เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 14 ความประทับใจแรก 50%
สิบสี่
ความประทับใจแรก
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ปราณปริยาที่ตั้งใจว่าจะนั่งแท็กซี่กลับ หรือไม่ก็จะกลับพร้อมเวธน์กับดารินทร์ เพราะดารินทร์ไปรับเธอมา แต่ขากลับดารินทร์กลับกับแฟนหนุ่ม แล้วโทร. ให้คนที่บ้านไปเอารถที่ร้านเวดดิงและทิ้งเธอให้กลับพร้อมกับสรัลเสียนี่
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” แต่ ‘คราวหน้าไม่ต้อง’ เธออยากจะต่อประโยคนี้แต่เกรงใจ อย่างไรชายหนุ่มก็มีน้ำใจมาส่งถึงแม้เธอจะไม่เต็มใจก็ตาม
สรัลพยักหน้ายิ้มรับคำขอบคุณที่ดูขัดกับสีหน้าของเธออย่างมาก ส่วนคนหน้าบึ้งที่ถูกทุกคนขัดใจกำลังเปิดประตูรถเพื่อจะลง
เสียงร้องของใครบางคนที่อยู่ไม่ไกลจากประตูบ้านก็ดังขึ้น พร้อมกับร่างของชายมีอายุคนหนึ่งที่ก้มๆ เงยๆ อยู่บริเวณพุ่มไม้ประดับ เขานั่งแหมะที่พื้นพลางกุมเท้าด้วยสีหน้าเหยเก
“โอ๊ย!!”
“เกิดอะไรขึ้น” สรัลถามยังไม่ทันจะจบประโยค ปราณปริยาก็รีบลงจากรถ แล้ววิ่งหน้าตื่นเข้าบ้านไปหาคนสวน
“ลุงสิงห์ เป็นอะไรคะ”
“จอบโดนเท้าน่ะครับ”
“อูย!...” ปราณปริยามองไปที่เท้าของเขาแล้วสูดปากด้วยความหวาดเสียว ใจสั่น มือสั่น พานจะเป็นลม ก็เท้าของคนสวนนั้นเต็มไปด้วยเลือด แถมซึมออกมาตามซอกนิ้วมือที่กุมแผลไว้
“เลือดออกเยอะเลย ผมว่าพาลุงแกไปหาหมอดีกว่า” สรัลซึ่งเดินตามมาสมทบบอก ก่อนจะนั่งยองๆ แกะมือของคนสวนเพื่อดูบาดแผล
คนที่เกือบจะเป็นลมเพราะเห็นเลือดจึงได้สติ หมุนตัวจะวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อเรียกคนขับรถ “เดี๋ยวฉันให้คนเอารถออก”
“ไปรถผมดีกว่า ดูท่าแผลจะลึกนะ เลือดออกเยอะมาก” สรัลเอ่ยพร้อมกับอุ้มร่างของลุงสิงห์ แล้วเดินตรงไปที่รถของตัวเองที่จอดอยู่หน้าบ้านท่ามกลางความตะลึงของเจ้าของบ้านสาวซึ่งเดินตามมาติดๆ
จะว่าลุงสิงห์ตัวผอมกะหร่องก็ไม่ใช่ แม้แกจะเตี้ยกว่ามาตรฐานชายไทยก็จริง แต่หุ่นก็ล่ำพอสมควรทีเดียว ไม่คิดว่าคนที่รูปร่างสูงแต่ดูเพรียวบางอย่างสรัลจะอุ้มคนสวนได้อย่างสบาย
“รถคุณจะเปื้อนนะ”
“ตอนนี้ควรจะห่วงลุงแกมากกว่ามาห่วงรถผมนะ” ชายหนุ่มบอกเสียงตำหนิ เมื่อเขาวางลุงสิงห์ที่เบาะหลังแล้วเลือดของแกหยดเปื้อนในรถ แถมเลือดที่มือแกก็เปื้อนเบาะ
“ทนหน่อยนะครับลุง” ชายหนุ่มบอกคนเจ็บ ก่อนจะเบี่ยงตัวแล้วดันร่างบางให้เข้าไปนั่งคู่กับลุงสิงห์
“คุณนั่งกับลุงนะ มียาดมไหม ถ้ามีเอาให้แกดมด้วย เสียเลือดมาก แกคงหน้ามืด”
หลังจากพาลุงสิงห์ที่เย็บแผลเรียบร้อยจนกลับมาถึงบ้านแล้ว ก็ปล่อยให้ภรรยาของลุงดูแลต่อ และก็สรัลอีกนั่นแหละที่อุ้มคนสวนไปส่งถึงห้อง
“ขอบคุณมากนะคะ ถ้าไม่ได้ละคุณแย่เลย ฉันเห็นเลือดแล้วพานจะหน้ามืด เสื้อคุณเปื้อนเลือดกับดินด้วยนี่” เจ้าของบ้านสาวบอกชายหนุ่มด้วยความเกรงใจ เพราะเสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาวที่ถูกพับแขนจนถึงข้อศอกเปื้อนทั้งดินและเลือด
สรัลก้มมองเสื้อแล้วบอกอย่างไม่ใส่ใจ “นิดหน่อยเอง”
ผ้าเช็ดหน้าผืนสีขาวขอบฟ้าลายกุหลาบก็ถูกยื่นมาตรงหน้า ทว่าคนที่ยื่นมากลับเบนสายตาไปทางอื่น เธอไม่ได้ไม่เต็มใจยื่นให้เขาแต่กำลังอายต่างหาก เมื่อเห็นเธอเม้มปากยิ้มๆ กับแก้มที่เป็นสีชมพูระเรื่อเขาก็รู้ทันที ก่อนที่จะเปิดยิ้มกว้างและไม่พูดให้อีกฝ่ายเขินไปมากกว่านี้ เขาทำเพียงยื่นมือไปรับผ้าเช็ดหน้าแสนหวานนั้นมาเช็ดครบสกปรกบนเสื้อ
“ขอบคุณครับ”
“บ้านเงียบจัง ไม่มีใครอยู่เลยหรือครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามพลางกวาดตามองไปทั่วบ้านหลังใหญ่ ซึ่งเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง
“คุณแม่กับพี่ชายไปทำงานน่ะค่ะ” เธอได้ยินเสียงสรัลครางฮือในลำคอ พร้อมกับเลิกคิ้วและเพ่งมองเธอด้วยสายตาเหมือนตำหนิ
เมื่อเธอบอกว่าพี่กับมารดาไปทำงาน ขณะที่เธอทำตัวเหมือนคนว่างงาน คอยเกาะแม่กับพี่ชายกิน ทั้งที่อายุอานามก็ขนาดนี้แล้ว
“เอ่อ...คือคุณแม่ไปทำงานแทนระหว่างที่ฉันหยุดพักน่ะ” ปราณปริยากระแอมนิดหนึ่ง ก่อนจะแก้ต่างให้ตัวเอง
แม้หญิงสาวจะกลับไปทำงานตามปกติแล้ว แต่เมื่อเพื่อนมีปัญหา เธอจึงขออนุญาตมารดาหยุดพักอีกสักระยะ
“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ครับ”
“แต่คุณมองเหมือนจะว่า”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพรหรือตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ
อีบุ๊คโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ
ความประทับใจแรก
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ปราณปริยาที่ตั้งใจว่าจะนั่งแท็กซี่กลับ หรือไม่ก็จะกลับพร้อมเวธน์กับดารินทร์ เพราะดารินทร์ไปรับเธอมา แต่ขากลับดารินทร์กลับกับแฟนหนุ่ม แล้วโทร. ให้คนที่บ้านไปเอารถที่ร้านเวดดิงและทิ้งเธอให้กลับพร้อมกับสรัลเสียนี่
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” แต่ ‘คราวหน้าไม่ต้อง’ เธออยากจะต่อประโยคนี้แต่เกรงใจ อย่างไรชายหนุ่มก็มีน้ำใจมาส่งถึงแม้เธอจะไม่เต็มใจก็ตาม
สรัลพยักหน้ายิ้มรับคำขอบคุณที่ดูขัดกับสีหน้าของเธออย่างมาก ส่วนคนหน้าบึ้งที่ถูกทุกคนขัดใจกำลังเปิดประตูรถเพื่อจะลง
เสียงร้องของใครบางคนที่อยู่ไม่ไกลจากประตูบ้านก็ดังขึ้น พร้อมกับร่างของชายมีอายุคนหนึ่งที่ก้มๆ เงยๆ อยู่บริเวณพุ่มไม้ประดับ เขานั่งแหมะที่พื้นพลางกุมเท้าด้วยสีหน้าเหยเก
“โอ๊ย!!”
“เกิดอะไรขึ้น” สรัลถามยังไม่ทันจะจบประโยค ปราณปริยาก็รีบลงจากรถ แล้ววิ่งหน้าตื่นเข้าบ้านไปหาคนสวน
“ลุงสิงห์ เป็นอะไรคะ”
“จอบโดนเท้าน่ะครับ”
“อูย!...” ปราณปริยามองไปที่เท้าของเขาแล้วสูดปากด้วยความหวาดเสียว ใจสั่น มือสั่น พานจะเป็นลม ก็เท้าของคนสวนนั้นเต็มไปด้วยเลือด แถมซึมออกมาตามซอกนิ้วมือที่กุมแผลไว้
“เลือดออกเยอะเลย ผมว่าพาลุงแกไปหาหมอดีกว่า” สรัลซึ่งเดินตามมาสมทบบอก ก่อนจะนั่งยองๆ แกะมือของคนสวนเพื่อดูบาดแผล
คนที่เกือบจะเป็นลมเพราะเห็นเลือดจึงได้สติ หมุนตัวจะวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อเรียกคนขับรถ “เดี๋ยวฉันให้คนเอารถออก”
“ไปรถผมดีกว่า ดูท่าแผลจะลึกนะ เลือดออกเยอะมาก” สรัลเอ่ยพร้อมกับอุ้มร่างของลุงสิงห์ แล้วเดินตรงไปที่รถของตัวเองที่จอดอยู่หน้าบ้านท่ามกลางความตะลึงของเจ้าของบ้านสาวซึ่งเดินตามมาติดๆ
จะว่าลุงสิงห์ตัวผอมกะหร่องก็ไม่ใช่ แม้แกจะเตี้ยกว่ามาตรฐานชายไทยก็จริง แต่หุ่นก็ล่ำพอสมควรทีเดียว ไม่คิดว่าคนที่รูปร่างสูงแต่ดูเพรียวบางอย่างสรัลจะอุ้มคนสวนได้อย่างสบาย
“รถคุณจะเปื้อนนะ”
“ตอนนี้ควรจะห่วงลุงแกมากกว่ามาห่วงรถผมนะ” ชายหนุ่มบอกเสียงตำหนิ เมื่อเขาวางลุงสิงห์ที่เบาะหลังแล้วเลือดของแกหยดเปื้อนในรถ แถมเลือดที่มือแกก็เปื้อนเบาะ
“ทนหน่อยนะครับลุง” ชายหนุ่มบอกคนเจ็บ ก่อนจะเบี่ยงตัวแล้วดันร่างบางให้เข้าไปนั่งคู่กับลุงสิงห์
“คุณนั่งกับลุงนะ มียาดมไหม ถ้ามีเอาให้แกดมด้วย เสียเลือดมาก แกคงหน้ามืด”
หลังจากพาลุงสิงห์ที่เย็บแผลเรียบร้อยจนกลับมาถึงบ้านแล้ว ก็ปล่อยให้ภรรยาของลุงดูแลต่อ และก็สรัลอีกนั่นแหละที่อุ้มคนสวนไปส่งถึงห้อง
“ขอบคุณมากนะคะ ถ้าไม่ได้ละคุณแย่เลย ฉันเห็นเลือดแล้วพานจะหน้ามืด เสื้อคุณเปื้อนเลือดกับดินด้วยนี่” เจ้าของบ้านสาวบอกชายหนุ่มด้วยความเกรงใจ เพราะเสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาวที่ถูกพับแขนจนถึงข้อศอกเปื้อนทั้งดินและเลือด
สรัลก้มมองเสื้อแล้วบอกอย่างไม่ใส่ใจ “นิดหน่อยเอง”
ผ้าเช็ดหน้าผืนสีขาวขอบฟ้าลายกุหลาบก็ถูกยื่นมาตรงหน้า ทว่าคนที่ยื่นมากลับเบนสายตาไปทางอื่น เธอไม่ได้ไม่เต็มใจยื่นให้เขาแต่กำลังอายต่างหาก เมื่อเห็นเธอเม้มปากยิ้มๆ กับแก้มที่เป็นสีชมพูระเรื่อเขาก็รู้ทันที ก่อนที่จะเปิดยิ้มกว้างและไม่พูดให้อีกฝ่ายเขินไปมากกว่านี้ เขาทำเพียงยื่นมือไปรับผ้าเช็ดหน้าแสนหวานนั้นมาเช็ดครบสกปรกบนเสื้อ
“ขอบคุณครับ”
“บ้านเงียบจัง ไม่มีใครอยู่เลยหรือครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามพลางกวาดตามองไปทั่วบ้านหลังใหญ่ ซึ่งเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง
“คุณแม่กับพี่ชายไปทำงานน่ะค่ะ” เธอได้ยินเสียงสรัลครางฮือในลำคอ พร้อมกับเลิกคิ้วและเพ่งมองเธอด้วยสายตาเหมือนตำหนิ
เมื่อเธอบอกว่าพี่กับมารดาไปทำงาน ขณะที่เธอทำตัวเหมือนคนว่างงาน คอยเกาะแม่กับพี่ชายกิน ทั้งที่อายุอานามก็ขนาดนี้แล้ว
“เอ่อ...คือคุณแม่ไปทำงานแทนระหว่างที่ฉันหยุดพักน่ะ” ปราณปริยากระแอมนิดหนึ่ง ก่อนจะแก้ต่างให้ตัวเอง
แม้หญิงสาวจะกลับไปทำงานตามปกติแล้ว แต่เมื่อเพื่อนมีปัญหา เธอจึงขออนุญาตมารดาหยุดพักอีกสักระยะ
“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ครับ”
“แต่คุณมองเหมือนจะว่า”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพรหรือตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ
อีบุ๊คโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 มี.ค. 2559, 20:05:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 มี.ค. 2559, 20:05:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 996
| << ตอนที่ 13 ช่อดอกไม้ปริศนา 100% | ตอนที่ 14 ความประทับใจแรก 100% >> |