เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ

ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com

ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ




ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์

ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที

เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)

https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร

ตอน: ตอนที่ 17 ความจริงของคนสองคน 100%

สิบเจ็ด

ความจริงของคนสองคน (ต่อ)

เมื่อลูกชายทั้งสามลับสายตาไปคุณฟ้าก็หันมาพูดกับปราณปริยาด้วยรอยยิ้มอบอุ่นไร้ซึ่งความกดดัน ทำให้ร่างบางที่นั่งตัวเกร็งผ่อนคลายลงบ้าง

“เอ่อ...คือป่านอยากรู้เรื่องคุณเพียงขวัญน่ะค่ะ”



“ทำไมแกมากับคุณป่านได้วะไอ้ขวัญ ไปสนิทชิดเชื้อกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่เห็นบอกกันบ้างเลย” พีรณัฐซึ่งยืนล้วงกระเป๋ากางเกง ส่วนอีกมือถือก็แก้วเบียร์ เอี้ยวตัวมาถามน้องชายคนสุดท้องที่นั่งจิบเบียร์อยู่ที่โต๊ะกับพีรดนย์

ยังไม่ทันที่สรัลจะทันได้ตอบ พี่ชายคนที่สามที่นั่งไล้ปากแก้วก็ชิงถามขึ้นเสียก่อน

“แล้วพี่ณัฐจะอยากรู้ไปทำไมครับ”

“ก็คุณป่านออกจะสวย”

“ผมจำได้ว่าตอนเจอกันครั้งแรก...พี่สนใจคุณอ้อนนะ” สรัลแย้ง

“ตอนนั้นไม่รู้ว่าเป็นแฟนไอ้เวธน์มันนี่” ว่าพลางยักไหล่

“พอรู้เลยเบนเข็มมาที่เพื่อนอย่างคุณป่านแทน?” พีรดนย์ว่าเข้าให้อย่างหมั่นไส้กับความเจ้าชู้สุดๆ ของพี่ชาย

“คนหนึ่งมีเจ้าของ อีกคนไม่มี มันก็แน่อยู่แล้ว ยังไงๆ ก็สวยกินกันไม่ลง”

“มักง่าย! / มักง่าย!” น้องชายทั้งสองตำหนิเป็นเสียงเดียวกัน

“นี่พวกแกกล้าว่าพี่ชายอย่างฉันว่ามักง่ายอย่างนั้นหรือ”

“ของมันเห็นๆ กันอยู่ เรื่องคุณป่านพี่ไม่ต้องเลยนะ เพราะผมยุให้ไอ้ขวัญมันจีบไปแล้ว” พีรดนย์บอกยิ้มๆ พลางยักคิ้วให้พี่ชายอย่างเป็นต่อ

เป็นเหตุให้ร่างสูงที่ยืนอยู่ริมสระเดินตรงเข้ามาหาน้องชายทั้งสองที่โต๊ะ

“ได้ไง พวกแกก็รู้ว่าพี่สนใจคุณป่านอยู่”

“แล้วใครสน" พีรดนย์ย้อนอย่างไม่ยี่หระ

“ไอ้ดนย์!”

“พอครับ ทั้งสองคนเลย” คนกลางอย่างน้องเล็กต้องรีบห้าม ถ้าขืนปล่อยให้สองคนนี้ทะเลาะกันรับรองไม่มีวันจบสิ้น

“ถ้าพี่ณัฐจะหาผู้หญิงใหม่ กรุณาเคลียร์กับคนเก่าๆ ก่อนได้ไหมครับ เมื่อไม่กี่วันผมยังได้ยินพี่พีบ่นเรื่องผู้หญิงบุกไปทะเลาะกันที่บริษัทอยู่เลย” น้องเล็กหันไปต่อว่าพีรณัฐก่อนเป็นคนแรก พอเป็นเรื่องสาวๆ นี่รู้สึกจะเดือดร้อนเหลือเกิน จากนั้นก็หันมาชี้แจงแก่พีรดนย์ที่เคยบอกให้เขาจีบปราณปริยาเพื่อพิสูจน์ความเป็นชายแท้ให้เธอเห็น

“ส่วนเรื่องจีบคุณป่าน ผมคิดว่าผมยังไม่ได้จีบเธอนะ แค่รู้จักกันเพราะเขาเป็นเพื่อนกับคุณอ้อนก็เลยไปที่ร้านบ่อยๆ”

“แค่นั้นจริงหรือ” ไม่ใช่เสียงพี่ชายคนใดคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้วยกัน ทว่าเป็นเสียงถามจากเจ้าของร่างสูงที่เพิ่งมาถึง

“พี่พี มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”

“ก็เพิ่งมาถึง เข้าบ้านมาเห็นพ่อกับแม่นั่งคุยอยู่กับคุณป่าน และท่านบอกว่าพวกนายน่าจะอยู่ที่สระว่ายน้ำ พี่เลยตามมา” พีรทัตว่าพลางคลายปมเนกไท แล้วเดินมานั่งข้างๆ น้องเล็ก ก่อนจะคว้าแก้วเบียร์ที่รินไว้เต็มแก้วมาดื่ม

“วันนี้มาแปลกแฮะ” พีรณัฐว่า เพราะปกติน้อยครั้งมากที่พีรทัตจะดื่มด้วย ยกเว้นก็แต่ออกงานสังคมที่ต้องดื่มอย่างเลี่ยงไม่ได้

“นานๆ ทีก็ไม่เสียหายนี่”

“งั้นเดี๋ยวผมเอาแก้วมาเพิ่ม” ว่าแล้วสรัลก็ตะโกนเรียกเด็กรับใช้ให้หยิบแก้วกับเบียร์มาเพิ่ม เพราะไม่คิดว่าวันนี้พี่ใหญ่ในบ้านจะครึ้มอกครึ้มใจมานั่งดื่มด้วย

“ว่าแต่เรื่องที่พี่พูดเมื่อกี้หมายความว่าไง ที่ว่าแค่นั้นจริงหรือน่ะ” พีรณัฐถามอย่างข้องใจ ทำให้พีรดนย์และสรัลหันไปมองพีรทัตเป็นตาเดียว

“พักนี้นายโทร. หาและไปรับคุณป่านออกไปทานข้าวบ่อยๆ ไม่ใช่หรือ” พีรทัตไม่ตอบแต่หันไปถามน้องเล็ก ที่ตอนนี้ทำหน้าเหลอหลา สายตาหลุกหลิก ก่อนจะหันไปคว้าแก้วเบียร์ของพีรดนย์มาดื่ม นั่นทำให้เจ้าของแก้วจ้องหน้าถามด้วยความข้องใจ

“ไหนแกบอกไม่ได้จีบไง”

“พี่พีรู้ได้ไง” สรัลหันไปถามพี่ใหญ่อย่างคาดไม่ถึง

“พี่ชายเขาแอบเตือนมา” พีรทัตพูดแค่นั้นแล้วหรี่ตามองน้องคนเล็ก ก่อนจะเอ่ยต่อว่า

“ถ้าคิดจะเล่นๆ กับน้องสาวเขาละก็ ไปให้ไกล อย่าได้มายุ่งเกี่ยว แม้จะเป็นลูกค้าคนสำคัญเขาก็ไม่คิดจะไว้หน้า” พูดจบพี่ชายคนโตก็กดยิ้มมุมปาก เมื่อนึกถึงสีหน้าจริงจังของปราโมทย์ซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหารชื่อดัง ที่บริษัทของเขาเป็นลูกค้าคนสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นงานเลี้ยงรับรองลูกค้าหรือการจัดเลี้ยงภายใน บริษัทของเขามักจะใช้บริการร้านอาหารแห่งนี้เสมอ

เมื่อวันก่อนบังเอิญไปเจอกัน ปราโมทย์หรี่ตามองเขาอย่างพิจารณาก่อนจะเอ่ยปากถามถึงน้องชายคนเล็ก ซึ่งแทบจะไม่เคยออกงานสังคมให้ได้เห็นหน้าค่าตา จนหลายคนเข้าใจผิดคิดว่าศักดินนท์มีกันแค่สามคนพี่น้อง และน้อยคนนักจะรู้ว่ามีกันทั้งหมดสี่คน หนึ่งในนั้นก็มีปราโมทย์ที่บอกว่าพอรู้บ้าง และเป็นคนที่ทักเขาว่าสรัลหน้าตาคล้ายเขา ทั้งที่หน้าเขาก็ไม่ได้ออกแนวหวานสวยเหมือนน้องคนเล็กเลยสักนิด

“ใครครับ” พีรณัฐกระตือรือร้นจนออกนอกหน้า

“คุณปราโมทย์ ธีรโชติ เจ้าของร้านอาหารชื่อดังในโรงแรมหลายแห่งทั่วกรุงเทพยังไงล่ะ”

สิ้นเสียงของพี่ชาย ทั้งพีรณัฐและพีรดนย์ก็ครางรับอย่างคาดไม่ถึง ขณะที่สรัลเคยเจอหน้าพี่ชายที่ว่านั้นมาแล้วครั้งหนึ่งแบบผ่านๆ และรู้แค่ว่าชื่อพี่ปอ ตามที่หญิงสาวเคยเรียกกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะโดยส่วนตัวแล้วเขาไม่ได้คลุกคลีในวงสังคมสักเท่าไร เลยไม่ค่อยรู้ว่าใครเป็นใคร

“คุณป่านคือน้องสาวคุณปราโมทย์หรือนี่” พีรณัฐที่ดูจะเจนสังคมพูดพลางลูบปลายคาง ครู่ต่อมาก็นิ่งชะงักเมื่อนึกถึงข่าวคาวที่เกิดขึ้นเมื่อหลายเดือนก่อน “งั้นคนที่ยกเลิกงานแต่งเพราะจับได้ว่าว่าที่เจ้าบ่าวเป็นเกย์ก็คือคุณป่านน่ะสิ”

สรัลที่กำลังจะยกเบียร์ขึ้นดื่มถึงกับชะงัก มองไปที่พีรดนย์เป็นคนแรก สิ่งที่ได้รับกลับมาคือการเลิกคิ้วและยักไหล่เท่านั้น และยิ่งย้ำชัดว่าเรื่องที่พีรณัฐพูดคือความจริงด้วยคำตอบจากปากคนที่น่าเชื่อถือที่สุดอย่างพีรทัต

“ก็คงใช่”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สั่งซื้อรูปเล่มได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพรหรือตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ หรือช่วงนี้มีงานหนังสือก็ฝากนิยายเรื่อง เพียงขวัญ ไว้พิจารณาด้วยนะคะ ปีนี้ไม่ได้ไปเหมือนเคย ใครผ่านไปเจออยาลืมแชะภาพมาฝากกันด้วยนะคะ ^^

E-book ดาวโหลดได้ที่เวบ MEB นะคะ




เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 มี.ค. 2559, 13:39:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 มี.ค. 2559, 13:39:53 น.

จำนวนการเข้าชม : 998





<< ตอนที่ 17 ความจริงของคนสองคน 50%   ตอนที่ 18 ผิดที่ไม่ไว้ใจ 50% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account