ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: ง้อเมีย
"คิมคะ!ไปยืนทำอะไรตรงนั้นรีบเข้ามาทำพิธีกันเถอะค่ะ"มาติกาเอ่ยเรียกคิมหันต์เขาหันมามองเธอด้วยแววตาเย็นชาปะปนความโกรธ
"ทำไมคิมมองเมย์แบบนั้นล่ะคะ"มาติกาถามอย่างรู้สึกไม่ดี
"ผมอยากรู้...ว่าเมียผมไปไหน"
"เมีย?..เมียที่ไหนคะคิม"
"ก็เมียผม..คนที่คุณบังคับให้หย่าไง!!"
"คุณพูดบ้าอะไรคะคิม"
"คุณนั่นแหละบ้า!!..คุณทำได้ยังไงเมย์..ฟ้าเขาเป็นน้องสาวคุณนะ!"
"มันไม่ใช่น้องเมย์!!มันเป็นลูกเมียน้อย!!"มาติกาพูดเสียงดังจนคนในบ้านต่างพากันออกมาดูคิมหันต์ส่ายหัวอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เขาเคยรักจะอิจฉาริษยาน้องสาวของตัวเองได้ขนาดนี้
"คุณมันกู่ไม่กลับแล้วจริงๆเมย์"คิมหันต์พูดพร้อมส่งสายตาเย็นชามาที่มาติกาหญิงสาวกำมือแน่นด้วยความโกรธก่อนจะเห็นคิมหันต์เดินตรงไปที่รถ
"คุณจะไปไหน!คิมห้ามไปไหนนะคะเรากำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว"
"ผมจะไปตามเมียผมกลับบ้าน!"คิมหันต์แกะมือของมาติกาที่เกาะกุมแขนของตัวเองออกก่อนจะขับรถออกไปโดยไม่สนใจมาติกาที่กรีดร้องเลยสักนิด
"นี่มันอะไรกันลูกเมย์"อนงค์วิ่งตรงมาหาลูกสาวก่อนจะถูกเธอสะบัดหนี
"คิมจำได้แล้วค่ะแม่!คิมเขาเกลียดเมย์แล้ว!!"มาติกาพูดทั้งน้ำตาก่อนจะทรุดลงกับพื้นคณินกับสุดามองหน้ากันอย่างงงๆคุณหญิงภวรรณเห็นท่าไม่ดีจึงหันไปหาลูกชาย
"เห็นทีฉันต้องจัดการเองซะแล้ว"
………………………………………………………………
"ทานข้าวกันนะจ๊ะ"ป้าพรออกเสียงเรียกคนงานเพราะตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้ว
"คุณฟ้าจะไปทานข้าวกับคุณตาเหรอคะ"ป้าพรเอ่ยถามเพราะสังเกตุเห็นฟ้าลดาเก็บสมุดงานทั้งหมดลงกระเป๋า
"เปล่าหรอกค่ะพอดีฟ้าจะไปตัดชุดน่ะค่ะแล้วก็จะแวะไปซื้อของเซอร์ไพรซ์น้องชายฟ้าที่จะมาจากกรุงเทพด้วย"ฟ้าลดาตอบก่อนจะยิ้มเมื่อนึกถึงน้องชายตัวแสบอายุ5ขวบลูกหลงของป้าเธอ
"ที่นี่หรือเปล่านะ"คิมหันต์ก้มหน้ามองกระดาษที่อยู่ที่เขาโทรไปขอจากสุรินทร์มาด้วยใบหน้าเป็นกังวลก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูรถลงมาแล้วหยุดที่หน้าประตูบ้านไม้สองชั้นที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม
"โอ๊ย!"เสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งร้องขึ้นชายหนุ่มรีบหันมาทางต้นเสียงก่อนจะเห็นเด็กผู้ชายอายุประมาณ5ขวบนั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่ที่พื้น
"ไงไอ้หนูเจ็บมากหรือเปล่า"คิมหันต์นั่งคุกเข่าก่อนจะจับมือเด็กผู้ชายปริศนาให้ยืนขึ้น
"พี่เป็นใครมาด้อมๆมองๆอะไรที่บ้านนี้หรือว่ามาจีบพี่ฟ้า"เด็กชายตัวน้อยเอ่ยปากถามก่อนจะกอดอกแล้วจ้องมาที่ชายหนุ่ม
"อืม...มาจีบพี่ฟ้าแล้วพี่ฟ้าอยู่ที่นี่หรือเปล่า"
"ตาบอกว่าพี่ฟ้าไปทำงานยังไม่กลับมาตอนนี้หรอก"
"ทำงาน?...แล้วพี่ฟ้าทำงานที่ไหน"
"ตาเคยบอกไว้ว่าถ้ามีคนแปลกหน้าที่เป็นผู้ชายมาถามหาพี่ฟ้าห้ามบอกเด็ดขาดว่าพี่ฟ้าทำงานอยู่ที่ไหน"เด็กชายพูดก่อนจะวิ่งตรงดิ่งเข้าบ้านไป
"เห็นทีต้องโทรถามสุรินทร์อีกแล้วสิเนี่ย"คิมหันต์ส่ายหัวก่อนจะรีบจ้ำอ้าวไปที่รถ
"คุณมาหาใครคะ"เสียงหนึ่งดังขึ้นคิมหันต์รีบหันไปดูทางต้นเสียงทันที
"คุณ....สามีหนูมาติกานี่"ลลิตมองคิมหันต์อย่างแปลกใจชายหนุ่มเองก็แปลกใจไม่แพ้กันทำไมแม่ยายของเขาถึงพูดแบบนี้ล่ะ!
………………………………………………………………
ภายในรถยนต์คันหนึ่งชายหนุ่มมองหญิงสาวที่นั่งข้างๆอย่างแปลกใจก่อนจะถามออกมา
"ฟ้าพาธินมาที่นี่ทำไมเหรอ"
"ฟ้าอยากแวะมาดูอะไรสักหน่อยน่ะ"
"นี่บ้านฟ้าเหรอ"นาธินทร์พูดพลางมองเข้าไปในบ้านเดี่ยวสองชั้นที่ดูเหมือนจะไม่มีคนอยู่ฟ้าลดาไม่ตอบอะไรเธอเพียงแต่ยิ้มแล้วก็เปิดประตูรถเดินลงมาที่หน้าประตูบ้าน
"มันล็อคอยู่นะฟ้า"นาธินทร์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าประตูบ้านล็อคอยู่
"ไม่ต้องห่วงน่าฟ้ามีกุญแจ"ฟ้าลดาค้นหากุญแจบ้านที่คิมหันต์เคยให้ไว้ก่อนจะเปิดประตูบ้านเข้ามา
"โห!!ฝุ่นเยอะจัง..ต้องทำความสะอาดกันยกใหญ่เลยนะเนี่ย"
"ฟ้าแค่เข้ามาเช็คของน่ะธินไว้วันหลังค่อยมาทำความสะอาดดีกว่า"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะเดินสำรวจรอบๆบ้านจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีอะไรหายจึงพานาธินทร์กลับ
………………………………………………………………
ที่บ้าน
"กลับบ้านดีๆนะธิน"ฟ้าลดาโบกมือลาเพื่อนก่อนจะเช็คของแล้วจึงเดินเข้าบ้านมา
"แม่มีแขกอยู่เหรอคะ"ฟ้าลดาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าลลิตนั่งคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่สวน
"ฟ้า"ชายหนุ่มหันหน้ามาทางหญิงสาวก่อนจะเห็นสีหน้าตกใจของเธอ
"คุณคิม"ฟ้าลดาเอ่ยเรียกชื่อเขาเบาๆก่อนที่ลลิตจะลุกขึ้น
"คุณคิมเล่าทุกอย่างให้แม่ฟังแล้วนะฟ้าทำไมฟ้ามีอะไรถึงไม่ยอมบอกแม่"ลลิตพูดก่อนจะมองดูลูกสาวที่ดูเหมือนจะมีอาการช็อกอยู่
"ขอผมคุยกับฟ้าได้ไหมครับ"คิมหันต์มองมาทางลลิตเธอพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
"คุณมาที่นี่ทำไมกลับไปซะ!"ฟ้าลดาพูดเสียงแข็งคิมหันต์รีบตรงมาหาเธอก่อนจะมองเธอด้วยสายตาตัดพ้อ
"ทำไมคุณหนีผมมาล่ะฟ้า..ทำไมคุณถึงหนีมาแบบนี้"
"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบคุณรีบกลับไปซะ!"
"ผมไม่ไป!..คุณมันใจร้ายฟ้าลดาคุณคิดจะทิ้งผมไปแต่งงานกับไอ้หมอนั่นใช่ไหม"
"คุณพูดอะไรของคุณ"
"ก็เมื่อวานที่เราเจอกันที่โรงแรมทำไมคุณไม่บอกผมล่ะว่าคุณเป็นใคร"
"ฉันไม่มีสิทธิ์อะไรจะไปบอกคุณกลับไปหาพี่เมย์เถอะอย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย"
"ไม่!คุณเป็นเมียผมนะฟ้า..ผมจะทิ้งคุณไว้ที่นี่ได้ยังไง"
"ฉันไม่ใช่เมียคุณฉันเซ็นใบหย่าไปแล้วและคุณก็เซ็นแล้วด้วยเพราะฉะนั้นฉันไม่ใช่เมียคุณ!!"
"แต่ผมยังไม่ได้เซ็นนั่นไม่ใช่ลายมือผมเพราะฉะนั้นเราก็ยังไม่ได้หย่ากัน"
"แต่ฉันไม่อยากเป็นเมียคุณกลับไปซะ!!"ฟ้าลดาพูดพลันจะเดินหนีคิมหันต์จึงรีบตรงดิ่งมากอดขาหญิงสาวไว้
"ไม่ฟ้า!!คุณเป็นเมียผม!!ถ้าคุณโกรธผม ผมขอโทษยกโทษให้ผมนะฟ้า!!"
"คุณคิม!นี่!!ปล่อยฉันนะ!"ฟ้าลดาพยายามดันเขาออกแต่ก็ไม่สำเร็จพลันเสียงรถแล่นเข้ามาบริเวณหน้าบ้าน
"ตากลับมาแล้ว!!"
"ทำไมคิมมองเมย์แบบนั้นล่ะคะ"มาติกาถามอย่างรู้สึกไม่ดี
"ผมอยากรู้...ว่าเมียผมไปไหน"
"เมีย?..เมียที่ไหนคะคิม"
"ก็เมียผม..คนที่คุณบังคับให้หย่าไง!!"
"คุณพูดบ้าอะไรคะคิม"
"คุณนั่นแหละบ้า!!..คุณทำได้ยังไงเมย์..ฟ้าเขาเป็นน้องสาวคุณนะ!"
"มันไม่ใช่น้องเมย์!!มันเป็นลูกเมียน้อย!!"มาติกาพูดเสียงดังจนคนในบ้านต่างพากันออกมาดูคิมหันต์ส่ายหัวอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เขาเคยรักจะอิจฉาริษยาน้องสาวของตัวเองได้ขนาดนี้
"คุณมันกู่ไม่กลับแล้วจริงๆเมย์"คิมหันต์พูดพร้อมส่งสายตาเย็นชามาที่มาติกาหญิงสาวกำมือแน่นด้วยความโกรธก่อนจะเห็นคิมหันต์เดินตรงไปที่รถ
"คุณจะไปไหน!คิมห้ามไปไหนนะคะเรากำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว"
"ผมจะไปตามเมียผมกลับบ้าน!"คิมหันต์แกะมือของมาติกาที่เกาะกุมแขนของตัวเองออกก่อนจะขับรถออกไปโดยไม่สนใจมาติกาที่กรีดร้องเลยสักนิด
"นี่มันอะไรกันลูกเมย์"อนงค์วิ่งตรงมาหาลูกสาวก่อนจะถูกเธอสะบัดหนี
"คิมจำได้แล้วค่ะแม่!คิมเขาเกลียดเมย์แล้ว!!"มาติกาพูดทั้งน้ำตาก่อนจะทรุดลงกับพื้นคณินกับสุดามองหน้ากันอย่างงงๆคุณหญิงภวรรณเห็นท่าไม่ดีจึงหันไปหาลูกชาย
"เห็นทีฉันต้องจัดการเองซะแล้ว"
………………………………………………………………
"ทานข้าวกันนะจ๊ะ"ป้าพรออกเสียงเรียกคนงานเพราะตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้ว
"คุณฟ้าจะไปทานข้าวกับคุณตาเหรอคะ"ป้าพรเอ่ยถามเพราะสังเกตุเห็นฟ้าลดาเก็บสมุดงานทั้งหมดลงกระเป๋า
"เปล่าหรอกค่ะพอดีฟ้าจะไปตัดชุดน่ะค่ะแล้วก็จะแวะไปซื้อของเซอร์ไพรซ์น้องชายฟ้าที่จะมาจากกรุงเทพด้วย"ฟ้าลดาตอบก่อนจะยิ้มเมื่อนึกถึงน้องชายตัวแสบอายุ5ขวบลูกหลงของป้าเธอ
"ที่นี่หรือเปล่านะ"คิมหันต์ก้มหน้ามองกระดาษที่อยู่ที่เขาโทรไปขอจากสุรินทร์มาด้วยใบหน้าเป็นกังวลก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูรถลงมาแล้วหยุดที่หน้าประตูบ้านไม้สองชั้นที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม
"โอ๊ย!"เสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งร้องขึ้นชายหนุ่มรีบหันมาทางต้นเสียงก่อนจะเห็นเด็กผู้ชายอายุประมาณ5ขวบนั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่ที่พื้น
"ไงไอ้หนูเจ็บมากหรือเปล่า"คิมหันต์นั่งคุกเข่าก่อนจะจับมือเด็กผู้ชายปริศนาให้ยืนขึ้น
"พี่เป็นใครมาด้อมๆมองๆอะไรที่บ้านนี้หรือว่ามาจีบพี่ฟ้า"เด็กชายตัวน้อยเอ่ยปากถามก่อนจะกอดอกแล้วจ้องมาที่ชายหนุ่ม
"อืม...มาจีบพี่ฟ้าแล้วพี่ฟ้าอยู่ที่นี่หรือเปล่า"
"ตาบอกว่าพี่ฟ้าไปทำงานยังไม่กลับมาตอนนี้หรอก"
"ทำงาน?...แล้วพี่ฟ้าทำงานที่ไหน"
"ตาเคยบอกไว้ว่าถ้ามีคนแปลกหน้าที่เป็นผู้ชายมาถามหาพี่ฟ้าห้ามบอกเด็ดขาดว่าพี่ฟ้าทำงานอยู่ที่ไหน"เด็กชายพูดก่อนจะวิ่งตรงดิ่งเข้าบ้านไป
"เห็นทีต้องโทรถามสุรินทร์อีกแล้วสิเนี่ย"คิมหันต์ส่ายหัวก่อนจะรีบจ้ำอ้าวไปที่รถ
"คุณมาหาใครคะ"เสียงหนึ่งดังขึ้นคิมหันต์รีบหันไปดูทางต้นเสียงทันที
"คุณ....สามีหนูมาติกานี่"ลลิตมองคิมหันต์อย่างแปลกใจชายหนุ่มเองก็แปลกใจไม่แพ้กันทำไมแม่ยายของเขาถึงพูดแบบนี้ล่ะ!
………………………………………………………………
ภายในรถยนต์คันหนึ่งชายหนุ่มมองหญิงสาวที่นั่งข้างๆอย่างแปลกใจก่อนจะถามออกมา
"ฟ้าพาธินมาที่นี่ทำไมเหรอ"
"ฟ้าอยากแวะมาดูอะไรสักหน่อยน่ะ"
"นี่บ้านฟ้าเหรอ"นาธินทร์พูดพลางมองเข้าไปในบ้านเดี่ยวสองชั้นที่ดูเหมือนจะไม่มีคนอยู่ฟ้าลดาไม่ตอบอะไรเธอเพียงแต่ยิ้มแล้วก็เปิดประตูรถเดินลงมาที่หน้าประตูบ้าน
"มันล็อคอยู่นะฟ้า"นาธินทร์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าประตูบ้านล็อคอยู่
"ไม่ต้องห่วงน่าฟ้ามีกุญแจ"ฟ้าลดาค้นหากุญแจบ้านที่คิมหันต์เคยให้ไว้ก่อนจะเปิดประตูบ้านเข้ามา
"โห!!ฝุ่นเยอะจัง..ต้องทำความสะอาดกันยกใหญ่เลยนะเนี่ย"
"ฟ้าแค่เข้ามาเช็คของน่ะธินไว้วันหลังค่อยมาทำความสะอาดดีกว่า"ฟ้าลดายิ้มก่อนจะเดินสำรวจรอบๆบ้านจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีอะไรหายจึงพานาธินทร์กลับ
………………………………………………………………
ที่บ้าน
"กลับบ้านดีๆนะธิน"ฟ้าลดาโบกมือลาเพื่อนก่อนจะเช็คของแล้วจึงเดินเข้าบ้านมา
"แม่มีแขกอยู่เหรอคะ"ฟ้าลดาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าลลิตนั่งคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่สวน
"ฟ้า"ชายหนุ่มหันหน้ามาทางหญิงสาวก่อนจะเห็นสีหน้าตกใจของเธอ
"คุณคิม"ฟ้าลดาเอ่ยเรียกชื่อเขาเบาๆก่อนที่ลลิตจะลุกขึ้น
"คุณคิมเล่าทุกอย่างให้แม่ฟังแล้วนะฟ้าทำไมฟ้ามีอะไรถึงไม่ยอมบอกแม่"ลลิตพูดก่อนจะมองดูลูกสาวที่ดูเหมือนจะมีอาการช็อกอยู่
"ขอผมคุยกับฟ้าได้ไหมครับ"คิมหันต์มองมาทางลลิตเธอพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
"คุณมาที่นี่ทำไมกลับไปซะ!"ฟ้าลดาพูดเสียงแข็งคิมหันต์รีบตรงมาหาเธอก่อนจะมองเธอด้วยสายตาตัดพ้อ
"ทำไมคุณหนีผมมาล่ะฟ้า..ทำไมคุณถึงหนีมาแบบนี้"
"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบคุณรีบกลับไปซะ!"
"ผมไม่ไป!..คุณมันใจร้ายฟ้าลดาคุณคิดจะทิ้งผมไปแต่งงานกับไอ้หมอนั่นใช่ไหม"
"คุณพูดอะไรของคุณ"
"ก็เมื่อวานที่เราเจอกันที่โรงแรมทำไมคุณไม่บอกผมล่ะว่าคุณเป็นใคร"
"ฉันไม่มีสิทธิ์อะไรจะไปบอกคุณกลับไปหาพี่เมย์เถอะอย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย"
"ไม่!คุณเป็นเมียผมนะฟ้า..ผมจะทิ้งคุณไว้ที่นี่ได้ยังไง"
"ฉันไม่ใช่เมียคุณฉันเซ็นใบหย่าไปแล้วและคุณก็เซ็นแล้วด้วยเพราะฉะนั้นฉันไม่ใช่เมียคุณ!!"
"แต่ผมยังไม่ได้เซ็นนั่นไม่ใช่ลายมือผมเพราะฉะนั้นเราก็ยังไม่ได้หย่ากัน"
"แต่ฉันไม่อยากเป็นเมียคุณกลับไปซะ!!"ฟ้าลดาพูดพลันจะเดินหนีคิมหันต์จึงรีบตรงดิ่งมากอดขาหญิงสาวไว้
"ไม่ฟ้า!!คุณเป็นเมียผม!!ถ้าคุณโกรธผม ผมขอโทษยกโทษให้ผมนะฟ้า!!"
"คุณคิม!นี่!!ปล่อยฉันนะ!"ฟ้าลดาพยายามดันเขาออกแต่ก็ไม่สำเร็จพลันเสียงรถแล่นเข้ามาบริเวณหน้าบ้าน
"ตากลับมาแล้ว!!"
AThousandYears
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ต.ค. 2558, 22:31:49 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ต.ค. 2558, 22:43:05 น.
จำนวนการเข้าชม : 1767
<< การแต่งงานครั้งที่สอง | หนีตายจากลูกปืน >> |
สายลมที่พัดวน 20 ต.ค. 2558, 22:45:34 น.
กอดขาเชียวเหรอพ่อคิม!ฟ้าอย่าใจอ่อนงอนไปเลย
กอดขาเชียวเหรอพ่อคิม!ฟ้าอย่าใจอ่อนงอนไปเลย
คิมหันตุ์ 20 ต.ค. 2558, 22:46:20 น.
โดนแน่ๆ
โดนแน่ๆ
AThousandYears 20 ต.ค. 2558, 22:49:36 น.
พระเอกเราจะชะตาขาดไหมลุ้นกันต่อไปนะคะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน
คืนนี้ฝันดีนะคะ
พระเอกเราจะชะตาขาดไหมลุ้นกันต่อไปนะคะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน
คืนนี้ฝันดีนะคะ
coonX3 20 ต.ค. 2558, 22:50:35 น.
เล่นงานคิมให้หนัก ฟ้าอย่าเพิ่งใจอ่อนนะ
เล่นงานคิมให้หนัก ฟ้าอย่าเพิ่งใจอ่อนนะ
AThousandYears 20 ต.ค. 2558, 22:57:59 น.
(สงสารเค้าเถอะ-คิมหันต์ พระเอกนะจ๊ะ)
(สงสารเค้าเถอะ-คิมหันต์ พระเอกนะจ๊ะ)