ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: ความต้องการของหัวใจ
วันนี้อากาศบริเวณสวนสาธารณะชั่งมีอากาศที่เย็นสบายนักเพราะในตอนเช้ามีฝนตกลงมาผู้คนต่างเดินและนั่งปะปนกันไปเช่นเดียวกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะไม้ยาวสีขาวใต้ต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านปกคลุมไปทั่วบริเวณนั้น
"ฟ้า!!"ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบพุ่งมาหาฟ้าลดาก่อนจะนั่งลงข้างๆเธอด้วยท่าทางดีอกดีใจ
"นี่ฟ้าจะหย่ากับไอ้หมอนั่นแล้วเหรอ"
"อืม..พี่เมย์กลับมาแล้ว"
"โหยนี่!ธินดีใจมากเลยอะงั้นเราต้องฉลองคืนนี้ธินจะพาฟ้าไปเที่ยวให้สนุกไปเลยดีไหม"
"ฟ้าไม่ชอบเที่ยวธินก็รู้นี่"
"งั้นธินพาฟ้าไปกินข้าวเดี๋ยวนี้เลยนะโอเคไหม"
"ได้สิ"ฟ้าลดายิ้มให้เพื่อนสนิทก่อนจะหันกลับไปมองแม่น้ำด้วยแววตาเหม่อลอยโดยที่นาธินทร์ไม่ทันได้สังเกตุ
………………………………………………………………
ที่บ้านของคิมหันต์
"คิมไปไหนคะคุณแม่เมย์อยากเจอคิม"มาติการบเร้าถามอนงค์ด้วยท่าทีร้อนใจพลันได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาเธอจึงรีบวิ่งลงมาดู
"เพื่อนยัยฟ้าเหรอมาก็ดีแล้วช่วยฉันถือของหน่อยสิ"พิมพรชี้นิ้วไปที่หลังรถก่อนจะวางมาดใส่มาติกา
"ทำไมฉันต้องทำด้วย...แล้วนี่หล่อนเป็นใครไม่ทราบทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นหน้าเธอเลย"
"ฉันก็เป็นพี่สาวของภรรยาคุณคิมหันต์น่ะสิ"
"พี่สาว??เดี๋ยวนะ!เธอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าฉันไม่มีพี่มีน้องและฉันก็ไม่รู้จักเธอ"
"ฉันก็ไม่ได้บอกว่าฉันเป็นพี่เธอนี่!ฉันบอกว่าฉันเป็นพี่สาวของภรรยาคุณคิมหันต์ที่ชื่อฟ้าลดา!"
"ฟ้าลดา!!..เธออย่ามาโมเมนะฉันตั้งหากเป็นว่าที่ภรรยาของคิมหันต์ฉันชื่อมาติกาและที่นี่ก็คือเรือนหอของคิมกับฉัน!!"
"มาติกาเหรอ!"พิมพรอุทานอย่างตกใจแม่นี่เหรอลูกอีกคนของพ่อฟ้าลดาพิมพรทำหน้าซีดก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา
"อ๋อ!!เธอนี่เองที่หนีตามผู้ชายไป!"
"นี่แก!!แกมีสิทธิ์อะไรมากล่าวหาฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!!"มาติกามองพิมพรอย่างขุ่นเคืองพลันอนงค์เดินลงมาหาลูกสาวพอดี
"มีอะไรกันลูกเมย์"
"ก็แม่นี่สิคะคุณแม่มันแอบอ้างว่าเป็นพี่สาวของภรรยาคิมชื่อฟ้าลดาอะไรนี่แหละค่ะ"มาติกาพูดอย่างหมั่นไส้ก่อนจะเห็นสีหน้าอนงค์ดูซีดลง
"เอ้า!คุณเป็นแม่คุณเมย์คุณก็ต้องเป็นเมียของอาประสิทธิ์น่ะสินี่คุณไม่ได้บอกลูกสาวของคุณหรอกเหรอว่าวันที่ลูกสาวของคุณวิ่งแล่หนีตามผู้ชายไปคุณคิมเขาได้แต่งงานกับฟ้าลดาลูกสาวต่างแม่ของคุณเมย์!'พิมพรพูดก่อนจะยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นมาติกามีสีหน้าตกใจ
"แกพูดอะไรของแก!!ไม่จริงใช่ไหมคะคุณแม่นังนี่มันโกหกใช่ไหมคะ!"
"เอิ่ม....คือเมย์ฟังแม่นะลูกเรื่องนี้แม่อธิบายได้"อนงค์อ้ำอึ้งไม่รู้จะบอกลูกสาวว่ายังไงก่อนที่พิมพรที่ยืนมองอยู่จะหัวเราะขึ้น
"555ของขึ้นเหรอแม่อดีตภรรยา"
"อีบ้า!!!ออกไปจากบ้านฉันนะ!!"ไม่พูดเปล่ามาติกาคว้าถังน้ำก่อนจะสาดใส่พิมพรอย่างเต็มแรง
"นี่แก!!!"พิมพรชี้หน้ามาติกาก่อนจะพุ่งมาตบเธอแต่มาติกายื้อมือพิมพรไว้ได้อนงค์เห็นท่าไม่ดีจึงรีบเข้ามาดึงลูกสาวออกก่อนจะหันไปตวาดพิมพร
"หยุดนะ!!!ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้น้องสาวเธอกำลังจะหย่ากับคิมหันต์อยู่แล้วเพราะฉะนั้นพวกคนชั้นต่ำแบบหล่อนไม่มีสิทธิ์เข้ามาที่นี่ออกไปซะไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจให้มาลากคอหล่อนออกไปจากที่นี่!!"อนงค์เสียงแข็งพลันแกล้งทำเป็นหยิบโทรศัพท์พิมพรคิดว่าอนงค์คงเอาจริงจึงรีบถอยออกมา
"ฝากไว้ก่อนเถอะ!!"พิมพรขู่ก่อนจะขับรถออกไปมาติกาจึงหันมาหาแม่ของตน
"นี่มันอะไรกันคะคุณแม่เรื่องที่นังนั่นมันพูด"
"เอ่อ...ถ้าเมย์อยากรู้แม่จะเล่าให้ลูกฟังนะ"อนงค์ทำท่าทีลำบากใจก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมด
………………………………………………………………
ณ คอนโดที่พักของฟ้าลดา
นาธินทร์จอดรถภายในลานจอดรถที่กว้างใหญ่ก่อนจะลงมาเปิดประตูให้ฟ้าลดา
"ขอบคุณมากนะธิน"ฟ้าลดากล่าวขอบคุณที่นาธินทร์ที่พาไปเลี้ยงข้าวก่อนจะเห็นรอยยิ้มจากชายหนุ่ม
"ไม่เป็นไรหรอกฟ้าถือว่าฉลองให้กับอิสระของฟ้าไงนี่ถ้าแม่กับตาฟ้ารู้ต้องดีใจมากเลยนะ"
"ฟ้าเองก็คิดถึงแม่กับตาแทบใจจะขาดอยู่แล้ว..ขอบคุณอีกครั้งนะธิน"
"ขอบคุณเป็นร้อยคำแล้วมั้งเนี่ยขอเป็น...ยอมรับรักธินได้ไหมธินสัญญานะว่าจะมีแค่ฟ้าคนเดียวและจะไม่ทำให้ฟ้าเสียใจเด็ดขาด!"
"ธินอย่าเสียเวลาเลยฟ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีนักหรอก"
"แต่สำหรับธินฟ้าดีที่สุด...หรือฟ้าหลงรักนายคิมหันต์นั่นแล้ว"นาธินทร์พูดออกมาอย่างจับผิดก่อนจะเห็นสีหน้าของฟ้าลดาดูเย็นชา
"พูดบ้าๆน่ะธิน..เขาเป็นคนรักของพี่สาวต่างแม่ฟ้านะและที่สำคัญเขามีศักดิ์เป็นพี่เขยฟ้าแล้วจะให้ฟ้าไปรักเขาได้ยังไง"
"ถ้างั้นก็ดีแล้วธินจะได้มีโอกาสใช่ไหม!"นาธินทร์เลิกคิ้วขึ้นก่อนจะโอบกอดฟ้าลดาด้วยความรักฟ้าลดารู้สึกผิดเล็กน้อยที่เหมือนหลอกให้ความหวังนาธินทร์ไปลมๆแล้งๆเพราะชีวิตนี้เธอคงไม่มีวันลืมผู้ชายที่เป็นรักแรกอย่างคิมหันต์ได้
"ในเมื่อคุณมีคนใหม่แล้วมันก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่ฉันจะปิดกั้นตัวเองใช่ไหมคะ..คิมหันต์"ฟ้าลดาพูดอย่างแผ่วเบาทั้งๆที่เธอเองก็ยังไม่แน่ใจว่าจะทำได้สองมือของเธอค่อยๆเลื่อนกอดนาธินทร์ตอบโดยไม่ทันสังเกตุเห็นรถยนต์สีดำที่จอดค้างอยู่ตรงทางขึ้น
"มันคือสิ่งที่คุณเลือกผมจะไม่รั้งคุณไว้ถึงแม้ผมจะเจ็บปวดมากก็ตาม...ฟ้าลดา"คิมหันต์พูดออกมาอย่างตัดพ้อนิ้วเรียวของเขาจับพวงมาลัยเอาไว้แน่นหวังว่ามันจะละลายความเจ็บปวดลงไปได้แต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นอย่างที่เขาคิด
………………………………………………………………
เวลา01.30น.
"พอแล้วไอ้คิม!!แกเมามากแล้วนะ"ราวัฒน์ยื้อแก้วเหล้าของเพื่อนสนิทไว้เพราะดูเหมือนว่าเขาจะดื่มไปมากแล้วตั้งแต่หัวค่ำ
"ปล่อยเว้ย!!ฉันอยากเมาถ้ามันจะทำให้ฉันลืมผู้หญิงคนนั้นได้!!'
"ขืนแกดื่มหมดแก้วก็ไม่เจอคุณเมย์อยู่ที่ก้นแก้วหรอกเลิกดื่มได้แล้วผับจะปิดแล้วนะเว้ย!"
"อย่ามายุ่ง!!ฉันยังมีสติดีอยู่แกก็รู้ว่าฉันคอแข็งขนาดไหน"
"แต่ถ้าแกดื่มอีกนะรับรองคอรั่วแน่ๆพอได้แล้วบ้านรวยนักหรือไงวะ!!"ราวัฒน์เถียงอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนจะเรียกเช็คบิลและพาคิมหันต์มาส่งที่รถ
"งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งแกแล้วกัน"
"ไม่ต้อง!ฉันกลับเองได้"คิมหันต์ดึงกุญแจรถจากเพื่อนมาก่อนจะสะบัดหัวเพื่อเรียกสติและก้าวขึ้นรถไป
"แกแน่ใจนะเว้ยไอ้คิมเมาห้ามขับนะเว้ย!!"ราวัฒน์บ่นด้วยความเป็นห่วงก่อนจะเห็นคิมหันต์ยกมือขึ้นราวกับบ๊ายบายและขับรถออกไป
"ไอ้คิมเอ๊ย!!"ราวัฒน์ส่ายหน้ากับความดื้อของเพื่อนก่อนจะมุ่งหน้าไปที่รถของตัวเองภายในคอนโดหรูคิมหันต์เดินโซซัดโซเซไปมาก่อนจะมาหยุดที่หน้าห้องๆหนึ่งถึงแม้จะไม่เข้าใจตัวเองว่าเพราะอะไรถึงมาที่นี่แต่เขารู้สึกดียังไงไม่รู้หรือเพราะเขาเมานะ!
"คุณคิม"ฟ้าลดาเรียกชื่อชายหนุ่มหลังจากที่เธอพึ่งเดินขึ้นมาที่ห้องเพราะมัวแต่เดินเล่นจนเวลาล่วงเลยมามากก่อนจะตรงมาประคองคิมหันต์เพราะเขาทำท่าจะล้ม
"หืม..กลิ่นเหล้าหึ่งเลยคุณเมาใช่ไหมเนี่ย"ฟ้าลดาบ่นก่อนจะทิ้งร่างของเขาลงบนโซฟาอย่างทุลักทุเล
"คุณทิ้งผม..คุณไม่รักผม"คิมหันต์เพ้อขึ้นฟ้าลดายืนเท้าสะเอวมองเขาอย่างหน่ายๆก่อนจะก้มลงถอดรองเท้าและเดินไปเตรียมน้ำมาเช็ดตัวให้เขา
"ฉันขออนุญาตนะคะ"ฟ้าลดาพูดถึงจะไม่รู้ว่าคิมหันต์จะรู้เรื่องหรือเปล่าแต่เธอกำลังจะลวนลามเขาขอไว้ก่อนก็ดีขณะที่แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มจู่ๆเขาก็จับมือเธอมานาบที่หน้าอกของตัวเองจนฟ้าลดาตั้งตัวไม่ทัน
"คุณคิม.."ฟ้าลดาพยายามเรียกสติเขาคิมหันต์ได้แต่ลืมตาปรือๆขึ้นมาตอนนี้แก้มของเขาเริ่มแดงๆเพราะฤทธิ์สุรา
"ฟ้า...คุณรู้จักความรักไหม"คิมหันต์ถามขึ้นก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้นมามองหน้าหญิงสาวที่ตนรักใกล้ๆ
"คุณรู้จักหรือไงคะ"
"รู้สิ...เคยมีคนบอกผมว่าความรักจะมีสองอย่างคือทรมานและ...รู้สึกดี"
"แล้วความรักของคุณเป็นแบบไหนคะ"ฟ้าลดาถามขึ้นถึงแม้ไม่รู้ว่าจะถามเขาเพื่ออะไรแต่มันกลับเรียกรอยยิ้มให้ผุดขึ้นที่ริมฝีปากกระชับของชายหนุ่มเข้าค่อยๆเอื้อมมือมาจับแก้มของหญิงสาวอย่างแผ่วเบาก่อนจะส่งสายตาที่แสนอบอุ่นมาให้เธอ
"ทั้งสองอย่างครับ...ทั้งทรมาณและรู้สึกดีไม่สิ!..เพราะรู้สึกดี..เลยทรมาน"
"คุณ...."ฟ้าลดาสบตาเขากลับก่อนที่คิมหันต์จะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาวและใช้ริมฝีปากกระชับของเขาประกบลงบนริมฝีปากที่อวบอิ่มของเธออย่างโหยหาความปรารถนาเริ่มแล่นพล่่านไปทั่วทั้งร่างกายลิ้นของเขาค่อยๆเขาไปรับสัมผัสที่หอมหวานด้านในปากของหญิงสาวอย่างห่วงหาเรื่ยวแรงของฟ้าลดาราวกับถูกเขาดูดหายไปจนเธอต้องจับที่แขนของเขาเพื่อยึดร่่างกายของเธอไว้เมื่อความเสน่หาเริ่มประทุขึ้นคิมหันต์ก็ช้อนตัวฟ้าลดาขึ้นมาก่อนจะพาเธอมาที่ห้องนอนและวางลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล
"คุณคิมตั้งสติสิคะ"ฟ้าลดาพูดออกมาหวังว่าจะเรียกสติของเขาให้กลับคืนมาแต่กลับถูกนิ้วเรียวของเขาลูบปากเธอเบาๆก่อนที่ใบหน้าของชายหนุ่มจะซุกลงไปที่ซอกคอ
"ฟ้า...เป็นของผมนะ"น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบอยู่ข้างๆหูของฟ้าลดาเธอพยายามร้องเรียกให้เขามีสติส่วนมือก็ใช้ดันหน้าอกของเขาแต่ดูเหมือนว่าจะเปล่าประโยชน์เมื่อริมฝีปากของเขาประทับลงที่ซอกคอของเธอเรื่ยวแรงที่เริ่มจะมีหายไปอีกครั้งดวงตาของเธอปิดสนิทอย่างเคลิบเคลิ้มสองมือได้แต่โอบคอของชายหนุ่มไว้เมื่อไฟเสน่หาลุกขึ้นมาแล้วมีหรือจะดับลงได้ง่ายๆโดยเฉพาะเมื่อเป็นความต้องการของหัวใจแล้วหญิงสาวอย่างเธอไม่มีทางที่จะขัดขืนได้เพราะเธอเต็มใจเฉกเช่นเดียวกับเขาที่พร้อมจะเป็นทาสรักของกันและกัน!!
"ฟ้า!!"ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบพุ่งมาหาฟ้าลดาก่อนจะนั่งลงข้างๆเธอด้วยท่าทางดีอกดีใจ
"นี่ฟ้าจะหย่ากับไอ้หมอนั่นแล้วเหรอ"
"อืม..พี่เมย์กลับมาแล้ว"
"โหยนี่!ธินดีใจมากเลยอะงั้นเราต้องฉลองคืนนี้ธินจะพาฟ้าไปเที่ยวให้สนุกไปเลยดีไหม"
"ฟ้าไม่ชอบเที่ยวธินก็รู้นี่"
"งั้นธินพาฟ้าไปกินข้าวเดี๋ยวนี้เลยนะโอเคไหม"
"ได้สิ"ฟ้าลดายิ้มให้เพื่อนสนิทก่อนจะหันกลับไปมองแม่น้ำด้วยแววตาเหม่อลอยโดยที่นาธินทร์ไม่ทันได้สังเกตุ
………………………………………………………………
ที่บ้านของคิมหันต์
"คิมไปไหนคะคุณแม่เมย์อยากเจอคิม"มาติการบเร้าถามอนงค์ด้วยท่าทีร้อนใจพลันได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาเธอจึงรีบวิ่งลงมาดู
"เพื่อนยัยฟ้าเหรอมาก็ดีแล้วช่วยฉันถือของหน่อยสิ"พิมพรชี้นิ้วไปที่หลังรถก่อนจะวางมาดใส่มาติกา
"ทำไมฉันต้องทำด้วย...แล้วนี่หล่อนเป็นใครไม่ทราบทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นหน้าเธอเลย"
"ฉันก็เป็นพี่สาวของภรรยาคุณคิมหันต์น่ะสิ"
"พี่สาว??เดี๋ยวนะ!เธอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าฉันไม่มีพี่มีน้องและฉันก็ไม่รู้จักเธอ"
"ฉันก็ไม่ได้บอกว่าฉันเป็นพี่เธอนี่!ฉันบอกว่าฉันเป็นพี่สาวของภรรยาคุณคิมหันต์ที่ชื่อฟ้าลดา!"
"ฟ้าลดา!!..เธออย่ามาโมเมนะฉันตั้งหากเป็นว่าที่ภรรยาของคิมหันต์ฉันชื่อมาติกาและที่นี่ก็คือเรือนหอของคิมกับฉัน!!"
"มาติกาเหรอ!"พิมพรอุทานอย่างตกใจแม่นี่เหรอลูกอีกคนของพ่อฟ้าลดาพิมพรทำหน้าซีดก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา
"อ๋อ!!เธอนี่เองที่หนีตามผู้ชายไป!"
"นี่แก!!แกมีสิทธิ์อะไรมากล่าวหาฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!!"มาติกามองพิมพรอย่างขุ่นเคืองพลันอนงค์เดินลงมาหาลูกสาวพอดี
"มีอะไรกันลูกเมย์"
"ก็แม่นี่สิคะคุณแม่มันแอบอ้างว่าเป็นพี่สาวของภรรยาคิมชื่อฟ้าลดาอะไรนี่แหละค่ะ"มาติกาพูดอย่างหมั่นไส้ก่อนจะเห็นสีหน้าอนงค์ดูซีดลง
"เอ้า!คุณเป็นแม่คุณเมย์คุณก็ต้องเป็นเมียของอาประสิทธิ์น่ะสินี่คุณไม่ได้บอกลูกสาวของคุณหรอกเหรอว่าวันที่ลูกสาวของคุณวิ่งแล่หนีตามผู้ชายไปคุณคิมเขาได้แต่งงานกับฟ้าลดาลูกสาวต่างแม่ของคุณเมย์!'พิมพรพูดก่อนจะยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นมาติกามีสีหน้าตกใจ
"แกพูดอะไรของแก!!ไม่จริงใช่ไหมคะคุณแม่นังนี่มันโกหกใช่ไหมคะ!"
"เอิ่ม....คือเมย์ฟังแม่นะลูกเรื่องนี้แม่อธิบายได้"อนงค์อ้ำอึ้งไม่รู้จะบอกลูกสาวว่ายังไงก่อนที่พิมพรที่ยืนมองอยู่จะหัวเราะขึ้น
"555ของขึ้นเหรอแม่อดีตภรรยา"
"อีบ้า!!!ออกไปจากบ้านฉันนะ!!"ไม่พูดเปล่ามาติกาคว้าถังน้ำก่อนจะสาดใส่พิมพรอย่างเต็มแรง
"นี่แก!!!"พิมพรชี้หน้ามาติกาก่อนจะพุ่งมาตบเธอแต่มาติกายื้อมือพิมพรไว้ได้อนงค์เห็นท่าไม่ดีจึงรีบเข้ามาดึงลูกสาวออกก่อนจะหันไปตวาดพิมพร
"หยุดนะ!!!ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้น้องสาวเธอกำลังจะหย่ากับคิมหันต์อยู่แล้วเพราะฉะนั้นพวกคนชั้นต่ำแบบหล่อนไม่มีสิทธิ์เข้ามาที่นี่ออกไปซะไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจให้มาลากคอหล่อนออกไปจากที่นี่!!"อนงค์เสียงแข็งพลันแกล้งทำเป็นหยิบโทรศัพท์พิมพรคิดว่าอนงค์คงเอาจริงจึงรีบถอยออกมา
"ฝากไว้ก่อนเถอะ!!"พิมพรขู่ก่อนจะขับรถออกไปมาติกาจึงหันมาหาแม่ของตน
"นี่มันอะไรกันคะคุณแม่เรื่องที่นังนั่นมันพูด"
"เอ่อ...ถ้าเมย์อยากรู้แม่จะเล่าให้ลูกฟังนะ"อนงค์ทำท่าทีลำบากใจก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมด
………………………………………………………………
ณ คอนโดที่พักของฟ้าลดา
นาธินทร์จอดรถภายในลานจอดรถที่กว้างใหญ่ก่อนจะลงมาเปิดประตูให้ฟ้าลดา
"ขอบคุณมากนะธิน"ฟ้าลดากล่าวขอบคุณที่นาธินทร์ที่พาไปเลี้ยงข้าวก่อนจะเห็นรอยยิ้มจากชายหนุ่ม
"ไม่เป็นไรหรอกฟ้าถือว่าฉลองให้กับอิสระของฟ้าไงนี่ถ้าแม่กับตาฟ้ารู้ต้องดีใจมากเลยนะ"
"ฟ้าเองก็คิดถึงแม่กับตาแทบใจจะขาดอยู่แล้ว..ขอบคุณอีกครั้งนะธิน"
"ขอบคุณเป็นร้อยคำแล้วมั้งเนี่ยขอเป็น...ยอมรับรักธินได้ไหมธินสัญญานะว่าจะมีแค่ฟ้าคนเดียวและจะไม่ทำให้ฟ้าเสียใจเด็ดขาด!"
"ธินอย่าเสียเวลาเลยฟ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีนักหรอก"
"แต่สำหรับธินฟ้าดีที่สุด...หรือฟ้าหลงรักนายคิมหันต์นั่นแล้ว"นาธินทร์พูดออกมาอย่างจับผิดก่อนจะเห็นสีหน้าของฟ้าลดาดูเย็นชา
"พูดบ้าๆน่ะธิน..เขาเป็นคนรักของพี่สาวต่างแม่ฟ้านะและที่สำคัญเขามีศักดิ์เป็นพี่เขยฟ้าแล้วจะให้ฟ้าไปรักเขาได้ยังไง"
"ถ้างั้นก็ดีแล้วธินจะได้มีโอกาสใช่ไหม!"นาธินทร์เลิกคิ้วขึ้นก่อนจะโอบกอดฟ้าลดาด้วยความรักฟ้าลดารู้สึกผิดเล็กน้อยที่เหมือนหลอกให้ความหวังนาธินทร์ไปลมๆแล้งๆเพราะชีวิตนี้เธอคงไม่มีวันลืมผู้ชายที่เป็นรักแรกอย่างคิมหันต์ได้
"ในเมื่อคุณมีคนใหม่แล้วมันก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่ฉันจะปิดกั้นตัวเองใช่ไหมคะ..คิมหันต์"ฟ้าลดาพูดอย่างแผ่วเบาทั้งๆที่เธอเองก็ยังไม่แน่ใจว่าจะทำได้สองมือของเธอค่อยๆเลื่อนกอดนาธินทร์ตอบโดยไม่ทันสังเกตุเห็นรถยนต์สีดำที่จอดค้างอยู่ตรงทางขึ้น
"มันคือสิ่งที่คุณเลือกผมจะไม่รั้งคุณไว้ถึงแม้ผมจะเจ็บปวดมากก็ตาม...ฟ้าลดา"คิมหันต์พูดออกมาอย่างตัดพ้อนิ้วเรียวของเขาจับพวงมาลัยเอาไว้แน่นหวังว่ามันจะละลายความเจ็บปวดลงไปได้แต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นอย่างที่เขาคิด
………………………………………………………………
เวลา01.30น.
"พอแล้วไอ้คิม!!แกเมามากแล้วนะ"ราวัฒน์ยื้อแก้วเหล้าของเพื่อนสนิทไว้เพราะดูเหมือนว่าเขาจะดื่มไปมากแล้วตั้งแต่หัวค่ำ
"ปล่อยเว้ย!!ฉันอยากเมาถ้ามันจะทำให้ฉันลืมผู้หญิงคนนั้นได้!!'
"ขืนแกดื่มหมดแก้วก็ไม่เจอคุณเมย์อยู่ที่ก้นแก้วหรอกเลิกดื่มได้แล้วผับจะปิดแล้วนะเว้ย!"
"อย่ามายุ่ง!!ฉันยังมีสติดีอยู่แกก็รู้ว่าฉันคอแข็งขนาดไหน"
"แต่ถ้าแกดื่มอีกนะรับรองคอรั่วแน่ๆพอได้แล้วบ้านรวยนักหรือไงวะ!!"ราวัฒน์เถียงอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนจะเรียกเช็คบิลและพาคิมหันต์มาส่งที่รถ
"งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งแกแล้วกัน"
"ไม่ต้อง!ฉันกลับเองได้"คิมหันต์ดึงกุญแจรถจากเพื่อนมาก่อนจะสะบัดหัวเพื่อเรียกสติและก้าวขึ้นรถไป
"แกแน่ใจนะเว้ยไอ้คิมเมาห้ามขับนะเว้ย!!"ราวัฒน์บ่นด้วยความเป็นห่วงก่อนจะเห็นคิมหันต์ยกมือขึ้นราวกับบ๊ายบายและขับรถออกไป
"ไอ้คิมเอ๊ย!!"ราวัฒน์ส่ายหน้ากับความดื้อของเพื่อนก่อนจะมุ่งหน้าไปที่รถของตัวเองภายในคอนโดหรูคิมหันต์เดินโซซัดโซเซไปมาก่อนจะมาหยุดที่หน้าห้องๆหนึ่งถึงแม้จะไม่เข้าใจตัวเองว่าเพราะอะไรถึงมาที่นี่แต่เขารู้สึกดียังไงไม่รู้หรือเพราะเขาเมานะ!
"คุณคิม"ฟ้าลดาเรียกชื่อชายหนุ่มหลังจากที่เธอพึ่งเดินขึ้นมาที่ห้องเพราะมัวแต่เดินเล่นจนเวลาล่วงเลยมามากก่อนจะตรงมาประคองคิมหันต์เพราะเขาทำท่าจะล้ม
"หืม..กลิ่นเหล้าหึ่งเลยคุณเมาใช่ไหมเนี่ย"ฟ้าลดาบ่นก่อนจะทิ้งร่างของเขาลงบนโซฟาอย่างทุลักทุเล
"คุณทิ้งผม..คุณไม่รักผม"คิมหันต์เพ้อขึ้นฟ้าลดายืนเท้าสะเอวมองเขาอย่างหน่ายๆก่อนจะก้มลงถอดรองเท้าและเดินไปเตรียมน้ำมาเช็ดตัวให้เขา
"ฉันขออนุญาตนะคะ"ฟ้าลดาพูดถึงจะไม่รู้ว่าคิมหันต์จะรู้เรื่องหรือเปล่าแต่เธอกำลังจะลวนลามเขาขอไว้ก่อนก็ดีขณะที่แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มจู่ๆเขาก็จับมือเธอมานาบที่หน้าอกของตัวเองจนฟ้าลดาตั้งตัวไม่ทัน
"คุณคิม.."ฟ้าลดาพยายามเรียกสติเขาคิมหันต์ได้แต่ลืมตาปรือๆขึ้นมาตอนนี้แก้มของเขาเริ่มแดงๆเพราะฤทธิ์สุรา
"ฟ้า...คุณรู้จักความรักไหม"คิมหันต์ถามขึ้นก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้นมามองหน้าหญิงสาวที่ตนรักใกล้ๆ
"คุณรู้จักหรือไงคะ"
"รู้สิ...เคยมีคนบอกผมว่าความรักจะมีสองอย่างคือทรมานและ...รู้สึกดี"
"แล้วความรักของคุณเป็นแบบไหนคะ"ฟ้าลดาถามขึ้นถึงแม้ไม่รู้ว่าจะถามเขาเพื่ออะไรแต่มันกลับเรียกรอยยิ้มให้ผุดขึ้นที่ริมฝีปากกระชับของชายหนุ่มเข้าค่อยๆเอื้อมมือมาจับแก้มของหญิงสาวอย่างแผ่วเบาก่อนจะส่งสายตาที่แสนอบอุ่นมาให้เธอ
"ทั้งสองอย่างครับ...ทั้งทรมาณและรู้สึกดีไม่สิ!..เพราะรู้สึกดี..เลยทรมาน"
"คุณ...."ฟ้าลดาสบตาเขากลับก่อนที่คิมหันต์จะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาวและใช้ริมฝีปากกระชับของเขาประกบลงบนริมฝีปากที่อวบอิ่มของเธออย่างโหยหาความปรารถนาเริ่มแล่นพล่่านไปทั่วทั้งร่างกายลิ้นของเขาค่อยๆเขาไปรับสัมผัสที่หอมหวานด้านในปากของหญิงสาวอย่างห่วงหาเรื่ยวแรงของฟ้าลดาราวกับถูกเขาดูดหายไปจนเธอต้องจับที่แขนของเขาเพื่อยึดร่่างกายของเธอไว้เมื่อความเสน่หาเริ่มประทุขึ้นคิมหันต์ก็ช้อนตัวฟ้าลดาขึ้นมาก่อนจะพาเธอมาที่ห้องนอนและวางลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล
"คุณคิมตั้งสติสิคะ"ฟ้าลดาพูดออกมาหวังว่าจะเรียกสติของเขาให้กลับคืนมาแต่กลับถูกนิ้วเรียวของเขาลูบปากเธอเบาๆก่อนที่ใบหน้าของชายหนุ่มจะซุกลงไปที่ซอกคอ
"ฟ้า...เป็นของผมนะ"น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบอยู่ข้างๆหูของฟ้าลดาเธอพยายามร้องเรียกให้เขามีสติส่วนมือก็ใช้ดันหน้าอกของเขาแต่ดูเหมือนว่าจะเปล่าประโยชน์เมื่อริมฝีปากของเขาประทับลงที่ซอกคอของเธอเรื่ยวแรงที่เริ่มจะมีหายไปอีกครั้งดวงตาของเธอปิดสนิทอย่างเคลิบเคลิ้มสองมือได้แต่โอบคอของชายหนุ่มไว้เมื่อไฟเสน่หาลุกขึ้นมาแล้วมีหรือจะดับลงได้ง่ายๆโดยเฉพาะเมื่อเป็นความต้องการของหัวใจแล้วหญิงสาวอย่างเธอไม่มีทางที่จะขัดขืนได้เพราะเธอเต็มใจเฉกเช่นเดียวกับเขาที่พร้อมจะเป็นทาสรักของกันและกัน!!
AThousandYears เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ต.ค. 2558, 22:53:50 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 ต.ค. 2558, 23:12:42 น.
จำนวนการเข้าชม : 1691
| << เริ่มสะสาง | อดีตและปัจจุบัน >> |
coonX3 12 ต.ค. 2558, 23:06:14 น.
คุณคิมกลับไปเคลียร์ปัญหาตัวเองก่อนมั้ย
คุณคิมกลับไปเคลียร์ปัญหาตัวเองก่อนมั้ย
หนูฟ้าเสร็จพ่อคิมจนได้
กาซะลองพลัดถิ่น 13 ต.ค. 2558, 01:11:05 น.
เอ้า เอ่อ ....อ่ะนะ โดนกินตับจนได้นะฟ้าลดา...คิมนายก็บอกว่ารักฟ้าไปเลย จะได้ไม่ต้องหย่ากันไง
แล้วก็นายรีบไปเคลียร์กับเมย์ พิมพร เลย...เพราะฟ้าก็เมียนายทั้งพฤตินัยและนิตินัยแล้ว
เพราะเดี๋ยวฟ้าจะขอหย่าอีกตามสไตล์นางเอก (หรือปล่าว)..
เอ้า เอ่อ ....อ่ะนะ โดนกินตับจนได้นะฟ้าลดา...คิมนายก็บอกว่ารักฟ้าไปเลย จะได้ไม่ต้องหย่ากันไง
แล้วก็นายรีบไปเคลียร์กับเมย์ พิมพร เลย...เพราะฟ้าก็เมียนายทั้งพฤตินัยและนิตินัยแล้ว
เพราะเดี๋ยวฟ้าจะขอหย่าอีกตามสไตล์นางเอก (หรือปล่าว)..