มาตามี
ซวย T T เขาบอกว่าตอนเบญจเพสระวังดวงซวย
มันคือเรื่องจริง แถมเจอคนบ้าอำนาจอย่างเฟรากัส
โอ๊ยปวดกบาล
มันคือเรื่องจริง แถมเจอคนบ้าอำนาจอย่างเฟรากัส
โอ๊ยปวดกบาล
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตัวอย่างตอนต่อไป
NEXT........
“ทำดีแล้วเจ้าหนุ่มเจ้าไล่น้องของเจ้าออกไปจากชีวิตของเจ้าแล้ว ไม่มีใครแย่งความรักไปจากเจ้าอีกแล้ว”
“ออกไปจากหัวของข้า ไม่นะ หมอก หมอกของพี่!!!”
“แม่น้องหล่ะครับ”
“น้องหายไปทั้งคืนแล้วลูก”
“!!!”
“ข้าจักไปตามน้อง”
“ตามมาแย่งความรักไปจากเจ้าอีกงั้นรึ”
“หยุดพูด ไปให้พ้น แกเป็นใคร”
“ข้านะหรือ สัตว์ชั้นสูงที่เจ้ากับพ่อเจ้าฆ่ากับมือไงเล่า”
“แกสิงข้า”
“ร่างของแกต้องเป็นของข้า”
“ไม่ ข้าจักไปตามน้องข้า โถหมอกของพี่ รอพี่ก่อนนะเจ้า”
ชายหนุ่มพยายามฝืนและในที่สุดความรัก ความห่วงน้องทำให้หลุดพ้นจากมนตราอย่างง่ายดาย
“ร่างแกต้องเป็นของข้า”
“ไอ้สัตว์ร้าย จงหายไปซะ!!!” โถ หมอกของพี่
มันทำอะไรกับน้องบ้างเล่า หมอกของพี่ พี่ขอโทษ
“คุณมังกรหิวไหมจ๊ะ เดี๋ยวหมอกไปหากล้วยมาให้คุณมังกรทานนะค่ะ”
“ไม่” ฟังที่ไหนกันแม่ตัวดีวิ่งไปเสียแล้ว
“กล้วยจ๊าๆ กล้วยๆๆๆ” เด็ดไปหลายๆลูกคุณมังกรจะได้ไม่เผลอมากินเรา
“เจ้าหนุ่มเจ้าพา บันยิป มาด้วยงั้นรึ”
“เจ้าสัตว์ร้าย แกฆ่าน้องข้า”
“ข้าจักฆ่าแก”
“บันยิป ออกมา!!!”
สายตาดำสนิทพุ่งเป้าประสานสายตากับชายหนุ่ม
“แกใช่หรือไม่ที่ใช้เผ่าพันธุ์ข้าทำเรื่องโสมมเช่นนี้”
“ท่านผู้สูงศักดิ์โปรดไว้ชีวิต”
“หายไปซะ” เพียงจบคำร่างเนื้อของตัวบันยิปค่อยๆจางหายเป็นฝุ่นผงผสานไปกับสายลม
“น้องเจ้ารวมถึงตัวเจ้าโดนเจ้าบันยิปหลอกเอาเสียแล้ว”
“ข้าอยากแข็งแกร่งเช่นท่าน ท่านสอนข้าได้รึไม่”
“เพื่ออะไรรึเจ้าหนุ่ม”
“ข้าจะล้างเผ่าพันธุ์ของมัน สังเวยชีวิตให้กับน้องของข้า”
“เอาจริงรึเจ้าหนุ่ม”
“ขอรับ”
“น่าสนุก”
“ข้าพาน้องเจ้ากลับมาได้นะเจ้าหนุ่ม เพียงแค่เจ้ารอกาลเวลา”
“ขอบคุณขอรับ”
“ขอบคุณข้าทำไมรึ”
“น้องของเจ้าย่อมเป็นของข้าเช่นกัน”
“!!!”
..............................................................................................................
Bunyips (บันยิป) กล่าวกันว่าบันยิปมีบ้านเกิดอยู่ที่ ทางน้ำในออสเตรเลีย มันมักจะถูกบอกเล่าว่ามีหางเหมือนจระเข้ และส่วนอื่นเหมือนกับจิ้งจอก นกอีมู หรือคน พวกมันสามารถมีแผงคอหรือศีรษะที่เต็มไปด้วยวัชพืช และเท้าของมันหันกลับด้าน สิ่งหนึ่งที่ทุกตำนานเชื่อเหมือนกัน คือ เสียงร้องไห้ของบันยิปจะดังสนั่นหวั่นไหวอย่างน่ากลัว เมื่อไรที่คุณได้ยินเสียงดังจากหนองน้ำ...นั่นแหละบันยิปล่ะ อ้อ! ระวังอย่าเข้าใกล้มันเชียว เพราะบันยิปกิน (จริง ๆ คือ กลืน) คน และชอบกินผู้หญิงกับเด็กเป็นพิเศษด้วย
อ้างอิง http://www.dek-d.com/board/view/1666974/
พี่ชายคนนี้เขารักน้องนะจ๊ะบอกให้ รักมากเลยด้วย
คะแนนฝั่งพี่ชายพุ่งพรวดเลยไหมหล่ะคราวนี้ อุว่ะ 555
“ทำดีแล้วเจ้าหนุ่มเจ้าไล่น้องของเจ้าออกไปจากชีวิตของเจ้าแล้ว ไม่มีใครแย่งความรักไปจากเจ้าอีกแล้ว”
“ออกไปจากหัวของข้า ไม่นะ หมอก หมอกของพี่!!!”
“แม่น้องหล่ะครับ”
“น้องหายไปทั้งคืนแล้วลูก”
“!!!”
“ข้าจักไปตามน้อง”
“ตามมาแย่งความรักไปจากเจ้าอีกงั้นรึ”
“หยุดพูด ไปให้พ้น แกเป็นใคร”
“ข้านะหรือ สัตว์ชั้นสูงที่เจ้ากับพ่อเจ้าฆ่ากับมือไงเล่า”
“แกสิงข้า”
“ร่างของแกต้องเป็นของข้า”
“ไม่ ข้าจักไปตามน้องข้า โถหมอกของพี่ รอพี่ก่อนนะเจ้า”
ชายหนุ่มพยายามฝืนและในที่สุดความรัก ความห่วงน้องทำให้หลุดพ้นจากมนตราอย่างง่ายดาย
“ร่างแกต้องเป็นของข้า”
“ไอ้สัตว์ร้าย จงหายไปซะ!!!” โถ หมอกของพี่
มันทำอะไรกับน้องบ้างเล่า หมอกของพี่ พี่ขอโทษ
“คุณมังกรหิวไหมจ๊ะ เดี๋ยวหมอกไปหากล้วยมาให้คุณมังกรทานนะค่ะ”
“ไม่” ฟังที่ไหนกันแม่ตัวดีวิ่งไปเสียแล้ว
“กล้วยจ๊าๆ กล้วยๆๆๆ” เด็ดไปหลายๆลูกคุณมังกรจะได้ไม่เผลอมากินเรา
“เจ้าหนุ่มเจ้าพา บันยิป มาด้วยงั้นรึ”
“เจ้าสัตว์ร้าย แกฆ่าน้องข้า”
“ข้าจักฆ่าแก”
“บันยิป ออกมา!!!”
สายตาดำสนิทพุ่งเป้าประสานสายตากับชายหนุ่ม
“แกใช่หรือไม่ที่ใช้เผ่าพันธุ์ข้าทำเรื่องโสมมเช่นนี้”
“ท่านผู้สูงศักดิ์โปรดไว้ชีวิต”
“หายไปซะ” เพียงจบคำร่างเนื้อของตัวบันยิปค่อยๆจางหายเป็นฝุ่นผงผสานไปกับสายลม
“น้องเจ้ารวมถึงตัวเจ้าโดนเจ้าบันยิปหลอกเอาเสียแล้ว”
“ข้าอยากแข็งแกร่งเช่นท่าน ท่านสอนข้าได้รึไม่”
“เพื่ออะไรรึเจ้าหนุ่ม”
“ข้าจะล้างเผ่าพันธุ์ของมัน สังเวยชีวิตให้กับน้องของข้า”
“เอาจริงรึเจ้าหนุ่ม”
“ขอรับ”
“น่าสนุก”
“ข้าพาน้องเจ้ากลับมาได้นะเจ้าหนุ่ม เพียงแค่เจ้ารอกาลเวลา”
“ขอบคุณขอรับ”
“ขอบคุณข้าทำไมรึ”
“น้องของเจ้าย่อมเป็นของข้าเช่นกัน”
“!!!”
..............................................................................................................
Bunyips (บันยิป) กล่าวกันว่าบันยิปมีบ้านเกิดอยู่ที่ ทางน้ำในออสเตรเลีย มันมักจะถูกบอกเล่าว่ามีหางเหมือนจระเข้ และส่วนอื่นเหมือนกับจิ้งจอก นกอีมู หรือคน พวกมันสามารถมีแผงคอหรือศีรษะที่เต็มไปด้วยวัชพืช และเท้าของมันหันกลับด้าน สิ่งหนึ่งที่ทุกตำนานเชื่อเหมือนกัน คือ เสียงร้องไห้ของบันยิปจะดังสนั่นหวั่นไหวอย่างน่ากลัว เมื่อไรที่คุณได้ยินเสียงดังจากหนองน้ำ...นั่นแหละบันยิปล่ะ อ้อ! ระวังอย่าเข้าใกล้มันเชียว เพราะบันยิปกิน (จริง ๆ คือ กลืน) คน และชอบกินผู้หญิงกับเด็กเป็นพิเศษด้วย
อ้างอิง http://www.dek-d.com/board/view/1666974/
พี่ชายคนนี้เขารักน้องนะจ๊ะบอกให้ รักมากเลยด้วย
คะแนนฝั่งพี่ชายพุ่งพรวดเลยไหมหล่ะคราวนี้ อุว่ะ 555
ลายหมึก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 ม.ค. 2559, 11:48:44 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 ม.ค. 2559, 11:48:44 น.
จำนวนการเข้าชม : 618
| << พลัง | พี่ชายใจร้าย >> |