เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,
ตอน: ตอน 3 สาวน้อยนักเตะ
..........เมื่อปลายนภางค์กับพรหมมินทร์จะออกไปทานอาหารนอกบ้าน ปลายมีนาขอตามไปด้วย
ตอนเธอเปลี่ยนเสื้อในห้องนอนไม่ได้ปิดประตู มันจึงแง้มอยู่เล็กน้อย แต่เธอพอเห็นแวบๆ ทางปลายหางตาว่ามีคนแอบดู ซึ่งต้องไม่ใช่พรหมมินทร์ที่ทำตัวติดแจกับปลายนภางค์แน่
หากจะให้เดา... คงเป็นชาญวิทย์มากกว่าใครที่ไหน
‘อยากดูก็ดูไป ถึงยังไงก็มาเอาอะไรจากตัวเราไปไม่ได้’
แต่ปลายมีนาคิดผิด อันจะนำภัยมาสู่ตน...
พรหมมินทร์พาทุกคนมาร้านสุกี้ในห้างสรรพสินค้า
ระหว่างทางปลายมีนาแวะร้านหนังสือเพื่อซื้อการ์ตูนผู้หญิงเรื่องที่กำลังติดตามอยู่ เล่มที่เพิ่งออกวางแผง
“ไม่สนุกเหรอปลาย เห็นก้มหน้าก้มตาอ่านแต่การ์ตูน”
พรหมมินทร์ถามด้วยความใส่ใจในน้องสาวแฟน
“การ์ตูนสนุกค่ะ”
“ไม่ใช่การ์ตูน พี่หมายถึงมากินด้วยกันนี่สนุกไหม”
“อ๋อ... สนุกค่ะ แต่ปลายอยากกลับบ้านไปอ่านการ์ตูนต่ออีก ขอปลายกลับคอนโดพี่นภางค์ได้ไหมคะ ขืนกลับบ้านเดี๋ยวคุณพ่อไม่ให้อ่าน”
ปลายมีนายังคงตอบแบบไม่สนใจคำถามอยู่เช่นเดิม เป็นหนอนหนังสือการ์ตูนแฟนพันธุ์แท้
“ได้ครับ ให้ผมพาไปส่งที่คอนโดให้ก็ได้ครับ ผมจะอยู่เป็นเพื่อนน้องปลายด้วย ไม่ต้องห่วงความปลอดภัยไว้ใจได้”
ชาญวิทย์ออกตัวตอบ แทนที่จะเป็นปลายนภางค์ตอบคำถามนี้ และที่พูดให้ไว้วางใจที่จริงค่าความน่าไว้ใจอยู่ที่ศูนย์เปอร์เซ็นต์เท่านั้นเอง
ส่วนปลายนภางค์กับพรหมมินทร์ปล่อยตามใจปลายมีนาที่เลือกกลับพร้อมชาญวิทย์
..........คอนโดหรูของปลายนภางค์
ชาญวิทย์ตามไปส่งปลายมีนาถึงยังห้องนอน
และเธอกล่าวขอบคุณไปตามมารยาท พลางไล่กลับทางอ้อม
“ขอบคุณค่ะพี่ชาญอุตส่าห์มาส่งถึงที่ ปลายขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าจะเข้านอนนะคะ ถ้าพี่ชาญจะกลับช่วยปิดประตูหน้าห้องให้ด้วยละกัน”
“พี่ยังไม่รีบกลับครับ จะอยู่เป็นเพื่อนน้องปลาย”
“แต่ปลายจะเปลี่ยนเสื้อผ้า หรือพี่ชาญจะอยู่ดูปลายโป๊”
ปลายมีนาแสร้งพูดประชด
แต่อีกฝ่ายไม่ได้เกรงใจ กลับจ้องมองอย่างหื่น...
ขณะเธอถอดเสื้อคลุมออกเหลือแต่เสื้อตัวในสีขาวค่อนข้างบาง พอเห็นเงาบราเซียร์ดันทรงสีดำรำไร
“แหม... พี่รู้นะ น้องปลายจงใจอ่อยพี่ ...ให้ท่าซะขนาดนี้ มีหรือพี่จะไม่ใจอ่อนหลงรักน้องปลาย อยากเป็นเมียพี่มากใช่ไหมล่ะ พี่จะทำให้น้องปลายได้สมหวัง”
‘ไอ้หมอนี่ท่าจะบ้ากาม เดี๋ยวได้โดนดี’
ปลายมีนานึก
“ถอยไป... อย่ามายุ่งกับปลาย”
ตวาดเสียงดังทั้งสีหน้าเอาจริงเอาจัง ไม่มีทีท่าเล่นด้วย
แต่ชาญวิทย์กลับเดินหน้าเข้าหา เอื้อมคว้าตะครุบตัวสาวน้อยดึงเข้าไว้ในอ้อมกอด ทำราวกับแมวตะครุบหนู แม้ร่างกายชายหนุ่มนั้นใหญ่โตกว่าตามแบบฉบับชายฉกรรจ์
แต่คงคาดไม่ถึงหรอกว่าเอาปลายมีนาไม่อยู่ เพราะแท้จริงเธอคือ... แม่เสือสาวเต็มไปด้วยเขี้ยวเล็บ เตรียมพร้อมกางกรงเล็บ ทั้งจิก กัด ข่วน สู้สุดแรงฤทธิ์!
“โอ๊ย! แขนพี่เป็นแผล เลือดออกเลย น้องปลายชอบเล่นเซ็กส์ซาดิสม์หรือไง ได้... พี่จะเล่นด้วย”
ชาญวิทย์เงื้อมือหมายตบตี
แต่ปลายมีนาสายตาไว เก่งการต่อสู้ด้วยความเร็ว เพียงแค่ก้มหลบนิดเดียว แถมแจกศอกแหลมกระทุ้งอย่างจังเบ้อเร่อ
โดนบริเวณลิ้นปี่ของชาญวิทย์จนจุก มือกุมท้องร้องไม่ออก
จากนั้นสาวน้อยถอยห่างอีกนิด กระโดดเตะด้วยท่าที่เรียกว่า... ‘ดับเบิ้ลคิก’ คือกระโดดเตะซอยเท้าสองทีซ้อนทะลวงกลางอก
เป็นผลให้ผู้ชายตัวใหญ่ ...กระเด็น! ต้องลงไปนอนแอ้งแม้งกองกับพื้น อ้าปากหายใจพะงาบ... พะงาบ...
ด้วยความไวแค่กระพริบตา ปลายมีนาไม่อยู่รอดูผลงานของตนเสียด้วย แถมไม่ลืมหยิบการ์ตูนเล่มโปรดคู่ใจ รีบวิ่งแจ้นเผ่นแน่วจากห้อง
และด้วยความรอบคอบจึงไม่กดรอลิฟต์มารับ หากแต่ลงบันไดจากชั้นสิบ วิ่งซอยเท้ายิบรวดเดียวจึงถึงชั้นล่าง ตรงไปขอความช่วยเหลือจากพนักงานรักษาความปลอดภัย ให้ช่วยเรียกรถแท็กซี่ ซึ่งจะพาเธอกลับบ้านโดยปลอดภัย
ได้เจอพนักงานรักษาความปลอดภัยใจดี ช่วยเหลือเต็มที่ มีการจดทะเบียนรถ ทะเบียนผู้ขับขี่เอาไว้เป็นหลักฐาน
..........ถนนสายเพชรเกษม เต็มไปด้วยห้างสรรพสินค้าดังหลายห้างตั้งอยู่ ไม่ไกลจากนั้นหากเข้าซอยไปนิดเดียวจะได้เจอ...
‘บ้านเถาทองวิวัฒนา’ เป็นคฤหาสน์หรูสามชั้นสไตล์ยุโรปโมเดิร์น สีเหลืองอ่อนขลิบคิ้วขอบสีขาว มีสระว่ายน้ำบริเวณหลังบ้าน
ซึ่งคุณคล้ายพิพัฒน์ เถาทองวิวัฒนา มีชื่อเป็นเจ้าของบ้านร่วมกับคุณมาลัยวรรณ ผู้เป็นภรรยาที่มีทะเบียนสมรส
“น้ำส้มคั้นเย็นเจี๊ยบค่ะ คุณคล้าย”
“ขอบคุณครับ คุณมาลัยนี่หุ่นดีไม่มีเปลี่ยนเลย”
คุณคล้ายพิพัฒน์กล่าวชื่นชมภรรยาสุดที่รัก หลังขึ้นจากสระมาด้วยกัน
แม้เธออายุล่วงเลยเข้าเลขสามนำหน้า แต่สง่าราศีเปล่งปลั่งความงามยังไม่มีลดถอย
ส่วนคุณคล้ายพิพัฒน์หาได้น้อยหน้า เป็นหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสี่ที่ดูดี ราวกับหนุ่มอายุยี่สิบปลายๆ ทั้งร่างกายฟิตเปรี๊ยะ เพราะใส่ใจสุขรักษาสุขภาพสม่ำเสมอ ตั้งใจจะครองตำแหน่งหนุ่มหล่อตลอดกาล
“เอ๊ะ... นี่วันหยุด นัดคุณบรรณาการมาทำไมคะ”
“ว่าจะแก้ไขพินัยกรรมส่วนของปลายมีนานิดหน่อย พอยายนภางค์มาพูดขอร้อง อยากช่วยน้องให้ได้ไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ผมสังหรณ์ใจว่าชะตาชีวิตยายปลายอาจเปลี่ยนแปลงไม่ได้ คงต้องปล่อยไปตามคำทำนาย”
“คุณคล้าย... เอาแต่เชื่อคำทำนายจากหมอบุญมี เชิญทำไปตามใจชอบเถอะค่ะ ฉันขอตัวละ”
คุณมาลัยวรรณพูดสะบัดเสียงห้วน พลางเดินหนีด้วยไม่สบอารมณ์
แล้วให้นึกย้อนหลังไป... ตอนลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอได้ลืมตาออกมาดูโลก วันเก่าวันนั้น...
“ผมตั้งชื่อลูกสาวเราตามเดือนเกิด ปลายมีนา ราศีเมษ วันอาทิตย์ เอาวันเดือนปีเกิด เวลาตกฟาก ไปให้หมอบุญมีดูแล้ว บอกว่าลูกสาวเราโตขึ้นมาจะมากชู้หลายคู่ครอง เนื้อคู่แท้จริงเป็นคนต่างชาติ จะต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดไปอยู่ต่างแดนไม่ได้กลับคืนมา แต่ว่าจะมีบุตรที่ดีมีบุญบารมีสูง เป็นที่พึ่งของหมู่ญาติรวมทั้งพ่อแม่ปู่ย่าตายายได้ในภายหน้า ...เฮ้อ”
คุณคล้ายพิพัฒน์ถอนหายใจ แล้วอุ้มทารกน้อยขึ้นชูดูวงหน้าเล็กนั้น สายตาแม้บ่งบอกรักเปี่ยมล้นประสาคนเป็นพ่อ แต่ปะปนไปด้วยความห่วงใยกังวล
“ลูกเพิ่งคลอดออกมา คุณคล้ายไปดูดวงล่วงหน้าถึงรุ่นหลาน ฉันว่าอนาคตยังเปลี่ยนแปลงได้อีกตั้งยาวไกล อย่าเพิ่งคิดกลุ้มใจไปเลยค่ะ”
คุณมาลัยวรรณปลอบสามีขี้กังวลวิตกจริตมากจนยากทำใจ...
“จะไม่ให้กลุ้มใจยังไง ผมกลัวบาปกรรมตามสนอง สำนึกบาปสมัยวัยรุ่นที่เอาแต่คึกคะนองเจ้าชู้ มีสาวหลายคนที่ผมได้แล้วทิ้ง ทำผู้หญิงท้องจนเกิดปลายนภางค์ขึ้นมา หมอบุญมีทำนายว่าลูกสาวคนนี้เอาดีไม่ได้ ถ้าเลี้ยงดูไม่ดีจะยิ่งเสียคน อย่าคาดหวังอะไรเลย ผมถึงมาตั้งความหวังกับลูกสาวคนใหม่ แต่พอหมอบุญมีบอกแบบนี้ ...คงหวังไม่ได้”
หลังจากนั้น คุณคล้ายพิพัฒน์หยุดความเจ้าชู้อยู่หลายปี เพราะรักลูกรักเมียมาก
จนกระทั่งได้พบคุณ อายะ หม้ายสาวชาวญี่ปุ่นที่เพิ่งหย่าสามีชาวไทย แถมมีลูกสาวติดด้วย ชื่อ ฮิโตมิ
..........คุณคล้ายพิพัฒน์ เป็นเจ้าของธุรกิจเฟรนด์ไชน์ค้าปลีกมูลค่าไม่ต่ำกว่าหมื่นล้าน ‘พันเก้าช็อป’
ซึ่งคุณอายะซื้อเฟรนด์ไชน์ร้านค้าปลีก คุณคล้ายพิพัฒน์จึงให้ความช่วยเหลือคอยดูแลใกล้ชิด ประกอบกับสามีเก่าคอยตามง้อขอคืนดี แต่คุณอายะไม่ยอมคืนดีด้วย และเริ่มแอบมีใจให้คุณคล้ายพิพัฒน์
“ผมเคยบอกคุณมาลัยวรรณว่าอยากได้ลูกชาย แต่คุณมาลัยวรรณไม่ยอมมีให้ผมสักที ตอนนี้ผมกำลังจะมีลูกชาย ผมจำเป็นต้องบอกความจริง ผมขอโทษคุณมาลัย ผมต้องรับผิดชอบเขา แต่ระหว่างเรา... ผมยังรักคุณไม่เปลี่ยน”
“คุณจะให้ฉันทำอย่างไร อยากหย่าไหม”
คุณคล้ายพิพัฒน์มาสารภาพอย่างกะทันหัน คุณมาลัยวรรณแทบร้องไห้ สะท้อนสะเทือนในใจ
‘มันเป็นความผิดพลาดของฉันเพียงคนเดียวหรือไรที่ไม่สามารถมีลูกชายให้คุณ’
กระนั้นยังแข็งใจถาม ถ้าหากได้รับคำตอบจากสามีว่าต้องการหย่า น้ำตาคงไหลร่วงออกมาแน่นอน
“ไม่หย่า... ผมรักคุณที่สุด ทุกอย่างเหมือนเดิม ผมจะให้เขาไปคลอดลูกที่ญี่ปุ่น อยู่กับตายายของเขา ผมขอแค่บินไปเยี่ยมที่ญี่ปุ่นบ้างเท่านั้นนะคุณมาลัย”
คุณคล้ายพิพัฒน์มีลูกกับคุณอายะ คราวนี้ได้ลูกชายสมใจ ตั้งชื่อว่า... คล้ายอรรณพ เถาทองวิวัฒนา สัญชาติไทย เชื้อชาติญี่ปุ่น
ซึ่งคุณมาลัยวรรณใจกว้าง อนุญาตให้สามีรับผิดชอบทั้งครอบครัวของคุณอายะโดยไม่ตามหึงหวง
..........ในห้องนั่งเล่น บ้านเถาทองวิวัฒนา
“พ่ออ้ะ... แม่บอกพ่อไม่อยากให้ปลายไปญี่ปุ่น”
ปลายมีนาเข้ามากอดคอบิดา เจรจาออดอ้อน
“ใครจะอยากให้ลูกสาวสุดรักสุดหวงของพ่อคนนี้ ไปอยู่ห่างไกลตาล่ะ ไม่ไปได้ไหมลูก”
“อืม... ได้ค่ะ”
“ทำไมว่าง่าย? เหลือเชื่อ หรือว่า... มีข้อแม้ ยังไงพ่อก็ให้ลูกได้ทั้งนั้น ถ้าปลายเปลี่ยนใจไม่ไปเรียนต่อที่โน่น”
“ซื้อกระทิงให้ปลายก่อน ราคาสามแสนหกหมื่นเก้าพัน”
“อยากไถ่ชีวิตโค-กระบืออย่างนั้นหรือลูก เขาทำบุญกันตัวละสี่หมื่น ปลายจะทำกี่ตัวล่ะ”
ผู้เป็นพ่อเอ่ยถาม ยังตามไม่เท่าทันความคิดลูกสาว
“เปล่าค่ะ ปลายเคยทำบุญแล้ว ที่เรียกว่ากระทิงที่จริงคือ... รถสปอร์ตซุปเปอร์คาร์ แลมโบกินี่ ฮูราแคน ราคาสามแสนหกหมื่นเก้าพัน ...ปอนด์”
ปลายมีนาย้ำคำเฉลย เลยไม่ต้องเดา
คุณคล้ายพิพัฒน์ถึงกับตากลอกตากลับ เมื่อนึกถึงหน่วยเทียบเงินตราต่างประเทศ ปอนด์ต่อเงินบาทไทย
“อุ... แม่เจ้า... คิดเป็นเงินไทยเกือบยี่สิบล้าน แพงกว่าบ้านเดี่ยวของคุณจันทราเสียอีก”
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ก.พ. 2559, 15:37:56 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 พ.ย. 2561, 18:29:00 น.
จำนวนการเข้าชม : 974
| << ตอน 2 ข้อแลกเปลี่ยน | ตอน 4 ศึกษาต่อญี่ปุ่น >> |