ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน

ตอน: อยู่ด้วยกัน

"เห้ย!!!"ฟ้าลดาอุทานขึ้นอย่างตกใจ

"ตกใจอะไรที่รักคุณพูดเองนะว่าโซ่แซ่กุญแจมือคุณก็จะยอมผมเห็นไหมผมจัดห้องไว้รอคุณเลยมามะมาหาป๋าเถอะ!!"คิมหันต์พูดจบก็ตรงไปหาฟ้าลดาอย่างรวดเร็ว

"เห้ย!!นี่คุณ!!!...โอเคๆฉันยอมแล้ว"ฟ้าลดาพูดอย่างไม่มีทางเลือกเพราะตอนนี้เธอถูกเขาดึงไปกอดเรียบร้อยแล้ว

"ก็ดีถอดเลยเนอะ"คิมหันต์ทำเสียงกรุ้มกริ่มก่อนจะยื่นหน้าเข้ามา

"เอิ่ม...เดี๋ยวสิคะคุณสามีเนี่ยฟ้าตัวเหนียวและก็เนี่ยกลิ่นตัวแรงมากเลยขอฟ้าอาบน้ำก่อนนะ"

"ไม่เป็นไรผมไม่ถือ"

"แต่ฉันเอ้ย!!ฟ้าถือนี่คะแหม่..ครั้งแรกของเราฟ้าก็อยากให้มันเป็นความทรงจำที่แสนหวานของเราสองคนไงนะคะ"ฟ้าลดาทำตาปริบๆใส่คิมหันต์เขาขมวดคิ้วก่อนจะปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด

"ก็ได้ผมให้เวลา10นาที"

"หะ!!10นาทีเองเหรอ"

"ใช่!หนึ่ง..."คิมหันต์เริ่มนับฟ้าลดาเม้มปากก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

"ตายแน่ไอ้ฟ้า!!"ฟ้าลดาเอามือขึ้นกุมหัวก่อนจะนึกด่าตัวเองที่พลั้งปากพูดอะไรไม่คิดออกไป
ผ่านไป30นาที

"นี่คุณ!!!ผมจะไม่รอแล้วนะถ้าคุณยังไม่ออกมาผมจะถีบประตูเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ"คิมหันต์ทุบประตูห้องน้ำฟ้าลดาเห็นท่าไม่ดีจึงเปิดประตูออกมา

"ออกมาแล้วเหรอ..ฉันนึกว่าเธอตกส้วมตายไปแล้วซะอีก"

"โธ่!คุณสามีก็...ก็ฟ้าเป็นประจำเดือนอะมันก็ต้องรักษาความสะอาดหน่อยสิ"

"หะ!!ประจำเดือน"

"ใช่!!"ฟ้าลดายืนยันหนักแน่นหวังแต่ว่าเขาจะไม่สงสัยเพราะเธอโกหก

"นี่ถ้าคุณไม่รังเกียจนะก็ได้ไปนอนกัน"ฟ้าลดาทำหน้าเชิญชวนคิมหันต์ขมวดคิ้วก่อนจะลอบมองไปที่ถังขยะในห้องน้ำเขาเริ่มยิ้มที่มุมปากก่อนจะสูดลมหายใจเข้า

"ไม่หรอก...เพราะผมเป็นคนซาดิสต์"พูดจบเขาก็กระโดดครุบตัวเหยื่อลงบนที่นอนก่อนจะซุกไซร้ไปทั่วจนโดนแม่กวางน้อยในอ้อมกอดกัดเข้าที่หู

"อีตาบ้า!!!!โรคจิต"ฟ้าลดาคว้าหมอนฟาดคิมหันต์ปากก็ด่าเขาจนคิมหันต์ต้องเอามือปัดไปปัดมาเพื่อป้องกันตัว

"ก็เธอพูดเองนี่อย่างนี้เขาเรียกคนไม่รักษาคำพูด!!"คิมหันต์หันจับหมอนกดลงก่อนจะจ้องฟ้าลดาอย่างกวนๆ

"คนอย่างคุณสมควรให้รักษาคำพูดไหมล่ะ!!'

"แต่ผมเป็นสามีคุณนะ!!!"

"ฉันก็เป็นภรรยาคุณนะ!!!"

"ก็ใช่ไง!!เราถึงต้องแสดงบทรักกันอ้อ!!อีกอย่างใครสั่งใครสอนให้โกหกผัวว่าเป็นประจำเดือนผมดูถังขยะในห้องน้ำไม่เห็นมีผ้าอนามัยเลยแปลว่าคุณโกหกและเป็นการโกหกที่ไม่เนียนเอาซะเลย'

"ก็ฉัน...."ฟ้าลดาอ้ำอึ้งเถียงเขาไม่ออกเธอเหล่หมอนอีกใบก่อนจะปาใส่เขาเตรียมตัวจะวิ่งหนีแต่....
แกร๊ก!!

"นี่คุณ!!!"ฟ้าลดามองหน้าคิมหันต์เขายิ้มอย่างผู้มีชัยที่เอากุญแจมือใส่มือเธอได้เขาผิวปากก่อนจะจับกุญแจมืออีกข้างใส่ที่ข้อมือเขา

"อยู่กับผมเถอะนะที่รักจุ๊ฟๆ"คิมหันต์ทำปากจู๋ล้อเลียนฟ้าลดาหญิงสาวสูดลมหายใจก่อนจะนั่งลงบนเตียงด้วยความโมโห

"โธ่อย่าทำหน้าอย่างนี้สิผมออกจะเร้าใจนะถ้าคุณยอมผม"คิมหันต์จับแก้มฟ้าลดาก่อนจะถูกหญิงสาวปัดมือออก

"ฝันไปเถอะ!!"ฟ้าลดาสะบัดหน้าหนีก่อนจะเหลือบมองคิมหันต์ที่ยังทำหน้าหื่นใส่เธอเรื่อยๆจนเธออดไม่ได้ที่จะยิ้มตาม
.......................................
เช้าตรู่

หญิงสาวนอนบิดตัวไปมาหากแต่ยังไม่ลืมตาเพราะอากาศวันนี้เย็นสบายยิ่งนักเธอจึงเลือกที่จะไม่ลุกขึ้นก่อนจะถูกปลุกให้ลุกด้วยน้ำเสียงที่ชวนโมโหของคนข้างๆ

"ตื่นได้แล้วเป็นสาวเป็นนางแล้วนะอีกอย่างเมียที่ไหนปล่อยให้ผัวตื่นก่อน"คิมหันต์กระซิบแขวะฟ้าลดาจนเธอลืมตาขึ้นก็พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดเขา

"นี่คุณ...ลวนลามฉันเหรอ"

"เปล่าซะหน่อนคุณตั้งหากที่ลวนลามผมเมื่อคืนคุณนั่งสัปหงกอยู่คนเดียวพอผมไปสะกิดคุณก็เอนมาพิงผมเห็นไหมว่าผมเสียหาย"คิมหันต์อธิบายก่อนจะสบตาหญิงสาวในอ้อมกอดด้วยแววตาที่อ่อนโยนและอบอุ่นฟ้าลดารู้สึกใจเต้นแปลกๆตอนนี้ใบหน้าของเธอและเขาห่างกันแค่คืบและดูเหมือนจะใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนจมูกของทั้งสองชิดกันทั้งสองคงจะจูบกันในอีกไม่ช้าถ้าหากคิมหันต์ไม่เบือนหน้าหนีซะก่อนทั้งสองเงียบไม่พูดจากันก่อนที่ฟ้าลดาจะเหลือบมองนาฬิกา

"สายแล้วนี่คุณไม่ไปทำงานเหรอ"ฟ้าลดาเอ่ยพลางมองคิมหันต์เขาพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นโดยมีฟ้าลดาเดินตามเพราะมือของพวกเขายังติดกันอยู่คิมหันต์พาฟ้าลดามาที่ห้องทำงานเขาก้มลงดูลิ้นชักอยู่นานสองนานก่อนจะทำหน้าซีดราวกับเจอเรื่องสยองขวัญ

"กุญแจหาย!!"

"อะไรนะกุญแจหาย!!!!"ฟ้าลดาก้มลงช่วยค้นลิ้นชักแต่ก็ไม่เจอ

"ผมเก็บไว้ในนี้นี่น่ามันจะหายไปไหนได้"

"คุณเก็บไว้ที่อื่นหรือเปล่าคิดดีๆสิ"

"ผมไม่ได้ความจำเสื่อมนะ!!"

"ตาแก่"ฟ้าลดาพึมพำก่อนจะถูกสายตาที่ดูไม่เป็นมิตรของคิมหันต์มองมาทั้งสองสบตากันโดยไม่พูดอะไรมีเพียงสายตาเท่านั้นที่ส่งหากันก่อนที่ทั้งคู่จะก้มลงหากุญแจต่อจนผ่านไป2ชั่วโมง

"โอ๊ย!!นี่คุณ!!คุณเอาไปซ่อนไว้ไหนเนี่ย"ฟ้าลดามองคิมหันต์ที่ก้มหน้าก้มตาหาจนเกือบจะคว่ำโต๊ะหาอยู่แล้ว

"คุณก็ใจเย็นสิผมก็กำลังหาอยู่เนี่ย"

"โหยนี่คุณ..ฉันไม่ใช่อิชิตันนะจะได้เย็นๆทั้งวันน่ะเอหรือว่า...คุณสามีอยากอยู่กับเค้าสองต่อสองเหรอ"

"บ้าไปแล้ว!!เธอคิดได้ยังไงเนี่ย"คิมหันต์สบถก่อนจะลุกขึ้นพลันป้าแม่บ้านเดินเข้ามา

"อ้าวคุณคิม!!ตื่นแล้วหรือคะพอดีเมื่อกี้ป้าไปทำธุระมากะว่าจะเอาของมาให้ก่อนแต่เห็นคุณคิมหลับอยู่เลยไม่ได้เอามาให้น่ะค่ะ"ป้าแม่บ้านพูดพลางยื่นกุญแจมาให้คิมหันต์

"ป้าเห็นมันตกอยู่ที่พื้นตอนกวาดบ้านเมื่อเช้าน่ะค่ะว่าแต่กุญแจอะไรเหรอคะ"

"ไม่มีอะไรครับป้าไปเตรียมอาหารเถอะผมหิวแล้ว"คิมหันต์หยิบกุญแจมาก่อนจะเหล่มองฟ้าลดาที่ยืนทำหน้ามุ้ยอยู่

"ไขเร็วๆเลยคุณแล้วคราวหลังอย่าเล่นอะไรบ้าๆแบบนี้อีกนะ"

"รู้แล้วล่ะน่ะ"คิมหันต์เสียงแข็งก่อนจะไขกุญแจมือออกจนทั้งข้อมือทั้งสองเป็นอิสระฟ้าลดาจับข้อมือก่อนจะเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง



AThousandYears
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 ก.ย. 2558, 12:26:52 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 ก.ย. 2558, 12:26:52 น.

จำนวนการเข้าชม : 1682





<< รอยยิ้มของเรา   หึง >>
AThousandYears 17 ก.ย. 2558, 12:32:11 น.
ขอโทษด้วยนะคะเลทไปวันหนึ่งเลยพอดีช่วงนี้ฝนตกถึงขั้นน้ำท่วมเลยค่ะตอนนี้น้ำลดแล้วจะกลับมาอัพต่อนะคะขอโทษอีกครั้งนึงค่ะ

ป.ล ช่วงนี้ฝนตกดูแลสุขภาพด้วยนะคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน


สายลมที่พัดวน 17 ก.ย. 2558, 12:34:52 น.
คุณคิมเล่นพิเรนจริงๆป้าแม่บ้านไม่น่าเอากุญแจมาคืนเลยงะ!!


Kim 17 ก.ย. 2558, 12:43:46 น.
ดีใจที่น้ำลดแล้ว ขอบคุณที่มาอัพนิยายให้อ่านค่ะ
อ้าวคิมหันต์แค่ล้อเล่นหรือเนี่ย


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account