: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 8 (100%)
เพียงรถแล่นเข้าเขตกรุงเทพฯ สาวัชก็ขอยืมโทรศัพท์ของเพิ่มซึ่งกำลังทำหน้าที่สารถีแข็งขัน แล้วกดเรียกไปยังเลขหมายของตัวเอง ซึ่งปลายทางรับสายทันที
“คุณอิงอรุณ ผมสาวัชนะ”
“ค่ะ คุณสาวัช เชื่อไหมคะว่าคุณเป็นโทรศัพท์สายแรกของวันนี้ของอิงเลยนะเนี่ย นี่จะโทร.มาบอกว่าเปลี่ยนใจยอมเป็นวิทยากรให้อิงแล้วใช่ไหมคะ” ฟังจากน้ำเสียงตื่นเต้นสบายใจนั้นก็พอเดาได้ ท่าทางเจ้าหล่อนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโทรศัพท์ที่ถืออยู่ไม่ใช่ของตัวเอง
“ไม่ ที่ผมโทร.มาก็เพราะโทรศัพท์คุณอยู่กับผม”
“คะ? โทรศัพท์อิงก็อยู่กับอิงนี่คะ”
“ที่อยู่กับคุณน่ะมันเครื่องผม” มีเสียงกุกกักดังขึ้นชั่วขณะ ตามด้วยเสียงกดปุ่มที่ดังลอดมาทางลำโพงหลายครั้ง สุดท้ายหญิงสาวจึงยอมจำนน กรอกเสียงกลับมาตามสาย
“จริงด้วยค่ะ มิน่า! อิงก็นึกว่าโทรศัพท์เสียซะอีก กดอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง นี่ยังคิดอยู่เลยว่าอาจต้องหาเวลาแวะเอาไปให้ศูนย์ซ่อมดูหน่อยแล้ว”
“คุณอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่” เขาจะไปพบอิงอรุณ เปลี่ยนโทรศัพท์ของตัวเองคืน แล้วจากนั้นก็...ทางใครทางมัน!
“ขับรถอยู่ค่ะ กำลังจะเข้าออฟฟิศ”
“งั้นเดี๋ยวผมเอาโทรศัพท์ไปคืน หาที่จอดรถ แล้วโทร.มาบอกผมว่าคุณอยู่ตรงไหนละกัน”
“คือ...โทร.ยังไงละคะ” อิงอรุณอึกอักแต่ปนเสียงหัวเราะมาตรงท้ายประโยค
สาวัชเป่าปากพรูไม่ได้ดังใจ การจะบอกให้อิงอรุณไปหาตู้โทรศัพท์สาธารณะเพื่อโทร.เข้าเครื่องตัวเอง ก็ดูใจร้ายเกินไป เพราะเขานึกไม่ออกเลยว่าทุกวันนี้ยังมีโทรศัพท์สาธารณะให้บริการอยู่หรือเปล่า และถ้ามี...มันยังใช้การได้ไหม!
“ศูนย์สี่หนึ่งเจ็ด” ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างจนปัญญา
“อะไรคะ”
“กรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีอยู่สี่ร้อยสิบเจ็ดปี นั่นรหัสเข้าเครื่องผม คุณปลดล็อกแล้วโทร.มาละกัน” นอกจากอีเมลติดต่อเรื่องงานสอนที่มหาวิทยาลัยแล้ว โทรศัพท์เขาไม่มีข้อมูลใดเป็นความลับ “แค่นี้นะ มีสายเรียกเข้ามาที่เครื่องคุณ” เขาตัดการติดต่อ วางโทรศัพท์คืนให้คนขับ และดึงมือถือของอิงอรุณมากดรับสายด้วยความเบื่อหน่าย ผู้หญิงคนนี้มีเวลาพักบ้างไหมเนี่ย ทำไมใครๆก็เอาแต่โทร.หาอิงอรุณทั้งวันอย่างนี้!
“อิง นี่แม่เองนะ” เสียงผู้หญิงละล่ำละลักบอกมาทางโทรศัพท์
“คุณอิงอรุณติดประชุมอยู่ครับ ไม่ทราบว่า...” เขาแก้ตัวด้วยคำตอบเดิม
“จะประชุมอะไรอยู่ก็ช่าง ไปเรียกอิงมารับสายเดี๋ยวนี้เลย คุณพ่อเขาอยู่ในห้องซีซียู นะ นี่เรื่องด่วน เข้าใจไหม”
คำว่า ‘ห้องซีซียู’ และ ‘เรื่องด่วน’ คล้ายปัดความหงุดหงิดออกจากใจเขาได้ดุจปาฏิหาริย์ สาวัชขมวดคิ้ว ตั้งใจสอบถามรายละเอียดเท่าที่ทำได้ ทั้งยังจดจำไว้ครบถ้วน ก่อนวางสายยังย้ำกับอีกฝ่ายว่า “ผมจะแจ้งให้คุณอิงอรุณไปโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุดครับ”
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ช่วงนี้สิริณไปงานหนังสือนะคะ
นักอ่านท่านไหนแวะไปงานหนังสือวันที่ 6 และ 9 เมษาฯ
ไปทักทายกันได้นะค้า ที่บูธร้านนายอินทร์ Q26 โซน C ชั้น 2
อุดหนุนผลงานของสิริณในงาน
มีโปสการ์ดที่ระลึกมอบให้ด้วยนะเออ :D
“คุณอิงอรุณ ผมสาวัชนะ”
“ค่ะ คุณสาวัช เชื่อไหมคะว่าคุณเป็นโทรศัพท์สายแรกของวันนี้ของอิงเลยนะเนี่ย นี่จะโทร.มาบอกว่าเปลี่ยนใจยอมเป็นวิทยากรให้อิงแล้วใช่ไหมคะ” ฟังจากน้ำเสียงตื่นเต้นสบายใจนั้นก็พอเดาได้ ท่าทางเจ้าหล่อนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโทรศัพท์ที่ถืออยู่ไม่ใช่ของตัวเอง
“ไม่ ที่ผมโทร.มาก็เพราะโทรศัพท์คุณอยู่กับผม”
“คะ? โทรศัพท์อิงก็อยู่กับอิงนี่คะ”
“ที่อยู่กับคุณน่ะมันเครื่องผม” มีเสียงกุกกักดังขึ้นชั่วขณะ ตามด้วยเสียงกดปุ่มที่ดังลอดมาทางลำโพงหลายครั้ง สุดท้ายหญิงสาวจึงยอมจำนน กรอกเสียงกลับมาตามสาย
“จริงด้วยค่ะ มิน่า! อิงก็นึกว่าโทรศัพท์เสียซะอีก กดอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง นี่ยังคิดอยู่เลยว่าอาจต้องหาเวลาแวะเอาไปให้ศูนย์ซ่อมดูหน่อยแล้ว”
“คุณอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่” เขาจะไปพบอิงอรุณ เปลี่ยนโทรศัพท์ของตัวเองคืน แล้วจากนั้นก็...ทางใครทางมัน!
“ขับรถอยู่ค่ะ กำลังจะเข้าออฟฟิศ”
“งั้นเดี๋ยวผมเอาโทรศัพท์ไปคืน หาที่จอดรถ แล้วโทร.มาบอกผมว่าคุณอยู่ตรงไหนละกัน”
“คือ...โทร.ยังไงละคะ” อิงอรุณอึกอักแต่ปนเสียงหัวเราะมาตรงท้ายประโยค
สาวัชเป่าปากพรูไม่ได้ดังใจ การจะบอกให้อิงอรุณไปหาตู้โทรศัพท์สาธารณะเพื่อโทร.เข้าเครื่องตัวเอง ก็ดูใจร้ายเกินไป เพราะเขานึกไม่ออกเลยว่าทุกวันนี้ยังมีโทรศัพท์สาธารณะให้บริการอยู่หรือเปล่า และถ้ามี...มันยังใช้การได้ไหม!
“ศูนย์สี่หนึ่งเจ็ด” ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างจนปัญญา
“อะไรคะ”
“กรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีอยู่สี่ร้อยสิบเจ็ดปี นั่นรหัสเข้าเครื่องผม คุณปลดล็อกแล้วโทร.มาละกัน” นอกจากอีเมลติดต่อเรื่องงานสอนที่มหาวิทยาลัยแล้ว โทรศัพท์เขาไม่มีข้อมูลใดเป็นความลับ “แค่นี้นะ มีสายเรียกเข้ามาที่เครื่องคุณ” เขาตัดการติดต่อ วางโทรศัพท์คืนให้คนขับ และดึงมือถือของอิงอรุณมากดรับสายด้วยความเบื่อหน่าย ผู้หญิงคนนี้มีเวลาพักบ้างไหมเนี่ย ทำไมใครๆก็เอาแต่โทร.หาอิงอรุณทั้งวันอย่างนี้!
“อิง นี่แม่เองนะ” เสียงผู้หญิงละล่ำละลักบอกมาทางโทรศัพท์
“คุณอิงอรุณติดประชุมอยู่ครับ ไม่ทราบว่า...” เขาแก้ตัวด้วยคำตอบเดิม
“จะประชุมอะไรอยู่ก็ช่าง ไปเรียกอิงมารับสายเดี๋ยวนี้เลย คุณพ่อเขาอยู่ในห้องซีซียู นะ นี่เรื่องด่วน เข้าใจไหม”
คำว่า ‘ห้องซีซียู’ และ ‘เรื่องด่วน’ คล้ายปัดความหงุดหงิดออกจากใจเขาได้ดุจปาฏิหาริย์ สาวัชขมวดคิ้ว ตั้งใจสอบถามรายละเอียดเท่าที่ทำได้ ทั้งยังจดจำไว้ครบถ้วน ก่อนวางสายยังย้ำกับอีกฝ่ายว่า “ผมจะแจ้งให้คุณอิงอรุณไปโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุดครับ”
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ช่วงนี้สิริณไปงานหนังสือนะคะ
นักอ่านท่านไหนแวะไปงานหนังสือวันที่ 6 และ 9 เมษาฯ
ไปทักทายกันได้นะค้า ที่บูธร้านนายอินทร์ Q26 โซน C ชั้น 2
อุดหนุนผลงานของสิริณในงาน
มีโปสการ์ดที่ระลึกมอบให้ด้วยนะเออ :D
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 เม.ย. 2559, 16:10:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 เม.ย. 2559, 16:10:36 น.
จำนวนการเข้าชม : 1249
| << ตอนที่ 8 (75%) | ตอนที่ 9 (100%) >> |
konhin 5 เม.ย. 2559, 22:00:33 น.
โอ๊ะ ไม่ได้มาอ่านพักเดียว มีหลายตอนเลย เย้ๆ พอดียุ่งๆเลยไม่ได้เข้ามาอ่านค่ะ
ขอบคุณค่ะ ที่จะส่งของให้ แต่ไม่ได้อยู่ไทย ขอบคุณๆๆๆ
ไว้กลับไทยแล้วจะไปขอลายเซ็นแทนได้ป่ะ นะนะ
โอ๊ะ ไม่ได้มาอ่านพักเดียว มีหลายตอนเลย เย้ๆ พอดียุ่งๆเลยไม่ได้เข้ามาอ่านค่ะ
ขอบคุณค่ะ ที่จะส่งของให้ แต่ไม่ได้อยู่ไทย ขอบคุณๆๆๆ
ไว้กลับไทยแล้วจะไปขอลายเซ็นแทนได้ป่ะ นะนะ
Zephyr 6 เม.ย. 2559, 22:24:35 น.
เค้าเริ่มรำคาญอิงอรุณแล้วอ่ะ
เค้าเริ่มรำคาญอิงอรุณแล้วอ่ะ