เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ

ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com

ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ




ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์

ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที

เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)

https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร

ตอน: ตอนที่ 13 ช่อดอกไม้ปริศนา 100%

สิบสาม

ช่อดอกไม้ปริศนา (ต่อ)

“สำนึกผิดอะไรคะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย”

“ก็เรื่องผมไง”

“ฉันไม่คิดว่าตัวเองผิด เพราะพูดเรื่องจริง”

“นี่คุณคิดว่าผมเป็น...อะไรแบบนั้นจริงๆ หรือ” สรัลถามเสียงขุ่นพลางชักสีหน้า “ถ้าคุณได้รู้จักตัวตนของผมจริงๆ คุณจะรู้ว่ามันไม่ใช่ ผมอาจจะหน้าตา...”

“สวยหวาน” ปราณปริยาช่วยเสริมให้เมื่อเจ้าตัวดูเหมือนจะลำบากใจที่จะพูด

“ให้ตายสิ! ผมไม่ได้อยากหน้าตาสวยหวานอะไรแบบนี้เลย แต่คนเราเลือกหน้าตาก่อนเกิดไม่ได้นี่นา” คนหน้าสวยบ่นงึมงำพลางมองตัวเองในกระจกมองหลัง แล้วถอนหายใจแรงๆ นั่นทำให้ปราณปริยาขมวดคิ้ว เพิ่งเคยเห็นคนหน้าตาดีแล้วบ่นไม่ชอบใจ กรณีแบบนี้น่าจะเกิดกับคนหน้าไม่ดีไม่ใช่หรือ

“ไม่เสียหายนี่คะ ตอนนี้เทรนด์เกาหลีมาแรง ผู้ชายหน้าสวยกำลังฮิตเลย”

“ยอมรับแล้วใช่มั้ยว่าผมเป็นผู้ชาย” คนที่ไม่พอใจหน้าตาตัวเองหันมาถามคนข้างๆ ด้วยรอยยิ้ม

‘ให้ตายสิ! ผู้ชายคนนี้แม้แต่ยิ้มก็ยังสวย เล่นเอาเธอตาพร่าไปเหมือนกัน’

และก่อนที่เธอจะตกหลุมเสน่ห์ของรอยยิ้มนั้น ปราณปริยาก็รีบส่ายหน้าเพื่อเรียกสติและปฏิเสธด้วย

“เปล่า”

“ทีดารานักร้องเกาหลีคุณยอมรับว่าเป็นผู้ชายหน้าสวย แล้วทำไมคุณไม่ยอมรับผมแบบนั้นบ้างล่ะ”

คนที่ถูกถามอย่างตัดพ้อถึงกับอึ้ง ‘เออ...นั่นสิ ทำไมกันนะ’

ดารานักแสดงเกาหลีหรือญี่ปุ่นบางคนหน้าว้านหวาน บางทีก็ชอบแต่งตัวเป็นผู้หญิงด้วย นั่นคือการแสดง แต่นี่คือชีวิตจริง

“ก็พฤติกรรมคุณมันส่อ”

“พฤติกรรมไหน ถ้าครั้งแรกที่เราเจอกันคุณก็รู้แล้วนี่ ว่าคืนนั้นคนที่ไปกับผมคือพี่ณัฐ”

“ฉันฟังมาอีกที” ปราณปริยาตอบเสียงสะบัด

“ผมเบื่อจังเลยไอ้ที่ฟังเขามาอีกที หรือเขาว่ากันว่าน่ะ” ชายหนุ่มบอกเสียงเนือยๆ

“รู้ไหมกว่าเรื่องราวจะมาถึงหูคุณน่ะมันถูกใส่สีตีไข่ลงไปเยอะขนาดไหน คำพูดของคนทำให้เรื่องเท่ามดกลายเป็นเรื่องเท่าช้างมานักต่อนักแล้ว”

“ไม่มีทาง เพราะคนที่พูดคือคนที่ฉันรู้จักดี แล้วเธอก็ไม่ได้ฟังมาจากใคร เพราะเห็นด้วยตาตัวเอง” ปราณปริยาเถียงคอเป็นเอ็น ยื่นหน้าไปหาชายหนุ่มพร้อมกับยกนิ้วขึ้นชี้ดวงตาของตัวเอง

“เธอ?...” สรัลพึมพำพลางใช้ความคิด “ใครเหรอ บอกผมได้ไหม”

“รู้เอาไว้แค่ว่าคุณกำลังจะทำลายจิตใจและความสุขของเธอก็พอ”

“ผมหักอกเธอคนนั้นหรือ” ชายหนุ่มถามยิ้มๆ แต่คำตอบที่ได้รีบทำเอาเขาหุบยิ้มแทบไม่ทัน

“แย่งแฟน!”

“เธอคนนั้นเป็นทอม”

“ผู้หญิงค่ะ”

“งั้น...” สรัลลากเสียงพร้อมกับหันมาจ้องหน้าคนข้างๆ ด้วยสายตาเจ้าชู้วิบวับ

“ฝากบอกเธอคนนั้นด้วยว่าเลิกห่วงแฟน แล้วมาห่วงคนสนิทอย่างคุณดีกว่าไหม”

“หมะ...หมายความว่าไง” ร่างบางที่เคยนั่งหลังตรงหน้าเชิดขยับตัวไปชิดประตูรถมากกว่าเดิม เมื่อเห็นสายตาที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นจากสรัล

‘นี่มันสายตาของผู้ชายเจ้าชู้ชัดๆ’

“เหมือนคุณกำลังกลัวผมอยู่นะ”

แม้ปากจะว่าเขาเป็นเกย์อยู่โต้งๆ แต่พอเจออย่างนี้หญิงสาวกลับทำท่ากลัวเขาเสียอย่างนั้น

“ก็คุณเป็นผู้ชาย” เธอพูดได้ไม่เต็มปากนัก

“น่ะ”

“หมายถึงโดยกำเนิดคุณเป็นผู้ชาย แต่จิตใจคุณน่ะไม่ใช่” หญิงสาวรีบแย้งเมื่อชายหนุ่มทำเสียงเหมือนกำลังบอกว่าเธอกำลังยอมรับเขาว่าเป็นผู้ชาย

“ผมชอบผู้หญิง”

“แค่บังหน้า” หญิงสาวรีบแทรก

“คุณไปถามคนในครอบครัวหรือไอ้เวธน์ก็ได้”

“คนในครอบครัวใช่จะรู้เสมอไป เจอมาเยอะละ พวกที่ปิดบังครอบครัวแล้วก็หาผู้หญิงมาแต่งงานบังหน้าน่ะ น่ารังเกียจที่สุด” ปราณปริยาทำเสียงเยาะเมื่อเอ่ยถึงการแต่งงานเพื่อบังหน้า เรื่องราวในอดีตที่เพิ่งผ่านมาได้ไม่นานก็ผุดขึ้นมาในหัว

“คุณเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้”

“เปล่า” น้ำเสียงที่เคยหนักแน่นก่อนหน้ากลับแผ่วเบา

สรัลฟังแล้วสะเทือนใจอย่างประหลาด จนชายหนุ่มอดถามไม่ได้ “คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ท่าทางคุณแปลกๆ ไปนะ”

“ใกล้ถึงร้านที่เราจะทานอาหารเที่ยงกันหรือยังคะ ฉันหิวแล้ว” ปราณปริยาเปลี่ยนเรื่องทันที เพื่อยุติการเอ่ยถึงเรื่องราวที่ชวนเจ็บปวดเพราะแผลของเธอยังสดใหม่

“เลี้ยวหน้าก็ถึงแล้วครับ”

หญิงสาวที่ดูเศร้าไปถนัดตาพยักหน้ารับแล้วเงียบไปจนผิดปกติ ทำให้สรัลที่ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรสะกิดใจอีกฝ่ายหรือเปล่า เลยเลือกที่จะเงียบตามไปด้วย

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพรหรือหาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ

อีบุ๊คดาวโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ



เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 มี.ค. 2559, 17:11:56 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 มี.ค. 2559, 17:11:56 น.

จำนวนการเข้าชม : 949





<< ตอนที่ 13 ช่อดอกไม้ปริศนา 50%   ตอนที่ 14 ความประทับใจแรก 50% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account