ภรรยานอกหัวใจ
"ความกตัญญูเป็นเครื่องผูกมัดให้ "เธอ"ต้องอยู่กับ "เขา" ผู้ชายที่เปรียบดั่งซาตาน"
Tags: ความรัก คลุมถุงชน ความแค้น ร้ายกาจ ซาตาน
ตอน: ถึงบางอ้อ
"จริงเหรอคะคุณแม่!คิมมาหาเมย์จริงๆเหรอ"มาติกาเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจก่อนจะรีบวิ่งมาที่ระเบียงก็เห็นว่าคิมหันต์ยืนรอเธออยู่ที่สวน
"คุณคิมต้องมาขอเมย์แต่งงานแน่เลยรีบลงไปเถอะลูกเดี๋ยวพี่เขาจะรอนาน"อนงค์ยิ้มให้ลูกสาวก่อนจะมองดูมาติกาวิ่งลงบันไดไปอย่างมีความสุข
"คิม!คิมมาหาเมย์จริงๆด้วยเมย์ดีใจมากเลยนะคะที่คิมยังรักเมย์อยู่"มาติกาพูดขณะโอบกอดชายหนุ่มอยู่ด้านหลังคิมหันต์ก้มหน้าลงก่อนจะแกะมือเธอออกแล้วหันมาหามาติกา
"ที่ผมมาในวันนี้ผมแค่จะมาบอกคุณสำหรับเรื่องราวที่ผ่านมา...ผมไม่โกรธคุณแล้ว"
"จริงหรือคะเมย์ดีใจมากๆเลย..เมย์รักคุณนะคะ"มาติกาจะพุ่งกอดคิมหันต์อีกครั้งแต่คราวนี้เขากลับเขยิบหนีก่อนจะมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน
"ไม่ว่าคุณจะทำอะไรอีกผมจะไม่โกรธคุณและผมจะช่วยคุณทุกอย่างส่วนเรื่องเงินสินสอดและหนี้ของพ่อคุณผมจะยกให้คุณพอใจไหม"
"พอใจสิคะ!แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้เลยคุณให้เมย์มากขนาดนี้แปลว่าคุณหายโกรธเมย์แล้วใช่ไหมคะ"
"ใช่..ผมจะโกรธน้องสาวผมได้ยังไง"คิมหันต์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆหากแต่หญิงสาวตรงหน้ากับหยุดชะงักกับคำพูดของเขา
"น้องสาว...คุณหมายความว่าอะไรคะ"
"ผมหมายความว่า...คุณคือน้องสาวผม"
"ไม่เอาอะ!ทำไมคุณพูดแบบนี้เรารักกันไม่ใช่เหรอคะคิมเรากำลังจะแต่งงานกันด้วยเมย์ไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะลืมเมย์ได้!"
"ผมไม่มีวันลืมคุณหรอกนะเมย์..แต่เราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วเพราะหัวใจของผมไม่ได้อยู่ที่คุณอีกแล้ว"
"เพราะฟ้าลดาใช่ไหม!มันแย่งคิมไปจากเมย์ทั้งๆที่.."
"ทั้งๆที่คุณไปหลอกเขาว่าคุณท้องน่ะเหรอ..พอเถอะเมย์..เพราะคุณก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความจริง"
"แต่มันเป็นลูกเมียน้อย!มันชั้นต่ำ!แค่ไหนคุณก็รู้..แล้วคุณที่สูงส่งกว่ามันล่ะ!คุณจะเอาตัวเองไปเกลือกกลั้วกับของสกปรกแบบนั้นทำไม!"มาติกาพูดเสียงดังก่อนจะกำมือแน่นด้วยความโกรธคิมหันต์มองมาติกาก่อนจะส่ายหัวกับการดูถูกคนอื่นของเธอ
"แล้วนี่น่ะหรือ..คำพูดของคนมีการศึกษา..คุณโชคดีกว่าเขานะเมย์พ่อรักคุณมากกว่าเขาถ้าคุณไม่รับเขาเป็นน้องก็ไม่น่าจะพูดจาดูถูกเขาแบบนี้"
"ก็มันแย่งคุณไปจากเมย์!มันแย่งคุณไปจากเมย์ได้ยินไหม!!!!"
"เขาไม่ได้แย่งผมหรอกเมย์..คุณตั้งหากที่ทิ้งผมไว้ให้เขาเอง"พูดจบคิมหันต์ก็ทำท่าจะเดินออกไปมาติการีบมากอดขาเขาไว้ก่อนจะร้องไห้ออกมา
"คิม..คิมอย่าทิ้งเมย์ไป..คิมจะทิ้งเมย์ไปแต่งงานกับมันใช่ไหม"มาติกาพูดเสียงสั่นคิมหันต์รีบก้มลงแกะมือเธอออกก่อนจะจับไหล่เธอ
"ผมไม่ได้ไปแต่งงานกับเขาหรอกเมย์..ฟ้าเขามีคนที่คู่ควรอยู่แล้วและเขาก็กำลังจะแต่งงานกัน...คุณเชื่อผมนะสักวันคุณจะทำใจได้เหมือนที่ผมเคยทำได้เหมือนกัน"คิมหันต์ยิ้มก่อนจะลุกเดินออกไปโดยไม่สนใจมาติกาที่ร้องเรียกเขาเลย
"คิม!!อย่าทิ้งเมย์ไป!!!"มาติการ้องห่มร้องไห้พลันอนงค์รีบวิ่งออกมาดู
"เป็นอะไรลูกเมย์"
"นังลูกเมียน้อยค่ะแม่!มันแย่งคิมไปจากเมย์"มาติกาโผกอดผู้เป็นแม่อนงค์ลูบหัวลูกสาวก่อนจะแสดงแววตาอาฆาตออกมา
"ฉันจะไม่ยอมให้พวกแกชนะหรอก!นังลลิต"
………………………………………………………………
ภายในรถยนต์คันหนึ่ง
"ผมขอโทษนะเมย์..แต่คุณจะได้ทำใจได้เร็วขึ้นเหมือนที่ผมกำลังจะทำ"คิมหันต์พูดก่อนจะใช้มือกำพวงมาลัยแน่นเขาจะปล่อยเธอไปเพราะในเมื่อหญิงสาวที่เขารักเลือกแล้วเขาก็ยินดีจะทำตามที่เธอเลือก
ติ๊ดๆ!เสียงข้อความดังขึ้นคิมหันต์รีบเปิดดูก่อนจะเห็นข้อความที่สุรินทร์ส่งมา
(อย่าลืมมางานแต่งไอ้ชิดนะเว้ย!เจอกันเย็นนี้ที่โรงแรมนะ)คิมหันต์มองข้อความด้วยสายตาเหม่อลอยก่อนจะขับรถไปที่ร้านตัดเสื้อ
………………………………………………………………
ณ โรงแรมสุดหรู
เหล่าบรรดาแขกเหรื่อต่างทยอยกันมางานแต่งงานชิดชนุและสมัญตาเจ้าบ่าวเจ้าสาวในวันนี้รวมถึง.....
"ฟ้า!"
"ส้ม!"สองสาวโผล่กอดกันก่อนที่คนเป็นเจ้าสาวจะผละออก
"นึกว่าจะไม่มาซะแล้วฉันกำลังคิดถึงเธออยู่เลย"
"ฉันต้องมาสิ!เพื่อนสนิทแต่งงานทั้งทีเนี่ย!ฉันอุตส่าห์ตัดชุดเพื่อมางานเธอเลยนะ"
"ขอบคุณมากนะเพื่อนเลิฟ"สมัญตายิ้มก่อนจะดึงมือฟ้าลดาไปถ่ายรูปพร้อมกับนาธินทร์
"เฮ้ย!นั่นมันเมียไอ้คิมนี่หว่า"ราวัฒน์กระตุกสุรินทร์ที่ก้มหน้าก้มตาดื่มไวน์
"คุณฟ้าน่ะเหรอ!แกจำผิดหรือเปล่า"
"ไม่ผิดคนนี้แหละ"ราวัฒน์ยืนยันหนักแน่นสุรินทร์ทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะชี้ให้ราวัฒน์มองไปทางบันได
"ไอ้คิมมาโน่นแล้ว"สุรินทร์พูดพลางมองไปทางคิมหันต์ที่อยู่ในชุดสูทสีขาวและเป็นที่จับตามองของสาวๆแถวนั้น
"อ้าว!ไอ้คิม!"ชิดชนุตะโกนเรียกเพื่อนสมัญตาและฟ้าลดาหันไปทางเพื่อนเจ้าบ่าวพร้อมกันก่อนที่ฟ้าลดาจะแสดงสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย
"ฟ้า.."คิมหันต์อุทานเบาๆก่อนจะถูกชิดชนุดึงตัวมาร่วมวงด้วย
"เอิ่ม..คุณนาธินทร์คุณฟ้่านี่คิมหันต์เพื่อนสนิทผมครับ"ชิดชนุแนะนำเพื่อนสนิทให้ฟ้าลดาและนาธินทร์รู้จักซึ่งทั้งสามก็ได้แต่มองหน้ากันฟ้าลดาจึงรีบเอามือไปคล้องแขนนาธินทร์
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณคิมหันต์"
"เช่นกันครับคุณฟ้าลดา"คิมหันต์ก้มหน้าลงเล็กน้อยหากแต่สายตาจับจ้องที่แขนนาธินทร์อย่างไม่พอใจจนนาธินทร์ต้องแกะมือฟ้าลดาออก
"ธินไม่อยากโดนต่อยกลางงานแต่งนะฟ้า"นาธินทร์กระซิบกับฟ้าลดาก่อนจะปลีกตัวเข้าไปในงานโดยไม่รอฟ้าลดาแม้แต่น้อย
"อ้าวธิน!"
"มาถ่ายรูปกันเถอะฟ้า"สมัญตายิ้มก่อนจะจูงมือฟ้าลดาเข้ามาถ่ายรูป
"เอิ่ม..ขอตัวไอ้คิมแป๊ปนึงนะครับ"ราวัฒน์เดินเข้ามาก่อนจะยิ้มแล้วดึงมือคิมหันต์ออกมาหาสุรินทร์
"แกบอกไอ้รินทร์ไปเลยไอ้คิมว่าคุณฟ้าคนนั้นแหละเมียแก"ราวัฒน์พูดพลันชี้ไปที่ฟ้าลดา
"ทำไมวะ"คิมหันต์ถามขึ้นอย่างสงสัย
"ก็ถ้าเป็นคุณฟ้าลดาคนนั้นอะนะฉันรับรองได้ว่าไม่มีการแต่งงานแน่ๆเพราะตาคุณฟ้าโหดอย่างกับอะไรดีแกไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก"สุรินทร์อธิบายพลันสมัญตาและชิดชนุเดินมา
"เอิ่ม..น้องส้มจ๊ะเพื่อนน้องส้มคนโน่นเขาเป็นเพื่อนน้องส้มเหรอ"ราวัฒน์คลี่ยิ้มก่อนที่จะสมัญตาจะมองไปทางเพื่อนสนิท
"อ๋อ!ฟ้าลดาน่ะเหรอคะใช่ค่ะ!เพื่อนสนิทส้มเองฟ้าเป็นคนดีมากเลยนะคะนี่อุตส่าห์ลงทุนตัดชุดมางานแต่งส้มเลย"
"ตัดชุดหรือ"คิมหันต์พึมพำขึ้นก่อนจะนึกไปถึงตอนฟ้าลดาคุยโทรศัพท์ที่สวนหลังบ้านเขาหรือว่า..ฟ้าลดาตัดชุดมางานนี้!
"พี่วัฒน์สนใจหรือคะ"สมัญตาเอ่ยถาม
"เปล่าหรอกครับจะสนใจได้ยังไงก็เจ้าบ่าวเขายืนอยู่ข้างๆ"
"นาธินทร์น่ะหรือคะไม่ใช่หรอกค่ะเพราะถ้าใช่ฟ้าคงบอกส้มไปแล้ว"สมัญตาอธิบายคิมหันต์เริ่มปะติดปะต่อเรื่องก่อนจะถึงบางอ้อ
"งั้นฉันขอตัวก่อนนะป่ะส้ม!"ชิดชนุโอบแขนสมัญตาก่อนจะเดินไปที่เวที
"ชัดนะไอ้คิม"สุรินทร์เดินมาตบไหล่คิมหันต์ก่อนจะเห็นเพื่อนพยักหน้า
"เต็มๆเลยว่ะ"
"คุณคิมต้องมาขอเมย์แต่งงานแน่เลยรีบลงไปเถอะลูกเดี๋ยวพี่เขาจะรอนาน"อนงค์ยิ้มให้ลูกสาวก่อนจะมองดูมาติกาวิ่งลงบันไดไปอย่างมีความสุข
"คิม!คิมมาหาเมย์จริงๆด้วยเมย์ดีใจมากเลยนะคะที่คิมยังรักเมย์อยู่"มาติกาพูดขณะโอบกอดชายหนุ่มอยู่ด้านหลังคิมหันต์ก้มหน้าลงก่อนจะแกะมือเธอออกแล้วหันมาหามาติกา
"ที่ผมมาในวันนี้ผมแค่จะมาบอกคุณสำหรับเรื่องราวที่ผ่านมา...ผมไม่โกรธคุณแล้ว"
"จริงหรือคะเมย์ดีใจมากๆเลย..เมย์รักคุณนะคะ"มาติกาจะพุ่งกอดคิมหันต์อีกครั้งแต่คราวนี้เขากลับเขยิบหนีก่อนจะมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน
"ไม่ว่าคุณจะทำอะไรอีกผมจะไม่โกรธคุณและผมจะช่วยคุณทุกอย่างส่วนเรื่องเงินสินสอดและหนี้ของพ่อคุณผมจะยกให้คุณพอใจไหม"
"พอใจสิคะ!แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้เลยคุณให้เมย์มากขนาดนี้แปลว่าคุณหายโกรธเมย์แล้วใช่ไหมคะ"
"ใช่..ผมจะโกรธน้องสาวผมได้ยังไง"คิมหันต์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆหากแต่หญิงสาวตรงหน้ากับหยุดชะงักกับคำพูดของเขา
"น้องสาว...คุณหมายความว่าอะไรคะ"
"ผมหมายความว่า...คุณคือน้องสาวผม"
"ไม่เอาอะ!ทำไมคุณพูดแบบนี้เรารักกันไม่ใช่เหรอคะคิมเรากำลังจะแต่งงานกันด้วยเมย์ไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะลืมเมย์ได้!"
"ผมไม่มีวันลืมคุณหรอกนะเมย์..แต่เราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วเพราะหัวใจของผมไม่ได้อยู่ที่คุณอีกแล้ว"
"เพราะฟ้าลดาใช่ไหม!มันแย่งคิมไปจากเมย์ทั้งๆที่.."
"ทั้งๆที่คุณไปหลอกเขาว่าคุณท้องน่ะเหรอ..พอเถอะเมย์..เพราะคุณก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความจริง"
"แต่มันเป็นลูกเมียน้อย!มันชั้นต่ำ!แค่ไหนคุณก็รู้..แล้วคุณที่สูงส่งกว่ามันล่ะ!คุณจะเอาตัวเองไปเกลือกกลั้วกับของสกปรกแบบนั้นทำไม!"มาติกาพูดเสียงดังก่อนจะกำมือแน่นด้วยความโกรธคิมหันต์มองมาติกาก่อนจะส่ายหัวกับการดูถูกคนอื่นของเธอ
"แล้วนี่น่ะหรือ..คำพูดของคนมีการศึกษา..คุณโชคดีกว่าเขานะเมย์พ่อรักคุณมากกว่าเขาถ้าคุณไม่รับเขาเป็นน้องก็ไม่น่าจะพูดจาดูถูกเขาแบบนี้"
"ก็มันแย่งคุณไปจากเมย์!มันแย่งคุณไปจากเมย์ได้ยินไหม!!!!"
"เขาไม่ได้แย่งผมหรอกเมย์..คุณตั้งหากที่ทิ้งผมไว้ให้เขาเอง"พูดจบคิมหันต์ก็ทำท่าจะเดินออกไปมาติการีบมากอดขาเขาไว้ก่อนจะร้องไห้ออกมา
"คิม..คิมอย่าทิ้งเมย์ไป..คิมจะทิ้งเมย์ไปแต่งงานกับมันใช่ไหม"มาติกาพูดเสียงสั่นคิมหันต์รีบก้มลงแกะมือเธอออกก่อนจะจับไหล่เธอ
"ผมไม่ได้ไปแต่งงานกับเขาหรอกเมย์..ฟ้าเขามีคนที่คู่ควรอยู่แล้วและเขาก็กำลังจะแต่งงานกัน...คุณเชื่อผมนะสักวันคุณจะทำใจได้เหมือนที่ผมเคยทำได้เหมือนกัน"คิมหันต์ยิ้มก่อนจะลุกเดินออกไปโดยไม่สนใจมาติกาที่ร้องเรียกเขาเลย
"คิม!!อย่าทิ้งเมย์ไป!!!"มาติการ้องห่มร้องไห้พลันอนงค์รีบวิ่งออกมาดู
"เป็นอะไรลูกเมย์"
"นังลูกเมียน้อยค่ะแม่!มันแย่งคิมไปจากเมย์"มาติกาโผกอดผู้เป็นแม่อนงค์ลูบหัวลูกสาวก่อนจะแสดงแววตาอาฆาตออกมา
"ฉันจะไม่ยอมให้พวกแกชนะหรอก!นังลลิต"
………………………………………………………………
ภายในรถยนต์คันหนึ่ง
"ผมขอโทษนะเมย์..แต่คุณจะได้ทำใจได้เร็วขึ้นเหมือนที่ผมกำลังจะทำ"คิมหันต์พูดก่อนจะใช้มือกำพวงมาลัยแน่นเขาจะปล่อยเธอไปเพราะในเมื่อหญิงสาวที่เขารักเลือกแล้วเขาก็ยินดีจะทำตามที่เธอเลือก
ติ๊ดๆ!เสียงข้อความดังขึ้นคิมหันต์รีบเปิดดูก่อนจะเห็นข้อความที่สุรินทร์ส่งมา
(อย่าลืมมางานแต่งไอ้ชิดนะเว้ย!เจอกันเย็นนี้ที่โรงแรมนะ)คิมหันต์มองข้อความด้วยสายตาเหม่อลอยก่อนจะขับรถไปที่ร้านตัดเสื้อ
………………………………………………………………
ณ โรงแรมสุดหรู
เหล่าบรรดาแขกเหรื่อต่างทยอยกันมางานแต่งงานชิดชนุและสมัญตาเจ้าบ่าวเจ้าสาวในวันนี้รวมถึง.....
"ฟ้า!"
"ส้ม!"สองสาวโผล่กอดกันก่อนที่คนเป็นเจ้าสาวจะผละออก
"นึกว่าจะไม่มาซะแล้วฉันกำลังคิดถึงเธออยู่เลย"
"ฉันต้องมาสิ!เพื่อนสนิทแต่งงานทั้งทีเนี่ย!ฉันอุตส่าห์ตัดชุดเพื่อมางานเธอเลยนะ"
"ขอบคุณมากนะเพื่อนเลิฟ"สมัญตายิ้มก่อนจะดึงมือฟ้าลดาไปถ่ายรูปพร้อมกับนาธินทร์
"เฮ้ย!นั่นมันเมียไอ้คิมนี่หว่า"ราวัฒน์กระตุกสุรินทร์ที่ก้มหน้าก้มตาดื่มไวน์
"คุณฟ้าน่ะเหรอ!แกจำผิดหรือเปล่า"
"ไม่ผิดคนนี้แหละ"ราวัฒน์ยืนยันหนักแน่นสุรินทร์ทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะชี้ให้ราวัฒน์มองไปทางบันได
"ไอ้คิมมาโน่นแล้ว"สุรินทร์พูดพลางมองไปทางคิมหันต์ที่อยู่ในชุดสูทสีขาวและเป็นที่จับตามองของสาวๆแถวนั้น
"อ้าว!ไอ้คิม!"ชิดชนุตะโกนเรียกเพื่อนสมัญตาและฟ้าลดาหันไปทางเพื่อนเจ้าบ่าวพร้อมกันก่อนที่ฟ้าลดาจะแสดงสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย
"ฟ้า.."คิมหันต์อุทานเบาๆก่อนจะถูกชิดชนุดึงตัวมาร่วมวงด้วย
"เอิ่ม..คุณนาธินทร์คุณฟ้่านี่คิมหันต์เพื่อนสนิทผมครับ"ชิดชนุแนะนำเพื่อนสนิทให้ฟ้าลดาและนาธินทร์รู้จักซึ่งทั้งสามก็ได้แต่มองหน้ากันฟ้าลดาจึงรีบเอามือไปคล้องแขนนาธินทร์
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณคิมหันต์"
"เช่นกันครับคุณฟ้าลดา"คิมหันต์ก้มหน้าลงเล็กน้อยหากแต่สายตาจับจ้องที่แขนนาธินทร์อย่างไม่พอใจจนนาธินทร์ต้องแกะมือฟ้าลดาออก
"ธินไม่อยากโดนต่อยกลางงานแต่งนะฟ้า"นาธินทร์กระซิบกับฟ้าลดาก่อนจะปลีกตัวเข้าไปในงานโดยไม่รอฟ้าลดาแม้แต่น้อย
"อ้าวธิน!"
"มาถ่ายรูปกันเถอะฟ้า"สมัญตายิ้มก่อนจะจูงมือฟ้าลดาเข้ามาถ่ายรูป
"เอิ่ม..ขอตัวไอ้คิมแป๊ปนึงนะครับ"ราวัฒน์เดินเข้ามาก่อนจะยิ้มแล้วดึงมือคิมหันต์ออกมาหาสุรินทร์
"แกบอกไอ้รินทร์ไปเลยไอ้คิมว่าคุณฟ้าคนนั้นแหละเมียแก"ราวัฒน์พูดพลันชี้ไปที่ฟ้าลดา
"ทำไมวะ"คิมหันต์ถามขึ้นอย่างสงสัย
"ก็ถ้าเป็นคุณฟ้าลดาคนนั้นอะนะฉันรับรองได้ว่าไม่มีการแต่งงานแน่ๆเพราะตาคุณฟ้าโหดอย่างกับอะไรดีแกไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก"สุรินทร์อธิบายพลันสมัญตาและชิดชนุเดินมา
"เอิ่ม..น้องส้มจ๊ะเพื่อนน้องส้มคนโน่นเขาเป็นเพื่อนน้องส้มเหรอ"ราวัฒน์คลี่ยิ้มก่อนที่จะสมัญตาจะมองไปทางเพื่อนสนิท
"อ๋อ!ฟ้าลดาน่ะเหรอคะใช่ค่ะ!เพื่อนสนิทส้มเองฟ้าเป็นคนดีมากเลยนะคะนี่อุตส่าห์ลงทุนตัดชุดมางานแต่งส้มเลย"
"ตัดชุดหรือ"คิมหันต์พึมพำขึ้นก่อนจะนึกไปถึงตอนฟ้าลดาคุยโทรศัพท์ที่สวนหลังบ้านเขาหรือว่า..ฟ้าลดาตัดชุดมางานนี้!
"พี่วัฒน์สนใจหรือคะ"สมัญตาเอ่ยถาม
"เปล่าหรอกครับจะสนใจได้ยังไงก็เจ้าบ่าวเขายืนอยู่ข้างๆ"
"นาธินทร์น่ะหรือคะไม่ใช่หรอกค่ะเพราะถ้าใช่ฟ้าคงบอกส้มไปแล้ว"สมัญตาอธิบายคิมหันต์เริ่มปะติดปะต่อเรื่องก่อนจะถึงบางอ้อ
"งั้นฉันขอตัวก่อนนะป่ะส้ม!"ชิดชนุโอบแขนสมัญตาก่อนจะเดินไปที่เวที
"ชัดนะไอ้คิม"สุรินทร์เดินมาตบไหล่คิมหันต์ก่อนจะเห็นเพื่อนพยักหน้า
"เต็มๆเลยว่ะ"
AThousandYears เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ต.ค. 2558, 23:09:19 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ต.ค. 2558, 23:20:49 น.
จำนวนการเข้าชม : 1616
| << คิดได้ | ศึกกลางงานแต่ง >> |
AThousandYears 26 ต.ค. 2558, 23:28:26 น.
เงิบยกใหญ่เลยคิมหันต์(นานๆได้แกล้งพระเอกซะที)ติดตามกันต่อนะคะอย่าพึ่งเบื่อไรเตอร์น๊าคืนนี้ฝันดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน
เงิบยกใหญ่เลยคิมหันต์(นานๆได้แกล้งพระเอกซะที)ติดตามกันต่อนะคะอย่าพึ่งเบื่อไรเตอร์น๊าคืนนี้ฝันดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน
คิมหันตุ์ 27 ต.ค. 2558, 00:46:04 น.
บร้ะ!!!
บร้ะ!!!
konhin 27 ต.ค. 2558, 01:03:16 น.
หึๆๆ หึงไม่รู้เรื่องก็เงี้ย โดนคนเขียนแกล้งเลย
หึๆๆ หึงไม่รู้เรื่องก็เงี้ย โดนคนเขียนแกล้งเลย