นางร้ายอ้อนรัก เปลี่ยนชื่อเป็น เล่ห์พิศวาสซาตาน
เดี๋ยวมาลงให้ค่ะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: ตอนที่ 13

ตอนที่ 13

รถเบ๊นซ์คันหรูสีดำมันปราบรุ่นล่าสุดถูกขับอย่างช้าๆ จนหญิงสาวที่นั่งเขียงข้างต้องสะกิดแขนคนขับเพราะถ้าขับแบบนี้กระทั่งเย็นก็คงไม่ถึงกรุงเทพฯ
“คุณเคนคะ ขับแบบนี้เข็นไปจะไวกว่าไหมคะ”

“ก็ผมอยากให้ถึงบ้านคุณช้าๆนี่ครับ ผมอยากอยู่กับคุณนานๆ” ชายหนุ่มตาแพรวพราวยามมองหญิงสาวหน้าตาเธอชั่งน่ารักยิ่งแก้มแดงๆสีลูกพีชมันน่าเอาจมูกไปซุกไซร้เล่นเสียจริง

“ความเร็วหกสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงแบบนี้ จักรยานคงขี่แซงคุณได้ ไม่รู้ล่ะไปส่งฉันถึงบ้านช้าคุณพ่อคุณแม่อาจจะยิ่งโกรธก็ได้นะคะ” หญิงสาวขู่

เคน นรินธร หายใจอย่างช้าๆ จากนั้นขยับความเร็วเป็นร้อยยี่สิบ “ถ้าผมไม่กลัวว่าท่านทั้งสองจะไม่ยกลูกสาวให้ผมไม่เชื่อคุณหรอก”

หญิงสาวย่นจมูก “ลองไม่เชื่อดูสิ” ++++++++++++++++

วันนี้นาวีมาที่บ้านของกระท้อนแต่เช้า เขามีท่าทีกระสับกระส่ายเพราะหญิงสาวหายไปหลายวันแล้วกับพี่ชายของพายไข่ ไม่รู้กระท้อนจะเป็นอย่างไรบ้างแต่ทำไมแปลกเหลือเกินวันนี้คุณปราณี แม่ของกระท้อนถึงไม่ได้ดูฟูมฟายเหมือนช่วงแรกๆที่หญิงสาวหายตัวไป

“จริงรึเปล่าครับคุณแม่ที่พี่ชายของพายไข่จะพากระท้อนกลับมาส่งที่บ้านวันนี้”
“ใช่ นี่แม่ก็รออยู่นี่แหละ”

“แล้วคุณแม่จะแจ้งความจับนายเคนไหมครับ หากคุณแม่จะไปแจ้งความผมจะขับรถไปให้ อย่างนี้มันต้องโดนข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว กระท้อนจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้”

คุณยุวดีแปลกใจ ปกติเพื่อนชายของกระท้อนคนนี้ไม่ค่อยพูดแต่วันนี้เขากลับดูหงุดหงิดงุ่นง่าน และถามไม่หยุดเกี่ยวกับกระท้อนหรือว่านายนาวีอาจจะแอบมีใจให้กับลูกสาวของนาง

“เมื่อวานคุณเคนมาที่นี่ และคุณนรินพี่ชายของเขาก็มา คุณเคนมาสารภาพว่าเขาเข้าใจผิดเรื่องของกระท้อนเพราะฟังแต่คำยุยงของน้องสาวจนเกิดเรื่อง ในเมื่อเขาสำนึกผิดและกระท้อนก็ปลอดภัยดีแม่ก็เลยให้เขารีบพากระท้อนกลับมาส่ง” นางไม่ได้เล่าถึงเรื่องที่เคนมาสารภาพและประกาศขอแต่งงานกับกระท้อนเพราะคิดว่านาวีคงรับไม่ได้ สู้ให้ค่อยๆรู้ไปเองจะดีกว่า

ใจจริงเขาอยากย้อนถามมารดาของหญิงสาวว่าทำไมอภัยให้ไอ้ผู้ชายคนนั้นง่ายดายนัก

“แล้วทำไมไอ้หมอนั่นมันไม่พากระท้อนกลับมาด้วยตั้งแต่เมื่อวานล่ะครับ”



“คือเขาเข้าใจผิดน่ะนาวี คุณเคนคิดว่ากระท้อนหนีกลับมาที่บ้านแต่ความจริงกระท้อนยังอยู่ที่จันทบุรี” นาวีฮึดฮัด ผุดลุก ผุดนั่งไม่สุขุมเยือกเย็นเหมือนที่นางเคยเห็นทุกครั้ง “หายไปกันสองต่อสองตั้งหลายวันจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ ยังไงผมไม่มีทางปล่อยเรื่องนี้ให้เลยตามเลยเด็ดขาด” น้ำเสียงขุ่นแฝงไว้ด้วยความไม่พอใจ

นาวีสักฟอกเรื่องราวทั้งหมดกับมารดาของหญิงสาวได้อีกสักพัก เสียงรถยนต์ก็มาจอดหน้าบ้าน นาวีลุกขึ้นยืนเมื่อเห็นว่าเป็นรถแปลกตาไม่ใช่รถของคนในบ้านนี้ชายหนุ่มรีบออกไปดูทันทีก่อนคนเป็นแม่จะลุกขึ้นเสียอีก

“นาวีเขาเป็นอะไรของเขา”คุณยุวดีบ่นเบาๆ ก่อนจะรีบเดินตามไปดูว่าใช่คุณเคนพากระท้อนมาส่งหรือเปล่า
“นาวี!” กระท้อนเดินลงมาจากรถ โดยมีเคนเดินตามประกบหลังมาติดๆ


“กระท้อนคุณเป็นยังไงบ้างครับ มันทำอะไรคุณรึเปล่า” ชายหนุ่มมองไปที่เคนอย่างไม่เกรงกลัว และในนาทีนั้นแม้แต่กระท้อนก็ไม่คาดคิดว่านาวีจะทำแบบนั้น ชายหนุ่มหน้าตี๋ดึงร่างหญิงสาวเข้ามากอดเอาไว้จนแน่น

“ผมห่วงคุณมากรู้ไหม ผมจะเป็นบ้าอยู่แล้ว มันทำอะไรคุณหรือเปล่า”


หญิงสาวตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่คนที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอ ตาลุกวาว มือไม้เขาร้อนลุ่มดังถูกไฟลนอยากจะกระชากร่างบางออกและประเคนหมัดไปที่ไอ้หน้าตี๋เสียแต่ว่า พ่อกับแม่ของหญิงสาวเดินเข้ามาเสียก่อน

“นาวี ปล่อยกระท้อนก่อนเถิด กระท้อนไม่เป็นอะไร” หญิงสาวผลักเพื่อนหนุ่มออก

ทั้งพ่อและแม่ของหญิงสาวมองนาวีด้วยความรู้สึกแปลกๆ สลับกับมองเคนที่แววตาฉายแววโกรธนาวีออกมาอย่างเด่นชัด


คุณยุวดีภาวนาขออย่าให้เกิดศึกชิงนางขึ้นเลย จึงต้องรีบตัดไฟแต่ต้นลม

“เข้าบ้านก่อนเถอะลูก” คุณยุวดีเดินมาจูงลูกสาวและพาเดินไป ชนิดที่สองหนุ่มไม่กล้าขัดขวางเพราะรู้ว่าแม่ของหญิงสาวต้องการจะกันไม่ให้เขาทั้งสองคนเข้าใกล้เธอ


ภายในบ้านวันนี้รู้สึกอึดอัดกันทุกคน นาวีจ้องเคนอย่างไม่ลดละเหมือนจะหาเรื่องให้ได้พร้อมทั้งแปลกใจทำไมบิดามารดาของหญิงสาวถึงไม่ยอมโวยวายที่นายคนนี้พาลูกสาวหายไปหลายวัน หรือว่าเห็นมันรวยก็เลยอยากจะยัดเยียดลูกสาวให้ หน้าเงิน นาวีคิดอคติอยู่ในใจ ต่อไปนี้เขาจะไม่เก็บงำความรู้สึกของหญิงสาวต่อไปอีกแล้ว เขารู้แล้วว่ารักเธอมากมายเพียงไหน เมื่อเวลาที่หญิงสาวถูกจับตัวไปต่อไปนี้เขาจะเป็นนายนาวีคนใหม่ที่จะทำทุกอย่างให้ได้หญิงสาวมาไว้ในความครอบครอง
“หมดธุระแล้วก็เชิญกลับไปสิครับ หรือว่านั่งรอตำรวจมาลากคอเข้าคุกข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว”

ทั้งพ่อและแม่รวมถึงหญิงสาวไม่อยากจะเชื่อว่านาวีที่แสนสุภาพจะกล้าพูดแบบบนี้

“ผมในฐานะว่าที่เจ้าบ่าวของกระท้อน ไม่จำเป็นจะต้องเชื่อฟังคุณในเมื่อคุณพ่อ คุณแม่ของเธอยังไม่ได้เอ่ยปากไล่ผม เพราะฉะนั้นคุณไม่มีสิทธิ” เคนประกาศก้าว

“หมายความว่ายังไงวะ” นาวีลุกขึ้นชี้หน้าเคน

“นาวีคะใจเย็นๆสิคะ ค่อยๆพูดจากันก็ได้”

“กระท้อนทำไมครับ ทำไมคนบ้านนี้เป็นอะไรกันไปหมด แล้วทำไมมันถึงบอกว่าเป็นว่าที่เจ้าบ่าวของคุณ อย่าบอกนะว่าที่มันพาคุณไป....”


“หยุดได้แล้วนาวี ปล่อยให้เป็นเรื่องภายในครอบครัวของเราดีกว่า” คุณยุวดีเอ่ยขึ้น


ใช่ว่านางเห็นแก่ฐานะและความร่ำรวยของนายเคน แต่นางประมวลจากเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นใช่นายเคนผิดที่พากระท้อนไปแต่แรก แต่นางก็พอมองออกว่าชายหนุ่มเป็นสุภาพบุรุษพอถึงเอ่ยปากรับผิดชอบ อีกอย่างคนอย่างกระท้อนถ้าไม่มีใจคงยอมตายไปแล้ว แถมยังไม่ได้ถูกนายเคนกดขี่ ดูเหมือนนายเคนต่างหากที่ต้องคอยยอมกระท้อนในเมื่อเรื่องทุกอย่างบานปลายมาขนาดนี้ก็ไม่ควรหาตัวคนผิดอีกควรจะเดินไปข้างหน้านางและครอบครัวของนางก็ปรึกษากันแล้ว พลอยพี่สาวของกระท้อนก็เห็นด้วยถึงได้กลับไปที่ไร่แล้ว ที่เหลือจะปล่อยให้เป็นการตัดสินใจของกระท้อน


“ผมไม่คิดเลยว่าบ้านนี้หน้าเงิน เห็นแก่ได้ ขนาดลูกสาวถูกฉุดไปแทนที่พวกคุณจะจัดการกับมันกลับปล่อยให้มันมานั่งอยู่ในบ้านหน้าตาเฉย” น้ำเสียงเย้ยหยันดูถูก

เคนกำหมัดแน่น เขาไม่คิดเหมือนกันว่าวันนี้ไอ้หนุ่มหน้าอ่อน ที่ดูเงอะๆงะๆมันจะเก็บกดและมาระบายอารมณ์ในบ้านของหญิงสาวแบบนี้ แต่จะให้เดินไปชกปากหมอนี่ก็ยังยำเกรงผู้อาวุโสทั้งสอง

“นาวีคุณไม่ควรพูดจากับพ่อแม่ของกระท้อนแบบนี้ กระท้อนรู้ว่านาวีเป็นห่วงแต่มันมากไปไหมคะ” “ทำไม มันได้คุณเป็นเมียแล้วล่ะซิ เงินมันคงหนามากถึงได้ปิดหู ปิดตา ปิดปาก คุณเอาไว้” “นาวี!” หญิงสาวได้แต่อุทาน พูดไม่ออกไม่คิดเลยว่าเพื่อนรักที่แสนดี นิสัยอ่อนโยน จะกลายเป็นคนละคนเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าได้แบบนี้

“เสียแรงที่ผมแอบหลงรักคุณมานาน เพราะเห็นว่าคุณรักนวลสงวนตัว เป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนใคร จนแม้แต่ตัวผมก็ยังดีไม่พอสำหรับคุณ ผมเลยไม่กล้าสารภาพรักกับคุณ แต่วันนี้ผมรู้แล้วกระท้อนคุณก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น”

“นาวีคุณกลับไปสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะค่ะ ถ้าคุณขืนพูดแบบนี้อีกมิตรภาพของเรามันคงจบสิ้น”

“ไล่ผมใช่ไหม ได้ผมไปแน่แต่กระท้อนคุณทำให้ผมรักมาก ผมก็เสียใจมาก แล้วก็แค้นใจมาก” เขาชี้หน้าเธอ


“เชื่อผมเถอะเรื่องของเรามันต้องไม่จบแค่นี้” นาวีหันมามองเคนด้วยสายตาอาฆาตแวบหนึ่ง แต่แล้วสักพักมือหนาใหญ่ของเคนก็เริ่มสั่น เขาไม่สามารถนั่งเฉยได้อีกต่อไปก็ตรงเข้ากระชากคอเสื้อของนาวีจนหญิงสาวต้องห้ามปราม


“คุณเคน พอเถอะค่ะฉันขอร้อง”


“ไม่เอานะอย่ามาทะเลาะกันในบ้านนี้ หมาตัวไหนอยากจะกัดกันก็ออกไปกัดกันข้างนอก” พ่อของกระท้อนยืนขึ้นและตวาดเสียงดังสีหน้าบึ้งตึงเต็มไปด้วยความโกรธ จนสองหนุ่มต้องถอยห่างจากกัน

“นาวีกลับไปก่อนเถอะค่ะ คุณด้วยคุณเคน” กระท้อนหันมาบอกเขา

“ผมไปก็ได้” นาวีพูดจบก็เดินออกไปอย่างหัวเสีย แต่เคนหันกลับมาขอโทษผู้อาวุโสทั้งสองก่อนจะขอตัวกลับไปก่อนเขาควรจะถอยหลังสักก้าว วันหลังค่อยมาพบท่านทั้งสองใหม่ก็ได้ชายหนุ่มคิด

หลังจากที่สองหนุ่มไปแล้ว คุณยุวดีก็หยิบยาดมขึ้นมาดม และมองหน้าสามีพร้อมกับส่ายศีรษะ

“คุณแม่คะ หนูขอโทษที่ทำให้เรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น”

“มันไม่ใช่ความผิดของลูกหรอก แต่แม่ไม่อยากเชื่อว่าเพื่อนของลูกเขาจะกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้ทำไมคนที่เราคิดว่าดีแสนดี ไม่มีพิษมีภัย ทั้งอ่อนโยน ทั้งสุภาพ จะกลายเป็นคนอีกบุคลิกหนึ่งที่แตกต่างจากเดิมจนสิ้นเชิง

“หนูก็ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะว่าเขาเป็นอะไร” แววตากระท้อนแสดงความผิดหวัง

++++++++++++++++++++++++++

กระท้อนอาบน้ำสระผมเรียบร้อย ก็มานั่งหวีผมอยู่ที่หน้าตกเครื่องแป้ง ตั้งแต่กลับมาพ่อกับแม่ไม่ถามเลยสักคำว่าระหว่างเธอกับนายเคนเกิดอะไรขึ้นบ้างท่านคงกลัวเธอจะอาย และปล่อยให้เรื่องที่เกิดขึ้นเธอและเขาแก้ปัญหากันเอง

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น หญิงสาวจึงหยุดหวีผมและหันมารับโทรศัพท์แทน

“สวัสดีค่ะ”

“ผมคิดถึงคุณมากรู้ไหม” เสียงออดอ้อน ส่งมาตามสาย


“กลับถึงจันทบุรีแล้วเหรอคะ”

“ครับผม ถ้าไม่ติดว่าไม่ได้เข้าไปที่บริษัทหลายวันผมก็ยังไม่กลับหรอก จะไปเช่าโรงแรมแอบมองหลังคาบ้านคุณ”

“มากเกินไปแล้วค่ะ” หญิงสาวหัวเราะ

“กระท้อนผมไม่สบายใจเรื่องวันนี้เลยครับ นายนาวีเขาดูแปลกไปมากทางที่ดีคุณอย่าอยู่ใกล้ไอ้หมอนี่นะครับผมเป็นห่วง”

“นาวีเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน เขาไม่เคยเป็นแบบนี้ ปกติเขาจะเป็นคนอ่อนโยน แล้วก็ซื่อจนเซ่อ ไม่ทราบว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

“คนเราบางครั้งผิดหวังในสิ่งที่คาดหวังเอาไว้มากๆ บางสิ่งที่เขาเก็บกดเอาไว้หรือสันดานดิบส่วนลึกๆมันก็เผยธาตุแท้ออกมา”

หญิงสาวถอนหายใจ


“อาทิตย์หน้า วันศุกร์ผมจะไปหาคุณที่บ้านนะ แต่ถ้าคุณไม่สบายใจเรื่องอะไร มีปัญหาอะไรโทรหาผมได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงนะ ไม่ว่าคุณอยู่ที่ไหนผมก็จะไปหา”


“ขอบคุณค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันขนาดนั้นก็ได้ฉันดูแลตัวเองได้ ว่าแต่คุณเถอะเป็นเจ้าของบริษัทแต่ไม่เข้าบริษัทมาเป็นอาทิตย์ป่านนี้ไม่รู้ว่าถูกลูกน้องแอบโกงเงินไปเท่าไหร่แล้ว”

เคนรู้สึกสงสัย “หมายความว่ายังไงครับ”


“คุณจำป้าที่ช่วยเหลือให้น้ำให้ข้าวฉันได้ไหมล่ะ ก็ไอ้วันก่อนที่คุณลืมฉันไว้ที่จันทบุรีน่ะ”


“จำได้สิคุณเพิ่งเมื่อวานนี้เองนะ” เขาหัวเราะ “ผมยังไม่ได้ความจำเสื่อม คิดว่าพรุ่งนี้จะซื้อของไปขอบคุณป้าแกหน่อย”


“ดีค่ะดีมาก แต่เรื่องที่ฉันจะบอกก็คือป้าแกเล่าให้ฟังว่าส่งผลผลิตให้กับโรงงานของคุณ แต่พักหลังถูกกดราคาลงมากจนไม่เห็นทุนเห็นกำไรเลยนะคะ คุณหน้าเลือดแบบนั้นจริงๆหรือเปล่า”

“เป็นไปไม่ได้คนที่นี่เขารู้กันดีว่า โรงงานของผมรับซื้อผลผลิตด้วยราคาที่สูงกว่าโรงงานอื่นๆ มันต้องมีอะไรผิดพลาด”

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ลองตรวจสอบดูสิคะ”

“ผมต้องทำแน่ๆ คุณรีบเรียนจบเร็วๆนะ คนเก่งอย่างคุณหากมาช่วยงานผมบริษัทของเราจะต้องเติบโตมากกว่านี้”

“ไม่แน่ฉันอาจจะทำให้บริษัทของคุณเจ๊งก็ได้”

ชายหนุ่มหัวเราะ “ก็เอาสิ คุณจะได้มากัดก้อนเกลือกินกับผม”

หลังจากที่คนทั้งคู่คุยกันต่อสักพัก กระท้อนก็ขอตัวไปนอนแต่ก็ไม่วายก่อนนอนยังแอบคิดถึงใบหน้าคมสันนั้นอีกนิด เหมือนกับชายหนุ่มแม้ยังนอนไม่หลับแต่เขาก็นั่งวาดภาพสีน้ำมันที่ดูจากเค้าโครงสิ่งที่เขากำลังวาดอยู่คงจะเป็นใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



พายไข่ไม่สามารถปฏิเสธการแต่งงานกับนายวุธได้อีก เพราะใครต่อใครก็คงรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับนายวุธไปทั่วไร่แล้วและคงขยายวงกว้างขึ้นในไม่ช้า เธอจึงต้องยอมรับสภาพแต่ก็ไม่วายคิดแผนการร้ายขึ้นในหัวสมองอันมีรอยหยักน้อยนิด เพราะยังโทษว่าเรื่องทั้งหมดที่เป็นแบบนี้เพราะยัยกระท้อนคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาแส่หาเรื่อง ยิ่งรู้ข่าวจากพี่นรินด้วยว่าพี่ชายคนรองคิดจะแต่งงานกับยัยกระท้อน พายไข่แทบจะอกแตกตายและไม่มีวันจะยอมรับกระท้อนมาเป็นพี่สะใภ้


“งานนี้ต้องยุให้รำตำให้รั่ว นาวีฉันไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่ฉันจะยัดเยียดนายนาวีคืนให้เธอข้อหาที่มาหลอกว่าเป็นเมียนาวีตั้งแต่แรก ยังไงซะเธอไม่มีวันได้มาเป็นพี่สะใภ้ฉันแน่นังกระท้อน”

“กำลังทำอะไรอยู่เหรอคุณ” วุธเดินมาด้านหลังและโอบเอวของพายไข่เอาไว้


“มีอะไร” น้ำเสียงกึ่งตวาด

เขาดึงมือของพายไข่และจูงให้เดินตาม “จะพาไปไหน”

“ทำงานบ้าน”


กรี๊ดๆๆๆๆๆ

วุธหันมาดุ “อย่ากรี๊ดหัดเอาไว้อีกหน่อยคุณต้องกลายมาเป็นเมียคนงานไม่ใช่คุณหนูอีกต่อไป อีกอย่าง ผมต้องทำงานหาเลี้ยงคุณโดยผมจะไม่ให้คุณรับเงินรายเดือนจากคุณนรินอีก คุณเป็นภรรยาและตั้งครรภ์ก็ทำงานบ้านง่ายๆ เบาๆ แค่ล้างจานกับหัดทอดไข่ให้เป็นก็พอ ซักผ้า ถูบ้านผมช่วยคุณก็ได้”


“ไม่นะไม่เอา บ้าล้างจานงานหนัก น่าขยะแขยง ฉันทำไม่ได้ ทอดไข่เหรอเดี๋ยวน้ำมันกระเด็น ผิวเสียหมด ไม่ๆๆๆพายไข่ไม่ทำ”


แต่หญิงสาวก็ไม่สามารถทัดทานได้ เมื่อนายวุธไม่ปล่อยให้เธอเต้นแร้งเต้นกา แต่อุ้มเธอจนตัวลอยเดินไปที่บ้านหลังเล็กท้ายไร่ที่แม้ไม่ได้ใหญ่ แต่ก็สวยน่าอยู่ซึ่งนรินยกให้เขาและพายไข่กับลูกน้อยได้อาศัยอยู่

++++++++++++++++++++++++++++






อัปสรา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ก.ค. 2554, 16:51:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ก.ค. 2554, 16:51:47 น.

จำนวนการเข้าชม : 3990





<< ตอนที่ 12   ตอนที่ 14 >>
rath 26 ก.ค. 2554, 17:03:26 น.
สนุกมากคะ


xeve 26 ก.ค. 2554, 17:11:26 น.
นาวีมาดใหม่กลายมาเป็นอุปสรรคสําคัญหรือนี่


dedy 26 ก.ค. 2554, 17:14:20 น.
ทั้งนาวีและยัยไข่เน่านี่นะ ไม่เคยย้อนดูตัวเอง


อัปสรา 26 ก.ค. 2554, 18:33:11 น.
- ขอบคุณค่ะ คุณ rath
- คุณ xeve ประมาณนั้นค่ะ นายนาวีจริงๆเป็นพวกเก็บกดมีปมด้อย
- คุณ dedy เห็นด้วยค่ะ


nunoi 26 ก.ค. 2554, 18:39:13 น.
ไม่น่าเชื่อว่านายนาวี จะเปลี่ยนไป


ann 26 ก.ค. 2554, 19:09:26 น.
ยัยไข่เน่านี้ยังไม่เลิกนิสัยแบบนี้อีกรึไงเนี่ยยยย


หญิงใหญ่ 26 ก.ค. 2554, 19:15:39 น.
อ้าว...ต้องระวังตัวกันอีกแล้วเหรอ...เครียดๆๆๆๆ


plalawan 26 ก.ค. 2554, 19:28:48 น.
นาวีน่ากลัว
พายไข่แสบได้อีกดีนะที่วุธไม่ตามใจไม้แก่อย่างงี้ดัดให้หักเลยวุธ


lovemuay 26 ก.ค. 2554, 20:30:28 น.
นายนาวีตอนแรกดูเหมือนจะเป็นคนดี แต่จริงๆไม่ใช่สินะ -*-


anOO 26 ก.ค. 2554, 20:58:57 น.
ยัยพายไข่ต้องปรับปรุงตัวแล้ว
ระวังหัวหน้าคนงานก็อาจจะทิ้งได้


ปูสีน้ำเงิน 26 ก.ค. 2554, 21:14:02 น.
ยัยไข่เน่ายังไม่ยอมแพ้อีกนะเนี่ย หวังว่าคงจะไม่ไปจับมือกับนาล่มนั่นนะ


ปั้นฝัน 26 ก.ค. 2554, 21:34:45 น.
อืม..จะว่าไปให้คู่วุธกับน้องไข่..ดัดนิสัยกันสำเร็จ แล้วกลับตัวเป็นคุณแม่ที่น่ารักคู่นี้ก็จะน่ารักไปอีกคู่นะเนี่ย 55


kaze 27 ก.ค. 2554, 03:00:10 น.
นาวีเปลี่ยนนิสัยเร็วไปเปล่าคะ ?
ตอนแรกน่าจะเกริ่นซักหน่อย อย่างงี้มันแปลก ๆ อ่ะ


หมู้หมู 27 ก.ค. 2554, 06:17:45 น.
นายวุธ เอายายพายเน่าให้อยู่นะ สู้ๆ


kaero 27 ก.ค. 2554, 11:31:44 น.
ยัยพายไข่เน่าต้องเจอกับนายวุธนี้แหล่ะ เหมาะสมสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


maplezaa 27 ก.ค. 2554, 19:13:44 น.
นาวีเปลี่ยนไปน่ะ ก้าวร้าวสุดๆๆ เป้นเราโดนตบไปแร้วว่าพ่อแม่เราแบบนี้


omelet 7 ส.ค. 2554, 23:04:55 น.
อ่านไปอ่านมาชอบนายวุธซะงั้น กร๊ากๆๆ


nuchababluesky 25 ส.ค. 2554, 21:09:10 น.
เคนแอบหวานๆๆชอบค่ะ
นาวีเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย คงรู้สึกผิดหวังมากๆๆเฮ้อ เข้าใจน่ะ
แต่ห็หวังนะว่า นาวีคงจะไม่คิดทำอะไรที่มันร้ายแรง
ยัยพายเธอจะทำงานบ้านตามที่สามีสั่งได้ไหมนั่น


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account