สานหัวใจรัก
สานหัวใจรัก (ซีรีส์ชุดรักเอย)
เบญจากับวายุที่รักกันมาหลายปี จนในที่สุดตัดสินใจจะแต่งงานกัน แต่แม่ของทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย ทำให้ในวันเจรจาสู่ขอล่มไม่เป็นท่า...
“พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ”
“ห๊ะ! คุณว่าอะไรนะ...ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” วายุถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ไม่หรอกค่ะ เบญคิดอย่างนั้นจริงๆ แม่เบญไม่ชอบคุณ และแม่คุณเองก็...รังเกียจเบญ”
ท้ายประโยคน้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือจนคนฟังใจไม่ดี “ผมขอโทษแทนท่านด้วย ผมรู้ว่าท่านพูดแรงเกินไป” แต่วายุก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่มันดูดีกว่านี้
“แต่มันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ฉันฟังแล้วถึงกับหน้าชา” เบญจาหัวเราะขืนๆ ปาดน้ำตาที่รื่นขึ้นมา ก่อนจะพูดต่อ “เบญรู้ว่าท่านไม่ชอบเบญ แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้...แปดเปื้อนวงศ์ตระกูล” คราวนี้หญิงสาวถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาจนวายุตกใจ
“เบญ...ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เบญไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นั่นดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่สักพัก บางทีอะไรๆ มันอาจจะเป็นไปในทางที่ดี” เบญจารีบห้าม ไม่อย่างนั้นเชื่อได้เลยว่าวายุมาหาเธอจริงๆ แน่
“คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ” วายุครางถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“บางทีสิ่งที่ท่านเลือกให้มันอาจจะดีก็ได้นะคะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ซีรีส์ชุดรักเอย ประกอบด้วย 3 เรื่องดังนี้นะคะ
- สานหัวใจรัก (เบญจา+วายุ)
- ตื้อรัก (วริยา+สาธุ)
-รักนอกสายตา (มาภา+ภูมิ)
"สานหัวใจรัก" เป็นเล่มแรกของชุดซึ่งจะทยอยลงให้อ่านกันเรื่อยๆ จนครบ 70% หรือประมาณ 7 ตอนนะคะ
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเล่มเล็กราคาเบาๆ มีเฉพาะอีบุ๊คนะคะ
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
เบญจากับวายุที่รักกันมาหลายปี จนในที่สุดตัดสินใจจะแต่งงานกัน แต่แม่ของทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย ทำให้ในวันเจรจาสู่ขอล่มไม่เป็นท่า...
“พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ”
“ห๊ะ! คุณว่าอะไรนะ...ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” วายุถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ไม่หรอกค่ะ เบญคิดอย่างนั้นจริงๆ แม่เบญไม่ชอบคุณ และแม่คุณเองก็...รังเกียจเบญ”
ท้ายประโยคน้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือจนคนฟังใจไม่ดี “ผมขอโทษแทนท่านด้วย ผมรู้ว่าท่านพูดแรงเกินไป” แต่วายุก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่มันดูดีกว่านี้
“แต่มันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ฉันฟังแล้วถึงกับหน้าชา” เบญจาหัวเราะขืนๆ ปาดน้ำตาที่รื่นขึ้นมา ก่อนจะพูดต่อ “เบญรู้ว่าท่านไม่ชอบเบญ แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้...แปดเปื้อนวงศ์ตระกูล” คราวนี้หญิงสาวถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาจนวายุตกใจ
“เบญ...ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เบญไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นั่นดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่สักพัก บางทีอะไรๆ มันอาจจะเป็นไปในทางที่ดี” เบญจารีบห้าม ไม่อย่างนั้นเชื่อได้เลยว่าวายุมาหาเธอจริงๆ แน่
“คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ” วายุครางถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“บางทีสิ่งที่ท่านเลือกให้มันอาจจะดีก็ได้นะคะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ซีรีส์ชุดรักเอย ประกอบด้วย 3 เรื่องดังนี้นะคะ
- สานหัวใจรัก (เบญจา+วายุ)
- ตื้อรัก (วริยา+สาธุ)
-รักนอกสายตา (มาภา+ภูมิ)
"สานหัวใจรัก" เป็นเล่มแรกของชุดซึ่งจะทยอยลงให้อ่านกันเรื่อยๆ จนครบ 70% หรือประมาณ 7 ตอนนะคะ
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเล่มเล็กราคาเบาๆ มีเฉพาะอีบุ๊คนะคะ
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
Tags: สานหัวใจรัก,ไหมขวัญ,ชุดรักเอย,นิยารักโรแมนติก,แม่ผัว,ลูกสะใภ้
ตอน: ตอนที่ 6 >>> 100%
ตอนที่ 6 (ต่อ)
นางจารุวรรณลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูดูลูกสาวที่นั่งอยู่ด้านนอกคนเดียวอีกครั้ง เบญจายังอยู่ในท่าเดิมและมือยังคงยกขึ้นปาดน้ำตาเป็นระยะๆ เหมือนเคย จนกระทั่ง เสียงโทรศัพท์ที่ถือไว้ไม่ห่างกายดังขึ้น
“ค่ะคุณยุ” คำคำนั้นมาพร้อมกับรอยยิ้มเต็มวงหน้า ท่าทางเหม่อลอยก่อนหน้านั้นแปรเปลี่ยนอาการของคนเขินอาย
“เบญกำลังจะนอนค่ะ” เบญจานั่งนิ่งก้มหน้าก้มตายิ้มและรับคำเพียง “ค่ะ” แล้วเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ทั้งสีหน้าและแววตาช่างต่างจากก่อนหน้านี้ลิบลับ
“ราตรีสวัสดิ์ฝันดีนะคะ”
เมื่อได้ยินบุตรสาวเอ่ยคำนั้นแล้ววางสาย นางจารุวรรณที่ยืนแอบดูจึงปิดประตูบ้านเดินเข้านอนไปอย่างเงียบๆ
วันนี้เป็นอีกวันที่วายุแต่งตัวหล่ออกจากบ้านแต่เช้า และจุดหมายปลายทางก็คือบ้านของมาภาหรือ ‘หนูบี’ สุดรักสุดสวาทขาดใจดิ้นของมารดา
“ไปไหนแต่เช้าจ้ะรูปหล่อ”
“น้องบีครับ”
ทันทีที่ได้ยินคำตอบจากลูกชาย นางบุษกรก็ปิดปากหัวเราะชอบใจ ‘ทุกอย่างสำเร็จ เป็นไปตามคาด’
“งั้นก็รีบไปเถอะจ้ะ เดี๋ยวน้องจะรอ”
“วันนี้ผมจะพาบีมากินข้าวเย็นที่บ้านนะครับ ผมไปละ” พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกจากบ้าน ปล่อยให้คนเป็นแม่ยืนนิ่งค้างกับสิ่งที่ได้รับรู้เป็นนานสองนาน
“กรี๊ดดด!!!” เสียงกรีดร้องดังลั่นบ้านทำให้คนรับใช้รวมไปถึงวริยาและนายวรุฒต่างทิ้งสิ่งที่กำลังทำวิ่งมาหานางที่ห้องรับแขกทุกคน
“คุณแม่เป็นอะไรคะ” วริยาที่ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย ชายเสื้อยังอยู่นอกกระโปรงวิ่งมาถึงก่อนใคร และตามมาด้วยคนใช้ในบ้านและนายวรุฒที่ในมือยังถือกรรไกรแต่งกิ่งมาถึงเป็นคนสุดท้าย
“นั่นสิคุณเป็นอะไรกรี๊ดซะลั่นบ้าน”
“คุณได้ยินใช่ไหม” นางบุษกรเดินเข้ามาเขย่าแขนถามสามี
“ก็ได้ยินสิถึงได้วิ่งหน้าตื่นมานี่ไง” นายวรุฒตอบพลางมองภรรยาที่ฉีกยิ้มกว้างอย่างงงๆ ตกลงเป็นอะไรกันแน่กรี๊ดลั่นบ้านแต่ยิ้มหน้าระรื่นเชียว
“คุณก็ ฉันหมายถึงเรื่องที่ตายุพูด ไม่ได้หมายถึงเสียงกรี๊ด” นางตีสัพยอกเข้าที่แขนของสามี แล้วรีบพูดต่ออย่างอยากพูดป่าวประกาศให้คนทั้งบ้านรู้ “ตายุบอกว่าเย็นนี้จะพาหนูบีมาทานข้าวเย็นที่บ้าน”
“แค่เนี้ย” นายวรุฒเป่าลมออกจากปากอย่างเซ็งจิต แล้วโบกมือไล่คนใช้ที่มายืนหน้าสลอนให้ไปทำงานต่อ
“อะไรคุณไม่ตื่นเต้นเลยเหรอคะ ตายุจะพาหนูบีเข้าบ้านเชียวนะคะ”
“ไม่พาเข้าบ้านคงได้กินข้าวกันที่หน้าบ้านแหละค่ะ”
“ยัยยา! แม่กำลังอารมณ์ดีอย่ามากวนได้ไหม” นางหันมาดุลูกสาว
“ที่นี้เชื่อหรือยังว่าผู้หญิงที่ดีพร้อมอย่างหนูบีสามารถพิชิตใจตายุได้ในเวลาอันสั้น...มีความสุขจริง” พูดจบนางบุษกรก็ปิดปากหัวเราะอย่างมีจริต แต่ในวินาทีต่อมากลับทำหน้าตาตื่น
“โอะ! ไม่ได้ละจะมามัวสบายใจไม่ได้ ต้องรีบไปสั่งคนออกไปหาซื้อของมาทำอาหารต้อนรับว่าที่ลูกสะใภ้ดีกว่า” ว่าแล้วนางก็เดินหนีเข้าครัวไป ปล่อยให้สองพ่อลูกมาตามตาปริบๆ
“คุณแม่เชื่อจริงๆ เหรอคะว่าพี่ยุน่ะจะหลงเสน่ห์ของพี่บี” วริยาถามคนเป็นพ่อทั้งที่สายตายังมองตามคนเป็นไปไม่วางตา
“หรือไม่ใช่” คนเป็นพ่อถามพลางเลิกคิ้วมองลูกสาวคนเล็กอย่างสงสัย
“ก็ไม่รู้สิคะ รอดูเย็นนี้ดีกว่าค่ะ” คนเป็นลูกทิ้งคำพูดปริศนาไว้แค่นั้นก็เดินขึ้นห้องไปแต่งตัวต่อ นายวรุฒมองตามคนนั้นทีคนนี้ทีก่อนจะส่ายศีรษะแล้วเดินออกไปหลังบ้าน
ไปดูแลต้นไม้ดอกไม้สบายใจกว่ากันเยอะ
ดาวโหลด e-book ได้ที่เวบ MEB นะคะ
นางจารุวรรณลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูดูลูกสาวที่นั่งอยู่ด้านนอกคนเดียวอีกครั้ง เบญจายังอยู่ในท่าเดิมและมือยังคงยกขึ้นปาดน้ำตาเป็นระยะๆ เหมือนเคย จนกระทั่ง เสียงโทรศัพท์ที่ถือไว้ไม่ห่างกายดังขึ้น
“ค่ะคุณยุ” คำคำนั้นมาพร้อมกับรอยยิ้มเต็มวงหน้า ท่าทางเหม่อลอยก่อนหน้านั้นแปรเปลี่ยนอาการของคนเขินอาย
“เบญกำลังจะนอนค่ะ” เบญจานั่งนิ่งก้มหน้าก้มตายิ้มและรับคำเพียง “ค่ะ” แล้วเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ทั้งสีหน้าและแววตาช่างต่างจากก่อนหน้านี้ลิบลับ
“ราตรีสวัสดิ์ฝันดีนะคะ”
เมื่อได้ยินบุตรสาวเอ่ยคำนั้นแล้ววางสาย นางจารุวรรณที่ยืนแอบดูจึงปิดประตูบ้านเดินเข้านอนไปอย่างเงียบๆ
วันนี้เป็นอีกวันที่วายุแต่งตัวหล่ออกจากบ้านแต่เช้า และจุดหมายปลายทางก็คือบ้านของมาภาหรือ ‘หนูบี’ สุดรักสุดสวาทขาดใจดิ้นของมารดา
“ไปไหนแต่เช้าจ้ะรูปหล่อ”
“น้องบีครับ”
ทันทีที่ได้ยินคำตอบจากลูกชาย นางบุษกรก็ปิดปากหัวเราะชอบใจ ‘ทุกอย่างสำเร็จ เป็นไปตามคาด’
“งั้นก็รีบไปเถอะจ้ะ เดี๋ยวน้องจะรอ”
“วันนี้ผมจะพาบีมากินข้าวเย็นที่บ้านนะครับ ผมไปละ” พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกจากบ้าน ปล่อยให้คนเป็นแม่ยืนนิ่งค้างกับสิ่งที่ได้รับรู้เป็นนานสองนาน
“กรี๊ดดด!!!” เสียงกรีดร้องดังลั่นบ้านทำให้คนรับใช้รวมไปถึงวริยาและนายวรุฒต่างทิ้งสิ่งที่กำลังทำวิ่งมาหานางที่ห้องรับแขกทุกคน
“คุณแม่เป็นอะไรคะ” วริยาที่ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย ชายเสื้อยังอยู่นอกกระโปรงวิ่งมาถึงก่อนใคร และตามมาด้วยคนใช้ในบ้านและนายวรุฒที่ในมือยังถือกรรไกรแต่งกิ่งมาถึงเป็นคนสุดท้าย
“นั่นสิคุณเป็นอะไรกรี๊ดซะลั่นบ้าน”
“คุณได้ยินใช่ไหม” นางบุษกรเดินเข้ามาเขย่าแขนถามสามี
“ก็ได้ยินสิถึงได้วิ่งหน้าตื่นมานี่ไง” นายวรุฒตอบพลางมองภรรยาที่ฉีกยิ้มกว้างอย่างงงๆ ตกลงเป็นอะไรกันแน่กรี๊ดลั่นบ้านแต่ยิ้มหน้าระรื่นเชียว
“คุณก็ ฉันหมายถึงเรื่องที่ตายุพูด ไม่ได้หมายถึงเสียงกรี๊ด” นางตีสัพยอกเข้าที่แขนของสามี แล้วรีบพูดต่ออย่างอยากพูดป่าวประกาศให้คนทั้งบ้านรู้ “ตายุบอกว่าเย็นนี้จะพาหนูบีมาทานข้าวเย็นที่บ้าน”
“แค่เนี้ย” นายวรุฒเป่าลมออกจากปากอย่างเซ็งจิต แล้วโบกมือไล่คนใช้ที่มายืนหน้าสลอนให้ไปทำงานต่อ
“อะไรคุณไม่ตื่นเต้นเลยเหรอคะ ตายุจะพาหนูบีเข้าบ้านเชียวนะคะ”
“ไม่พาเข้าบ้านคงได้กินข้าวกันที่หน้าบ้านแหละค่ะ”
“ยัยยา! แม่กำลังอารมณ์ดีอย่ามากวนได้ไหม” นางหันมาดุลูกสาว
“ที่นี้เชื่อหรือยังว่าผู้หญิงที่ดีพร้อมอย่างหนูบีสามารถพิชิตใจตายุได้ในเวลาอันสั้น...มีความสุขจริง” พูดจบนางบุษกรก็ปิดปากหัวเราะอย่างมีจริต แต่ในวินาทีต่อมากลับทำหน้าตาตื่น
“โอะ! ไม่ได้ละจะมามัวสบายใจไม่ได้ ต้องรีบไปสั่งคนออกไปหาซื้อของมาทำอาหารต้อนรับว่าที่ลูกสะใภ้ดีกว่า” ว่าแล้วนางก็เดินหนีเข้าครัวไป ปล่อยให้สองพ่อลูกมาตามตาปริบๆ
“คุณแม่เชื่อจริงๆ เหรอคะว่าพี่ยุน่ะจะหลงเสน่ห์ของพี่บี” วริยาถามคนเป็นพ่อทั้งที่สายตายังมองตามคนเป็นไปไม่วางตา
“หรือไม่ใช่” คนเป็นพ่อถามพลางเลิกคิ้วมองลูกสาวคนเล็กอย่างสงสัย
“ก็ไม่รู้สิคะ รอดูเย็นนี้ดีกว่าค่ะ” คนเป็นลูกทิ้งคำพูดปริศนาไว้แค่นั้นก็เดินขึ้นห้องไปแต่งตัวต่อ นายวรุฒมองตามคนนั้นทีคนนี้ทีก่อนจะส่ายศีรษะแล้วเดินออกไปหลังบ้าน
ไปดูแลต้นไม้ดอกไม้สบายใจกว่ากันเยอะ
ดาวโหลด e-book ได้ที่เวบ MEB นะคะ
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 มิ.ย. 2559, 16:00:22 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 มิ.ย. 2559, 16:00:22 น.
จำนวนการเข้าชม : 1032
| << ตอนที่ 6 >>> 50% | ตอนที่ 7 >>> 50% >> |