: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ

อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้

เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้

สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์

ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!

เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!



♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)

เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: ตอนที่ 25 (100%)

อิงอรุณกำลังหัวเสีย! มากด้วย!

มันเริ่มมาจากการคาดคั้นกัญญาเกี่ยวกับสาเหตุที่ต้องโกหกสาวัชเกี่ยวกับงานว็อตช์เฟสติวัล ซึ่งเด็กสาวไม่ตอบ แต่โบ้ยให้มาถามแพรวเพชร ระหว่างเดินทางมาโรงพยาบาล อิงอรุณร้อนใจและหงุดหงิดจนแทบลืมเพื่อนร่วมทางไปสนิท ครั้นสาวัชแยกกลับไปแล้ว และเธอขึ้นไปเจอตัวว่าที่คุณแม่ อิงอรุณจึงรู้ว่าการง้างปากคนที่ไม่ต้องการพูดนั้นยากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขา แทนที่จะเฮฮากับเพื่อนที่นัดกันมาเยี่ยมแพรวเพชร เธอจึงวางตัวราวกับทุกคนรอบข้างเป็นเพียงอากาศธาตุ ไม่ว่าหุ้นส่วนจะชวนคุยเรื่องไหนหรือถามถึงทริปพิพิธภัณฑ์เพียงไร หญิงสาวก็นิ่ง เฉยชา ไม่เปิดปากตอบสักคำ สุดท้ายแพรวเพชรก็ทนสงครามประสาทไม่ได้ ขออยู่กับเธอตามลำพัง และสารภาพความจริงทั้งหมดให้ฟัง หญิงสาวพบว่าคำอธิบายของแพรวเพชรกลับทำให้สถานการณ์ยิ่งเลวร้ายลงอย่างไม่น่าเชื่อ

“นี่มันเป็นบริษัทของเราสองคนหรือของเพชรคนเดียว นึกจะรับงานจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ ทุกคนในออฟฟิศรู้เรื่องนี้หมด แล้วก็ช่วยกันปิดบังอิง สนุกมากใช่ไหมที่เห็นอิงเป็นตัวตลก โง่อยู่คนเดียวน่ะ” อิงอรุณพ้อน้อยใจ

“เราเป็นเพื่อนแบบที่จะหาว่าอิงโง่ หรือหัวเราะเยาะลับหลังเวลาอิงทำอะไรเปิ่นๆงั้นเหรอ” แพรวเพชรย้อนเคร่งขรึม

อิงอรุณเมินไปทางอื่น เม้มปากแน่นจนคำโต้เถียง ด้วยรู้แก่ใจว่าแพรวเพชรไม่ใช่คนแบบนั้น

“อิงก็รู้ว่าตอนนี้คิวปิดฯไม่อยู่ในภาวะที่จะเลือกงานได้มากนัก หนทางไหนที่ได้เงินมาประคับประคองกันไปก่อนก็ต้องทำทั้งนั้นแหละ ที่เรารับงานนี้แล้วไม่บอกอิงก็เพราะไม่อยากให้อิงลำบากใจ มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทุกฝ่าย”

หากเมื่อครู่เธอเป็นน้ำเดือด ประโยคยาวๆของแพรวเพชรก็เปรียบเสมือนไนโตรเจนเหลวที่เปลี่ยนอุณหภูมิในใจอิงอรุณให้กลับขั้วในพริบตา หญิงสาวถอนหายใจ “ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเราใช่ไหม ที่เราดื้อกับแม่ ทำให้ถูกตัดเบี้ยเลี้ยง...”

“มันเป็นเพราะบริษัทของเราทำรายได้ได้น้อยกว่ารายจ่าย ไม่เกี่ยวกับเรื่องอื่น” แพรวเพชรแก้คำพูดของเธอ “ถ้าเราทำให้อิงโกรธ เราก็ขอโทษด้วยละกัน”

อิงอรุณถอนหายใจ พยักหน้ารับจนด้วยคำโต้แย้ง

“โกรธเราเหรอ” แพรวเพชรเสียงอ่อน เจตนาง้อเธอเต็มที่

เธอทำได้เพียงคอตก ส่ายศีรษะ โดยไม่เอ่ยอะไร

“เราสัญญา...” แพรวเพชรไม่มีโอกาสพูดจนจบ เพราะหุ้นส่วนขัดขึ้นก่อน

“ไม่ต้องสัญญาหรอกเพชร อิงเข้าใจว่าเพชรทำเพื่อบริษัท” ส่วนเธอ...ดูเหมือนจะก่อแต่เรื่องที่ทำให้บริษัทเข้าตาจนมากขึ้นทุกที

“ถ้าลูกค้าเคสประหลาดรายนี้ไม่ใช่คุณสาวัช อิงจะโกรธขนาดนี้ไหม”

อิงอรุณใคร่ครวญคำถามนี้อย่างจริงจัง สุดท้ายจึงยอมรับตามตรง “ถ้าเคสนี้ไม่ใช่คุณสาวัช แต่เป็นผู้ชายคนไหนๆบนโลกนี้ อิงก็คงไม่โกรธหรอก”

“เหตุผลล่ะ”

“ข้อแรกก็คืออิงรู้จักคุณสาวัช การที่บริษัทเราทำแบบนี้ทำให้อิงรู้สึกไม่ค่อยดี รู้สึกเหมือนเรากำลังหลอกเขาน่ะ”

“แค่คนรู้จักที่บังเอิญพบกันแค่ไม่กี่หนเองนะอิง”

อิงอรุณส่ายหน้า “มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะสิ ความจริงก็คือดอกเตอร์ราเชนทร์บินไปอินโดฯกะทันหันเมื่อเช้ามืดวันนี้เอง ตอนไปทัวร์พิพิธภัณฑ์ คุณสาวัชก็เลยต้องเป็นวิทยากรให้คิวปิดฯแทน”

แพรวเพชรอ้าปากค้าง

หญิงสาวยิ้มอ่อยๆ “ทีนี้เพชรนึกภาพออกใช่ไหมว่าการที่เรารับงานนั้นลับหลังวิทยากรของบริษัท เกิดเขารู้ขึ้นมามันจะแย่แค่ไหน นอกจากนี้อิงยังเชิญคุณสาวัชมาเป็นที่ปรึกษาด้านศิลปวัฒนธรรมของบริษัท ซึ่งคุณสาวัชก็ตอบตกลงแล้วด้วย”

“ง่ายๆอย่างนั้นเลย?” แพรวเพชรทำท่าเหมือนจะเป็นลม “ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาบอกปัดอิงมาตั้งหลายหนแล้วเนี่ยนะ”

“อืม ง่ายๆอย่างนั้นแหละ คุณสาวัชคงเห็นว่าเราตั้งใจโปรโมตศิลปวัฒนธรรมไทยในหมู่คนรุ่นใหม่จริงๆ ไม่ใช่แค่ทำแบบขอไปทีพอให้จบแต่ละงานไป เขาก็เลยยอมรับปากร่วมมือกับพวกเรา”

แพรวเพชรฝืนยิ้ม “ฟังดูดีนะ เป็นทิศทางที่ดีของบริษัทเลยแหละ”

“เพชรออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ มะรืนนี้อิงจะเลี้ยงขอบคุณคุณสาวัช เพชรไปด้วยกันสิจะได้แนะนำให้รู้จักกัน”

“หมอให้เราเบดเรสต์สองอาทิตย์ นี่เพิ่งผ่านไปแค่สามสี่วันเอง” แพรวเพชรหน้ามุ่ย ตอบเสียงอ่อย
อิงอรุณชักเห็นใจเพื่อน จึงพยักพเยิด “เดี๋ยวเราไปเรียกพวกนั้นกลับเข้ามาในห้องก่อนนะ ป่านนี้คงนั่งสวดมนต์กันเป็นการใหญ่แล้ว”

“ใช่สิ ก็คุณหนูเล่นหน้าบึ้ง ถามอะไรก็ไม่ตอบ ดูก็รู้ว่าอารมณ์ไม่จอย ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่มีระเบิดลงด้วยน่ะ”

“เพชรก็พูดเกินไป เอาเป็นว่าเราขอโทษเพชรด้วยนะที่หุนหันพลันแล่น อาละวาดก่อนถามเหตุผลน่ะ” นี่เธอบนพระที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่าเนี่ย ทำไมถึงซวยซ้ำซ้อนขนาดนี้ นอกจากจะรู้ความจริงเรื่องที่ถูกปิดบังไว้แล้ว เธอยังไม่มีสิทธิ์โวยวายหรือแสดงความไม่พอใจด้วย เพราะสาเหตุแท้จริงของเรื่องนี้ ส่วนหนึ่งเกิดจากสถานการณ์ทางการเงินของเธอเอง

โกรธแพรวเพชรก็ไม่ได้ และที่แย่ไปกว่านั้นคือเหตุการณ์นี้ทำให้เธอยิ่งรู้สึกผิดกับสาวัชมากเข้าไปใหญ่ ผู้ชายคนนั้นอุตส่าห์มีน้ำใจกับบริษัทของเธอ แต่หุ้นส่วนกลับก่อเรื่องไปก้าวก่ายกับชีวิตส่วนตัวของเขาเสียนี่!

“ว่าแต่ผู้หญิงคนที่เพชรจัดการให้คุณสาวัชพบโดยบังเอิญคือใครเหรอ” มันอดอยากรู้ไม่ได้นี่นา!

แพรวเพชรอึกอักครู่หนึ่ง จึงตอบคล้ายไม่เต็มใจ “ผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงน่ะ บอกไปอิงก็ไม่รู้จักหรอก”

“อ้าว เห็นแม่เค้าท่าทางเค็มเขี้ยวขนาดนั้น นึกว่าจะอยากได้สะใภ้ไฮโซรวยๆใจกล้ามั่นใจมาข่มบ้านใหญ่ให้หงอไปเลยซะอีก” อิงอรุณลุกขึ้นยืน หมุนตัวไปทางประตูเพื่อเรียกเพื่อนกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ทำให้ไม่เห็นว่าแพรวเพชรขมวดคิ้วมุ่น ทั้งยังผ่อนลมหายใจด้วยความโล่งอก!






: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :


ขอซาวน์เสียงหน่อยค่า
วันหยุดเพื่อนๆมีเวลาอ่านนิยายกันไหมค้า
ถ้าอ่าน เดี๋ยวพรุ่งนี้เวย์ลงให้อ่านกันต่อเนื่องเลย
แบบว่ากลัวหนูอิงกับสาวัชเหงา
ถ้าโพสต์แล้วไม่มีคนอ่าน ;D




สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 มิ.ย. 2559, 12:16:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 มิ.ย. 2559, 12:16:33 น.

จำนวนการเข้าชม : 1107





<< ตอนที่ 25 (50%)   ตอนที่ 26 (50%) >>
konhin 10 มิ.ย. 2559, 12:43:01 น.
ปัญหามันอยู่ต่อจากนี้แล้วหล่ะ ว่าอิงจะเลือกปิดบังหรือจริงใจ มันไม่มีสีเทาแล้วหล่ะกรณีนี้ โดนโกรธแน่ๆแต่จะระดับไหนเท่านั้นแหล่ะ


Kim 10 มิ.ย. 2559, 14:01:15 น.
อ่านค่ะ(ยกมือสองข้างเลย) วันหยุด วันพระ วันอะไรก็ช่างลงทุกวันก็อ่านทุกวันค่ะ
เอาล่ะสิเห็นปัญหาอยู่รำไร สัญญาณของมาม่าหรือเปล่าคะ


นักอ่านเหนียวหนึบ 10 มิ.ย. 2559, 14:14:34 น.
โอยยยยยย เวลาว่างมากเลยค่าาา จะรออ่านเช้าสายบ่ายเย็นยังได้เลยยยย 55555
เออ เค้ารางความวุ่นวาย พ่อแง่แม่งอนเริ่มจะมาละนะ หนูอิงเธอคงต้องรับศึกหนักหน่อยน้า จะจัดการยังไงละเนี่ย


sumitt777 10 มิ.ย. 2559, 14:32:04 น.
อ่า...ถ้าคุณสาวัช รู้ เป็นไงน๊า ???


พอใจ 10 มิ.ย. 2559, 17:14:50 น.
อ่านเช่นกันค่าาาา มีเมื่อวานไม่ได้เข้ามาอ่าน พอดียุ่งนิดนึงค่าาา ทุกเสาร์อาทิตย์ พอใจเหงาตลอดเลย ไม่มีหนูอิงกะคุณดร. เนี่ย คิคิ (เรียกร้องความเห็นใจ


goldensun 10 มิ.ย. 2559, 19:25:31 น.
อ่านได้ทุกวันอยู่แล้วค่ะ
กรณีนี้ สาวัชน่าจะโกรธนะคะ แล้วอิงจะปัดว่าไม่รู้มาก่อนก็ท่าจะยาก


กาซะลองพลัดถิ่น 10 มิ.ย. 2559, 22:29:10 น.
มีเวลาเสมอคะ เลิกงานกลับมาเหนื่อย ๆ นั่งหน้าคอมเจอนิยายนี่คือการผ่อนคลายที่ดีที่สุดเลยคะ อยู่ต่างบ้านต่างเมือง
หาหนังสือนิยายอ่านยากคะ ....
ถ้า ดร. รู้จะโกรธไหมเนี่ยะ พึ่งจะอารมณ์ดี ๆ ....


Pat 10 มิ.ย. 2559, 22:32:58 น.
รีบเข้ามายกมือเชียร์ อ่านทุกวันค่ะ น่าหนักใจแทนหนูอิง สถานการณ์ระหว่างกันกำลังจะดีอยู่เลย


Zephyr 11 มิ.ย. 2559, 17:14:07 น.
พังแน่ถ้าความลับแตก
หึหึ ลงวันไหนก็อ่านค่ะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account