เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 8 การเจอกันอีกครั้ง 50%
แปด
การเจอกันอีกครั้ง
เมษายนเป็นเดือนที่อากาศร้อนที่สุดของประเทศไทย แดดแรงจัดชนิดที่รู้สึกปวดแสบปวดร้อน การนอนดูหนังฟังเพลง หรืออ่านหนังสือตากแอร์เย็นๆ อยู่ที่บ้านจึงเป็นสิ่งที่ปราณปริยาเลือกทำในวันปีใหม่ไทย
ขณะที่ทุกคนในบ้านต่างมีกิจกรรมนอกบ้านทั้งนั้น คนเป็นแม่ออกไปไหว้พระเก้าวัดกับบรรดาเพื่อนฝูงในสมาคม ส่วนพี่ชายของเธอก็คงไปลั้นลาสาดน้ำประแป้งกับแฟนสาวที่ไหนสักแห่ง อาจจะเป็นถนนข้าวสารหรือถนนสีลมเหมือนทุกปี
ส่วนดารินทร์นั้นไปเล่นสงกรานต์ไกลถึงภูเก็ต โทร. มาชวนเธอหลายครั้ง แต่ด้วยความที่ไม่ชอบแดดจัดๆ และอากาศร้อนๆ เธอจึงปฏิเสธไป และที่สำคัญ หลังจบเทศกาลสงกรานต์เธอไม่อยากหมดแรง อยากเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม...พร้อมสำหรับการกลับไปทำงานอีกครั้งอย่างไรล่ะ
เธอใช้ชีวิตอย่างนั้นตลอดวันหยุดยาวช่วงเทศกาลสงกรานต์ และคิดว่าจะเป็นอย่างนั้นไปจนถึงวันสุดท้าย แต่เปล่าเลย วันสุดท้ายของเธอถูกทำลายลงเพราะดารินทร์กลับจากภูเก็ตเมื่อวาน วันนี้จึงมาชวนเธอไปบ้านศักดินนท์เป็นเพื่อนเพื่อไปไหว้บิดามารดาของสรัล ที่แฟนหนุ่มเคารพนับถือเสมือนญาติผู้ใหญ่ แล้วยังได้ไปรดน้ำดำหัวขอพรจากพวกท่านด้วย
แม้ใจจริงจะไม่ค่อยอยากมาเท่าไร แต่เมื่อดารินทร์ชวนปราณปริยาก็ไม่อยากจะขัด เห็นแก่เพื่อนรักจึงยอมสละวันหยุดวันสุดท้ายให้
เมื่อมาถึงบ้านศักดินนท์คนรับใช้ในบ้านก็บอกว่าทุกคนกำลังรออยู่ เวธน์พยักหน้ารับรู้แล้วเดินนำเธอกับดารินทร์เข้าไปด้านใน สิ่งที่ปรากฏต่อสายตานอกจากความกว้างโอ่อ่าของบ้านแล้ว เธอยังเห็นผู้ชาย...
‘นี่เป็นบ้านหรือฮาเร็มกันแน่ ทำไมถึงมีผู้ชายหนาตาดีนั่งเรียงหน้าสลอนอยู่ถึงสี่คน’
“ยายป่าน” ดารินทร์เรียกคนซึ่งยืนนิ่งพลางจ้องบางอย่างตาค้างจนไม่ยอมขยับ
คนถูกเรียกยังไม่รู้สึกตัว ดารินทร์จึงขยับเข้าไปใกล้ๆ แล้วเรียกพร้อมกับหยิกหมับเข้าที่ท้องแขน
“ยายป่าน!”
ปราณปริยาสะดุ้งโหยง ก่อนจะหันมากระซิบถามคนที่หยิกเสียงเข้ม “อุ๊ย! อะไร หยิกฉันทำไมเนี่ย”
“ก็แกมัวแต่ยืนนิ่ง ฉันเลยเดินกลับมาเรียกนี่ไง ตะลึงอะไรล่ะแก” รอยยิ้มเหมือนคนรู้ทันทำให้ปราณปริยาหน้าแดง ก่อนจะรีบแก้ตัวเสียงสูง
“เปล๊า! แกเดินนำไปสิ”
ดารินทร์แสร้งเอาไหล่กระทบเพื่อนอย่างล้อเลียนเล็กน้อย ก่อนจะเดินนำไปนั่งข้างๆ แฟนหนุ่ม จากนั้นเธอกับปราณปริยาก็ยกมือไหว้ผู้สูงวัยทั้งสองซึ่งนั่งรออยู่อย่างนอบน้อม
เวธน์ทำหน้าที่แนะนำดารินทร์และปราณปริยาให้คนในครอบครัวศักดินนท์ได้รู้จัก ทั้งหมดพูดคุยและทักทายกันเล็กน้อยก่อนจะเริ่มพิธีรดน้ำดำหัวขอพรจากผู้สูงวัยทั้งสองคน แล้วกลับมานั่งคุยกันต่อ
“เตรียมงานแต่งไปถึงไหนแล้วล่ะว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาว” คุณฟ้าถามเวธน์กับดารินทร์
“ก็เรื่อยๆ ครับ ดีที่เรามีเวลาเตรียมตัวค่อนข้างเยอะ”
“ใช่ค่ะ ตอนนี้ก็สรุปธีมของงานไปแล้ว แบบการ์ดก็ให้ทางร้านของคุณขวัญจัดการให้ ทุกอย่างราบรื่นค่ะ จริงๆ เพราะมีป่านคอยช่วยออกความคิดเห็นและแนะนำตลอดด้วยแหละค่ะ” ดารินทร์บอกก่อนจะไม่ลืมยกความดีความชอบให้ปราณปริยา ซึ่งมีส่วนช่วยในเรื่องนี้มากๆ ทั้งให้ไอเดียดีๆ ในเรื่องธีมของงาน บัตรเชิญ รวมไปถึงของชำร่วยอีกด้วย
“ดีจ้ะดี ช่วยกันคิด ช่วยกันออกความเห็น งานจะได้ออกมาสมบูรณ์แบบ แล้วหนูป่านล่ะจ๊ะ มัวแต่ช่วยเพื่อนคิดแล้วของตัวเองล่ะ จะคิดเมื่อไหร่”
เมื่อได้ยินคำถามที่ไม่คาดคิด ดารินทร์และปราณปริยาต่างก็มองหน้ากันแล้วยิ้มแหยๆ จะโทษท่านก็ไม่ได้ที่มาถามจี้ใจดำเพราะคนไม่รู้ย่อมไม่ผิด
“เอ่อ...ไม่รู้จะมีโอกาสหรือเปล่านะคะ” ปราณปริยาตอบเสียงแผ่วพลางยิ้มแหยๆ
“สวยน่ารักอย่างนี้ อย่าบอกนะว่ายังโสด” คุณฟ้าถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“โสดสนิทเลยละคะ” ดารินทร์ช่วยย้ำสถานะของเพื่อน
“อุ๊ยตาย ไม่น่าเชื่อ ว่าแต่สนใจจะสมัครเป็นลูกสะใภ้ป้าไหมจ๊ะ”
“แม่ครับ/แม่ครับ” พีรดนย์กับสรัลปรามคนเป็นแม่ขึ้นพร้อมกัน ขณะที่พีรทัตนั่งเงียบขรึม ส่วนพีรณัฐนั้นกลับนั่งอมยิ้มมองปราณปริยาด้วยความสนใจอย่างไม่ปิดบัง
“ผมจำได้ว่าคุณแม่บอกว่าวันนี้จะจัดห้องพระใหม่ไม่ใช่หรือครับ ใช่ไหมครับพ่อ” ตอนท้ายสรัลหันไปหาคนเป็นพ่อ ท่านก็เลิกคิ้วพลางมองหน้าภรรยายิ้มๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ นั่นทำให้คุณฟ้าซึ่งเพลินกับการทาบทามสะใภ้อุทานเพราะเพิ่งนึกได้
“อุ๊ยตาย! แม่มัวแต่คุยเพลิน ลืมสนิทเลย งั้นเราปล่อยให้เด็กๆ คุยกันดีกว่านะคะคุณ” คุณฟ้าหันไปพูดกับสามียิ้มๆ ก่อนจะหันมาพูดกับดารินท์และเวธน์
“งั้นลุงกับป้าขอตัวก่อนนะลูก”
และนางก็ไม่ลืมจะหันมาย้ำกับปราณปริยา “หนูป่านรับลูกชายป้าไว้พิจารณาสักคนป้าจะขอบใจมากเลยนะจ๊ะ ฝากด้วยจ้ะ”
“ค่ะ” ปราณปริยายิ้มแหยๆ พลางตอบรับเสียงแผ่ว แล้วคุณฟ้าก็เดินควงสามีพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างขึ้นห้องไปอย่างอารมณ์ดี
“คุณป้าแกน่ารักดีนะคะ” ดารินทร์พูดกับหนุ่มๆ เสียงกลั้วหัวเราะ เมื่อผู้สูงวัยทั้งสองเดินลับสายตาไป แต่เหมือนลูกชายของท่านจะไม่เห็นด้วยเพราะทุกคนส่ายศีรษะแทบจะพร้อมกัน
“มาลองเป็นลูกๆ อย่างพวกผมแล้วจะรู้ว่าน่าปวดหัวมากแค่ไหน ใช่ไหมพี่พี” พีรดนย์บอกพลางถอนหายใจ
“ไม่รู้สิ พี่ไม่เคยเก็บเรื่องพวกนี้มาใส่ใจ...ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่ขอขึ้นไปทำงานต่อนะ พอดีมีงานค้าง” คนที่แทบจะไม่ได้ยินเสียงพูดเลยตั้งแต่มาถึง บอกเพียงเท่านั้นก็ลุกขึ้นห้องไปอีกราย
และเมื่อเห็นโอกาสพีรดนย์ที่รอจังหวะอยู่แล้วก็เอาบ้าง “ขอตัวด้วยคนนะ พอดีมีนัด”
พอพีรดนย์เดินออกจากบ้านไปยังไม่ทันไร สรัลก็ทำท่าจะลุกขึ้นเดินหนีบ้างเหมือนกัน แต่เล่นไปแบบไม่บอกไม่กล่าวทำเอาเวธน์ต้องรีบร้องถาม
“อ้าวๆ นั่นแกจะไปไหนไอ้ขวัญ อย่าบอกนะว่ามีนัด”
“เปล่า จะไปเอาแบบการ์ดมาให้แกกับคุณอ้อนดูไง”
“เอ่อ...แล้วก็ไม่บอก” เวธน์พูดพลางโบกมือไล่ให้เพื่อนรักขึ้นไปเอาแบบการ์ดมาให้แฟนสาวดู ก่อนจะหันมาถามพีรณัฐที่ปกติไม่ใช่คนอยู่ติดบ้าน
“แล้วนี่พี่ณัฐไม่ได้ออกไปไหนหรือครับ”
“ตอนแรกก็ว่าจะ...แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว” ปากก็ตอบแต่สายตากรุ้มกริ่มกลับจ้องมองไปที่ปราณปริยาไม่วางตา
เวธน์เห็นแล้วก็พยักหน้าน้อยๆ รู้แล้วว่าอะไรทำให้คนอย่างพีรณัฐเปลี่ยนใจ จึงทำให้ชายหนุ่มอดที่จะเอ่ยปากล้อไม่ได้
“เปลี่ยนใจไวนะครับ”
“ก็มีสิ่งดึงดูดใจมันก็...นะ” พีรณัฐยิ้มมุมปากพลางขยิบตาให้ปราณปริยาที่หันมามองพอดี เธอยิ้มแห้งๆ ให้เขาพอเป็นพิธีก่อนจะรีบหันหนีอย่างไม่สนใจ นั่นจึงทำให้พีรณัฐรีบหาหัวข้อสนทนาที่คิดว่าน่าจะดึงดูดความสนใจจากหญิงสาวมาได้
“ผมดีใจนะครับ ไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีกครั้ง แถมเป็นที่บ้านผมด้วย”
ปราณปริยาหันมามองคนที่บอกว่าเคยเจอกับเธอมาแล้วครั้งหนึ่งพลางขมวดคิ้ว เธอมีความจำค่อนข้างดีถ้าเคยเจอกับผู้ชายที่หล่อและโดดเด่นอย่างพีรณัฐ เธอก็ต้องจำได้สิ แต่นี่นึกอย่างไรก็นึกไม่ออก เธอจึงหันไปหาดารินทร์เผื่อว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง แล้วดารินทร์ก็ก้มลงมากระซิบบอกเธอเบาๆ ว่า
“คืนนั้นที่ผับไง ที่แกเมาแล้วไปกล่าวหาว่าคุณขวัญกับพี่ชายเขาเป็นคู่เกย์ คนนี้แหละ”
ปราณปริยาเบิกตากว้างพลางยกมือขึ้นปิดปากที่อ้าค้างอย่างตกใจ ดารินทร์เคยบอกก่อนหน้านั้นว่าคนที่เธอกล่าวหาชื่อสรัล และสรัลก็มีพี่ชายตั้งสามคนใครจะไปรู้ล่ะว่าคนไหน แต่จริงๆ เรื่องนี้เธอก็เหมือนจะลืมไปแล้วด้วย
“จริงเหรอ”
“อื้อ”
เมื่อได้ฟังคำยืนยัน ปราณปริยาจึงค่อยๆ หันมายิ้มแหยๆ ให้ชายหนุ่มที่อมยิ้มรอเหมือนกับรู้ว่าเธอกับเพื่อนกระซิบกระซาบเรื่องอะไรกัน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รูปเล่มสามารถสั่งซื้อได้ที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
การเจอกันอีกครั้ง
เมษายนเป็นเดือนที่อากาศร้อนที่สุดของประเทศไทย แดดแรงจัดชนิดที่รู้สึกปวดแสบปวดร้อน การนอนดูหนังฟังเพลง หรืออ่านหนังสือตากแอร์เย็นๆ อยู่ที่บ้านจึงเป็นสิ่งที่ปราณปริยาเลือกทำในวันปีใหม่ไทย
ขณะที่ทุกคนในบ้านต่างมีกิจกรรมนอกบ้านทั้งนั้น คนเป็นแม่ออกไปไหว้พระเก้าวัดกับบรรดาเพื่อนฝูงในสมาคม ส่วนพี่ชายของเธอก็คงไปลั้นลาสาดน้ำประแป้งกับแฟนสาวที่ไหนสักแห่ง อาจจะเป็นถนนข้าวสารหรือถนนสีลมเหมือนทุกปี
ส่วนดารินทร์นั้นไปเล่นสงกรานต์ไกลถึงภูเก็ต โทร. มาชวนเธอหลายครั้ง แต่ด้วยความที่ไม่ชอบแดดจัดๆ และอากาศร้อนๆ เธอจึงปฏิเสธไป และที่สำคัญ หลังจบเทศกาลสงกรานต์เธอไม่อยากหมดแรง อยากเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม...พร้อมสำหรับการกลับไปทำงานอีกครั้งอย่างไรล่ะ
เธอใช้ชีวิตอย่างนั้นตลอดวันหยุดยาวช่วงเทศกาลสงกรานต์ และคิดว่าจะเป็นอย่างนั้นไปจนถึงวันสุดท้าย แต่เปล่าเลย วันสุดท้ายของเธอถูกทำลายลงเพราะดารินทร์กลับจากภูเก็ตเมื่อวาน วันนี้จึงมาชวนเธอไปบ้านศักดินนท์เป็นเพื่อนเพื่อไปไหว้บิดามารดาของสรัล ที่แฟนหนุ่มเคารพนับถือเสมือนญาติผู้ใหญ่ แล้วยังได้ไปรดน้ำดำหัวขอพรจากพวกท่านด้วย
แม้ใจจริงจะไม่ค่อยอยากมาเท่าไร แต่เมื่อดารินทร์ชวนปราณปริยาก็ไม่อยากจะขัด เห็นแก่เพื่อนรักจึงยอมสละวันหยุดวันสุดท้ายให้
เมื่อมาถึงบ้านศักดินนท์คนรับใช้ในบ้านก็บอกว่าทุกคนกำลังรออยู่ เวธน์พยักหน้ารับรู้แล้วเดินนำเธอกับดารินทร์เข้าไปด้านใน สิ่งที่ปรากฏต่อสายตานอกจากความกว้างโอ่อ่าของบ้านแล้ว เธอยังเห็นผู้ชาย...
‘นี่เป็นบ้านหรือฮาเร็มกันแน่ ทำไมถึงมีผู้ชายหนาตาดีนั่งเรียงหน้าสลอนอยู่ถึงสี่คน’
“ยายป่าน” ดารินทร์เรียกคนซึ่งยืนนิ่งพลางจ้องบางอย่างตาค้างจนไม่ยอมขยับ
คนถูกเรียกยังไม่รู้สึกตัว ดารินทร์จึงขยับเข้าไปใกล้ๆ แล้วเรียกพร้อมกับหยิกหมับเข้าที่ท้องแขน
“ยายป่าน!”
ปราณปริยาสะดุ้งโหยง ก่อนจะหันมากระซิบถามคนที่หยิกเสียงเข้ม “อุ๊ย! อะไร หยิกฉันทำไมเนี่ย”
“ก็แกมัวแต่ยืนนิ่ง ฉันเลยเดินกลับมาเรียกนี่ไง ตะลึงอะไรล่ะแก” รอยยิ้มเหมือนคนรู้ทันทำให้ปราณปริยาหน้าแดง ก่อนจะรีบแก้ตัวเสียงสูง
“เปล๊า! แกเดินนำไปสิ”
ดารินทร์แสร้งเอาไหล่กระทบเพื่อนอย่างล้อเลียนเล็กน้อย ก่อนจะเดินนำไปนั่งข้างๆ แฟนหนุ่ม จากนั้นเธอกับปราณปริยาก็ยกมือไหว้ผู้สูงวัยทั้งสองซึ่งนั่งรออยู่อย่างนอบน้อม
เวธน์ทำหน้าที่แนะนำดารินทร์และปราณปริยาให้คนในครอบครัวศักดินนท์ได้รู้จัก ทั้งหมดพูดคุยและทักทายกันเล็กน้อยก่อนจะเริ่มพิธีรดน้ำดำหัวขอพรจากผู้สูงวัยทั้งสองคน แล้วกลับมานั่งคุยกันต่อ
“เตรียมงานแต่งไปถึงไหนแล้วล่ะว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาว” คุณฟ้าถามเวธน์กับดารินทร์
“ก็เรื่อยๆ ครับ ดีที่เรามีเวลาเตรียมตัวค่อนข้างเยอะ”
“ใช่ค่ะ ตอนนี้ก็สรุปธีมของงานไปแล้ว แบบการ์ดก็ให้ทางร้านของคุณขวัญจัดการให้ ทุกอย่างราบรื่นค่ะ จริงๆ เพราะมีป่านคอยช่วยออกความคิดเห็นและแนะนำตลอดด้วยแหละค่ะ” ดารินทร์บอกก่อนจะไม่ลืมยกความดีความชอบให้ปราณปริยา ซึ่งมีส่วนช่วยในเรื่องนี้มากๆ ทั้งให้ไอเดียดีๆ ในเรื่องธีมของงาน บัตรเชิญ รวมไปถึงของชำร่วยอีกด้วย
“ดีจ้ะดี ช่วยกันคิด ช่วยกันออกความเห็น งานจะได้ออกมาสมบูรณ์แบบ แล้วหนูป่านล่ะจ๊ะ มัวแต่ช่วยเพื่อนคิดแล้วของตัวเองล่ะ จะคิดเมื่อไหร่”
เมื่อได้ยินคำถามที่ไม่คาดคิด ดารินทร์และปราณปริยาต่างก็มองหน้ากันแล้วยิ้มแหยๆ จะโทษท่านก็ไม่ได้ที่มาถามจี้ใจดำเพราะคนไม่รู้ย่อมไม่ผิด
“เอ่อ...ไม่รู้จะมีโอกาสหรือเปล่านะคะ” ปราณปริยาตอบเสียงแผ่วพลางยิ้มแหยๆ
“สวยน่ารักอย่างนี้ อย่าบอกนะว่ายังโสด” คุณฟ้าถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“โสดสนิทเลยละคะ” ดารินทร์ช่วยย้ำสถานะของเพื่อน
“อุ๊ยตาย ไม่น่าเชื่อ ว่าแต่สนใจจะสมัครเป็นลูกสะใภ้ป้าไหมจ๊ะ”
“แม่ครับ/แม่ครับ” พีรดนย์กับสรัลปรามคนเป็นแม่ขึ้นพร้อมกัน ขณะที่พีรทัตนั่งเงียบขรึม ส่วนพีรณัฐนั้นกลับนั่งอมยิ้มมองปราณปริยาด้วยความสนใจอย่างไม่ปิดบัง
“ผมจำได้ว่าคุณแม่บอกว่าวันนี้จะจัดห้องพระใหม่ไม่ใช่หรือครับ ใช่ไหมครับพ่อ” ตอนท้ายสรัลหันไปหาคนเป็นพ่อ ท่านก็เลิกคิ้วพลางมองหน้าภรรยายิ้มๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ นั่นทำให้คุณฟ้าซึ่งเพลินกับการทาบทามสะใภ้อุทานเพราะเพิ่งนึกได้
“อุ๊ยตาย! แม่มัวแต่คุยเพลิน ลืมสนิทเลย งั้นเราปล่อยให้เด็กๆ คุยกันดีกว่านะคะคุณ” คุณฟ้าหันไปพูดกับสามียิ้มๆ ก่อนจะหันมาพูดกับดารินท์และเวธน์
“งั้นลุงกับป้าขอตัวก่อนนะลูก”
และนางก็ไม่ลืมจะหันมาย้ำกับปราณปริยา “หนูป่านรับลูกชายป้าไว้พิจารณาสักคนป้าจะขอบใจมากเลยนะจ๊ะ ฝากด้วยจ้ะ”
“ค่ะ” ปราณปริยายิ้มแหยๆ พลางตอบรับเสียงแผ่ว แล้วคุณฟ้าก็เดินควงสามีพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างขึ้นห้องไปอย่างอารมณ์ดี
“คุณป้าแกน่ารักดีนะคะ” ดารินทร์พูดกับหนุ่มๆ เสียงกลั้วหัวเราะ เมื่อผู้สูงวัยทั้งสองเดินลับสายตาไป แต่เหมือนลูกชายของท่านจะไม่เห็นด้วยเพราะทุกคนส่ายศีรษะแทบจะพร้อมกัน
“มาลองเป็นลูกๆ อย่างพวกผมแล้วจะรู้ว่าน่าปวดหัวมากแค่ไหน ใช่ไหมพี่พี” พีรดนย์บอกพลางถอนหายใจ
“ไม่รู้สิ พี่ไม่เคยเก็บเรื่องพวกนี้มาใส่ใจ...ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่ขอขึ้นไปทำงานต่อนะ พอดีมีงานค้าง” คนที่แทบจะไม่ได้ยินเสียงพูดเลยตั้งแต่มาถึง บอกเพียงเท่านั้นก็ลุกขึ้นห้องไปอีกราย
และเมื่อเห็นโอกาสพีรดนย์ที่รอจังหวะอยู่แล้วก็เอาบ้าง “ขอตัวด้วยคนนะ พอดีมีนัด”
พอพีรดนย์เดินออกจากบ้านไปยังไม่ทันไร สรัลก็ทำท่าจะลุกขึ้นเดินหนีบ้างเหมือนกัน แต่เล่นไปแบบไม่บอกไม่กล่าวทำเอาเวธน์ต้องรีบร้องถาม
“อ้าวๆ นั่นแกจะไปไหนไอ้ขวัญ อย่าบอกนะว่ามีนัด”
“เปล่า จะไปเอาแบบการ์ดมาให้แกกับคุณอ้อนดูไง”
“เอ่อ...แล้วก็ไม่บอก” เวธน์พูดพลางโบกมือไล่ให้เพื่อนรักขึ้นไปเอาแบบการ์ดมาให้แฟนสาวดู ก่อนจะหันมาถามพีรณัฐที่ปกติไม่ใช่คนอยู่ติดบ้าน
“แล้วนี่พี่ณัฐไม่ได้ออกไปไหนหรือครับ”
“ตอนแรกก็ว่าจะ...แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว” ปากก็ตอบแต่สายตากรุ้มกริ่มกลับจ้องมองไปที่ปราณปริยาไม่วางตา
เวธน์เห็นแล้วก็พยักหน้าน้อยๆ รู้แล้วว่าอะไรทำให้คนอย่างพีรณัฐเปลี่ยนใจ จึงทำให้ชายหนุ่มอดที่จะเอ่ยปากล้อไม่ได้
“เปลี่ยนใจไวนะครับ”
“ก็มีสิ่งดึงดูดใจมันก็...นะ” พีรณัฐยิ้มมุมปากพลางขยิบตาให้ปราณปริยาที่หันมามองพอดี เธอยิ้มแห้งๆ ให้เขาพอเป็นพิธีก่อนจะรีบหันหนีอย่างไม่สนใจ นั่นจึงทำให้พีรณัฐรีบหาหัวข้อสนทนาที่คิดว่าน่าจะดึงดูดความสนใจจากหญิงสาวมาได้
“ผมดีใจนะครับ ไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีกครั้ง แถมเป็นที่บ้านผมด้วย”
ปราณปริยาหันมามองคนที่บอกว่าเคยเจอกับเธอมาแล้วครั้งหนึ่งพลางขมวดคิ้ว เธอมีความจำค่อนข้างดีถ้าเคยเจอกับผู้ชายที่หล่อและโดดเด่นอย่างพีรณัฐ เธอก็ต้องจำได้สิ แต่นี่นึกอย่างไรก็นึกไม่ออก เธอจึงหันไปหาดารินทร์เผื่อว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง แล้วดารินทร์ก็ก้มลงมากระซิบบอกเธอเบาๆ ว่า
“คืนนั้นที่ผับไง ที่แกเมาแล้วไปกล่าวหาว่าคุณขวัญกับพี่ชายเขาเป็นคู่เกย์ คนนี้แหละ”
ปราณปริยาเบิกตากว้างพลางยกมือขึ้นปิดปากที่อ้าค้างอย่างตกใจ ดารินทร์เคยบอกก่อนหน้านั้นว่าคนที่เธอกล่าวหาชื่อสรัล และสรัลก็มีพี่ชายตั้งสามคนใครจะไปรู้ล่ะว่าคนไหน แต่จริงๆ เรื่องนี้เธอก็เหมือนจะลืมไปแล้วด้วย
“จริงเหรอ”
“อื้อ”
เมื่อได้ฟังคำยืนยัน ปราณปริยาจึงค่อยๆ หันมายิ้มแหยๆ ให้ชายหนุ่มที่อมยิ้มรอเหมือนกับรู้ว่าเธอกับเพื่อนกระซิบกระซาบเรื่องอะไรกัน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รูปเล่มสามารถสั่งซื้อได้ที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ก.พ. 2559, 18:55:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ก.พ. 2559, 18:55:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 1017
| << ตอนที่ 7 ภาพมันฟ้อง 100% | ตอนที่ 8 การเจอกันอีกครั้ง 100% >> |