ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: แผนการแกล้ง
"เสร็จแล้ว"คิมหันต์ค่อยๆวางสปาเกตตี้ลงก่อนจะมองหาฟ้าลดา
"พี่คิมมองหาอะไรหรือคะ"เอมอรถามถึงจะรู้ดีอยู่แล้วว่าต้องมองหาใคร
"เปล่าครับ"คิมหันต์ตอบเสียงเรียบก่อนจะมองหาจานสปาเกตตี้ของฟ้าลดา
"น้องเอมเห็นจานสปาเกตตี้ที่วางตรงนี้ไหม"
"อ๋อ!!เอมทิ้งไปแล้วน่ะค่ะเห็นมันไหม้ๆด้วย"
"ทิ้งไปทำไม!!!ทำไมไม่ถามพี่ก่อน!!"คิมหันต์เริ่มโมโหเขารีบวิ่งไปที่ถังขยะทันทีก่อนจะเห็นสปาเกตตี้ที่ฟ้าลดาทำลงไปกองในนั้นเรียบร้อยแล้วก็ทำท่าเสียดายเอมอรมองท่าทางของคิมหันต์อย่างไม่พอใจก่อนจะตัดสินใจถาม
"พี่คิมเสียดายเหรอคะ"
"ใช่!!มันเป็นอาหารจานแรกที่ฟ้าเขาทำให้พี่ความจริงพี่กะจะเก็บมันไว้กินแต่ก็ชั่งเถอะ!!"คิมหันต์สบถก่อนจะเดินออกไปตามหาฟ้าลดาโดยไม่สนเสียงเรียกของเอมอรคิมหันต์เดินออกมาด้านนอกก่อนจะมองไปทางโต๊ะไม้หินอ่อนข้างบ้านซึ่งฟ้าลดานั่งอยู่นั้น
"หลบมาที่นี่ทำไมไม่กลัวยุงกัดหรือไง"
"…………"ไม่มีเสียงตอบรับฟ้าลดาไม่มองแม้แต่หน้าเขาคิมหันต์มองเธอด้วยสายตาสงสัยก่อนจะนั่งลงข้างๆเธอ
"คุณเป็นอะไรโกรธผมหรือ"คิมหันต์ถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ฉันไม่ได้โกรธคุณ!!เชิญคุณไปกินสปาเกตตี้น้ำผึ้งกับน้องเอมของคุณเถอะ"
"โธ่เอ๊ย..ที่แท้ก็หึงผม"
"ฉันไม่ได้หึง!!"
"น้ำเสียงคุณมันฟ้องซะขนาดนั้นยังจะมาปฏิเสธอีก"คิมหันต์ยิ้มก่อนจะใช้มือโอบกอดหญิงสาวแล้วหอมแก้มเธออย่างแผ่วเบาโดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว
"นี่คุณ...ไม่อายหรือไง"ฟ้าลดาพุดก่อนที่จะดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของคิมหันต์มองดูฟ้าลดาที่หน้าแดงอยู่ในอ้อมกอดเขาก่อนจะยิ้ม
"ทำไมผมต้องอายด้วยเราเป็นสามีภรรยากันนะ"
"แต่ฉันก็เป็นภรรยานอกหัวใจของคุณ"
"แล้วคุณอยากอยู่ในหัวใจผมไหมล่ะ"คิมหันต์สบตาฟ้าลดาก่อนจะเลื่อนหน้าเข้ามาหาฟ้าลดาจนจมูกทั้งสองชนกันฟ้าลดาหลับตาพริ้มคิมหันต์ในตอนนี้ชั่งเป็นผู้ชายที่อบอุ่นและอ่อนโยนจนความอบอุ่นนั้นแทบจะละลายเธอที่อยู่ในอ้อมกอดเขา
"พี่คิม"เสียงเอมอรดังขึ้นฟ้าลดาจะรีบผละออกแต่คิมหันต์กับไม่ยอมปล่อยเธอออกจากอกเขา
"มีอะไรครับ"
"คือเอมมาตามพี่คิมไปกินข้าวน่ะค่ะ"
"เหรอ...พี่ต้องขอโทษน้องเอมด้วยนะที่เสียเวลาพอดีพี่กับฟ้าเปลี่ยนใจจะไปกินข้าวข้างนอกกันแล้วน่ะครับพี่ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เสียเวลาไปกันเถอะฟ้า"คิมหันต์จับฟ้าลดาลุกขึ้นก่อนจะจับมือฟ้าลดาพาออกไปโดยมีแววตาความอิจฉาของเ
อมอรมองตามหลัง
………………………………
"ร้านนี้อร่อยแน่นะ"คิมหันต์เลิกคิ้วขึ้นพลางมองร้านอาหารริมทะเลที่มีชั้นบนและชั้นล่างก่อนจะเลือกนั่งที่ชั้นบนเพราะอากาศเย็นสบายมากกว่า
"อร่อยสิฉันมากินที่นี่ออกบ่อยไป"
"พูดอย่างกับว่าเป็นคนที่นี่"คิมหันต์พูดอย่างสงสัยพลางมองฟ้าลดาซึ่งเธอก็แกล้งมองไปทางอื่น
"ฉันเคยมาเที่ยวน่ะคุณอย่าถามมากเลยสั่งอาหารได้แล้วหิวไม่ใช่เหรอ"ฟ้าลดายื่นเมณูอาหารให้คิมหันต์ก่อนจะมองออกไปริมชายหาดไม่นานอาหารก็มาวางอยู่บนโต๊ะ
"นี่มันอะไรเนี่ย"คิมหันต์มองจานหอยหวานที่อยู่ตรงหน้าตัวเองอย่างงงๆ
"หอยหวานไงกินสิ"
"ทำไมที่นี่เขาไม่แกะให้ล่ะ"
"นี่คุณ!!คนเรามันก็ต้องช่วยตัวเองบ้างสิไม่งั้นเขาจะเขียนป้ายหน้าร้านว่าดื่มด่ำชีวิตธรรมชาติหรือไงเอ๊ะ!!หรือคุณแกะไม่เป็น"ฟ้าลดามองคิมหันต์เขานิ่งก่อนจะยืดอกขึ้น
"ฉันจะรออาหารที่ฉันสั่ง"
"ตามใจ"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะลงมือแกะหอยอย่างชำนาญก่อนจะจิ้มน้ำจิ้มแล้วกินเข้าปากเล่นเอาคิมหันต์กลืนน้ำลายลงคอตาม
"หืม...อร่อยมากเลยน้ำจิ้มแซ๊บแซบ!!"
"นี่เธอตั้งใจกินยั่วฉันเหรอ"
"เปล่าซะหน่อยก็มันอร่อยจริงๆนี่เหมือนกำลังกินหอยหวานบนภูเขาฟูจิเลย"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะสนุกกับการแกล้งยั่วคิมหันต์ให้หิวจนเขาทนไม่ไหว
"ไหน!!มันอร่อยจริงหรือเปล่า"
"จริงสิอะ!!แกะแบบที่ฉันแกะเมื่อกี้น่ะ"ฟ้าลดายื่นหอยหวานให้คิมหันต์เขาใช้ช้อนเขี่ยไปมาก่อนจะใช้มือหยิบขึ้นมา
"ทำไมแกะไม่ได้เหรอคะคุณชาย"
"เปล่าซะหน่อย..คอยดูละกัน"คิมหันต์พูดอย่างไม่ยอมแพ้คำสบประมาทของฟ้าลดาก่อนจะลงมือแกะหอยแต่แกะเท่าไหร่ก็ไม่ได้จนฟ้าลดาต้องแย่งมาเพราะสงสารเขา
"เดี๋ยวฉันแกะให้ก็ได้"ฟ้าลดาพูดพลันเริ่มแกะเปลือกหอยหวานออกก่อนจะยื่นเนื้อให้คิมหันต์
"เสร็จแล้วกินสิ"ฟ้าลดาจะวางลงบนจานแต่คิมหันต์กับจับมือเธอไว้ก่อนจะกินเข้าไป
"อย่างนี้สิเธอจะได้เป็นเมียที่มีประโยชน์บ้าง"คิมหันต์ยิ้มออกมาโดยไม่สนใจหญิงสาวที่ทำหน้าบึ้งใส่เขาอยู่ไม่นานทั้งสองก็กินอาหารจนหมดแล้วก็เดินทางกลับบ้าน
"ถึงแล้ว"คิมหันต์พูดพลางปลดเข็มขัดออกก่อนจะมองเห็นฟ้าลดาเอนหัวพิงกระจก
"ฟ้า"คิมหันต์เรียกชื่อเธออีกครั้งแต่ไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงตัดสินเดินออกจากรถแล้วเดินมาอุ้มเธอเข้าบ้านฟ้าลดาแอบหรี่ตามองเธอยิ้มออกมาที่แผนการแกล้งคิมหันต์ของเธอสำเร็จหากแต่ชายหนุ่มรู้ทันเธออยู่แล้ว
"ยัยตัวแสบ"คิมหันต์คิดในใจก่อนจะแกล้งเดินต่อไปจนมาถึงห้องนอนแต่แทนที่เขาจะวางเธอลงบนเตียงเขากลับเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะ
ตูม!!!!!
"นี่คุณ!!!"ฟ้าลดาลุกขึ้นมาหลังจากที่ถูกเขาโยนลงน้ำคิมหันต์มองภาพนั้นก่อนจะหัวเราะออกมา
"555555เธอคิดว่าแผนแค่นี้จะแกล้งฉันสำเร็จเหรอฉันเจอมาเยอะจนพอจะรู้ว่าเธอแกล้งฉัน"
"เหรอ!!"ฟ้าลดากวักน้ำใส่เขาก่อนจะหัวเราะคิมหันต์ได้ทีกระโดดลงมาในอ่างก่อนจะล็อคตัวเธอเข้ามาในอ้อมกอดของเขา
"คุณคิม"ฟ้าลดามองใบหน้าของเขาตอนนี้เส้นผมที่เปียกปรกลงมาตรงหน้าเขาเล็กน้อยตามลำคอก็มีน้ำผุดขึ้นมาก่อนที่เธอจะสังเกตุเห็นแผงหน้าอกที่ตอนนี้เผยให้เห็นหมัดกล้ามในแบบที่พอดีแม้จะมีเสื้อเชิ้ตสีขาวห่อหุ้มอยู่แต่มันกลับเด่นชัดขึ้นมาเพราะเปียกน้ำคิมหันต์ดึงหญิงสาวเข้ามาจูบอย่างแผ่วเบาซึ่งฟ้าลดาเองก็ไม่ได้ขัดขืนเพราะเรี่ยวแรงของเธอได้หายไปตั้งแต่ที่ริมฝีปากของเขาประทับลงมาบนริมฝีปากเธอแล้วคิมหันต์ค่อยๆเลื่อนมือลงมาเกาะกุมที่เอวของหญิงสาวก่อนจะค่อยๆเลื่อนขึ้นมาบริเวณหน้าอกของฟ้าลดาเขากำลังจะแกะกระดุมเสื้อเธอออกทีละเม็ดอย่างใจเย็นโดยที่ริมฝีปากของเขายังประกบริมฝีปากเธออยู่คิมหันต์ค่อยๆเลื่อนลงมาที่ซอกคอก่อนจะประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบาฟ้าลดาเริ่มใจเต้นไม่เป็นจังหวะตอนนี้แขนทั้งสองได้โอบรัดคอเขาเพื่อยึดร่างเธอไว้โดยหารู้ไม่ว่ากระดุมเม็ดสุดท้ายกำลัง......
"คุณคิมครับ!!!!!"เสียงลุงพร้าวดังขึ้นทำให้สติของฟ้าลดากลับคืนมาเธอรีบถอยออกมาด้วยความอายผิดกับคิมหันต์ที่รู้สึกโมโหลุงพร้าวในใจ
"จะมาทำไมตอนนี้!!"
"พี่คิมมองหาอะไรหรือคะ"เอมอรถามถึงจะรู้ดีอยู่แล้วว่าต้องมองหาใคร
"เปล่าครับ"คิมหันต์ตอบเสียงเรียบก่อนจะมองหาจานสปาเกตตี้ของฟ้าลดา
"น้องเอมเห็นจานสปาเกตตี้ที่วางตรงนี้ไหม"
"อ๋อ!!เอมทิ้งไปแล้วน่ะค่ะเห็นมันไหม้ๆด้วย"
"ทิ้งไปทำไม!!!ทำไมไม่ถามพี่ก่อน!!"คิมหันต์เริ่มโมโหเขารีบวิ่งไปที่ถังขยะทันทีก่อนจะเห็นสปาเกตตี้ที่ฟ้าลดาทำลงไปกองในนั้นเรียบร้อยแล้วก็ทำท่าเสียดายเอมอรมองท่าทางของคิมหันต์อย่างไม่พอใจก่อนจะตัดสินใจถาม
"พี่คิมเสียดายเหรอคะ"
"ใช่!!มันเป็นอาหารจานแรกที่ฟ้าเขาทำให้พี่ความจริงพี่กะจะเก็บมันไว้กินแต่ก็ชั่งเถอะ!!"คิมหันต์สบถก่อนจะเดินออกไปตามหาฟ้าลดาโดยไม่สนเสียงเรียกของเอมอรคิมหันต์เดินออกมาด้านนอกก่อนจะมองไปทางโต๊ะไม้หินอ่อนข้างบ้านซึ่งฟ้าลดานั่งอยู่นั้น
"หลบมาที่นี่ทำไมไม่กลัวยุงกัดหรือไง"
"…………"ไม่มีเสียงตอบรับฟ้าลดาไม่มองแม้แต่หน้าเขาคิมหันต์มองเธอด้วยสายตาสงสัยก่อนจะนั่งลงข้างๆเธอ
"คุณเป็นอะไรโกรธผมหรือ"คิมหันต์ถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ฉันไม่ได้โกรธคุณ!!เชิญคุณไปกินสปาเกตตี้น้ำผึ้งกับน้องเอมของคุณเถอะ"
"โธ่เอ๊ย..ที่แท้ก็หึงผม"
"ฉันไม่ได้หึง!!"
"น้ำเสียงคุณมันฟ้องซะขนาดนั้นยังจะมาปฏิเสธอีก"คิมหันต์ยิ้มก่อนจะใช้มือโอบกอดหญิงสาวแล้วหอมแก้มเธออย่างแผ่วเบาโดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว
"นี่คุณ...ไม่อายหรือไง"ฟ้าลดาพุดก่อนที่จะดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของคิมหันต์มองดูฟ้าลดาที่หน้าแดงอยู่ในอ้อมกอดเขาก่อนจะยิ้ม
"ทำไมผมต้องอายด้วยเราเป็นสามีภรรยากันนะ"
"แต่ฉันก็เป็นภรรยานอกหัวใจของคุณ"
"แล้วคุณอยากอยู่ในหัวใจผมไหมล่ะ"คิมหันต์สบตาฟ้าลดาก่อนจะเลื่อนหน้าเข้ามาหาฟ้าลดาจนจมูกทั้งสองชนกันฟ้าลดาหลับตาพริ้มคิมหันต์ในตอนนี้ชั่งเป็นผู้ชายที่อบอุ่นและอ่อนโยนจนความอบอุ่นนั้นแทบจะละลายเธอที่อยู่ในอ้อมกอดเขา
"พี่คิม"เสียงเอมอรดังขึ้นฟ้าลดาจะรีบผละออกแต่คิมหันต์กับไม่ยอมปล่อยเธอออกจากอกเขา
"มีอะไรครับ"
"คือเอมมาตามพี่คิมไปกินข้าวน่ะค่ะ"
"เหรอ...พี่ต้องขอโทษน้องเอมด้วยนะที่เสียเวลาพอดีพี่กับฟ้าเปลี่ยนใจจะไปกินข้าวข้างนอกกันแล้วน่ะครับพี่ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เสียเวลาไปกันเถอะฟ้า"คิมหันต์จับฟ้าลดาลุกขึ้นก่อนจะจับมือฟ้าลดาพาออกไปโดยมีแววตาความอิจฉาของเ
อมอรมองตามหลัง
………………………………
"ร้านนี้อร่อยแน่นะ"คิมหันต์เลิกคิ้วขึ้นพลางมองร้านอาหารริมทะเลที่มีชั้นบนและชั้นล่างก่อนจะเลือกนั่งที่ชั้นบนเพราะอากาศเย็นสบายมากกว่า
"อร่อยสิฉันมากินที่นี่ออกบ่อยไป"
"พูดอย่างกับว่าเป็นคนที่นี่"คิมหันต์พูดอย่างสงสัยพลางมองฟ้าลดาซึ่งเธอก็แกล้งมองไปทางอื่น
"ฉันเคยมาเที่ยวน่ะคุณอย่าถามมากเลยสั่งอาหารได้แล้วหิวไม่ใช่เหรอ"ฟ้าลดายื่นเมณูอาหารให้คิมหันต์ก่อนจะมองออกไปริมชายหาดไม่นานอาหารก็มาวางอยู่บนโต๊ะ
"นี่มันอะไรเนี่ย"คิมหันต์มองจานหอยหวานที่อยู่ตรงหน้าตัวเองอย่างงงๆ
"หอยหวานไงกินสิ"
"ทำไมที่นี่เขาไม่แกะให้ล่ะ"
"นี่คุณ!!คนเรามันก็ต้องช่วยตัวเองบ้างสิไม่งั้นเขาจะเขียนป้ายหน้าร้านว่าดื่มด่ำชีวิตธรรมชาติหรือไงเอ๊ะ!!หรือคุณแกะไม่เป็น"ฟ้าลดามองคิมหันต์เขานิ่งก่อนจะยืดอกขึ้น
"ฉันจะรออาหารที่ฉันสั่ง"
"ตามใจ"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะลงมือแกะหอยอย่างชำนาญก่อนจะจิ้มน้ำจิ้มแล้วกินเข้าปากเล่นเอาคิมหันต์กลืนน้ำลายลงคอตาม
"หืม...อร่อยมากเลยน้ำจิ้มแซ๊บแซบ!!"
"นี่เธอตั้งใจกินยั่วฉันเหรอ"
"เปล่าซะหน่อยก็มันอร่อยจริงๆนี่เหมือนกำลังกินหอยหวานบนภูเขาฟูจิเลย"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะสนุกกับการแกล้งยั่วคิมหันต์ให้หิวจนเขาทนไม่ไหว
"ไหน!!มันอร่อยจริงหรือเปล่า"
"จริงสิอะ!!แกะแบบที่ฉันแกะเมื่อกี้น่ะ"ฟ้าลดายื่นหอยหวานให้คิมหันต์เขาใช้ช้อนเขี่ยไปมาก่อนจะใช้มือหยิบขึ้นมา
"ทำไมแกะไม่ได้เหรอคะคุณชาย"
"เปล่าซะหน่อย..คอยดูละกัน"คิมหันต์พูดอย่างไม่ยอมแพ้คำสบประมาทของฟ้าลดาก่อนจะลงมือแกะหอยแต่แกะเท่าไหร่ก็ไม่ได้จนฟ้าลดาต้องแย่งมาเพราะสงสารเขา
"เดี๋ยวฉันแกะให้ก็ได้"ฟ้าลดาพูดพลันเริ่มแกะเปลือกหอยหวานออกก่อนจะยื่นเนื้อให้คิมหันต์
"เสร็จแล้วกินสิ"ฟ้าลดาจะวางลงบนจานแต่คิมหันต์กับจับมือเธอไว้ก่อนจะกินเข้าไป
"อย่างนี้สิเธอจะได้เป็นเมียที่มีประโยชน์บ้าง"คิมหันต์ยิ้มออกมาโดยไม่สนใจหญิงสาวที่ทำหน้าบึ้งใส่เขาอยู่ไม่นานทั้งสองก็กินอาหารจนหมดแล้วก็เดินทางกลับบ้าน
"ถึงแล้ว"คิมหันต์พูดพลางปลดเข็มขัดออกก่อนจะมองเห็นฟ้าลดาเอนหัวพิงกระจก
"ฟ้า"คิมหันต์เรียกชื่อเธออีกครั้งแต่ไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงตัดสินเดินออกจากรถแล้วเดินมาอุ้มเธอเข้าบ้านฟ้าลดาแอบหรี่ตามองเธอยิ้มออกมาที่แผนการแกล้งคิมหันต์ของเธอสำเร็จหากแต่ชายหนุ่มรู้ทันเธออยู่แล้ว
"ยัยตัวแสบ"คิมหันต์คิดในใจก่อนจะแกล้งเดินต่อไปจนมาถึงห้องนอนแต่แทนที่เขาจะวางเธอลงบนเตียงเขากลับเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะ
ตูม!!!!!
"นี่คุณ!!!"ฟ้าลดาลุกขึ้นมาหลังจากที่ถูกเขาโยนลงน้ำคิมหันต์มองภาพนั้นก่อนจะหัวเราะออกมา
"555555เธอคิดว่าแผนแค่นี้จะแกล้งฉันสำเร็จเหรอฉันเจอมาเยอะจนพอจะรู้ว่าเธอแกล้งฉัน"
"เหรอ!!"ฟ้าลดากวักน้ำใส่เขาก่อนจะหัวเราะคิมหันต์ได้ทีกระโดดลงมาในอ่างก่อนจะล็อคตัวเธอเข้ามาในอ้อมกอดของเขา
"คุณคิม"ฟ้าลดามองใบหน้าของเขาตอนนี้เส้นผมที่เปียกปรกลงมาตรงหน้าเขาเล็กน้อยตามลำคอก็มีน้ำผุดขึ้นมาก่อนที่เธอจะสังเกตุเห็นแผงหน้าอกที่ตอนนี้เผยให้เห็นหมัดกล้ามในแบบที่พอดีแม้จะมีเสื้อเชิ้ตสีขาวห่อหุ้มอยู่แต่มันกลับเด่นชัดขึ้นมาเพราะเปียกน้ำคิมหันต์ดึงหญิงสาวเข้ามาจูบอย่างแผ่วเบาซึ่งฟ้าลดาเองก็ไม่ได้ขัดขืนเพราะเรี่ยวแรงของเธอได้หายไปตั้งแต่ที่ริมฝีปากของเขาประทับลงมาบนริมฝีปากเธอแล้วคิมหันต์ค่อยๆเลื่อนมือลงมาเกาะกุมที่เอวของหญิงสาวก่อนจะค่อยๆเลื่อนขึ้นมาบริเวณหน้าอกของฟ้าลดาเขากำลังจะแกะกระดุมเสื้อเธอออกทีละเม็ดอย่างใจเย็นโดยที่ริมฝีปากของเขายังประกบริมฝีปากเธออยู่คิมหันต์ค่อยๆเลื่อนลงมาที่ซอกคอก่อนจะประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบาฟ้าลดาเริ่มใจเต้นไม่เป็นจังหวะตอนนี้แขนทั้งสองได้โอบรัดคอเขาเพื่อยึดร่างเธอไว้โดยหารู้ไม่ว่ากระดุมเม็ดสุดท้ายกำลัง......
"คุณคิมครับ!!!!!"เสียงลุงพร้าวดังขึ้นทำให้สติของฟ้าลดากลับคืนมาเธอรีบถอยออกมาด้วยความอายผิดกับคิมหันต์ที่รู้สึกโมโหลุงพร้าวในใจ
"จะมาทำไมตอนนี้!!"
AThousandYears เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 ก.ย. 2558, 16:51:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ก.ย. 2558, 17:01:48 น.
จำนวนการเข้าชม : 1722
| << ตัวขั้นกลาง | ทะเลหวาน >> |
