ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: เกลือจิ้มเกลือ
"ขอโทษนะคะคุณคิมหันต์ทำงานอยู่ห้องไหนเหรอคะ"ฟ้าลดาตรงเข้าถามพนักงานคนหนึ่งที่กำลังยืนเม้าส์กับเพื่อนอยู่หล่อนเหล่มองฟ้าลดาอย่างเหยียดหยามกับการแต่งตัวของเธอ
"น้องจะมาสมัครงานเหรอคะเสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์มันไม่เหมาะเท่าไหร่นะคะ"
"คุณคะคือฉันไม่ได้จะมาสมัครงานฉันแค่อยากพบคุณคิมหันต์"
"กิ๊กคุณคิมแน่เลย"หนึ่งในนั้นพูดขึ้น
"ฉันไปถามคนอื่นดีกว่า"ฟ้าลดาถอยออกมาเพราะไม่อยากต่อล้อต่อเถียงก่อนจะเดินดุ่มๆขึ้นมาด้านบนและตลอดทางที่เธอถามถึงคิมหันต์ก็จะได้ยินเสียงซุบซิบนินทาตามหลังตลอด
"คุณคะคุณคิมหันต์อยู่ห้องไหนเหรอคะ"ฟ้าลดาเลือกถามหญิงวัยกลางคนที่กำลังหอบเอกสารอย่างพะรุงพะรัง
"คุณคิมหันต์เหรอคะอ๋อพี่เป็นเลขาคุณคิมค่ะงั้นเดี๋ยวพี่พาไปนะ"
"ขอบคุณนะคะ"ฟ้าลดายิ้มออกหลังจากที่เจอเลขาของคิมหันต์ก่อนที่เธอจะมาหยุดที่หน้าห้องทำงานของเขา
"คุณคิมคะคือ..."ยังไม่ทันพูดจบคิมหันต์ก็วางสายเล่นเอาเลขาตั้งตัวไม่ทัน
"คือคุณคิมเขาคง.."
"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวฉันเข้าไปเอง"
"แต่คุณคะ"เลขาจะห้ามแต่ฟ้าลดาก็ผลักประตูเข้าไปแล้ว
"นี่คุณ!!!'ฟ้าลดามองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอกำลังนั่งกระดิกขาอย่างสบายอารมณ์ก่อนที่เขาจะโบกมือไล่เลขาที่ตามเข้ามาให้ออกไป
"มีอะไรเหรอที่รักเมื่อคืนผมลืมทำอะไรไปหรือเปล่าคุณถึงตามมาถึงที่นี่"คิมหันต์เปิดฉากหลังจากที่เลขาออกไปแล้วฟ้าลดามองเขาก่อนจะเดินเข้ามาหาอย่างใจเย็น
"ฉันมาคุยกับคุณดีๆ..เรื่องเงินนั้นฉันขอผ่อนคุณได้ไหมฉันสัญญาว่าจะผ่อนไม่ให้ขาดเลยสักครั้ง"
"ทำไมผมต้องเชื่อคุณ"
"เพราะถ้าเราหย่ากันคุณจะได้เป็นอิสระแล้วก็..ไปหาผู้หญิงของคุณ"
"อย่าบอกนะที่คุณมาเพราะหึงผม"
"คุณอย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยฉันไม่ได้หึงคุณพรุ่งนี้เก้าโมงเจอกันที่อำเภอ"ฟ้าลดามองหน้าเขาอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนทำท่าจะเดินออกแต่ก็ถูกคิมหันต์ตรงมากระชากแขนเธอจนเธอถลาเข้าสู่อ้อมกอดของเขา
"มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกนะ!!เธอจะต้องเจ็บอีกหลายเท่าและฉันจะไม่มีวันหย่าจนกว่าเธอจะชดใช้มันหมด"คิมหันต์พูดพลางบีบคางของฟ้าลดาหญิงสาวรวบรวมแรงผลักเขาก่อนจะตบหน้าเขาไปหนึ่งที
"เลว!!!คุณมันเลวจริงๆไม่น่าล่ะพี่เมย์ถึงหนีไปถือว่าเป็นโชคดีของเขาแล้ว..ต่อให้คุณไม่หย่าฉันก็จะฟ้องหย่า!!"
"ยังไงไม่ทราบไหนล่ะหลักฐาน!!"
"ก็รอยช้ำที่แขนฉันไงฉันจะบอกทุกคนว่าคุณทำร้ายฉัน!!"ฟ้าลดาขู่เขาก่อนจะเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของคิมหันต์เขาหัวเราะในลำคอก่อนที่เขาจะดันหญิงสาวเข้ามาชิดกำแพงและใช้ท่อนแขนของเขากักตัวเธอไว้
"ถ้าคุณอยากให้ผมฟ้องพ่อคุณยึดทุกอย่างที่เป็นของพวกคุณก็เอาสิ!!ถ้าคุณอยากได้ชื่อว่า...ลูกอกตัญญู!!!"คิมหันต์พูดอย่างผู้มีชัยฟ้าลดากัดฟันแน่นด้วยความโกรธ
"คุณนี่มัน...ฉันไม่รู้จะหาอะไรมาเปรียบจริงๆคุณมันเลว!!"
"จุ๊ๆๆไม่เอาที่รักอย่าพูดกับสามีอย่างนี้สิเดี๋ยวคุณจะสู้บ้านเล็กบ้านน้อยผมไม่ได้นะ"
"คุณมันโรคจิต!!"
"พูดดีๆไม่ฟังงั้นก็ต้องลงโทษ"คิมหันต์โอบตัวเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากเธออย่างรุนแรงโดยไม่สนว่าเธอจะต่อต้านยังไงฟ้าลดาพยายามผลักเขาแต่ก็ไร้ผลเธอทั้งข่วนทั้งตีแต่เขากลับทำเหมือนไม่รู้สึกทั้งยังจูบเธออย่างหนักขึ้นก่อนจะปล่อยให้เธอหายใจ
"ปล่อยฉันนะ!!!"ฟ้าลดาดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดเขาตอนนี้เธอก็ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือเขาที่จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด
"ฉันก็ไม่ได้พิสวาศเธอนักหรอกนะและจำไว้ว่าอย่ามาพูดเรื่องหย่าอีกไม่งั้น...ฉันคงไม่ต้องบอกนะว่าอะไร"คิมหันต์ผลักฟ้าลดาลงบนโซฟาอย่างแรงหญิงสาวมองค้อนเขาก่อนจะเห็นเขาทำท่าจะก้าวเข้ามาเธอจึงรีบวิ่งหนีออกจากห้อง
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ"เลขาของคิมหันต์ถามฟ้าลดาที่ตอนนี้เสื้อผ้ายับยู่ยี่อย่างตกใจ
"เปล่าค่ะพอดีสามีฉันเขาโรคจิต"ฟ้าลดาเน้นคำหลังเพื่อให้คนข้างในได้ยินก่อนจะเดินออกไปโดยไม่สนใจเสียงพนักงานที่ดูตกใจไม่น้อย
"สามีเหรอ!!ผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาคุณคิม!!"พนักงานต่างซุบซิบถึงข่าวใหม่เพราะพวกเธอไม่ได้ไปร่วมงานแต่งจึงไม่รู้ว่ามีการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวในขณะที่ทุกคนกำลังเม้าส์มอยกันคิมหันต์กลับยิ้มอย่างสะใจก่อนจะมองลงไปเบื้องล่าง
"คุณอาจไม่ผิดแต่ถ้าผมตัดสินว่าผิดก็คือผิด!!!"
..............................
ที่คอนโดในตัวเมืองนนทบุรี
"อ่าวฟ้า!!มาแล้วเหรอลูกพ่อเขาจัดการเรื่องหย่าแล้วใช่ไหม"ลลิตแม่ของฟ้าลดามองลูกสาวที่พึ่งเข้ามาก่อนจะละจากการเตรียมผลไม้ใส่บาตรในวันต่อไปฟ้าลดามองหน้าแม่อย่างรู้สึกผิดเธออยากเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่เธอฟังแต่กลับเล่าไม่ได้เพราะไม่อย่างนั้นแม่เธอคงบังคับให้ไปหย่า"ลูกอกตัญญู"คำที่คิมหันต์พูดยังฝังอยู่ในหัวของฟ้าลดาเธอยอมไม่ได้เธอจะทำให้พ่อลำบากไม่ได้
"หย่าแล้วค่ะเมื่อกี้นี้"ฟ้าลดาตอบออกมาอย่างแผ่วเบาโดยไม่มองหน้าแม่ของเธอ
"เรียบร้อยก็ดีแล้วจ๊ะพรุ่งนี้เราจะได้กลับบ้านกัน"
"กลับบ้าน"ใช่!!เธอต้องกลับบ้านฟ้าลดาครุ่นคิดจะเอายังไงดีตอนนี้เธอรู้แล้วว่ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกมันเป็นยังไง
"ฟ้ายังไม่กลับนะคะแม่"
"ทำไมล่ะลูก"ลลิตมองลูกสาวอย่างสงสัย
"คือฟ้าไปเจออาจารย์ที่ห้างเมื่อเช้าเขาชวนฟ้าอยู่สัมมนาที่นี่...อาจารย์ขอให้ช่วยฟ้าเลยต้องอยู่ช่วยงานที่นี่สักพักนึงน่ะค่ะ"
"อาจารย์คนไหนแล้วสัมมนาอะไร"
"ก็พวกเรื่องเศรษฐกิจน่ะค่ะแม่นะคะแม่ให้ฟ้าอยู่นะ"
"ก็แล้วแต่นะแต่ฟ้าจะบอกคุณตายังไงล่ะ"ลลิตพูดถึงพ่อของเธอที่มียศเป็นนายทหารใหญ่และเขาก็หวงหลานสาวมากฟ้าลดานึกขึ้นมาได้ก็แทบสำลักน้ำในแก้วนี่ถ้าคุณตารู้ก็คง.....
"ไว้ฟ้าจะบอกคุณตาเองนะคะ"ฟ้าลดาพูดออกมาทั้งๆที่ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่แต่เธอก็ต้องเสี่ยงดูสักตั้ง
.................................
ณ คอนโดอีกแห่งหนึ่งในจังหวัด
หญิงสาวคนหนึ่งกำลังนอนกอดผู้ชายที่เธอรักอย่างกลัวเขาจะหลุดลอยไปหลังจากกิจกรรมรักเมื่อสักครู่มันทำให้เธอมั่นใจว่าเธอยังมีสิทธิ์ในตัวเขาไม่ต่างจากภรรยาของเขาในตอนนี้
"คิมคะ..ปรางรักคิมนะคะ"เปรมปรางค์ตรงเข้ากอดคิมหันต์จากทางด้านหลังชายหนุ่มหันมาหาเธอก่อนจะก้มลงจูบหล่อน
"ผมรู้..แต่ผมขอใส่เสื้อก่อนนะ"คิมหันต์ส่งรอยยิ้มที่สามารถละลายใจสาวไปให้เปรมปรางค์ก่อนจะก้มหน้าติดกระดุมเสื้อต่อ
"ทำไมคืนนี้ไม่อยู่กับปรางละคะนี่มันก็สามทุ่มกว่าแล้วหรือคุณกลัวภรรยาของคุณ"
"ทำไมผมต้องแคร์เขาผู้หญิงเห็นแก่เงินพวกนั้นผมไม่เห็นอยู่ในสายตาหรอกอย่างมากก็แค่ผู้หญิงที่คอยบำเรอผมไม่เหมือนกับคุณ"
"ปรางอยากรู้จังค่ะว่าคุณเมย์ไปทำอะไรให้คุณโกรธคุณถึงเป็นแบบนี้"
"อย่าไปพูดถึงเขาเลยถ้าคุณอยากให้ผมอยู่กับคุณผมก็จะอยู่"คิมหันต์ยิ้มพลางใช้สายตาคมกริบมองมาทางเปรมปรางค์หญิงสาวยิ้มก่อนจะตรงเข้าไปกอดชายหนุ่มอย่างห่วงหาและ....ต้องการ
..........................
"สี่ทุ่มครึ่งแล้วนายนั่นยังไม่กลับมาคงไปกกอยู่กับอีหนูสิท่าก็ดี!!คืนนี้ฉันจะได้หลับอย่างเป็นสุข"ฟ้าลดาพึมพำก่อนจะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์พอเปิดเครื่องก็แทบช็อกเพราะมีเบอร์ที่ไม่ได้รับถึง70สาย
"คุณตา!!!"ฟ้าลดาอุทานก่อนจะกุมขมับคุณตาคงโกรธเอาเรื่องแน่ๆถึงได้โทรหาเธอขนาดนี้ฟ้าลดาตั้งสติก่อนจะกดโทรกลับไป
"มีอะไรหรือเปล่าคะตา"
"ฟ้าอยู่ไหนเห็นแม่บอกว่าหลานจะไม่กลับบ้านแล้วตาโทรไปทำไมไม่รับ"
"คือฟ้ายุ่งอยู่น่ะตา"
"ยุ่งอะไรงานสัมมนาใช่ไหมบอกยกเลิกไปเลยนะแล้วกลับบ้านกับแม่พรุ่งนี้!!"เสียงคุณตาลอยทะลุออกมานอกโทรศัพท์จนฟ้าลดาแทบจะหูแตกหญิงสาวกุมขมับก่อนจะนึกขึ้นได้
"ฟ้ากลับไม่ได้หรอกตาเนี่ยพวกที่มาด้วยเขาดูถูกฟ้าเขาหาว่าเด็กต่างจังหวัดอย่างฟ้าไม่มีความสามารถฟ้าเลยต้องอยู่เพื่อพิสูจน์ตัวเองไงแต้ถ้าตาอยากให้ฟ้ากลับ..ฟ้าจะโทรไปยกเลิกให้ก็ได้"
"เดี๋ยวๆๆพวกเขาดูถูกหลานอย่างนั้นหรือ"
"ใช่ตา!!!แถมดูถูกคนอื่นอีกฟ้าทนไม่ได้เลยรับปากอาจารย์ไปนี่แหละแค่นี้นะตาฟ้าโทรยกเลิกอาจารย์ก่อน"
"หยุดเลยนะฟ้าลดา!!อยู่ต่อไปพิสูจน์ให้มันรู้ไปเลยว่าเด็กต่างจังหวัดก็เก่งเหมือนกันโดยเฉพาะหลานตาอย่ากลับมาให้เขาดูถูกเด็ดขาดเสียชื่อหลานทหารเรือหมดเข้าใจไหม!!"
"ค่ะตาฟ้าจะพยายามแล้วนั้นเสียงอะไรเหรอ"ฟ้าลดาถามขึ้นเพราะได้ยินเสียงคนร้อง
"อ๋อ!!ก็ไอ้พวกทหารใหม่น่ะชอบหนีเที่ยวคืนนี้ตาเลยจัดการให้วิ่งรอบสนามคนละ100รอบไปเลย"
"โหเยี่ยมไปเลยตา!!"
"มันก็ต้องเอาเกลือจิ้มเกลือสิ"
"เกลือจิ้มเกลือเหรอ!!"ฟ้าลดาทวนคำก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้
"เอิ่ม...แค่นี้ก่อนนะตาอาจารย์บอกให้นอนแล้วแค่นี้นะ"พูดจบฟ้าลดาก็วางสายก่อนจะคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
"ใช่!!ถ้าเราหย่าไม่ได้เราก็ต้องทำให้เขาอยากหย่ากับเราเอง!!"
"น้องจะมาสมัครงานเหรอคะเสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์มันไม่เหมาะเท่าไหร่นะคะ"
"คุณคะคือฉันไม่ได้จะมาสมัครงานฉันแค่อยากพบคุณคิมหันต์"
"กิ๊กคุณคิมแน่เลย"หนึ่งในนั้นพูดขึ้น
"ฉันไปถามคนอื่นดีกว่า"ฟ้าลดาถอยออกมาเพราะไม่อยากต่อล้อต่อเถียงก่อนจะเดินดุ่มๆขึ้นมาด้านบนและตลอดทางที่เธอถามถึงคิมหันต์ก็จะได้ยินเสียงซุบซิบนินทาตามหลังตลอด
"คุณคะคุณคิมหันต์อยู่ห้องไหนเหรอคะ"ฟ้าลดาเลือกถามหญิงวัยกลางคนที่กำลังหอบเอกสารอย่างพะรุงพะรัง
"คุณคิมหันต์เหรอคะอ๋อพี่เป็นเลขาคุณคิมค่ะงั้นเดี๋ยวพี่พาไปนะ"
"ขอบคุณนะคะ"ฟ้าลดายิ้มออกหลังจากที่เจอเลขาของคิมหันต์ก่อนที่เธอจะมาหยุดที่หน้าห้องทำงานของเขา
"คุณคิมคะคือ..."ยังไม่ทันพูดจบคิมหันต์ก็วางสายเล่นเอาเลขาตั้งตัวไม่ทัน
"คือคุณคิมเขาคง.."
"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวฉันเข้าไปเอง"
"แต่คุณคะ"เลขาจะห้ามแต่ฟ้าลดาก็ผลักประตูเข้าไปแล้ว
"นี่คุณ!!!'ฟ้าลดามองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอกำลังนั่งกระดิกขาอย่างสบายอารมณ์ก่อนที่เขาจะโบกมือไล่เลขาที่ตามเข้ามาให้ออกไป
"มีอะไรเหรอที่รักเมื่อคืนผมลืมทำอะไรไปหรือเปล่าคุณถึงตามมาถึงที่นี่"คิมหันต์เปิดฉากหลังจากที่เลขาออกไปแล้วฟ้าลดามองเขาก่อนจะเดินเข้ามาหาอย่างใจเย็น
"ฉันมาคุยกับคุณดีๆ..เรื่องเงินนั้นฉันขอผ่อนคุณได้ไหมฉันสัญญาว่าจะผ่อนไม่ให้ขาดเลยสักครั้ง"
"ทำไมผมต้องเชื่อคุณ"
"เพราะถ้าเราหย่ากันคุณจะได้เป็นอิสระแล้วก็..ไปหาผู้หญิงของคุณ"
"อย่าบอกนะที่คุณมาเพราะหึงผม"
"คุณอย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยฉันไม่ได้หึงคุณพรุ่งนี้เก้าโมงเจอกันที่อำเภอ"ฟ้าลดามองหน้าเขาอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนทำท่าจะเดินออกแต่ก็ถูกคิมหันต์ตรงมากระชากแขนเธอจนเธอถลาเข้าสู่อ้อมกอดของเขา
"มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกนะ!!เธอจะต้องเจ็บอีกหลายเท่าและฉันจะไม่มีวันหย่าจนกว่าเธอจะชดใช้มันหมด"คิมหันต์พูดพลางบีบคางของฟ้าลดาหญิงสาวรวบรวมแรงผลักเขาก่อนจะตบหน้าเขาไปหนึ่งที
"เลว!!!คุณมันเลวจริงๆไม่น่าล่ะพี่เมย์ถึงหนีไปถือว่าเป็นโชคดีของเขาแล้ว..ต่อให้คุณไม่หย่าฉันก็จะฟ้องหย่า!!"
"ยังไงไม่ทราบไหนล่ะหลักฐาน!!"
"ก็รอยช้ำที่แขนฉันไงฉันจะบอกทุกคนว่าคุณทำร้ายฉัน!!"ฟ้าลดาขู่เขาก่อนจะเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของคิมหันต์เขาหัวเราะในลำคอก่อนที่เขาจะดันหญิงสาวเข้ามาชิดกำแพงและใช้ท่อนแขนของเขากักตัวเธอไว้
"ถ้าคุณอยากให้ผมฟ้องพ่อคุณยึดทุกอย่างที่เป็นของพวกคุณก็เอาสิ!!ถ้าคุณอยากได้ชื่อว่า...ลูกอกตัญญู!!!"คิมหันต์พูดอย่างผู้มีชัยฟ้าลดากัดฟันแน่นด้วยความโกรธ
"คุณนี่มัน...ฉันไม่รู้จะหาอะไรมาเปรียบจริงๆคุณมันเลว!!"
"จุ๊ๆๆไม่เอาที่รักอย่าพูดกับสามีอย่างนี้สิเดี๋ยวคุณจะสู้บ้านเล็กบ้านน้อยผมไม่ได้นะ"
"คุณมันโรคจิต!!"
"พูดดีๆไม่ฟังงั้นก็ต้องลงโทษ"คิมหันต์โอบตัวเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากเธออย่างรุนแรงโดยไม่สนว่าเธอจะต่อต้านยังไงฟ้าลดาพยายามผลักเขาแต่ก็ไร้ผลเธอทั้งข่วนทั้งตีแต่เขากลับทำเหมือนไม่รู้สึกทั้งยังจูบเธออย่างหนักขึ้นก่อนจะปล่อยให้เธอหายใจ
"ปล่อยฉันนะ!!!"ฟ้าลดาดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดเขาตอนนี้เธอก็ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือเขาที่จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด
"ฉันก็ไม่ได้พิสวาศเธอนักหรอกนะและจำไว้ว่าอย่ามาพูดเรื่องหย่าอีกไม่งั้น...ฉันคงไม่ต้องบอกนะว่าอะไร"คิมหันต์ผลักฟ้าลดาลงบนโซฟาอย่างแรงหญิงสาวมองค้อนเขาก่อนจะเห็นเขาทำท่าจะก้าวเข้ามาเธอจึงรีบวิ่งหนีออกจากห้อง
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ"เลขาของคิมหันต์ถามฟ้าลดาที่ตอนนี้เสื้อผ้ายับยู่ยี่อย่างตกใจ
"เปล่าค่ะพอดีสามีฉันเขาโรคจิต"ฟ้าลดาเน้นคำหลังเพื่อให้คนข้างในได้ยินก่อนจะเดินออกไปโดยไม่สนใจเสียงพนักงานที่ดูตกใจไม่น้อย
"สามีเหรอ!!ผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาคุณคิม!!"พนักงานต่างซุบซิบถึงข่าวใหม่เพราะพวกเธอไม่ได้ไปร่วมงานแต่งจึงไม่รู้ว่ามีการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวในขณะที่ทุกคนกำลังเม้าส์มอยกันคิมหันต์กลับยิ้มอย่างสะใจก่อนจะมองลงไปเบื้องล่าง
"คุณอาจไม่ผิดแต่ถ้าผมตัดสินว่าผิดก็คือผิด!!!"
..............................
ที่คอนโดในตัวเมืองนนทบุรี
"อ่าวฟ้า!!มาแล้วเหรอลูกพ่อเขาจัดการเรื่องหย่าแล้วใช่ไหม"ลลิตแม่ของฟ้าลดามองลูกสาวที่พึ่งเข้ามาก่อนจะละจากการเตรียมผลไม้ใส่บาตรในวันต่อไปฟ้าลดามองหน้าแม่อย่างรู้สึกผิดเธออยากเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่เธอฟังแต่กลับเล่าไม่ได้เพราะไม่อย่างนั้นแม่เธอคงบังคับให้ไปหย่า"ลูกอกตัญญู"คำที่คิมหันต์พูดยังฝังอยู่ในหัวของฟ้าลดาเธอยอมไม่ได้เธอจะทำให้พ่อลำบากไม่ได้
"หย่าแล้วค่ะเมื่อกี้นี้"ฟ้าลดาตอบออกมาอย่างแผ่วเบาโดยไม่มองหน้าแม่ของเธอ
"เรียบร้อยก็ดีแล้วจ๊ะพรุ่งนี้เราจะได้กลับบ้านกัน"
"กลับบ้าน"ใช่!!เธอต้องกลับบ้านฟ้าลดาครุ่นคิดจะเอายังไงดีตอนนี้เธอรู้แล้วว่ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกมันเป็นยังไง
"ฟ้ายังไม่กลับนะคะแม่"
"ทำไมล่ะลูก"ลลิตมองลูกสาวอย่างสงสัย
"คือฟ้าไปเจออาจารย์ที่ห้างเมื่อเช้าเขาชวนฟ้าอยู่สัมมนาที่นี่...อาจารย์ขอให้ช่วยฟ้าเลยต้องอยู่ช่วยงานที่นี่สักพักนึงน่ะค่ะ"
"อาจารย์คนไหนแล้วสัมมนาอะไร"
"ก็พวกเรื่องเศรษฐกิจน่ะค่ะแม่นะคะแม่ให้ฟ้าอยู่นะ"
"ก็แล้วแต่นะแต่ฟ้าจะบอกคุณตายังไงล่ะ"ลลิตพูดถึงพ่อของเธอที่มียศเป็นนายทหารใหญ่และเขาก็หวงหลานสาวมากฟ้าลดานึกขึ้นมาได้ก็แทบสำลักน้ำในแก้วนี่ถ้าคุณตารู้ก็คง.....
"ไว้ฟ้าจะบอกคุณตาเองนะคะ"ฟ้าลดาพูดออกมาทั้งๆที่ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่แต่เธอก็ต้องเสี่ยงดูสักตั้ง
.................................
ณ คอนโดอีกแห่งหนึ่งในจังหวัด
หญิงสาวคนหนึ่งกำลังนอนกอดผู้ชายที่เธอรักอย่างกลัวเขาจะหลุดลอยไปหลังจากกิจกรรมรักเมื่อสักครู่มันทำให้เธอมั่นใจว่าเธอยังมีสิทธิ์ในตัวเขาไม่ต่างจากภรรยาของเขาในตอนนี้
"คิมคะ..ปรางรักคิมนะคะ"เปรมปรางค์ตรงเข้ากอดคิมหันต์จากทางด้านหลังชายหนุ่มหันมาหาเธอก่อนจะก้มลงจูบหล่อน
"ผมรู้..แต่ผมขอใส่เสื้อก่อนนะ"คิมหันต์ส่งรอยยิ้มที่สามารถละลายใจสาวไปให้เปรมปรางค์ก่อนจะก้มหน้าติดกระดุมเสื้อต่อ
"ทำไมคืนนี้ไม่อยู่กับปรางละคะนี่มันก็สามทุ่มกว่าแล้วหรือคุณกลัวภรรยาของคุณ"
"ทำไมผมต้องแคร์เขาผู้หญิงเห็นแก่เงินพวกนั้นผมไม่เห็นอยู่ในสายตาหรอกอย่างมากก็แค่ผู้หญิงที่คอยบำเรอผมไม่เหมือนกับคุณ"
"ปรางอยากรู้จังค่ะว่าคุณเมย์ไปทำอะไรให้คุณโกรธคุณถึงเป็นแบบนี้"
"อย่าไปพูดถึงเขาเลยถ้าคุณอยากให้ผมอยู่กับคุณผมก็จะอยู่"คิมหันต์ยิ้มพลางใช้สายตาคมกริบมองมาทางเปรมปรางค์หญิงสาวยิ้มก่อนจะตรงเข้าไปกอดชายหนุ่มอย่างห่วงหาและ....ต้องการ
..........................
"สี่ทุ่มครึ่งแล้วนายนั่นยังไม่กลับมาคงไปกกอยู่กับอีหนูสิท่าก็ดี!!คืนนี้ฉันจะได้หลับอย่างเป็นสุข"ฟ้าลดาพึมพำก่อนจะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์พอเปิดเครื่องก็แทบช็อกเพราะมีเบอร์ที่ไม่ได้รับถึง70สาย
"คุณตา!!!"ฟ้าลดาอุทานก่อนจะกุมขมับคุณตาคงโกรธเอาเรื่องแน่ๆถึงได้โทรหาเธอขนาดนี้ฟ้าลดาตั้งสติก่อนจะกดโทรกลับไป
"มีอะไรหรือเปล่าคะตา"
"ฟ้าอยู่ไหนเห็นแม่บอกว่าหลานจะไม่กลับบ้านแล้วตาโทรไปทำไมไม่รับ"
"คือฟ้ายุ่งอยู่น่ะตา"
"ยุ่งอะไรงานสัมมนาใช่ไหมบอกยกเลิกไปเลยนะแล้วกลับบ้านกับแม่พรุ่งนี้!!"เสียงคุณตาลอยทะลุออกมานอกโทรศัพท์จนฟ้าลดาแทบจะหูแตกหญิงสาวกุมขมับก่อนจะนึกขึ้นได้
"ฟ้ากลับไม่ได้หรอกตาเนี่ยพวกที่มาด้วยเขาดูถูกฟ้าเขาหาว่าเด็กต่างจังหวัดอย่างฟ้าไม่มีความสามารถฟ้าเลยต้องอยู่เพื่อพิสูจน์ตัวเองไงแต้ถ้าตาอยากให้ฟ้ากลับ..ฟ้าจะโทรไปยกเลิกให้ก็ได้"
"เดี๋ยวๆๆพวกเขาดูถูกหลานอย่างนั้นหรือ"
"ใช่ตา!!!แถมดูถูกคนอื่นอีกฟ้าทนไม่ได้เลยรับปากอาจารย์ไปนี่แหละแค่นี้นะตาฟ้าโทรยกเลิกอาจารย์ก่อน"
"หยุดเลยนะฟ้าลดา!!อยู่ต่อไปพิสูจน์ให้มันรู้ไปเลยว่าเด็กต่างจังหวัดก็เก่งเหมือนกันโดยเฉพาะหลานตาอย่ากลับมาให้เขาดูถูกเด็ดขาดเสียชื่อหลานทหารเรือหมดเข้าใจไหม!!"
"ค่ะตาฟ้าจะพยายามแล้วนั้นเสียงอะไรเหรอ"ฟ้าลดาถามขึ้นเพราะได้ยินเสียงคนร้อง
"อ๋อ!!ก็ไอ้พวกทหารใหม่น่ะชอบหนีเที่ยวคืนนี้ตาเลยจัดการให้วิ่งรอบสนามคนละ100รอบไปเลย"
"โหเยี่ยมไปเลยตา!!"
"มันก็ต้องเอาเกลือจิ้มเกลือสิ"
"เกลือจิ้มเกลือเหรอ!!"ฟ้าลดาทวนคำก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้
"เอิ่ม...แค่นี้ก่อนนะตาอาจารย์บอกให้นอนแล้วแค่นี้นะ"พูดจบฟ้าลดาก็วางสายก่อนจะคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
"ใช่!!ถ้าเราหย่าไม่ได้เราก็ต้องทำให้เขาอยากหย่ากับเราเอง!!"
AThousandYears เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ก.ย. 2558, 07:08:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 ก.ย. 2558, 13:15:39 น.
จำนวนการเข้าชม : 2079
| << ความจริงของเรา | หัวใจสีดำ >> |
ปลาวาฬสีน้ำเงิน 12 ก.ย. 2558, 11:21:28 น.
เนื้อเรื่องน่าติดตาม และควรตรวจสอบคำสะกด ด้วยนะคะ ตำว่า "สัมณา" ไม่ถูกค่ะ
เนื้อเรื่องน่าติดตาม และควรตรวจสอบคำสะกด ด้วยนะคะ ตำว่า "สัมณา" ไม่ถูกค่ะ
Kim 12 ก.ย. 2558, 12:05:42 น.
ฟ้าสู้ๆ แต่สงสัยอยู่ว่าตาของฟ้าก็เป็นทหารมียศตำแหน่งใหญ่แล้วแม่ของฟ้าเป็นเมียน้อยได้ยังไงคุณตาไม่น่าจะยอมนะ อยากให้ฟ้าแก้เผ็ดคิมหันต์แบบแสบๆ
ฟ้าสู้ๆ แต่สงสัยอยู่ว่าตาของฟ้าก็เป็นทหารมียศตำแหน่งใหญ่แล้วแม่ของฟ้าเป็นเมียน้อยได้ยังไงคุณตาไม่น่าจะยอมนะ อยากให้ฟ้าแก้เผ็ดคิมหันต์แบบแสบๆ
AThousandYears 12 ก.ย. 2558, 13:18:54 น.
คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน-แก้คำให้แล้วนะคะขออภัยด้วยคราวหลังจะตรวจสอบให้ดีค่ะ
คุณkim-เรื่องพ่อแม่ของนางเอกจะค่อยๆเฉลยค่ะขอบคุณที่ติดตามนะคะ
คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน-แก้คำให้แล้วนะคะขออภัยด้วยคราวหลังจะตรวจสอบให้ดีค่ะ
คุณkim-เรื่องพ่อแม่ของนางเอกจะค่อยๆเฉลยค่ะขอบคุณที่ติดตามนะคะ