เรียงหัวใจฝัน:รอยเล่ห์ลวงใจ (เปิดจอง 31 เม.ย. 59- 31 กรกฎาคม 59)
‘เพราะความรัก ความผูกพันที่ก่อตัวมายาวนาน ถูกทำลายลงด้วยเล่ห์ลวงแสนร้าย กว่าจะรู้ตัวว่าได้เหยียบย่ำหัวใจ เวลาก็ผ่านไป เขาไร้เธอข้างกาย ดวงใจสลายกลายเป็นผู้ชายไร้หัวใจ’
Tags: คุณณัยกับคุณปรียา,ปาใน,รอยเล่ห์ลวงใจ,ร้อย:เรียง:เพียง:คำ,เรียงหัวใจฝัน,ดังปัณณ์,
ตอน: บทที่ ๑ 150%
“คุณปรียาขา... คุณปรียา” หญิงสาวในวัยราวสามสิบกลางๆ ป้องปากตะโกนเรียกหาเจ้าของชื่อด้วยท่าทางร้อนรน
พร้อมกันนั้นยังมีหญิงสาวทั้งน้อยใหญ่อีกสามสี่คน เดินวนไปเวียนมาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ทว่า... กลับไม่มีเสียงตอบกลับมา
เธอจึงได้แต่รำพึงด้วยท่าทางระอาแกมหนักใจ
“โธ่ทูนหัวของน้อม ออกมาเถอะค่ะ น้อมจะหัวใจวายอยู่แล้ว”
‘น้อมจิต’ ในวัยสาวได้ทำทั้งหน้าที่คุณแม่บ้าน และพี่เลี้ยงลูกสาวของเจ้าของบ้าน เธอจัดได้ว่าเป็นคนสวยพอตัว เพราะดวงหน้าสามเหลี่ยมยาวได้รูปรับกับคิ้วเรียวดกโค้งอย่างกับวงพระจันทร์ ตาคมมีแววหวาน หากเวลาเฉียบขาดเอาจริงขึ้นมาก็ดูดุ แต่พอยิ้มก็ทำให้คนมองราวกับต้องมนตร์
น้อมจิตถูกเลี้ยงมาคู่กันกับ ‘ปรียานุช’ ลูกและหลานสาวคนเดียวของตระกูลกษิดิ์เดช เนื่องจากมีศักดิ์เป็นญาติห่างๆ และครอบครัวของน้อมจิตเองก็เสียชีวิตลงทั้งหมดด้วยอุบัติเหตุไฟไหม้ เหลือรอดมาเพียงเธอคนเดียว ‘ท่านเจ้าสัว’ ผู้เป็นเจ้าของบ้านและญาติ จึงได้รับเธอมาอุปการะ และให้การเลี้ยงดูดังเช่นลูกหลานคนหนึ่ง
“ซนจริง ไม่มีใครเกินละ”
เสียงใสที่ดังขึ้นดึงความสนใจของน้อมจิตไปชั่วขณะ คนพูดคือ ‘นิ่มนวล’ เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอที่ใบหน้าคล้ายกัน ขณะนั้นเจ้าหล่อนเองก็กำลังพยายามแหวกกอพุทธรักษาที่ปลูกไว้ริมทางเท้าก้าวออกมายืนข้างๆ เสียงพูดกลั้วหัวเราะนั้นดั่งจะบ่งว่าเป็นคนอารมณ์ดีอยู่เป็นนิตย์
“แต่ถึงจะซนเธอก็น่ารักนะพี่นะ”
สาวน้อยวัยยี่สิบต้นๆ ดูสูงโปร่ง และมีเนื้อมีหนังมากกว่าพี่สาวที่รูปร่างอ้อนแอ้นอรชร ซึ่งพอน้อมจิตได้ฟังก็อดจะค้อนส่งให้น้องสาวไม่ได้ โดยเฉพาะในประโยคต่อมาที่ว่า
“เดี๋ยวอีกหน่อยก็ออกมาแหละพี่น้อม เจ้าแดงหายไปด้วยนะ แล้วฉันก็รับรองได้ว่าคุณปรียาต้องเปื้อนสุดๆ แน่ๆ”
ใบหน้าคนพูดกระจ่างด้วยรอยยิ้ม ปากคอคิ้วคางของสาวน้อยดูน่ามอง เพราะรอยยิ้มและเสียงหัวเราะสดใส ก่อนที่เธอจะเดินกลับไปหาคนอื่นๆ ที่ยืนทอดถอนใจอยู่ไม่ไกล บริเวณข้างตัวบ้านหลังใหญ่ซึ่งเพิ่งสร้างเสร็จ
ห่างออกไปบริเวณสนามหน้าบ้าน ต้นปาล์มโบกใบสะบัดไปมาเมื่อลมพัดกระทบ และยังคงมีไม้ล้อมรอบเป็นโครงกันล้ม สีขาวของบ้านหลังใหญ่กระจ่างตาและดูจะเด่นสุด เพราะในขณะนี้พื้นที่รอบๆ บ้านยังจัดการไม่เสร็จเรียบร้อยดี ลานน้ำพุหน้าบ้านยังอยู่ในระหว่างสร้าง สระว่ายน้ำที่อยู่เยื้องไปทางซ้ายก็เช่นเดียวกัน
ส่วนต้นไม้ใหญ่อย่างพวกกัลปพฤกษ์ก็ยังมีไม้ค้ำยันแสดงชัดว่าเพิ่งนำมาปลูก ในขณะที่พื้นสนามซึ่งเป็นหญ้าเขียวชอุ่มยังมีบางแห่งที่ยังไม่ขึ้นดี มองเห็นสีเขียวกะหร็อมกะแหร็ม
และแล้วในขณะที่กำลังมองหากันให้ควั่กนั่นเอง เหล่าผู้ใหญ่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะใสๆ ปนมากับเสียงลม แล้วพอจับทางได้ทั้งหมดก็เดินเข้าไปหยุดยังพุ่มเข็มที่อยู่ห่างออกไปราวสิบห้าเมตร ซึ่งปลูกล้อมรอบต้นหางนกยูงดอกสีแสด ก่อนที่สองมือของน้อมจิตจะแหวกออก และอุทานลั่น
“ต๊าย! ทูนหัวนี่เล่นอะไรคะคุณ!”
ส่วนคนอื่นหัวเราะร่วน
ตรงนั้นเด็กหญิงหน้าตาน่ารัก ในวัยสองขวบเกือบสามขวบ สวมชุดกระโปรงสีชมพูอ่อน นั่งคลุกดินดูมอมแมมอยู่กับเจ้าตูบสีน้ำตาลตัวใหญ่ ดวงหน้าอ่อนเยาว์ประกอบไปด้วยนัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลแก่จนเกือบดำ มองพี่เลี้ยงสาวอย่างขบขัน ส่วนริมฝีปากบางเล็กสีสดย้อยแย้มพรายราวกับผู้ใหญ่เจ้าเล่ห์ สองมือน้อยเปื้อนดินยกขึ้นลูบแก้มของเจ้าตัวเองเก้อๆ
“คุนปียาพาคุนแดงมาอึ๊จ้า”
เสียงเล็กแจ๋วใสราวระฆังแก้วดังขึ้น เมื่อเด็กหญิงวางมือลงบนหลังของเจ้าตูบตัวเมียพันธ์ผสมโกลเด้น ที่เจ้าตัวอ้อนขอเก็บมาจากข้างถนนเพื่อเลี้ยงได้สองเดือนแล้ว
“แต่คุนปียาจะกับห้องแล้วจ้า คุนแม่น้อม จากลับแล้วจิงๆ นะ”
ผมเปียที่ถักไว้หลุดลุ่ย มีใบไม้ทั้งสดทั้งแห้งติดอยู่ แสดงว่าเจ้าตัวคงจะมุดเล่นซนไปตามเรื่องตามราว ส่วนตอนนี้ ‘คุนปียา’ นั้น ทำหน้าประจบประแจงเสียเต็มที่ ทว่า ‘พี่นิ่ม’ ของเจ้าหล่อนขัดว่า
“ว้า... เสียดายนะคะ โดนจับได้ แย่เลย”
เจ้าตัวเล็กชำเลืองค้อน แต่ก็ยังอ้อนพี่เลี้ยงต่อ
“นะคะๆ คุนแม่น้อม ให้คุนพี่นิ่มพาคุนปียาไปอาบน้ำก่อนคุนแม่มานะคะ” ครั้นจะพยายามพูดให้ชัดถ้อยชัดความ สำเนียงนั้นก็ยังคงเดิม... จนคนฟังทั้งขำทั้งฉุน แต่ก็ยังตีหน้าเคร่ง และแน่นอนว่าไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้จะเห็นแววตาอ้อนวอนส่งมาให้จากเด็กหญิงก็ตาม
“นะคะ นะค้าคุนแม่น้อมคนดี๊คนดีของคุนปียา”
เด็กน้อยออดอ้อนโผเข้าประจบ “คุนปียาลักคุนแม่น้อมที่ซู้ดเยย”
“ไม่ต้องมาอ้อนค่ะ น้อมไม่ใจอ่อน”
และเมื่อผู้ใหญ่ยังใจแข็ง ‘เด็ก’ เลยต้องใช้ไม้เด็ด
“คุนแม่น้อมไม่ลักคุนปรียาแย้ว คุนแม่น้อมใจย้าย!”
‘คุนแม่น้อมใจย้าย’ มองน้ำตาเม็ดโตที่ไหลพรากๆ ก่อนถอนหายใจอย่างนึกปลง เมื่อเห็นเด็กหญิงโผเข้าไปหานิ่มนวล ซบหน้ากับขาที่เกาะกอดแล้วร้องไห้กระอืดๆ เป็นที่น่าสงสารยิ่งนัก และน้อมจิตก็รู้... รู้ดีเชียวละ ว่าคุณหนูแกล้งทำ แต่จะให้ทำอย่างไรได้ เพราะเห็นน้ำตาทีไร ใครๆ ในบ้านก็ใจอ่อนยวบยอมตามใจไม่กล้าขัดทุกครั้งไป
“พี่น้อม ดูสิ... ร้องไห้ใหญ่ น่าสงสารคุณปรียาออก”
สุดท้าย นิ่มนวลก็อุ้มเด็กหญิงขึ้นมา สาวน้อยที่สุดในกลุ่มเกาะคอคนอุ้มซบหน้าสะอื้นฮักด้วยอาการน้อยอกน้อยใจ ส่วนน้อมจิตได้แต่ถอนใจ!
“ก็ได้ค่ะ แต่คราวหน้าไม่แล้วนะ”
เหล่าสาวๆ ผู้ฟังต่างก้มหน้าเพื่อซ่อนรอยยิ้มเนื่องจากคำว่า ‘คราวหน้า’ ของน้อมจิต เพราะทุกครั้งคุณแม่บ้านก็มักจะพูดอย่างนี้ทุกที ทว่าจนแล้วจนรอด ไอ้คราวหน้าที่ว่าก็ยังมาไม่ถึงสักที!
“จิงนะ” เจ้าของเสียง เงยหน้าขึ้นมองคุณแม่น้อมนิดหนึ่งเหมือนไม่ไว้ใจ
“โถจริงสิคะ ทูนหัวของน้อม”
เท่านั้นที่ทำให้เด็กหญิงยิ้มหวานผละจาก ‘พี่นิ่ม’ โผไปหา ‘คุณแม่น้อม’ หอมแก้มซ้ายขวาฟอดๆ เพียงเท่านี้ บรรดาผู้ใหญ่ก็ม่อยกระรอกไม่กล้าขัดอกขัดใจ ยอมตามแต่ใจที่คุณหนูต้องการ
น้อมจิตถอนหายใจเฮือกใหญ่ กอดกระชับคุณหนูไว้กับอก ส่วนร่างปุ๊กลุกจ้ำม่ำน่าฟัด ขย่มตัวอยู่ในอ้อมแขน พลางร้องเพลงลั่นๆ อย่างอารมณ์ดี
และน้อมจิตก็ได้เพียงถอนหายใจ พลางถามตัวเองว่า
นี่เธอคงเลี้ยงคุณหนูตามใจจนเกินไปใช่ไหมเนี่ย!
แน่นอนคำตอบนั้นมีอยู่ในใจแล้ว แต่เพราะความน่ารักน่าชังผสมกับความผูกพันด้วยเลี้ยงกันมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก ทำให้น้อมจิตทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้
และก็เป็นประจำเหมือนทุกวัน ในบ่ายแก่ๆ ของวันนั้นเมื่อถึงเวลาอาบน้ำ หญิงสาวก็ต้องรบรากับคุณหนูอีกรอบ เมื่อคนตัวเล็กไม่ยอมขึ้นจากอ่างอาบน้ำทั้งๆ ที่มือซีด ริมฝีปากซีด เลยต้องหลอกล่อกันอยู่พักใหญ่ กว่าที่จะพาคุณหนูขึ้นมาแต่งตัวได้
พอแต่งตัวเสร็จทานอาหารว่างรองท้อง ราวๆ หกโมงเย็น เมอร์เซเดส-เบนซ์ อี-คลาส ดับเบิ้ลยูหนึ่งสองสี่ ซีดานคันหรูและราคาแพงระยับ ที่เพิ่งเริ่มใช้ในเมืองไทย ก็วิ่งเข้ามาจอดเทียบท่าหน้ามุข
เด็กหญิงตัวน้อย เนื้อตัวสะอาดสะอ้านกรุ่นกลิ่นหอมตามผิวกาย วิ่งผมยาวสลวย อุ้มคุณหมีเก่าๆ ย้วยๆ ลูกตาหลุด นำหน้าบรรดาโขยงพี่เลี้ยงออกไปต้อนรับผู้ที่เพิ่งมาถึง
=================================================>>>>
ดีค้า พาคุณปรียากับคุณณัยมาส่งค่า ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง มันมาม่ามากๆละ ชุดนี้ 555
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
สำหรับวันนี้หนอนน้อยไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า ส่วนคืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^O^
พร้อมกันนั้นยังมีหญิงสาวทั้งน้อยใหญ่อีกสามสี่คน เดินวนไปเวียนมาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ทว่า... กลับไม่มีเสียงตอบกลับมา
เธอจึงได้แต่รำพึงด้วยท่าทางระอาแกมหนักใจ
“โธ่ทูนหัวของน้อม ออกมาเถอะค่ะ น้อมจะหัวใจวายอยู่แล้ว”
‘น้อมจิต’ ในวัยสาวได้ทำทั้งหน้าที่คุณแม่บ้าน และพี่เลี้ยงลูกสาวของเจ้าของบ้าน เธอจัดได้ว่าเป็นคนสวยพอตัว เพราะดวงหน้าสามเหลี่ยมยาวได้รูปรับกับคิ้วเรียวดกโค้งอย่างกับวงพระจันทร์ ตาคมมีแววหวาน หากเวลาเฉียบขาดเอาจริงขึ้นมาก็ดูดุ แต่พอยิ้มก็ทำให้คนมองราวกับต้องมนตร์
น้อมจิตถูกเลี้ยงมาคู่กันกับ ‘ปรียานุช’ ลูกและหลานสาวคนเดียวของตระกูลกษิดิ์เดช เนื่องจากมีศักดิ์เป็นญาติห่างๆ และครอบครัวของน้อมจิตเองก็เสียชีวิตลงทั้งหมดด้วยอุบัติเหตุไฟไหม้ เหลือรอดมาเพียงเธอคนเดียว ‘ท่านเจ้าสัว’ ผู้เป็นเจ้าของบ้านและญาติ จึงได้รับเธอมาอุปการะ และให้การเลี้ยงดูดังเช่นลูกหลานคนหนึ่ง
“ซนจริง ไม่มีใครเกินละ”
เสียงใสที่ดังขึ้นดึงความสนใจของน้อมจิตไปชั่วขณะ คนพูดคือ ‘นิ่มนวล’ เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอที่ใบหน้าคล้ายกัน ขณะนั้นเจ้าหล่อนเองก็กำลังพยายามแหวกกอพุทธรักษาที่ปลูกไว้ริมทางเท้าก้าวออกมายืนข้างๆ เสียงพูดกลั้วหัวเราะนั้นดั่งจะบ่งว่าเป็นคนอารมณ์ดีอยู่เป็นนิตย์
“แต่ถึงจะซนเธอก็น่ารักนะพี่นะ”
สาวน้อยวัยยี่สิบต้นๆ ดูสูงโปร่ง และมีเนื้อมีหนังมากกว่าพี่สาวที่รูปร่างอ้อนแอ้นอรชร ซึ่งพอน้อมจิตได้ฟังก็อดจะค้อนส่งให้น้องสาวไม่ได้ โดยเฉพาะในประโยคต่อมาที่ว่า
“เดี๋ยวอีกหน่อยก็ออกมาแหละพี่น้อม เจ้าแดงหายไปด้วยนะ แล้วฉันก็รับรองได้ว่าคุณปรียาต้องเปื้อนสุดๆ แน่ๆ”
ใบหน้าคนพูดกระจ่างด้วยรอยยิ้ม ปากคอคิ้วคางของสาวน้อยดูน่ามอง เพราะรอยยิ้มและเสียงหัวเราะสดใส ก่อนที่เธอจะเดินกลับไปหาคนอื่นๆ ที่ยืนทอดถอนใจอยู่ไม่ไกล บริเวณข้างตัวบ้านหลังใหญ่ซึ่งเพิ่งสร้างเสร็จ
ห่างออกไปบริเวณสนามหน้าบ้าน ต้นปาล์มโบกใบสะบัดไปมาเมื่อลมพัดกระทบ และยังคงมีไม้ล้อมรอบเป็นโครงกันล้ม สีขาวของบ้านหลังใหญ่กระจ่างตาและดูจะเด่นสุด เพราะในขณะนี้พื้นที่รอบๆ บ้านยังจัดการไม่เสร็จเรียบร้อยดี ลานน้ำพุหน้าบ้านยังอยู่ในระหว่างสร้าง สระว่ายน้ำที่อยู่เยื้องไปทางซ้ายก็เช่นเดียวกัน
ส่วนต้นไม้ใหญ่อย่างพวกกัลปพฤกษ์ก็ยังมีไม้ค้ำยันแสดงชัดว่าเพิ่งนำมาปลูก ในขณะที่พื้นสนามซึ่งเป็นหญ้าเขียวชอุ่มยังมีบางแห่งที่ยังไม่ขึ้นดี มองเห็นสีเขียวกะหร็อมกะแหร็ม
และแล้วในขณะที่กำลังมองหากันให้ควั่กนั่นเอง เหล่าผู้ใหญ่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะใสๆ ปนมากับเสียงลม แล้วพอจับทางได้ทั้งหมดก็เดินเข้าไปหยุดยังพุ่มเข็มที่อยู่ห่างออกไปราวสิบห้าเมตร ซึ่งปลูกล้อมรอบต้นหางนกยูงดอกสีแสด ก่อนที่สองมือของน้อมจิตจะแหวกออก และอุทานลั่น
“ต๊าย! ทูนหัวนี่เล่นอะไรคะคุณ!”
ส่วนคนอื่นหัวเราะร่วน
ตรงนั้นเด็กหญิงหน้าตาน่ารัก ในวัยสองขวบเกือบสามขวบ สวมชุดกระโปรงสีชมพูอ่อน นั่งคลุกดินดูมอมแมมอยู่กับเจ้าตูบสีน้ำตาลตัวใหญ่ ดวงหน้าอ่อนเยาว์ประกอบไปด้วยนัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลแก่จนเกือบดำ มองพี่เลี้ยงสาวอย่างขบขัน ส่วนริมฝีปากบางเล็กสีสดย้อยแย้มพรายราวกับผู้ใหญ่เจ้าเล่ห์ สองมือน้อยเปื้อนดินยกขึ้นลูบแก้มของเจ้าตัวเองเก้อๆ
“คุนปียาพาคุนแดงมาอึ๊จ้า”
เสียงเล็กแจ๋วใสราวระฆังแก้วดังขึ้น เมื่อเด็กหญิงวางมือลงบนหลังของเจ้าตูบตัวเมียพันธ์ผสมโกลเด้น ที่เจ้าตัวอ้อนขอเก็บมาจากข้างถนนเพื่อเลี้ยงได้สองเดือนแล้ว
“แต่คุนปียาจะกับห้องแล้วจ้า คุนแม่น้อม จากลับแล้วจิงๆ นะ”
ผมเปียที่ถักไว้หลุดลุ่ย มีใบไม้ทั้งสดทั้งแห้งติดอยู่ แสดงว่าเจ้าตัวคงจะมุดเล่นซนไปตามเรื่องตามราว ส่วนตอนนี้ ‘คุนปียา’ นั้น ทำหน้าประจบประแจงเสียเต็มที่ ทว่า ‘พี่นิ่ม’ ของเจ้าหล่อนขัดว่า
“ว้า... เสียดายนะคะ โดนจับได้ แย่เลย”
เจ้าตัวเล็กชำเลืองค้อน แต่ก็ยังอ้อนพี่เลี้ยงต่อ
“นะคะๆ คุนแม่น้อม ให้คุนพี่นิ่มพาคุนปียาไปอาบน้ำก่อนคุนแม่มานะคะ” ครั้นจะพยายามพูดให้ชัดถ้อยชัดความ สำเนียงนั้นก็ยังคงเดิม... จนคนฟังทั้งขำทั้งฉุน แต่ก็ยังตีหน้าเคร่ง และแน่นอนว่าไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้จะเห็นแววตาอ้อนวอนส่งมาให้จากเด็กหญิงก็ตาม
“นะคะ นะค้าคุนแม่น้อมคนดี๊คนดีของคุนปียา”
เด็กน้อยออดอ้อนโผเข้าประจบ “คุนปียาลักคุนแม่น้อมที่ซู้ดเยย”
“ไม่ต้องมาอ้อนค่ะ น้อมไม่ใจอ่อน”
และเมื่อผู้ใหญ่ยังใจแข็ง ‘เด็ก’ เลยต้องใช้ไม้เด็ด
“คุนแม่น้อมไม่ลักคุนปรียาแย้ว คุนแม่น้อมใจย้าย!”
‘คุนแม่น้อมใจย้าย’ มองน้ำตาเม็ดโตที่ไหลพรากๆ ก่อนถอนหายใจอย่างนึกปลง เมื่อเห็นเด็กหญิงโผเข้าไปหานิ่มนวล ซบหน้ากับขาที่เกาะกอดแล้วร้องไห้กระอืดๆ เป็นที่น่าสงสารยิ่งนัก และน้อมจิตก็รู้... รู้ดีเชียวละ ว่าคุณหนูแกล้งทำ แต่จะให้ทำอย่างไรได้ เพราะเห็นน้ำตาทีไร ใครๆ ในบ้านก็ใจอ่อนยวบยอมตามใจไม่กล้าขัดทุกครั้งไป
“พี่น้อม ดูสิ... ร้องไห้ใหญ่ น่าสงสารคุณปรียาออก”
สุดท้าย นิ่มนวลก็อุ้มเด็กหญิงขึ้นมา สาวน้อยที่สุดในกลุ่มเกาะคอคนอุ้มซบหน้าสะอื้นฮักด้วยอาการน้อยอกน้อยใจ ส่วนน้อมจิตได้แต่ถอนใจ!
“ก็ได้ค่ะ แต่คราวหน้าไม่แล้วนะ”
เหล่าสาวๆ ผู้ฟังต่างก้มหน้าเพื่อซ่อนรอยยิ้มเนื่องจากคำว่า ‘คราวหน้า’ ของน้อมจิต เพราะทุกครั้งคุณแม่บ้านก็มักจะพูดอย่างนี้ทุกที ทว่าจนแล้วจนรอด ไอ้คราวหน้าที่ว่าก็ยังมาไม่ถึงสักที!
“จิงนะ” เจ้าของเสียง เงยหน้าขึ้นมองคุณแม่น้อมนิดหนึ่งเหมือนไม่ไว้ใจ
“โถจริงสิคะ ทูนหัวของน้อม”
เท่านั้นที่ทำให้เด็กหญิงยิ้มหวานผละจาก ‘พี่นิ่ม’ โผไปหา ‘คุณแม่น้อม’ หอมแก้มซ้ายขวาฟอดๆ เพียงเท่านี้ บรรดาผู้ใหญ่ก็ม่อยกระรอกไม่กล้าขัดอกขัดใจ ยอมตามแต่ใจที่คุณหนูต้องการ
น้อมจิตถอนหายใจเฮือกใหญ่ กอดกระชับคุณหนูไว้กับอก ส่วนร่างปุ๊กลุกจ้ำม่ำน่าฟัด ขย่มตัวอยู่ในอ้อมแขน พลางร้องเพลงลั่นๆ อย่างอารมณ์ดี
และน้อมจิตก็ได้เพียงถอนหายใจ พลางถามตัวเองว่า
นี่เธอคงเลี้ยงคุณหนูตามใจจนเกินไปใช่ไหมเนี่ย!
แน่นอนคำตอบนั้นมีอยู่ในใจแล้ว แต่เพราะความน่ารักน่าชังผสมกับความผูกพันด้วยเลี้ยงกันมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก ทำให้น้อมจิตทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้
และก็เป็นประจำเหมือนทุกวัน ในบ่ายแก่ๆ ของวันนั้นเมื่อถึงเวลาอาบน้ำ หญิงสาวก็ต้องรบรากับคุณหนูอีกรอบ เมื่อคนตัวเล็กไม่ยอมขึ้นจากอ่างอาบน้ำทั้งๆ ที่มือซีด ริมฝีปากซีด เลยต้องหลอกล่อกันอยู่พักใหญ่ กว่าที่จะพาคุณหนูขึ้นมาแต่งตัวได้
พอแต่งตัวเสร็จทานอาหารว่างรองท้อง ราวๆ หกโมงเย็น เมอร์เซเดส-เบนซ์ อี-คลาส ดับเบิ้ลยูหนึ่งสองสี่ ซีดานคันหรูและราคาแพงระยับ ที่เพิ่งเริ่มใช้ในเมืองไทย ก็วิ่งเข้ามาจอดเทียบท่าหน้ามุข
เด็กหญิงตัวน้อย เนื้อตัวสะอาดสะอ้านกรุ่นกลิ่นหอมตามผิวกาย วิ่งผมยาวสลวย อุ้มคุณหมีเก่าๆ ย้วยๆ ลูกตาหลุด นำหน้าบรรดาโขยงพี่เลี้ยงออกไปต้อนรับผู้ที่เพิ่งมาถึง
=================================================>>>>
ดีค้า พาคุณปรียากับคุณณัยมาส่งค่า ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง มันมาม่ามากๆละ ชุดนี้ 555
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
สำหรับวันนี้หนอนน้อยไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า ส่วนคืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^O^
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 พ.ค. 2559, 21:28:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 พ.ค. 2559, 21:28:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 1190
| << บทที่ ๑ 100% | บทที่ ๑ 190% -จบตอน- >> |
ดังปัณณ์ 26 พ.ค. 2559, 21:36:41 น.
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน ฺBookToGoThailand ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/02nwfP
หรือท่านใดสนใจ E-BOOK เชิญทางนี้ได้เลยค่ะ
https://goo.gl/2Nicok
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน ฺBookToGoThailand ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/02nwfP
หรือท่านใดสนใจ E-BOOK เชิญทางนี้ได้เลยค่ะ
https://goo.gl/2Nicok
