ต้องฤทธิ์เสน่หา โดย ธิดาดิน
ต้องฤทธิ์เสน่หา
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
Tags: รัก,โรแมนติก,รักเพื่อน,เข้มข้น,หวาน,แรง,นิยาย,ซึ้ง,แอบรัก,ซึ้ง
ตอน: ตอนที่ 10 ลบล้างความผิด 50%
ตอนที่ 10 ลบล้างความผิด 50%
“ว่าแต่คุณมาหาผมถึงที่นี่มีอะไรหรือเปล่า”
“ฉันมีธุระอะไรจะคุยกับคุณ ขึ้นมาก่อนสิ ใจคอจะยืนตะโกนคุยกันเหมือนคนหูตึงแบบนี้หรือไง”
“โอเค ถ้างั้นผมขึ้นไปเลยนะ”
“ดะ เดี๋ยว!” ปิ่นมุกตะโกนห้ามเสียงหลง เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว ขืนให้เขาเดินขึ้นมาเธอคงได้เห็น ‘น้องชาย’ ของเขายานโตงเตงแกว่งไปแกว่งมาจริงๆแน่ ยี้ ยิ่งคิดยิ่งขนลุก
“อะไรอีกล่ะคุณตกลงจะให้ผมขึ้นไปไหมเนี่ย”
“ตอนนี้คุณไม่ได้ใส่อะไรไม่ใช่เหรอ ให้ฉันหันหลังไปก่อนคุณค่อยขึ้นมาใส่เสื้อผ้า”
“ที่จริงไม่ต้องหันหลังก็ได้ เพราะผมไม่อายหรอก เต็มใจโชว์ให้คุณดู” คริสโตเฟอร์ยียวนกวนประสาทด้วยรอยยิ้ม
“แต่ฉันไม่อยากดู!” ปิ่นมุกตะโกนตอบก่อนรีบหันหลังให้เขาทันที “เร็วๆด้วยนะคะ”
คริสโตเฟอร์ส่ายหน้า ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ก่อนจะรีบเดินขึ้นมาหยิบเสื้อผ้าที่วางไว้ริมฝั่งขึ้นสวมใส่ แล้วจึงค่อยๆเดินเข้าไปหาเธอที่ยืนปิดตาหันหลังให้อย่างเบาเท้า ไปหยุดอยู่ด้านหลังของเธอ
“เสร็จหรือยังคุณ” ปิ่นมุกตะโกนถามหลังจากยืนรอมานานหลายนาที
คริสโตเฟอร์ยิ้มก่อนค่อยๆยื่นใบหน้าไปกระซิบข้างหูของเธอ “เสร็จแล้วครับ”
ปิ่นมุกตกใจเมื่อได้ยินเสียงกระซิบชัดเจนมาก รีบหันกลับมาอย่างรวดเร็วจมูกของเธอจึงปะทะเข้ากับแก้มข้างหนึ่งของคริสโตเฟอร์ที่เอียงรอไว้ก่อนแล้วเข้าอย่างจัง หญิงสาวเบิกตาโพลงยืนตัวแข็งทื่อเหมือนโดนคำสาปให้กลายเป็นหินเกือบนาที พอได้สติก็รีบขยับถอยห่างพลางผลักคนร่างโตออกไป
“ฮั่นแน่ แต๊ะอั๋งผมอีกแล้วนะ เมื่อกี้เห็นอะไรต่อมิอะไรก็เลยเกิดอารมณ์อยาก ‘กิน’ ผมขึ้นมาล่ะสิ” คริสโตเฟอร์ยียวนกวนประสาทด้วยใบหน้าทะเล้น หากฝ่ายนั้นกลับหน้าบึ้งเป็นยักษ์ขมูขี
“หุบปากคุณไปเลย”
“ฮ่าๆ” คริสโตเฟอร์หัวเราะมีความสุขเกินบรรยายที่แกล้งเธอได้ “เข้าเรื่องๆ คุณมาหาผมมีธุระอะไรหรือเปล่า”
“ฉันมีเรื่องจะเคลียร์กับคุณ”
“ท่าจะยาว งั้นตามผมทางนี้ดีกว่าตรงนี้แดดมันส่อง”
คริสโตเฟอร์เดินนำเธอไปนั่งลงที่โขดหินใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขาเป็นร่มเงาได้เป็นอย่างดี ปิ่นมุกสัมผัสได้ว่าตรงนี้ดูร่มรื่นเย็นสบายกว่าตรงที่เธอยืนอยู่พอสมควร พอได้ที่ได้ทางก็รีบเข้าประเด็นทันที เพราะอยากจะรีบเคลียร์ให้เสร็จจะได้กลับไปทำงาน
“ว่ามาสิ ธุระที่จะคุยกับผม”
คริสโตเฟอร์ถามทั้งๆที่รู้ดีว่าที่เธอดั้นด้นมาถึงที่นี่เพราะอะไร อันที่จริงเขารู้ล่วงหน้าด้วยซ้ำว่าวันนี้เธอจะมาหาเขาที่ไร่ เพราะตั้งแต่เช้าตรู่เขาได้รับโทรศัพท์จากประธานบริษัทบีดีจิวเวลร่โทรมาบอกเกี่ยวกับเรื่องที่ท่านสั่งให้ปิ่นมุกมาขอโทษเขาโดยเอาตำแหน่งหน้าที่การงานของเธอเป็นตัวเดิมพัน
คริสโตเฟอร์ได้โอกาสจึงหาทางใกล้ชิดเธอ ด้วยการขอความช่วยเหลือจากมารดาให้ท่านช่วยโกหกเธอว่าเขาไม่ได้กลับไปนอนบ้านสองสามวันแล้ว และให้คนพาเธอมาที่นี่ เพื่อที่เขาจะได้อยู่กับเธอสองต่อสองและจัดการสั่งสอนเธอได้อย่างเต็มไม้เต็มมือโทษฐานที่เธอกล้าเอาความรู้สึกของเขาไปล้อเล่น
ปิ่นมุกทำใจอยู่นานกว่าคำว่าขอโทษจะหลุดออกจากริมฝีปากชมพูระเรื่อ “คือฉันอยากมาขอโทษคุณ”
“ขอโทษ? ขอโทษเรื่องอะไร”
“ก็เรื่องที่ฉันหลอกคุณคืนนั้นไง”
คริสโตเฟอร์กรอกตาไปมาทำท่าครุ่นคิด “เออ นั่นสิ ผมลืมไปว่าตอนนี้กำลังโกรธคุณอยู่นี่น่า ที่จริงผมต้องไม่คุยกับคุณไม่มองหน้าคุณสิถึงจะถูก ถ้างั้นเอาใหม่” คริสโตเฟอร์ตีหน้าบึ้ง มองปิ่นมุกด้วยแววตาดุดัน ก่อนจะตะคอกเสียงดัง “คุณมาที่นี่ทำไม มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ ที่นี่ไม่ต้อนรับคนโกหกหลอกลวงอย่างคุณ”
ปิ่นมุกยกมือกุมขมับอย่างเพลียๆ รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังยืนสนทนากับคนบ้าเหลือเกิน “กรุณาอย่าปัญญาอ่อนทำตัวเหมือนเด็กๆค่ะ”
“เฮ๊ย! คุณ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ ถ้าคุณไม่เชื่อผมมีสิ่งมายืนยันว่าผมโตแล้ว” ทำท่าจะถอดกางเกงเพื่อเอาอะไรบางอย่างมายืนยันว่าเขาน่ะโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ ลำบากให้ปิ่นมุกต้องร้องห้ามเสียงหลง
“ไม่ต้องเอาอะไรมายืนยันทั้งนั้นแหละ ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้น”
“อ้าวจะไปรู้เหรอ” คริสโตเฟอร์ยักไหล่ ตีหน้าใสซื่ออย่างเนียนๆ
“ฉันหมายถึงคุณเลิกล้อเล่นได้แล้วฉันจริงจังนะคุณ”
“แล้วผมล้อเล่นตรงไหน ผมโกรธคุณจริงๆนะคุณปิ่นมุก ลองคิดดูสิถ้ามีใครมาหลอกคุณเหมือนที่คุณทำกับผมบ้างคุณจะรู้สึกยังไง”
นั่นสินะ เธอบอกตัวเองเสมอว่าเธอเกลียดคนโกหกหลอกลวง ไม่รักษาคำพูด แต่ทำไมครั้งนี้เธอถึงทำเสียเอง
“แล้วทีคุณล่ะ ทำให้ฉันอายคนทุกวี่ทุกวันนี่ฉันมีสิทธิ์โกรธคุณไหม”
“ผมทำอะไรให้คุณต้องอายคนอื่น”
“ก็การที่คุณส่งกลอนไปจีบฉันได้ทุกที่ทุกเวลานั่นแหละที่ทำให้ฉันอาย”
“ทำไมต้องอายด้วยล่ะ การแสดงความรักมันไม่เห็นน่าอายตรงไหน อีกอย่างคุณน่าจะดีใจด้วยซ้ำที่ผมตาถั่วมาสนใจคุณ”
“ ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ คุณหาว่าฉันไม่มีใครเอาหรือไง” จากตอนแรกตั้งใจจะมาขอโทษพอโดนกวนประสาทเข้าหน่อยก็ปรี๊ดแตกไปตามเคย
“ก็มันจริงนี่ อายุจะสามสิบอยู่รอมร่อ ยังไม่เห็นมีแฟนซักคน”
“รู้ได้ยังไงว่าฉันไม่มีแฟน”
“รู้สิ ผมรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับคุณนั่นแหละ รู้ด้วยนะว่าแก้มก้นข้างซ้ายของคุณมีปานแดง”
“กรี๊ดด!” ปิ่นมุกกรีดร้องอย่างเหลืออด “ฉันไม่มีปานแดงโว๊ยไอ้บ้า ฉันมีแต่ขี้แมลงวันเล็กๆ” เพราะโมโหจนตัวสั่นจึงเผลอคลายความลับสุดยอดออกไปให้เขารู้จนได้
“ฮ่าๆ นี่คุณพูดจริงเหรอ แก้มก้นคุณมีขี้แมลงวันอยู่จริงๆใช่ไหม” จากแกล้งแซวเธอมั่วๆเอาไปเอามากลับได้รู้ความลับของเธอจริงๆซะงั้น “ผมไม่เชื่อหรอก อย่ามาโกหกให้ยาก ไหนเอามาพิสูจน์สิว่ามีจริงๆหรือเปล่า ตรวจภายในครั้งก่อนผมก็ไม่ได้สังเกตด้วยสิ”
“อร๊าย! ไอ้หมอโรคจิตฉันไม่มีโว๊ย!” โมโหจนตัวสั่น คำด่าเป็นแสนเป็นล้านแล่นมาจุกอยู่ที่ปลายลิ้นพูดอะไรไม่ออก กระโดดเต้นเร่าๆ ก่อนจะหุนหันเดินจากไป
“อ้าวคุณจะไปไหนล่ะ”
“ฉันจะกลับ ไม่อยู่กับคนโรคจิตอย่างคุณหรอก”ตั้งใจว่าจะมาขอโทษแต่พอเจอชายหนุ่มยียวนกวนประสาทความตั้งใจทั้งหลายก็อันตรธานหายไปจนหมดสิ้น
“กลับยังไงล่ะ จากนี่ไปบ้านผมมันตั้งไกลนะคุณ”
“ไกลฉันก็เดินได้”
“แต่นี่มันจะมืดแล้วนะ แล้วที่สำคัญแถวนี้ก็มีเสือลงจากเขามาหากินซะด้วยสิ ผมกลัวว่าคุณจะไม่ทันได้เดินพ้นน้ำตกไปก็จะโดนเสือคาบเข้าป่าไปซะก่อน”
“ว่าแต่คุณมาหาผมถึงที่นี่มีอะไรหรือเปล่า”
“ฉันมีธุระอะไรจะคุยกับคุณ ขึ้นมาก่อนสิ ใจคอจะยืนตะโกนคุยกันเหมือนคนหูตึงแบบนี้หรือไง”
“โอเค ถ้างั้นผมขึ้นไปเลยนะ”
“ดะ เดี๋ยว!” ปิ่นมุกตะโกนห้ามเสียงหลง เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว ขืนให้เขาเดินขึ้นมาเธอคงได้เห็น ‘น้องชาย’ ของเขายานโตงเตงแกว่งไปแกว่งมาจริงๆแน่ ยี้ ยิ่งคิดยิ่งขนลุก
“อะไรอีกล่ะคุณตกลงจะให้ผมขึ้นไปไหมเนี่ย”
“ตอนนี้คุณไม่ได้ใส่อะไรไม่ใช่เหรอ ให้ฉันหันหลังไปก่อนคุณค่อยขึ้นมาใส่เสื้อผ้า”
“ที่จริงไม่ต้องหันหลังก็ได้ เพราะผมไม่อายหรอก เต็มใจโชว์ให้คุณดู” คริสโตเฟอร์ยียวนกวนประสาทด้วยรอยยิ้ม
“แต่ฉันไม่อยากดู!” ปิ่นมุกตะโกนตอบก่อนรีบหันหลังให้เขาทันที “เร็วๆด้วยนะคะ”
คริสโตเฟอร์ส่ายหน้า ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ก่อนจะรีบเดินขึ้นมาหยิบเสื้อผ้าที่วางไว้ริมฝั่งขึ้นสวมใส่ แล้วจึงค่อยๆเดินเข้าไปหาเธอที่ยืนปิดตาหันหลังให้อย่างเบาเท้า ไปหยุดอยู่ด้านหลังของเธอ
“เสร็จหรือยังคุณ” ปิ่นมุกตะโกนถามหลังจากยืนรอมานานหลายนาที
คริสโตเฟอร์ยิ้มก่อนค่อยๆยื่นใบหน้าไปกระซิบข้างหูของเธอ “เสร็จแล้วครับ”
ปิ่นมุกตกใจเมื่อได้ยินเสียงกระซิบชัดเจนมาก รีบหันกลับมาอย่างรวดเร็วจมูกของเธอจึงปะทะเข้ากับแก้มข้างหนึ่งของคริสโตเฟอร์ที่เอียงรอไว้ก่อนแล้วเข้าอย่างจัง หญิงสาวเบิกตาโพลงยืนตัวแข็งทื่อเหมือนโดนคำสาปให้กลายเป็นหินเกือบนาที พอได้สติก็รีบขยับถอยห่างพลางผลักคนร่างโตออกไป
“ฮั่นแน่ แต๊ะอั๋งผมอีกแล้วนะ เมื่อกี้เห็นอะไรต่อมิอะไรก็เลยเกิดอารมณ์อยาก ‘กิน’ ผมขึ้นมาล่ะสิ” คริสโตเฟอร์ยียวนกวนประสาทด้วยใบหน้าทะเล้น หากฝ่ายนั้นกลับหน้าบึ้งเป็นยักษ์ขมูขี
“หุบปากคุณไปเลย”
“ฮ่าๆ” คริสโตเฟอร์หัวเราะมีความสุขเกินบรรยายที่แกล้งเธอได้ “เข้าเรื่องๆ คุณมาหาผมมีธุระอะไรหรือเปล่า”
“ฉันมีเรื่องจะเคลียร์กับคุณ”
“ท่าจะยาว งั้นตามผมทางนี้ดีกว่าตรงนี้แดดมันส่อง”
คริสโตเฟอร์เดินนำเธอไปนั่งลงที่โขดหินใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขาเป็นร่มเงาได้เป็นอย่างดี ปิ่นมุกสัมผัสได้ว่าตรงนี้ดูร่มรื่นเย็นสบายกว่าตรงที่เธอยืนอยู่พอสมควร พอได้ที่ได้ทางก็รีบเข้าประเด็นทันที เพราะอยากจะรีบเคลียร์ให้เสร็จจะได้กลับไปทำงาน
“ว่ามาสิ ธุระที่จะคุยกับผม”
คริสโตเฟอร์ถามทั้งๆที่รู้ดีว่าที่เธอดั้นด้นมาถึงที่นี่เพราะอะไร อันที่จริงเขารู้ล่วงหน้าด้วยซ้ำว่าวันนี้เธอจะมาหาเขาที่ไร่ เพราะตั้งแต่เช้าตรู่เขาได้รับโทรศัพท์จากประธานบริษัทบีดีจิวเวลร่โทรมาบอกเกี่ยวกับเรื่องที่ท่านสั่งให้ปิ่นมุกมาขอโทษเขาโดยเอาตำแหน่งหน้าที่การงานของเธอเป็นตัวเดิมพัน
คริสโตเฟอร์ได้โอกาสจึงหาทางใกล้ชิดเธอ ด้วยการขอความช่วยเหลือจากมารดาให้ท่านช่วยโกหกเธอว่าเขาไม่ได้กลับไปนอนบ้านสองสามวันแล้ว และให้คนพาเธอมาที่นี่ เพื่อที่เขาจะได้อยู่กับเธอสองต่อสองและจัดการสั่งสอนเธอได้อย่างเต็มไม้เต็มมือโทษฐานที่เธอกล้าเอาความรู้สึกของเขาไปล้อเล่น
ปิ่นมุกทำใจอยู่นานกว่าคำว่าขอโทษจะหลุดออกจากริมฝีปากชมพูระเรื่อ “คือฉันอยากมาขอโทษคุณ”
“ขอโทษ? ขอโทษเรื่องอะไร”
“ก็เรื่องที่ฉันหลอกคุณคืนนั้นไง”
คริสโตเฟอร์กรอกตาไปมาทำท่าครุ่นคิด “เออ นั่นสิ ผมลืมไปว่าตอนนี้กำลังโกรธคุณอยู่นี่น่า ที่จริงผมต้องไม่คุยกับคุณไม่มองหน้าคุณสิถึงจะถูก ถ้างั้นเอาใหม่” คริสโตเฟอร์ตีหน้าบึ้ง มองปิ่นมุกด้วยแววตาดุดัน ก่อนจะตะคอกเสียงดัง “คุณมาที่นี่ทำไม มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ ที่นี่ไม่ต้อนรับคนโกหกหลอกลวงอย่างคุณ”
ปิ่นมุกยกมือกุมขมับอย่างเพลียๆ รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังยืนสนทนากับคนบ้าเหลือเกิน “กรุณาอย่าปัญญาอ่อนทำตัวเหมือนเด็กๆค่ะ”
“เฮ๊ย! คุณ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ ถ้าคุณไม่เชื่อผมมีสิ่งมายืนยันว่าผมโตแล้ว” ทำท่าจะถอดกางเกงเพื่อเอาอะไรบางอย่างมายืนยันว่าเขาน่ะโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ ลำบากให้ปิ่นมุกต้องร้องห้ามเสียงหลง
“ไม่ต้องเอาอะไรมายืนยันทั้งนั้นแหละ ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้น”
“อ้าวจะไปรู้เหรอ” คริสโตเฟอร์ยักไหล่ ตีหน้าใสซื่ออย่างเนียนๆ
“ฉันหมายถึงคุณเลิกล้อเล่นได้แล้วฉันจริงจังนะคุณ”
“แล้วผมล้อเล่นตรงไหน ผมโกรธคุณจริงๆนะคุณปิ่นมุก ลองคิดดูสิถ้ามีใครมาหลอกคุณเหมือนที่คุณทำกับผมบ้างคุณจะรู้สึกยังไง”
นั่นสินะ เธอบอกตัวเองเสมอว่าเธอเกลียดคนโกหกหลอกลวง ไม่รักษาคำพูด แต่ทำไมครั้งนี้เธอถึงทำเสียเอง
“แล้วทีคุณล่ะ ทำให้ฉันอายคนทุกวี่ทุกวันนี่ฉันมีสิทธิ์โกรธคุณไหม”
“ผมทำอะไรให้คุณต้องอายคนอื่น”
“ก็การที่คุณส่งกลอนไปจีบฉันได้ทุกที่ทุกเวลานั่นแหละที่ทำให้ฉันอาย”
“ทำไมต้องอายด้วยล่ะ การแสดงความรักมันไม่เห็นน่าอายตรงไหน อีกอย่างคุณน่าจะดีใจด้วยซ้ำที่ผมตาถั่วมาสนใจคุณ”
“ ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ คุณหาว่าฉันไม่มีใครเอาหรือไง” จากตอนแรกตั้งใจจะมาขอโทษพอโดนกวนประสาทเข้าหน่อยก็ปรี๊ดแตกไปตามเคย
“ก็มันจริงนี่ อายุจะสามสิบอยู่รอมร่อ ยังไม่เห็นมีแฟนซักคน”
“รู้ได้ยังไงว่าฉันไม่มีแฟน”
“รู้สิ ผมรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับคุณนั่นแหละ รู้ด้วยนะว่าแก้มก้นข้างซ้ายของคุณมีปานแดง”
“กรี๊ดด!” ปิ่นมุกกรีดร้องอย่างเหลืออด “ฉันไม่มีปานแดงโว๊ยไอ้บ้า ฉันมีแต่ขี้แมลงวันเล็กๆ” เพราะโมโหจนตัวสั่นจึงเผลอคลายความลับสุดยอดออกไปให้เขารู้จนได้
“ฮ่าๆ นี่คุณพูดจริงเหรอ แก้มก้นคุณมีขี้แมลงวันอยู่จริงๆใช่ไหม” จากแกล้งแซวเธอมั่วๆเอาไปเอามากลับได้รู้ความลับของเธอจริงๆซะงั้น “ผมไม่เชื่อหรอก อย่ามาโกหกให้ยาก ไหนเอามาพิสูจน์สิว่ามีจริงๆหรือเปล่า ตรวจภายในครั้งก่อนผมก็ไม่ได้สังเกตด้วยสิ”
“อร๊าย! ไอ้หมอโรคจิตฉันไม่มีโว๊ย!” โมโหจนตัวสั่น คำด่าเป็นแสนเป็นล้านแล่นมาจุกอยู่ที่ปลายลิ้นพูดอะไรไม่ออก กระโดดเต้นเร่าๆ ก่อนจะหุนหันเดินจากไป
“อ้าวคุณจะไปไหนล่ะ”
“ฉันจะกลับ ไม่อยู่กับคนโรคจิตอย่างคุณหรอก”ตั้งใจว่าจะมาขอโทษแต่พอเจอชายหนุ่มยียวนกวนประสาทความตั้งใจทั้งหลายก็อันตรธานหายไปจนหมดสิ้น
“กลับยังไงล่ะ จากนี่ไปบ้านผมมันตั้งไกลนะคุณ”
“ไกลฉันก็เดินได้”
“แต่นี่มันจะมืดแล้วนะ แล้วที่สำคัญแถวนี้ก็มีเสือลงจากเขามาหากินซะด้วยสิ ผมกลัวว่าคุณจะไม่ทันได้เดินพ้นน้ำตกไปก็จะโดนเสือคาบเข้าป่าไปซะก่อน”
ธิดาดิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 ต.ค. 2558, 18:59:01 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ต.ค. 2558, 18:59:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 2752
| << ตอนที่ 10 ลบล้างความผิด | ตอนที่ 10 ลบล้างความผิด 100% >> |