เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ

ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com

ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ




ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์

ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที

เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)

https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร

ตอน: ตอนที่ 16 หลักฐานคาตา 50%

สิบหก

หลักฐานคาตา



“เดินหาซะทั่วร้านเลย มาแอบอยู่ตรงนี้เอง”

ก่อนจะผละออกมาปราณปริยาก็บอกไว้แล้ว แต่พอเดินตามหาจริงๆ สรัลกลับต้องเดินอยู่หลายรอบ ก็หญิงสาวเล่นเข้าไปหลบอยู่ในห้องลองชุดเสียนี่

หญิงสาวเดินออกมาจากห้องตัวเปล่า ไม่มีเสื้อผ้าที่เอามาลองสักชุด และที่สำคัญ พอเธอเงยหน้าขึ้นมาเขาก็ต้องตกใจ

“เฮ้ย! คุณร้องไห้ทำไม”

“เปล่าซะหน่อย” เธอบอกพลางก้มหน้าก้มตาเช็ดน้ำตาที่แอบไประบายในห้องลองชุด เธอไม่ได้เจ็บปวดที่เจอหน้าอภิชาติ แต่สมเพชกับความโง่ของตัวเองขึ้นมาจนอยากร้องไห้

“นี่คุณเกลียดคุณอภิชาติเขาขนาดนั้นเลยหรือ”

“เปล่าซะหน่อย”

“สงสัยพูดเป็นอยู่คำเดียว” สรัลพูดติดตลกเพื่อหวังให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้น

“เปล่าซะหน่อย”

“นั่นไง” เขาว่าเสียงกลั้วหัวเราะด้วยความชอบใจ และนั่นทำให้คนที่เพิ่งรู้ตัวว่าเป็นอย่างชายหนุ่มว่าจริงๆ เผลอยิ้ม พร้อมกับผลักอกเขาแก้เขิน

“ตาบ้า” ว่าแล้วก็เดินผละออกมา

“ถ้าคุณไม่สบายใจ หนังน่ะยกเลิกก็ได้นะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ อีกไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ได้เวลาแล้ว และอีกอย่างดูหนังบู๊ล้างผลาญอาจจะทำให้ดีขึ้นก็ได้” เธอบอกยิ้มๆ ทั้งที่ตายังแดงก่ำ แก้มนวลยังมีคราบน้ำตาเปรอะอยู่

“ดูสิ แก้มเลอะหมดเลย” ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มยังยกมือขึ้น ใช้นิ้วโป้งไปไล้คราบน้ำตานั้นออกอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา เล่นเอาเจ้าของน้ำตายืนนิ่งหน้าแดงก่ำ แถมยังใจเต้นโครมครามกับสัมผัสนั้น

“ทำให้สาวๆ บ่อยละสิ” เธอถามแก้เขิน

“ก็มีบ้าง” เขาตอบตามความจริง ก่อนจะเดินเคียงคู่ไปกับร่างบางเงียบๆ ครู่หนึ่ง แล้วถามในสิ่งที่เขาสงสัย

“เขาเป็นแฟนเก่าคุณหรือ ผมหมายถึงคุณอภิชาติน่ะ”

“อะไรทำให้คุณคิดอย่างนั้นล่ะคะ” เธอหันมาถามพลางเหยียดยิ้ม

“เหตุผลที่ผู้หญิงเกลียดขี้หน้าผู้ชายสักคนเอามากๆ มีอยู่ไม่กี่เหตุผลหรอกคุณ และหนึ่งในนั้นก็คือเคยเป็นอดีตคนรักที่อาจจะจบกันแบบไม่สวยน่ะ” จะว่าไปเขาก็เคยโดน แถมโดนปล่อยข่าวลือด้วย ทั้งที่เขาเป็นคนบอกเลิก แต่กลับกลายเป็นเขาถูกบอกเลิกเสียอย่างนั้น หรือไม่ก็ถูกบอกเลิกเพราะเป็นเกย์บ้างละ เจ้าชู้มั่วทั้งผู้หญิงและผู้ชายบ้างละ และคนที่ปล่อยข่าวลือก็รู้ดีว่าเขาเป็นคนอย่างไร จะปล่อยข่าวเพราะเจ็บแค้นหรืออะไรก็ตาม แต่ถ้าเขามัวสนใจ วันๆ คงไม่ต้องทำอะไร

“อย่าพูดถึงเขาเลย” ปราณปริยาตัดบท

“คุณรู้ว่าเขาเป็น...” แต่สรัลก็ยังไม่หยุดพูด เพราะมีหลายอย่างที่คาใจและแอบรู้สึกตงิดๆ

ปราณปริยามองเขานิ่งๆ พลางถอนหายใจ ปฏิกิริยาแค่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับคำตอบ

“แปลก แต่เขามีแนวโน้มว่าจะแต่งงานในไม่ช้านี้” ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองมากกว่าจะบอกคนข้างๆ

“เรื่องนั้นยายอ้อนบอกฉันแล้วค่ะ”

“อ๋อ ผมจำได้แล้ว คุณอ้อนเคยมาถามเรื่องคุณอภิชาติกับคนรักที่ชื่อมิคกี้ ก็ว่าอยู่ ที่แท้เพราะอย่างนี้นี่เอง แต่คนที่ผมพูดถึงนี่คนละคนกันนะครับ”

ปราณปริยาหันขวับมามองเขา และชายหนุ่มก็พยักหน้ายืนยัน

“หมายความว่าไงคะ”

“งานระหว่างคุณอภิชาติกับคุณมิคกี้ถูกยกเลิกไปแล้ว เมื่อปลายเดือนที่แล้วนี้เอง และคนที่คุณอภิชาติจะแต่งงานด้วยอีกไม่นานนี้เป็นผู้หญิง”

“เลวไม่เปลี่ยนจริงๆ” ปราณปริยาสบถออกมาอย่างเจ็บแค้นแทนผู้หญิงโชคร้ายคนนั้น

‘จากเธอก็ไปเป็นผู้หญิงอีกคนหรือนี่ นึกว่าจะลงเอยกับพวกมีรสนิยมเดียวกันแล้วเสียอีก น่าสงสารผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวจริงๆ’



ไม่อยากจะเชื่อว่าหลังจากทานข้าวดูหนังแล้ว สรัลที่ขอเบอร์โทรศัพท์ของเธอจากดารินทร์ก็โทร. มาหา เพราะเป็นห่วงเรื่องที่เธอเจออภิชาติเมื่อวานนี้

“ผมกลัวคุณร้องไห้อีก” เขาบอกอย่างนั้น เธอหัวเราะแล้วตอบเขากลับไปว่า

“แค่เมื่อวานก็เกินพอแล้วมั้งคะ” หลังจากนั้นเธอกับเขาก็คุยกันเกือบชั่วโมง ซึ่งเธอเองยังอึ้งว่าคุยนานขนาดนั้นได้อย่างไร ไม่รู้คุยอะไรนักหนา แต่สรัลกลับมีเรื่องชวนคุยไปเรื่อย

จากวันนั้นสรัลก็หมั่นโทร. หาเธอบ่อยๆ แม้จะไม่ถึงกับโทร. ทุกวันก็เถอะ บางครั้งเขาก็ชวนเธอออกไปข้างนอก เธอก็ตอบรับบ้างปฏิเสธบ้าง จนสงสัยว่าที่เขาทำอยู่นี่คืออะไร เขาจีบเธออย่างนั้นหรือ



“ฉันว่าชัวร์” ดารินทร์บอกหลังจากที่ปราณปริยาเล่าพฤติกรรมของสรัลให้ฟัง ก่อนจะถึงวันที่นัดไปชิมอาหารเจ้าสุดท้ายที่เลือกไว้หนึ่งวัน

“แต่แกบอกว่าเขาเป็นเกย์”

“แกก็ยืนยัน”

“แต่ตอนนี้เริ่มลังเลแล้วอะ” ปราณปริยาบอกพลางถอนหายใจ เดินอ้อมมาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา ทำหน้าตาคิดหนัก

“แกแน่ใจนะว่าดูไม่ผิด”

“เต็มสองตา” ดารินทร์ยกนิ้วขึ้นชี้ตาที่เบิกกว้างกว่าปกติของตัวเอง

“แม้ตอนนี้ต่อหน้าฉัน คุณเวธน์จะไม่หลุดอะไรออกมาให้เห็นก็เถอะ” พูดจบก็ทำหน้าคิดหนักไม่ต่างกัน

“ฉันว่าพวกเขากำลังตบตาพวกเรา และการจีบก็เป็นหนึ่งในนั้น” ดารินทร์คาดเดาแผนการของสรัล

“ฉันเข็ดแล้ว” ถึงจะบอกว่าจีบ แต่จีบแบบมีนัยแอบแฝงแบบนี้ไม่เห็นน่าดีใจสักนิด แต่ถ้าจีบแบบจริงจังจริงใจก็ว่าไปอย่าง

‘เฮอะ! เธอกำลังหวังอะไรอยู่นี่’

“แต่บางทีเป็นแบบนี้ก็อาจจะดีนะ แกจะได้ใกล้ชิดได้จับตาเขามากขึ้นไง” บางทีแผนซ้อนแผนก็ให้ผลลัพธ์ที่ดี และอีกฝ่ายเองก็คงคาดไม่ถึง

“อย่างนั้นหรือ” ปราณปริยาขมวดคิ้วพร้อมกับครุ่นคิดตาม ก่อนจะพยักหน้าน้อยๆ อย่างเห็นด้วย

“อือฮึ แต่อย่าเผลอใจล่ะ” ดารินทร์อดไม่ได้ที่จะเตือน เพราะจากที่เคยคุยกับสรัล ชายหนุ่มเป็นคนที่มีเสน่ห์มากๆ

“ไม่มีทาง คนอย่างฉันเจ็บแล้วจำ”



ดารินทร์ต้องจำไว้ว่าไม่ควรแหวกหญ้าให้งูตื่น วันนี้เธอว่างเลยแวะมาหาแฟนหนุ่มที่บริษัทโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า เพราะอยากให้เขาประหลาดใจ และเธออาจจะได้เห็นอะไรดีๆ ก็เป็นได้

แล้วเธอก็สมหวังเมื่อผ่านด่านเลขาหน้าห้องมาได้เพราะได้รับสิทธิพิเศษจากการเป็นว่าที่เจ้าสาวของเวธน์ แล้วเธอก็เปิดประตูค้างพลางยืนนิ่ง เมื่อภายในห้องไม่ได้มีแค่แฟนหนุ่ม แต่ใครอีกคนอยู่ด้วย แค่มองจากด้านหลังก็รู้ว่าเป็นสรัล

ทั้งคู่เหมือนกำลังคุยอะไรกัน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เพราะประเด็นอยู่ที่จู่ๆ สรัลก็ลุกจากเก้าอี้แล้วโน้มตัวเข้าไปหาแฟนหนุ่มของเธอ ขณะที่เธอกำลังจะก้าวเท้าเข้าไปหาคนทั้งคู่

ทั้งคู่กำลังจูบกัน!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพรหรือตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ

E-book ดาวโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ




เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 มี.ค. 2559, 19:00:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 มี.ค. 2559, 19:00:36 น.

จำนวนการเข้าชม : 943





<< ตอนที่ 15 หัวใจที่ยังเจ็บ 100%   ตอนที่ 16 หลักฐานคาตา 100% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account