เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ

ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com

ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ




ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์

ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที

เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)

https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร

ตอน: ตอนที่ 12 เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน 100%

สิบสอง

เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน (ต่อ)

“ก็...” สรัลปรายตามองพี่ชายแล้วหัวเราะ ไม่พูดต่อ เป็นอันรู้กันว่าถึงพีรดนย์จะไม่ได้เจ้าชู้อย่างพีรณัฐ หรือนิ่งเคร่งขรึมอย่างพีรทัต แต่เรื่องผู้หญิงก็ใช่จะด้อยประสบการณ์ ไม่อย่างนั้นคงจีบแฟนคนปัจจุบันซึ่งไม่สนใจผู้ชายไม่ได้หรอก

“กลับดึกๆ ไปหาแฟนมาละสิ” สรัลเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

“ก็นิดหน่อย ถ้าว่างก็ไป ไม่ว่างก็ไม่ได้ไป แต่วันนี้วันเกิดเขาไม่ว่างก็ต้องทำตัวให้ว่างสักวัน” คนมีแฟนบอกพลางยักไหล่

“หาเวลาว่างให้เธอบ่อยๆ หน่อยสิ เดี๋ยวได้โดนทิ้งไม่รู้ตัวนะจะบอกให้” คนมีประสบการณ์เตือน

“เขาเข้าใจน่า”

“แล้วทำไมไม่มีคนเข้าใจผมอย่างนี้บ้างนะ” ได้ยินอย่างนั้นคนอาภัพรักอย่างสรัลก็บ่นอุบ

“หาสิวะ มานั่งเป็นนางคอยอยู่ได้ ก็เริ่มจากคุณป่านนี่เป็นไง เผื่อจูนกันติด” พี่ชายยุ แต่คนโดนยุกลับแค่นยิ้มและทำเสียงขึ้นจมูก นึกถึงน้ำเสียงดูแคลนและสายตาเหยียดๆ ของปราณปริยาแล้วบอกได้เลยว่าไม่มีทาง

“คงได้หรอก ที่สำคัญ พี่ณัฐเล็งไว้แล้ว”

“ไปถือสาพี่ณัฐ ชาตินี้คงมีหรอกแฟนน่ะ นั่นน่ะขอแค่คลำไม่เจอหางก็คว้าหมด แล้วทำเป็นปากดีว่ารู้คนไหนแท้คนไหนเทียม เจอกะเทยสวยสะเด็ดเกินหญิงงาบแล้วจะพูดไม่ออก” พีรดนย์ยิ้มเยาะ ภาวนาให้พี่ชายที่เจ้าชู้ไม่เลือกเจอดีเข้าสักวัน เขาจะหัวเราะให้กรามค้าง คนแบบนี้ควรเจอบ้างก็ดีจะได้เป็นบทเรียน

“ถ้าพูดเรื่องผู้หญิงของพี่ณัฐคืนนี้ก็คงไม่จบ ดึกแล้ว ผมว่าไปทำงานต่อดีกว่า”

“นี่ยังจะทำงานแข่งกับท่านประธานอีกหรือ” พีรดนย์พยักพเยิดไปที่ห้องห้องหนึ่ง ถึงแม้จะใกล้เที่ยงคืนแล้วแต่ไฟในห้องยังเปิดอยู่ และคงไม่ใช่ห้องใครนอกจากห้องของพีรทัต ผู้ชายบ้างานของแท้

“ต้องออกแบบชุดเจ้าสาวให้คุณอ้อนเขาน่ะครับ ยังเหลือรายละเอียดอีกนิดหน่อยเลยจะรีบทำให้เสร็จ จะได้นัดเขามาดูเผื่อมีแก้มีเพิ่มเติม แล้วช่วงนี้ก็งานเยอะ ได้ลูกค้าจากการออกบูทงานเวดดิงเมื่อเดือนที่แล้วหลายคู่ และนี่ว่าจะเตรียมไปออกบูทเดือนหน้าอีกด้วย” พูดพลางลุกขึ้นเก็บของแล้วเดินเข้าบ้าน

“งานพวกนี้มีบ่อยขนาดนั้นเลยหรือ” คนที่ไม่รู้เรื่องงานด้านนี้หันมาเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

“เอาจริงๆ ก็มีเกือบทุกเดือน และแต่ละเดือนก็มีหลายที่ ถ้าขยันไปน่ะนะ แต่ผมจะเลือกๆ ไป ไปทุกงานก็ไม่ไหว...เหนื่อย แค่นี้งานก็ล้นมืออยู่แล้ว ถ้าไม่ติดว่าเป็นเจ้าสาวของเพื่อนสนิทนะ ยกให้ดีไซเนอร์ของร้านทำไปแล้ว”

“เหนื่อย? นั่นไง รีบๆ หาคนมาช่วยสิไอ้น้อง” คนเป็นพี่ชี้หน้าล้อเลียน ก่อนจะผลักร่างน้องชายที่หันมามองเขาตาขวางไปยังหน้าห้อง

“คืนนี้ก็สวดมนต์ภาวนาให้ผมเจอเนื้อคู่เร็วๆ สิครับ” สรัลประชดพลางเปิดประตูห้อง

“ถ้ามันได้ผลนะ”

“ราตรีสวัสดิ์ครับ”

ชายหนุ่มที่เดินเข้าไปในห้องแล้ว โผล่หน้าออกมาบอกลาพี่ชาย ก่อนจะปิดประตูลง เขาโยนผ้าเช็ดตัวที่ใช้แล้วลงตะกร้า จากนั้นก็เดินตรงเข้าห้องน้ำ ก่อนจะทำงานต่ออีกนิด



แม้เมื่อคืนตั้งใจว่าจะทำงานต่ออีกนิด แต่พอลงมือทำจริงๆ กลับไม่นิดอย่างที่คิด เพราะกลางคืนเป็นเวลาที่สงบทำให้ความคิดและจินตนาการไหลลื่น เขาเลยทำงานยาวมาจนเกือบตีห้า เช้านี้หน้าตาของเจ้าของร้านที่เดินเข้ามาจึงไม่สดชื่น แถมยังสะลึมสะลือผิดไปจากปกติที่จะมาพร้อมเสียงทักทายและรอยยิ้มสดใส

“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณขวัญ” สุดารัตน์ละจากงานตรงหน้าเพื่อลุกขึ้นมาทักทายเจ้านายหนุ่มหน้าสวยอย่างเช่นทุกเช้า แต่พอชายหนุ่มหันมาพยักหน้ารับก็ทำให้เธออดเอ่ยต่อไม่ได้

“เช้านี้ดูเพลียๆ นะคะ”

“ทำงานเพลินไปหน่อยน่ะครับ รบกวนคุณสุเอากาแฟแก่ๆ ไปให้ผมที่ห้องด้วยนะครับ”

“ได้ค่ะ” พนักงานสาวรับคำ ก่อนจะหันไปเจอดอกทิวลิปช่อใหญ่ที่มีคนนำมาให้เจ้านายหน้าสวยตั้งแต่ร้านเพิ่งจะเปิด

“เดี๋ยวค่ะคุณขวัญ” เธอหยิบช่อดอกไม้แล้วเดินอ้อมไปยื่นให้ชายหนุ่ม พร้อมกับรอยยิ้มล้อเลียนนิดๆ “ของคุณขวัญค่ะ”

สรัลขมวดคิ้วมองดอกทิวลิปช่อใหญ่ราคาแพงอย่างประหลาดใจ ก่อนจะยื่นมือไปรับมาถือไว้ แล้วพลิกซ้ายพลิกขวาหาการ์ดแต่กลับไม่มีอะไรแนบมาด้วยเลย

“จากใคร”

“ไม่ทราบค่ะ เขาให้เด็กส่งของมาส่งแต่เช้าเลยค่ะ”

สรัลพยักหน้าทั้งที่ยังไม่คลายสงสัย ก่อนจะหมุนตัวเดินถือดอกไม้ช่อใหญ่ขึ้นไปบนห้องทำงาน ชายหนุ่มวางมันบนโต๊ะแล้วพลิกหาการ์ดอีกครั้งแต่ก็ไม่เจอ

“ไม่มีการ์ด ไม่มีชื่อคนส่ง...ใครวะ!” ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง แล้วยิ้มมุมปาก ความประหลาดใจแปรเปลี่ยนเป็นความตลกขบขันเมื่อคิดว่ามีคนส่งดอกไม้ช่อใหญ่มาให้

‘เฮ้ย!...เขาเป็นผู้ชายนะ จะส่งของมาให้ก็ควรดูนิดหนึ่งสิ’ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ คิ้วเข้มก็เลิกขึ้นเมื่อนึกถึงใครบางคนที่บอกว่าเขาเหมาะกับชื่อ ‘เพียงขวัญ’ คงไม่แปลกที่จะส่งดอกไม้มา ‘ขอโทษ’ อย่างนั้นหรือ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพร หรือร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศนะคะ

E-book : สามารถโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ




เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 มี.ค. 2559, 21:57:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 มี.ค. 2559, 21:57:06 น.

จำนวนการเข้าชม : 1032





<< ตอนที่ 12 เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน 50%   ตอนที่ 13 ช่อดอกไม้ปริศนา 50% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account