ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: มือที่สาม
"โรคจิต!!คุณไปพูดแบบนั้นได้ยังไงเดี๋ยวป้าแม่บ้านก็เข้าใจผิดหรอก"ฟ้าลดาดุคิมหันต์เขาเลิกคิ้วเรียวของตัวเองขึ้นก่อนจะวางฟ้าลดาลงบนเตียง
"ใครจะคิดยังไงก็ชั่งเขาสิผมไม่เห็นสนใจเว้นเสียแต่ว่า......."คิมหันต์พูดค้างเอาไว้ตอนนี้สายตาของเขาจับจ้องไปที่หน้าอกของฟ้าลดาเพราะตอนนี้เธอตัวเปียกทำให้เห็นทุกสัดส่วนของกายสาวฟ้าลดาขมวดคิ้วก่อนจะจ้องที่สายตาคิมหันต์แล้วมองมาที่หน้าอกของตัวเองพลันใบหน้าก็เริ่มแดงขึ้นมา
"คนบ้า!!!!"ฟ้าลดากระโดดลุกจากเตียงก่อนจะเอามือของเธอปิดบังหน้าอกเพื่อไม่ให้ถูกเขาลุกลามทางสายตานานกว่านี้คิมหันต์เรียกสติคืนมาด้วยการสะบัดหัวก่อนจะมองไปทางอื่น
"มะ...เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ"คิมหันต์พูดโดยไม่มองหน้าฟ้าลดา
"ฉันไม่อยากพูดกับคุณแล้ว!!"ฟ้าลดาบุ้ยปากก่อนจะวิ่งหนีไปที่ห้องน้ำคิมหันต์เผลอยิ้มออกมาก่อนจะเดินมาหยุดที่ประตูห้องน้ำ
"รีบอาบเข้านะผมหนาวจะแข็งอยู่แล้วแล้วถ้าคุณยังชักช้าผมจะเข้าไปช่วยคุณอาบเอง"
"รู้แล้วน่ะสั่งอยู่ได้!!!"ฟ้าลดาตะโกนโต้ตอบออกมาจากห้องน้ำก่อนจะหันหลังชนกับประตู
"ไม่เห็นได้ยินเสียงน้ำเลย"คิมหันต์พูดก่อนจะหยอกเธอด้วยการเคาะประตูห้องน้ำหนึ่งครั้ง
ปัง!!!!!
"ฉันถอดกางเกงอยู่!!!!"ฟ้าลดาตอบก่อนจะรีบถอดเสื้อผ้าออกเพราะกลัวว่าถ้าขืนชักช้าเขาอาจจะนึกได้ว่าเขามีกุญแจและอาจจะบุกเข้ามาก็ได้ไม่นานฟ้าลดาก็เดินออกมาโดยที่มีเพียงผ้าขนหนูห่อร่างเท่านั้นหญิงสาวพยายามเดินห่างจากชายหนุ่มซึ่งตอนนี้เหมือนราชสีห์จ้องตะครุบกวางน้อยคิมหันต์กระตุกยิ้มก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
"ฮู่!!ไอ้บ้ากาม"
"ฉันได้ยินนะ!!!"คิมหันต์ตะโกนออกมาจากห้องน้ำทันทีที่ได้ยินเสียงก่นด่าของฟ้าลดาเธอเบ้ปากก่อนจะเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า
"แย่จริงกระเป๋าอยู่ข้างล่าง"ฟ้าลดาสบถอย่างหัวเสียมันคงไม่มีทางเลือกอะไรมากนักนอกจากเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าคิมหันต์หญิงสาวกวาดสายตาหาเสื้อเชิ้ตสักตัวเพื่อให้เธอใส่ลงไปหยิบกระเป๋าด้านล่างมันคงจะดีกว่านุ่งผ้าเช็ดตัวลงไปเป็นแน่คิดได้อย่างนั้นฟ้าลดาก็เอื้อมมือไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีฟ้าแต่ว่าดันมีมือของสามีเธอเอื้อมไปหยิบเสียก่อน
"คิดจะขโมยเสื้อหรือไง"คิมหันต์กระซิบข้างหูฟ้าลดาเธอคิดจะหันกลับไปตอบโต้แต่เมื่อสัมผัสโดนร่างข้างหลังหญิงสาวก็รู้ทันทีว่าเขาไม่ได้ใส่เสื้อออกมา
"ฉะ...ฉันแค่จะขอยืมเสื้อคุณเท่านั้นกระเป๋าฉันอยู่ด้านล่างคุณก็รู้"
"เห็นไหมล่ะว่าถ้าคุณไม่ดื้อกับผมมันก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้"
"ก็คุณไล่ฉัน..คุณเชื่อแม่ปิงนั่นมากกว่าฉัน"ฟ้าลดาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาคิมหันต์ก้มหน้าลงก่อนจะจับเธอหันมาเผชิญหน้ากับเขา
"คุณโกรธผมหรือฟ้า...งั้นบอกมาสิว่าคุณใช้สิทธิ์ในการเป็นภรรยาของผมข่มเปรมปรางค์จริงหรือเปล่า"
"ก็ฉันมีสิทธิ์ไม่ใช่หรือ"ฟ้าลดาเถียงกับก่อนที่คิมหันต์จะยื่นมือมาจับที่คางของหญิงสาว
"ถูกต้องคุณมีสิทธิ์...และถ้าผมจะขอใช้สิทธิ์การเป็นสามีของคุณบ้างล่ะ"ทันทีที่พูดจบคิมหันต์ก็เลื่อนหน้ามาจูบฟ้าลดาทันทีเธออยากจะขัดขืนเขานักแต่ร่างกายและหัวใจกับทรยศเธอด้วยการปล่อยให้เขาจูบเธออยู่อย่างนั้นไร้สิ้นเรี่ยวแรงที่จะขัดขืนริมฝีปากได้รูปของเขาขบเม้มริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาวอย่างหยอกล้อก่อนที่จะเข้าไปสำรวจด้านในอย่างชำนาญตามประสาคาสโนว่าอย่างเขาหากแต่มันดูอ่อนโยนราวกับออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจฟ้าลดาหลับตายอมรับจุมพิตจากซาตานร้ายอย่างเคลิบเคลิ้มก่อนที่ผ้าขนหนูของเธอจะร่วงลงสู่พื้น
"คุณคิมคะ..อย่า.."ฟ้าลดาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาก่อนจะถูกชายหนุ่มดันจนเธอหงายลงสู่เตียงนอนตอนนี้ไม่มีแม้แต่แรงขัดขืนหรือพูดอะไรออกมาชายหนุ่มบดขยี้แผงอกอันกำยำลงบนผิวหนังที่เต่งตึงของหญิงสาวก่อนที่ปากจะค่อยๆจูบไล้มาที่คอของฟ้าลดาซึ่งตอนนี้เธอเหมือนหลุดลอยไปในอากาศสองมือของเธอขยับมาขย้ำปลายผมที่ท้ายทอยของเขาเช่นเดียวกับมือของชายหนุ่มที่เคล้าคลึงทรวงอกขนาดพอดีมือถึงจะไม่ใหญ่เท่าผู้หญิงที่เขานอนด้วยหลายๆคนแต่มันกับทำให้เขาพึงพอใจมากกว่าผู้หญิงคนไหนๆในชีวิตจนเมื่อไฟแห่งความเสน่หาลุกขึ้นคิมหันต์เลื่อนมาจูบฟ้าลดาอีกครั้งก่อนจะเลื่อนมือไปที่ขาอันเรียวงามและเลื่อนปากขึ้นไปจุมพิตหน้าผากของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนทันทีที่คิดว่าเธอพร้อมแล้วเช่นเดียวกับเขาอีกไม่นานเธอกับเขาคงเป็นคนๆเดียวกันถ้า..........
"คุณคิมคะคุณท่านมาหาค่ะ"เสียงแม่บ้านดังขึ้นหน้าประตูห้องซึ่งมันเรียกสติของฟ้าลดาขึ้นมาได้เธอเอื้อมมือดันหน้าอกของเขาโดยไม่ได้พูดอะไรมีเพียงคิมหันต์ที่ดูหงุดหงิดอย่างมาก
"เวรกรรมอะไรหนักหนา"คิมหันต์สบถก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวที่เขาพึ่งถอดมันออกเมื่อสักครู่มาปิดบังท่อนล่างไว้
"มีอะไรครับ!!"คิมหันต์กัดฟันพูดออกมาอย่างควบคุมอารมณ์หงุดหงิดเอาไว้
"เอิ่ม...คุณท่านมาน่ะค่ะพอดีป้าเห็นคุณทั้งสองทะเลาะกันป้าก็เลยโทรหาคุณท่านคือป้า..."แม่บ้านละล่ำละลักเป็นจังหวะที่ฟ้าลดาใส่เสื้อผ้าของคิมหันต์เรียบร้อยแล้วเดินออกมาพอดี
"พวกเราสบายดีค่ะ..ป้าช่วยไปเอากระเป๋าเสื้อผ้าของฟ้าที่อยู่ข้างล่างขึ้นมาเก็บให้ทีนะคะ"
"ค่ะ"แม่บ้านรับคำก่อนจะรีบเดินลงไปทันทีคิมหันต์เหล่มองฟ้าลดาอย่างอารมณ์เสียที่เธอรีบใส่เสื้อผ้าโดยไม่รอเขา(ฟ้าเขารู้ทันนายอ่ะจิ)
"ฉันจะลงไปหาพ่อคุณล่ะกันนะ"ฟ้าลดาพูดพลั
นรีบเดินลงไปอย่างไม่รอให้คิมหันต์คัดค้าน
"โธ่เว้ย!!!เซ็ง"คิมหันต์สบถก่อนจะมองค้อนตามหลังผู้หญิงที่ทำให้เขาปั่นป่วน
"สวัสดีค่ะคุณอา"ฟ้าลดายกมือไหว้คณินพ่อสามีของเธออย่างนอบน้อมก่อนจะนั่งลงตรงโซฟาฝั่งตรงข้าม
"ไหว้พระเถอะหนูแล้วนี่ถ้ายังอยู่ในฐานะลูกสะใภ้ของฉันล่ะก็เรียกฉันว่าคุณพ่อเถอะนะ"
"ค่ะคุณอาเอิ่ม..คุณพ่อ"ฟ้าลดาก้มหน้าลงเล็กน้อยก่อนจะเห็นรอยยิ้มของคณินปรากฏขึ้นอีกครั้ง
"เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะหนูสบายดีไหมเจ้าคิมมันทำอะไรหนูหรือเปล่า"
"เขา"
"คุณพ่อลำเอียงนี่ครับมองผมเป็นคนใจร้ายขนาดนั้นเชียว"คิมหันต์ก้าวลงบันไดลงมาก่อนจะตรงไปหอมแก้มฟ้าลดา
"คุณคิม!!!"ฟ้าลดาทำเสียงดุใส่คิมหันต์ซึ่งดูเขาจะไม่เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย
"ฉันเป็นพ่อแกฉันก็ต้องรู้นิสัยแกดีน่ะสิแล้วนี่ไปฉวยโอกาสกับหนูฟ้าเขาทำไม"
"ก็เมียผมนี่ครับพ่อแบบนี้เรียกฉวยโอกาสไม่ได้นะครับ"
"ใครเป็นเมียคุณ!!"ฟ้าลดาสวนทันควันคิมหันต์ทำหน้าบึ้งก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด
"โธ่คุณ!!จำคืนรักอันแสนหวานของเราไม่ได้หรือไง"คิมหันต์ทำน้ำเสียงล้อเลียนก่อนจะถูกฟ้าลดาผลักเขาออก
"นี่แกกับหนูฟ้า..."คณินมองลูกชายอย่างต้องการคำตอบ
"ใช่ครับพ่อมันเป็นอย่างที่พ่อคิดนั่นแหละ"คิมหันต์ตอบก่อนจะโดนฝ่ามือของฟ้าลดาฟาดที่แขนของเขา
"โอ๊ย!!เจ็บนะคุณทำไมชอบทำร้ายร่างกายผัวตัวเองนักนะ"คิมหันต์เอามือลูบแขนตัวเองคณินมองลูกชายกับลูกสะใภ้อย่างงงงๆก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาแต่ก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าคาสโนว่าอย่างลูกชายเขาเหตุใดถึงยอมสยบแทบเท้าฟ้าลดาได้แต่เขาก็ไม่ได้ถามออกไป
"เห็นแม่บ้านบอกว่ามีเหตุทะเลาะกันที่นี่"คณินถามพลางเหล่มองลูกชายของเขา
"จะมีอะไรซะอีกล่ะพ่อก็ฟ้าเขาหึงผมเรื่องผู้หญิงแต่ผมก็เคลียร์เรียบร้อยแล้วล่ะก็คนมันหล่อทำไมไม่เข้าใจกันบ้าง"
"แหวะ!!ขอโทษนะคะคุณพ่อพอดีฟ้าสำลักความหล่อของคนแถวนี้จนจะอ้วกน่ะค่ะ"
"พ่อเขาใจพ่อก็สำลักความหลงตัวเองของคนแถวนี้เหมือนกัน"
"แหม่!!เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะครับ"คิมหันต์แขวะพ่อกับภรรยาของตนก่อนจะยิ้มออกมาพลันเสียงเปิดประตูดังขึ้น
"คุณท่านคะคือ..."พิมพรที่พึ่งเดินเข้ามามองคิมหันต์อย่างอึ้งๆก่อนจะมองไปที่ผู้หญิงข้างๆคิมหันต์อย่างตะลึงไม่แพ้กัน
"ฟ้า!!!"
"พิม!!"ฟ้าลดามองลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างตกใจ
"รู้จักกันด้วยหรือนี่คุณพิมพรเลขาคนใหม่ของพ่อเองส่วนนี่ลูกชายฉันกับภรรรยาของเขา"
"ภรรยาหรือคะ!!!"พิมพรอุทานก่อนจะมองที่คิมหันต์สลับกับฟ้าลดา
"ฟ้าขอตัวสักครู่นะคะ"ฟ้าลดาลุกขึ้นก่อนจะจับมือพิมพรออกมาด้านนอก
"นี่มันอะไรกันเธอกับคุณคิม"พิมพรมองหน้าฟ้าลดาอย่างอยากรู้ฟ้าลดาอ้ำอึ้งก่อนจะเล่าทุกอย่างให้พิมพรฟังไม่นานสองสาวก็กลับเข้ามาภายในห้องรับแขก
"สรุปหนูทั้งสองคน"คณินถามขึ้นพลางมองพิมพร
"พิมพรเป็นลูกของพี่ชายแม่ฟ้าน่ะค่ะ"ฟ้าลดาอธิบายคณินพยักหน้าส่วนคิมหันต์ก็เหล่มองพิมพรซึ่งเธอก็มองเขาตอบ
"งั้นพ่อไม่กวนแกแล้วนะพ่อกลับก่อนละกัน"คณินลุกขึ้นตามด้วยฟ้าลดาและคิมหันต์ทั้งหมดเดินออกมาจนถึงหน้าบ้าน
"เอิ่ม...ฟ้าจะว่าอะไรไหมถ้าพี่ขอค้างที่นี่คืนนึง"พิมพรพูดคิมหันต์มองมาที่ฟ้าลดาก่อนจะส่งสายตาว่าไม่เห็นด้วย
"ได้สิฟ้าจะได้มีเพื่อนคุย"ฟ้าลดายิ้มออกมาคิมหันต์ทำหน้าเซ็งๆอย่างไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของภรรยา
"งั้นหนูคงไม่ได้กลับกับคุณท่านนะคะ"
"ก็แล้วแต่นะงั้นพ่อไปละเจอกันพรุ่งนี้คุณพิมพรพ่อไปนะฟ้าลดา"คณินบอกลาลูกชายและลูกสะใภ้ก่อนจะเดินขึ้นไปบนรถ
"งั้นคุณก็ไปนอนอีกห้องแล้วกันนะคะ"ฟ้าลดาหันไปหาคิมหันต์ก่อนจะเดินลิ่วเข้าบ้านไปพิมพรมองคิมหันต์ซึ่งเขาไม่ได้สนใจพลันรีบเดินตามฟ้าลดาอย่างรวดเร็ว
……………………………………………………………
เวลา 00.30 น.
ทุกอย่างในบ้านเงียบสงบมีเพียงคิมหันต์เท่านั้นที่นั่งรับลมอยู่ตรงชิงช้าในสวนเขามองขึ้นไปบนหน้าต่างห้องของฟ้าลดาก่อนจะยิ้มออกมา
"ป่านนี้คงหลับฝันหวานสินะคงดีใจที่กันผมได้แต่คุณกันผมได้ไม่ตลอดหรอกนะฟ้า"
"ดึกขนาดนี้คุณยังไม่นอนอีกเหรอคะ"เสียงพิมพรดังขึ้นข้างหลังคิมหันต์เขาหันไปยิ้มให้เธอก่อนจะหันกลับมามองท้องฟ้ายามค่ำคืนต่อ
"ฟังดูแล้วไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าคุณคิมจะยอมแต่งงานกับคนที่ไม่ใช่เจ้าสาวของตัวเอง"
"เรื่องบางเรื่องมันก็ดูไม่น่าเป็นไปได้แต่มันก็เป็นไม่ใช่เหรอครับ"
"แสดงว่าโลกเราตลกสินะคะว่าแต่คุณไม่สงสัยฟ้าบ้างเหรอผู้หญิงดีๆที่ไหนจะยอมแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก"
"ทีผมยังยอมแต่งงานกับฟ้าโดยที่ยังไม่รู้จักเขาเลยนี่ครับ"
"น่าแปลกนะคะที่ผู้ชายเลือกได้แบบคุณดันเลือกผู้หญิงธรรมดาอย่างยัยฟ้า..คุณรู้ไหมคะว่าฟ้าลดาเขาฉลาดขนาดไหนขนาดตอนเด็กๆเขาแย่งของเล่นพิมไปยังใส่ร้ายให้พิมเป็นคนผิดได้เลย"พิมพรพูดก่อนจะเดินมานั่งข้างๆคิมหันต์เขากระตุกยิ้มที่มุมปากขึ้นก่อนจะกระดกแก้วไวน์ข้างๆขึ้นดื่ม
(แล้วคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอกำลังใส่ร้ายภรรยาฉัน)คิมหันต์คิดก่อนจะวางแก้วไวน์ลงและลุกขึ้นเตรียมจะเข้าบ้าน
"ง่วงแล้วเหรอคะ"พิมพรลุกตามก่อนจะถือวิสาสะจับมือคิมหันต์
"ครับพรุ่งนี้ผมต้องไปทำงาน"
"ฝันดีนะคะ"พิมพรยิ้มก่อนจะเลื่อนมือไปมาบนท่อนแขนของชายหนุ่ม
"เช่นกันครับ"คิมหันต์ยิ้มตอบตามมารยาทก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
"ฉันจะไม่ยอมให้แกได้ดีกว่าฉันหรอก...ฟ้าลดา"พิมพรเอ่ยขึ้นก่อนจะมองตามคิมหันต์อย่างหลงใหลโดยหารู้ไม่ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดฟ้าลดาแอบยืนดูอยู่
"ใครจะคิดยังไงก็ชั่งเขาสิผมไม่เห็นสนใจเว้นเสียแต่ว่า......."คิมหันต์พูดค้างเอาไว้ตอนนี้สายตาของเขาจับจ้องไปที่หน้าอกของฟ้าลดาเพราะตอนนี้เธอตัวเปียกทำให้เห็นทุกสัดส่วนของกายสาวฟ้าลดาขมวดคิ้วก่อนจะจ้องที่สายตาคิมหันต์แล้วมองมาที่หน้าอกของตัวเองพลันใบหน้าก็เริ่มแดงขึ้นมา
"คนบ้า!!!!"ฟ้าลดากระโดดลุกจากเตียงก่อนจะเอามือของเธอปิดบังหน้าอกเพื่อไม่ให้ถูกเขาลุกลามทางสายตานานกว่านี้คิมหันต์เรียกสติคืนมาด้วยการสะบัดหัวก่อนจะมองไปทางอื่น
"มะ...เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ"คิมหันต์พูดโดยไม่มองหน้าฟ้าลดา
"ฉันไม่อยากพูดกับคุณแล้ว!!"ฟ้าลดาบุ้ยปากก่อนจะวิ่งหนีไปที่ห้องน้ำคิมหันต์เผลอยิ้มออกมาก่อนจะเดินมาหยุดที่ประตูห้องน้ำ
"รีบอาบเข้านะผมหนาวจะแข็งอยู่แล้วแล้วถ้าคุณยังชักช้าผมจะเข้าไปช่วยคุณอาบเอง"
"รู้แล้วน่ะสั่งอยู่ได้!!!"ฟ้าลดาตะโกนโต้ตอบออกมาจากห้องน้ำก่อนจะหันหลังชนกับประตู
"ไม่เห็นได้ยินเสียงน้ำเลย"คิมหันต์พูดก่อนจะหยอกเธอด้วยการเคาะประตูห้องน้ำหนึ่งครั้ง
ปัง!!!!!
"ฉันถอดกางเกงอยู่!!!!"ฟ้าลดาตอบก่อนจะรีบถอดเสื้อผ้าออกเพราะกลัวว่าถ้าขืนชักช้าเขาอาจจะนึกได้ว่าเขามีกุญแจและอาจจะบุกเข้ามาก็ได้ไม่นานฟ้าลดาก็เดินออกมาโดยที่มีเพียงผ้าขนหนูห่อร่างเท่านั้นหญิงสาวพยายามเดินห่างจากชายหนุ่มซึ่งตอนนี้เหมือนราชสีห์จ้องตะครุบกวางน้อยคิมหันต์กระตุกยิ้มก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
"ฮู่!!ไอ้บ้ากาม"
"ฉันได้ยินนะ!!!"คิมหันต์ตะโกนออกมาจากห้องน้ำทันทีที่ได้ยินเสียงก่นด่าของฟ้าลดาเธอเบ้ปากก่อนจะเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า
"แย่จริงกระเป๋าอยู่ข้างล่าง"ฟ้าลดาสบถอย่างหัวเสียมันคงไม่มีทางเลือกอะไรมากนักนอกจากเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าคิมหันต์หญิงสาวกวาดสายตาหาเสื้อเชิ้ตสักตัวเพื่อให้เธอใส่ลงไปหยิบกระเป๋าด้านล่างมันคงจะดีกว่านุ่งผ้าเช็ดตัวลงไปเป็นแน่คิดได้อย่างนั้นฟ้าลดาก็เอื้อมมือไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีฟ้าแต่ว่าดันมีมือของสามีเธอเอื้อมไปหยิบเสียก่อน
"คิดจะขโมยเสื้อหรือไง"คิมหันต์กระซิบข้างหูฟ้าลดาเธอคิดจะหันกลับไปตอบโต้แต่เมื่อสัมผัสโดนร่างข้างหลังหญิงสาวก็รู้ทันทีว่าเขาไม่ได้ใส่เสื้อออกมา
"ฉะ...ฉันแค่จะขอยืมเสื้อคุณเท่านั้นกระเป๋าฉันอยู่ด้านล่างคุณก็รู้"
"เห็นไหมล่ะว่าถ้าคุณไม่ดื้อกับผมมันก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้"
"ก็คุณไล่ฉัน..คุณเชื่อแม่ปิงนั่นมากกว่าฉัน"ฟ้าลดาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาคิมหันต์ก้มหน้าลงก่อนจะจับเธอหันมาเผชิญหน้ากับเขา
"คุณโกรธผมหรือฟ้า...งั้นบอกมาสิว่าคุณใช้สิทธิ์ในการเป็นภรรยาของผมข่มเปรมปรางค์จริงหรือเปล่า"
"ก็ฉันมีสิทธิ์ไม่ใช่หรือ"ฟ้าลดาเถียงกับก่อนที่คิมหันต์จะยื่นมือมาจับที่คางของหญิงสาว
"ถูกต้องคุณมีสิทธิ์...และถ้าผมจะขอใช้สิทธิ์การเป็นสามีของคุณบ้างล่ะ"ทันทีที่พูดจบคิมหันต์ก็เลื่อนหน้ามาจูบฟ้าลดาทันทีเธออยากจะขัดขืนเขานักแต่ร่างกายและหัวใจกับทรยศเธอด้วยการปล่อยให้เขาจูบเธออยู่อย่างนั้นไร้สิ้นเรี่ยวแรงที่จะขัดขืนริมฝีปากได้รูปของเขาขบเม้มริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาวอย่างหยอกล้อก่อนที่จะเข้าไปสำรวจด้านในอย่างชำนาญตามประสาคาสโนว่าอย่างเขาหากแต่มันดูอ่อนโยนราวกับออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจฟ้าลดาหลับตายอมรับจุมพิตจากซาตานร้ายอย่างเคลิบเคลิ้มก่อนที่ผ้าขนหนูของเธอจะร่วงลงสู่พื้น
"คุณคิมคะ..อย่า.."ฟ้าลดาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาก่อนจะถูกชายหนุ่มดันจนเธอหงายลงสู่เตียงนอนตอนนี้ไม่มีแม้แต่แรงขัดขืนหรือพูดอะไรออกมาชายหนุ่มบดขยี้แผงอกอันกำยำลงบนผิวหนังที่เต่งตึงของหญิงสาวก่อนที่ปากจะค่อยๆจูบไล้มาที่คอของฟ้าลดาซึ่งตอนนี้เธอเหมือนหลุดลอยไปในอากาศสองมือของเธอขยับมาขย้ำปลายผมที่ท้ายทอยของเขาเช่นเดียวกับมือของชายหนุ่มที่เคล้าคลึงทรวงอกขนาดพอดีมือถึงจะไม่ใหญ่เท่าผู้หญิงที่เขานอนด้วยหลายๆคนแต่มันกับทำให้เขาพึงพอใจมากกว่าผู้หญิงคนไหนๆในชีวิตจนเมื่อไฟแห่งความเสน่หาลุกขึ้นคิมหันต์เลื่อนมาจูบฟ้าลดาอีกครั้งก่อนจะเลื่อนมือไปที่ขาอันเรียวงามและเลื่อนปากขึ้นไปจุมพิตหน้าผากของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนทันทีที่คิดว่าเธอพร้อมแล้วเช่นเดียวกับเขาอีกไม่นานเธอกับเขาคงเป็นคนๆเดียวกันถ้า..........
"คุณคิมคะคุณท่านมาหาค่ะ"เสียงแม่บ้านดังขึ้นหน้าประตูห้องซึ่งมันเรียกสติของฟ้าลดาขึ้นมาได้เธอเอื้อมมือดันหน้าอกของเขาโดยไม่ได้พูดอะไรมีเพียงคิมหันต์ที่ดูหงุดหงิดอย่างมาก
"เวรกรรมอะไรหนักหนา"คิมหันต์สบถก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวที่เขาพึ่งถอดมันออกเมื่อสักครู่มาปิดบังท่อนล่างไว้
"มีอะไรครับ!!"คิมหันต์กัดฟันพูดออกมาอย่างควบคุมอารมณ์หงุดหงิดเอาไว้
"เอิ่ม...คุณท่านมาน่ะค่ะพอดีป้าเห็นคุณทั้งสองทะเลาะกันป้าก็เลยโทรหาคุณท่านคือป้า..."แม่บ้านละล่ำละลักเป็นจังหวะที่ฟ้าลดาใส่เสื้อผ้าของคิมหันต์เรียบร้อยแล้วเดินออกมาพอดี
"พวกเราสบายดีค่ะ..ป้าช่วยไปเอากระเป๋าเสื้อผ้าของฟ้าที่อยู่ข้างล่างขึ้นมาเก็บให้ทีนะคะ"
"ค่ะ"แม่บ้านรับคำก่อนจะรีบเดินลงไปทันทีคิมหันต์เหล่มองฟ้าลดาอย่างอารมณ์เสียที่เธอรีบใส่เสื้อผ้าโดยไม่รอเขา(ฟ้าเขารู้ทันนายอ่ะจิ)
"ฉันจะลงไปหาพ่อคุณล่ะกันนะ"ฟ้าลดาพูดพลั
นรีบเดินลงไปอย่างไม่รอให้คิมหันต์คัดค้าน
"โธ่เว้ย!!!เซ็ง"คิมหันต์สบถก่อนจะมองค้อนตามหลังผู้หญิงที่ทำให้เขาปั่นป่วน
"สวัสดีค่ะคุณอา"ฟ้าลดายกมือไหว้คณินพ่อสามีของเธออย่างนอบน้อมก่อนจะนั่งลงตรงโซฟาฝั่งตรงข้าม
"ไหว้พระเถอะหนูแล้วนี่ถ้ายังอยู่ในฐานะลูกสะใภ้ของฉันล่ะก็เรียกฉันว่าคุณพ่อเถอะนะ"
"ค่ะคุณอาเอิ่ม..คุณพ่อ"ฟ้าลดาก้มหน้าลงเล็กน้อยก่อนจะเห็นรอยยิ้มของคณินปรากฏขึ้นอีกครั้ง
"เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะหนูสบายดีไหมเจ้าคิมมันทำอะไรหนูหรือเปล่า"
"เขา"
"คุณพ่อลำเอียงนี่ครับมองผมเป็นคนใจร้ายขนาดนั้นเชียว"คิมหันต์ก้าวลงบันไดลงมาก่อนจะตรงไปหอมแก้มฟ้าลดา
"คุณคิม!!!"ฟ้าลดาทำเสียงดุใส่คิมหันต์ซึ่งดูเขาจะไม่เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย
"ฉันเป็นพ่อแกฉันก็ต้องรู้นิสัยแกดีน่ะสิแล้วนี่ไปฉวยโอกาสกับหนูฟ้าเขาทำไม"
"ก็เมียผมนี่ครับพ่อแบบนี้เรียกฉวยโอกาสไม่ได้นะครับ"
"ใครเป็นเมียคุณ!!"ฟ้าลดาสวนทันควันคิมหันต์ทำหน้าบึ้งก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด
"โธ่คุณ!!จำคืนรักอันแสนหวานของเราไม่ได้หรือไง"คิมหันต์ทำน้ำเสียงล้อเลียนก่อนจะถูกฟ้าลดาผลักเขาออก
"นี่แกกับหนูฟ้า..."คณินมองลูกชายอย่างต้องการคำตอบ
"ใช่ครับพ่อมันเป็นอย่างที่พ่อคิดนั่นแหละ"คิมหันต์ตอบก่อนจะโดนฝ่ามือของฟ้าลดาฟาดที่แขนของเขา
"โอ๊ย!!เจ็บนะคุณทำไมชอบทำร้ายร่างกายผัวตัวเองนักนะ"คิมหันต์เอามือลูบแขนตัวเองคณินมองลูกชายกับลูกสะใภ้อย่างงงงๆก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาแต่ก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าคาสโนว่าอย่างลูกชายเขาเหตุใดถึงยอมสยบแทบเท้าฟ้าลดาได้แต่เขาก็ไม่ได้ถามออกไป
"เห็นแม่บ้านบอกว่ามีเหตุทะเลาะกันที่นี่"คณินถามพลางเหล่มองลูกชายของเขา
"จะมีอะไรซะอีกล่ะพ่อก็ฟ้าเขาหึงผมเรื่องผู้หญิงแต่ผมก็เคลียร์เรียบร้อยแล้วล่ะก็คนมันหล่อทำไมไม่เข้าใจกันบ้าง"
"แหวะ!!ขอโทษนะคะคุณพ่อพอดีฟ้าสำลักความหล่อของคนแถวนี้จนจะอ้วกน่ะค่ะ"
"พ่อเขาใจพ่อก็สำลักความหลงตัวเองของคนแถวนี้เหมือนกัน"
"แหม่!!เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะครับ"คิมหันต์แขวะพ่อกับภรรยาของตนก่อนจะยิ้มออกมาพลันเสียงเปิดประตูดังขึ้น
"คุณท่านคะคือ..."พิมพรที่พึ่งเดินเข้ามามองคิมหันต์อย่างอึ้งๆก่อนจะมองไปที่ผู้หญิงข้างๆคิมหันต์อย่างตะลึงไม่แพ้กัน
"ฟ้า!!!"
"พิม!!"ฟ้าลดามองลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างตกใจ
"รู้จักกันด้วยหรือนี่คุณพิมพรเลขาคนใหม่ของพ่อเองส่วนนี่ลูกชายฉันกับภรรรยาของเขา"
"ภรรยาหรือคะ!!!"พิมพรอุทานก่อนจะมองที่คิมหันต์สลับกับฟ้าลดา
"ฟ้าขอตัวสักครู่นะคะ"ฟ้าลดาลุกขึ้นก่อนจะจับมือพิมพรออกมาด้านนอก
"นี่มันอะไรกันเธอกับคุณคิม"พิมพรมองหน้าฟ้าลดาอย่างอยากรู้ฟ้าลดาอ้ำอึ้งก่อนจะเล่าทุกอย่างให้พิมพรฟังไม่นานสองสาวก็กลับเข้ามาภายในห้องรับแขก
"สรุปหนูทั้งสองคน"คณินถามขึ้นพลางมองพิมพร
"พิมพรเป็นลูกของพี่ชายแม่ฟ้าน่ะค่ะ"ฟ้าลดาอธิบายคณินพยักหน้าส่วนคิมหันต์ก็เหล่มองพิมพรซึ่งเธอก็มองเขาตอบ
"งั้นพ่อไม่กวนแกแล้วนะพ่อกลับก่อนละกัน"คณินลุกขึ้นตามด้วยฟ้าลดาและคิมหันต์ทั้งหมดเดินออกมาจนถึงหน้าบ้าน
"เอิ่ม...ฟ้าจะว่าอะไรไหมถ้าพี่ขอค้างที่นี่คืนนึง"พิมพรพูดคิมหันต์มองมาที่ฟ้าลดาก่อนจะส่งสายตาว่าไม่เห็นด้วย
"ได้สิฟ้าจะได้มีเพื่อนคุย"ฟ้าลดายิ้มออกมาคิมหันต์ทำหน้าเซ็งๆอย่างไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของภรรยา
"งั้นหนูคงไม่ได้กลับกับคุณท่านนะคะ"
"ก็แล้วแต่นะงั้นพ่อไปละเจอกันพรุ่งนี้คุณพิมพรพ่อไปนะฟ้าลดา"คณินบอกลาลูกชายและลูกสะใภ้ก่อนจะเดินขึ้นไปบนรถ
"งั้นคุณก็ไปนอนอีกห้องแล้วกันนะคะ"ฟ้าลดาหันไปหาคิมหันต์ก่อนจะเดินลิ่วเข้าบ้านไปพิมพรมองคิมหันต์ซึ่งเขาไม่ได้สนใจพลันรีบเดินตามฟ้าลดาอย่างรวดเร็ว
……………………………………………………………
เวลา 00.30 น.
ทุกอย่างในบ้านเงียบสงบมีเพียงคิมหันต์เท่านั้นที่นั่งรับลมอยู่ตรงชิงช้าในสวนเขามองขึ้นไปบนหน้าต่างห้องของฟ้าลดาก่อนจะยิ้มออกมา
"ป่านนี้คงหลับฝันหวานสินะคงดีใจที่กันผมได้แต่คุณกันผมได้ไม่ตลอดหรอกนะฟ้า"
"ดึกขนาดนี้คุณยังไม่นอนอีกเหรอคะ"เสียงพิมพรดังขึ้นข้างหลังคิมหันต์เขาหันไปยิ้มให้เธอก่อนจะหันกลับมามองท้องฟ้ายามค่ำคืนต่อ
"ฟังดูแล้วไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าคุณคิมจะยอมแต่งงานกับคนที่ไม่ใช่เจ้าสาวของตัวเอง"
"เรื่องบางเรื่องมันก็ดูไม่น่าเป็นไปได้แต่มันก็เป็นไม่ใช่เหรอครับ"
"แสดงว่าโลกเราตลกสินะคะว่าแต่คุณไม่สงสัยฟ้าบ้างเหรอผู้หญิงดีๆที่ไหนจะยอมแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก"
"ทีผมยังยอมแต่งงานกับฟ้าโดยที่ยังไม่รู้จักเขาเลยนี่ครับ"
"น่าแปลกนะคะที่ผู้ชายเลือกได้แบบคุณดันเลือกผู้หญิงธรรมดาอย่างยัยฟ้า..คุณรู้ไหมคะว่าฟ้าลดาเขาฉลาดขนาดไหนขนาดตอนเด็กๆเขาแย่งของเล่นพิมไปยังใส่ร้ายให้พิมเป็นคนผิดได้เลย"พิมพรพูดก่อนจะเดินมานั่งข้างๆคิมหันต์เขากระตุกยิ้มที่มุมปากขึ้นก่อนจะกระดกแก้วไวน์ข้างๆขึ้นดื่ม
(แล้วคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอกำลังใส่ร้ายภรรยาฉัน)คิมหันต์คิดก่อนจะวางแก้วไวน์ลงและลุกขึ้นเตรียมจะเข้าบ้าน
"ง่วงแล้วเหรอคะ"พิมพรลุกตามก่อนจะถือวิสาสะจับมือคิมหันต์
"ครับพรุ่งนี้ผมต้องไปทำงาน"
"ฝันดีนะคะ"พิมพรยิ้มก่อนจะเลื่อนมือไปมาบนท่อนแขนของชายหนุ่ม
"เช่นกันครับ"คิมหันต์ยิ้มตอบตามมารยาทก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
"ฉันจะไม่ยอมให้แกได้ดีกว่าฉันหรอก...ฟ้าลดา"พิมพรเอ่ยขึ้นก่อนจะมองตามคิมหันต์อย่างหลงใหลโดยหารู้ไม่ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดฟ้าลดาแอบยืนดูอยู่
AThousandYears เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 ก.ย. 2558, 22:13:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 ก.ย. 2558, 22:43:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 1652
| << รอยน้ำตา | ทะเลาะวิวาท >> |
กาซะลองพลัดถิ่น 30 ก.ย. 2558, 22:33:13 น.
โห มารร้าย มารผจญเยอะแยะยั้วเยี้ยะไปหมดเลย....
เอาใจช่วยทั้งนายคิมและฟ้าให้ผ่านด่านนางมารไปได้ทุกด่าน...
โห มารร้าย มารผจญเยอะแยะยั้วเยี้ยะไปหมดเลย....
เอาใจช่วยทั้งนายคิมและฟ้าให้ผ่านด่านนางมารไปได้ทุกด่าน...
AThousandYears 30 ก.ย. 2558, 22:46:09 น.
เอาใจช่วยเช่นเดียวกันค่ะกำลังไล่แก้คำผิดอยู่ตอนนี้แก้เรียบร้อยแล้วค่ะ
เอาใจช่วยเช่นเดียวกันค่ะกำลังไล่แก้คำผิดอยู่ตอนนี้แก้เรียบร้อยแล้วค่ะ
สายลมที่พัดวน 30 ก.ย. 2558, 22:49:05 น.
โธ่!!คุณคิมกรรมเยอะเจงๆ
โธ่!!คุณคิมกรรมเยอะเจงๆ
coonX3 30 ก.ย. 2558, 23:04:11 น.
แอบดูแล้วแอบได้ยินความร้ายกาจของยัยพิมด้วยป่าว
แอบดูแล้วแอบได้ยินความร้ายกาจของยัยพิมด้วยป่าว