นฉายบนจอโปรเจ็คเตอร์จอใหญ่ ผู้บริหารต่างแหงนหน้าขึ้นมองแล้วก็ต้องเลิกคิ้วสูงนึกสงสัยไปตามๆกัน เมื่อสิ่งที่โชว์อยู่หน้าจอไม่ใช่แบบร่างสร้อยคออย่างที่เคยว่าจ้างให้เขาออกแบบแต่เป็นแหวนแต่งงานวงใหญ่ที่ดูงดงามแปลกตา
“ออกแบบผิดหรือเปล่าคะคุณคริสโตเฟอร์”
คริสโตเฟอร์หันมองจอโปรเจ็คเตอร์ก็เห็นแหวนแต่งงานโชว์หราอยู่บนนั้นจริงๆ เขาไม่ได้ออกแบบผิดอย่างที่เธอกล่าวหาแต่ตั้งใจเปิดผิดรูปก็เท่านั้นเอง ที่จริงสร้อยคอที่เขาออกแบบมันอยู่อีกโฟล์เดอร์แต่เขาจงใจที่จะเปิดภาพนี้ขึ้นโชว์ต่อหน้าทุกคนในที่นี้
คริสโตเฟอร์หันมองพร้อมโปรยยิ้มให้ปิ่นมุก กล่าวตอบอย่างใจเย็น “ไม่ได้ออกแบบผิดหรอกครับ แค่เพียงผมเปิดผิดภาพเท่านั้นเอง แหวนวงนี้ผมออกแบบไว้ให้สำหรับว่าที่เจ้าสาวในอนาคตของผม ไหนๆก็เปิดผิดแล้ว ขอถามคุณปิ่นมุกเลยก็แล้วกันว่าคุณมุกชอบมันหรือเปล่า หรือว่าอยากจะแก้ไขตรงจุดไหน”
คณะผู้บริหารต่างพากันยิ้มแฉ่ง เมื่อรู้ความหมายคำถามของคริสโตเฟอร์ดีว่าต้องการสื่ออะไร แต่กับเจ้าตัวที่ถูกหยอดขนมจีบนี่สินอกจากจะหน้าบึ้งตึงแล้ว ก็คิดอยากจะลุกขึ้นตบกบาลอีตาหมอตัวยุ่งนั้นสักครั้งสองครั้ง โทษฐานที่จีบเธอไม่รู้เวล่ำเวลา
“ทำไมต้องถามฉันล่ะค่ะ เพราะไม่ว่าฉันจะชอบหรือไม่ชอบ แหวนวงนั้นก็ไม่มีทางได้ฉันเป็นเจ้าของแน่นอน”
“ก็ไม่แน่หรอกครับ โลกนี้มีอะไรแน่นอนซะทีไหน ไม่แน่นะเราสองคนอาจจะเป็นเนื้อคู่กันก็ได้ใครจะไปรู้”
ปิ่นมุกอยากจะเอาหัวเขกโต๊ะให้สลบไสลไปซะให้รู้แล้วรู้รอด ขนาดปรามไปแล้วตรงๆยังแถไปต่อได้อีก ไหนจะผู้บริหารอีกนับสิบ เธอล่ะนับถือใจเขาเลยจริงๆ
คริสโตเฟอร์ยิ้มน้อยๆไม่โต้เถียงอะไร เขาหันกลับไปให้ความสนใจกับหน้าจอโน๊ตบุ๊คอีกครั้ง ก่อนจะเปิดไฟล์งานตัวจริงออกโชว์ผ่านหน้าจอโปรเจ็คเตอร์ต่อหน้าบอร์ดระดับสูง แต่ละคนต่างจ้องมองแบบร่างสร้อยคอที่โชว์เด่นอย่างตกตะลึง นี่เป็นเพียงแค่ภาพจำลองเท่านั้นยังดูสวยสง่าและแปลกตาถึงเพียงนี้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าหากคอลเล็กชั่นนี้ถูกนำไปสร้างเป็นสร้อยคอตัวจริงจะสวยสง่ามากแค่ไหน
เจ้าของรูปแบบอัญมณีคอลเล็กชั่นใหม่ยิ้มอย่างพอใจที่เห็นบอร์ดระดับสูงดูจะชื่นชอบอยู่ไม่น้อย เขาเริ่มอธิบายที่มาของแนวคิด ตลอดจนสไตล์ของคอลเล็กชั่นนี้ ใช้เวลาเกือบสามสิบนาทีก็อธิบายจนครบถ้วน ผลการพิจารณาก็เป็นไปตามคาดคือผ่านโดยไม่ต้องกลับไปแก้ไขใดๆ เหมือนทุกๆครั้งที่เขาเคยออกแบบมาให้
“ทางบริษัทต้องขอบคุณคุณคริสโตเฟอร์มากนะครับ ที่กลับมาออกแบบอัญมณีให้กับทางบริษัทของเรา และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราจะได้ร่วมงานกันต่อไปเรื่อยๆ”
“ยินดีครับ”
“ตอนนี้ก็เที่ยงแล้ว เดี๋ยวเชิญคุณคริสโตเฟอร์ไปทานข้าวด้วยกันเลยนะครับ ผมจองร้านเอาไว้แล้ว”
“ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับ”
“แต่ผมคงต้องขอตัวนะครับ ช่วงบ่ายผมต้องมีนัดพบกับลูกค้าต่างประเทศ เดี๋ยวจะให้คุณปิ่นมุกไปดูแลแทน” ชี้แจงกับคริสโตเฟอร์เสร็จแล้วก็หันไปหาพนักงานสาว “คุณปิ่นมุกเดี๋ยวรบกวนคุณพาคุณคริสโตเฟอร์ไปรับประทานอาหารเที่ยงด้วยนะ ผมให้เลขาฯจองร้านเอาไว้แล้ว ส่วนผมกับผู้จัดการต้องรีบไปพบลูกค้า”
ปิ่นมุกทำสีหน้าปั้นยาก แต่ก็ไม่อาจจะปฏิเสธใดๆได้
“ตกลงตามนี้นะ ถ้าไม่มีอะไรผมขอปิดประชุมครับ”
เมื่อการประชุมเสร็จสิ้นทุกคนจึงพากันแยกย้ายกลับแผนกของตน คงเหลืออยู่ก็เพียงคริสโตเฟอร์ที่กำลังเก็บโน๊ตบุ๊คเข้ากระเป๋ากับปิ่นมุกที่ยืนหน้าบึ้งรอพาเขาไปทานข้าวอีกคน
“ประธานบริษัทที่นี่ช่างรู้ใจผมแท้ๆ” คริสโตเฟอร์พึมพำขึ้นลอยๆขณะก้มหน้าก้มตาเก็บโน๊ตบุ๊คเข้ากระเป๋า แต่กลับเป็นคำพูดที่ไม่เข้าหูอีกฝ่ายเลยสักนิด
“รู้ใจคุณแต่ไม่รู้ใจฉันน่ะสิ”
คริสโตเฟอร์ยักไหล่พลางเดินออกมายืนตรงหน้าหญิงสาว “ไปกันเถอะครับ ผมหิวจนจะกิน ‘คุณ’ ได้ทั้งตัวแล้ว”
“กรุณาอย่าเยอะค่ะ” ปิ่นมุกกัดฟันกรอด ตาเขียวปั๊ด
“เยอะตรงไหน ก็ผมหิวจริงๆ ก็เลยเปรียบเปรยกับสำนวนไทยแค่นั้นเอง”
“เขามีแต่กินช้างได้ทั้งตัว”
“ฮ่าๆ อ้าวเหรอ โทษทีครับผมไม่เก่งภาษาไทยเท่าไหร่ เลยพูดผิด พูดถูก แต่จะว่าไปคุณน่ากินกว่าช้างเยอะเลยนะ” คริสโตเฟอร์หัวเราะ แต่อีกฝ่ายไม่ขำด้วย จึงรับเปลี่ยนประเด็นก่อนจะโดนแม่ล็อตไวเลอร์กระโดดงับคอ “รีบไปเถอะ ก่อนที่ผมจะโดนคุณกิน”
ปิ่นมุกท่องนะโมสามจบในใจ กลัวเหลือเกินว่าจะเผลอเขกกบาลเขาเข้าซักวัน นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นตัวเงินตัวทองของบริษัทแล้วล่ะก็ เธอจะไม่เกรงใจเลยสักนิด
หลังจากเดทแรกพังทลายลงไม่เป็นท่า คริสโตเฟอร์ก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากร้านโดยไม่สนใจสั่งอาหารหรือเครื่องดื่ม แต่เท้ายังไม่ทันก้าวพ้นประตูร้านก็ต้องชะงักเมื่อมีเสียงเรียกดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ต้องหันกลับไปมองก็เห็นลิเดียยืนยิ้มหวานหยาดเยิ้มอยู่ตรงหน้า
ลิเดีย เป็นน้องสาวของไมเคิล คู่แข่งทั้งเรื่องธุรกิจและชีวิต เธอเป็นสาวสวยไม่แพ้ปิ่นมุกต่างกันสักนิดตรงที่ปิ่นมุกไม่เน้นแต่งตัวเปรี้ยวซ่าหล่อนแทบจะไม่มีลุคเซ็กซี่ให้เห็นเลยด้วยซ้ำ ส่วนลิเดียสวยใสในลุคเปรี้ยวและเซ็กซี่ตามสมัยนิยม ทั้งเสน่ห์ก็ยังเหลือหลายจนบรรดาชายโสดและไม่โสดหมายมั่นอยากควงแขนหล่อนแม้เพียงสักครั้งในชีวิตก็ยังดี แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่มีใครสามารถพิชิตใจลิเดียได้แม้แต่คนเดียว
“มาทานข้าวเหรอคะ เอ๊…หรือว่านัดสาวที่ไหนมาออกเดรทหรือเปล่า” ลิเดียทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงนั้นดูใสซื่อจนคริสโตเฟอร์คิดว่าเธอคงไม่เห็นเหตุการณ์ระหว่างเขากับปิ่นมุกก่อนหน้านี้
“ผมมาทานข้าวกับเพื่อนน่ะครับ แต่ตอนนี้เพื่อนมันโทรมาบอกว่าติดธุระมาไม่ได้แล้ว ผมก็เลยจะกลับ”
“เหรอคะ ถ้างั้นก็แสดงว่าคุณคริสยังไม่ได้ทานอะไรใช่ไหม งั้นมาทานข้าวเป็นเพื่อนลิเดียหน่อยนะคะ ลิเดียทานข้าวคนเดียวคงเหงาแย่” ลิเดียไม่ได้ชวนแค่ปากเดินเข้าไปคล้องแขนชายหนุ่มอย่างไม่คิดอายสายตาของผู้คน ออกแรงดึงร่างของเขาที่ยืนลังเลให้เดินตามเข้าไป “นะคะคุณคริส ทานข้าวเป็นเพื่อนลิเดียหน่อย อีกอย่างลิเดียก็มีเรื่องงานจะปรึกษาคุณด้วย”
ก็เล่นบังคับกันทางอ้อมขนาดนี้แล้วเขาจะไปกล้าปฏิเสธได้อย่างไร คริสโตเฟอร์จำต้องเดินตามเธอกลับเข้าไปในร้านอีกครั้ง ท่ามกลางสายตาสงสัยของผู้คนภายในร้าน เดาได้ไม่ยากว่าพวกเขาคงกำลังต่อว่าหาว่าเขาเจ้าชู้อยู่แน่ๆ เพราะพึ่งจะคุกเข่ามอบดอกไม้ให้ปิ่นมุกไปก่อนหน้าแท้ๆ ยังไม่ถึงห้านาทีก็ควงผู้หญิงคนอื่นมานั่งทานข้าวต่ออีก
คริสโตเฟอร์ยกภาระการสั่งอาหารให้ลิเดียเป็นคนจัดการ เธอสั่งไปหลายเมนูทั้งๆที่ก็มีกันอยู่แค่สองคน จนคริสโตเฟอร์แอบคิดในใจว่าจะสั่งอะไรมาเยอะแยะเดี๋ยวก็ทานไม่หมดกันพอดี เสียดายเงินเปล่าๆ เพราะอาหารในร้านแต่ละเมนูก็ไม่ใช่ถูกๆ แต่ก็อย่างว่าคนเขารวยคงไม่ได้เห็นความสำคัญกับเงินจำนวนเท่านี้ หลังจากสั่งอาหารเสร็จบริกรก็เดินจากไปลิเดียก็เริ่มเป็นฝ่ายชวนคุย ส่วนคริสโตเฟอร์ก็ถามคำตอบคำไม่มีอารมณ์ที่จะพูดคุยอะไรกับเธอมากนัก ด้วยพึ่งถูกคนที่รักปฎิเสธไปเมื่อครู่
“คุณลิเดียบอกว่าจะคุยเรื่องงานกับผมไม่ใช่เหรอครับ มีอะไรถามผมได้เลยนะ” คริสโตเฟอร์มุ่งสู่ประเด็นหลังจากนั่งฟังเธอเสวนาเรื่องนั่นโน่นนี่มาสักพักใหญ่ๆ
“แหม…คุณคริสนี่ใจร้อนนะคะ เรื่องงานเราค่อยคุยกันตอนทานข้าวเสร็จดีกว่า” ลิเดียบ่ายเบี่ยง เพราะตั้งใจใช้เรื่องงานยื้อเวลาเพื่ออยู่กับเขาให้ได้นานที่สุด
หลังจากนั้นไม่นานอาหารหลายเมนูก็ถูกยกมาเสิร์ฟที่โต๊ะลูกค้า ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มต้นรับประทานอาหาร โดยมีลิเดียคอยตักนั่นตักนี่บริการให้คริสโตเฟอร์ไม่ได้ขาด ในขณะที่ปากก็ชวนคุยนั่นคุยนี่ จนเมื่อรับประทานอาหารกันจนอิ่มคริสโตเฟอร์ก็รีบถามเรื่องงานที่เธอบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย
“เรื่องงานเหรอคะ ลิเดียได้ข่าวว่าตอนนี้คุณคริสกลับไปรับออกแบบอัญมณีอีกครั้งเหรอคะ”
“อ๋อครับ พึ่งออกแบบอัญมณีชุดใหม่ให้กับบีดีจิวเวลรี่”
“จะขยันไปไหนคะเนี่ย ทั้งเป็นหมอ ทั้งบริหารโรงพยาบาล นี่จะยังมารับออกแบบอัญมณีอีก”
“มันเป็นงานที่ผมรักน่ะครับ ห่างหายมานาน คิดถึงก็เลยกลับมาลองทำดู”
“แสนดี ขยันแบบนี้ใครได้เป็นแฟนนี่ถือว่าโชคดีมากเลยนะคะ”
ผู้บริหารของบริษัทบีดีจิวเวลรี่ต่างทยอยเดินเข้าไปในห้องประชุมใหญ่เมื่อใกล้ถึงเวลานัดหมาย วันนี้มีหัวข้อการประชุมหลายเรื่องไล่มาตั้งแต่การสรุปยอดขายประจำเดือน การปรับเปลี่ยนบอร์ดผู้บริหารใหม่ รวมไปถึงการพิจารณารูปแบบอัญมณีคอลเล็กชั่นใหม่ล่าสุดที่ได้รับการออกแบบจากนักออกแบบอัญมณีที่เคยร่วมงานกันมาแล้วเมื่อหลายปีก่อนอย่างคริสโตเฟอร์ด้วย
นานเกือบชั่วโมงการประชุมเรื่องภายในเสร็จสิ้น คริสโตเฟอร์ซึ่งมารออยู่แล้วที่ห้องรับรองจึงถูกเชื้อเชิญเข้าไปในห้องประชุมนั้นเป็นคนสุดท้าย ชายหนุ่มยิ้มทักทายคณะผู้บริหารซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี เพราะทำงานให้กับบริษัทแห่งนี้มาหลายครั้ง ก่อนจะเดินไปนั่งที่หัวโต๊ะซึ่งถูกจัดไว้สำหรับเขาโดยเฉพาะเพื่อพรีเซนต์รูปแบบอัญมณีคอลเล็กชั่นใหม่ล่าสุดที่พึ่งออกแบบเสร็จสดๆร้อนๆให้บอร์ดผู้บริหารรับฟัง
หลังจากคริสโตเฟอร์จัดการเชื่อมต่อโน๊ตบุ๊คเข้ากับโปรเจ็กเตอร์จอใหญ่เสร็จสิ้น ก็ปรายตามองปิ่นมุกที่ได้เข้าร่วมประชุมในครั้งนี้ด้วยพร้อมส่งยิ้มกรุ้มกริ่มให้อย่างเปิดเผย ปิ่นมุกถลึงตาโตปรามเพราะกลัวว่าผู้บริหารคนอื่นๆจะสังเกตเห็นแล้วพาลมองเธอด้วยรอยยิ้มแปลกๆ ทว่ากลับไม่ทำให้คริสโตเฟอร์สะทกสะท้านแต่อย่างใดยังคงส่งสายตาและรอยยิ้มสื่อความหมายของหัวใจ
ผู้ชายอะไรหน้ามึนชะมัดยาด! ปิ่นมุกก่นด่าเขาในใจเมื่อจนปัญญาจะห้ามเขาได้
“เดี๋ยวหลังประชุมเสร็จผมห่อผู้ช่วยของผมให้กลับไปมองที่บ้านก็ได้นะครับคุณคริส” นิโคลอสอดแซวนักออกแบบอัญมณีมือฉบังไม่ได้ เมื่อเห็นเขาจ้องมองผู้ช่วยของเขาไม่วางตา
คนถูกแซวยิ้มแหยๆ แต่ไม่ลืมรับมุขของฝ่ายนั้น “อย่าลืมห่อกลับบ้านให้ผมนะครับ”
เมื่อได้แซวปิ่นมุกพอหอมปากหอมคอแล้ว คริสโตเฟอร์ก็เข้าโหมดจริงจังในการทำงานทันที เขาจัดการคลิกรูปภาพที่หน้าจอโน๊ตบุ๊คให้ขึ้นฉายบนจอโปรเจ็คเตอร์จอใหญ่ ผู้บริหารต่างแหงนหน้าขึ้นมองแล้วก็ต้องเลิกคิ้วสูงนึกสงสัยไปตามๆกัน เมื่อสิ่งที่โชว์อยู่หน้าจอไม่ใช่แบบร่างสร้อยคออย่างที่เคยว่าจ้างให้เขาออกแบบแต่เป็นแหวนแต่งงานวงใหญ่ที่ดูงดงามแปลกตา
“ออกแบบผิดหรือเปล่าคะคุณคริสโตเฟอร์”
คริสโตเฟอร์หันมองจอโปรเจ็คเตอร์ก็เห็นแหวนแต่งงานโชว์หราอยู่บนนั้นจริงๆ เขาไม่ได้ออกแบบผิดอย่างที่เธอกล่าวหาแต่ตั้งใจเปิดผิดรูปก็เท่านั้นเอง ที่จริงสร้อยคอที่เขาออกแบบมันอยู่อีกโฟล์เดอร์แต่เขาจงใจที่จะเปิดภาพนี้ขึ้นโชว์ต่อหน้าทุกคนในที่นี้
คริสโตเฟอร์หันมองพร้อมโปรยยิ้มให้ปิ่นมุก กล่าวตอบอย่างใจเย็น “ไม่ได้ออกแบบผิดหรอกครับ แค่เพียงผมเปิดผิดภาพเท่านั้นเอง แหวนวงนี้ผมออกแบบไว้ให้สำหรับว่าที่เจ้าสาวในอนาคตของผม ไหนๆก็เปิดผิดแล้ว ขอถามคุณปิ่นมุกเลยก็แล้วกันว่าคุณมุกชอบมันหรือเปล่า หรือว่าอยากจะแก้ไขตรงจุดไหน”
คณะผู้บริหารต่างพากันยิ้มแฉ่ง เมื่อรู้ความหมายคำถามของคริสโตเฟอร์ดีว่าต้องการสื่ออะไร แต่กับเจ้าตัวที่ถูกหยอดขนมจีบนี่สินอกจากจะหน้าบึ้งตึงแล้ว ก็คิดอยากจะลุกขึ้นตบกบาลอีตาหมอตัวยุ่งนั้นสักครั้งสองครั้ง โทษฐานที่จีบเธอไม่รู้เวล่ำเวลา
“ทำไมต้องถามฉันล่ะค่ะ เพราะไม่ว่าฉันจะชอบหรือไม่ชอบ แหวนวงนั้นก็ไม่มีทางได้ฉันเป็นเจ้าของแน่นอน”
“ก็ไม่แน่หรอกครับ โลกนี้มีอะไรแน่นอนซะทีไหน ไม่แน่นะเราสองคนอาจจะเป็นเนื้อคู่กันก็ได้ใครจะไปรู้”
ปิ่นมุกอยากจะเอาหัวเขกโต๊ะให้สลบไสลไปซะให้รู้แล้วรู้รอด ขนาดปรามไปแล้วตรงๆยังแถไปต่อได้อีก ไหนจะผู้บริหารอีกนับสิบ เธอล่ะนับถือใจเขาเลยจริงๆ
คริสโตเฟอร์ยิ้มน้อยๆไม่โต้เถียงอะไร เขาหันกลับไปให้ความสนใจกับหน้าจอโน๊ตบุ๊คอีกครั้ง ก่อนจะเปิดไฟล์งานตัวจริงออกโชว์ผ่านหน้าจอโปรเจ็คเตอร์ต่อหน้าบอร์ดระดับสูง แต่ละคนต่างจ้องมองแบบร่างสร้อยคอที่โชว์เด่นอย่างตกตะลึง นี่เป็นเพียงแค่ภาพจำลองเท่านั้นยังดูสวยสง่าและแปลกตาถึงเพียงนี้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าหากคอลเล็กชั่นนี้ถูกนำไปสร้างเป็นสร้อยคอตัวจริงจะสวยสง่ามากแค่ไหน
เจ้าของรูปแบบอัญมณีคอลเล็กชั่นใหม่ยิ้มอย่างพอใจที่เห็นบอร์ดระดับสูงดูจะชื่นชอบอยู่ไม่น้อย เขาเริ่มอธิบายที่มาของแนวคิด ตลอดจนสไตล์ของคอลเล็กชั่นนี้ ใช้เวลาเกือบสามสิบนาทีก็อธิบายจนครบถ้วน ผลการพิจารณาก็เป็นไปตามคาดคือผ่านโดยไม่ต้องกลับไปแก้ไขใดๆ เหมือนทุกๆครั้งที่เขาเคยออกแบบมาให้
“ทางบริษัทต้องขอบคุณคุณคริสโตเฟอร์มากนะครับ ที่กลับมาออกแบบอัญมณีให้กับทางบริษัทของเรา และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราจะได้ร่วมงานกันต่อไปเรื่อยๆ”
“ยินดีครับ”
“ตอนนี้ก็เที่ยงแล้ว เดี๋ยวเชิญคุณคริสโตเฟอร์ไปทานข้าวด้วยกันเลยนะครับ ผมจองร้านเอาไว้แล้ว”
“ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับ”
“แต่ผมคงต้องขอตัวนะครับ ช่วงบ่ายผมต้องมีนัดพบกับลูกค้าต่างประเทศ เดี๋ยวจะให้คุณปิ่นมุกไปดูแลแทน” ชี้แจงกับคริสโตเฟอร์เสร็จแล้วก็หันไปหาพนักงานสาว “คุณปิ่นมุกเดี๋ยวรบกวนคุณพาคุณคริสโตเฟอร์ไปรับประทานอาหารเที่ยงด้วยนะ ผมให้เลขาฯจองร้านเอาไว้แล้ว ส่วนผมกับผู้จัดการต้องรีบไปพบลูกค้า”
ปิ่นมุกทำสีหน้าปั้นยาก แต่ก็ไม่อาจจะปฏิเสธใดๆได้
“ตกลงตามนี้นะ ถ้าไม่มีอะไรผมขอปิดประชุมครับ”
เมื่อการประชุมเสร็จสิ้นทุกคนจึงพากันแยกย้ายกลับแผนกของตน คงเหลืออยู่ก็เพียงคริสโตเฟอร์ที่กำลังเก็บโน๊ตบุ๊คเข้ากระเป๋ากับปิ่นมุกที่ยืนหน้าบึ้งรอพาเขาไปทานข้าวอีกคน
“ประธานบริษัทที่นี่ช่างรู้ใจผมแท้ๆ” คริสโตเฟอร์พึมพำขึ้นลอยๆขณะก้มหน้าก้มตาเก็บโน๊ตบุ๊คเข้ากระเป๋า แต่กลับเป็นคำพูดที่ไม่เข้าหูอีกฝ่ายเลยสักนิด
“รู้ใจคุณแต่ไม่รู้ใจฉันน่ะสิ”
คริสโตเฟอร์ยักไหล่พลางเดินออกมายืนตรงหน้าหญิงสาว “ไปกันเถอะครับ ผมหิวจนจะกิน ‘คุณ’ ได้ทั้งตัวแล้ว”
“กรุณาอย่าเยอะค่ะ” ปิ่นมุกกัดฟันกรอด ตาเขียวปั๊ด
“เยอะตรงไหน ก็ผมหิวจริงๆ ก็เลยเปรียบเปรยกับสำนวนไทยแค่นั้นเอง”
“เขามีแต่กินช้างได้ทั้งตัว”
“ฮ่าๆ อ้าวเหรอ โทษทีครับผมไม่เก่งภาษาไทยเท่าไหร่ เลยพูดผิด พูดถูก แต่จะว่าไปคุณน่ากินกว่าช้างเยอะเลยนะ” คริสโตเฟอร์หัวเราะ แต่อีกฝ่ายไม่ขำด้วย จึงรับเปลี่ยนประเด็นก่อนจะโดนแม่ล็อตไวเลอร์กระโดดงับคอ “รีบไปเถอะ ก่อนที่ผมจะโดนคุณกิน”
ปิ่นมุกท่องนะโมสามจบในใจ กลัวเหลือเกินว่าจะเผลอเขกกบาลเขาเข้าซักวัน นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นตัวเงินตัวทองของบริษัทแล้วล่ะก็ เธอจะไม่เกรงใจเลยสักนิด
ธิดาดิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ก.ย. 2558, 09:25:59 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ก.ย. 2558, 09:25:59 น.
จำนวนการเข้าชม : 3288
| << ตอนที่ 7 ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก 100% | ตอนที่ 8 ชอบให้ทักรักให้จีบ 80% >> |