เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 10 การกระทำมันฟ้อง 100%
สิบ
การกระทำมันฟ้อง (ต่อ)
ดารินทร์อึ้งไปเหมือนกันเมื่อนึกถึงความเป็นจริงที่ต้องยอมรับในกรณีของเพื่อนรัก ปราณปริยาไม่ได้จับได้ว่าอดีตว่าที่เจ้าบ่าวเป็นเกย์ แต่เป็นฝ่ายนั้นต่างหากที่ฝืนทนจะใช้ชีวิตคู่กับเพื่อนเธอไม่ได้ จนต้องยอมเดินมาบอกความจริงเพื่อขอเลิกล้มการแต่งงาน
“นั่นสินะ” ดารินทร์พูดอย่างหดหู่ “ฉันควรทำยังไงดี ฉันอยากรู้อยากเคลียร์ทุกอย่างก่อนจะถึงวันงาน”
“ฉันจะช่วยแกเอง เพื่อเพื่อนรักอย่างแกงานนี้ฉันทุ่มสุดตัว” ปราณปริยาที่เห็นใจเพื่อนรักมากกว่าจำต้องยอมออกปากว่าจะช่วย แม้จะยังคิดไม่ออกว่าจะช่วยอย่างไร
นั่นทำให้ดารินทร์ถึงกับโผเข้ากอดเพื่อนรักอย่างซาบซึ้งในน้ำใจ
“ยายป่าน ฉันรักแกที่สุดเลย”
“ฉันก็รักแก” ปราณปริยาตบที่แผ่นหลังบางเบาๆ สองสามที ก่อนจะดันร่างบอบบางซึ่งไม่ต่างจากตัวเองมากนักออก แล้วพูดต่อว่า
“เราคงต้องแบ่งหน้าที่กัน แกจับตาดูคุณเวธน์ ส่วนฉันจะจัดการนายสรัลนั่นเอง ฉันว่านายคนนี้ไม่น่าพลาด นอกจากเขาอาจจะเป็นกิ๊กกับยายมิคกี้อะไรนั่นแล้ว แกมีข้อมูลอื่นๆ ของเขาบ้างไหม”
“มีๆ อันนี้เด็ดมาก ฉันลืมเล่าไปได้ยังไงเนี่ย” ดารินทร์ที่เพิ่งนึกเรื่องสำคัญออกตบหน้าผากตัวเองแรงๆ ก่อนจะขยับตัวแล้วเริ่มจีบปากจีบคอเล่า
“คือเมื่อสองวันก่อนฉันไปดูแบบชุดที่คุณขวัญเขาออกแบบให้”
“เขาออกแบบเองเลยหรือ” ปราณปริยาเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย
“อื้อ เห็นคุณเวธน์ว่าเขาเรียนมาทางด้านนี้โดยตรงนะ คือคุณเวธน์เป็นเพื่อนสนิท เขาเลยอาสาออกแบบให้ แต่ถ้าเป็นลูกค้าทั่วไปก็จะให้ดีไซเนอร์ประจำร้านจัดการแหละ”
คนขี้สงสัยพยักหน้าก่อนจะบอกให้เพื่อนเข้าเรื่องเมื่อเริ่มจะนอกเรื่องแล้ว
“เรื่องนั้นช่างเถอะ เอาเรื่องเด็ดที่แกว่าดีกว่า”
“ก็หลังจากวันนั้น นอกจากฉันจะทดสอบคุณเวธน์แล้ว พอมีโอกาสฉันก็เลยทดสอบคุณขวัญบ้าง แกเคยได้ยินใช่ไหมว่าบางทีเวลาคนเราตกใจมักจะแอ๊บหลุด” เธอหมายถึงอาการสาวแตก เวลาตกใจจะกรีดร้องวี้ดว้ายเหมือนผู้หญิง หรือบางทีอาจจะออกอาการเยอะกว่าผู้หญิงด้วยซ้ำ
“แล้วแกทำยังไง”
“ฉันก็แกล้งทำน้ำเย็นที่พนักงานเอามาเสิร์ฟหกใส่เขาน่ะสิ”
“เป็นไง สาวออกเลยไหม” ดารินทร์ส่ายศีรษะพลางยิ้มแห้งๆ จำได้ว่าวันนั้นสรัลก็อุทานเหมือนผู้ชายทั่วไป ‘หรือนั่นยังไม่น่าตกใจกันนะ’
“แล้วมันเด็ดยังไง”
“ก็เด็ดตรงกระเป๋าสตางค์ที่เขากลัวว่าจะเปียก เลยรีบควักออกมาวางตรงโต๊ะ แล้วฝากคุณเวธน์ไว้ ก่อนตัวเองจะไปเปลี่ยนชุด แกรู้ใช่ไหมว่ากระเป๋าสตางค์มักจะมีความลับซ่อนอยู่ อย่างพวกรูปคนที่แอบชอบอะไรทำนองนี้”
“อย่าบอกนะว่าเปิดกระเป๋าสตางค์ไอ้หนุ่มหน้าสวยนั่นต่อหน้าคุณเวธน์น่ะ” คือแม้จะเปิดต่อหน้าแฟนหนุ่มแต่กระเป๋านั่นก็เป็นกระเป๋าของเพื่อนเขา ไม่ใช่ของเจ้าตัว ถ้าทำแบบนั้นถือว่าเสียมารยาท
“ใครจะกล้า พอดีรองเท้าฉันโดนน้ำกระเด็นใส่ ฉันเลยหลอกให้เขาไปขอกระดาษทิชชูจากพนักงานมาให้ ลับหลังเท่านั้นแหละ ฉันเลยรีบหยิบกระเป๋าสตางค์มาเปิดดู แล้วก็เจอสิ่งไม่คาดฝัน...” ดารินทร์ทำตาโต ขณะที่คนฟังเดาด้วยความตื่นเต้น
“ภาพคุณเวธน์ถูกซ่อนอยู่ในกระเป๋านั่น?”
แต่ดารินทร์กลับส่ายศีรษะแล้วป้องปาก ก่อนจะยื่นหน้าไปกระซิบบอกเพื่อนรักว่า
“ชื่อในบัตรประชาชนต่างหากล่ะ”
“เพียงขวัญ?” สุดารัตน์ทวนชื่อที่สาวสวยตรงหน้ามาติดต่อขอพบ
“ใช่ค่ะ ฉันมาขอพบคุณเพียงขวัญ” ปราณปริยาพยักหน้ารับพลางเปิดยิ้มกว้าง มองพนักงานสาวอย่างมีความหวังว่าจะได้เจอกับคนที่เธอต้องการพบ
“แต่ที่ร้านไม่มีพนักงานชื่อนี้นะคะ”
“ไม่มีใครในร้านนี้ชื่อเพียงขวัญเลยหรือคะ” หญิงสาวขมวดคิ้วพลางกวาดสายตาไปทั่วร้าน แล้วทำหน้าผิดหวัง
“ไม่มีจริงๆ ค่ะ” สุดารัตน์บอกย้ำอีกครั้งอย่างเห็นใจ แต่คงช่วยอะไรไม่ได้ก็ในเมื่อร้านนี้ไม่มีพนักงานชื่อ ‘เพียงขวัญ’ จริงๆ
ในจังหวะนั้นเองลูกค้าที่ช่วงนี้เห็นหน้าถี่อย่างดารินทร์ก็เปิดประตูร้านเดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับแจ้งความจำนง
“ฉันนัดคุยเรื่องคาเทอริงกับคุณสรัลไว้น่ะค่ะ”
“สวัสดีค่ะคุณดารินทร์ วันนี้มาคนเดียวหรือคะ” สุดารัตน์ยกมือไหว้ลูกค้าสาวพร้อมกับทักทายอีกฝ่ายอย่างคุ้นเคย และดารินทร์ยังเป็นลูกค้าที่พนักงานทั้งร้านจำได้แม่นกว่าลูกค้าคนอื่น
“มากับเพื่อนค่ะ” ดารินทร์บอกพลางพยักพเยิดไปที่ปราณปริยาที่ยืนพิงเคาน์เตอร์อยู่ ทำให้สุดารัตน์งงจนอ้าปากค้าง
‘ตกลงสาวสวยคนนี้เป็นเพื่อนคุณดารินทร์ แต่ทำไมเดินเข้ามาถามหาคนที่ชื่อ ‘เพียงขวัญ’ ล่ะ นึกว่าไม่รู้จักกันเสียอีก’ แม้จะสงสัยระคนงง แต่สุดารัตน์ก็เก็บอาการเหล่านั้น ก่อนจะตอบรับและแจ้งลูกค้าในสิ่งที่เจ้านายบอกไว้
“ค่ะ เรื่องนัดคุณสรัลแจ้งเอาไว้แล้วค่ะ เดี๋ยวคุณดารินทร์กับเพื่อนไปนั่งรอที่ห้องรับรองก่อนนะคะ ดิฉันจะโทร. แจ้งคุณสรัลให้” สุดารัตน์เรียกพนักงานในร้านให้พาสองสาวไปที่ห้องรับรอง จากนั้นก็รีบต่อสายภายในหาเจ้านายทันที
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
การกระทำมันฟ้อง (ต่อ)
ดารินทร์อึ้งไปเหมือนกันเมื่อนึกถึงความเป็นจริงที่ต้องยอมรับในกรณีของเพื่อนรัก ปราณปริยาไม่ได้จับได้ว่าอดีตว่าที่เจ้าบ่าวเป็นเกย์ แต่เป็นฝ่ายนั้นต่างหากที่ฝืนทนจะใช้ชีวิตคู่กับเพื่อนเธอไม่ได้ จนต้องยอมเดินมาบอกความจริงเพื่อขอเลิกล้มการแต่งงาน
“นั่นสินะ” ดารินทร์พูดอย่างหดหู่ “ฉันควรทำยังไงดี ฉันอยากรู้อยากเคลียร์ทุกอย่างก่อนจะถึงวันงาน”
“ฉันจะช่วยแกเอง เพื่อเพื่อนรักอย่างแกงานนี้ฉันทุ่มสุดตัว” ปราณปริยาที่เห็นใจเพื่อนรักมากกว่าจำต้องยอมออกปากว่าจะช่วย แม้จะยังคิดไม่ออกว่าจะช่วยอย่างไร
นั่นทำให้ดารินทร์ถึงกับโผเข้ากอดเพื่อนรักอย่างซาบซึ้งในน้ำใจ
“ยายป่าน ฉันรักแกที่สุดเลย”
“ฉันก็รักแก” ปราณปริยาตบที่แผ่นหลังบางเบาๆ สองสามที ก่อนจะดันร่างบอบบางซึ่งไม่ต่างจากตัวเองมากนักออก แล้วพูดต่อว่า
“เราคงต้องแบ่งหน้าที่กัน แกจับตาดูคุณเวธน์ ส่วนฉันจะจัดการนายสรัลนั่นเอง ฉันว่านายคนนี้ไม่น่าพลาด นอกจากเขาอาจจะเป็นกิ๊กกับยายมิคกี้อะไรนั่นแล้ว แกมีข้อมูลอื่นๆ ของเขาบ้างไหม”
“มีๆ อันนี้เด็ดมาก ฉันลืมเล่าไปได้ยังไงเนี่ย” ดารินทร์ที่เพิ่งนึกเรื่องสำคัญออกตบหน้าผากตัวเองแรงๆ ก่อนจะขยับตัวแล้วเริ่มจีบปากจีบคอเล่า
“คือเมื่อสองวันก่อนฉันไปดูแบบชุดที่คุณขวัญเขาออกแบบให้”
“เขาออกแบบเองเลยหรือ” ปราณปริยาเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย
“อื้อ เห็นคุณเวธน์ว่าเขาเรียนมาทางด้านนี้โดยตรงนะ คือคุณเวธน์เป็นเพื่อนสนิท เขาเลยอาสาออกแบบให้ แต่ถ้าเป็นลูกค้าทั่วไปก็จะให้ดีไซเนอร์ประจำร้านจัดการแหละ”
คนขี้สงสัยพยักหน้าก่อนจะบอกให้เพื่อนเข้าเรื่องเมื่อเริ่มจะนอกเรื่องแล้ว
“เรื่องนั้นช่างเถอะ เอาเรื่องเด็ดที่แกว่าดีกว่า”
“ก็หลังจากวันนั้น นอกจากฉันจะทดสอบคุณเวธน์แล้ว พอมีโอกาสฉันก็เลยทดสอบคุณขวัญบ้าง แกเคยได้ยินใช่ไหมว่าบางทีเวลาคนเราตกใจมักจะแอ๊บหลุด” เธอหมายถึงอาการสาวแตก เวลาตกใจจะกรีดร้องวี้ดว้ายเหมือนผู้หญิง หรือบางทีอาจจะออกอาการเยอะกว่าผู้หญิงด้วยซ้ำ
“แล้วแกทำยังไง”
“ฉันก็แกล้งทำน้ำเย็นที่พนักงานเอามาเสิร์ฟหกใส่เขาน่ะสิ”
“เป็นไง สาวออกเลยไหม” ดารินทร์ส่ายศีรษะพลางยิ้มแห้งๆ จำได้ว่าวันนั้นสรัลก็อุทานเหมือนผู้ชายทั่วไป ‘หรือนั่นยังไม่น่าตกใจกันนะ’
“แล้วมันเด็ดยังไง”
“ก็เด็ดตรงกระเป๋าสตางค์ที่เขากลัวว่าจะเปียก เลยรีบควักออกมาวางตรงโต๊ะ แล้วฝากคุณเวธน์ไว้ ก่อนตัวเองจะไปเปลี่ยนชุด แกรู้ใช่ไหมว่ากระเป๋าสตางค์มักจะมีความลับซ่อนอยู่ อย่างพวกรูปคนที่แอบชอบอะไรทำนองนี้”
“อย่าบอกนะว่าเปิดกระเป๋าสตางค์ไอ้หนุ่มหน้าสวยนั่นต่อหน้าคุณเวธน์น่ะ” คือแม้จะเปิดต่อหน้าแฟนหนุ่มแต่กระเป๋านั่นก็เป็นกระเป๋าของเพื่อนเขา ไม่ใช่ของเจ้าตัว ถ้าทำแบบนั้นถือว่าเสียมารยาท
“ใครจะกล้า พอดีรองเท้าฉันโดนน้ำกระเด็นใส่ ฉันเลยหลอกให้เขาไปขอกระดาษทิชชูจากพนักงานมาให้ ลับหลังเท่านั้นแหละ ฉันเลยรีบหยิบกระเป๋าสตางค์มาเปิดดู แล้วก็เจอสิ่งไม่คาดฝัน...” ดารินทร์ทำตาโต ขณะที่คนฟังเดาด้วยความตื่นเต้น
“ภาพคุณเวธน์ถูกซ่อนอยู่ในกระเป๋านั่น?”
แต่ดารินทร์กลับส่ายศีรษะแล้วป้องปาก ก่อนจะยื่นหน้าไปกระซิบบอกเพื่อนรักว่า
“ชื่อในบัตรประชาชนต่างหากล่ะ”
“เพียงขวัญ?” สุดารัตน์ทวนชื่อที่สาวสวยตรงหน้ามาติดต่อขอพบ
“ใช่ค่ะ ฉันมาขอพบคุณเพียงขวัญ” ปราณปริยาพยักหน้ารับพลางเปิดยิ้มกว้าง มองพนักงานสาวอย่างมีความหวังว่าจะได้เจอกับคนที่เธอต้องการพบ
“แต่ที่ร้านไม่มีพนักงานชื่อนี้นะคะ”
“ไม่มีใครในร้านนี้ชื่อเพียงขวัญเลยหรือคะ” หญิงสาวขมวดคิ้วพลางกวาดสายตาไปทั่วร้าน แล้วทำหน้าผิดหวัง
“ไม่มีจริงๆ ค่ะ” สุดารัตน์บอกย้ำอีกครั้งอย่างเห็นใจ แต่คงช่วยอะไรไม่ได้ก็ในเมื่อร้านนี้ไม่มีพนักงานชื่อ ‘เพียงขวัญ’ จริงๆ
ในจังหวะนั้นเองลูกค้าที่ช่วงนี้เห็นหน้าถี่อย่างดารินทร์ก็เปิดประตูร้านเดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับแจ้งความจำนง
“ฉันนัดคุยเรื่องคาเทอริงกับคุณสรัลไว้น่ะค่ะ”
“สวัสดีค่ะคุณดารินทร์ วันนี้มาคนเดียวหรือคะ” สุดารัตน์ยกมือไหว้ลูกค้าสาวพร้อมกับทักทายอีกฝ่ายอย่างคุ้นเคย และดารินทร์ยังเป็นลูกค้าที่พนักงานทั้งร้านจำได้แม่นกว่าลูกค้าคนอื่น
“มากับเพื่อนค่ะ” ดารินทร์บอกพลางพยักพเยิดไปที่ปราณปริยาที่ยืนพิงเคาน์เตอร์อยู่ ทำให้สุดารัตน์งงจนอ้าปากค้าง
‘ตกลงสาวสวยคนนี้เป็นเพื่อนคุณดารินทร์ แต่ทำไมเดินเข้ามาถามหาคนที่ชื่อ ‘เพียงขวัญ’ ล่ะ นึกว่าไม่รู้จักกันเสียอีก’ แม้จะสงสัยระคนงง แต่สุดารัตน์ก็เก็บอาการเหล่านั้น ก่อนจะตอบรับและแจ้งลูกค้าในสิ่งที่เจ้านายบอกไว้
“ค่ะ เรื่องนัดคุณสรัลแจ้งเอาไว้แล้วค่ะ เดี๋ยวคุณดารินทร์กับเพื่อนไปนั่งรอที่ห้องรับรองก่อนนะคะ ดิฉันจะโทร. แจ้งคุณสรัลให้” สุดารัตน์เรียกพนักงานในร้านให้พาสองสาวไปที่ห้องรับรอง จากนั้นก็รีบต่อสายภายในหาเจ้านายทันที
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 มี.ค. 2559, 11:43:54 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 มี.ค. 2559, 11:43:54 น.
จำนวนการเข้าชม : 1068
| << ตอนที่ 10 การกระทำมันฟ้อง 50% | สายลับจับผิด 50% >> |