สานหัวใจรัก
สานหัวใจรัก (ซีรีส์ชุดรักเอย)
เบญจากับวายุที่รักกันมาหลายปี จนในที่สุดตัดสินใจจะแต่งงานกัน แต่แม่ของทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย ทำให้ในวันเจรจาสู่ขอล่มไม่เป็นท่า...
“พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ”
“ห๊ะ! คุณว่าอะไรนะ...ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” วายุถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ไม่หรอกค่ะ เบญคิดอย่างนั้นจริงๆ แม่เบญไม่ชอบคุณ และแม่คุณเองก็...รังเกียจเบญ”
ท้ายประโยคน้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือจนคนฟังใจไม่ดี “ผมขอโทษแทนท่านด้วย ผมรู้ว่าท่านพูดแรงเกินไป” แต่วายุก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่มันดูดีกว่านี้
“แต่มันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ฉันฟังแล้วถึงกับหน้าชา” เบญจาหัวเราะขืนๆ ปาดน้ำตาที่รื่นขึ้นมา ก่อนจะพูดต่อ “เบญรู้ว่าท่านไม่ชอบเบญ แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้...แปดเปื้อนวงศ์ตระกูล” คราวนี้หญิงสาวถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาจนวายุตกใจ
“เบญ...ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เบญไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นั่นดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่สักพัก บางทีอะไรๆ มันอาจจะเป็นไปในทางที่ดี” เบญจารีบห้าม ไม่อย่างนั้นเชื่อได้เลยว่าวายุมาหาเธอจริงๆ แน่
“คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ” วายุครางถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“บางทีสิ่งที่ท่านเลือกให้มันอาจจะดีก็ได้นะคะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ซีรีส์ชุดรักเอย ประกอบด้วย 3 เรื่องดังนี้นะคะ
- สานหัวใจรัก (เบญจา+วายุ)
- ตื้อรัก (วริยา+สาธุ)
-รักนอกสายตา (มาภา+ภูมิ)
"สานหัวใจรัก" เป็นเล่มแรกของชุดซึ่งจะทยอยลงให้อ่านกันเรื่อยๆ จนครบ 70% หรือประมาณ 7 ตอนนะคะ
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเล่มเล็กราคาเบาๆ มีเฉพาะอีบุ๊คนะคะ
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
เบญจากับวายุที่รักกันมาหลายปี จนในที่สุดตัดสินใจจะแต่งงานกัน แต่แม่ของทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย ทำให้ในวันเจรจาสู่ขอล่มไม่เป็นท่า...
“พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ”
“ห๊ะ! คุณว่าอะไรนะ...ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” วายุถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ไม่หรอกค่ะ เบญคิดอย่างนั้นจริงๆ แม่เบญไม่ชอบคุณ และแม่คุณเองก็...รังเกียจเบญ”
ท้ายประโยคน้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือจนคนฟังใจไม่ดี “ผมขอโทษแทนท่านด้วย ผมรู้ว่าท่านพูดแรงเกินไป” แต่วายุก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่มันดูดีกว่านี้
“แต่มันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ฉันฟังแล้วถึงกับหน้าชา” เบญจาหัวเราะขืนๆ ปาดน้ำตาที่รื่นขึ้นมา ก่อนจะพูดต่อ “เบญรู้ว่าท่านไม่ชอบเบญ แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้...แปดเปื้อนวงศ์ตระกูล” คราวนี้หญิงสาวถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาจนวายุตกใจ
“เบญ...ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เบญไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นั่นดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่สักพัก บางทีอะไรๆ มันอาจจะเป็นไปในทางที่ดี” เบญจารีบห้าม ไม่อย่างนั้นเชื่อได้เลยว่าวายุมาหาเธอจริงๆ แน่
“คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ” วายุครางถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“บางทีสิ่งที่ท่านเลือกให้มันอาจจะดีก็ได้นะคะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ซีรีส์ชุดรักเอย ประกอบด้วย 3 เรื่องดังนี้นะคะ
- สานหัวใจรัก (เบญจา+วายุ)
- ตื้อรัก (วริยา+สาธุ)
-รักนอกสายตา (มาภา+ภูมิ)
"สานหัวใจรัก" เป็นเล่มแรกของชุดซึ่งจะทยอยลงให้อ่านกันเรื่อยๆ จนครบ 70% หรือประมาณ 7 ตอนนะคะ
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเล่มเล็กราคาเบาๆ มีเฉพาะอีบุ๊คนะคะ
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
Tags: สานหัวใจรัก,ไหมขวัญ,ชุดรักเอย,นิยารักโรแมนติก,แม่ผัว,ลูกสะใภ้
ตอน: ตอนที่ 5 >>> 100%
ตอนที่ 5 (ต่อ)
“แต่ช่วงนี้เราลาพักร้อนไม่ใช่หรือไง”
“ดูเหมือนที่บริษัทจะมีปัญหา ผมเลยว่าจะเข้าไปดูเสียหน่อย”
“นานไหม” ถามพลางปรายตามองบุตรชายตาเป็นประกาย “ไม่รู้สิครับ คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ค่ำนี้แกมีนัดดินเนอร์กับหนูบีนะ”
“ผมไม่ได้นัด ขอตัวนะครับ” พูดจบก็รีบเดินออกจากบ้านอย่างไม่สนใจเสียงตะโกนของมารดา “ไม่ได้นะตายุ แม่นัดหนูบีเอาไว้แล้ว ตายุ!” เมื่อไม่ได้ดั่งใจนางบุษกรก็เดินกระฟัดกระเฟียดมาทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาอย่างไม่สบอารมณ์พลางบ่นระงม
“ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ เลยลูกคนนี้นี่”
“คุณแม่น่ะชอบบังคับพี่ยุ” วริยาบ่นแทนคนเป็นพี่
“ไม่ต้องมาพูดเลยยัยยา เราก็เอาแต่เข้าข้างพี่แกตลอด มีใครมองเห็นความหวังดีของแม่บ้างไหม” นางบุษกรบ่นอย่างน้อยใจ จนคนเป็นสามีอดที่จะเข้ามาปลอบไม่ได้ “ทุกคนรู้ว่าคุณหวังดี”
“รู้ก็ทำตามกันบ้างสิคะ นี่อะไรขัดใจซะทุกเรื่อง แล้วนี่คืนนี้นัดหนูบีเอาไว้แม่จะทำยังไงดี” นางบุษกรบ่นอย่างหนักใจ
“ก็โทร.ไปยกเลิกสิคะคุณแม่” วริยาเสนอความคิดเห็น
“ได้ยังไง เสียดายโอกาส แม่ต้องทำให้ตายุไปดินเนอร์กับหนูบีให้ได้” นางบอกอย่างหมายมาด ได้ยินอย่างนั้นสองพ่อลูกได้ส่ายศีรษะ
“ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดู” คนเป็นสามีท้าทายอย่างรู้ดีว่าภรรยาไม่มีทางทำตามอย่างที่พูดได้แน่นอน
“ยาก็จะรอดูเหมือนกันค่ะ”
นางบุษกรมองสองพ่อลูกแล้วลุกขึ้นเดินไปคว้าโทรศัพท์เดินออกจากบ้านไปอย่างหงุดหงิด คนในครอบครัวนี้เป็นอะไรกันถึงเห็นผิดเป็นชอบไปได้
วายุที่เพิ่งออกจากบริษัทโยนมือถือไว้ที่เบาะข้างๆ คนขับแล้วทิ้งตัวพิงพนักเบาะยกมือนวดขมับอย่างรู้สึกปวดหัว เมื่อมารดาเล่นโทร.ตามทุกชั่วโมงจนไม่เป็นอันทำงานทำการ
‘พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ’ แต่แล้วคำพูดของเบญจาก็ผุดขึ้นมาในหัว วายุนิ่งคิดไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่เพิ่งวางทิ้งขึ้นมาต่อสายหามารดา
“เรื่องดินเนอร์ผมตกลงนะครับ” พูดเพียงเท่านั้นชายหนุ่มก็ตัดสาย ยัดโทรศัพท์ใส่กระเป๋าเสื้อ สตาร์ทรถแล้วรีบบึ่งตรงกลับบ้านด้วยรอยยิ้มหมายมาด
ทันที่ร่างสูงของพี่ชายเดินลงมาจากห้องวริยาก็รีบไปเกาะแขนถามเพื่อความแน่ใจ “พี่ยุอยากจะจริงๆ เหรอคะ”
แต่ยังไม่ทันที่วายุจะทันได้ตอบ นางบุษกรที่นั่งยิ้มหน้าบานเป็นจานเชิงก็รีบเข้ามาเกาะแขนลูกชายอีกข้าง พร้อมกับต่อว่าลูกสาวคนเล็กว่า “ยัยยานี่ถามอะไรไม่เข้าท่า พี่เขาก็ต้องอยากไปสิถึงตกปากรับคำ แม่บังคับเขาได้ที่ไหนละ จริงไหมจ๊ะลูกชายสุดหล่อ” ว่าพลางยกมือขึ้นไปหยิกแก้มทั้งสองข้างของบุตรชายอย่างอารมณ์ดี
“ครับ ผมอยากไป...พี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวสาย ไว้เราค่อยคุยกัน” วายุตบต้นแขนกลมกลึงของคนเป็นน้องสาวเบาๆ แล้วเดินออกจากบ้านไปท่ามกลางสายของคนในครอบครัวที่มองตามด้วยความรู้สึกที่ต่างกัน
“พี่ยุกำลังคิดอะไรอยู่นะ”
“จะคิดอะไรก็คิดได้ไง ยังไงผู้หญิงที่ดีพร้อมอย่างหนูบีก็ดีกว่าเด็กบ้านนอกนั่นเป็นร้อยเท่าพันเท่า” ว่าแล้วก็ปิดปากหัวเราะเดินเข้าห้องรับประทานอาหารไปอย่างชอบใจ
“ทำไมคุณแม่ชอบดูถูกพี่เบญจัง และนับวันยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ แล้วไหนจะพี่ยุอีก จู่ๆ ก็ตามใจคุณแม่ขึ้นมาซะงั้น” วริยาบ่นอุบ
“พี่เขาคงมีเหตุผลของเขาแหละ พ่อว่าตายุไม่น่าจะเปลี่ยนใจกะทันหันแบบนี้ คงต้องมีอะไรเหตุผลอะไรสักอย่าง” นายวรุฒบอกอย่างรู้จักลูกชายของตัวเองเป็นอย่างดี
“น่าจะใช่นะคะ กลับมายาจะซักฟอกให้ละเอียดเลยคอยดู”
“เรานี้รู้สึกจะชอบหนูเบญจังเลยนะ”
“ก็ยาทีมพี่เบญนีคะ พี่เขาน่ารัก นิสัยดี ที่สำคัญรักยุมากด้วย ยาเชียร์คู่นี้สุดใจขาดดิ้นเลยค่ะ” ว่าพลางชูกำปั้นขึ้น “แต่กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ยาว่าเราไปทานข้าวกันก่อนดีกว่านะคะ เดี๋ยวสู้ทีมพี่บีไม่ได้ ป่านนี้อารมณ์ดีทานข้าวหมดไปเป็นจานแล้วมั้ง”
“หรืออาจจะไม่เพราะอิ่มทิพย์” พูดจบสองพ่อลูกมองหน้ากันแล้วหัวเราะ
ดาวโหลด E-book ได้ที่เวบ MEB นะคะ
“แต่ช่วงนี้เราลาพักร้อนไม่ใช่หรือไง”
“ดูเหมือนที่บริษัทจะมีปัญหา ผมเลยว่าจะเข้าไปดูเสียหน่อย”
“นานไหม” ถามพลางปรายตามองบุตรชายตาเป็นประกาย “ไม่รู้สิครับ คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ค่ำนี้แกมีนัดดินเนอร์กับหนูบีนะ”
“ผมไม่ได้นัด ขอตัวนะครับ” พูดจบก็รีบเดินออกจากบ้านอย่างไม่สนใจเสียงตะโกนของมารดา “ไม่ได้นะตายุ แม่นัดหนูบีเอาไว้แล้ว ตายุ!” เมื่อไม่ได้ดั่งใจนางบุษกรก็เดินกระฟัดกระเฟียดมาทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาอย่างไม่สบอารมณ์พลางบ่นระงม
“ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ เลยลูกคนนี้นี่”
“คุณแม่น่ะชอบบังคับพี่ยุ” วริยาบ่นแทนคนเป็นพี่
“ไม่ต้องมาพูดเลยยัยยา เราก็เอาแต่เข้าข้างพี่แกตลอด มีใครมองเห็นความหวังดีของแม่บ้างไหม” นางบุษกรบ่นอย่างน้อยใจ จนคนเป็นสามีอดที่จะเข้ามาปลอบไม่ได้ “ทุกคนรู้ว่าคุณหวังดี”
“รู้ก็ทำตามกันบ้างสิคะ นี่อะไรขัดใจซะทุกเรื่อง แล้วนี่คืนนี้นัดหนูบีเอาไว้แม่จะทำยังไงดี” นางบุษกรบ่นอย่างหนักใจ
“ก็โทร.ไปยกเลิกสิคะคุณแม่” วริยาเสนอความคิดเห็น
“ได้ยังไง เสียดายโอกาส แม่ต้องทำให้ตายุไปดินเนอร์กับหนูบีให้ได้” นางบอกอย่างหมายมาด ได้ยินอย่างนั้นสองพ่อลูกได้ส่ายศีรษะ
“ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดู” คนเป็นสามีท้าทายอย่างรู้ดีว่าภรรยาไม่มีทางทำตามอย่างที่พูดได้แน่นอน
“ยาก็จะรอดูเหมือนกันค่ะ”
นางบุษกรมองสองพ่อลูกแล้วลุกขึ้นเดินไปคว้าโทรศัพท์เดินออกจากบ้านไปอย่างหงุดหงิด คนในครอบครัวนี้เป็นอะไรกันถึงเห็นผิดเป็นชอบไปได้
วายุที่เพิ่งออกจากบริษัทโยนมือถือไว้ที่เบาะข้างๆ คนขับแล้วทิ้งตัวพิงพนักเบาะยกมือนวดขมับอย่างรู้สึกปวดหัว เมื่อมารดาเล่นโทร.ตามทุกชั่วโมงจนไม่เป็นอันทำงานทำการ
‘พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ’ แต่แล้วคำพูดของเบญจาก็ผุดขึ้นมาในหัว วายุนิ่งคิดไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่เพิ่งวางทิ้งขึ้นมาต่อสายหามารดา
“เรื่องดินเนอร์ผมตกลงนะครับ” พูดเพียงเท่านั้นชายหนุ่มก็ตัดสาย ยัดโทรศัพท์ใส่กระเป๋าเสื้อ สตาร์ทรถแล้วรีบบึ่งตรงกลับบ้านด้วยรอยยิ้มหมายมาด
ทันที่ร่างสูงของพี่ชายเดินลงมาจากห้องวริยาก็รีบไปเกาะแขนถามเพื่อความแน่ใจ “พี่ยุอยากจะจริงๆ เหรอคะ”
แต่ยังไม่ทันที่วายุจะทันได้ตอบ นางบุษกรที่นั่งยิ้มหน้าบานเป็นจานเชิงก็รีบเข้ามาเกาะแขนลูกชายอีกข้าง พร้อมกับต่อว่าลูกสาวคนเล็กว่า “ยัยยานี่ถามอะไรไม่เข้าท่า พี่เขาก็ต้องอยากไปสิถึงตกปากรับคำ แม่บังคับเขาได้ที่ไหนละ จริงไหมจ๊ะลูกชายสุดหล่อ” ว่าพลางยกมือขึ้นไปหยิกแก้มทั้งสองข้างของบุตรชายอย่างอารมณ์ดี
“ครับ ผมอยากไป...พี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวสาย ไว้เราค่อยคุยกัน” วายุตบต้นแขนกลมกลึงของคนเป็นน้องสาวเบาๆ แล้วเดินออกจากบ้านไปท่ามกลางสายของคนในครอบครัวที่มองตามด้วยความรู้สึกที่ต่างกัน
“พี่ยุกำลังคิดอะไรอยู่นะ”
“จะคิดอะไรก็คิดได้ไง ยังไงผู้หญิงที่ดีพร้อมอย่างหนูบีก็ดีกว่าเด็กบ้านนอกนั่นเป็นร้อยเท่าพันเท่า” ว่าแล้วก็ปิดปากหัวเราะเดินเข้าห้องรับประทานอาหารไปอย่างชอบใจ
“ทำไมคุณแม่ชอบดูถูกพี่เบญจัง และนับวันยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ แล้วไหนจะพี่ยุอีก จู่ๆ ก็ตามใจคุณแม่ขึ้นมาซะงั้น” วริยาบ่นอุบ
“พี่เขาคงมีเหตุผลของเขาแหละ พ่อว่าตายุไม่น่าจะเปลี่ยนใจกะทันหันแบบนี้ คงต้องมีอะไรเหตุผลอะไรสักอย่าง” นายวรุฒบอกอย่างรู้จักลูกชายของตัวเองเป็นอย่างดี
“น่าจะใช่นะคะ กลับมายาจะซักฟอกให้ละเอียดเลยคอยดู”
“เรานี้รู้สึกจะชอบหนูเบญจังเลยนะ”
“ก็ยาทีมพี่เบญนีคะ พี่เขาน่ารัก นิสัยดี ที่สำคัญรักยุมากด้วย ยาเชียร์คู่นี้สุดใจขาดดิ้นเลยค่ะ” ว่าพลางชูกำปั้นขึ้น “แต่กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ยาว่าเราไปทานข้าวกันก่อนดีกว่านะคะ เดี๋ยวสู้ทีมพี่บีไม่ได้ ป่านนี้อารมณ์ดีทานข้าวหมดไปเป็นจานแล้วมั้ง”
“หรืออาจจะไม่เพราะอิ่มทิพย์” พูดจบสองพ่อลูกมองหน้ากันแล้วหัวเราะ
ดาวโหลด E-book ได้ที่เวบ MEB นะคะ
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 13 มิ.ย. 2559, 23:18:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 มิ.ย. 2559, 23:18:25 น.
จำนวนการเข้าชม : 1048
| << ตอนที่ 5 >>> 50% | ตอนที่ 6 >>> 50% >> |