นางร้ายอ้อนรัก เปลี่ยนชื่อเป็น เล่ห์พิศวาสซาตาน
เดี๋ยวมาลงให้ค่ะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 16
ตอนที่16
ร่างบางระหงที่นอนหงายอยู่บนเตียงกว้าง ภาพทรวงอกขาวอมชพูดูอวบอิ่มงดงามที่เห็นเพียงวับๆแวมๆ เพราะมีแจ็คเก็ตคลุมทับนาวีอยากเห็นมันอีกครั้งเต็มๆตา มือแข็งแรงกระชากมันออกจากตัวเธอ
“ใส่ไปทำไมกัน ในเมื่อผมยังไม่ใส่อะไรเลย” เขาหัวเราะเบาๆ
“นาวีนายมันบ้าไปแล้ว” หญิงสาวกระเทิบหนีไปจนชนหัวเตียง
ขายาวเรียวยามเธอขยับ มันทำให้เห็นอะไรวับๆแวมๆ ตอนกระโปรงยีนส์ตัวสั้นล่นขึ้น ทำให้เลือดในกายของชายหนุ่มซูบฉีด นาวีก้าวขึ้นบนเตียงทันที
“อย่าให้ผมต้องเหนื่อยอีกเลย จริงรึเปล่าที่เขาบอกว่ากระท้อนต้องทุบถึงจะหวาน” มือของเขาเชยคางเธอ
“อยากทำอะไรก็ทำ ในเมื่อนายมันไม่มีความเป็นคนเหลืออยู่แล้วนี่”
นาวีหัวเราะ “ผมล้อเล่นน่ะ ผมทุบตี คุณไม่ลงหรอกถึงแม้ว่าคุณจะทำร้ายผมลงก็ตาม” แววตาของเขาแสดงความน้อยใจออกมา
“ถ้านายหยุดแค่นี้บางที่ฉันอาจจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นก็ได้” หญิงสาวพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
นาวีใช้การปฏิบัติแทนคำตอบเขาก้มจูบไหล่เนียนงามของเธอซึ่งไม่มีสิ่งใดขวางกั้นเนื้อแนบเนื้อ น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาแม้จะพยายามฝืนไม่ให้ร้องไห้ และนั่นมันคือคำตอบของนาวีว่าเขาจะไม่หยุดเพียงเท่านี้
“ปล่อยฉัน” หญิงสาวทุบหน้าอกเขาแรงๆ จนเริ่มเจ็บมือ
ฝ่ามืออีกข้างของนาวีเลื่อนต่ำไปกอบกุมอกอิ่มบีบคลึงเคล้าอย่างเร้าใจ
“ไม่! ได้โปรดอย่าทำแบบนี้” จากนั้นเขาซุกหน้าลงไปหามัน หญิงสาวหลับตาแน่น “ตายเป็นตาย”
เธอกัดหูของเขาเอาไว้แน่น ฟันคมบดขยี้มันราวกับจะให้มันขาดติดปาก
“โอ๊ย! ปล่อยหูผม ได้โปรดมันจะขาดอยู่แล้ว”เขาร้องเสียงหลง
“บ้าฉิบ” เขาสบถเสียงดัง และผลักร่างเธออออกห่าง
“ถ้าคุณกัดหูผมอีก ผมจะกัดมัน” เขามองที่ปลายยอดปทุมถันสีชมพู ++++++++++++++++++++
“เร็วเข้าพังเข้าไปผมให้เพิ่มอีกสองพัน” เคนควันออกหูเขาโกรธจัดเมื่อลางสังหรณ์บอกว่าให้เขามาที่คอนโดของนาวี จากการสอบถามพนักงานด้านล่างตรงทางเข้าตึกปรากฏว่าหญิงสาวมาที่นี่จริงๆ เคนคิดว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่ๆ เขาขอให้ รปภ. ขึ้นมาด้วยโดยบอกว่าแฟนสาวของเขาอาจตกอยู่ในอันตราย
ที่จริงพวกรปภ. จะไม่ยอมช่วยเขาพังประตู แต่เคนสั่งให้พวกเขาพังประตูด้วยราคาห้าพันบาท พวกนั้นก็ยังไม่กล้าทำอยู่ดี เคนจึงขู่ว่าหากแฟนเขาเป็นอะไรไป นอกจากนายนาวีแล้วเขาก็จะเอาเรื่องกับเจ้าหน้าที่และ รปภ.ด้วยพวกนี้จึงยอมช่วยเขาพังประตู
“อีกนิดเดียวเร็วเข้าสิ ฉันให้เพิ่มอีกสามพันก็ได้”
รปภ สองคนรวมทั้งเคนออกแรงเฮือกสุดท้ายและในที่สุดค้อนปอนด์กับแรงของผู้ชายสามคนก็พังประตูห้องจนสำเร็จ
“ใครมาทำอะไรหน้าห้องกูวะ” นาวีสบถอย่างหัวเสียเมื่อได้ยินเสียงดังโครมที่หน้าห้อง ทุกอย่างกำลังจะไปได้สวย แต่แล้วจู่ๆ ห้องนอนที่ไม่ได้กดล็อคก็เปิดออกจากนั้น ร่างเปลือยของเขาก็ปลิวลงจากเตียงอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
“ไอ้เลว มึงตายเสียเถอะ”
เคนกระโดดทับคร่อมร่างของนาวีจากนั้นชกเข้าที่เบ้าตาของเขาอย่างบ้าคลั่ง “มึงจะทำอะไรผู้หญิงของกู”
“กระท้อนสมควรจะเป็นของกู มึงนั่นแหละที่มาแย่งเขาไปจากกู”
“มึงตายซะเถอะ จำเอาไว้ถ้ามึงแตะเขาหรือเข้าใกล้เขาอีก กูจะส่งมึงไปหายมพบาล”เคนเลือดขึ้นหน้า ความแค้นเมื่อเห็นสภาพแฟนสาว บวกกับร่างกายที่สูงใหญ่กว่าทำให้เขาได้เปรียบนาวี
กระท้อนรีบสวมแจ็คเก็ตอย่างรวดเร็วโชคยังดีที่เคนมาช่วยทันเวลา ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องตกเป็นของผู้ชายโรคจิตอย่างแน่นอน
เมื่อ รปภ เห็นว่าผู้เช่าห้องผิดจริงจึงช่วยเคนล็อคตัวของนาวีเอาไว้ เคนโทรหาตำรวจอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักตำรวจสามนายก็มาถึงที่เกิดเหตุจากนั้นก็พาตัวนาวีไปโรงพัก เขาถูกจับกุมแต่สายตาแห่งความเกลียดชังยังจ้องหน้าเคนอย่างไม่ลดละ
“เรื่องการสอบสวนให้ปากคำ ผมจะพาแฟนไปให้ปากคำพรุ่งนี้เองนะครับ วันนี้เธอเสียขวัญมามากแล้ว”
“ครับ ผมเข้าใจดี” นายตำรวจท่านหนึ่งตอบ ก่อนจะนัดวันเวลาให้ปากคำกับเคน
อ้อมกอดแข็งแรงกระชับเรือนร่างบางระหงเอาไว้แนบแน่น ขณะที่หญิงสาวสะอื้นจนตัวโยนครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอร้องไห้หนักขนาดนี้ เคน นรินธรขอสัญญาว่าต่อไปนี้เขาจะดูแลเธอด้วยชีวิตของเขาจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเธอได้อีก
“ไปจากที่นี่กันเถอะ” เขาประคองร่างบางอย่างทะนุถนอม
ภายในรถหญิงสาวนั่งเงียบมาตลอดทาง เธอคงไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ได้ เคนเข้าใจดีแฟนสาวของเขาคงผิดหวังกับพฤติกรรมอดีตเพื่อนรักซึ่งเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ เขามองว่าไอ้หมอนั่นมันคงมีสันดานดิบฝึงลึกอยู่ในตัวอยู่แล้วแต่ที่ผ่านมามันคงเก็บซ่อนเอาไว้เพียงเท่านั้น
เขาหายใจแรงๆ สภาพเธอตอนนี้คงยังพาไปส่งบ้านไม่ได้ เนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบเลือดของนายนาวี “คืนนี้คุณพักอยู่กับผมก่อนนะครับ หากกลับไปที่บ้านตอนนี้คุณแม่คุณคงตกใจ”
หญิงสาวก้มมองตัวเอง สภาพเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งผมเผ้ายุ่งเหยิง คราบเลือดของนายนาวีที่เลอะเกรอะกังไปตามเนื้อตัวของเธอไม่เว้นแม้แต่ที่มุมปากตอนที่เธอกัดหูเขาเกือบจะขาด
“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะหาวิธีโทรไปบอกคุณแม่เอง แต่คุณอย่าบอกเรื่องนาวีกับคุณแม่ได้ไหมฉันไม่อยากให้ท่านคอยเป็นกังวลเรื่องของฉันมากนัก”
ที่จริงเคนไม่เห็นด้วยนัก พฤติกรรมของนายนาวีกระท้อนควรบอกผู้ใหญ่นายนั่นมันเป็นตัวอันตรายแต่เห็นสายตาอ้อนวอนของแฟนสาวเคนจึงได้แต่พยักหน้า
“ก็ได้ครับ”
ภายในห้องสวีทสุดหรู ที่เคนจองเอาไว้ก่อนหน้านี้เขาจะมาพักที่นี้ทุกครั้งเวลาลงมาจากจันทบุรี
“คุณไปอาบน้ำก่อนเถอะ เดี๋ยวผมสั่งซุปร้อนๆมาให้ทาน จะได้รู้สึกดีขึ้น”
“ตอนนี้ฉันทานอะไรไม่ลงค่ะ ขอแค่น้ำผลไม้ก็พอ” จากนั้นหญิงสาวก็ปลีกตัวขอไปอาบน้ำ
เคนมองตามเรือนร่างบางระหงไปเธอคงเสียใจมากจริงๆ ถ้าอย่างนั้นไม่มีทางที่จะกินอะไรไม่ลง เพราะรู้ดีแฟนสาวมีความสุขในเรื่องการกินมากแค่ไหน แต่โชคยังดีที่เธอเป็นคนกินเก่งแต่ไม่อ้วน
เคนมองออกไปนอกระเบียงแล้วรู้สึกแปลก บรรยากาศในค่ำคืนนี้จะว่าไปทำไมมันดูเหมือนคืนส่งตัวยังไงก็ไม่รู้ เขาอมยิ้มกับความคิดแต่ไม่ได้คิดจะฉวยโอกาส
หญิงสาวอาบน้ำอยู่นาน ล้างคราบเลือดที่เธอนึกรังเกียจจากนั้นก็ใช้สบู่เหลวหอมกรุ่นฟอกไปตามตัวอีกหลายครั้งวันนี้เป็นการอาบน้ำที่นานที่สุดตั้งแต่เกิดมาก็ว่าได้ แต่ทว่าเมื่อตอนอาบน้ำเสร็จเธอเพิ่งจะนึกออกว่านอกจากผ้าขนหนูที่สวมใส่อยู่ เธอไม่ได้มีเสื้อผ้ามาเลย ไอ้ที่ใส่มามันก็เหมือนไม่ได้ใส่
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกชายหนุ่มมองไปตามเสียงนั้น แต่สายตาคมต้องหยุดชะงักอยู่ที่เรือนร่างงามที่มีหยดน้ำเกาะผิว และพบว่าตัวเองเลือดกำเดาแทบจะพวยพุ่งออกมา สาวๆ จากหนังสือ FHM คงต้องพ่ายต่อความเซ็กซี่ของคนตรงหน้าในเวลานี้
“ทำไมคุณถึงออกมาในชุดนี้ล่ะครับ” แต่ว่าเคนก็เริ่มนึกออก “ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนใช่ไหมครับ เดี๋ยวผมลงไปหาซื้อมาให้”
เขาลุกพรวดจากโซฟาตัวสวย และรีบหันหลังเตรียมตัวเดินออกไปจากห้องเพราะถ้าช้ากว่านี้เขาอาจจะผิดสัญญากับเธอก็ได้ว่าจะไม่แตะต้องเธออีก หากยังไม่ได้แต่งงานกัน
“เดี๋ยวค่ะพี่เคน ไม่ต้องไปหรอกค่ะ”
“ทำไมละครับ” เขาหันกลับมาด้วยความสงสัย
หญิงสาวเดินก้าวเท้ามาอยู่ตรงหน้าเขาด้วยความมั่นใจ จากนั้นสิ่งที่เขาไม่คาดคิดให้ตายเจ้าหล่อนดึงผ้าขนหนูที่พันรอบกายออก และตอนนี้มันล่วงไปกองที่พื้นเขาก้มลงมองจากพื้น ค่อยๆเงยหน้าขึ้นช้าๆปลายเท้าเธอดูสะอาดนวลเนียน ขาเรียวยาวที่ดูกลมกลึงเกลี้ยงเกลา ปลีน่องขาวหยวกไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ และต้องหยุดอยู่แค่นั้น
“ให้ตาย ทำอะไรเนี่ยหยิบมันขึ้นมาใส่ซะ” เขาสั่ง
“พี่เคนคะ กอดกระท้อนสิคะ” หญิงสาวสั่งก่อนจะดึงฝ่ามือหนาของเขามาทาบที่เอวกลมกลึง เธอรู้สึกขยะแขยงกับร่างกายนาวีที่มาเกือกกลั้วกับร่างกายเธอ แม้เธอจะไม่ได้ตกเป็นของเขาแต่ก็เปลืองเนื้อเปลืองตัวไม่น้อย เธออยากลืมช่วงเวลานั้นที่นาวีทำกับเธอ และเขาคนนี้จะเป็นผู้ลบคราบราคีเหล่านั้นออกจากเรือนกายและหัวใจของเธอให้หมด
“ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ พี่รู้ว่าเธอเสียใจมากแต่ว่า...”
“ไม่รักแล้วเหรอคะ” นัยน์ตาหวานช้อนมองเขา ท่าทีอ้อนของเธอทำให้เขาอยากจะบ้าตาย
“ทำไมจะไม่รักล่ะ แต่เห็นว่าเธอเพิ่งผ่านเรื่องร้ายๆมาพี่ไม่คิดอยากจะเอาเปรียบ”
พันธิตายกมือขึ้นปิดปากเขา “ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วค่ะ ช่วยลบกลิ่นกายผู้ชายคนนั้นออกจากตัวของกระท้อนทีได้ไหมคะ”
“ร้ายกาจจริงๆนะเรา”
เขาอยากจะคลั่ง นี่เขาต้องผิดสัญญาใช่ไหมทั้งๆที่ตั้งใจจะรักษาคำพูด แต่แก่นกายของเขามันก็กระตุกเต้นตื่นตัวอยากจะครอบครองเธอเหลือเกิน
ใบหน้าหล่อคมซบไปที่ซอกคอขาวเนียนก่อนจะกระซิบ“ไม่เสียใจนะที่ทำแบบนี้”
“ไม่ค่ะ” ริมฝีปากอิ่มเย้ายวนเติมเต็มคำพูดสร้างความมั่นใจให้เขาด้วยการสอดแขนไปโน้มศีรษะของชายหนุ่มและจูบเขา
เคนอุ้มร่างบางเปล่าเปลือยไปวางบนเตียงอย่างทะนุถนอม ฝ่ามือของเขาวางบนหน้าท้องแบนเรียบอย่างไม่รู้จะไปทางไหนดีระหว่างขึ้นข้างบนหรือลงข้างล่าง
หญิงสาวช่วยปลดกระดุมของเขาออกทีละเม็ดจากล่างขึ้นบนจนเห็นแผงอกแข็งแรง เคนถอดเสื้อออกไปและไม่สนใจว่ามันจะหล่นไปตรงไหน
เขาต้องหลับตานิ่งและสูดปากเบาๆ ไม่คิดว่าสาวน้อยจะแกล้งเขาด้วยการเผยอริมฝีปากอิ่มสวยเข้าครอบครองเม็ดสีน้ำตาลบนยอดอกของเขา จากนั้นเธอก็ดูดเลียขบดุลมันเล่น ทำเอาเขาเกร็งไปทั้งเนื้อทั้งตัว
“โอย...ที่รัก...แกล้งกันขนาดนี้เชียวเหรอ” เลือดพุ่งพล่านเดือดดาลไปทั้งร่างกาย กางเกงแสลคของเขาชายหนุ่มถอดมันออกง่ายดายไม่ทันเสียเวลา และตามด้วยกางเกงชั้นในตัวสุดท้ายจนไม่มีปราการใดๆกั้นขวางระหว่างการร่วมรักของเธอกับเขาอีกต่อไป
นิ้วแข็งแรงซุกไซร้ไปตามกลีบเนื้อนวลอย่างเร่าร้อน เขาได้ยินเสียงหญิงสาวครวญครางออกมาเบาๆพันธิตากอดรัดร่างเขาเอาไว้อย่างเร่าร้อนเมื่อน้ำรักช่ำหวานไหลลินออกมาจนท่วมนิ้ว เคนพามันออกมาจากกลีบเนื้อนุ่มนิ่ม
“พี่เคน” น้ำเสียงกระเส่า
ชายหนุ่มจุมพิตตวัดลิ้นเข้าไปไล้เรียวลิ้นนุ่มชื้นอย่างหลงไหล ในขณะที่มืออีกข้างกำลังจับส่วนกำยำแข็งแรงแทรกไปในกลีบเนื้อนวล และพบว่ามันคับแน่นบีบรัดเขาอยู่ตลอดเวลา จนเขาต้องหอบถี่ให้ตายเถอะมันช่างรู้สึกดีเหลือเกินแต่ด้วยความคับแน่น เคนต้องใช้มือด้านหนึ่งยกขาขวาของเธอขึ้นพาดสะโพกแข็งแรงของเขา และความแข็งแรงใหญ่โตของเขาก็ฝ่าฟันลุกล้ำเข้าไปได้จนสุดทางรัก
“โอ๊ย...พี่เคน” หญิงสาวบิดเรือนร่าง มันอึดอัดราวกับจะระเบิดออกมา
เขาขยับความแข็งแรงเข้าออกสักพักจนมันลื่นไหลขึ้นความอึดอัดของหญิงสาวจึงค่อยๆคลายตัวลงเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน
“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหมที่รัก” เขาถามอย่างอ่อนโยน
หญิงสาวพยักหน้าตอบรับ เคนยิ้มบางๆก่อนจะกดย้ำลงลึกกว่าเดิม และเร่งจังหวะรุนแรงมากขึ้นเสียงเนื้อกระแทกเนื้อพร้อมกับเสียงหญิงชายทั้งคู่ครวญครางด้วยความสุขปนเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจ
หญิงสาวยกสะโพกตอกรับยามเขาพาแก่นกายเข้ามาหา และกอดเอวของเขาเอาไว้แน่นยามเขาพามันออกห่างจนกระทั่งเขาพาเธอไปชิมความหวานของน้ำผึ่งพระจันทร์
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ร่างบางระหงที่นอนหงายอยู่บนเตียงกว้าง ภาพทรวงอกขาวอมชพูดูอวบอิ่มงดงามที่เห็นเพียงวับๆแวมๆ เพราะมีแจ็คเก็ตคลุมทับนาวีอยากเห็นมันอีกครั้งเต็มๆตา มือแข็งแรงกระชากมันออกจากตัวเธอ
“ใส่ไปทำไมกัน ในเมื่อผมยังไม่ใส่อะไรเลย” เขาหัวเราะเบาๆ
“นาวีนายมันบ้าไปแล้ว” หญิงสาวกระเทิบหนีไปจนชนหัวเตียง
ขายาวเรียวยามเธอขยับ มันทำให้เห็นอะไรวับๆแวมๆ ตอนกระโปรงยีนส์ตัวสั้นล่นขึ้น ทำให้เลือดในกายของชายหนุ่มซูบฉีด นาวีก้าวขึ้นบนเตียงทันที
“อย่าให้ผมต้องเหนื่อยอีกเลย จริงรึเปล่าที่เขาบอกว่ากระท้อนต้องทุบถึงจะหวาน” มือของเขาเชยคางเธอ
“อยากทำอะไรก็ทำ ในเมื่อนายมันไม่มีความเป็นคนเหลืออยู่แล้วนี่”
นาวีหัวเราะ “ผมล้อเล่นน่ะ ผมทุบตี คุณไม่ลงหรอกถึงแม้ว่าคุณจะทำร้ายผมลงก็ตาม” แววตาของเขาแสดงความน้อยใจออกมา
“ถ้านายหยุดแค่นี้บางที่ฉันอาจจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นก็ได้” หญิงสาวพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
นาวีใช้การปฏิบัติแทนคำตอบเขาก้มจูบไหล่เนียนงามของเธอซึ่งไม่มีสิ่งใดขวางกั้นเนื้อแนบเนื้อ น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาแม้จะพยายามฝืนไม่ให้ร้องไห้ และนั่นมันคือคำตอบของนาวีว่าเขาจะไม่หยุดเพียงเท่านี้
“ปล่อยฉัน” หญิงสาวทุบหน้าอกเขาแรงๆ จนเริ่มเจ็บมือ
ฝ่ามืออีกข้างของนาวีเลื่อนต่ำไปกอบกุมอกอิ่มบีบคลึงเคล้าอย่างเร้าใจ
“ไม่! ได้โปรดอย่าทำแบบนี้” จากนั้นเขาซุกหน้าลงไปหามัน หญิงสาวหลับตาแน่น “ตายเป็นตาย”
เธอกัดหูของเขาเอาไว้แน่น ฟันคมบดขยี้มันราวกับจะให้มันขาดติดปาก
“โอ๊ย! ปล่อยหูผม ได้โปรดมันจะขาดอยู่แล้ว”เขาร้องเสียงหลง
“บ้าฉิบ” เขาสบถเสียงดัง และผลักร่างเธออออกห่าง
“ถ้าคุณกัดหูผมอีก ผมจะกัดมัน” เขามองที่ปลายยอดปทุมถันสีชมพู ++++++++++++++++++++
“เร็วเข้าพังเข้าไปผมให้เพิ่มอีกสองพัน” เคนควันออกหูเขาโกรธจัดเมื่อลางสังหรณ์บอกว่าให้เขามาที่คอนโดของนาวี จากการสอบถามพนักงานด้านล่างตรงทางเข้าตึกปรากฏว่าหญิงสาวมาที่นี่จริงๆ เคนคิดว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่ๆ เขาขอให้ รปภ. ขึ้นมาด้วยโดยบอกว่าแฟนสาวของเขาอาจตกอยู่ในอันตราย
ที่จริงพวกรปภ. จะไม่ยอมช่วยเขาพังประตู แต่เคนสั่งให้พวกเขาพังประตูด้วยราคาห้าพันบาท พวกนั้นก็ยังไม่กล้าทำอยู่ดี เคนจึงขู่ว่าหากแฟนเขาเป็นอะไรไป นอกจากนายนาวีแล้วเขาก็จะเอาเรื่องกับเจ้าหน้าที่และ รปภ.ด้วยพวกนี้จึงยอมช่วยเขาพังประตู
“อีกนิดเดียวเร็วเข้าสิ ฉันให้เพิ่มอีกสามพันก็ได้”
รปภ สองคนรวมทั้งเคนออกแรงเฮือกสุดท้ายและในที่สุดค้อนปอนด์กับแรงของผู้ชายสามคนก็พังประตูห้องจนสำเร็จ
“ใครมาทำอะไรหน้าห้องกูวะ” นาวีสบถอย่างหัวเสียเมื่อได้ยินเสียงดังโครมที่หน้าห้อง ทุกอย่างกำลังจะไปได้สวย แต่แล้วจู่ๆ ห้องนอนที่ไม่ได้กดล็อคก็เปิดออกจากนั้น ร่างเปลือยของเขาก็ปลิวลงจากเตียงอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
“ไอ้เลว มึงตายเสียเถอะ”
เคนกระโดดทับคร่อมร่างของนาวีจากนั้นชกเข้าที่เบ้าตาของเขาอย่างบ้าคลั่ง “มึงจะทำอะไรผู้หญิงของกู”
“กระท้อนสมควรจะเป็นของกู มึงนั่นแหละที่มาแย่งเขาไปจากกู”
“มึงตายซะเถอะ จำเอาไว้ถ้ามึงแตะเขาหรือเข้าใกล้เขาอีก กูจะส่งมึงไปหายมพบาล”เคนเลือดขึ้นหน้า ความแค้นเมื่อเห็นสภาพแฟนสาว บวกกับร่างกายที่สูงใหญ่กว่าทำให้เขาได้เปรียบนาวี
กระท้อนรีบสวมแจ็คเก็ตอย่างรวดเร็วโชคยังดีที่เคนมาช่วยทันเวลา ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องตกเป็นของผู้ชายโรคจิตอย่างแน่นอน
เมื่อ รปภ เห็นว่าผู้เช่าห้องผิดจริงจึงช่วยเคนล็อคตัวของนาวีเอาไว้ เคนโทรหาตำรวจอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักตำรวจสามนายก็มาถึงที่เกิดเหตุจากนั้นก็พาตัวนาวีไปโรงพัก เขาถูกจับกุมแต่สายตาแห่งความเกลียดชังยังจ้องหน้าเคนอย่างไม่ลดละ
“เรื่องการสอบสวนให้ปากคำ ผมจะพาแฟนไปให้ปากคำพรุ่งนี้เองนะครับ วันนี้เธอเสียขวัญมามากแล้ว”
“ครับ ผมเข้าใจดี” นายตำรวจท่านหนึ่งตอบ ก่อนจะนัดวันเวลาให้ปากคำกับเคน
อ้อมกอดแข็งแรงกระชับเรือนร่างบางระหงเอาไว้แนบแน่น ขณะที่หญิงสาวสะอื้นจนตัวโยนครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอร้องไห้หนักขนาดนี้ เคน นรินธรขอสัญญาว่าต่อไปนี้เขาจะดูแลเธอด้วยชีวิตของเขาจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเธอได้อีก
“ไปจากที่นี่กันเถอะ” เขาประคองร่างบางอย่างทะนุถนอม
ภายในรถหญิงสาวนั่งเงียบมาตลอดทาง เธอคงไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ได้ เคนเข้าใจดีแฟนสาวของเขาคงผิดหวังกับพฤติกรรมอดีตเพื่อนรักซึ่งเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ เขามองว่าไอ้หมอนั่นมันคงมีสันดานดิบฝึงลึกอยู่ในตัวอยู่แล้วแต่ที่ผ่านมามันคงเก็บซ่อนเอาไว้เพียงเท่านั้น
เขาหายใจแรงๆ สภาพเธอตอนนี้คงยังพาไปส่งบ้านไม่ได้ เนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบเลือดของนายนาวี “คืนนี้คุณพักอยู่กับผมก่อนนะครับ หากกลับไปที่บ้านตอนนี้คุณแม่คุณคงตกใจ”
หญิงสาวก้มมองตัวเอง สภาพเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งผมเผ้ายุ่งเหยิง คราบเลือดของนายนาวีที่เลอะเกรอะกังไปตามเนื้อตัวของเธอไม่เว้นแม้แต่ที่มุมปากตอนที่เธอกัดหูเขาเกือบจะขาด
“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะหาวิธีโทรไปบอกคุณแม่เอง แต่คุณอย่าบอกเรื่องนาวีกับคุณแม่ได้ไหมฉันไม่อยากให้ท่านคอยเป็นกังวลเรื่องของฉันมากนัก”
ที่จริงเคนไม่เห็นด้วยนัก พฤติกรรมของนายนาวีกระท้อนควรบอกผู้ใหญ่นายนั่นมันเป็นตัวอันตรายแต่เห็นสายตาอ้อนวอนของแฟนสาวเคนจึงได้แต่พยักหน้า
“ก็ได้ครับ”
ภายในห้องสวีทสุดหรู ที่เคนจองเอาไว้ก่อนหน้านี้เขาจะมาพักที่นี้ทุกครั้งเวลาลงมาจากจันทบุรี
“คุณไปอาบน้ำก่อนเถอะ เดี๋ยวผมสั่งซุปร้อนๆมาให้ทาน จะได้รู้สึกดีขึ้น”
“ตอนนี้ฉันทานอะไรไม่ลงค่ะ ขอแค่น้ำผลไม้ก็พอ” จากนั้นหญิงสาวก็ปลีกตัวขอไปอาบน้ำ
เคนมองตามเรือนร่างบางระหงไปเธอคงเสียใจมากจริงๆ ถ้าอย่างนั้นไม่มีทางที่จะกินอะไรไม่ลง เพราะรู้ดีแฟนสาวมีความสุขในเรื่องการกินมากแค่ไหน แต่โชคยังดีที่เธอเป็นคนกินเก่งแต่ไม่อ้วน
เคนมองออกไปนอกระเบียงแล้วรู้สึกแปลก บรรยากาศในค่ำคืนนี้จะว่าไปทำไมมันดูเหมือนคืนส่งตัวยังไงก็ไม่รู้ เขาอมยิ้มกับความคิดแต่ไม่ได้คิดจะฉวยโอกาส
หญิงสาวอาบน้ำอยู่นาน ล้างคราบเลือดที่เธอนึกรังเกียจจากนั้นก็ใช้สบู่เหลวหอมกรุ่นฟอกไปตามตัวอีกหลายครั้งวันนี้เป็นการอาบน้ำที่นานที่สุดตั้งแต่เกิดมาก็ว่าได้ แต่ทว่าเมื่อตอนอาบน้ำเสร็จเธอเพิ่งจะนึกออกว่านอกจากผ้าขนหนูที่สวมใส่อยู่ เธอไม่ได้มีเสื้อผ้ามาเลย ไอ้ที่ใส่มามันก็เหมือนไม่ได้ใส่
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกชายหนุ่มมองไปตามเสียงนั้น แต่สายตาคมต้องหยุดชะงักอยู่ที่เรือนร่างงามที่มีหยดน้ำเกาะผิว และพบว่าตัวเองเลือดกำเดาแทบจะพวยพุ่งออกมา สาวๆ จากหนังสือ FHM คงต้องพ่ายต่อความเซ็กซี่ของคนตรงหน้าในเวลานี้
“ทำไมคุณถึงออกมาในชุดนี้ล่ะครับ” แต่ว่าเคนก็เริ่มนึกออก “ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนใช่ไหมครับ เดี๋ยวผมลงไปหาซื้อมาให้”
เขาลุกพรวดจากโซฟาตัวสวย และรีบหันหลังเตรียมตัวเดินออกไปจากห้องเพราะถ้าช้ากว่านี้เขาอาจจะผิดสัญญากับเธอก็ได้ว่าจะไม่แตะต้องเธออีก หากยังไม่ได้แต่งงานกัน
“เดี๋ยวค่ะพี่เคน ไม่ต้องไปหรอกค่ะ”
“ทำไมละครับ” เขาหันกลับมาด้วยความสงสัย
หญิงสาวเดินก้าวเท้ามาอยู่ตรงหน้าเขาด้วยความมั่นใจ จากนั้นสิ่งที่เขาไม่คาดคิดให้ตายเจ้าหล่อนดึงผ้าขนหนูที่พันรอบกายออก และตอนนี้มันล่วงไปกองที่พื้นเขาก้มลงมองจากพื้น ค่อยๆเงยหน้าขึ้นช้าๆปลายเท้าเธอดูสะอาดนวลเนียน ขาเรียวยาวที่ดูกลมกลึงเกลี้ยงเกลา ปลีน่องขาวหยวกไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ และต้องหยุดอยู่แค่นั้น
“ให้ตาย ทำอะไรเนี่ยหยิบมันขึ้นมาใส่ซะ” เขาสั่ง
“พี่เคนคะ กอดกระท้อนสิคะ” หญิงสาวสั่งก่อนจะดึงฝ่ามือหนาของเขามาทาบที่เอวกลมกลึง เธอรู้สึกขยะแขยงกับร่างกายนาวีที่มาเกือกกลั้วกับร่างกายเธอ แม้เธอจะไม่ได้ตกเป็นของเขาแต่ก็เปลืองเนื้อเปลืองตัวไม่น้อย เธออยากลืมช่วงเวลานั้นที่นาวีทำกับเธอ และเขาคนนี้จะเป็นผู้ลบคราบราคีเหล่านั้นออกจากเรือนกายและหัวใจของเธอให้หมด
“ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ พี่รู้ว่าเธอเสียใจมากแต่ว่า...”
“ไม่รักแล้วเหรอคะ” นัยน์ตาหวานช้อนมองเขา ท่าทีอ้อนของเธอทำให้เขาอยากจะบ้าตาย
“ทำไมจะไม่รักล่ะ แต่เห็นว่าเธอเพิ่งผ่านเรื่องร้ายๆมาพี่ไม่คิดอยากจะเอาเปรียบ”
พันธิตายกมือขึ้นปิดปากเขา “ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วค่ะ ช่วยลบกลิ่นกายผู้ชายคนนั้นออกจากตัวของกระท้อนทีได้ไหมคะ”
“ร้ายกาจจริงๆนะเรา”
เขาอยากจะคลั่ง นี่เขาต้องผิดสัญญาใช่ไหมทั้งๆที่ตั้งใจจะรักษาคำพูด แต่แก่นกายของเขามันก็กระตุกเต้นตื่นตัวอยากจะครอบครองเธอเหลือเกิน
ใบหน้าหล่อคมซบไปที่ซอกคอขาวเนียนก่อนจะกระซิบ“ไม่เสียใจนะที่ทำแบบนี้”
“ไม่ค่ะ” ริมฝีปากอิ่มเย้ายวนเติมเต็มคำพูดสร้างความมั่นใจให้เขาด้วยการสอดแขนไปโน้มศีรษะของชายหนุ่มและจูบเขา
เคนอุ้มร่างบางเปล่าเปลือยไปวางบนเตียงอย่างทะนุถนอม ฝ่ามือของเขาวางบนหน้าท้องแบนเรียบอย่างไม่รู้จะไปทางไหนดีระหว่างขึ้นข้างบนหรือลงข้างล่าง
หญิงสาวช่วยปลดกระดุมของเขาออกทีละเม็ดจากล่างขึ้นบนจนเห็นแผงอกแข็งแรง เคนถอดเสื้อออกไปและไม่สนใจว่ามันจะหล่นไปตรงไหน
เขาต้องหลับตานิ่งและสูดปากเบาๆ ไม่คิดว่าสาวน้อยจะแกล้งเขาด้วยการเผยอริมฝีปากอิ่มสวยเข้าครอบครองเม็ดสีน้ำตาลบนยอดอกของเขา จากนั้นเธอก็ดูดเลียขบดุลมันเล่น ทำเอาเขาเกร็งไปทั้งเนื้อทั้งตัว
“โอย...ที่รัก...แกล้งกันขนาดนี้เชียวเหรอ” เลือดพุ่งพล่านเดือดดาลไปทั้งร่างกาย กางเกงแสลคของเขาชายหนุ่มถอดมันออกง่ายดายไม่ทันเสียเวลา และตามด้วยกางเกงชั้นในตัวสุดท้ายจนไม่มีปราการใดๆกั้นขวางระหว่างการร่วมรักของเธอกับเขาอีกต่อไป
นิ้วแข็งแรงซุกไซร้ไปตามกลีบเนื้อนวลอย่างเร่าร้อน เขาได้ยินเสียงหญิงสาวครวญครางออกมาเบาๆพันธิตากอดรัดร่างเขาเอาไว้อย่างเร่าร้อนเมื่อน้ำรักช่ำหวานไหลลินออกมาจนท่วมนิ้ว เคนพามันออกมาจากกลีบเนื้อนุ่มนิ่ม
“พี่เคน” น้ำเสียงกระเส่า
ชายหนุ่มจุมพิตตวัดลิ้นเข้าไปไล้เรียวลิ้นนุ่มชื้นอย่างหลงไหล ในขณะที่มืออีกข้างกำลังจับส่วนกำยำแข็งแรงแทรกไปในกลีบเนื้อนวล และพบว่ามันคับแน่นบีบรัดเขาอยู่ตลอดเวลา จนเขาต้องหอบถี่ให้ตายเถอะมันช่างรู้สึกดีเหลือเกินแต่ด้วยความคับแน่น เคนต้องใช้มือด้านหนึ่งยกขาขวาของเธอขึ้นพาดสะโพกแข็งแรงของเขา และความแข็งแรงใหญ่โตของเขาก็ฝ่าฟันลุกล้ำเข้าไปได้จนสุดทางรัก
“โอ๊ย...พี่เคน” หญิงสาวบิดเรือนร่าง มันอึดอัดราวกับจะระเบิดออกมา
เขาขยับความแข็งแรงเข้าออกสักพักจนมันลื่นไหลขึ้นความอึดอัดของหญิงสาวจึงค่อยๆคลายตัวลงเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน
“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหมที่รัก” เขาถามอย่างอ่อนโยน
หญิงสาวพยักหน้าตอบรับ เคนยิ้มบางๆก่อนจะกดย้ำลงลึกกว่าเดิม และเร่งจังหวะรุนแรงมากขึ้นเสียงเนื้อกระแทกเนื้อพร้อมกับเสียงหญิงชายทั้งคู่ครวญครางด้วยความสุขปนเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจ
หญิงสาวยกสะโพกตอกรับยามเขาพาแก่นกายเข้ามาหา และกอดเอวของเขาเอาไว้แน่นยามเขาพามันออกห่างจนกระทั่งเขาพาเธอไปชิมความหวานของน้ำผึ่งพระจันทร์
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 ก.ค. 2554, 11:50:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 ก.ค. 2554, 11:50:57 น.
จำนวนการเข้าชม : 9155
| << ตอนที่ 14 | ตอนที่ 18 >> |
anOO 30 ก.ค. 2554, 13:02:28 น.
สมน้ำหน้านายนาวี หูน่าจะขาดไปซะเลย
สมน้ำหน้านายนาวี หูน่าจะขาดไปซะเลย
xeve 30 ก.ค. 2554, 13:16:03 น.
ดีนะที่พี่เคนไปช่วยทัน ถ้าโดนกัด.... ไม่อยากคิด
ดีนะที่พี่เคนไปช่วยทัน ถ้าโดนกัด.... ไม่อยากคิด
Auuuu 30 ก.ค. 2554, 13:22:18 น.
ดูท่าทางแล้วนายนาวีอาจไม่ยอมรามือแค่นี้นี่สิ
ดูท่าทางแล้วนายนาวีอาจไม่ยอมรามือแค่นี้นี่สิ
XaWarZd 30 ก.ค. 2554, 14:01:28 น.
โหย เส้นยาแดงเลยใช่มะเนี่ย
โหย เส้นยาแดงเลยใช่มะเนี่ย
แพม 30 ก.ค. 2554, 16:29:54 น.
จริงๆก็สงสารนาวีเหมือนกันนะ จัดให้หน่อยซักคน เอามาดามอก
จริงๆก็สงสารนาวีเหมือนกันนะ จัดให้หน่อยซักคน เอามาดามอก
dee_jung 30 ก.ค. 2554, 18:06:44 น.
กรี๊ด
กรี๊ด
plalawan 30 ก.ค. 2554, 18:20:42 น.
ดีใจสุดๆเลยที่พี่เคนไปช่วยทันอ่ะ
ดีใจสุดๆเลยที่พี่เคนไปช่วยทันอ่ะ
ปูสีน้ำเงิน 30 ก.ค. 2554, 18:39:31 น.
โดนน้อยไปไหม๊ น่าจะโดนให้หนักกว่านี้เอาให้สูญพันธ์ไปเลยยิ่งดี
โดนน้อยไปไหม๊ น่าจะโดนให้หนักกว่านี้เอาให้สูญพันธ์ไปเลยยิ่งดี
minddeer 30 ก.ค. 2554, 20:03:34 น.
เกือบไปแล้วกระท้อนนน
เกือบไปแล้วกระท้อนนน
yayee62 30 ก.ค. 2554, 20:29:27 น.
โชคดีนะเนี่ยกระท้อนที่พี่เคนสุดหล่อไปช่วยไว้ทัน ว่าแต่จะมีเรื่องอะไรอีกไหมเนี่บ ^0^
โชคดีนะเนี่ยกระท้อนที่พี่เคนสุดหล่อไปช่วยไว้ทัน ว่าแต่จะมีเรื่องอะไรอีกไหมเนี่บ ^0^
lovemuay 30 ก.ค. 2554, 20:57:07 น.
ยังไม่สะใจเลยอ่ะ นายนาวีน่าจะโดนหนักกว่านี้
ยังไม่สะใจเลยอ่ะ นายนาวีน่าจะโดนหนักกว่านี้
ann 30 ก.ค. 2554, 21:43:30 น.
เลือดกำเดาแทบไหล คริคริ
เลือดกำเดาแทบไหล คริคริ
หญิงใหญ่ 30 ก.ค. 2554, 23:17:35 น.
อ้าว...เข้าทางพี่เคนเลยนิ ^^
อ้าว...เข้าทางพี่เคนเลยนิ ^^
praneekpranee 31 ก.ค. 2554, 10:05:59 น.
แล้ว ก็เข้าหอ ละ
แล้ว ก็เข้าหอ ละ
nunoi 31 ก.ค. 2554, 21:39:14 น.
ลบรอยนายนาวี ได้หมดไม่มีเหลืถอเลยนะนายเคน
ลบรอยนายนาวี ได้หมดไม่มีเหลืถอเลยนะนายเคน
kaero 1 ส.ค. 2554, 11:49:25 น.
ส้มหล่นนายเคน
ส้มหล่นนายเคน
omelet 8 ส.ค. 2554, 07:23:19 น.
หุหุหุ วู้วว
หุหุหุ วู้วว
nuchababluesky 27 ส.ค. 2554, 01:11:29 น.
สู้ไม่ไหว เลยต้องกัดหูเลย ฮ่าฮ่า นาวีจะเข็ดหลาบไหมเนี่ย?
สู้ไม่ไหว เลยต้องกัดหูเลย ฮ่าฮ่า นาวีจะเข็ดหลาบไหมเนี่ย?