ม่านลวงใจ : เปิดจองวันนี้-30 พฤศจิกายน 2558
เปิดจองพร้อมโอน
ม่านลวงใจ โดย มายา
ราคา 109 บาท + ของที่ระลึก (เฉพาะคนที่โอนเงินภายในวันที่ 15 ตุลาคม 2558 เท่านั้น)
ค่าส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท
รวม 139 บาท

หนังสือขนาด A5 (ขนาดหนังสือทั่วไป) เนื้อในกระดาษถนอมสายตา จำนวน 112 หน้า

เปิดจองวันนี้ - 30 พฤศจิกายน 2558 (สั่งพิมพ์ตามยอดจอง เผื่อไม่เกิน 10 เล่ม)
จัดส่งประมาณวันที่ 20 ธันวาคม 2558

สนใจติดต่อได้ที่่ แฟนเพจ : มายา
หรือที่ E-mail : kesmani1@hotmail.com

นิยายเรื่องนี้เรท 25+ นะคะ แต่ตอนอัพลงเวบจะตัดฉาก NC ออกทั้งหมดเพื่อไม่ให้ขัดกับกฏของเวบ (เขาไม่อยากกินแบน อิอิอิ)
***ลงให้อ่าน 70% นะคะ***



เมื่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อระหว่าง เกณิกา กับ ปรินทร์ ที่ชายหนุ่มกำลังจะแต่งงานกับแฟนสาว แต่ก็ดันมาเกิดเรื่องดันไปเกินเลยกับเพื่อนสนิทอย่าง เกณิกา แต่ก่อนจะเกิดปัญหา เกณิกาก็ชิงแก้ปัญหาด้วยการหนีไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่เมื่อเธอกลับมา ก็มาพร้อมกับลูกสาวตัวน้อย แต่เธอไม่ยอมรับว่า ปรินทร์ คือพ่อของลูก แต่มีหรือปรินทร์จะยอม จากนั้นการเปิดปากคนปากแข็งที่สุดแสนจะเร่าร้อนก็เกิดขึ้น...

“ถ้านั่งคุยไม่รู้เรื่องสงสัยจะต้องนอนคุย” ไม่พูดเปล่าปรินทร์ยังโถมตัวเข้าหาเกณิกาจนล้มลงไปบนที่นอน
“ไอ้บ้า! แกจะทำอะไรน่ะ” เกณิการ้องถามเสียงสั่น
“น้องปรายเป็นลูกใคร” ปรินทร์ไม่ตอบแต่กลับถามคนที่นอนหน้าตื่นอยู่ใต้ร่าง
“ลูกฉันคนเดียว” เกณิกาตอบเน้นๆ ชัดๆ อย่างไม่คิดจะยอมพ่อของลูก นั่นทำให้ปรินทร์กระตุกยิ้ม
“สงสัยจะลืมว่าของแบบนี้มันทำคนเดียวไม่ได้” เกณิกาไม่ตอบโต้ได้แต่นอนเม้มปากหันหน้าหนีไม่ยอมสบตาคนที่อยู่เหนือร่าง
“เอะ หรืออาจจะลืม งั้นเรามาย้อนความจำกันหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าใครคือพ่อน้องปรายตัวจริง”
“แกจะทำอะไร” คราวนี้เกณิกาดิ้นขัดขืนสุดแรง “ทำลูกไงทำน้องให้น้องปรายสักคน”
“ไม่นะ...” เกณิกาตะโกนออกมาได้แค่นั้นก็ถูกปิดปากด้วยปาก นั่นทำให้หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างนอนนิ่งตัวแข็งอย่างคาดไม่ถึง เปิดปากให้ชายหนุ่มสอดปลายลิ้นลุกล้ำได้อย่างง่ายดาย จะขัดขืนก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอโดนปลุกเร้าจนในเวลาต่อมาอ่อนระทวย มือที่เคยผลักไสเลื่อนขึ้นไปโอบรอบต้นคอแข็งแรงพร้อมจูบตอบอย่างโหยหา
Tags: เกศมณี,รดามณี,ไหมขวัญ,มายา,โรมานซ์,เพื่อนสนิท

ตอน: ตอนที่ 6 >>> 100%

***ตอนหน้า (ตอนที่ 7) อัพเป็นตอนสุดท้ายนะคะ และตอนนี้มีฉาก NC จึงขอลบฉากบทพูดบทบรรยายบางส่วนออกนะคะ***

ตอนที่ 6(ต่อ)

“และต้องเป็นฉันคนเดียว” พูดจบจังหวะรักที่ขาดไปช่วงหนึ่งก็ถูกบรรเลงขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันทั้งรุนแรงเร่าร้อน

แต่ใช่ว่ามันจะจบเพียงเท่านั้น ความต้องการที่กักเก็บเอาไว้มานาน แค่ครั้งเดียวมันไม่เพียงพอ เขาต้องการมากกว่านี้ ปรินทร์ที่ยังไม่อิ่มเอมกับบทรัก ถอดถอนตัวเองออกแล้วจับร่างบางที่ยังนอนหายใจหอบสะท้านอยู่ให้พลิกคว่ำคง จับสะโพกมนยกสูงขึ้นแล้วสอดใส่ความแข็งแกร่งที่ยังคงไม่หมดฤทธิ์รวดเดียว ก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้าออกเนิบนาบ ทำเอาเกณิกาที่นอนเหมือนคนหมดแรงเอี้ยวหน้ากลับมามองพร้อมกับครางออกมาเมื่อความเสียวซ่านจู่โจมอีกครั้ง และยิ่งชายหนุ่มเร่งความเร็วความเหนื่อยที่มีก่อนหน้าแทบจะหายหมดเหลือเพียงความหฤหรรษ์เสียวกระสันรัญจวนใจ

“ช่วยหน่อยที่รัก” ปรินทร์ที่เริ่มหนักหน่วงรุนแรง

ต่อมาเสียงครวญครางสอดประสานเมื่อทั้งคู่ต่างจูงมือกันไปท่องดินแดนหฤหรรษ์อย่างสุขสมและอิ่มเอม

“นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่มีความสุขแบบนี้” ปรินทร์ที่ตอนนี้พลิกตัวลงไปนอนบนเตียงโดยที่วงแขนนั้นยังกอดร่างบางของเกณิกาไม่ยอมปล่อยเปรยขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เกณิกาที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของคนที่เธอรักปรือตามองชายหนุ่มเล็กน้อยก่อนจะปิดตาลงอีกครั้งอย่างรู้สึกผิดและในขณะเดียวก็เธอก็ไม่ปฏิเสธเลยว่ามีความสุข สุขอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมานานแล้วหลายปีเช่นกัน

“แกกลับไปได้แล้ว” เกณิกาบอกเสียงราบเรียบ มองอกกว้างที่แสนจะอบอุ่นอย่างแสนเสียดายแต่ก็ต้องตัดใจผละลุกขึ้น

“สุขสมอารมณ์หมายแล้วก็เฉดหัวทิ้งเลยนะ”

“อย่ามาทำเป็นพูดเล่น กลับบ้านตัวเองไปได้แล้ว” หญิงสาวที่หอบผ้าห่มปิดร่างเปล่าเปลือยของตัวเองถลึงตาใส่ปรินทร์ที่ยังนอนเอามือรองต่างหมอนสบายใจเฉิบ

“แต่เรายังคุยเรื่องน้องปรายไม่รู้เรื่อง ยังพยศไม่เลิกสงสัยต้องจัดอีกสักรอบแล้วมั้ง” ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มคว้าร่างบางลงไปนอนหอมนอนกอด ไม่คิดจะสนใจอาการขัดขืน

“ปล่อยนะ ไอ้บ้า!”

“ถ้าคุยด้วยปากไม่รู้เรื่องมันก็ต้องคุยด้วยร่างกาย” ว่าแล้วมือใหญ่แสนซนก็สอดหายเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ “ก็ได้ๆๆ น้องปรายเป็นลูกแกพอใจยัง” เกณิกาบอกพลางกัดริมฝีปาก ปัดมือหนาที่หยุดนิ่งออกอย่างเจ็บใจ

“พอใจในระดับหนึ่ง เพราะยังเหลือเรื่องของเรา”

“เอาไว้ค่อยคุยได้ไหม แกก็เห็นว่าลูกไม่ค่อยสบาย ถึงจะบอกว่าหายแล้วก็เถอะ พี่ธีใช่จะดูแลหลานได้” เหตุผลที่เกณิกายกมาเป็นข้ออ้างดูเหมือนจะมีน้ำหนัก และยิ่งเป็นเรื่องลูกสาวด้วยแล้วมีหรือปรินทร์จะไม่คล้อยตาม

“จริงด้วย”

“งั้นแกไปอาบน้ำ แล้วลงไปดูแลลูกรอฉันได้ไหม” คุณพ่อหมาดๆ พยักหน้ารับอย่างไม่เกี่ยงงอน รู้สึกภูมิใจอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อเกริกามอบหน้าที่ดูแลลูกให้

“ได้ๆ เดี๋ยวฉันขอไปอาบน้ำแป๊บ” ว่าแล้วร่างสูงก็ลุกขึ้นเหวี่ยงตัวลงจากเตียงเดินไปเก็บเสื้อผ้าของตัวเองที่กองอยู่บนพื้น “เราอาบพร้อมกันแล้วลงไปพร้อมกันจะไม่ดีกว่าเหรอ” ปรินทร์ที่เปลือยล่อนจ้อนอย่างไม่อายคนบนเตียงที่นั่งเบือนหน้าหนีถามอย่างเพิ่งนึกได้

“แกไปอาบก่อนเถอะ ฉันกะว่าฉันจะเก็บห้องให้เรียบร้อยด้วย” เกณิกาบอกทั้งที่ยังมองไปทางอื่น

“งั้นก็ตามใจ” เอ่ยจบชายหนุ่มก็ถือโอกาสโน้มตัวไปหอมแก้มแดงปลั่งของเกณิกาฟอดใหญ่เป็นการส่งท้าย ก่อนจะเดินฮัมเพลงเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ดี

“ไอ้บ้า” เกณิกาด่าพลางอมยิ้ม ยกมือขึ้นลูบแก้มที่เพิ่งถูกแอบหอม ก่อนรอยยิ้มนั้นจะค่อยๆ เลื่อนหายและมันถูกแทนที่ด้วยความกลุ้มใจ

ปรินทร์จะคุย เรื่องของเรา อย่างนั้นเหรอ เขาจะไม่มีวันได้คุย เธอไม่อยากเป็นมือที่สาม ไม่อยากสร้างความร้าวฉานให้กับครอบครัวของใคร แค่ตอนนี้เขายอมรับน้องปรายเป็นลูกเธอก็พอใจแล้ว ส่วนเรื่องของเธอกับเขาขอให้มันจบลงเท่านี้จะดีกว่า

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เรื่องนี้อยู่ในช่วงเปิดจองนะคะ
เปิดจองตั้งแต่วันนี้-30พฤศจิกายน 2558
ราคา 109 บาท ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท = 139 บาท

จัดส่งหนังสือเดือนธันวาคม
สนใจสั่งจองได้ที่แฟนเพจมายา หรือที่ kesmani1@hotmail.com

E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMjMyMTEiO30



เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ต.ค. 2558, 10:03:23 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ต.ค. 2558, 10:03:23 น.

จำนวนการเข้าชม : 1148





<< ตอนที่ 6 >>> 70%   ตอนที่ 7 >>> 30% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account