ม่านลวงใจ : เปิดจองวันนี้-30 พฤศจิกายน 2558
เปิดจองพร้อมโอน
ม่านลวงใจ โดย มายา
ราคา 109 บาท + ของที่ระลึก (เฉพาะคนที่โอนเงินภายในวันที่ 15 ตุลาคม 2558 เท่านั้น)
ค่าส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท
รวม 139 บาท

หนังสือขนาด A5 (ขนาดหนังสือทั่วไป) เนื้อในกระดาษถนอมสายตา จำนวน 112 หน้า

เปิดจองวันนี้ - 30 พฤศจิกายน 2558 (สั่งพิมพ์ตามยอดจอง เผื่อไม่เกิน 10 เล่ม)
จัดส่งประมาณวันที่ 20 ธันวาคม 2558

สนใจติดต่อได้ที่่ แฟนเพจ : มายา
หรือที่ E-mail : kesmani1@hotmail.com

นิยายเรื่องนี้เรท 25+ นะคะ แต่ตอนอัพลงเวบจะตัดฉาก NC ออกทั้งหมดเพื่อไม่ให้ขัดกับกฏของเวบ (เขาไม่อยากกินแบน อิอิอิ)
***ลงให้อ่าน 70% นะคะ***



เมื่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อระหว่าง เกณิกา กับ ปรินทร์ ที่ชายหนุ่มกำลังจะแต่งงานกับแฟนสาว แต่ก็ดันมาเกิดเรื่องดันไปเกินเลยกับเพื่อนสนิทอย่าง เกณิกา แต่ก่อนจะเกิดปัญหา เกณิกาก็ชิงแก้ปัญหาด้วยการหนีไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่เมื่อเธอกลับมา ก็มาพร้อมกับลูกสาวตัวน้อย แต่เธอไม่ยอมรับว่า ปรินทร์ คือพ่อของลูก แต่มีหรือปรินทร์จะยอม จากนั้นการเปิดปากคนปากแข็งที่สุดแสนจะเร่าร้อนก็เกิดขึ้น...

“ถ้านั่งคุยไม่รู้เรื่องสงสัยจะต้องนอนคุย” ไม่พูดเปล่าปรินทร์ยังโถมตัวเข้าหาเกณิกาจนล้มลงไปบนที่นอน
“ไอ้บ้า! แกจะทำอะไรน่ะ” เกณิการ้องถามเสียงสั่น
“น้องปรายเป็นลูกใคร” ปรินทร์ไม่ตอบแต่กลับถามคนที่นอนหน้าตื่นอยู่ใต้ร่าง
“ลูกฉันคนเดียว” เกณิกาตอบเน้นๆ ชัดๆ อย่างไม่คิดจะยอมพ่อของลูก นั่นทำให้ปรินทร์กระตุกยิ้ม
“สงสัยจะลืมว่าของแบบนี้มันทำคนเดียวไม่ได้” เกณิกาไม่ตอบโต้ได้แต่นอนเม้มปากหันหน้าหนีไม่ยอมสบตาคนที่อยู่เหนือร่าง
“เอะ หรืออาจจะลืม งั้นเรามาย้อนความจำกันหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าใครคือพ่อน้องปรายตัวจริง”
“แกจะทำอะไร” คราวนี้เกณิกาดิ้นขัดขืนสุดแรง “ทำลูกไงทำน้องให้น้องปรายสักคน”
“ไม่นะ...” เกณิกาตะโกนออกมาได้แค่นั้นก็ถูกปิดปากด้วยปาก นั่นทำให้หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างนอนนิ่งตัวแข็งอย่างคาดไม่ถึง เปิดปากให้ชายหนุ่มสอดปลายลิ้นลุกล้ำได้อย่างง่ายดาย จะขัดขืนก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอโดนปลุกเร้าจนในเวลาต่อมาอ่อนระทวย มือที่เคยผลักไสเลื่อนขึ้นไปโอบรอบต้นคอแข็งแรงพร้อมจูบตอบอย่างโหยหา
Tags: เกศมณี,รดามณี,ไหมขวัญ,มายา,โรมานซ์,เพื่อนสนิท

ตอน: ตอนที่ 7 >>> 30%

ตอนนี้ขออนุญาตลงเป็นตอนสุดท้ายนะคะ (ตอนที่ 7 ลงให้อ่านครบ 100% อยู่นะคะทยอยลงเหมือนทุกตอนค่ะ) สามารถอ่านฉบับเต็มได้ในรูปเล่มหรือ E-book นะคะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ (-_/\_-)

ตอนที่ 7



เกณิกาปรายตามองญาติผู้พี่ที่บ่นตั้งแต่ขึ้นรถมาจนเกือบจะถึงสนามบิน แล้วถอนหายใจอย่างรำคาญ

“บ่นอะไรนักหนาเนี่ย เกมไม่ได้บังคับให้พี่กลับด้วยซะหน่อย อยากอยู่เที่ยวต่อก็อยู่ไปสิ”

“แล้วเราล่ะ บอกจะกลับมาอยู่เมืองไทยถาวร แล้วนี่อะไรยังไม่ทันไหร่หอบลูกจะบินกลับละ ถามจริงเถอะเกิดอะไรขึ้น” คำถามนี้ไม่ใช่แค่ธีรพัฒน์ที่อยากรู้ทั้งนางสาวิตรีที่ด้านหน้าคู่คนขับอย่างนายพงษ์พันธ์ต่างก็อยากรู้เหมือนกัน

“นั่นสิ ชอบทำอะไรปุ๊บปั๊บตลอด” นางสาวิตรีที่คิดว่าหลานสาวจะได้มาอยู่ด้วยกันแล้วอดบ่นไม่ได้ ก็นางยังไม่ทันจะหายคิดถึงหลานเลยลูกสาวจอมเอาแต่ใจก็จะพาหนีกลับอเมริกาเสียแล้ว

“ไปถึงที่โน้นแล้วหนูจะโทรมาเล่าให้ฟังนะคะ” เกณิกายังยืนยันคำตอบเดิม เหมือนเมื่อวานหลังจากไปบอกเรื่องที่ตัดสินจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาอีกครั้งให้บุพการีทั้งสองได้รับรู้

“พูดเหมือนเมื่อก่อนเปี๊ยบ” นายพงษ์พันธ์ที่รับหน้าที่พลขับเอ่ยขึ้น

“หรือจะเหตุผลเดิม” นางสาวิตรีคาดเดาพร้อมกับหันไปมองบุตรสาวอย่างคาดคั้น แต่อีกฝ่ายกลับก้มหน้าหลบตา และใช้ความเงียบเป็นคำตอบ

“เหตุผลอะไรครับคุณน้า” ธีรพัน์ถามอย่างอยากรู้

“ก็จะอะไรละนอกจากหนีพ่อของน้องปราย” นางบอกพลางพยักพเยิดไปยังหลานสาวที่หลับคอพับอยู่ในอ้อมแขนของบุตรสาว

“ที่เห็นคุยกันกระหนุงกระหนิงเมื่อวานนี้มันคืออะไร...ยังตกลงกันไม่ได้เหรอ” ธีรพัฒน์ถามอย่างเซ็งจัด

“นั่นสิ แม่นึกว่าคุยกันเข้าใจแล้วเสียอีก” นางสาวิตรีเอ่ยเสริม ก็เมื่อวานหลังจากที่นางกลับมาจากทำบุญเห็นปรินทร์นั่งคุยหยอกล้ออยู่กับบุตรสาวและหลานสาว ก็แปลกใจไม่น้อย แต่พอได้ฟังเรื่องราวจากธีรพัฒน์ก็ถึงกับโล่งใจที่ปรินทร์รู้ความจริงซะที บุตรสาวของนางก็จะได้มีความสุขหลังจากจมอยู่กับความทุกข์มานานหลายปี

แต่เรื่องไม่ได้เป็นแบบนั้น เมื่อปรินทร์กลับบุตรสาวของนางหายไปบนห้องครู่ใหญ่ก่อนจะลงมาพร้อมกับบอกว่าจะกลับอเมริกาและตอนนี้ได้จองตั๋วเอาไว้แล้ว นางและสามีค้านและถามถึงเหตุผล เกณิกาก็อ้างว่าจำเป็นและจะบอกเหตุผลทีหลัง และถ้านางกับสามีไม่ยอมลูกสาวตัวแสบก็ขู่ว่าจะหนีไปแล้วจะไม่กลับมาอีกเลย นั่นทำให้นางจำต้องยอม แถมเดือนร้อนไปถึงธีรพัฒน์เช่นกัน

เอี๊ยดดด!!!

เสียงล้อบดกับพื้นถนนดังสนั่นทุกคนในรถหัวแทบคะมำ เมื่อจู่ๆ ก็มีรถเก๋งคันหนึ่งวิ่งมาจอดปาดหน้าในระยะประชิด

“ขับรถประสาอะไรเนี่ย” คุณพงษ์พันธ์สบถอย่างหัวเสียหลังจากเหยียบเบรกตัวโก่ง ก่อนจะหันไปถามภรรยาและทุกคนในรถอย่างเป็นห่วง

“ไอ้บ้าเอ้ย! หาเรื่องกันชัดๆ” เกณิกาสบถด่า พลางก้มลงมาโอ๋ลูกสาวที่เกือบจะหลุดมือและงัวเงียตื่นให้หลับไปอีกครั้ง

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะกระจกรถทำให้ทุกคนมองหน้ากัน

“เอาน้องปรายมาให้พี่อุ้มดีกว่ามา” เกณิกาที่มัวพะวงอยู่กับคู่กรณีที่นอกจากจะขับรถปาดหน้ารถเธอแล้วยังมีหน้ามาเคาะกระจกเรียกอย่างน่าสงสัย รีบยื่นบุตรสาวไปให้ญาติผู้พี่อย่างไม่เอะใจอะไร

“ไม่น่าไว้ใจนะคะ พ่อจะทำอะไรคะ” เกณิกาตะโกนถามคนเป็นพ่ออย่างตกใจ ที่จู่ๆ ก็เปิดประตูออกไปหน้าตาเฉย ทั้งที่น่าจะรู้ว่ามันอันตรายขนาดไหน และอีกอย่างตอนนี้มันก็เพิ่งตีห้ายังไม่สว่างรถราก็ยังถือว่าค่อนข้างน้อย พรวดพราดออกไปอย่างนั้นเกิดเป็นพวกมิจฉาชีพจะทำยังไง คิดแล้วเกณิกาก็จะตามคนเป็นพ่อไป

แต่ยังไม่ทันจะเปิดประตู ประตูฝั่งที่นั่งของเธอก็ถูกเปิดออกและต่อมาคือเธอถูกแรงมหาศาลกระชากออกจากตัวรถแล้วโยนขึ้นพาดบนบ่า


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เรื่องนี้อยู่ในช่วงเปิดจองนะคะ
เปิดจองตั้งแต่วันนี้-30พฤศจิกายน 2558
ราคา 109 บาท ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 30 บาท = 139 บาท

จัดส่งหนังสือเดือนธันวาคม
สนใจสั่งจองได้ที่แฟนเพจมายา หรือที่ kesmani1@hotmail.com

E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMjMyMTEiO30



เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 ต.ค. 2558, 10:46:51 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 ต.ค. 2558, 10:46:51 น.

จำนวนการเข้าชม : 1051





<< ตอนที่ 6 >>> 100%   ตอนที่ 7 >>> 70% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account