เรียงหัวใจฝัน:รอยเล่ห์ลวงใจ (เปิดจอง 31 เม.ย. 59- 31 กรกฎาคม 59)
‘เพราะความรัก ความผูกพันที่ก่อตัวมายาวนาน ถูกทำลายลงด้วยเล่ห์ลวงแสนร้าย กว่าจะรู้ตัวว่าได้เหยียบย่ำหัวใจ เวลาก็ผ่านไป เขาไร้เธอข้างกาย ดวงใจสลายกลายเป็นผู้ชายไร้หัวใจ’
Tags: คุณณัยกับคุณปรียา,ปาใน,รอยเล่ห์ลวงใจ,ร้อย:เรียง:เพียง:คำ,เรียงหัวใจฝัน,ดังปัณณ์,
ตอน: บทที่ ๑ 100%
เสียงอัลิปรียาดังก้องในหัว ตรงนี้ฝั่งซ้ายมือของเขา เป็นเก้าอี้... ตัวประจำของเธอ
‘อร่อยมั้ยคะ ไหน...บอกหน่อยนะอร่อยมั้ย’
ภาพหญิงสาวร่างเล็กบอบบางน่าทะนุถนอม ปรากฏรางเลือนในคลองจักษุ เธอเขย่าแขนของเขา ดวงตาโตมองมาด้วยความหวัง ใบหน้านวลเนียนเปล่งปลั่งชวนสัมผัส บ่งบอกว่ารอลุ้นในคำตอบของเขามากเท่าใด
รอยยิ้มที่ริมฝีปากเกิดขึ้นเพียงน้อยจนแทบมองไม่เห็น
ปณัยเอื้อมมือออกไปจะโอบเธอเข้ามากอดเหมือนอย่างที่เคยทำ ทว่า...
ภาพฝันสลาย ความว่างเปล่าเท่านั้นที่เคียงข้าง มือใหญ่ที่เอื้อมออกไปกำเกร็งแน่นก่อนมันจะคลายลง และเขาทิ้งมือลงกับโต๊ะอย่างหัวเสีย
มันเจ็บ มันปวด มันทรมานและเขาก็รู้ลึกซึ้งแล้วถึงความหมายของคำว่า ‘ตายทั้งเป็น’
เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น ช่วยฉุดให้เขาออกมาจากความเจ็บปวดได้ชั่วคราว ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาดู หน้าจอโชว์ชื่อของทนายประจำตระกูลกษิดิ์เดช
วิสุทธิ์ ทนายความสูงวัยประจำตระกูล ที่เป็นเหมือนญาติสนิทเพียงไม่กี่คนที่เหลืออยู่ ปณัยกดรับในทันทีและต่อมาเมื่อได้รับฟังถ้อยคำจากปลายสายซึ่งโทร.มาจากโรงพยาบาล ใบหน้าคมสันก็เผือดสีลงก่อนที่เขาจะรีบลุกผลุนผันออกไป ทิ้งให้แม่สาวที่กำลังเดินนำกาแฟออกมาเสิร์ฟได้แต่มองตามอย่างสงสัย
ปณัยรู้สึกได้ถึงหัวใจที่กำลังโดนบีบอย่างรุนแรงอีกครั้ง
ร่างสูงใหญ่วิ่งผ่านประตูบ้านลงจากเทอเรซ ตรงดิ่งไปยังรถยนต์ที่จอดอยู่ในโรงรถข้างบ้าน พร้อมกับกระโจนขึ้นรถเอสยูวีคู่ใจ แล้วขับกระชากออกไปเร็วราวกับพายุ อันเป็นผลซึ่งเกิดจากถ้อยคำที่เขาได้ฟังเมื่อครู่นี้ที่ว่า
‘รีบมาเถอะครับคุณปณัย คุณน้อมเธออาการทรุด!’
ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ปณัยก็มาปรากฏตัวขึ้นภายในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางกรุง อุปกรณ์ทางการแพทย์อันระโยงระยางทั้งหมดที่เห็นแก่ตา ถูกนำมาช่วยเพื่อยื้อชีวิตของหญิงชราบนเตียง
น้อมจิต พี่เลี้ยงในวัยเด็กของเขาและ... อัลิปรียา
คนที่เสมือนแม่และญาติอีกคนที่ยังมีชีวิตอยู่
“ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ”
นายแพทย์หนุ่มในชุดสีขาววางมือลงบนบ่าของเขาแล้วบีบเบาๆ
ในห้องสีขาวกว้าง มีเตียงตั้งเรียงกันอยู่ประมาณห้าเตียง สี่เตียงที่เหลือว่างเปล่า และปณัยก็หวังเหลือเกิน ว่าน้อมจิตที่นอนอยู่ในขณะนี้จะอาการดีขึ้น จนสามารถย้ายออกไปพักฟื้นยังห้องพิเศษได้เหมือนผู้ป่วยหนักรายอื่น เพราะเขาเองยังไม่พร้อมที่จะเสียใครไปอีกในตอนนี้
น้อมจิตพี่เลี้ยงหญิงชราที่เป็นดั่งเหมือนแม่ของเขาและอัลิปรียาในวัยหกสิบปี ต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อรักษาตัวเพราะช็อก หลังจากทราบข่าวเครื่องบินตกเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ซึ่งมันพรากชีวิต พรากดวงใจของพวกเขาจากไป
ใช่! อัลิปรียา กษิดิ์เดช ทายาทคนเดียวของตระกูลเก่าแก่ได้เสียชีวิต และจากโลกนี้ไปด้วยอุบัติเหตุเครื่องบินตกในครั้งนั้น ระหว่างที่เธอกำลังเดินทางไปแคนาดา และแม้จะหาศพไม่พบ ทว่า...การค้นหาได้สิ้นสุดลงแล้ว หลายศพไม่พบแม้แต่ซากร่างกาย เพราะส่วนนั้นเป็นท้องทะเลลึกทำให้การค้นหายากยิ่งกว่าสิ่งใด
“ปณัย ทำใจเถอะวะ”
แพทย์ผู้เป็นเพื่อนปลอบ ปณัยพูดไม่ออก มือใหญ่หนาของเขาเอื้อมออกไปกุมมือเหี่ยวย่นที่วางอยู่แทบอกของเจ้าของผู้นอนอยู่บนเตียงแผ่วเบา
“แม่น้อม” เสียงทุ้มนุ่มอ่อนโยนแผ่วหวิวเอ่ยเรียก
และดวงตาฝ้าฟางหม่นมัวก็ลืมขึ้น ริมฝีปากบางแห้งของผู้ป่วยขยับเพียงเบาๆ เสียงที่เล็ดรอดแสนอ่อนโยนไม่เคยเปลี่ยนแปร “คุณปรี...ยา ทะ...ทูนหัว” ทว่าเพียงเท่านั้นดวงตาเลื่อนลอยก็ปรือปิดลงพร้อมกับสีหน้าเหน็ดเหนื่อยหม่นหมอง ด้วยริ้วรอยของพญามัจจุราชกำลังคืบคลานเข้ามาทุกวินาที ทุกขณะจิต
ทรวงอกที่สะท้อนการเต้นของหัวใจ... แผ่วล้า
ปณัยได้แต่กลั้นหยดน้ำตา เมื่อหนทางเดียวที่จะยื้อชีวิตของพี่เลี้ยงชราไว้ได้ คงมีเพียงแต่ต้องพาอัลิปรียามายืนอยู่ตรงนี้เท่านั้น เพราะในทุกลมหายใจของน้อมจิต มีไว้เพียงเพื่อหญิงสาวผู้เดียว ซึ่งแม้นว่าตอนนี้เธอจะยังอยู่ที่นี่ก็คงดี
แต่มันเป็นไปไม่ได้เลย เมื่ออัลิปรียาเสียชีวิตไปแล้ว
“คุณปรียาช่วยที คนดี... อย่าให้คุณณัยต้องโดดเดี่ยวอีกเลย”
ปณัยยกมืออันเหี่ยวย่นของผู้ป่วยขึ้นแนบใบหน้าตัวเอง เขาร่ำร้องวอนขอกับความเงียบงันในห้อง
ส่วนคนป่วยที่ลมหายใจเจียนหยุดนั้นจะรู้สึกอย่างไรก็หาไม่
เมื่อหญิงสูงวัยยังคงปล่อยให้ตัวเองอยู่ในฝันอันเกิดจากเงาของอดีตที่หมุนวนกลับมา ฝันที่เป็นสุข ฝันในช่วงสุดท้ายของชีวิต ก่อนเส้นใยซึ่งพันธนาการระหว่างซากร่างใกล้ร่วงโรยและดวงวิญญาณจะแยกออกจากกัน
ในฝันนั้นน้อมจิตเห็นตัวเองยังอยู่ในวัยสาว และคุณหนูผู้ที่เธอรักเสมือนลูกยังเป็นแค่เด็กตัวน้อย
======================================================>>>>
ดีค้า พาคุณณัยกับคุณปรียามาส่งค่า ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง มันม่ีเงื่อนงำจิๆๆๆๆ 555
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
สำหรับวันนี้หนอนน้อยไปแล้วนะคะ ส่วนพรุ่งนี้เรามาเจอกับเรื่องที่สองในชุดเรียงหัวใจฝัน 'กิ่งหัวใจใบรัก' ค่ะ ^^
‘อร่อยมั้ยคะ ไหน...บอกหน่อยนะอร่อยมั้ย’
ภาพหญิงสาวร่างเล็กบอบบางน่าทะนุถนอม ปรากฏรางเลือนในคลองจักษุ เธอเขย่าแขนของเขา ดวงตาโตมองมาด้วยความหวัง ใบหน้านวลเนียนเปล่งปลั่งชวนสัมผัส บ่งบอกว่ารอลุ้นในคำตอบของเขามากเท่าใด
รอยยิ้มที่ริมฝีปากเกิดขึ้นเพียงน้อยจนแทบมองไม่เห็น
ปณัยเอื้อมมือออกไปจะโอบเธอเข้ามากอดเหมือนอย่างที่เคยทำ ทว่า...
ภาพฝันสลาย ความว่างเปล่าเท่านั้นที่เคียงข้าง มือใหญ่ที่เอื้อมออกไปกำเกร็งแน่นก่อนมันจะคลายลง และเขาทิ้งมือลงกับโต๊ะอย่างหัวเสีย
มันเจ็บ มันปวด มันทรมานและเขาก็รู้ลึกซึ้งแล้วถึงความหมายของคำว่า ‘ตายทั้งเป็น’
เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น ช่วยฉุดให้เขาออกมาจากความเจ็บปวดได้ชั่วคราว ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาดู หน้าจอโชว์ชื่อของทนายประจำตระกูลกษิดิ์เดช
วิสุทธิ์ ทนายความสูงวัยประจำตระกูล ที่เป็นเหมือนญาติสนิทเพียงไม่กี่คนที่เหลืออยู่ ปณัยกดรับในทันทีและต่อมาเมื่อได้รับฟังถ้อยคำจากปลายสายซึ่งโทร.มาจากโรงพยาบาล ใบหน้าคมสันก็เผือดสีลงก่อนที่เขาจะรีบลุกผลุนผันออกไป ทิ้งให้แม่สาวที่กำลังเดินนำกาแฟออกมาเสิร์ฟได้แต่มองตามอย่างสงสัย
ปณัยรู้สึกได้ถึงหัวใจที่กำลังโดนบีบอย่างรุนแรงอีกครั้ง
ร่างสูงใหญ่วิ่งผ่านประตูบ้านลงจากเทอเรซ ตรงดิ่งไปยังรถยนต์ที่จอดอยู่ในโรงรถข้างบ้าน พร้อมกับกระโจนขึ้นรถเอสยูวีคู่ใจ แล้วขับกระชากออกไปเร็วราวกับพายุ อันเป็นผลซึ่งเกิดจากถ้อยคำที่เขาได้ฟังเมื่อครู่นี้ที่ว่า
‘รีบมาเถอะครับคุณปณัย คุณน้อมเธออาการทรุด!’
ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ปณัยก็มาปรากฏตัวขึ้นภายในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่งใจกลางกรุง อุปกรณ์ทางการแพทย์อันระโยงระยางทั้งหมดที่เห็นแก่ตา ถูกนำมาช่วยเพื่อยื้อชีวิตของหญิงชราบนเตียง
น้อมจิต พี่เลี้ยงในวัยเด็กของเขาและ... อัลิปรียา
คนที่เสมือนแม่และญาติอีกคนที่ยังมีชีวิตอยู่
“ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ”
นายแพทย์หนุ่มในชุดสีขาววางมือลงบนบ่าของเขาแล้วบีบเบาๆ
ในห้องสีขาวกว้าง มีเตียงตั้งเรียงกันอยู่ประมาณห้าเตียง สี่เตียงที่เหลือว่างเปล่า และปณัยก็หวังเหลือเกิน ว่าน้อมจิตที่นอนอยู่ในขณะนี้จะอาการดีขึ้น จนสามารถย้ายออกไปพักฟื้นยังห้องพิเศษได้เหมือนผู้ป่วยหนักรายอื่น เพราะเขาเองยังไม่พร้อมที่จะเสียใครไปอีกในตอนนี้
น้อมจิตพี่เลี้ยงหญิงชราที่เป็นดั่งเหมือนแม่ของเขาและอัลิปรียาในวัยหกสิบปี ต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อรักษาตัวเพราะช็อก หลังจากทราบข่าวเครื่องบินตกเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ซึ่งมันพรากชีวิต พรากดวงใจของพวกเขาจากไป
ใช่! อัลิปรียา กษิดิ์เดช ทายาทคนเดียวของตระกูลเก่าแก่ได้เสียชีวิต และจากโลกนี้ไปด้วยอุบัติเหตุเครื่องบินตกในครั้งนั้น ระหว่างที่เธอกำลังเดินทางไปแคนาดา และแม้จะหาศพไม่พบ ทว่า...การค้นหาได้สิ้นสุดลงแล้ว หลายศพไม่พบแม้แต่ซากร่างกาย เพราะส่วนนั้นเป็นท้องทะเลลึกทำให้การค้นหายากยิ่งกว่าสิ่งใด
“ปณัย ทำใจเถอะวะ”
แพทย์ผู้เป็นเพื่อนปลอบ ปณัยพูดไม่ออก มือใหญ่หนาของเขาเอื้อมออกไปกุมมือเหี่ยวย่นที่วางอยู่แทบอกของเจ้าของผู้นอนอยู่บนเตียงแผ่วเบา
“แม่น้อม” เสียงทุ้มนุ่มอ่อนโยนแผ่วหวิวเอ่ยเรียก
และดวงตาฝ้าฟางหม่นมัวก็ลืมขึ้น ริมฝีปากบางแห้งของผู้ป่วยขยับเพียงเบาๆ เสียงที่เล็ดรอดแสนอ่อนโยนไม่เคยเปลี่ยนแปร “คุณปรี...ยา ทะ...ทูนหัว” ทว่าเพียงเท่านั้นดวงตาเลื่อนลอยก็ปรือปิดลงพร้อมกับสีหน้าเหน็ดเหนื่อยหม่นหมอง ด้วยริ้วรอยของพญามัจจุราชกำลังคืบคลานเข้ามาทุกวินาที ทุกขณะจิต
ทรวงอกที่สะท้อนการเต้นของหัวใจ... แผ่วล้า
ปณัยได้แต่กลั้นหยดน้ำตา เมื่อหนทางเดียวที่จะยื้อชีวิตของพี่เลี้ยงชราไว้ได้ คงมีเพียงแต่ต้องพาอัลิปรียามายืนอยู่ตรงนี้เท่านั้น เพราะในทุกลมหายใจของน้อมจิต มีไว้เพียงเพื่อหญิงสาวผู้เดียว ซึ่งแม้นว่าตอนนี้เธอจะยังอยู่ที่นี่ก็คงดี
แต่มันเป็นไปไม่ได้เลย เมื่ออัลิปรียาเสียชีวิตไปแล้ว
“คุณปรียาช่วยที คนดี... อย่าให้คุณณัยต้องโดดเดี่ยวอีกเลย”
ปณัยยกมืออันเหี่ยวย่นของผู้ป่วยขึ้นแนบใบหน้าตัวเอง เขาร่ำร้องวอนขอกับความเงียบงันในห้อง
ส่วนคนป่วยที่ลมหายใจเจียนหยุดนั้นจะรู้สึกอย่างไรก็หาไม่
เมื่อหญิงสูงวัยยังคงปล่อยให้ตัวเองอยู่ในฝันอันเกิดจากเงาของอดีตที่หมุนวนกลับมา ฝันที่เป็นสุข ฝันในช่วงสุดท้ายของชีวิต ก่อนเส้นใยซึ่งพันธนาการระหว่างซากร่างใกล้ร่วงโรยและดวงวิญญาณจะแยกออกจากกัน
ในฝันนั้นน้อมจิตเห็นตัวเองยังอยู่ในวัยสาว และคุณหนูผู้ที่เธอรักเสมือนลูกยังเป็นแค่เด็กตัวน้อย
======================================================>>>>
ดีค้า พาคุณณัยกับคุณปรียามาส่งค่า ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง มันม่ีเงื่อนงำจิๆๆๆๆ 555
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
สำหรับวันนี้หนอนน้อยไปแล้วนะคะ ส่วนพรุ่งนี้เรามาเจอกับเรื่องที่สองในชุดเรียงหัวใจฝัน 'กิ่งหัวใจใบรัก' ค่ะ ^^
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 พ.ค. 2559, 19:55:31 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 พ.ค. 2559, 19:55:31 น.
จำนวนการเข้าชม : 1206
| << บทที่ ๑ 70% | บทที่ ๑ 150% >> |
ดังปัณณ์ 23 พ.ค. 2559, 19:56:16 น.
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน ฺBookToGoThailand ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/02nwfP
หรือท่านใดสนใจ E-BOOK เชิญทางนี้ได้เลยค่ะ
https://goo.gl/2Nicok
ฝากคุณณัยกับคุณปรียาด้วยนะค้า
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน ฺBookToGoThailand ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/02nwfP
หรือท่านใดสนใจ E-BOOK เชิญทางนี้ได้เลยค่ะ
https://goo.gl/2Nicok
ฝากคุณณัยกับคุณปรียาด้วยนะค้า
Zephyr 26 พ.ค. 2559, 00:49:07 น.
โอ้ยยยยยยยยย แต่ละเรื่องในเซทนี่
อ่านจบเสียน้ำตาเป็นถัง ตาบวมเป็นวันๆแน่ๆ
โอ้ยยยยยยยยย แต่ละเรื่องในเซทนี่
อ่านจบเสียน้ำตาเป็นถัง ตาบวมเป็นวันๆแน่ๆ