: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ

อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้

เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้

สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์

ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!

เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!



♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)

เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: ตอนที่ 10 (100%)

เปรมิกานั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้าม พยักพเยิดเป็นเชิงถามถึงบาดแผลที่ถูกตบตี สีหน้ามีรอยเสียใจ

“เจ็บหรือเปล่า”

“หายเจ็บแล้วค่ะแม่” อิงอรุณยิ้มประเหลาะปลอบใจ ด้วยรู้ว่ามารดาคงรู้สึกแย่ไม่แพ้กัน

“ผู้ชายคนนั้นใคร” ดูเหมือน...แม่จะไม่ลืมเรื่องนี้ง่ายๆ

“คุณสาวัชก็บอกแล้วนี่คะ ว่าเราเป็นแค่คนรู้จักกัน”

“ไม่รู้ลูกเต้าเหล่าใคร พูดจาโอหังเหลือเกิน แต่...” มารดาถอนใจ “ก็ต้องยอมรับว่าเขากล้ามากที่พูดกับแม่อย่างนั้น”

“แม่...ไม่ได้โกรธคุณสาวัชใช่ไหมคะ” อิงอรุณถามพลางหยิบซองช็อกโกแลตมาหมุนเล่น ขณะนึกถึงคนหน้าบึ้งที่เดินย้อมกลับมาวางมันให้เธอบนโต๊ะ ปลายนิ้วลูบบนซองพลาสติกอย่างใจลอย

“เขาไม่ได้พูดจาก้าวร้าวอะไร แค่พูดตรงจนบาดหูคนฟังเท่านั้นแหละ” เปรมิกายิ้มนิดๆ

“เขาเป็นของเขาอย่างนั้นแหละค่ะ” หญิงสาวชะงัก เมื่อก้นซองมีอะไรนูนๆสะดุดนิ้ว เธอพลิกดูก็พบว่ามันเป็นป้ายกระดาษมีชื่อร้านสะดวกซื้อติดราคาไว้เสร็จสรรพ!

“ยิ้มอะไรอยู่คนเดียว” เปรมิกาขัดขึ้น “ฟังแม่พูดอยู่หรือเปล่าเนี่ย”

หญิงสาวรีบเงยขึ้นพยักหน้า “ฟังอยู่ค่ะแม่”

“ยังไม่ได้บอกแม่เลยว่ายิ้มทำไม”

“อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” แค่มีคนขี้เก็กซื้อช็อกโกแลตมาให้ แต่บอกว่าได้มาฟรีเท่านั้นเอ๊ง-ง-ง!

“’งั้นแม่ก็จะเข้าเรื่องละนะ วันนี้พ่อกับแม่พันเทพมา” เปรมิกาเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงที่ฟังชัดว่าพยายามกดให้ราบเรียบ

แค่ประโยคขึ้นต้น อิงอรุณก็เดาได้เลยว่าเรื่องนี้คงจบไม่สวยแน่นอน และนั่นอาจเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้มารดาลุโทสะถึงกับทำร้ายเธอ แถมบิดาเธอต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์อย่างใกล้ชิดตอนนี้ด้วย

“แล้วยังไงคะ” อิงอรุณรำพึงเหนื่อยหน่าย เพราะคนที่อยู่ในบทสนทนาคือพ่อแม่ของพันเทพ เธอจึงไม่อาจผรุสวาทได้ดังใจ หญิงสาวเสแกะห่อช็อกโกแลตหยิบขนมใส่ปาก ปล่อยให้มันละลายชั่วครู่จนรสหวานกลมกล่อมของช็อกโกแลตเคลือบปลายลิ้น เธอจึงเริ่มเคี้ยวช้าๆ ถั่วอัลมอนด์ให้ความมัน กลิ่นหอมและรสขมที่ติดอยู่ในคอหลังจากกลืน ทำให้เธอเริ่มผ่อนคลาย

“เขามาบอกว่าได้ฤกษ์หมั้นฤกษ์แต่งแล้ว”

“ก็เดาได้ว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น ว่าแต่...มีแค่นั้นเหรอคะ” เธอถามทั้งที่รู้ว่าต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่นอน ไม่งั้นพ่อคงไม่ถึงขนาดโรคหัวใจกำเริบเช่นนี้

“ทางนั้นบอกว่าจะจัดสินสอดทองหมั้นมาให้เราเป็นเงินสดสี่ล้าน ที่ดินแปลงนึง ทองคำร้อยบาท เครื่องเพชรอีกสี่ชุด ส่วนแหวนหมั้นจะเป็นเพชรสี่กะรัต”

“แล้วมันมากหรือน้อยเกินไปคะ” อิงอรุณชักไม่แน่ใจว่าตัวเลขที่เหมาะควรเป็นเท่าไรกันแน่

“ประเด็นไม่ได้อยู่ที่มากหรือน้อย แต่อยู่ตรงที่นายพลศักดิ์สิทธิ์บอกว่าทรัพย์สินของท่านมีแค่แหวนหมั้นเท่านั้นที่เขาจะเตรียมมาเอง เขามาขอให้พ่อน้องอิงช่วยเตรียมของส่วนที่ยังขาดให้ด้วย เขาจะเอาไปใส่พานสินสอดให้ จะได้เป็นการให้หน้าบ้านเทียมสุบรรณ”

อิงอรุณอ้าปากค้าง “คะ? ธรรมเนียมอะไรคะเนี่ย เอาเงินเราเองไปใส่พานสินสอด เพื่อเป็นการให้หน้าเราเนี่ยนะ เขาจะอวดให้คนอื่นเข้าใจว่าตัวเองรวยที่ให้สินสอดทางเราเยอะต่างหาก”

“คุณพ่อปฏิเสธไป บอกว่าท่านไม่ได้สนใจเรื่องจำนวนสินสอดว่าต้องมากน้อยแค่ไหน ท่านนายพลสะดวกแค่ไหนก็ให้มาแค่นั้นก็ได้”

“คุณพ่อเทพไม่พอใจใช่ไหมคะ”

“ทางนั้นยืนกรานว่าเราต้องเตรียมของพวกนี้ไว้ให้”

“แค่ยืนกรานจริงหรือคะ”

“ท่านนายพลควักปืนออกมาวางบนโต๊ะจ้ะ”

ช็อกโกแลตหวานๆเมื่อครู่กลับขื่นขมคอขึ้นมาดื้อๆ อิงอรุณกุมขมับ พอเดาได้รางๆว่าเหตุใดพ่อจึงล้มหมอนนอนเสื่อ ไม่มีอะไรจะทำให้ผู้ชายที่ไม่เคยต้องรับคำสั่งของใครพื้นเสียได้มากไปกว่านี้แล้ว!

“คุณพ่อคงโกรธอิงมาก” หญิงสาวเปรยน้ำตาคลอ นึกโทษตัวเองว่าบิดาเป็นเช่นนี้เพราะเธอ เท่ากับที่รู้สึกว่าการทำโทษของมารดาเมื่อครู่ เทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เธอสมควรได้รับ!

“หลังจากพวกนั้นกลับไป พ่อก็โทร.หาคุณลุง ท่านรับปากว่าจะเรียกนายพลศักดิ์สิทธิ์ไปปราม แต่...” เปรมิกาตวัดตามองเธออย่างมึนตึง “น้องอิงรู้ใช่ไหมว่าเราหวังอะไรไม่ได้มาก คุณพ่อเทพคุ้นเคยกับคนใหญ่คนโตในรัฐบาลเยอะแยะ เขาไม่ฟังเสียงใครอยู่แล้ว ยิ่งข่าวลือเรื่องที่คุณลุงจะถูกดันขึ้นไปเป็นผบ.สส.ก็มีมาเป็นระยะ ตอนนี้ใครๆก็พากันเข้าหานายพลศักดิ์สิทธิ์ เพราะเป็นตัวเก็งขึ้นคุมกองทัพแทน” มารดาเอ่ยถึงพี่ชายของท่านซึ่งปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการทหารบก และมีแนวโน้มจะได้รับการแต่งตั้งขึ้นเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุด ตำแหน่งที่สูงขึ้น แต่มีอำนาจในมือน้อยลง!

อิงอรุณคอตก จนด้วยคำพูดใดๆทั้งปวง

“แม่ก็รักและเอ็นดูเทพเหมือนลูกชายคนนึงนะน้องอิง แต่บอกตามตรงว่าแม่รับพ่อแม่เขาไม่ได้ นี่ขนาดเรายังไม่ได้เกี่ยวดองกัน เขายังวางอำนาจข่มพวกเราเลย แล้วถ้าอีกหน่อยน้องอิงไปเป็นสะใภ้เขาจริง เขามิยิ่งอวดบารมีกว่านี้เหรอ”

อิงอรุณหนักใจ เท่าที่รู้จักบิดาของพันเทพมา เธอมั่นใจว่าคนอย่างนั้นไม่มีวันหยุดหรือพอ มีแต่จะเรียกร้องมากขึ้น มากขึ้น แล้วก็มากขึ้น ควรแล้วหรือที่จะเอาชีวิตพ่อกับแม่เข้าไปเสี่ยงกับความร้ายกาจของศักดิ์สิทธิ์ เทพวรสิงห์ เพียงเพื่อ...

“แม่อยากให้อิงทำยังไงคะ”

“เลิกรากันไปเถอะลูก น้องอิงอายุยังน้อย ยังมีโอกาสได้เจอคนดีๆ ที่ไม่ต้องพ่วงมาพร้อมปัญหาอย่างนี้ พ่อเราก็ไม่ต้องมีเรื่องรกใจด้วย ทางโน้นที่มาทาบทามน้องอิงไว้ เขายังรอคำตอบนะลูก”

อิงอรุณงันไปกับข้อเสนอของมารดา ในฐานะลูกเธอย่อมรักและห่วงใยพ่อกับแม่ที่สุดอยู่แล้ว หากเลิกกับพันเทพตามคำสั่งของท่าน แน่นอนว่าเธอจะตัดเรื่องรกใจในภายภาคหน้าได้อย่างสิ้นซาก แต่มันจะไม่เป็นการโหดร้ายเกินไปสำหรับพันเทพหรือ ที่ตัดสินเรื่องอย่างนี้จากครอบครัวเขา มิใช่คุณสมบัติของตัวชายหนุ่มเอง

ที่สำคัญ...หากยอมเลิกรากันจริง เปรมิกาคงจับเธอแต่งงานกับลูกชายเพื่อนทันทีแน่นอน หนีเสือปะจระเข้ชัดๆ!

ดนตรีประสานเสียงดังแผ่วมาจากในกระเป๋าถือ เรียกให้อิงอรุณหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูชื่อคนโทร.เข้า

“เพชรโทร.มา สงสัยคงจะถามข่าวคุณพ่อ ขออิงรับสายแป๊บนึงนะคะ” อิงอรุณฟังข้อความระรัวเร็วจากปลายสายพักใหญ่ สุดท้ายจึงวางสายด้วยสีหน้าซีดเผือด เงยขึ้นสบตามารดา เอ่ยด้วยน้ำเสียงระโหย “แม่คะ เทพอยู่ห้องฉุกเฉินที่นี่ค่ะ”

เปรมิกายกมือทาบอก ตกใจไม่แพ้กัน

“เป็นยังไงมายังไงกันเนี่ย งั้นเรารีบไปกันเถอะ” ท่านคว้ากระเป๋าลุกขึ้นทันที ทั้งยังถามทางไปศูนย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินจากพนักงานร้านกาแฟ

“เพชรคงโทร.ไปบอกเทพเรื่องคุณพ่อ กู้ภัยเลยโทร.หาเพชร เพราะเป็นเบอร์สุดท้ายในโทรศัพท์ของเขา กู้ภัยบอกว่าเทพหมดสติอยู่ในรถไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ ชาวบ้านเคาะยังไงก็ไม่ตอบ เลยเรียกกู้ภัย เพชรให้อิงไปดูก่อน เพราะอิงอยู่โรงพยาบาลแล้ว ส่วนเพชรกำลังมาค่ะ” อิงอรุณสาวเท้าตามมารดาไปอย่างรวดเร็ว

ศูนย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินของโรงพยาบาลคลาคล่ำด้วยคนเจ็บและบุคลากรทางการแพทย์ขวักไขว่ เสียงร้องโอดโอยดังสลับกับเสียงสั่งการของแพทย์และพยาบาล รถเข็นและเตียงถูกเข็นผ่านไปมาเป็นระยะ

เปรมิกาสอบถามพยาบาลจนทราบว่าพันเทพได้รับการรักษาเบื้องต้นจนปลอดภัยแล้ว แต่ยังไม่ได้สติ แพทย์จึงสั่งสแกนสมองและกระดูก ระหว่างรอผลก็ให้พักดูอาการไปก่อน

เพียงสองแม่ลูกเห็นสภาพของชายหนุ่ม ทั้งคู่ก็ยืนตะลึง ก้าวขาไม่ออก ศีรษะพันเทพพันด้วยผ้าพันแผลโดยรอบ ใบหน้าซีกหนึ่งเป็นรอยช้ำ มุมปากเจ่อมีรอยแตก แขนเสื้อเชิ้ตข้างขวาถูกตัดเพื่อทำแผล เผยให้เห็นว่าท่อนแขนมีผ้าพันไว้ตั้งแต่ใต้ข้อศอกลงมาถึงข้อมือ แค่นอกร่มผ้าที่เห็นยังบอบช้ำปานนี้ แล้วใต้ผ้าห่มที่มองไม่เห็น จะมีบาดแผลอีกแค่ไหนกัน!

“เทพถูกใครทำร้าย แล้วทำไมถึงยังขับรถเองทั้งที่อยู่ในสภาพนี้” เปรมิกาตั้งคำถามที่ต้องรอคนเจ็บฟื้นขึ้นมาตอบเอง

“เทพอาจบาดเจ็บ และพยายามขับรถมาโรงพยาบาลเองมั้งคะ แต่หมดสติไปกลางทางซะก่อน” อิงอรุณเปรย ก้าวเข้าไปลูบใบหน้าชายหนุ่มแผ่วเบาด้วยความห่วงใย

เสียงครางแผ่วเบาดังลอดมาจากริมฝีปากแตกระแหง พร้อมกับที่คนเจ็บนิ่วหน้าขยับตัวเล็กน้อย อิงอรุณตื่นเต้นรีบก้มลงไปสำรวจอีกฝ่าย แล้วหันไปตะโกนบอกพยายาลทันที “คนไข้รู้สึกตัวแล้วค่ะ”

แพทย์และพยาบาลกรูกันเข้ามาเช็กปฏิกิริยาตอบสนองของรูม่านตา อ่านค่าออกซิเจน และตรวจความดัน จากนั้นจึงหันไปทางคอมพิวเตอร์ที่วางไว้ใกล้ๆ เรียกฟิล์มเอกซเรย์มาดู สุดท้ายค่อยบอกกับอิงอรุณและมารดาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ปลอดภัยแล้วครับ ทำแผลหมดแล้ว เช็กกระดูก สแกนสมองแล้ว ไม่มีอะไรผิดปกติ ดูจากบาดแผลแล้ว คืนนี้คงจะปวดมาก ต้องดูแลใกล้ชิดหน่อย ถ้าเป็นไปได้หมอขอให้นอนดูอาการที่โรงพยาบาลสักคืนนะ”

“ค่ะ งั้นเดี๋ยวดิฉันไปทำเรื่องขอแอดมิทเลยละกันค่ะ” เปรมิการับหน้าเสื่ออย่างเต็มใจและฉับไว นางพยักพเยิดกับลูกสาว “น้องอิงอยู่เป็นเพื่อนเทพก่อนละกัน เรื่องห้องพักผู้ป่วย แม่จะให้เลขาฯจัดการเอง”

อิงอรุณมองมารดาออกจากห้องฉุกเฉินจนท่านคล้อยหลังลับกายไปแล้ว จึงหันมาทางพันเทพซึ่งปรือตาขึ้นอย่างยากเย็น
“เทพ...เป็นยังไงบ้าง” อิงอรุณเสียงสั่น

คนเจ็บไม่ยิ้มสักนิด ทั้งยังเบือนหน้าไปทางอื่น หญิงสาวจึงวางมือแนบแก้มอีกฝ่ายนุ่มนวล ประคองให้เขาหันมาสบตาเธอ ปลอบโยนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เทพพักมากๆนะ เดี๋ยวดีขึ้นแล้ว ค่อยเล่าให้อิงฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ใครมันกล้ามาทำแบบนี้กับเทพ อิงไม่ปล่อยไว้แน่ๆ” ประกาศเสียงกร้าวแบบนั้นไปแล้ว อิงอรุณก็ชะงัก

แม้ชายหนุ่มไม่เคยกร่าง อวดอ้างว่าเป็นลูกใคร แต่คนรอบตัวพันเทพย่อมรู้ว่าเขาคือลูกชายโทนของนายพลศักดิ์สิทธิ์ เทพวรสิงห์ ไม่มีใครอยากเสี่ยงมีเรื่องกับว่าที่ผู้บัญชาการทหารบกคนต่อไปหรอก เมื่อรวมกับที่แพรวเพชรเล่าว่ากู้ภัยไปช่วยเขามาจากรถซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไรนัก บางทีอาจเป็นไปได้ว่าคนที่ทำให้พันเทพมีสภาพเช่นนี้ก็คือ...

หญิงสาวสะบัดศีรษะ ขับไล่ความคิดอกุศลออกจากใจ บ้าน่า! ไม่มีพ่อที่ไหนทำแบบนี้กับลูกตัวเองได้ลงคอหรอก!

“พ่ออิงเป็นยังไงบ้าง” คนเจ็บถามเสียงแหบ สีหน้าเป็นกังวล

อิงอรุณนึกขอบคุณความใส่ใจของอีกฝ่าย ขนาดเจ็บอย่างนี้ เขายังมีแก่ใจถามถึงอาการของพ่อเธอ

“เครียดน่ะ เลยอาการกำเริบ ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว แต่หมอขอตัวไว้ดูอาการในห้องซีซียูสักพัก เห็นว่าจะจับฉีดสีตรวจเส้นเลือดหัวใจซ้ำด้วย เพราะสงสัยว่าที่อาการกำเริบ อาจเป็นเพราะที่ทำบอลลูนขยายหลอดเลือดหัวใจไปเมื่อหลายปีก่อน มันอุดตันอีก แต่อิงว่าพ่อฟื้นเมื่อไหร่ คงหาเรื่องหนีหมอกลับบ้านมากกว่า”

พันเทพไม่เอ่ยอะไร แต่หลับตาลงช้าๆ เป็นผลให้คนเฝ้าเข้าใจว่าเขาเพลียจากการบาดเจ็บและต้องการพักผ่อน “เทพพักเถอะ อิงไม่กวนแล้ว แม่ไปจัดการเรื่องห้องพักฟื้นอยู่ เดี๋ยวคงจะได้ย้าย”

ด้วยประสิทธิภาพการจัดการชั้นเยี่ยมของเลขาฯมารดา ไม่นานพันเทพก็ได้ย้ายมายังห้องพักฟื้นผู้ป่วยยังหออภิบาลผู้ป่วยใน โดยมีพยาบาลส่วนตัวที่เปรมิกาจ้างมาเฝ้าไข้ ส่วนอิงอรุณคอยดูอาการบิดาตรงหน้าห้องซีซียูกับมารดา หญิงสาวโทร.แจ้งข่าวการบาดเจ็บของชายหนุ่มนี้แก่พ่อแม่พันเทพ แต่ปรากฏว่า...

“ทส.บอกว่าท่านนายพลกับคุณหญิงทราบเรื่องแล้ว แต่ตอนนี้อยู่ในงานเลี้ยง ยังไม่ว่างมาดูอาการของเทพ น่าโมโหไหมคะ นี่ลูกชายเขาทั้งคนนะแม่!”









: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :


ขออภัยนักอ่านทุกคนนะค้า
สิริณหายไปเป็นชวนป๋วยพาแม่ไปเที่ยวสงกรานต์
เพิ่งกลับมาประจำที่วันนี้เอง
ช่วงนี้ถึงกำหนดต้องส่งต้นฉบับอีกแล้ว
อาจจะมาๆหายๆไปบ้าง
ต้องขออภัยล่วงหน้าไว้ด้วยน้า

เห็นยอดคนอ่านเพิ่มขึ้นเรื่อยๆก็ชื่นใจ
ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามผลงานกันค่ะ
จะขอมากไปม้ายยยยย
ถ้าหากอ่านจบแล้ว
เพื่อนๆนักอ่านที่น่ารัก
จะช่วยกันคลิก 'ชอบตอนนี้' กันคนละทีสองที
พอให้คนเขียนชื่นใจ หายเหนื่อยมั่ง :D



สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 เม.ย. 2559, 15:16:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 เม.ย. 2559, 15:16:26 น.

จำนวนการเข้าชม : 1214





<< ตอนที่ 10 (50%)   ตอนที่ 11 (50%) >>
konhin 19 เม.ย. 2559, 18:41:12 น.
โอ๊ะ แล้วแบบนี้จะบอกเลิกได้หรือนี่


wane 20 เม.ย. 2559, 05:13:18 น.
ท่านนายพลนี่มาเฟียตัวจริงอ่ะ น่ากลัวมาก


Zephyr 21 เม.ย. 2559, 01:12:30 น.
นี่พ่อแม่พันธุ์ไหนกัน


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account