ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน

ตอน: เข้าใจผิด

"เมย์!!"อนงค์เดินลิ่วเข้ามาในบ้านของคิมหันต์อย่างรวดเร็วก่อนจะเจอฟ้าลดาและแม่บ้านกำลังยกถาดที่มีผ้าสีขาวแช่อยู่ลงมาจากชั้นสองของบ้าน

"ลูกสาวฉันอยู่ที่ไหน"อนงค์เอ่ยถาม

"พี่เมย์อยู่ข้างบนค่ะ"ฟ้าลดาตอบอนงค์รีบจ้ำอ้าวขึ้นไปหาลูกสาวตามด้วยคุณหญิงภวรรณและประสิทธิ์

"คุณฟ้าไปพักผ่อนเถอะค่ะคุณฟ้าเองก็พึ่งหายไข้นะคะ"

"ค่ะ"ฟ้าลดายิ้มน้อยๆก่อนจะส่งถาดไปให้แม่บ้าน
กริ๊ด!!!!!!
เสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากทางด้านบนฟ้าลดารีบวิ่งขึ้นมาดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นพลันเห็นมาติกากอดคิมหันต์อย่างแน่นหนาและคิมหันต์ก็ลูบหัวเธอ

"คิมช่วยเมย์นะคะ..ช่วยเมย์ด้วย"

"ไม่เป็นไรนะเมย์ผมอยู่นี่แล้ว"คิมหันต์กอดมาติกาตอบโดยไม่สังเกตุเห็นฟ้าลดาที่แอบดูอยู่ที่ประตูถึงแม้จะรู้สึกหึงหวงแต่สมองกับย้ำว่าเธอไม่มีสิทธิ์เพราะตั้งแต่คิมหันต์เจอมาติกาเขาก็ไม่สนใจฟ้าลดาเลย....คงเพราะเขารักมาติกามาก

"เฮ้อ"ฟ้าลดาพึมพำกับตัวเองก่อนจะพยุงร่างที่แทบไม่มีเรี่ยวแรงลงมานอนฟุบอยู่ตรงโซฟาด้านล่างอย่างเหนื่อยอ่อนพลันอนงค์เดินลงมา

"ฟ้าลดา"อนงค์เรียกชื่อฟ้าลดาหญิงสาวผงกหัวขึ้นมาดูหน้าเจ้าของเสียงก่อนจะลุกขึ้น

"มีอะไรหรือเปล่าคะ"

"เธอเห็นแล้วใช่ไหมว่ายัยเมย์กลับมาแล้วฉันคิดว่าเราคงรบกวนเธอมากพอแล้วเธอคงไม่ต้องให้ฉันอธิบายนะว่าต้องทำยังไง"

"หนูทราบดีค่ะ"ฟ้าลดาพยักหน้ารับพลันจะเดินขึ้นห้องแต่อนงค์กับตรงมาจับแขนฟ้าลดาไว้

"พรุ่งนี้เลยแล้วกันนะฉันไม่อยากให้มันค้างคาอยู่แบบนี้เธอคงเข้าใจฉันนะ"

"เรื่องนี้ไว้ให้คุณคิมเขามานัดฟ้าเองดีกว่านะคะยังไงเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของเราสองคน"น้ำเสียงที่ราบเรียบของหญิงสาวทำเอาผู้ฟังขมวดคิ้วลงก่อนจะยิ้มออกมา

"คิมหันต์น่ะ..เขาบอกฉันว่าเขาเกรงใจเธอเลยให้ฉันลงมาพูดกับเธอแทนฉันคิดว่าเธอคงเข้าใจดีนะเพราะเธอก็เห็นๆอยู่มาพอยัยเมย์มาเธอก็แทบไม่มีค่าอะไรในสายตาเขาเลย...อย่าทำบาปเหมือนแม่เธอเลยนะ"เสียงอันเฉียบคมเปล่งออกมาโดยเจ้าของคำพูดได้แต่ยิ้มซึ่งมันเป็นสิ่งที่หญิงสาวไม่อยากฟังเอาเสียเลย

"หนูขอตัวค่ะ"ฟ้าลดาแกะมืออนงค์ออกจากแขนของเธอก่อนจะเดินออกมาทางสวนหลังบ้านแล้วฟุบลงตรงพื้นด้วยความอ่อนล้าทั้งกายและใจ

"ฉันมันก็แค่ตัวตายตัวแทนของพี่เมย์ใช่ไหม.."
………………………………………………………………
บนห้อง

"เมย์หลับแล้วผมขอตัวนะครับ"คิมหันต์ลุกขึ้นพลางจะก้าวไปที่ประตูแต่อนงค์เดินเข้ามาก่อน

"จะไปเหรอคะ"อนงค์เอ่ยถาม

"ลงไปข้างล่างครับ"คิมหันต์รีบจ้ำอ้าวไปที่ประตูหากไม่ถูกอนงค์เอาตัวเข้ามาบังไว้เขาคงออกจากห้องนี้ไปแล้ว

"ฟ้าฝากน้ามาถามว่าพรุ่งนี้ว่างไหมจะได้ไปจดทะเบียนหย่าเลย"

"หย่าหรือ??"

"ใช่! ฟ้าลดาเขาไม่กล้ามาบอกคิมหันต์ด้วยตัวเองเลยใช้ให้น้ามาบอก"

"ผมคงต้องคิดดูก่อน"

"คิดดีๆนะคิมหันต์...ถ้ายัยเมย์ตื่นขึ้นมารับรู้เรื่องทั้งหมดจะเสียใจแค่ไหน"

"แต่ผมควรคิดถึงจิตใจฟ้าลดา...เพราะตอนนี้เธอยังเป็นเมียผมอยู่"คิมหันต์พูดด้วยเสียงเด็ดขาดก่อนจะเดินออกไปโดยไม่สนใจอนงค์ที่ยืนเรียกเลยแม้แต่น้อย

"เมียงั้นหรือหมายความว่าไง"คุณหญิงภวรรณเอ่ยอย่างกังวล

"คุณต้องจัดการลูกสาวคุณนะคะถ้าไม่อยากให้ลูกของเราเสียใจ"อนงค์หันไปหาผู้เป็นสามีซึ่งได้แต่ก้มหน้าคิดหนัก
………………………………………………………………
คิมหันต์เดินลงมาข้างล่างอย่างไวเพื่อที่จะลงมาหาฟ้าลดาพลันเหลือบเห็นฟ้าลดาคุยโทรศัพท์

"เตรียมงานแต่งไปถึงไหนแล้ว"เสียงฟ้าลดาพูดขึ้นกับปลายสาย

"ดีเลยฉันคงเคลียร์ธุระเสร็จพอดีฉันอยากจะใส่ชุดนั้นใจจะขาดอยู่แล้วนะธิน"ฟ้าลดาทำน้ำเสียงดีอกดีใจคิมหันต์ที่แอบฟังอยู่เริ่มกำมือแน่นด้วยความโกรธก่อนที่ฟ้าลดาจะวางสาย

"ยังไม่ทันหย่าก็เตรียมหาผัวใหม่แล้วหรือ"คิมหันต์เดินเข้ามาหาฟ้าลดาเธอลุกขึ้นก่อนจะมองเขาอย่างงงๆ

"คุณพูดอะไรของคุณ"

"ทำไม...จี้ใจดำเธอมากเลยเหรอ..หึ..เธอนี่มันเปลี่ยนสีได้เร็วดีจริงๆนะนี่ไอ้หน้าธงไอ้ธินนั่นมันคงหลงเธอมากสินะถึงได้ยอมรับของเหลือเดนที่ไม่มีค่าแบบเธอได้"

"เสน่ห์ของฉันมันคงมีมากมายน่ะค่ะถึงได้มีแต่คนเข้าคิวเยอะแยะมากมายแบบนี้"ฟ้าลดายิ้มมุมปากก่อนจะถูกคิมหันต์ตรงมากระชากแขนอย่างแรง

"งั้นฉันขอดูลีลาเธอหน่อยนะว่าจะเด็ดสักแค่ไหน"พูดจบคิมหันต์ก็จับใบหน้าของหญิงสาวมาบดขยี้ริมฝีปากอย่างนั้นเดือดดาลแม้จะถูกฟ้าลดาทุบตีไม่หยุดมือก่อนที่โลหิตจะไหลปะปนออกมาเนื่องจากหญิงสาวกัดปากของเขาหากแต่ก็ไม่สามารถหยุดไฟแห่งความโกรธาที่ชายหนุ่มมีได้จนฟ้าลดาต้องออกแรงทั้งหมดเท่าที่จะมีผลักเขาแล้วรีบตรงไปคว้ากระถางต้นไม้ขึ้นมา

"ถ้าขืนคุณยังเข้ามาอีกฉันไม่รับรองความปลอดภัยของคุณแน่!!"

"ทำไม...ทีกับฉันเล่นตัวนักหนาทีกับไอ้นั่นเธอคงปรนนิบัติจนมันติดใจไปเลยสินะหรือฉันให้เธอไม่พอ"คิมหันต์คว้ากระเป๋าตังค์ของตัวเองขึ้นมาก่อนจะหยิบเงินทั้งหมดปาใส่ฟ้าลดา

"แค่นี้พอไหม!!หรือจะเอาอีกเท่าไหร่100ล้านเลยก็ได้นะ...แต่อย่างเธอก็คงไปไม่พ้นตำแหน่งนางบำเรอหรือไม่ก็เมียน้อย..เหมือนแม่ของเธอ"สิ้นคำพูดของชายอันเป็นที่รักกระถางต้นไม้ก็ล่วงลงสู่พื้นพร้อมด้วยหัวใจที่แตกสลายของฟ้าลดาน้ำตาระรื่นอยู่ในแววตาของหญิงสาวแววตาตัดพ้อส่งมาถึงชายหนุ่มอย่างผิดหวัง

"คุณก็ไม่ต่างอะไรกับคนพวกนั้น...พวกคนรวยที่ชอบดูถูกคนจนและคิดว่าเงินของพวกคุณมีค่าสามารถซื้อทุกสิ่งทุกอย่างได้...และที่ฉันเสียใจมากที่สุดคือการที่คุณดูถูกฉันกับแม่..ฉันคิดว่าเราสองคนจะไปกันได้ดีกว่านี้..แต่เปล่าเลย..คุณก็ยังเป็นคุณ..พรุ่งนี้เจอกันที่อำเภอนะคะ"ฟ้าลดาวิ่งออกไปด้วยความเจ็บช้ำทุกคำพูดที่ออกมาทั้งน้ำตาเหมือนเตือนสติของคิมหันต์ให้กลับมาเขายกมือขึ้นกุมหัวนี่เขาทำอะไรลงไปกันคิมหันต์เรียกสติของตัวเองขึ้นก่อนจะวิ่งตามฟ้าลดาพลันเห็นรถคันหนึ่งพุ่งมาดักหน้าของฟ้าลดาก่อนที่เจ้าของรถจะเดินลงมา

"ฟ้า!!!!"คิมหันต์ตะโกนพลางวิ่งเข้ามาแต่ช้าไปเสียแล้ว

ปัง!!!!!!



AThousandYears
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ต.ค. 2558, 21:56:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ต.ค. 2558, 22:08:13 น.

จำนวนการเข้าชม : 1594





<< ยอมจำนน   เริ่มสะสาง >>
AThousandYears 10 ต.ค. 2558, 22:10:49 น.
ขอโทษที่หายไปนานนะคะพอดีน้องชายลงมาเลยมาเที่ยวซะเพลินเลยตอนนี้น้องกลับต่างจังหวัดไปแล้วจะกลับมาอัพเหมือนเดิมนะคะ
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามอ่านนะคะ


สายลมที่พัดวน 10 ต.ค. 2558, 22:17:12 น.
รออ่านอยู่นะคะอยากรู้ว่าอนงค์เป็นอะไรมากไหมเจ้ากี้เจ้าการจัง


AThousandYears 10 ต.ค. 2558, 22:23:22 น.
รางวัลคุณแม่ดีเด่นต้องยกให้อนงค์ค่ะขอบคุณที่ยังติดตามนะคะ


กาซะลองพลัดถิ่น 11 ต.ค. 2558, 04:52:29 น.
เสียงปังนี่คือเสียงอะไรเหรอ ปืน รถชน ปิดประตูรถ ....
คิมนี่ปากร้าย ฟังความไม่ทันจบก็จับเอามากระเดียดซะแล้ว แล้วที่ตัวเองทำล่ะมันถูกต้องไหม ....
พระเอกบื้อจริง ๆ


กรงแก้ว 11 ต.ค. 2558, 13:07:58 น.
นิยายสนุกน่าติดตามเชียวค่ะ


AThousandYears 11 ต.ค. 2558, 21:41:26 น.
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆจ้า


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account