ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: รอยน้ำตา
"วันนั้นปรางค์ได้คุยกับผู้ชายที่มากลับฟ้าลดาเขาบอกกับปรางค์ว่าเขาคบกับฟ้าลดาอยู่และก็รักกันมากด้วยเห็นว่ารักกันมาตั้งแต่..สมัยเรียนน่ะค่ะ"เปรมปรางค์พูดก่อนจะซบลงบนไหล่ของคิมหันต์ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ได้ปฏิเสธเพราะมัวแต่คิดถกเถียงอยู่ในใจ
"แล้วคุณไปคุยกับเขาทำไม"คิมหันต์เหล่มองที่เปรมปรางค์ซึ่งเธอก็ได้แต่อ้ำอึ้งก่อนจะนึกอะไรดีๆออกมาได้
"ก็...ก็ผู้ชายคนนั้นเขามาขอร้องปรางค์ให้บอกคุณว่าให้ปล่อยแฟนของเขาไปเพราะว่าฟ้าลดาไปนั่งบ่นว่าคุณบังคับจิตใจเธอแล้วยังบอกอีกด้วยนะคะว่าอยากจะหย่ากับคุณแทบใจจะขาดแต่ติดที่สัญญาของคุณฟ้าลดาก็เลยมีแผนจะทำให้คุณหย่ากับเธอเองเพื่อที่....."
"เพื่อที่อะไร"
"เพื่อที่จะได้ให้เป็นข้อต่อรองชวดเงินสินสอดของคุณไงคะ"เปรมปรางค์พูดอย่างมั่นใจคิมหันต์เริ่มหายใจติดขัดนี่เขาลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไงขณะที่มัวแต่ครุ่นคิดอยู่ในใจเปรมปรางค์ก็ได้โอกาสซบไหล่เขาอีกครั้งก่อนจะใช้มือของหล่อนจับแก้มของชายหนุ่มให้หันมาหาเธอ
"เห็นไหมคะว่าไม่มีใครจริงใจกับคิมเลยทั้งมาติกาและ...ฟ้าลดา"เปรมปรางค์จุมพิตที่แก้มของเขาก่อนจะยิ้มอย่างยั่วยวนคิมหันต์กำมือแน่นคิ้วเรียวของเขาเริ่มขมวดเข้าหากันทันทีที่คิดถึงสิ่งที่เปรมปรางค์พูด
……………………………………………………………
ที่ร้านกาแฟ
"ไม่เอานะฟ้าป่ะ!!ไปกับธินเลยธินจะไปบอกไอ้หมอนั่นให้เซ็นใบหย่าให้ฟ้าวันนี้"นาธินทร์ทำท่าโมโหหลังจากฟังทุกอย่างจากฟ้าลดา
"ใจเย็นๆสิธินมันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายสักหน่อย"
"ใจเย็นเหรอฟ้า..หึ!ฟ้ารู้ไหมว่าแฟนของไอ้นั่นมันบอกธินว่าฟ้าตั้งใจจะจับไอ้คิมอะไรนั่นน่ะ"
"ถ้าฟ้าไม่ได้คิดแบบนั้นฟ้าจะไปสนใจทำไมใครอยากพูดอะไรก็ปล่อยให้เขาพูดไปสิ"
"แต่ฟ้า!ไม่เอาล่ะธินจะไปบอกตาของฟ้าให้มาจัดการ!"
"ไม่ได้นะธิน!!ถ้าตารู้ตาต้องบุกมาฆ่าคุณคิมหันต์แน่ๆอีกอย่างฟ้าไม่อยากให้ตาเครียดตาเขามีโรคประจำตัวอยู่นะธินก็รู้"
"ฟ้าแน่ใจนะว่าไม่ได้รักไอ้หมอนั่นดูฟ้าจะปกป้องมันจังเลยนะ"
"เขาเป็นสามีพี่ของฟ้านะฟ้าจะคิดแบบนั้นได้ไง..นะธินฟ้าขอนะอย่าบอกแม่หรือใครๆนะฟ้าขอร้อง"ฟ้าลดาจับมือนาธินทร์เขามองดูเธออย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะพยักหน้าตกลงอย่างไม่เต็มใจนัก
"ถ้างั้นฟ้าสัญญานะว่าจะไม่เผลอใจให้เขา"
"ฟ้าสัญญา"ฟ้าลดารับคำก่อนจะเห็นท่าทีของนาธินทร์อ่อนลง
………………………………………………………………
เวลา 21.00น.
"ให้ธินเข้าไปส่งเถอะนะ"นาธินทร์พูดอย่างห่วงใยก่อนจะเห็นหญิงสาวตรงหน้าส่ายหัว
"ไม่ต้องหรอกนี่ก็ดึกมากแล้วอีกอย่างฟ้าก็ไม่ได้อยู่กับเขาสองคนฟ้าดูแลตัวเองได้"
"งั้นสัญญามาว่าถ้าไอ้หมอนั่นทำอะไรฟ้าแม้แต่นิดเดียวฟ้าจะโทรหาธิน"
"ได้สิ"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะเปิดประตูลงจากรถแล้วโบกมือลานาธินทร์จนรถของเขาแล่นไปลับสายตาฟ้าลดาถอนหายใจก่อนจะเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นคิมหันต์นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
"คุณยังไม่นอนอีกเหรอ"ฟ้าลดาถามขึ้นคิมหันต์เงียบไม่ยอมตอบฟ้าลดาจึงเดินเข้าไปหาเขา
"ฉันซื้อขนมมาฝากด้วยนะเค้กร้านนี้อร่อยมากเลยมาเดี๋ยวฉันป้อน"ฟ้าลดาจัดแจงแกะกล่องเค้กก่อนจะใช้ช้อนตักมันขึ้นมาแล้วยื่นไปที่ปากคิมหันต์เขานิ่งก่อนจะอ้าปากออก
"อร่อยไหม"ฟ้าลดาถามเขามองเธอด้วยหางตาก่อนจะบ้วนเค้กออกจากปากลงพื้น
"กกกันมาสนุกมากไหมหรือว่าเธอเอาตัวไปแลกขนมบ้าบอนี่มาให้ฉันเพราะถ้าเป็นอย่างนั้นก็เอามันออกไปจากบ้านหลังนี้มันสกปรก!!!"พูดจบคิมหันต์ก็ปัดถุงขนมทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีเขายืนขึ้นก่อนจะตรงไปเหยียบขนมที่ฟ้าลดาตั้งใจซื้อมาให้จนเธอน้ำตาตคลอเบ้าฟ้าลดาลุกขึ้นก่อนจะปาช้อนใส่เขา
"คุณมันบ้าเก่งแต่ดูถูกคนอื่นไม่อยากกินก็บอกกันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องทำกันถึงขนาดนี้"
"ใช่!!!ผมมันบ้า..บ้ามากที่หลงไปเซ็นใบทะเบียนสมรสกับผู้หญิงมักง่ายแบบเธอ!!!"
เปรี๊ยะ!!!ฟ้าลดาตบเข้าที่หน้าของเขาอย่างจังก่อนน้ำตาจะเริ่มไหลออกมา
"ทำไมคุณฟังคนทั้งโลกได้แต่ฟังฉันไม่ได้คุณรู้ไหมว่าฉันเหนื่อยแค่ไหนกับการที่ต้องมาอยู่ในสถานะแบบนี้ฉันอึดอัดจะตายอยู่แล้วแต่ดูคุณสิคุณไม่รักฉันคุณจะไม่เชื่อฉันก็ไม่ว่าแต่คุณเลิกดูถูกได้ไหมฉันเจ็บนะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของคุณ!!!"
"คิดว่าฉันจะเชื่อมารยาของเธอเหรอ..เธอมันก็เหมือนมาติกามักง่ายไม่ต่างจากโสเภณีเท่าไหร่นักหรอก!!"คิมหันต์หัวเราะฟ้าลดาจะตบหน้าเขาอีกรอบแต่เขาจับมือเธอไว้ก่อนจะดันจนหลังของฟ้าลดากระแทกกับกำแพง
"บอกมาสิคืนนี้เธอจะเอาเท่าไหร่ฉันจะได้เซ็นเช็คให้เดี๋ยวนี้เลย"
"คุณมันเลวคิดเป็นแต่เรื่องต่ำๆถ้าคิดจะนอนกับฉันคุณคงต้องจ่ายเยอะหน่อยนะแต่มันก็สำหรับคุณคนเดียวแหละเพราะกับคนที่ฉันรัก...ฉันให้ฟรี!!!"ฟ้าลดาเสียงแข็งใส่เขาคิมหันต์บีบข้อมือของเธอแรงขึ้นก่อนจะประกบปากของฟ้าลดาอย่างรุนแรงส่วนมือก็บีบแรงขึ้นจนฟ้าลดาเจ็บน้ำตาไหลออกมาแก้มของคิมหันต์สัมผัสโดนน้ำตาของฟ้าลดาซึ่งทำให้เขาหยุดชะงักเล็กน้อยเขาตัดสินใจเหวี่ยงเธอลงกับพื้นอย่างไม่ใยดี
"เธอมันง่าย..ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก!!"คิมหันต์ตวาดจนเสียงดังแข่งกับเสียงฟ้าร้องด้านนอกหญิงสาวจับข้อมือของตัวเองก่อนจะวิ่งขึ้นไปบนห้องคิมหันต์กำมือแน่นอย่างโมโหแต่ไม่กี่อึดใจความโมโหก็เริ่มหายไปเมื่อฟ้าลดาลงมาพร้อมกระเป๋าของเธอ
"เธอจะไปไหน!!!"คิมหันต์ตรงมากระชากกระเป๋าจากมือฟ้าลดาทันทีแต่ฟ้าลดาก็ยื้อไว้
"ฉันก็จะไปให้พ้นๆหน้าคุณไงแล้วพรุ่งนี้กรุณาไปเซ็นใบหย่าด้วยนะถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะฟ้อง!!!"
"แล้วหนี้สินของพ่อเธอล่ะเธออยากได้ชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญูหรือไง!!"
"ฉันไม่สน!!ฉันจะไปจากคุณเดี๋ยวนี้!!!"ฟ้าลดาทิ้งกระเป๋าก่อนจะวิ่งออกไปข้างนอกซึ่งคิมหันต์ก็วิ่งตามแม่บ้านที่แอบดูอยู่ใจไม่ดีจึงวิ่งเพื่อไปโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ
"ปล่อยนะ!!!"ฟ้าลดาสะบัดตัวหนีท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมาอย่างแรงคิมหันต์รีบคว้าตัวเธอเข้ามากอด
"ฉันไม่ยอมให้เธอไปเสวยสุขกับชู้รักของเธอหรอกนะเข้าบ้านเดี๋ยวนี้!!!"
"ไม่!!!คุณไล่ฉันเองนะปล่อยเดี๋ยวนี้!!!"ฟ้าลดาดิ้นจนมือหลุดออกมาได้และฟาดไปบนแก้มของคิมหันต์อย่างแรงเขาเริ่มจะโมโหขึ้นมาอีกครั้งจึงคว้าคอของฟ้าลดาเข้ามาจูบท่ามกลางสายฝนฟ้าลดาพยายามดิ้นหนีทั้งทุบทั้งตีแต่เขาก็ไม่ปล่อยจนเธอเริ่มจะเคลิ้มไปกับรสจูบที่นิ่มนวลของคิมหันต์เขาค่อยเลื่อนมือไปลูบเอวของฟ้าลดาก่อนจะตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นมา
"ปล่อยนะ!!"ฟ้าลดาดิ้นแต่เขากับกระตุกแขนที่โอบอุ้มฟ้าลดาจนใบหน้าของทั้งสองห่างกันแค่คืบ
"ไม่เอาน่าอย่าดื้อกับฉันเด็ดขาด!!"คิมหันต์ออกคำสั่งซึ่งแน่นอนฟ้าลดาไม่ทำตามเธอพยายามดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผลจนคิมหันต์อุ้มเธอเข้ามาในบ้าน
"ว๊าย!!คุณคิมทำอะไรคุณฟ้าคะ"แม่บ้านตรงมาทางคิมหันต์ทันทีพร้อมแสดงสีหน้าตกใจ
"ฟ้าเขางอนผมเรื่องผู้หญิงนิดหน่อยน่ะครับเดี๋ยวพาไปปรับความเข้าใจบนเตียงก็คงจะดีขึ้น"คิมหันต์ยิ้มก่อนจะรีบจ้ำอ้าวไปที่ห้องอย่างไม่รอให้แม่บ้านถามต่อ
"แล้วคุณไปคุยกับเขาทำไม"คิมหันต์เหล่มองที่เปรมปรางค์ซึ่งเธอก็ได้แต่อ้ำอึ้งก่อนจะนึกอะไรดีๆออกมาได้
"ก็...ก็ผู้ชายคนนั้นเขามาขอร้องปรางค์ให้บอกคุณว่าให้ปล่อยแฟนของเขาไปเพราะว่าฟ้าลดาไปนั่งบ่นว่าคุณบังคับจิตใจเธอแล้วยังบอกอีกด้วยนะคะว่าอยากจะหย่ากับคุณแทบใจจะขาดแต่ติดที่สัญญาของคุณฟ้าลดาก็เลยมีแผนจะทำให้คุณหย่ากับเธอเองเพื่อที่....."
"เพื่อที่อะไร"
"เพื่อที่จะได้ให้เป็นข้อต่อรองชวดเงินสินสอดของคุณไงคะ"เปรมปรางค์พูดอย่างมั่นใจคิมหันต์เริ่มหายใจติดขัดนี่เขาลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไงขณะที่มัวแต่ครุ่นคิดอยู่ในใจเปรมปรางค์ก็ได้โอกาสซบไหล่เขาอีกครั้งก่อนจะใช้มือของหล่อนจับแก้มของชายหนุ่มให้หันมาหาเธอ
"เห็นไหมคะว่าไม่มีใครจริงใจกับคิมเลยทั้งมาติกาและ...ฟ้าลดา"เปรมปรางค์จุมพิตที่แก้มของเขาก่อนจะยิ้มอย่างยั่วยวนคิมหันต์กำมือแน่นคิ้วเรียวของเขาเริ่มขมวดเข้าหากันทันทีที่คิดถึงสิ่งที่เปรมปรางค์พูด
……………………………………………………………
ที่ร้านกาแฟ
"ไม่เอานะฟ้าป่ะ!!ไปกับธินเลยธินจะไปบอกไอ้หมอนั่นให้เซ็นใบหย่าให้ฟ้าวันนี้"นาธินทร์ทำท่าโมโหหลังจากฟังทุกอย่างจากฟ้าลดา
"ใจเย็นๆสิธินมันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายสักหน่อย"
"ใจเย็นเหรอฟ้า..หึ!ฟ้ารู้ไหมว่าแฟนของไอ้นั่นมันบอกธินว่าฟ้าตั้งใจจะจับไอ้คิมอะไรนั่นน่ะ"
"ถ้าฟ้าไม่ได้คิดแบบนั้นฟ้าจะไปสนใจทำไมใครอยากพูดอะไรก็ปล่อยให้เขาพูดไปสิ"
"แต่ฟ้า!ไม่เอาล่ะธินจะไปบอกตาของฟ้าให้มาจัดการ!"
"ไม่ได้นะธิน!!ถ้าตารู้ตาต้องบุกมาฆ่าคุณคิมหันต์แน่ๆอีกอย่างฟ้าไม่อยากให้ตาเครียดตาเขามีโรคประจำตัวอยู่นะธินก็รู้"
"ฟ้าแน่ใจนะว่าไม่ได้รักไอ้หมอนั่นดูฟ้าจะปกป้องมันจังเลยนะ"
"เขาเป็นสามีพี่ของฟ้านะฟ้าจะคิดแบบนั้นได้ไง..นะธินฟ้าขอนะอย่าบอกแม่หรือใครๆนะฟ้าขอร้อง"ฟ้าลดาจับมือนาธินทร์เขามองดูเธออย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะพยักหน้าตกลงอย่างไม่เต็มใจนัก
"ถ้างั้นฟ้าสัญญานะว่าจะไม่เผลอใจให้เขา"
"ฟ้าสัญญา"ฟ้าลดารับคำก่อนจะเห็นท่าทีของนาธินทร์อ่อนลง
………………………………………………………………
เวลา 21.00น.
"ให้ธินเข้าไปส่งเถอะนะ"นาธินทร์พูดอย่างห่วงใยก่อนจะเห็นหญิงสาวตรงหน้าส่ายหัว
"ไม่ต้องหรอกนี่ก็ดึกมากแล้วอีกอย่างฟ้าก็ไม่ได้อยู่กับเขาสองคนฟ้าดูแลตัวเองได้"
"งั้นสัญญามาว่าถ้าไอ้หมอนั่นทำอะไรฟ้าแม้แต่นิดเดียวฟ้าจะโทรหาธิน"
"ได้สิ"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะเปิดประตูลงจากรถแล้วโบกมือลานาธินทร์จนรถของเขาแล่นไปลับสายตาฟ้าลดาถอนหายใจก่อนจะเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นคิมหันต์นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
"คุณยังไม่นอนอีกเหรอ"ฟ้าลดาถามขึ้นคิมหันต์เงียบไม่ยอมตอบฟ้าลดาจึงเดินเข้าไปหาเขา
"ฉันซื้อขนมมาฝากด้วยนะเค้กร้านนี้อร่อยมากเลยมาเดี๋ยวฉันป้อน"ฟ้าลดาจัดแจงแกะกล่องเค้กก่อนจะใช้ช้อนตักมันขึ้นมาแล้วยื่นไปที่ปากคิมหันต์เขานิ่งก่อนจะอ้าปากออก
"อร่อยไหม"ฟ้าลดาถามเขามองเธอด้วยหางตาก่อนจะบ้วนเค้กออกจากปากลงพื้น
"กกกันมาสนุกมากไหมหรือว่าเธอเอาตัวไปแลกขนมบ้าบอนี่มาให้ฉันเพราะถ้าเป็นอย่างนั้นก็เอามันออกไปจากบ้านหลังนี้มันสกปรก!!!"พูดจบคิมหันต์ก็ปัดถุงขนมทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีเขายืนขึ้นก่อนจะตรงไปเหยียบขนมที่ฟ้าลดาตั้งใจซื้อมาให้จนเธอน้ำตาตคลอเบ้าฟ้าลดาลุกขึ้นก่อนจะปาช้อนใส่เขา
"คุณมันบ้าเก่งแต่ดูถูกคนอื่นไม่อยากกินก็บอกกันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องทำกันถึงขนาดนี้"
"ใช่!!!ผมมันบ้า..บ้ามากที่หลงไปเซ็นใบทะเบียนสมรสกับผู้หญิงมักง่ายแบบเธอ!!!"
เปรี๊ยะ!!!ฟ้าลดาตบเข้าที่หน้าของเขาอย่างจังก่อนน้ำตาจะเริ่มไหลออกมา
"ทำไมคุณฟังคนทั้งโลกได้แต่ฟังฉันไม่ได้คุณรู้ไหมว่าฉันเหนื่อยแค่ไหนกับการที่ต้องมาอยู่ในสถานะแบบนี้ฉันอึดอัดจะตายอยู่แล้วแต่ดูคุณสิคุณไม่รักฉันคุณจะไม่เชื่อฉันก็ไม่ว่าแต่คุณเลิกดูถูกได้ไหมฉันเจ็บนะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของคุณ!!!"
"คิดว่าฉันจะเชื่อมารยาของเธอเหรอ..เธอมันก็เหมือนมาติกามักง่ายไม่ต่างจากโสเภณีเท่าไหร่นักหรอก!!"คิมหันต์หัวเราะฟ้าลดาจะตบหน้าเขาอีกรอบแต่เขาจับมือเธอไว้ก่อนจะดันจนหลังของฟ้าลดากระแทกกับกำแพง
"บอกมาสิคืนนี้เธอจะเอาเท่าไหร่ฉันจะได้เซ็นเช็คให้เดี๋ยวนี้เลย"
"คุณมันเลวคิดเป็นแต่เรื่องต่ำๆถ้าคิดจะนอนกับฉันคุณคงต้องจ่ายเยอะหน่อยนะแต่มันก็สำหรับคุณคนเดียวแหละเพราะกับคนที่ฉันรัก...ฉันให้ฟรี!!!"ฟ้าลดาเสียงแข็งใส่เขาคิมหันต์บีบข้อมือของเธอแรงขึ้นก่อนจะประกบปากของฟ้าลดาอย่างรุนแรงส่วนมือก็บีบแรงขึ้นจนฟ้าลดาเจ็บน้ำตาไหลออกมาแก้มของคิมหันต์สัมผัสโดนน้ำตาของฟ้าลดาซึ่งทำให้เขาหยุดชะงักเล็กน้อยเขาตัดสินใจเหวี่ยงเธอลงกับพื้นอย่างไม่ใยดี
"เธอมันง่าย..ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก!!"คิมหันต์ตวาดจนเสียงดังแข่งกับเสียงฟ้าร้องด้านนอกหญิงสาวจับข้อมือของตัวเองก่อนจะวิ่งขึ้นไปบนห้องคิมหันต์กำมือแน่นอย่างโมโหแต่ไม่กี่อึดใจความโมโหก็เริ่มหายไปเมื่อฟ้าลดาลงมาพร้อมกระเป๋าของเธอ
"เธอจะไปไหน!!!"คิมหันต์ตรงมากระชากกระเป๋าจากมือฟ้าลดาทันทีแต่ฟ้าลดาก็ยื้อไว้
"ฉันก็จะไปให้พ้นๆหน้าคุณไงแล้วพรุ่งนี้กรุณาไปเซ็นใบหย่าด้วยนะถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะฟ้อง!!!"
"แล้วหนี้สินของพ่อเธอล่ะเธออยากได้ชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญูหรือไง!!"
"ฉันไม่สน!!ฉันจะไปจากคุณเดี๋ยวนี้!!!"ฟ้าลดาทิ้งกระเป๋าก่อนจะวิ่งออกไปข้างนอกซึ่งคิมหันต์ก็วิ่งตามแม่บ้านที่แอบดูอยู่ใจไม่ดีจึงวิ่งเพื่อไปโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ
"ปล่อยนะ!!!"ฟ้าลดาสะบัดตัวหนีท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมาอย่างแรงคิมหันต์รีบคว้าตัวเธอเข้ามากอด
"ฉันไม่ยอมให้เธอไปเสวยสุขกับชู้รักของเธอหรอกนะเข้าบ้านเดี๋ยวนี้!!!"
"ไม่!!!คุณไล่ฉันเองนะปล่อยเดี๋ยวนี้!!!"ฟ้าลดาดิ้นจนมือหลุดออกมาได้และฟาดไปบนแก้มของคิมหันต์อย่างแรงเขาเริ่มจะโมโหขึ้นมาอีกครั้งจึงคว้าคอของฟ้าลดาเข้ามาจูบท่ามกลางสายฝนฟ้าลดาพยายามดิ้นหนีทั้งทุบทั้งตีแต่เขาก็ไม่ปล่อยจนเธอเริ่มจะเคลิ้มไปกับรสจูบที่นิ่มนวลของคิมหันต์เขาค่อยเลื่อนมือไปลูบเอวของฟ้าลดาก่อนจะตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นมา
"ปล่อยนะ!!"ฟ้าลดาดิ้นแต่เขากับกระตุกแขนที่โอบอุ้มฟ้าลดาจนใบหน้าของทั้งสองห่างกันแค่คืบ
"ไม่เอาน่าอย่าดื้อกับฉันเด็ดขาด!!"คิมหันต์ออกคำสั่งซึ่งแน่นอนฟ้าลดาไม่ทำตามเธอพยายามดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผลจนคิมหันต์อุ้มเธอเข้ามาในบ้าน
"ว๊าย!!คุณคิมทำอะไรคุณฟ้าคะ"แม่บ้านตรงมาทางคิมหันต์ทันทีพร้อมแสดงสีหน้าตกใจ
"ฟ้าเขางอนผมเรื่องผู้หญิงนิดหน่อยน่ะครับเดี๋ยวพาไปปรับความเข้าใจบนเตียงก็คงจะดีขึ้น"คิมหันต์ยิ้มก่อนจะรีบจ้ำอ้าวไปที่ห้องอย่างไม่รอให้แม่บ้านถามต่อ
AThousandYears เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ก.ย. 2558, 22:54:40 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ก.ย. 2558, 23:00:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 1653
| << เผชิญกับปัญหา | มือที่สาม >> |
สายลมที่พัดวน 29 ก.ย. 2558, 23:03:47 น.
คิมหันต์นี่นะพอเขาอยู่ก็ไล่นักไล่หนาพอเขาจะไปนี่ถึงกับวิ่งตามเลยผู้ชายเอาแต่ใจยัยปิงอีกคนหล่อนรู้ดีทุกเรื่องเลยนะยะ!!!
คิมหันต์นี่นะพอเขาอยู่ก็ไล่นักไล่หนาพอเขาจะไปนี่ถึงกับวิ่งตามเลยผู้ชายเอาแต่ใจยัยปิงอีกคนหล่อนรู้ดีทุกเรื่องเลยนะยะ!!!
กาซะลองพลัดถิ่น 30 ก.ย. 2558, 00:18:45 น.
รู้ทั้งรู้ว่าคนที่มาบอกเป็นคนแบบไหนก็ยังไปฟังเค้าอีกเนาะ ...ฟังหูไว้หูไม่ดีกว่าเหรอ
ว่าแล้วก็จัดการรวบหัวรวบหางความจริงจะได้กระจ่าง และจะได้รู้ว่าตัวเองโดนปั่นหัว
จะได้หันมากินคลีนบ้าง...
รู้ทั้งรู้ว่าคนที่มาบอกเป็นคนแบบไหนก็ยังไปฟังเค้าอีกเนาะ ...ฟังหูไว้หูไม่ดีกว่าเหรอ
ว่าแล้วก็จัดการรวบหัวรวบหางความจริงจะได้กระจ่าง และจะได้รู้ว่าตัวเองโดนปั่นหัว
จะได้หันมากินคลีนบ้าง...