ม่านลวงใจ : เปิดจองวันนี้-30 พฤศจิกายน 2558
เปิดจองพร้อมโอน
ม่านลวงใจ โดย มายา
ราคา 109 บาท + ของที่ระลึก (เฉพาะคนที่โอนเงินภายในวันที่ 15 ตุลาคม 2558 เท่านั้น)
ค่าส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท
รวม 139 บาท
หนังสือขนาด A5 (ขนาดหนังสือทั่วไป) เนื้อในกระดาษถนอมสายตา จำนวน 112 หน้า
เปิดจองวันนี้ - 30 พฤศจิกายน 2558 (สั่งพิมพ์ตามยอดจอง เผื่อไม่เกิน 10 เล่ม)
จัดส่งประมาณวันที่ 20 ธันวาคม 2558
สนใจติดต่อได้ที่่ แฟนเพจ : มายา
หรือที่ E-mail : kesmani1@hotmail.com
นิยายเรื่องนี้เรท 25+ นะคะ แต่ตอนอัพลงเวบจะตัดฉาก NC ออกทั้งหมดเพื่อไม่ให้ขัดกับกฏของเวบ (เขาไม่อยากกินแบน อิอิอิ)
***ลงให้อ่าน 70% นะคะ***
เมื่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อระหว่าง เกณิกา กับ ปรินทร์ ที่ชายหนุ่มกำลังจะแต่งงานกับแฟนสาว แต่ก็ดันมาเกิดเรื่องดันไปเกินเลยกับเพื่อนสนิทอย่าง เกณิกา แต่ก่อนจะเกิดปัญหา เกณิกาก็ชิงแก้ปัญหาด้วยการหนีไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่เมื่อเธอกลับมา ก็มาพร้อมกับลูกสาวตัวน้อย แต่เธอไม่ยอมรับว่า ปรินทร์ คือพ่อของลูก แต่มีหรือปรินทร์จะยอม จากนั้นการเปิดปากคนปากแข็งที่สุดแสนจะเร่าร้อนก็เกิดขึ้น...
“ถ้านั่งคุยไม่รู้เรื่องสงสัยจะต้องนอนคุย” ไม่พูดเปล่าปรินทร์ยังโถมตัวเข้าหาเกณิกาจนล้มลงไปบนที่นอน
“ไอ้บ้า! แกจะทำอะไรน่ะ” เกณิการ้องถามเสียงสั่น
“น้องปรายเป็นลูกใคร” ปรินทร์ไม่ตอบแต่กลับถามคนที่นอนหน้าตื่นอยู่ใต้ร่าง
“ลูกฉันคนเดียว” เกณิกาตอบเน้นๆ ชัดๆ อย่างไม่คิดจะยอมพ่อของลูก นั่นทำให้ปรินทร์กระตุกยิ้ม
“สงสัยจะลืมว่าของแบบนี้มันทำคนเดียวไม่ได้” เกณิกาไม่ตอบโต้ได้แต่นอนเม้มปากหันหน้าหนีไม่ยอมสบตาคนที่อยู่เหนือร่าง
“เอะ หรืออาจจะลืม งั้นเรามาย้อนความจำกันหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าใครคือพ่อน้องปรายตัวจริง”
“แกจะทำอะไร” คราวนี้เกณิกาดิ้นขัดขืนสุดแรง “ทำลูกไงทำน้องให้น้องปรายสักคน”
“ไม่นะ...” เกณิกาตะโกนออกมาได้แค่นั้นก็ถูกปิดปากด้วยปาก นั่นทำให้หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างนอนนิ่งตัวแข็งอย่างคาดไม่ถึง เปิดปากให้ชายหนุ่มสอดปลายลิ้นลุกล้ำได้อย่างง่ายดาย จะขัดขืนก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอโดนปลุกเร้าจนในเวลาต่อมาอ่อนระทวย มือที่เคยผลักไสเลื่อนขึ้นไปโอบรอบต้นคอแข็งแรงพร้อมจูบตอบอย่างโหยหา
ม่านลวงใจ โดย มายา
ราคา 109 บาท + ของที่ระลึก (เฉพาะคนที่โอนเงินภายในวันที่ 15 ตุลาคม 2558 เท่านั้น)
ค่าส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท
รวม 139 บาท
หนังสือขนาด A5 (ขนาดหนังสือทั่วไป) เนื้อในกระดาษถนอมสายตา จำนวน 112 หน้า
เปิดจองวันนี้ - 30 พฤศจิกายน 2558 (สั่งพิมพ์ตามยอดจอง เผื่อไม่เกิน 10 เล่ม)
จัดส่งประมาณวันที่ 20 ธันวาคม 2558
สนใจติดต่อได้ที่่ แฟนเพจ : มายา
หรือที่ E-mail : kesmani1@hotmail.com
นิยายเรื่องนี้เรท 25+ นะคะ แต่ตอนอัพลงเวบจะตัดฉาก NC ออกทั้งหมดเพื่อไม่ให้ขัดกับกฏของเวบ (เขาไม่อยากกินแบน อิอิอิ)
***ลงให้อ่าน 70% นะคะ***
เมื่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อระหว่าง เกณิกา กับ ปรินทร์ ที่ชายหนุ่มกำลังจะแต่งงานกับแฟนสาว แต่ก็ดันมาเกิดเรื่องดันไปเกินเลยกับเพื่อนสนิทอย่าง เกณิกา แต่ก่อนจะเกิดปัญหา เกณิกาก็ชิงแก้ปัญหาด้วยการหนีไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่เมื่อเธอกลับมา ก็มาพร้อมกับลูกสาวตัวน้อย แต่เธอไม่ยอมรับว่า ปรินทร์ คือพ่อของลูก แต่มีหรือปรินทร์จะยอม จากนั้นการเปิดปากคนปากแข็งที่สุดแสนจะเร่าร้อนก็เกิดขึ้น...
“ถ้านั่งคุยไม่รู้เรื่องสงสัยจะต้องนอนคุย” ไม่พูดเปล่าปรินทร์ยังโถมตัวเข้าหาเกณิกาจนล้มลงไปบนที่นอน
“ไอ้บ้า! แกจะทำอะไรน่ะ” เกณิการ้องถามเสียงสั่น
“น้องปรายเป็นลูกใคร” ปรินทร์ไม่ตอบแต่กลับถามคนที่นอนหน้าตื่นอยู่ใต้ร่าง
“ลูกฉันคนเดียว” เกณิกาตอบเน้นๆ ชัดๆ อย่างไม่คิดจะยอมพ่อของลูก นั่นทำให้ปรินทร์กระตุกยิ้ม
“สงสัยจะลืมว่าของแบบนี้มันทำคนเดียวไม่ได้” เกณิกาไม่ตอบโต้ได้แต่นอนเม้มปากหันหน้าหนีไม่ยอมสบตาคนที่อยู่เหนือร่าง
“เอะ หรืออาจจะลืม งั้นเรามาย้อนความจำกันหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าใครคือพ่อน้องปรายตัวจริง”
“แกจะทำอะไร” คราวนี้เกณิกาดิ้นขัดขืนสุดแรง “ทำลูกไงทำน้องให้น้องปรายสักคน”
“ไม่นะ...” เกณิกาตะโกนออกมาได้แค่นั้นก็ถูกปิดปากด้วยปาก นั่นทำให้หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างนอนนิ่งตัวแข็งอย่างคาดไม่ถึง เปิดปากให้ชายหนุ่มสอดปลายลิ้นลุกล้ำได้อย่างง่ายดาย จะขัดขืนก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอโดนปลุกเร้าจนในเวลาต่อมาอ่อนระทวย มือที่เคยผลักไสเลื่อนขึ้นไปโอบรอบต้นคอแข็งแรงพร้อมจูบตอบอย่างโหยหา
Tags: เกศมณี,รดามณี,ไหมขวัญ,มายา,โรมานซ์,เพื่อนสนิท
ตอน: ตอนที่ 3 >>> 70%
เนื่องจากตอนนี้มีฉาก NC ผู้เขียนจึงได้ตัดบทสนทนา บทบรรยาย หรือกระทั่งเอฟเฟกเสียงต่างๆ ที่คิดว่าไม่เหมาะที่จะลงในเวบออกบางส่วนนะคะ ^_^
ตอนที่ 3 (ต่อ)
เกณิกาครางตัวสั่นสะท้านเมื่อชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วสัมผัสความเป็นหญิง และในขณะเดียวกันด้านบนก็ถูกจู่โจมจนเธอรู้สึกว่าความเสียวซ่านมันแล่นปราดไปทั่วทั้งตัว มันทั้งทรมานและมีความสุข
“หอมหวานชุ่มฉ่ำเหลือเกิน” ปรินทร์ครางเสียงพร่า
“อย่าอะ...พอเถอะ” หญิงสาวอ้อนวอนเสียงสั่นพร่าลมหายใจถี่กระชั้น เมื่อเธอโดนเล่นงานจนเสียวซ่านทั้งข้างบนและข้างล่างจวนเจียนจะขาดใจตาย
“ดีไหม...ดีไหมที่รัก” ชายหหนุ่มครางถามราวกับละเมอ
“มันเหมือนจะขาดใจ อ๊ายยย...” เกณิกากรี๊ดสุดเสียงพร้อมกับร่างเกร็งกระตุกอย่างห้ามไว้ไม่ได้ ความรู้สึกแบบนี้เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน มันสุขสมเบาสบายราวกับลอยอยู่บนปุยนุ่น มันช่างดีจริงๆ
และยังไม่ทันที่เกณิกาจะได้พักหายใจหายคอ ปรินทร์ก็เบียดร่างลงไปนั่งบนเบาะแล้วยกร่างบางนั่งคร่อมบนหน้าท้องแข็งแรง แล้วเอื้อมมืออ้อมไปด้านหลังของหญิงสาว จัดการปลดเข็มขัดและเลื่อนกางเกงลง เกณิกาถึงกับสะดุ้งโหยงเมื่อบั้นท้ายของเธอสัมผัสได้ถึงความร้อนและแข็งแกร่งของชายหนุ่ม
“จะทำอะไร” ปรินทร์ไม่ตอบเขาปรับเบาะขึ้นให้มันเอนนั่งพอเหมาะ “เดี๋ยวสิ ” หญิงสาวเงยหน้าครางแอ่นอกรับริมฝีปากหนาที่ดูดดึงสลับกับบีบเค้นจนพอใจ แล้วจับเรียวขาข้างหนึ่งที่คร่อมตัวเขาอยู่ให้ไปอยู่ทางเดียวกันเพื่อหมุนตัวให้หญิงสาวหันหน้าไปทางกระจกหน้ารถ
“ยกตัวนิดที่รัก” เกณิกาทำตามอย่าว่าง่าย และเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองล้มคะมำในพื้นที่แคบๆ บนรถ เธอจึงจับพวงมาลัยเป็นที่ยึด ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อความแข็งแกร่งเคลื่อนตัวเขามาภายในกายเธอทีละน้อย ทีน้อย มันไม่ได้พรวดพราดแต่เธอนั้นก็รู้สึกเจ็บเหลือเกิน
“โอ๊ย! ไม่เอาฉันเจ็บ...เอาออกไป...”เกณิกาโวยวายแม้พยายามจะขยับหนี แต่มือใหญ่กลับบังคับรั้งเอวคอดเอาไว้ไม่ให้ขยับก่อนชายหนุ่มจะดันรวดเดียว
“โอ๊ย!” เกณิการ้องเสียงหลงเธอเจ็บจนน้ำตาเล็ดซบหน้ากับพวงมา ในขณะที่ปรินทร์นั้นกลับรู้สึกต่างออกไป
“ดีขึ้นไหมที่รัก” จูบที่แผ่นหลังบางและถามอย่างเป็นห่วงอาทรเมื่อรู้ว่าหญิงสาวยังไม่เคย
“ค่ะ” เธอตอบรับก่อนจะครางออกมาเมื่อความเสียวกระสันเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดก่อนหน้าจนปั่นป่วนไปทั่วช่องท้อง
เมื่อไฟราคะครอบงำความเขินอายแทบจะไม่หลงเหลือ เกณิกาขยับตัวขึ้นลงตอนแรกเธอทำตามแรงมือของปรินทร์ที่นำพา แต่หลังจากนั้นเธอทำตามแรงอารมณ์ของตัวเองล้วนๆ
“ปริ๊นซ์...ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว...” ว่าแล้วหญิงสาวก็กรีดร้องออกมาพร้อมกับการปลดปล่อยครั้งที่สอง มือบางที่จับพวงมาลัยรถเกร็งจิกแน่น ไม่ต่างกับปรินทร์ที่คำรามเสียงต่ำกล้ามเนื้อทุกส่วนสัดเกร็งบีบเค้นทุกหยาดหยดชีวิตให้ไหลไปตามทิศทางที่ควรจะเป็น
ภายในรถที่มีเพียงเสียงลมหายใจหอบและกลิ่นราคะคลุ้งไปทั่ว เกณิกาที่ฟุบหน้ากับพวงมาลัยค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา เอี้ยวตัวมองปรินทร์ที่ตอนนี้นอนหลับไปอย่างอ่อนเพลียทั้งจากฤทธิ์เหล้าและฤทธิ์บทรัก ทั้งที่ตัวตนเขายังคงอยู่ภายในตัวเธอ
“น่าอายชะมัด” เกณิกาบ่นด้วยใบหน้าที่แดงจัด ขยับตัวออกแล้วค้นหาทิชชู่มาทำความสะอาดให้ทั้งตัวเองและชายหนุ่มที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง จากนั้นก็รีบสวมใส่จัดแจ้งเสื้อผ้าตัวเองและของปรินทร์ให้เข้าที่พลางมองออกไปนอกตัวรถที่ค่อนข้างสลัวและเงียบสงบอย่างโล่งอก ดีที่เธอกับปรินทร์ออกจากงานไวและที่สำคัญรถของเธอก็จอดในมุมที่ค่อนข้างสลัวกว่าคนอื่นๆ อีกอย่างเธอมั่นใจว่าฟิล์มติดรถของเธอก็คงช่วยกันสายตาคนในอีกระดับหนึ่งได้ด้วย
เกณิกามองเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่นอนหลับอย่างสบายที่เบาะคนขับแล้วคิดหนักว่าเธอจะย้ายเขาไปนั่งเบาะข้างคนขับยังไง
“ปริ๊นซ์...ปริ๊นซ์...” เธอตัดสินใจปลุกชายหนุ่มให้ตื่น “ขยับไปนั่งเบาะนี้มา” เกณิกาที่ตอนนี้นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเปิดประตูลงไปยืนอยู่บนพื้นแล้วโน้มตัวเข้าไปทั้งดึงทั้งพยุงปรินทร์ที่งัวเงียตื่น และยอมขยับตามแรงลากไปอย่างว่าง่าย
เกณิการัดเข็มขัดให้ปรินทร์ที่ตอนแรกปรือตาขึ้นมามองเธอแล้วยกมือขึ้นมาลูบแก้มของเธอแล้วหลับต่อจนเรียบร้อยจึงเดินอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับ
“ฉันไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นเลยนะโว้ย” เธอพูดกับคนหลับอย่างรู้สึกผิด แต่ก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่าตัวเธอนั้นมีความสุขและรู้สึกดีแค่ไหน ไม่เสียใจเลยที่เสียตัวให้กับผู้ชายคนนี้ และแน่นอนเธอจะไม่ร้องขอหรือถามถึงความรับผิดชอบ เพราะอีกไม่นานปรินทร์ก็จะแต่งงานกับผู้หญิงที่เขารัก ส่วนเธอก็คงจะจากไปพร้อมกับความทรงจำที่ดีอย่างเงียบๆ คิดมาถึงตรงนี้ความคิดของเธอก็สะดุดกึก บทสนทนากับเพื่อนร่วมคณะที่หลงรักปรินทร์และผิดหวังจนดื่มเหล้าเมามายก็ผุดขึ้นมาในหัว
เธออาจะไม่ได้แค่ความทรงจำเพียงอย่างเดียวแต่อาจจะได้...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เรื่องนี้อยู่ในช่วงเปิดจองนะคะ
เปิดจองตั้งแต่วันนี้-30พฤศจิกายน 2558
ราคา 109 บาท ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท = 139 บาท
(โอนเงินภานในวันที่ 15 ตุลาคม 2558 รับของที่ระลึกฟรี)
จัดส่งหนังสือเดือนธันวาคม
สนใจสั่งจองได้ที่แฟนเพจมายา หรือที่ kesmani1@hotmail.com
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMjMyMTEiO30
ตอนที่ 3 (ต่อ)
เกณิกาครางตัวสั่นสะท้านเมื่อชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วสัมผัสความเป็นหญิง และในขณะเดียวกันด้านบนก็ถูกจู่โจมจนเธอรู้สึกว่าความเสียวซ่านมันแล่นปราดไปทั่วทั้งตัว มันทั้งทรมานและมีความสุข
“หอมหวานชุ่มฉ่ำเหลือเกิน” ปรินทร์ครางเสียงพร่า
“อย่าอะ...พอเถอะ” หญิงสาวอ้อนวอนเสียงสั่นพร่าลมหายใจถี่กระชั้น เมื่อเธอโดนเล่นงานจนเสียวซ่านทั้งข้างบนและข้างล่างจวนเจียนจะขาดใจตาย
“ดีไหม...ดีไหมที่รัก” ชายหหนุ่มครางถามราวกับละเมอ
“มันเหมือนจะขาดใจ อ๊ายยย...” เกณิกากรี๊ดสุดเสียงพร้อมกับร่างเกร็งกระตุกอย่างห้ามไว้ไม่ได้ ความรู้สึกแบบนี้เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน มันสุขสมเบาสบายราวกับลอยอยู่บนปุยนุ่น มันช่างดีจริงๆ
และยังไม่ทันที่เกณิกาจะได้พักหายใจหายคอ ปรินทร์ก็เบียดร่างลงไปนั่งบนเบาะแล้วยกร่างบางนั่งคร่อมบนหน้าท้องแข็งแรง แล้วเอื้อมมืออ้อมไปด้านหลังของหญิงสาว จัดการปลดเข็มขัดและเลื่อนกางเกงลง เกณิกาถึงกับสะดุ้งโหยงเมื่อบั้นท้ายของเธอสัมผัสได้ถึงความร้อนและแข็งแกร่งของชายหนุ่ม
“จะทำอะไร” ปรินทร์ไม่ตอบเขาปรับเบาะขึ้นให้มันเอนนั่งพอเหมาะ “เดี๋ยวสิ ” หญิงสาวเงยหน้าครางแอ่นอกรับริมฝีปากหนาที่ดูดดึงสลับกับบีบเค้นจนพอใจ แล้วจับเรียวขาข้างหนึ่งที่คร่อมตัวเขาอยู่ให้ไปอยู่ทางเดียวกันเพื่อหมุนตัวให้หญิงสาวหันหน้าไปทางกระจกหน้ารถ
“ยกตัวนิดที่รัก” เกณิกาทำตามอย่าว่าง่าย และเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองล้มคะมำในพื้นที่แคบๆ บนรถ เธอจึงจับพวงมาลัยเป็นที่ยึด ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อความแข็งแกร่งเคลื่อนตัวเขามาภายในกายเธอทีละน้อย ทีน้อย มันไม่ได้พรวดพราดแต่เธอนั้นก็รู้สึกเจ็บเหลือเกิน
“โอ๊ย! ไม่เอาฉันเจ็บ...เอาออกไป...”เกณิกาโวยวายแม้พยายามจะขยับหนี แต่มือใหญ่กลับบังคับรั้งเอวคอดเอาไว้ไม่ให้ขยับก่อนชายหนุ่มจะดันรวดเดียว
“โอ๊ย!” เกณิการ้องเสียงหลงเธอเจ็บจนน้ำตาเล็ดซบหน้ากับพวงมา ในขณะที่ปรินทร์นั้นกลับรู้สึกต่างออกไป
“ดีขึ้นไหมที่รัก” จูบที่แผ่นหลังบางและถามอย่างเป็นห่วงอาทรเมื่อรู้ว่าหญิงสาวยังไม่เคย
“ค่ะ” เธอตอบรับก่อนจะครางออกมาเมื่อความเสียวกระสันเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดก่อนหน้าจนปั่นป่วนไปทั่วช่องท้อง
เมื่อไฟราคะครอบงำความเขินอายแทบจะไม่หลงเหลือ เกณิกาขยับตัวขึ้นลงตอนแรกเธอทำตามแรงมือของปรินทร์ที่นำพา แต่หลังจากนั้นเธอทำตามแรงอารมณ์ของตัวเองล้วนๆ
“ปริ๊นซ์...ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว...” ว่าแล้วหญิงสาวก็กรีดร้องออกมาพร้อมกับการปลดปล่อยครั้งที่สอง มือบางที่จับพวงมาลัยรถเกร็งจิกแน่น ไม่ต่างกับปรินทร์ที่คำรามเสียงต่ำกล้ามเนื้อทุกส่วนสัดเกร็งบีบเค้นทุกหยาดหยดชีวิตให้ไหลไปตามทิศทางที่ควรจะเป็น
ภายในรถที่มีเพียงเสียงลมหายใจหอบและกลิ่นราคะคลุ้งไปทั่ว เกณิกาที่ฟุบหน้ากับพวงมาลัยค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา เอี้ยวตัวมองปรินทร์ที่ตอนนี้นอนหลับไปอย่างอ่อนเพลียทั้งจากฤทธิ์เหล้าและฤทธิ์บทรัก ทั้งที่ตัวตนเขายังคงอยู่ภายในตัวเธอ
“น่าอายชะมัด” เกณิกาบ่นด้วยใบหน้าที่แดงจัด ขยับตัวออกแล้วค้นหาทิชชู่มาทำความสะอาดให้ทั้งตัวเองและชายหนุ่มที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง จากนั้นก็รีบสวมใส่จัดแจ้งเสื้อผ้าตัวเองและของปรินทร์ให้เข้าที่พลางมองออกไปนอกตัวรถที่ค่อนข้างสลัวและเงียบสงบอย่างโล่งอก ดีที่เธอกับปรินทร์ออกจากงานไวและที่สำคัญรถของเธอก็จอดในมุมที่ค่อนข้างสลัวกว่าคนอื่นๆ อีกอย่างเธอมั่นใจว่าฟิล์มติดรถของเธอก็คงช่วยกันสายตาคนในอีกระดับหนึ่งได้ด้วย
เกณิกามองเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่นอนหลับอย่างสบายที่เบาะคนขับแล้วคิดหนักว่าเธอจะย้ายเขาไปนั่งเบาะข้างคนขับยังไง
“ปริ๊นซ์...ปริ๊นซ์...” เธอตัดสินใจปลุกชายหนุ่มให้ตื่น “ขยับไปนั่งเบาะนี้มา” เกณิกาที่ตอนนี้นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเปิดประตูลงไปยืนอยู่บนพื้นแล้วโน้มตัวเข้าไปทั้งดึงทั้งพยุงปรินทร์ที่งัวเงียตื่น และยอมขยับตามแรงลากไปอย่างว่าง่าย
เกณิการัดเข็มขัดให้ปรินทร์ที่ตอนแรกปรือตาขึ้นมามองเธอแล้วยกมือขึ้นมาลูบแก้มของเธอแล้วหลับต่อจนเรียบร้อยจึงเดินอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับ
“ฉันไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นเลยนะโว้ย” เธอพูดกับคนหลับอย่างรู้สึกผิด แต่ก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่าตัวเธอนั้นมีความสุขและรู้สึกดีแค่ไหน ไม่เสียใจเลยที่เสียตัวให้กับผู้ชายคนนี้ และแน่นอนเธอจะไม่ร้องขอหรือถามถึงความรับผิดชอบ เพราะอีกไม่นานปรินทร์ก็จะแต่งงานกับผู้หญิงที่เขารัก ส่วนเธอก็คงจะจากไปพร้อมกับความทรงจำที่ดีอย่างเงียบๆ คิดมาถึงตรงนี้ความคิดของเธอก็สะดุดกึก บทสนทนากับเพื่อนร่วมคณะที่หลงรักปรินทร์และผิดหวังจนดื่มเหล้าเมามายก็ผุดขึ้นมาในหัว
เธออาจะไม่ได้แค่ความทรงจำเพียงอย่างเดียวแต่อาจจะได้...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เรื่องนี้อยู่ในช่วงเปิดจองนะคะ
เปิดจองตั้งแต่วันนี้-30พฤศจิกายน 2558
ราคา 109 บาท ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท = 139 บาท
(โอนเงินภานในวันที่ 15 ตุลาคม 2558 รับของที่ระลึกฟรี)
จัดส่งหนังสือเดือนธันวาคม
สนใจสั่งจองได้ที่แฟนเพจมายา หรือที่ kesmani1@hotmail.com
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMjMyMTEiO30
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 ก.ย. 2558, 12:01:11 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 ก.ย. 2558, 12:01:11 น.
จำนวนการเข้าชม : 1058
| << ตอนที่ 3 >>> 30% | ตอนที่ 3 >>> 100% >> |