เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 12 เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน 50%
สิบสอง
เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน
ร่างสูงที่กำลังเดินเข้าบ้านต้องเลิกคิ้วขึ้นพลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มครึ่งแล้วแต่ยังมีคนกำลังกระโดดน้ำอยู่ที่สระว่ายน้ำ
‘พี่ชายคนโตก็ไม่น่าใช่ เพราะถ้ากลับมาจากบริษัทก็น่าจะหมกตัวอยู่ที่ห้องทำงานภายในบ้าน หรือจะเป็นพี่คนรอง น่าจะเป็นไปได้มากกว่าคนแรก แต่ตามหลักแล้วน่าจะหมกตัวอยู่ที่ห้องกับสาวสักคนมากกว่า หรือว่าจะเป็นน้องเล็ก’
เมื่อเดาจนครบพีรดนย์ก็เดินตรงไปที่สระว่ายน้ำเพื่อให้เห็นกับตาว่าใครเป็นบ้ามาว่ายน้ำดึกๆ อย่างนี้
“คิดยังไงมาว่ายน้ำดึกอย่างนี้นี่” พีรดนย์ที่ยืนกอดอกเอ่ยปากถามคนที่เพิ่งโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำ
“ร้อน หงุดหงิด อารมณ์ไม่ดี เลยหาอะไรทำ” สรัลบ่นพลางยกมือลูบหน้า ก่อนจะใช้มือสองข้างค้ำขอบสระแล้วยกตัว ซึ่งตอนนี้มีแต่กางเกงวายน้ำขึ้นไปนั่งบนขอบสระข้างๆ ที่พี่ชายยืน
“ที่ร้านมีปัญหาหรือไง” พีรดนย์ถามเสียงกลั้วหัวเราะ แล้วหมุนตัวเดินไปทรุดตัวลงบนเก้าอี้ผ้าใบ พร้อมกับโยนผ้าเช็ดตัวให้น้องชายที่ยกมือขึ้นรับอย่างแม่นยำ
สรัลลุกขึ้นเดินเช็ดผมที่เปียกชุ่ม จากนั้นก็ไปทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ผ้าใบตัวข้างๆ พี่ชาย พร้อมกับถอนหายใจแล้วทำหน้ายุ่งพลางบ่น
“ทำไมคนชอบคิดว่าผมเป็นเกย์”
คนถูกถามไม่ตอบแต่ไล่สายตามองน้องชายคนสุดท้องตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้า ผมสีดำไฮไลต์สีทอง หน้าสวยแถมใสกิ๊กอย่างกับผู้หญิง ปากแดงเป็นธรรมชาติ เรื่องรูปร่างคงจะเหมือนผู้ชายที่สุดในสายตาคนเป็นพี่ ทว่าสรัลเป็นคนที่ซ่อนรูปถ้าใส่เสื้อผ้าแล้วจะดูรูปร่างบางไปนิดสำหรับผู้ชาย ทั้งที่เขาก็มีกล้ามเนื้ออย่างคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ
“ยังไม่ชินอีกหรือ”
คนเป็นน้องปรายตามองแล้วถอนหายใจแทนคำตอบ
พีรดนย์หัวเราะในลำคอแล้วแซวต่อ “มีหนุ่มที่ไหนมาไล่จีบอีกล่ะ”
“เพื่อนแฟนไอ้เวธน์น่ะ” บอกและไม่ได้ขยายความจนทำให้พีรดนย์ถึงกับหันขวับมาถามน้องชายอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เฮ้ย! คุณป่านน่ะนะมาไล่จีบแก”
“ขอโทษที่พูดไม่เคลียร์ คือไม่ใช่” สรัลหยิบเบียร์กระป๋องขึ้นมายกซดแล้วเล่าต่อ “คือวันนี้เขามาที่ร้านกับคุณอ้อน แล้วหาว่าผมเป็นเกย์”
“ก็ธรรมดานี่” คนเป็นพี่ชายพูดเหมือนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยจนเป็นเรื่องปกติ ซึ่งมันก็ใช่สำหรับคนที่ไม่รู้จัก แต่ก็ไม่แปลกเพราะสมัยนี้ผู้ชายดูแลตัวเองมากขึ้น อาจจะดูสำอางไปบ้างแต่ก็ยังเป็นผู้ชาย
“ใช่ ถ้าเจอกันครั้งแรก และผมยังไม่เคยอธิบายว่าตัวเองเป็นผู้ชาย แต่นี่เปล่าเลย ผมกับพี่ณัฐเคยเจอเธอครั้งหนึ่งที่ผับตอนกำลังจะกลับบ้าน และยายนั่นก็เมาเละจนคุณอ้อนพาไปขึ้นรถไม่ได้ ขว้างกระเป๋าใส่หัวผม แถมยังมากล่าวหาว่าผมกับพี่ณัฐเป็นคู่เกย์ คือตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่าคุณอ้อนคือแฟนไอ้เวธน์ มารู้อีกทีตอนที่เจอกันที่ร้าน ตอนนั้นแหละที่ผมได้อธิบายให้คุณอ้อนฟังว่าผมไม่ได้เป็นอย่างที่เพื่อนเขากล่าวหา คุณอ้อนเขาเลยขอโทษผมและรับปากว่าจะอธิบายให้เพื่อนเขาฟังอย่างแน่นอน”
“คุณอ้อนเขาอาจจะลืม”
“แต่เขาพูดเหมือนไปได้ยินหรือได้เห็นอะไรมา คือเราเจอกันครั้งที่สองเมื่อตอนสงกรานต์ที่เธอมาบ้านเราพร้อมไอ้เวธน์กับคุณอ้อน ผมรู้สึกว่าเธอจะมองผมตลอดเวลา”
“สนใจแกมั้ง”
“คงจะสนใจมาก วันนี้ถึงได้มาบอกว่าผมเป็นเกย์ พอผมยืนยันว่าเป็นผู้ชาย เธอก็แย้งกลับมาว่าคำพูดกับการกระทำของผมน่ะสวนทางกัน ไม่รู้ว่าไปรู้ไปเห็นอะไรมา”
“แกไปทำอะไรแหววๆ ให้เขาเห็นหรือเปล่า...ว่าแต่แกจะสนใจทำไมว่าเขาจะว่าแกยังไง ทุกทีแกไม่แคร์เลยนี่หว่า หรือว่า...” คนอายุมากกว่าหรี่ตามองน้องชายยิ้มๆ อย่างมีเลศนัย
“ไม่ๆๆ” สรัลยกมือห้ามพลางส่ายศีรษะปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ไม่ แล้วใส่ใจทำไม”
“ก็ทั้งน้ำเสียงและท่าทางของเธอเหมือนกำลังโกรธ ไม่พอใจมากๆ กับการที่เธอว่าผมเป็นเกย์ เหมือนความเป็นเกย์ไปทำให้เธอเดือดร้อนอะไรประมาณนั้น ที่สำคัญเธอรู้ชื่อเดิมของผมด้วย”
“เพียงขวัญ” พีรดนย์เอ่ยชื่อเดิมของน้องชาย เป็นชื่อที่มารดาตั้งให้เพราะอยากได้ลูกสาว นอกจากชื่อแล้ว มารดายังเลี้ยงดูน้องชายคนสุดท้องแบบเด็กผู้หญิงเลยทีเดียว
น้อยคนจะรู้ว่าน้องชายคนสุดท้องเคยชื่อ ‘เพียงขวัญ’ นอกจากคนสนิทหรือเพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกันตอนมัธยม เพราะก่อนจบมัธยมปลายคนในครอบครัวลงมติกันว่าสมควรเปลี่ยนชื่อ ยกเว้นมารดาที่แย้งนิดๆ แต่เมื่อคำนึงถึงผลหลายๆ อย่างเลยจำต้องยอม นั่นทำให้ ‘เพียงขวัญ’ ใช้ชื่อ ‘สรัล’ มาจนถึงทุกวันนี้
“ผมโทร. ถามไอ้เวธน์แล้ว มันบอกว่าไม่ได้บอกและไม่เคยเอ่ยถึงชื่อนี้เลยสักครั้ง”
ด้วยความข้องใจหลังจากที่สองสาวกลับ เขาก็ต่อสายหาเวธน์ทันที คนที่ใกล้ชิดสองสาวและรู้เรื่องเขาดีก็มีแค่เวธน์คนเดียว แต่ปรากฏว่าเขาเดาผิด และจนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่รู้เลยว่าปราณปริยารู้ชื่อเดิมของเขาจากใคร และดูเหมือนเธอจะปักใจเชื่อด้วยว่าเขายังใช้ชื่อนี้อยู่
“ถามสิ” คนพี่บอกวิธีง่ายๆ
“เธอไม่บอก และดูเหมือนจะไม่เลิกราง่ายๆ ถ้าผมไม่ยอมรับว่าเป็นอย่างที่เธอปักใจเชื่อ” พูดพลางทำหน้ายุ่ง จากนี้ไปเชื่อได้เลยว่าระหว่างเขากับเธอคงได้เจอกันบ่อยขึ้น เหมือนหญิงสาวจะต้องรับหน้าที่มาร้านกับดารินทร์แทนเพื่อนของเขา
“แกก็ทำให้เธอเชื่อสิว่าแกน่ะเป็นผู้ชายทั้งแท่ง” คนให้คำแนะนำบอกพลางเอามือประสานใต้คางและมองไปที่น้องชายยิ้มๆ แต่คนที่ถูกแนะนำยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร
“ยังไง”
“ก็ทำเหมือนที่ผู้ชายชอบทำกับผู้หญิงยังไงล่ะ อย่าทำเป็นโง่นักเลย เห็นหน้าสวยๆ อย่างนี้ เรื่องผู้หญิงแกก็ใช่ย่อยนี่หว่า” มือหนาตบที่ไหล่กว้างเปลือยเปล่าของน้องชายหนักๆ ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขาทำเพียงก้มหน้าหัวเราะอย่างชอบใจ
ที่จริงจะว่าไปชีวิตเขาก็เริ่มห่างๆ จากผู้หญิงตอนที่มารับช่วงกิจการต่อจากมารดาเห็นจะได้ เพราะทุ่มเทกับงานมากไปผู้หญิงที่อยู่รอบตัวก็เลยพลอยหายไปด้วย
“ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นคำแนะนำที่หลุดออกจากปากพี่ดนย์ ถ้าเป็นพี่ณัฐละก็ ว่าไปอย่าง”
“ฉันดูเป็นผู้ชายหงิมๆ หรือไง” พีรดนย์ถามเสียงกลั้วหัวเราะพร้อมกับเอนตัวลงใช้ท่อนแขนแข็งแรงหนุนต่างหมอน พลางทอดสายตามองท้องฟ้าที่มืดมิดไร้แสงดาว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพร หรือหาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศค่ะ
E-book : สามารถโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ
เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน
ร่างสูงที่กำลังเดินเข้าบ้านต้องเลิกคิ้วขึ้นพลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มครึ่งแล้วแต่ยังมีคนกำลังกระโดดน้ำอยู่ที่สระว่ายน้ำ
‘พี่ชายคนโตก็ไม่น่าใช่ เพราะถ้ากลับมาจากบริษัทก็น่าจะหมกตัวอยู่ที่ห้องทำงานภายในบ้าน หรือจะเป็นพี่คนรอง น่าจะเป็นไปได้มากกว่าคนแรก แต่ตามหลักแล้วน่าจะหมกตัวอยู่ที่ห้องกับสาวสักคนมากกว่า หรือว่าจะเป็นน้องเล็ก’
เมื่อเดาจนครบพีรดนย์ก็เดินตรงไปที่สระว่ายน้ำเพื่อให้เห็นกับตาว่าใครเป็นบ้ามาว่ายน้ำดึกๆ อย่างนี้
“คิดยังไงมาว่ายน้ำดึกอย่างนี้นี่” พีรดนย์ที่ยืนกอดอกเอ่ยปากถามคนที่เพิ่งโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำ
“ร้อน หงุดหงิด อารมณ์ไม่ดี เลยหาอะไรทำ” สรัลบ่นพลางยกมือลูบหน้า ก่อนจะใช้มือสองข้างค้ำขอบสระแล้วยกตัว ซึ่งตอนนี้มีแต่กางเกงวายน้ำขึ้นไปนั่งบนขอบสระข้างๆ ที่พี่ชายยืน
“ที่ร้านมีปัญหาหรือไง” พีรดนย์ถามเสียงกลั้วหัวเราะ แล้วหมุนตัวเดินไปทรุดตัวลงบนเก้าอี้ผ้าใบ พร้อมกับโยนผ้าเช็ดตัวให้น้องชายที่ยกมือขึ้นรับอย่างแม่นยำ
สรัลลุกขึ้นเดินเช็ดผมที่เปียกชุ่ม จากนั้นก็ไปทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ผ้าใบตัวข้างๆ พี่ชาย พร้อมกับถอนหายใจแล้วทำหน้ายุ่งพลางบ่น
“ทำไมคนชอบคิดว่าผมเป็นเกย์”
คนถูกถามไม่ตอบแต่ไล่สายตามองน้องชายคนสุดท้องตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้า ผมสีดำไฮไลต์สีทอง หน้าสวยแถมใสกิ๊กอย่างกับผู้หญิง ปากแดงเป็นธรรมชาติ เรื่องรูปร่างคงจะเหมือนผู้ชายที่สุดในสายตาคนเป็นพี่ ทว่าสรัลเป็นคนที่ซ่อนรูปถ้าใส่เสื้อผ้าแล้วจะดูรูปร่างบางไปนิดสำหรับผู้ชาย ทั้งที่เขาก็มีกล้ามเนื้ออย่างคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ
“ยังไม่ชินอีกหรือ”
คนเป็นน้องปรายตามองแล้วถอนหายใจแทนคำตอบ
พีรดนย์หัวเราะในลำคอแล้วแซวต่อ “มีหนุ่มที่ไหนมาไล่จีบอีกล่ะ”
“เพื่อนแฟนไอ้เวธน์น่ะ” บอกและไม่ได้ขยายความจนทำให้พีรดนย์ถึงกับหันขวับมาถามน้องชายอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เฮ้ย! คุณป่านน่ะนะมาไล่จีบแก”
“ขอโทษที่พูดไม่เคลียร์ คือไม่ใช่” สรัลหยิบเบียร์กระป๋องขึ้นมายกซดแล้วเล่าต่อ “คือวันนี้เขามาที่ร้านกับคุณอ้อน แล้วหาว่าผมเป็นเกย์”
“ก็ธรรมดานี่” คนเป็นพี่ชายพูดเหมือนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยจนเป็นเรื่องปกติ ซึ่งมันก็ใช่สำหรับคนที่ไม่รู้จัก แต่ก็ไม่แปลกเพราะสมัยนี้ผู้ชายดูแลตัวเองมากขึ้น อาจจะดูสำอางไปบ้างแต่ก็ยังเป็นผู้ชาย
“ใช่ ถ้าเจอกันครั้งแรก และผมยังไม่เคยอธิบายว่าตัวเองเป็นผู้ชาย แต่นี่เปล่าเลย ผมกับพี่ณัฐเคยเจอเธอครั้งหนึ่งที่ผับตอนกำลังจะกลับบ้าน และยายนั่นก็เมาเละจนคุณอ้อนพาไปขึ้นรถไม่ได้ ขว้างกระเป๋าใส่หัวผม แถมยังมากล่าวหาว่าผมกับพี่ณัฐเป็นคู่เกย์ คือตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่าคุณอ้อนคือแฟนไอ้เวธน์ มารู้อีกทีตอนที่เจอกันที่ร้าน ตอนนั้นแหละที่ผมได้อธิบายให้คุณอ้อนฟังว่าผมไม่ได้เป็นอย่างที่เพื่อนเขากล่าวหา คุณอ้อนเขาเลยขอโทษผมและรับปากว่าจะอธิบายให้เพื่อนเขาฟังอย่างแน่นอน”
“คุณอ้อนเขาอาจจะลืม”
“แต่เขาพูดเหมือนไปได้ยินหรือได้เห็นอะไรมา คือเราเจอกันครั้งที่สองเมื่อตอนสงกรานต์ที่เธอมาบ้านเราพร้อมไอ้เวธน์กับคุณอ้อน ผมรู้สึกว่าเธอจะมองผมตลอดเวลา”
“สนใจแกมั้ง”
“คงจะสนใจมาก วันนี้ถึงได้มาบอกว่าผมเป็นเกย์ พอผมยืนยันว่าเป็นผู้ชาย เธอก็แย้งกลับมาว่าคำพูดกับการกระทำของผมน่ะสวนทางกัน ไม่รู้ว่าไปรู้ไปเห็นอะไรมา”
“แกไปทำอะไรแหววๆ ให้เขาเห็นหรือเปล่า...ว่าแต่แกจะสนใจทำไมว่าเขาจะว่าแกยังไง ทุกทีแกไม่แคร์เลยนี่หว่า หรือว่า...” คนอายุมากกว่าหรี่ตามองน้องชายยิ้มๆ อย่างมีเลศนัย
“ไม่ๆๆ” สรัลยกมือห้ามพลางส่ายศีรษะปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ไม่ แล้วใส่ใจทำไม”
“ก็ทั้งน้ำเสียงและท่าทางของเธอเหมือนกำลังโกรธ ไม่พอใจมากๆ กับการที่เธอว่าผมเป็นเกย์ เหมือนความเป็นเกย์ไปทำให้เธอเดือดร้อนอะไรประมาณนั้น ที่สำคัญเธอรู้ชื่อเดิมของผมด้วย”
“เพียงขวัญ” พีรดนย์เอ่ยชื่อเดิมของน้องชาย เป็นชื่อที่มารดาตั้งให้เพราะอยากได้ลูกสาว นอกจากชื่อแล้ว มารดายังเลี้ยงดูน้องชายคนสุดท้องแบบเด็กผู้หญิงเลยทีเดียว
น้อยคนจะรู้ว่าน้องชายคนสุดท้องเคยชื่อ ‘เพียงขวัญ’ นอกจากคนสนิทหรือเพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกันตอนมัธยม เพราะก่อนจบมัธยมปลายคนในครอบครัวลงมติกันว่าสมควรเปลี่ยนชื่อ ยกเว้นมารดาที่แย้งนิดๆ แต่เมื่อคำนึงถึงผลหลายๆ อย่างเลยจำต้องยอม นั่นทำให้ ‘เพียงขวัญ’ ใช้ชื่อ ‘สรัล’ มาจนถึงทุกวันนี้
“ผมโทร. ถามไอ้เวธน์แล้ว มันบอกว่าไม่ได้บอกและไม่เคยเอ่ยถึงชื่อนี้เลยสักครั้ง”
ด้วยความข้องใจหลังจากที่สองสาวกลับ เขาก็ต่อสายหาเวธน์ทันที คนที่ใกล้ชิดสองสาวและรู้เรื่องเขาดีก็มีแค่เวธน์คนเดียว แต่ปรากฏว่าเขาเดาผิด และจนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่รู้เลยว่าปราณปริยารู้ชื่อเดิมของเขาจากใคร และดูเหมือนเธอจะปักใจเชื่อด้วยว่าเขายังใช้ชื่อนี้อยู่
“ถามสิ” คนพี่บอกวิธีง่ายๆ
“เธอไม่บอก และดูเหมือนจะไม่เลิกราง่ายๆ ถ้าผมไม่ยอมรับว่าเป็นอย่างที่เธอปักใจเชื่อ” พูดพลางทำหน้ายุ่ง จากนี้ไปเชื่อได้เลยว่าระหว่างเขากับเธอคงได้เจอกันบ่อยขึ้น เหมือนหญิงสาวจะต้องรับหน้าที่มาร้านกับดารินทร์แทนเพื่อนของเขา
“แกก็ทำให้เธอเชื่อสิว่าแกน่ะเป็นผู้ชายทั้งแท่ง” คนให้คำแนะนำบอกพลางเอามือประสานใต้คางและมองไปที่น้องชายยิ้มๆ แต่คนที่ถูกแนะนำยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร
“ยังไง”
“ก็ทำเหมือนที่ผู้ชายชอบทำกับผู้หญิงยังไงล่ะ อย่าทำเป็นโง่นักเลย เห็นหน้าสวยๆ อย่างนี้ เรื่องผู้หญิงแกก็ใช่ย่อยนี่หว่า” มือหนาตบที่ไหล่กว้างเปลือยเปล่าของน้องชายหนักๆ ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขาทำเพียงก้มหน้าหัวเราะอย่างชอบใจ
ที่จริงจะว่าไปชีวิตเขาก็เริ่มห่างๆ จากผู้หญิงตอนที่มารับช่วงกิจการต่อจากมารดาเห็นจะได้ เพราะทุ่มเทกับงานมากไปผู้หญิงที่อยู่รอบตัวก็เลยพลอยหายไปด้วย
“ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นคำแนะนำที่หลุดออกจากปากพี่ดนย์ ถ้าเป็นพี่ณัฐละก็ ว่าไปอย่าง”
“ฉันดูเป็นผู้ชายหงิมๆ หรือไง” พีรดนย์ถามเสียงกลั้วหัวเราะพร้อมกับเอนตัวลงใช้ท่อนแขนแข็งแรงหนุนต่างหมอน พลางทอดสายตามองท้องฟ้าที่มืดมิดไร้แสงดาว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพร หรือหาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศค่ะ
E-book : สามารถโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 มี.ค. 2559, 22:42:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 มี.ค. 2559, 22:42:04 น.
จำนวนการเข้าชม : 1038
| << ตอนที่ 11 สายลับจับผิด 100% | ตอนที่ 12 เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน 100% >> |