สานหัวใจรัก
สานหัวใจรัก (ซีรีส์ชุดรักเอย)
เบญจากับวายุที่รักกันมาหลายปี จนในที่สุดตัดสินใจจะแต่งงานกัน แต่แม่ของทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย ทำให้ในวันเจรจาสู่ขอล่มไม่เป็นท่า...
“พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ”
“ห๊ะ! คุณว่าอะไรนะ...ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” วายุถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ไม่หรอกค่ะ เบญคิดอย่างนั้นจริงๆ แม่เบญไม่ชอบคุณ และแม่คุณเองก็...รังเกียจเบญ”
ท้ายประโยคน้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือจนคนฟังใจไม่ดี “ผมขอโทษแทนท่านด้วย ผมรู้ว่าท่านพูดแรงเกินไป” แต่วายุก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่มันดูดีกว่านี้
“แต่มันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ฉันฟังแล้วถึงกับหน้าชา” เบญจาหัวเราะขืนๆ ปาดน้ำตาที่รื่นขึ้นมา ก่อนจะพูดต่อ “เบญรู้ว่าท่านไม่ชอบเบญ แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้...แปดเปื้อนวงศ์ตระกูล” คราวนี้หญิงสาวถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาจนวายุตกใจ
“เบญ...ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เบญไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นั่นดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่สักพัก บางทีอะไรๆ มันอาจจะเป็นไปในทางที่ดี” เบญจารีบห้าม ไม่อย่างนั้นเชื่อได้เลยว่าวายุมาหาเธอจริงๆ แน่
“คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ” วายุครางถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“บางทีสิ่งที่ท่านเลือกให้มันอาจจะดีก็ได้นะคะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ซีรีส์ชุดรักเอย ประกอบด้วย 3 เรื่องดังนี้นะคะ
- สานหัวใจรัก (เบญจา+วายุ)
- ตื้อรัก (วริยา+สาธุ)
-รักนอกสายตา (มาภา+ภูมิ)
"สานหัวใจรัก" เป็นเล่มแรกของชุดซึ่งจะทยอยลงให้อ่านกันเรื่อยๆ จนครบ 70% หรือประมาณ 7 ตอนนะคะ
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเล่มเล็กราคาเบาๆ มีเฉพาะอีบุ๊คนะคะ
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
เบญจากับวายุที่รักกันมาหลายปี จนในที่สุดตัดสินใจจะแต่งงานกัน แต่แม่ของทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย ทำให้ในวันเจรจาสู่ขอล่มไม่เป็นท่า...
“พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ”
“ห๊ะ! คุณว่าอะไรนะ...ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” วายุถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ไม่หรอกค่ะ เบญคิดอย่างนั้นจริงๆ แม่เบญไม่ชอบคุณ และแม่คุณเองก็...รังเกียจเบญ”
ท้ายประโยคน้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือจนคนฟังใจไม่ดี “ผมขอโทษแทนท่านด้วย ผมรู้ว่าท่านพูดแรงเกินไป” แต่วายุก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่มันดูดีกว่านี้
“แต่มันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ฉันฟังแล้วถึงกับหน้าชา” เบญจาหัวเราะขืนๆ ปาดน้ำตาที่รื่นขึ้นมา ก่อนจะพูดต่อ “เบญรู้ว่าท่านไม่ชอบเบญ แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้...แปดเปื้อนวงศ์ตระกูล” คราวนี้หญิงสาวถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาจนวายุตกใจ
“เบญ...ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เบญไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นั่นดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่สักพัก บางทีอะไรๆ มันอาจจะเป็นไปในทางที่ดี” เบญจารีบห้าม ไม่อย่างนั้นเชื่อได้เลยว่าวายุมาหาเธอจริงๆ แน่
“คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ” วายุครางถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
“บางทีสิ่งที่ท่านเลือกให้มันอาจจะดีก็ได้นะคะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ซีรีส์ชุดรักเอย ประกอบด้วย 3 เรื่องดังนี้นะคะ
- สานหัวใจรัก (เบญจา+วายุ)
- ตื้อรัก (วริยา+สาธุ)
-รักนอกสายตา (มาภา+ภูมิ)
"สานหัวใจรัก" เป็นเล่มแรกของชุดซึ่งจะทยอยลงให้อ่านกันเรื่อยๆ จนครบ 70% หรือประมาณ 7 ตอนนะคะ
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเล่มเล็กราคาเบาๆ มีเฉพาะอีบุ๊คนะคะ
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
Tags: สานหัวใจรัก,ไหมขวัญ,ชุดรักเอย,นิยารักโรแมนติก,แม่ผัว,ลูกสะใภ้
ตอน: ตอนที่ 7 >>> 50%
7
เสียงรถลูกชายวิ่งเข้ามาในบ้านทำให้เจ้าบ้านอย่างนางบุษกรตื่นเต้นรอคอยการมาถึงของมาภารีบลุกจากโซฟาเดินไปชะเง้อคอรอที่ประตู
และทันทีที่เห็นร่างสูงเพรียวระหงเดินเคียงคู่มากับบุตรชายนางก็อดที่จะชื่นชมในความเหมาะสมของคนทั้งคู่ไม่ได้ แต่เมื่อมองข้ามไหล่ของคนทั้งคู่ไปกลับมีใครอีกคนเดินตามหลังมา
ใครกัน???
คำถามนั้นโผล่ขึ้นมาในหัวของนางบุษกรแวบหนึ่ง แต่นางก็เลิกสนใจ อาจจะเป็นเพื่อนของลูกชายนางไม่ก็อาจจะเป็นเพื่อนของมาภาที่ติดสอยห้อยตามมาด้วย
“มากันแล้วหรือจ๊ะ มาๆ เข้าบ้านกันก่อน ดีใจนะจ๊ะที่หนูบีมากินข้าวที่บ้าน”
“ค่ะ คุณยุบอกว่าอยากให้บีมาคุยกับคุณป้าเรื่อง...” มาภาหันไปมองวายุยิ้มๆ “เรื่องของพวกเรานะคะ”
นางบุษกรตาโตเก็บอาการดีใจเอาไว้แทบไม่อยู่ “อย่างนั้นเหรอจ๊ะ แหม...ลูกคนนี้ใจร้อนจริง” ว่าแล้วก็ตีต้นแขนแข็งแรงของคนเป็นลูกชายเบาๆ พร้อมกับมองอย่างล้อเลียน
“ก็ผมอดทนรอคุณแม่ไม่ไหวนี่ครับ อ้อ...ลืมแนะนำ คุณพ่อคุณแม่ครับนี่ไอ้ภูมิเพื่อนของผมบังเอิญเจอกันเลยชวนมันมาด้วยนะครับ”
“สวัสดีครับ”
ผู้สูงวัยรับไหว้จากชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคมคายที่เพิ่งทราบว่าเป็นเพื่อนของลูกชายด้วยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มที่แสดงถึงความยินดีกลับมีแค่ของนายวรุฒ ส่วนนางบุษกรนั้นแอบรู้สึกขัดใจเล็กๆ ที่วันนี้อยากให้มีแค่คนในครอบครัว แต่เมื่อเป็นแบบนี้มันก็ช่วยไม่ได้
“ได้เวลาทานอาหารแล้วแม่ว่าพวกเราไปกินข้าวกันดีกว่านะคะ ไปลูกไป” ว่านางบุษกรก็เดินนำทุกคนไปที่ห้องรับประทานอาหาร
“หนูบีนั่งตรงนี้นะจ๊ะ..ส่วนตายุมานั่งข้างๆ น้องนี่มา” นางบุษกรรีบจัดแจงที่นั่ง ก่อนจะแอบชักสีหน้าอย่างไม่ค่อยจะพอใจนักเมื่ออีกด้านของมาภาเป็นเพื่อนของลูกชาย ถึงอย่างนั้นนางก็ต้องเก็บอาการเดินไปนั่งที่ประจำแล้วสั่งเด็กรับใช้ให้ตักข้าว
“กินเยอะๆ นะจ๊ะหนูบี” นางบุษกรบอกว่าที่สะใภ้คนโปรด
“ค่ะ น่ากินทั้งนั้นเลยนะคะ...” มาภาบอกก่อนจะตักแกงมัสมั่นใส่ปาก “อืม...อร่อยมากๆ เลยค่ะ”
คำชมของมาภาทำให้นางบุษกรที่มื้อนี้ลงทุนเป็นแม่ครัวใหญ่ยิ้มแก้มปริ ก่อนรอยยิ้มนั้นจะเลือนหายเมื่อเพื่อนลูกชายตัวดีทำตัวสนิทสนมกับว่าที่ลูกสะใภ้ของนางจนออกนอกหน้า
“ลองกินนี่ดูด้วยสิครับ อร่อยมาก” ชายหนุ่มตักแกงส้มให้หญิงสาวที่นั่งข้างๆ ได้ชิม
“นี่ก็อร่อย” มาภาออกปากชมอีกครั้ง
“อร่อยก็ทานเยอะๆ นะคะ วันนี้คุณแม่เข้าครัวเองเชียวนะคะ” วริยาเอ่ยเสริม
“จริงเหรอคะ แหม...น่าอิจฉาคนบ้านนี้จังเลยนะคะ”
“อิจฉาก็รีบมาเป็นคนครอบครัวของป้าเร็วๆ สิจ๊ะ”
คำชวนที่ออกนอกหน้าของนางบุษกรทำเอาทั้งมาภาและภูมิถึงกับสำลักอาหาร ผิดกับวายุที่นั่งหัวเราะชอบใจ...แม่ของเขานี้ออกตัวแรงจริงๆ เดี๋ยวได้มีเงิบ
“แม่ครับ อยากให้บีเขามาเป็นครอบครัวเดียวกัน ถามความเห็นของเจ้าตัวกับแฟนของเขาหรือยังครับ”
“งั้นแม่ก็ถามเลยแล้วกัน ว่าเราน่ะอยากให้หนูบีมาเป็นครอบครัวเดียวกันไหม” นางบุษกรที่นึกว่าคนเป็นลูกชายเปิดทางให้เลยถามกลับเสียเลย แต่ทว่าดูเหมือนนางจะเข้าใจอะไรผิดไป
“แฟนที่ว่าหมายถึงไอ้ภูมิครับไม่ใช่ผม”
“แฟน!” นางอุทานพร้อมกับชี้นิ้วไปที่เพื่อนของลูกชายที่นางไม่ค่อยถูกชะตาเท่าไหร่ อย่างไม่อยากจะเชื่อ “ไม่จริง”
“จริงครับ ผมนี่แหละแฟนบีตัวจริงเสียงจริง” ภูมิย้ำสถานะตัวเองเสียงดังฟังชัด
“โอ๊ย...แม่จะเป็นลม”
“แม่!”
เสียงร้องไห้คร่ำครวญยังดังมาเป็นระยะๆ และเป็นอย่างนี้ตั้งแต่มาภากับภูมิขอตัวกลับ หลังจากที่เกิดเหตุชุลมุนที่โต๊ะรับประทานอาหาร
“ท่าทางคุณแม่จะช็อกมากเลยนะคะ” วริยาพูดกับคนเป็นพ่อ ก่อนจะหันมามองพี่ชายแล้วฟาดเข้าที่ต้นแขนแข็งแรงอย่างหมั่นไส้ “นี่ก็เอาแต่นั่งยิ้ม”
“น่า...แค่หยอกเล่น”
“ทำใจเถอะแม่ ยังไงหนูบีเขาก็มีแฟนแล้ว ลูกเราก็ใช่จะไม่มีคนรักเสียหน่อย” คนเป็นสามีปลอบ แต่เหมือนยิ่งปลอบก็ยิ่งจะไปกันใหญ่
“ไม่ต้องมาพูดเลย ก็ฉันอยากได้คนนี้นี่ และอีกอย่างตอนที่คุยกันทางโน้นก็บอกลูกสาวยังไม่มีใคร โกหกกันชัดๆ”
“งอแงเป็นเด็กไปได้” ลูกชายบ่นขึ้นลอยๆ
“แกรู้ใช่ไหมตายุ” นางบุษกรเปลี่ยนจากโหมดคร่ำครวญมาต่อว่าลูกชาย
“เพิ่งรู้วันที่ผมรับนัดดินเนอร์กับบีนั่นแหละครับ ตอนแรกแค่กะว่าจะไปคุยกับบีให้รู้ว่าผมไม่ได้เห็นด้วยกับเรื่องจับคู่ของคุณแม่ แต่ปรากฏว่าเราสองคนใจตรงกัน แถมบีเขายังพกแฟนมาด้วย ซึ่งก็คือไอ้ภูมิ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 7 อัพลงเวบเป็นตอนสุดท้ายแล้วนะคะ พรุ่งนี้อัพอีก 50% เป็นตอนสุดท้ายนะคะ อ่านเรื่องเต็มสามารถดาวโหลด E-book ได้ที่เวบ MEB นะคะ
เสียงรถลูกชายวิ่งเข้ามาในบ้านทำให้เจ้าบ้านอย่างนางบุษกรตื่นเต้นรอคอยการมาถึงของมาภารีบลุกจากโซฟาเดินไปชะเง้อคอรอที่ประตู
และทันทีที่เห็นร่างสูงเพรียวระหงเดินเคียงคู่มากับบุตรชายนางก็อดที่จะชื่นชมในความเหมาะสมของคนทั้งคู่ไม่ได้ แต่เมื่อมองข้ามไหล่ของคนทั้งคู่ไปกลับมีใครอีกคนเดินตามหลังมา
ใครกัน???
คำถามนั้นโผล่ขึ้นมาในหัวของนางบุษกรแวบหนึ่ง แต่นางก็เลิกสนใจ อาจจะเป็นเพื่อนของลูกชายนางไม่ก็อาจจะเป็นเพื่อนของมาภาที่ติดสอยห้อยตามมาด้วย
“มากันแล้วหรือจ๊ะ มาๆ เข้าบ้านกันก่อน ดีใจนะจ๊ะที่หนูบีมากินข้าวที่บ้าน”
“ค่ะ คุณยุบอกว่าอยากให้บีมาคุยกับคุณป้าเรื่อง...” มาภาหันไปมองวายุยิ้มๆ “เรื่องของพวกเรานะคะ”
นางบุษกรตาโตเก็บอาการดีใจเอาไว้แทบไม่อยู่ “อย่างนั้นเหรอจ๊ะ แหม...ลูกคนนี้ใจร้อนจริง” ว่าแล้วก็ตีต้นแขนแข็งแรงของคนเป็นลูกชายเบาๆ พร้อมกับมองอย่างล้อเลียน
“ก็ผมอดทนรอคุณแม่ไม่ไหวนี่ครับ อ้อ...ลืมแนะนำ คุณพ่อคุณแม่ครับนี่ไอ้ภูมิเพื่อนของผมบังเอิญเจอกันเลยชวนมันมาด้วยนะครับ”
“สวัสดีครับ”
ผู้สูงวัยรับไหว้จากชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคมคายที่เพิ่งทราบว่าเป็นเพื่อนของลูกชายด้วยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มที่แสดงถึงความยินดีกลับมีแค่ของนายวรุฒ ส่วนนางบุษกรนั้นแอบรู้สึกขัดใจเล็กๆ ที่วันนี้อยากให้มีแค่คนในครอบครัว แต่เมื่อเป็นแบบนี้มันก็ช่วยไม่ได้
“ได้เวลาทานอาหารแล้วแม่ว่าพวกเราไปกินข้าวกันดีกว่านะคะ ไปลูกไป” ว่านางบุษกรก็เดินนำทุกคนไปที่ห้องรับประทานอาหาร
“หนูบีนั่งตรงนี้นะจ๊ะ..ส่วนตายุมานั่งข้างๆ น้องนี่มา” นางบุษกรรีบจัดแจงที่นั่ง ก่อนจะแอบชักสีหน้าอย่างไม่ค่อยจะพอใจนักเมื่ออีกด้านของมาภาเป็นเพื่อนของลูกชาย ถึงอย่างนั้นนางก็ต้องเก็บอาการเดินไปนั่งที่ประจำแล้วสั่งเด็กรับใช้ให้ตักข้าว
“กินเยอะๆ นะจ๊ะหนูบี” นางบุษกรบอกว่าที่สะใภ้คนโปรด
“ค่ะ น่ากินทั้งนั้นเลยนะคะ...” มาภาบอกก่อนจะตักแกงมัสมั่นใส่ปาก “อืม...อร่อยมากๆ เลยค่ะ”
คำชมของมาภาทำให้นางบุษกรที่มื้อนี้ลงทุนเป็นแม่ครัวใหญ่ยิ้มแก้มปริ ก่อนรอยยิ้มนั้นจะเลือนหายเมื่อเพื่อนลูกชายตัวดีทำตัวสนิทสนมกับว่าที่ลูกสะใภ้ของนางจนออกนอกหน้า
“ลองกินนี่ดูด้วยสิครับ อร่อยมาก” ชายหนุ่มตักแกงส้มให้หญิงสาวที่นั่งข้างๆ ได้ชิม
“นี่ก็อร่อย” มาภาออกปากชมอีกครั้ง
“อร่อยก็ทานเยอะๆ นะคะ วันนี้คุณแม่เข้าครัวเองเชียวนะคะ” วริยาเอ่ยเสริม
“จริงเหรอคะ แหม...น่าอิจฉาคนบ้านนี้จังเลยนะคะ”
“อิจฉาก็รีบมาเป็นคนครอบครัวของป้าเร็วๆ สิจ๊ะ”
คำชวนที่ออกนอกหน้าของนางบุษกรทำเอาทั้งมาภาและภูมิถึงกับสำลักอาหาร ผิดกับวายุที่นั่งหัวเราะชอบใจ...แม่ของเขานี้ออกตัวแรงจริงๆ เดี๋ยวได้มีเงิบ
“แม่ครับ อยากให้บีเขามาเป็นครอบครัวเดียวกัน ถามความเห็นของเจ้าตัวกับแฟนของเขาหรือยังครับ”
“งั้นแม่ก็ถามเลยแล้วกัน ว่าเราน่ะอยากให้หนูบีมาเป็นครอบครัวเดียวกันไหม” นางบุษกรที่นึกว่าคนเป็นลูกชายเปิดทางให้เลยถามกลับเสียเลย แต่ทว่าดูเหมือนนางจะเข้าใจอะไรผิดไป
“แฟนที่ว่าหมายถึงไอ้ภูมิครับไม่ใช่ผม”
“แฟน!” นางอุทานพร้อมกับชี้นิ้วไปที่เพื่อนของลูกชายที่นางไม่ค่อยถูกชะตาเท่าไหร่ อย่างไม่อยากจะเชื่อ “ไม่จริง”
“จริงครับ ผมนี่แหละแฟนบีตัวจริงเสียงจริง” ภูมิย้ำสถานะตัวเองเสียงดังฟังชัด
“โอ๊ย...แม่จะเป็นลม”
“แม่!”
เสียงร้องไห้คร่ำครวญยังดังมาเป็นระยะๆ และเป็นอย่างนี้ตั้งแต่มาภากับภูมิขอตัวกลับ หลังจากที่เกิดเหตุชุลมุนที่โต๊ะรับประทานอาหาร
“ท่าทางคุณแม่จะช็อกมากเลยนะคะ” วริยาพูดกับคนเป็นพ่อ ก่อนจะหันมามองพี่ชายแล้วฟาดเข้าที่ต้นแขนแข็งแรงอย่างหมั่นไส้ “นี่ก็เอาแต่นั่งยิ้ม”
“น่า...แค่หยอกเล่น”
“ทำใจเถอะแม่ ยังไงหนูบีเขาก็มีแฟนแล้ว ลูกเราก็ใช่จะไม่มีคนรักเสียหน่อย” คนเป็นสามีปลอบ แต่เหมือนยิ่งปลอบก็ยิ่งจะไปกันใหญ่
“ไม่ต้องมาพูดเลย ก็ฉันอยากได้คนนี้นี่ และอีกอย่างตอนที่คุยกันทางโน้นก็บอกลูกสาวยังไม่มีใคร โกหกกันชัดๆ”
“งอแงเป็นเด็กไปได้” ลูกชายบ่นขึ้นลอยๆ
“แกรู้ใช่ไหมตายุ” นางบุษกรเปลี่ยนจากโหมดคร่ำครวญมาต่อว่าลูกชาย
“เพิ่งรู้วันที่ผมรับนัดดินเนอร์กับบีนั่นแหละครับ ตอนแรกแค่กะว่าจะไปคุยกับบีให้รู้ว่าผมไม่ได้เห็นด้วยกับเรื่องจับคู่ของคุณแม่ แต่ปรากฏว่าเราสองคนใจตรงกัน แถมบีเขายังพกแฟนมาด้วย ซึ่งก็คือไอ้ภูมิ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 7 อัพลงเวบเป็นตอนสุดท้ายแล้วนะคะ พรุ่งนี้อัพอีก 50% เป็นตอนสุดท้ายนะคะ อ่านเรื่องเต็มสามารถดาวโหลด E-book ได้ที่เวบ MEB นะคะ
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 มิ.ย. 2559, 21:59:48 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 มิ.ย. 2559, 21:59:48 น.
จำนวนการเข้าชม : 843
| << ตอนที่ 6 >>> 100% | ตอนที่ 7 >>> 100% >> |