ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: หึง
"นี่มัน...."ฟ้าลดาเอ่ยพลางหยิบรูปคิมหันต์และมาติกาขึ้นมาก่อนจะถูกคิมหันต์จะชากรูปไปจากมือเธอ
"ออกไปได้แล้ว"คิมหันต์เอ่ยเสียงแข็ง
"แต่นั่น...."
"ฉันบอกให้ออกไป!!!!!"คิมหันต์ตวาดฟ้าลดาเธอมองเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจก่อนจะเดินออกไปคิมหันต์มองรูปในมือก่อนจะขย้ำจนยับแล้วปาทิ้ง
"ทำไมนะเมย์..ทำไมผมลืมคุณไม่ได้..ทำไม!!!"คิมหันต์ทุบโต๊ะอย่างแรงจนฟ้าลดาที่แอบยืนฟังอยู่ข้างนอกสะดุ้งฟ้าลดาก้มหน้าลงก่อนจะพึมพำกับตัวเองเบาๆ
"นี่คุณยังไม่ลืมพี่เมย์จริงๆด้วย"
.................................................
ณ ร้านอาหาร
"ฟ้า!!!!"นาธินทร์ตะโกนเรียกชื่อเพื่อนสาวอย่างดังจนทำให้ฟ้าลดาตื่นจากภวังค์ทันที
"มีอะไรธิน"
"ฟ้าเหม่ออะไรอยู่ธินเห็นตั้งแต่มาแล้วนะ"
"เปล่าหรอกฟ้าแค่....นอนดึกไปหน่อย"
"จริงเหรอ..ฟ้าไม่ได้เป็นอะไรแน่นะ"
"อืม"ฟ้าลดาพยักหน้าก่อนจะเห็นรอยยิ้มของนาธินทร์
"ดีแล้วงั้น....เรามากินข้าวกันนะ"นาธินทร์พูดก่อนจะลงมือตักต้มยำปลาทอดให้ฟ้าลดาเธอแสร้งยิ้มหากแต่ในใจกลับคิดเรื่องของคิมหันต์วนไปวนมา
"ปรางดีใจนะคะที่คิมพาปรางมาทานข้าว"เปรมปรางค์พูดอย่างระริกระรี้ก่อนจะกอดแขนคิมหันต์แน่น
"ถ้ามันจะทำให้คุณหายโกรธผมเรื่องที่ผมไม่บอกคุณเรื่องผู้หญิงคนนั้นผมก็ยอม"
"แต่ปรางคิดแล้วมันน่าเจ็บใจจริงๆเห็นไหมคะปรางเคยบอกคุณแล้วว่ายัยมาติกามันหวังจะปอกลอกคุณมันไม่เคยรักคุณเลย"
"ใช่...และตอนนี้ผมก็ตาสว่างแล้ว"คิมหันต์ยิ้มก่อนที่เปรมปรางค์จะหอมแก้มเขา
"ไปกินข้าวกันเถอะผมหิวแล้ว"คิมหันต์จับมือเปรมปรางค์ก่อนจะเดินเข้ามาภายในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่เขามีหุ้นส่วนอยู่ที่นี่
"เชิญครับ"พนักงานโบกมือไปที่โต๊ะตัวหนึ่งที่ติดกับผู้หญิงผมยาวคนหนึ่งหากแต่เธอนั่งหันหลังอยู่คิมหันต์ตัดสินใจนั่งหันหลังให้ผู้หญิงคนนั้นก่อนจะยื่นเมณูอาหารให้เปรมปรางค์
"กินปลาหน่อยนะคนสวยธินเป็นห่วง"นาธินทร์ฉีกยิ้มก่อนจะตักปลาให้ฟ้าลดาซึ่งเธอก็ได้แต่ยิ้มตามเพื่อนของเธอ
"นี่จ๊ะ....วันนี้เรากินสปาเกตตี้กันนะคะถึงแม้ปรางจะไม่อยากกินก็เถอะ"
"ทำไมล่ะครับปรางอาหารที่นี่ไม่ถูกปากคุณหรือ"
"เปล่าค่ะแต่ปราง.....อยากกินคุณมากกว่า"เปรมปรางค์ยิ้มอย่างยั่วยวนก่อนจะลูบมือคิมหันต์อย่างออดอ้อน
"ทานนี่ด้วยสิไก่ย่างที่นี่อร่อยมาก"
"พอแล้วธิน...นี่ฉันจะกินไม่ทันแล้วนะ"
"ก็เค้ารักตะเองนี่รักมากๆๆก็อยากให้ตะเองกินให้อิ่ม"
"เหรอ...เค้าจะเป็นหมูเพราะตะเองนี่แหละ"ฟ้าลดาทำเสียงหวานก่อนจะหัวเราะคิกคักกับนาธินทร์
"แหวะน้ำเน่า"คิมหันต์เบ้ปากฟ้าลดาหยุดหัวเราะทันทีที่มีบุคคลนิรนามมานินทาเธอในระยะเผาขนแบบนี้
"วันนี้เราไปช็อปปิ้งกันนะคะกระเป๋าแบรนด์เนมพึ่งเข้ามาใหม่ปรางค์อยากได้"
"ได้สิครับถ้าเพื่อคุณ"คิมหันต์ทำน้ำเสียงกรุ้มกริ้มใส่เปรมปรางค์
"วันนี้เราไปช็อปปิ้งกันนะคะมีที่ตบยุงพึ่งเข้ามาใหม่เค้าอยากได้"ฟ้าลดาทำเสียงล้อเลียนเปรมปรางค์ก่อนที่นาธินทร์จะทำหน้างงๆ
"ที่ตบยุงเนี่ยนะ"
"ค่ะ"ฟ้าลดายิ้มคิมหันต์ขมวดคิ้วนี่ยัยผู้หญิงที่ไหนมาเล่นเกมส์สงครามประสาทกับเขาเนี่ย
"เราไปร้านอื่นกันเถอะปรางวันนี้ถ้าอยู่ร้านนี้นานๆคุณอาจจะโดนมดกัดผมเป็นห่วงคุณ"
"นี่คุณ!!!"ฟ้าลดาลุกขึ้นหันไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างหลัง
"คิมหันต์!!"ฟ้าลดาอุทานอย่างตกใจซึ่งไม่ต่างจากคิมหันต์เลยเขามองเธอก่อนจะเหง่มองนาธินทร์
"นี่หล่อนเองเหรอ!!!"เปรมปรางค์ลุกขึ้นก่อนจะนึกถึงเรื่องเมื่อวันก่อนอย่างโมโห
"ดีเลยวันนี้ฉันจะได้คิดบัญชีกับแก!!!"เปรมปรางค์เดินปรี่เข้ามาก่อนจะง้างมือตบ
เปรี๊ยะ!!!!
สิ้นเสียงนาธินทร์ก็เอามือลูบแก้มตัวเองทันทีฟ้าลดารีบเข้ามาดูเขาก่อนจะมองเปรมปรางค์อย่างโมโหเปรมปรางค์ทำท่าจะเข้ามาอีกแต่ฟ้าลดาก็ง้างมือขู่
"เข้ามาสิแม่จะตบให้จำทางกลับบ้านไม่ได้คอยดู!!"ฟ้าลดาทำท่าเอาจริงคิมหันต์เห็นท่าไม่ดีจึงคว้ามือเธอไว้
"เลิกใช้กำลังซะที!!"คิมหันต์พูดฟ้าลดาสะบัดมือออกจากเขา
"ก่อนที่จะว่าคนอื่นคุณหัดสั่งสอนแม่ยอดยาหยีของคุณเถอะเขารังแกพวกฉันก่อน"
"ทำไมกลัวชู้เธอเจ็บนักหรือไง!!"คิมหันต์หันไปมองนาธินทร์อย่างอาฆาต
"เขาเป็นใครน่ะฟ้า"นาธินทร์ถามขึ้น
"อยากรู้ไหมล่ะ!!บอกเขาไปสิว่าคุณกับผมเป็นอะไรกัน"คิมหันต์มองฟ้าลดาอย่างวางเชิง
"ปรางขอตอบแทนนะคะเอที่คุณเคยบอกปรางมันคืออะไรน๊า…อ๋อ!!!ภรรยานอกหัวใจ!!!"เปรมปรางค์เน้นคำหลังอย่างตอกย้ำก่อนจะตรงเข้าไปกอดแขนคิมหันต์ฟ้าลดากำมือแน่นก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋า
"จะไปไหนคิดจะไปเล่นชู้กันที่ไหนอีกล่ะ"คิมหันต์เดินมากระชากแขนฟ้าลดาก่อนจะมองเธออย่างโมโห(หึง)
"คุณช่วยดูตัวเองก่อนเถอะทีคุณพาแม่เมียน้อยมากินข้าวฉันยังไม่ว่าคุณเลย"
"กริ๊ด!!!แกว่าใครเมียน้อย"
"ก็เขาล่ะที่เที่ยวตามเกาะสามีชาวบ้านราวกับเป็นผีเน่ากับโลงผุ"
"ฟ้าลดา!!!"คิมหันต์เสียงแข็งก่อนจะถูกนาธินทร์ที่ยืนงงอยู่วิ่งมาผลัก
"ปล่อยฟ้านะเว้ย!!"นาธินทร์พูดพลันจับมือฟ้าลดาคิมหันต์มองภาพนั้นอย่างโมโหก่อนจะตรงเข้าไปต่อยนาธินทร์จนเขาล้มลงกับพื้น
"ธิน!!"ฟ้าลดาจะไปจับนาธินทร์ให้ลุกขึ้นแต่กลับถูกคิมหันต์ดึงไว้
"ไม่ต้องไปอาลัยอาวรณ์มันนักหรอกมานี่!!!"คิมหันต์ดึงฟ้าลดาออกไปข้างนอกโดยปล่อยให้เปรมปรางค์ยืนเรียกเขาอยู่อย่างไม่สนใจ
…………………………
"ออกไปได้แล้ว"คิมหันต์เอ่ยเสียงแข็ง
"แต่นั่น...."
"ฉันบอกให้ออกไป!!!!!"คิมหันต์ตวาดฟ้าลดาเธอมองเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจก่อนจะเดินออกไปคิมหันต์มองรูปในมือก่อนจะขย้ำจนยับแล้วปาทิ้ง
"ทำไมนะเมย์..ทำไมผมลืมคุณไม่ได้..ทำไม!!!"คิมหันต์ทุบโต๊ะอย่างแรงจนฟ้าลดาที่แอบยืนฟังอยู่ข้างนอกสะดุ้งฟ้าลดาก้มหน้าลงก่อนจะพึมพำกับตัวเองเบาๆ
"นี่คุณยังไม่ลืมพี่เมย์จริงๆด้วย"
.................................................
ณ ร้านอาหาร
"ฟ้า!!!!"นาธินทร์ตะโกนเรียกชื่อเพื่อนสาวอย่างดังจนทำให้ฟ้าลดาตื่นจากภวังค์ทันที
"มีอะไรธิน"
"ฟ้าเหม่ออะไรอยู่ธินเห็นตั้งแต่มาแล้วนะ"
"เปล่าหรอกฟ้าแค่....นอนดึกไปหน่อย"
"จริงเหรอ..ฟ้าไม่ได้เป็นอะไรแน่นะ"
"อืม"ฟ้าลดาพยักหน้าก่อนจะเห็นรอยยิ้มของนาธินทร์
"ดีแล้วงั้น....เรามากินข้าวกันนะ"นาธินทร์พูดก่อนจะลงมือตักต้มยำปลาทอดให้ฟ้าลดาเธอแสร้งยิ้มหากแต่ในใจกลับคิดเรื่องของคิมหันต์วนไปวนมา
"ปรางดีใจนะคะที่คิมพาปรางมาทานข้าว"เปรมปรางค์พูดอย่างระริกระรี้ก่อนจะกอดแขนคิมหันต์แน่น
"ถ้ามันจะทำให้คุณหายโกรธผมเรื่องที่ผมไม่บอกคุณเรื่องผู้หญิงคนนั้นผมก็ยอม"
"แต่ปรางคิดแล้วมันน่าเจ็บใจจริงๆเห็นไหมคะปรางเคยบอกคุณแล้วว่ายัยมาติกามันหวังจะปอกลอกคุณมันไม่เคยรักคุณเลย"
"ใช่...และตอนนี้ผมก็ตาสว่างแล้ว"คิมหันต์ยิ้มก่อนที่เปรมปรางค์จะหอมแก้มเขา
"ไปกินข้าวกันเถอะผมหิวแล้ว"คิมหันต์จับมือเปรมปรางค์ก่อนจะเดินเข้ามาภายในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่เขามีหุ้นส่วนอยู่ที่นี่
"เชิญครับ"พนักงานโบกมือไปที่โต๊ะตัวหนึ่งที่ติดกับผู้หญิงผมยาวคนหนึ่งหากแต่เธอนั่งหันหลังอยู่คิมหันต์ตัดสินใจนั่งหันหลังให้ผู้หญิงคนนั้นก่อนจะยื่นเมณูอาหารให้เปรมปรางค์
"กินปลาหน่อยนะคนสวยธินเป็นห่วง"นาธินทร์ฉีกยิ้มก่อนจะตักปลาให้ฟ้าลดาซึ่งเธอก็ได้แต่ยิ้มตามเพื่อนของเธอ
"นี่จ๊ะ....วันนี้เรากินสปาเกตตี้กันนะคะถึงแม้ปรางจะไม่อยากกินก็เถอะ"
"ทำไมล่ะครับปรางอาหารที่นี่ไม่ถูกปากคุณหรือ"
"เปล่าค่ะแต่ปราง.....อยากกินคุณมากกว่า"เปรมปรางค์ยิ้มอย่างยั่วยวนก่อนจะลูบมือคิมหันต์อย่างออดอ้อน
"ทานนี่ด้วยสิไก่ย่างที่นี่อร่อยมาก"
"พอแล้วธิน...นี่ฉันจะกินไม่ทันแล้วนะ"
"ก็เค้ารักตะเองนี่รักมากๆๆก็อยากให้ตะเองกินให้อิ่ม"
"เหรอ...เค้าจะเป็นหมูเพราะตะเองนี่แหละ"ฟ้าลดาทำเสียงหวานก่อนจะหัวเราะคิกคักกับนาธินทร์
"แหวะน้ำเน่า"คิมหันต์เบ้ปากฟ้าลดาหยุดหัวเราะทันทีที่มีบุคคลนิรนามมานินทาเธอในระยะเผาขนแบบนี้
"วันนี้เราไปช็อปปิ้งกันนะคะกระเป๋าแบรนด์เนมพึ่งเข้ามาใหม่ปรางค์อยากได้"
"ได้สิครับถ้าเพื่อคุณ"คิมหันต์ทำน้ำเสียงกรุ้มกริ้มใส่เปรมปรางค์
"วันนี้เราไปช็อปปิ้งกันนะคะมีที่ตบยุงพึ่งเข้ามาใหม่เค้าอยากได้"ฟ้าลดาทำเสียงล้อเลียนเปรมปรางค์ก่อนที่นาธินทร์จะทำหน้างงๆ
"ที่ตบยุงเนี่ยนะ"
"ค่ะ"ฟ้าลดายิ้มคิมหันต์ขมวดคิ้วนี่ยัยผู้หญิงที่ไหนมาเล่นเกมส์สงครามประสาทกับเขาเนี่ย
"เราไปร้านอื่นกันเถอะปรางวันนี้ถ้าอยู่ร้านนี้นานๆคุณอาจจะโดนมดกัดผมเป็นห่วงคุณ"
"นี่คุณ!!!"ฟ้าลดาลุกขึ้นหันไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างหลัง
"คิมหันต์!!"ฟ้าลดาอุทานอย่างตกใจซึ่งไม่ต่างจากคิมหันต์เลยเขามองเธอก่อนจะเหง่มองนาธินทร์
"นี่หล่อนเองเหรอ!!!"เปรมปรางค์ลุกขึ้นก่อนจะนึกถึงเรื่องเมื่อวันก่อนอย่างโมโห
"ดีเลยวันนี้ฉันจะได้คิดบัญชีกับแก!!!"เปรมปรางค์เดินปรี่เข้ามาก่อนจะง้างมือตบ
เปรี๊ยะ!!!!
สิ้นเสียงนาธินทร์ก็เอามือลูบแก้มตัวเองทันทีฟ้าลดารีบเข้ามาดูเขาก่อนจะมองเปรมปรางค์อย่างโมโหเปรมปรางค์ทำท่าจะเข้ามาอีกแต่ฟ้าลดาก็ง้างมือขู่
"เข้ามาสิแม่จะตบให้จำทางกลับบ้านไม่ได้คอยดู!!"ฟ้าลดาทำท่าเอาจริงคิมหันต์เห็นท่าไม่ดีจึงคว้ามือเธอไว้
"เลิกใช้กำลังซะที!!"คิมหันต์พูดฟ้าลดาสะบัดมือออกจากเขา
"ก่อนที่จะว่าคนอื่นคุณหัดสั่งสอนแม่ยอดยาหยีของคุณเถอะเขารังแกพวกฉันก่อน"
"ทำไมกลัวชู้เธอเจ็บนักหรือไง!!"คิมหันต์หันไปมองนาธินทร์อย่างอาฆาต
"เขาเป็นใครน่ะฟ้า"นาธินทร์ถามขึ้น
"อยากรู้ไหมล่ะ!!บอกเขาไปสิว่าคุณกับผมเป็นอะไรกัน"คิมหันต์มองฟ้าลดาอย่างวางเชิง
"ปรางขอตอบแทนนะคะเอที่คุณเคยบอกปรางมันคืออะไรน๊า…อ๋อ!!!ภรรยานอกหัวใจ!!!"เปรมปรางค์เน้นคำหลังอย่างตอกย้ำก่อนจะตรงเข้าไปกอดแขนคิมหันต์ฟ้าลดากำมือแน่นก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋า
"จะไปไหนคิดจะไปเล่นชู้กันที่ไหนอีกล่ะ"คิมหันต์เดินมากระชากแขนฟ้าลดาก่อนจะมองเธออย่างโมโห(หึง)
"คุณช่วยดูตัวเองก่อนเถอะทีคุณพาแม่เมียน้อยมากินข้าวฉันยังไม่ว่าคุณเลย"
"กริ๊ด!!!แกว่าใครเมียน้อย"
"ก็เขาล่ะที่เที่ยวตามเกาะสามีชาวบ้านราวกับเป็นผีเน่ากับโลงผุ"
"ฟ้าลดา!!!"คิมหันต์เสียงแข็งก่อนจะถูกนาธินทร์ที่ยืนงงอยู่วิ่งมาผลัก
"ปล่อยฟ้านะเว้ย!!"นาธินทร์พูดพลันจับมือฟ้าลดาคิมหันต์มองภาพนั้นอย่างโมโหก่อนจะตรงเข้าไปต่อยนาธินทร์จนเขาล้มลงกับพื้น
"ธิน!!"ฟ้าลดาจะไปจับนาธินทร์ให้ลุกขึ้นแต่กลับถูกคิมหันต์ดึงไว้
"ไม่ต้องไปอาลัยอาวรณ์มันนักหรอกมานี่!!!"คิมหันต์ดึงฟ้าลดาออกไปข้างนอกโดยปล่อยให้เปรมปรางค์ยืนเรียกเขาอยู่อย่างไม่สนใจ
…………………………
AThousandYears เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ก.ย. 2558, 14:12:48 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 ก.ย. 2558, 15:01:33 น.
จำนวนการเข้าชม : 1683
| << อยู่ด้วยกัน | ทริปฮันนีมูน >> |
สายลมที่พัดวน 18 ก.ย. 2558, 14:18:14 น.
คุณคิมหึงแล้วสงสารนาธินทร์โดนตบแล้วยังโดนต่อยอีก
คุณคิมหึงแล้วสงสารนาธินทร์โดนตบแล้วยังโดนต่อยอีก
กาซะลองพลัดถิ่น 18 ก.ย. 2558, 17:47:21 น.
ผู้ชายเนาะทำอะไรก็ไม่ผิดขนาดเห็นแบบตำลูกกะตาสองข้างก็ยังไม่ผิด...
ผู้หญิงที่ตัวเองพามากล้าบอกที่จะบอกอยากกินนายแทนอาหารอย่างนี้เรียกว่าอะไรดี อ่ะนายคิม
ผู้ชายเนาะทำอะไรก็ไม่ผิดขนาดเห็นแบบตำลูกกะตาสองข้างก็ยังไม่ผิด...
ผู้หญิงที่ตัวเองพามากล้าบอกที่จะบอกอยากกินนายแทนอาหารอย่างนี้เรียกว่าอะไรดี อ่ะนายคิม
Kim 18 ก.ย. 2558, 20:36:11 น.
อ้าวนายคิมหันต์ตัวเองทำได้แต่คนอื่นทำไม่ได้ว่างั้นเถอะ
ยัยเปรมผู้หญิงของนายก็สมกันเหมือนผีเน่ากับโลงผุ
อ้าวนายคิมหันต์ตัวเองทำได้แต่คนอื่นทำไม่ได้ว่างั้นเถอะ
ยัยเปรมผู้หญิงของนายก็สมกันเหมือนผีเน่ากับโลงผุ